Suchergebnisse

Although they are institutions affected by the rapid change and transformation process in the world, universities are among the sources that bring this change and transformation. Since the change and transformation process is continuous, universities should always aim novelties that creates institutional and social value –in other words, innovation-. The objectives and future foresights of institutions are announced through mission and vision statements. The mission and vision determined by the top management of the institution, fulfil the function of guiding the employees and adopting the institutional objectives. Therefore, effective mission and vision statements are necessary for institutions to use all their sources towards institutional objectives. Therefore, mission and vision statements of the universities should include terms about innovation. In respect to this, the aim of this study is to analyse the mission and vision statements of the faculties of economic & administrative sciences, political sciences, social sciences, administrative sciences, economics, business, business & management; business, administrative & social sciences of the state and foundation universities located in Marmara Region comparatively. ; Üniversiteler; dünyada yaşanan hızlı değişim ve dönüşüm sürecinden etkilenen kurumlar olmakla birlikte, bu değişim ve dönüşümü ortaya çıkaran kaynaklar arasında yer almaktadır. Ayrıca üniversiteler, bu değişimin sürekliliği gereği, daima kurumsal ve toplumsal değer yaratacak yenilikleri, bir başka ifadeyle inovasyonu hedeflemesi gereken kurumlardır. Örgütlerin hedefleri ile geleceğe yönelik öngörüleri ise, misyon ve vizyon bildirimleri aracılığıyla açıklanır. Örgütün tepe yönetimi tarafından belirlenen misyon ve vizyon, örgüt çalışanlarına yol gösterme ve örgütsel hedefleri benimsetme fonksiyonunu yerine getirir. Dolayısıyla örgütlerin tüm kaynaklarını örgütsel hedefler doğrultusunda kullanabilmesi için, etkili misyon ve vizyon bildirimleri bir gerekliliktir. Bu açıdan değerlendirildiğinde, üniversitelerin misyon ve vizyon bildirimlerinin, inovasyona ilişkin ifadeler içermesi beklenir. Bu noktadan hareketle çalışmanın amacı, Marmara Bölgesinde faaliyet gösteren devlet ve vakıf üniversitelerinin İktisadi ve İdari Bilimler, Siyasal Bilgiler, Sosyal Bilimler, Yönetim Bilimleri, İktisat, İşletme, İşletme ve Yönetim Bilimleri Fakülteleri ile İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültelerinin misyon ve vizyon bildirimlerinin inovasyon kavramı çerçevesinde karşılaştırmalı olarak analizidir.

Türkiye'nin 2002'de Ak Parti ile birlikte yaşamış olduğu siyasi iktidar değişimi, siyasetin etkide bulunabileceği bütün alanlarda değişimi beraberinde getirmiştir. Bu değişimin gerçekleşmiş olduğu en önemli alanlardan bir tanesi de dış politika olmuştur. Türk dış politikası bu dönemde birçok yeni siyasi değer edinerek farklı coğrafyalarda bulunan siyasi, kültürel ve ekonomik yapılar ile ilişkilerini geliştirmeye başlamış ve bölgesel açılım politikaları gerçekleştirmiştir. Bu açılım politikalarının gerçekleştirildiği ve ilişkilerin eskiye nazaran çok daha ileri bir seviye geldiği önemli bölgelerden bir tanesi de Afrika kıtasıdır. Türkiye, Afrika kıtasında en fazla temsil edilen ülkeler arasında ilk dörtte bulunmakta ve dış politika misyon araçları olan büyükelçilikler, TİKA, Yunus Emre Enstitüsü, Türkiye Maarif Vakfı ve YTB ile birlikte kıtanın tamamında farklı alanlarda çalışmalar yürütmektedir. Bu çalışma Türkiye'nin Afrika politika yapım sürecini 2002 yılından itibaren değişen dış politika perspektifini esas alarak sorgulmakta ve yeni politika perspektifi çerçevesinde oluşan dış misyon kuruluşlarının Kıta'daki faaliyetlerini incelemektedir. ; The change of political power in 2002 with AK Party in Turkey brought with it changes in all areas where politics could have any impact. One of the most important areas in which these changes were seen was the foreign policy field. In this period, Turkish foreign policy acquired many new political values, and began to develop its relations with political, cultural and economic structures in different geographical areas, realizing regional initiatives. One of the important regions where these initiatives were performed and relations reached a much higher level than before was the African continent. Turkey ranks among the top-four countries that are most represented in the African Continent, and performs activities in different fields throughout the continent together with foreign policy mission instruments such as Embassies, TIKA, Yunus Emre Institute, Turkish Maarif Foundation and YTB. This study investigates the African Policy-making process of Turkey based on the changing foreign policy perspective since 2002, and examines the activities of foreign mission organizations that have been formed within the framework of the new policy perspective in the continent.

BM örgütünün en temel görevi; uluslararası barış ve güvenliği sağlamak ve korumaktır. Bu görevi doğrultusunda, uluslararası güvenliği tehdit eden durumlarda çeşitli yöntemlerle soruna müdahale etmektedir. BM barış gücü misyonları, BM'nin çatışma çözümü yöntemleri arasında önemli bir yere sahiptir. BM Güvenlik Konseyi'nce görevlendirilen barış gücü misyonları, çatışan taraflar arasında konuşlandırılan çok taraflı güçlerdir. Fakat her çatışma alanında faaliyetleri ve sorunun çözümüne etkileri aynı olmamaktadır. Bu çalışmanın amacı; BM barış gücü misyonlarının uluslararası çatışmaların çözümündeki rolünü araştırmaktır. Çalışmada, BM barış güçlerinin uluslararası çatışmaların çözümündeki rolü, üç örnek olay çerçevesinde incelenmiştir. UNFICYP, UNIIMOG ve UNSMIS örneklerinin karşılaştırılarak BM barış gücü misyonlarının hangi durumlarda daha etkin olduğu açıklanmıştır. Çalışmada varılan sonuç ise bir barış gücü misyonunun başarısını etkileyen en önemli unsurların, uluslararası toplumun ve çatışan tarafların desteğine sahip olmasıdır. Nitekim UNIIMOG, uluslararası toplumun ve çatışan tarafların ortak barış isteği ile oluşturulmuş, bahsi geçen diğer örneklere kıyasla daha başarılı olmuştur. ; The principal duty of the UN is to ensure and protect international peace. In accordance with this duty, in cases where international peace is threatened, it intervenes in the problem adopting various methods. UN peacekeeping missions have an important place among the conflict resolution methods of the UN. Peacekeeping missions assigned by the UN Security Council are multilateral forces deployed between conflicting parties. However, their activities and level of efficacy for the resolution of the problem vary in each conflict. The objective of this study is to investigate the role of UN peacekeeping missions in the resolution of international conflicts. In the study, the role of UN peacekeeping forces in the resolution of international conflicts are examined within the framework of three case studies. Comparing the cases of UNFICYP, UNIIMOG and UNSMIS, it is explored in what situations UN peacekeeping missions are more effective. The study concludes that the most important factor that affects the success of a peacekeeping mission is the support of the international community and the conflicting parties. Indeed, UNIIMOG was created as a result of the common desire of the international community and the conflicting parties for peace, thus became more successful compared to the other two cases.

Tirebolu Belediyesi tarafından 2019-2020 yılları arasında koordine edilen Avrupa Gönüllük Hizmetleri Projesi kapsamında programa üye ülkelerden Macaristan ve İtalya'ya gönderilen 25 katılımcıdan 18'i ile görüşülmüştür. Veriler yapılan derinlemesine görüşmeler ile toplanmış ve betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Bu program kapsamında gönderilen katılımcılar, programı koordine eden kurum tarafından bazı şartlar gözetilerek belirlenmektedir. Elde edilen veriler doğrultusunda katılımcıların Avrupa Gönüllük Programı hakkındaki bilgi kaynaklarında arkadaş tavsiyesi ve dijital platformların etkisi olduğu gözlemlenmiştir. Katılımcıların gönüllülük programını tercih etmesindeki temel etkenler arasında ise kültürel ve kişisel kazanımlar yer almaktadır. Araştırmada elde edilen bulgular analiz edildiğinde, katılımcıların program sürecinde Türkiye hakkında olumlu imaj oluşturmak ve kültürlerarası diyaloğu geliştirmek adına kişisel çabalar içerisinde yer aldıkları tespit edilmiştir. ; Due to the changing infrastructure of the plane of international relations, countries nolonger focus solely on political relations in diplomatic relations, but also impose some responsibilities on individuals in diplomatic relations. Through various programs organized internationally, individuals interact with individuals in different countries to get to know each other and introduce their counry. Citizen diplomacy, seen as a sub-application area of public diplomacy, based on the process of interpersonal communication. It provides the establishment of intercultural communication, in which symbolic and immediate feedback based on mutual dialogue is received. In this way, citizens who have the opportunity to transfer their national values and interest face to face to those with whom they communicate serve as a bridge in establishing intercultural dialogue (Karlı & Ozel, 2020, s.2). Citizen diplomacy is based on interpersonal communication is used as an element of Public Diplomacy. In citizen Diplomacy, citizen convey national values and interest face to face to whose with whom they communicate. Exchange programs carried out for this purpose can be used effectively as a means citizen diplomacy. Wihnin the scope of Erasmus+ project, the communication and interaction between the European Union countries and the program countries with the citizens of the countries where the students are located in Hungary and Italy at different time intervals with the voluntary embassy program is the subject of the research. Between 2019-2020, 18 participations who went to Hungary and Italy were interviewed within scope of the European Solidarity Program volunteering project coordinated by the municipality of Tirebolu. The data was collected by in-depth interviews and analyzed by descriptive analysis. The countries that go are determined by the coordinating institution, taking into account the specific conditions of the participations. According to the data obtained, it was observed that the participants information sources about the European volunteering program had the influence of friend advice and digital platforms. Among the main factors that participants prefer the Solidarity Program are cultural and personal achievements. Finally, this article, which focuses on citizen diplomacy, consist of three parts. In the first and second sections, it consist of information obtained as a result of a literature review that provides the basic for research. In the third section, the research section is given. In this context, in the first chapter, concepts and explanations related to public diplomacy and soft power are given in accordance with the information obtained from the literature review. In the second, the information contained in the literature on European Voluntary Services projects, which are one of the applicaion areas of citizen diplomacy and citizen diplomacy, is evaluated. The city of Tripolis in the third chapter the research part of a European Voluntary Service Project coordinated by Hungary and Italy in-depth interviews with the participants to the obtained with the taken and can be diagnosed by examination consist of the result of a qualitative research.

Rusya'nın modern siyasi sistemi, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nin çökmesinin sonucu olarak ortaya çıkmıştır. 1993 yılında kabul edilen Anayasa'ya göre, devlet demokratik olarak ilan edilmiştir. Demokratik rejimin temel kriterlerinden biri olan seçimler de periyodik olarak gerçekleşmiştir. Fakat seçimler hep aynı kişinin- Vladimir Putin'in (ve bir kere de halefi Dimitri Medvedev'in) zaferi ile sonuçlanmıştır. Putin cumhurbaşkanı olduktan sonra Rusya'da temel sosyo-ekonomik göstergeler mütevazi bir seviyede de olsa gelişme göstermiştir. Ancak, İnsan Hakları İzleme Örgütü gibi bir uluslararası sivil toplum örgütü tarafından da rapor edildiği üzere insan hakları ve siyasi özgürlüklerin ihlalleri söz konusu olmuştur. Bununla beraber, seçmenlerin çoğunluğunun Putin'e destek vermesi dikkat çekmektedir. Freedom House ve The Economist Intelligence Unit, her yıl neredeyse 170 ülkenin demokrasi seviyesini ölçen demokrasi endekslerini yayınlamaktadır ve onlara göre Rusya, "otoriter" bir ülke olarak kabul edilmektedir. Karşı görüş olarak, J. Colton, E. Hale, Ekman, Levitsky, A. Way, Merkel gibi yazarlar, Rusya'yı hem demokratik hem de otoriter rejimlerin unsurlarını taşıyan özgün bir "melez rejim" olarak görmektedirler. Bu tez çalışmasında, Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı ve Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi'nin yayınladığı seçim raporlarının analizi, Rusça kanun metinleri ve Rusça seçim anketlerinin analizi yapılarak "melez rejim" açıklamasını teyit eden bir sonuca ulaşılmıştır. Rusya'daki rejim otoriter değil melez olarak tanınmalıdır. Melez rejim çerçevesinde Putin'e bu desteği sağlayan ana faktör ise, kamuoyunun medya kanalları aracılığıyla manipüle edilmesidir. ; The Russian modern political system took its origin as the consequence of the collapse of the Union of Soviet Socialist Republics. According to the Constitution adopted in 1993, the new state was announced as democratic. The elections as one of the main criteria of democratic regime have also been periodically taking place. However, they have been resulting in the victory of the same person – Vladimir Putin (and once, of his successor Dmitri Medvedev). Basic socio-economic indicators have been moderately improving in Russia since Putin became president. However, as reported by such international nongovernmental organization as Human Rights Watch there have also been violations of human rights and political freedoms. Therefore, the fact that despite all violations majority of people still express their support for Vladimir Putin, attracts attention. Freedom House and The Economist Intelligence Unit annually publish democracy indexes, which measure the state of the democracy of almost 170 countries; and according to them, Russia is considered as an authoritarian country. However, opposed to this opinion such authors as J. Colton, E. Hale, Ekman, Levitsky, A. Way, Merkel consider Russia as the hybrid regime, which represents genuine example of the combination of the elements of both democratic and authoritarian regimes. This thesis study's analysis of the Organization for Security and Cooperation in Europe and Parliamentary Assembly of the Council of Europe's elections reports, Russian legal texts and Russian survey reports has also led to the confirmation of this view: the regime in Russia should be referred to the hybrid, not authoritarian. And the main criteria within hybrid regime that leads to such a massive support for Putin lies in the manipulation of the public opinion through the media channels.