Suchergebnisse

This text attempts to answer the main research question: what opportunities and challenges are facing the development cooperation implemented by Poland in the second decade of the 21st century? The following issues were considered in the analysis: the legal and institutional framework of Polish development cooperation, its geographical and thematic concentration, and financial resources allocated to these activities. A new quality in this area of Polish policy was introduced by the Act on development cooperation adopted in 2011, as well as by the articulation, through multi‑annual programs, of the preferred specialization of Polish activities in this field. However, there are still reservations regarding the cohesion of programming of Polish development cooperation with the EU and the global development agenda, the state's fulfilment of international commitments and the level of ODA financing, due to which Poland's participation in the global ODA system remains marginal.

Autor opracowania stawia sobie za cel zbadanie usytuowania OLAF-u w systemie wielopoziomowego zarządzania UE (Multi-level Governance - MLG) wraz z określonymi interinstytucjonalnymi zależnościami i konsekwencjami takiego usytuowania, przy założeniu, że OLAF nie jest klasyczną instytucją ponadnarodową. Skoro OLAF jako agent i supervisor posiada kompetencje kontrolne nad instytucjami ponadnarodowymi, w tym nad swoim mocodawcą, jakim jest ponadnarodowa Komisja Europejska, to mało prawdopodobne jest, aby był także instytucją ponadnarodową.W badaniach wykorzystano dwa narzędzia teoretyczno-metodologiczne: Principal/Agent Theory oraz Principal/Supervisor/Agent Theory. ; The author of the study aims to investigate the location of OLAF in the multi-level governance system (MLG) of the European Union with specific interinstitutional consequences of such location, assuming that OLAF is not a classical supranational institution. If OLAF as an agent and supervisor has control powers over supranational institutions, including its principal, a supranational European Commission, it is unlikely that it would also be a supranational institution.Two theoretical and methodological tools were used in this research: Principal/Agent Theory and Principal/Supervisor/Agent Theory.

Multi-level governance is now an established field of public policy research. In this context there is a need to introduce two new concepts: substantiation of public policy goals and multi- level coordination of public policy goals. In the study based on this assumption a qualitative approach is used. Usefulness of these two concepts was proved by participatory action policy research on one specific goal substantiated and coordinated within Europe 2020 Strategy in the policy area of poverty. In the course of the research (2012-2015) the author was a representative of the network of social NGOs in the governmental body responsible for implementation of the Europe 2020 Strategy in Poland. The main action research tool was an attempt to modify the goal of poverty reduction decided by the government in 2011. In that process rich data was generated, analyzed, interpreted and used for subsequent actions. The effect of the research is a deep insight and understanding of multi-level governance process in a specific policy area and a proposal for two new concepts. Emerging new research areas were proposed and discussed.

The aim of the paper was to compare the situation of the Polish minority in the three bordering countries: Lithuania, Latvia and Belarus. Despite similar historical circumstances contemporary groups of Polish minority in the lands of former Grand Duchy of Lithuania and Polish Livonia living in the different socio-economic and political conditioning. This situation affecting their relations with other ethnic groups and state authorities. All of the researched areas – Vilnius region in Lithuania, Latgale region in Latvia, Hrodna region in Belarus – are multicultural. In all, owing to special circumstances of Eastern Slavic-Baltic ethnic borderland, a compact Polish ethnic area was formed. Despite the deportation and postwar emigration of Poles and despite that areas inhabited by them belong to three different states, the Polish population still represents a significant proportion of the population, affecting the local socio-cultural and political life. The analysis of census data and maps indicates the progressive decrease of the Polish population and retreat of Polish ethnic area. However, recent censuses show the vary – depending on the region – processes. In Lithuania the stabilization of the ethnical structure of the population is observed. Despite the hostile attitude of Lithuanian nationalists and state authorities that often remain under their influence, Polish population takes advantage of the civil rule of law to consolidate its assets. In Belarus further melting of Polish ethnic area is observed, associated with a decrease in the number of Poles, both in absolute and relative terms. This can be combined with both the difficult situation of the Polish population in the Soviet period (no schools and other Polish institutions), and the current socio-political situation in Belarus. Under Lukashenka's dictatorial rule the Polish minority action is merely tolerated. Government support the policy of the tsarist and Soviet authorities, under which local Poles were considered as regional (Catholic) branch of the Belarusian people. Paradoxically, the relatively best situation concern the Polish population in Latvia, where Polish community is the least numerous, both in absolute and relative terms. The clear revival of Polish socio-cultural, and even increasing participation of Poles in some areas, can be observed. The Latvian authorities are positively oriented to the Polish socio-cultural initiatives, seeing the Polish movement as a counterweight to the demographic dominance of East Slavic population (Russians, Belarusians, and Ukrainians) in the south-eastern part of the country. ; Pomimo podobnych uwarunkowań historycznych mniejszość polska, zamieszkująca tereny dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego i Inflant Polskich, w zależności od miejsca zamieszkania (Litwa, Łotwa, Białoruś) znajduje się w odmiennej sytuacji społeczno-gospodarczej i polityczno- -ustrojowej. Odciska się to na relacjach mniejszości polskiej z innymi grupami etnicznymi oraz władzami państwowymi. Analiza sytuacji sugeruje, iż pod wieloma względami najlepsze warunki dla pielęgnowania swojej odrębności (pomimo niewielkiej liczebności) ma mniejszość polska na Łotwie. Na przeciwległym krańcu, choć najliczniejsza, znajduje się mniejszość polska na Białorusi.

This article (part I) presents the activities of artistic circles - architects - and their impact on the ways of using and arrangement of the living area. The way of using apartment is understood as:1) The way of arranging basic living functions by inhabitants (sleeping, resting, preparing and eating meals, receiving guests, studying, personal hygiene);2) The relationships between inhabitants and an apartment dependent on education, occupational structure, origin, life style, inherited cultural patterns, fashion as well as a group of physical characteristics and apartment attributes);3) The rights of family members to use the apartment space, including the right to intimacy and having own private space, as well as the representative needs.The aim of this article is to show the evolution of design thinking in the field of functional and spatial layouts of apartments and indicating the main trends of these changes. The selected functional layouts of apartments (including the remarks of the author of the design), representative of the given period of time, have been analyzed with respect to social and political conditions. In summary, the most important tendencies, which may be observed in respect of discussed changes, have been indicated. These include: expanding the living-room area of the apartment by designing a kitchen closer to the living-room or even combining a kitchen with a living -room; the differentiated approach to the issues of creating sleeping areas due to the understanding of children's individual needs to have their own living space; the concern to upgrade the quality of hygiene in an apartment - by creating separate restrooms and designing bathrooms with a space for a washing machine. ; Niniejszy artykuł (część I) przedstawia działalność środowisk twórczych – architektów – i jej wpływ na sposoby użytkowania i aranżacji przestrzeni mieszkalnej. Sposób użytkowania mieszkania rozumiany jest jako:1) Sposób organizacji przez użytkowników podstawowych funkcji życiowych (snu, wypoczynku, przygotowania i spożywania posiłków, przyjmowania gości, nauki, zabawy, czynności higienicznych);2) Relacje między użytkownikami a mieszkaniem zależne od wykształcenia, struktury zawodowej, pochodzenia, stylu życia, dziedziczonych wzorców kulturowych, mody oraz od zespołu fizycznych cech i atrybutów mieszkania;3) Uprawnienia członków rodziny do korzystania z przestrzeni mieszkania, w tym do realizacji potrzeby intymności i posiadania własnej, prywatnej przestrzeni oraz potrzeb reprezentacyjnych.Celem artykułu jest przedstawienie ewolucji myśli projektowej w obszarze kształtowania się układów funkcjonalno-przestrzennych mieszkań i wskazanie głównych tendencji tych zmian. Jako metodę przyjęto analizę wybranych – charakterystycznych dla danego okresu – układów funkcjonalnych mieszkań (z uwzględnieniem uwag autorów tych projektów) na tle uwarunkowań społeczno-politycznych. W podsumowaniu wskazano najważniejsze tendencje, jakie można zaobserwować w zakresie omawianych zmian. Należą do nich: powiększanie przestrzeni strefy dziennej mieszkania poprzez zbliżanie kuchni do pokoju dziennego lub nawet łączenie jej z salonem; zróżnicowane podejście do zagadnienia lokowania miejsc snu wskutek zrozumienia indywidualnych potrzeb dzieci do posiadania własnej przestrzeni mieszkalnej; troska o podniesienie jakości higieny w mieszkaniu – wydzielanie osobnych WC i projektowanie łazienek z uwzględnieniem miejsca na pralkę.

The study was prepared on the basis of the Principal-Agent Theory (PAT) and a method that is associated with it. This choice resulted from the major trajectories in the delegation processes, established on the one hand by states playing the role of principals, and on the other – by supranational institutions in their role as agents.The delegation theory explains the relationship between an entity that delegates power and that which is delegated (the receiving power) and helps analyze the phenomenon of the transfer of power between those entities, its reasons, circumstances, stages of the process, the outcomes and proper terminology and typology. This approach is, therefore, based and focused on the theoretical achievements in the area of research into the process of delegating. The delegation theory is actually the focal plane of theoretical approaches concerning delegating with the elements of the selection of the methods and logic of explanation, and so on. In addition to the clarification of the term of delegation of power and its stages, two basic types of delegation are examined, namely: primary and secondary delegation, and their derivatives, including the relationships between them in the multi-level governance of the European Union. ; The study was prepared on the basis of the Principal-Agent Theory (PAT) and a method that is associated with it. This choice resulted from the major trajectories in the delegation processes, established on the one hand by states playing the role of principals, and on the other – by supranational institutions in their role as agents.The delegation theory explains the relationship between an entity that delegates power and that which is delegated (the receiving power) and helps analyze the phenomenon of the transfer of power between those entities, its reasons, circumstances, stages of the process, the outcomes and proper terminology and typology. This approach is, therefore, based and focused on the theoretical achievements in the area of research into the process of delegating. The delegation theory is actually the focal plane of theoretical approaches concerning delegating with the elements of the selection of the methods and logic of explanation, and so on. In addition to the clarification of the term of delegation of power and its stages, two basic types of delegation are examined, namely: primary and secondary delegation, and their derivatives, including the relationships between them in the multi-level governance of the European Union.

Multi-level governance is now an established field of public policy research. In this context there is a need to introduce two new concepts: substantiation of public policy goals and multi- level coordination of public policy goals. In the study based on this assumption a qualitative approach is used. Usefulness of these two concepts was proved by participatory action policy research on one specific goal substantiated and coordinated within Europe 2020 Strategy in the policy area of poverty. In the course of the research (2012-2015) the author was a representative of the network of social NGOs in the governmental body responsible for implementation of the Europe 2020 Strategy in Poland. The main action research tool was an attempt to modify the goal of poverty reduction decided by the government in 2011. In that process rich data was generated, analyzed, interpreted and used for subsequent actions. The effect of the research is a deep insight and understanding of multi-level governance process in a specific policy area and a proposal for two new concepts. Emerging new research areas were proposed and discussed. ; Obszar teorii i badań, którego dotyczy artykuł, to wielopoziomowe rządzenie (multi-evel governance). Celem artykułu jest wprowadzenie do nauki o polityce publicznej dwóch nowych pojęć: konkretyzacja celu oraz wielopoziomowa koordynacja celu. W badaniach ugruntowujących tę propozycję zastosowano podejście jakościowe. Miały one charakter uczestniczący poprzez działanie (participative action research) w ramach praktyki polityki (policy work, policy practice). Autor jako przedstawiciel jednej z sieci organizacji pozarządowych brał aktywny udział w procesie realizacji Strategii Europa 2020 w Polsce w latach 2012-2015. Zasadniczym instrumentem badania uczestniczącego były działania na rzecz modyfikacji celu dotyczącego ubóstwa, który został ustalony przez polski rząd w roku 2011. Pozostałe dane pochodzą z analizy dokumentów i obserwacji uczestniczącej. W ich wyniku możliwe było uzyskanie głębszego zrozumienia procesu wielopoziomowego rządzenia w jednym z obszarów i propozycja nowych kategorii analitycznych. W rezultacie badań wyróżniono kilka faz krajowej konkretyzacji celu oraz dwa okresy wielopoziomowej koordynacji. Zaproponowano nowe kierunki rozwoju badań.

RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this article is to explain why the Euro­pean Union perceives globalisation as the challenge for its regional development and how this assumption influences on regional development management. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem concerns the issue of globalisation as the process which is estimated by the EU as the opportunity and challenge for its regional development at the same time. As a result the EU develops multi-level political system in which, along sovereign states, there are transnational and subnational political actors which have been engaged in regional development management. The research methods used in the study consist of an institutional and legal analysis of the major policy docu­ments, actors and regional development management instruments that they use. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The introduction presents the principal methodological assumptions concerning the analysed research area, the applied conceptual approach and the research methods. The main body of the article discusses why the European Union perceives globalisation as the challenge and opportunity for regions' competitiveness. RESEARCH RESULTS: The analysis shows that the scope of competences of the EU with regard to regional development management was laid out in the Treaty on the Functioning of the European Union; however, the globalisa­tion affects the formulation of strategic directions of EU actions in this area and implementation of relevant interventions of the European Regional Development Fund and European Social Fund. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: In accordance to the European Commission globalisation creates conditions and challenges in the scope of regions' economic development. In order to prepare the regions for global competitiveness in the EU, authority is spread among different decision making and implementing levels which have the sources and knowledge required in the process of increasing regions' competitiveness. ; Celem artykułu jest ananliza wpływu procesów globalizacji na zarządzanie rozwojem regionalnym w Unii Europejskiej, w kontekście wzrostu konkurencyjności unijnych regionów w gospodarce globalnej. Problem badawczy odnosi się do określenia zakresu kompetencji odnoszących się do zarządzania rozwojem regionalnym implementowanych na rzecz poprawy ich pozycji konkurencyjnej w gospodarce globalnej. W tym kontekście omówiony został proces umacniania się wielopoziomowego charakteru systemu politycznego UE, w którym obok suwerennych państw, funkcjonują ponadnarodowi i subnarodowi aktorzy polityczni. Wykorzystane metody badawcze obejmują analizę instytucjonalno-prawną, odnoszącą się do głównych aktorów polityki oraz instrumentów zarządzania rozwojem regionalnym przez nich stosowanych, a także ustalenia zawarte w najnowszej literaturze przedmiotu. We wstępie przedstawione zostały jego główne założenia metodologiczne obejmujące analizowany obszar badawczy, wykorzystane podejście koncepcyjne i metody badawcze. W dalszej, zasadniczej części tekstu omówione zostały uwarunkowania kształtowania konkurencyjności regionów w gospodarce globalnej oraz wskazany zakres kompetencji i instrumenty stosowane przez UE na rzecz wzrostu konkurencyjności regionów, z odniesieniem do roli samych regionów w powyższym procesie. Wyniki analizy wskazują, że zakres kompetencji UE w obszarze zarządzania rozwojem regionalnym został określony w Traktacie o Funkcjonowaniu UE, natomiast presja globalnej konkurencyjności ma wpływ na formułowanie strategicznych kierunków działań UE w tym zakresie i podporządkowanie im interwencji Europejski Fundusz Rozowju Regionalnego i Europejski Fundusz Społeczny. Globalizacja kreuje uwarunkowania i wyzwania w zakresie rozwoju gospodarczego regionów. Efektem jej oddziaływania jest redefinicja roli poszczególnych aktorów politycznych w procesach zarządzania rozwojem.

The assessment of the implementation of the environmental policy in China is usually made in the context of the application of environmental law. The author proposes a different approach, assuming that the policy outcomes depend not only on such or other prerogatives at individual levels of management but on the mutual interaction of individual actors. The article indicates to what extent the central authority is able to define policy goals along with an adequate system of supervision of implementation, what is the perception of local authorities, and in what conditions local authorities are willing to accept the objectives of the ecological policy. It has been identified in which conditions sub-national authorities may distort centrally planned activities related to environmental protection.

Jednym z największych osiągnięć procesu transformacji społeczno-politycznej w Polsce jest szeroka decentralizacja sfery władztwa publicznego. Obowiązująca obecnie ustawa o samorządzie gminnym doprowadziła do restytucji zjawiska władzy lokalnej w Polsce, a zarazem stanowiła pierwszy krok do dalszych reform samorządowych zwieńczonych ustanowieniem samorządu powiatowego i wojewódzkiego. Z dniem 1 stycznia 1999 r. wprowadzono zasadniczy trójstopniowy podział terytorialny państwa, którego jednostkami stały się gminy, powiaty i szczególnie nas interesujące województwa. Reforma samorządowa obejmując swoim zasięgiem województwa spowodowała, że nastąpiła istotna zmiana jakościowa, bowiem województwa - regiony uzyskały podmiotowość co usytuowało je na płaszczyźnie partnerskich relacji w stosunku do władz centralnych. Piętnaście lat funkcjonowania samorządu regionalnego w Polsce skłania do refleksji dotyczącej efektywności podjętych wówczas działań i kierunków dalszego rozwoju samorządu na poziomie województwa. Jest to niezwykle istotne, bowiem w demokratycznym, zdecentralizowanym państwie to właśnie samorządowy region odgrywa coraz większą rolę w promowaniu, stymulowaniu i finansowaniu ze środków publicznych inicjatyw służących rozwojowi społeczno-gospodarczemu. Od sprawnej realizacji tych zadań, a także zmiany zasad generowania przychodów budżetowych samorządu, zależy w głównej mierze przyszłe funkcjonowanie województw i to czy będą one mieć wystarczające środki na realizację programów rozwoju regionalnego. ; One of the greatest achievements of the socio-political transformation process in Poland is the extensive decentralization of public authorities. The current law on municipal government has brought about the restoration of the phenomenon of local governance in Poland, thus becoming the beginning of further local government reform, topped with the establishment of district and regional government. January 1, 1999 marks the introduction of the principal three-tier territorial division of the state, organized from then on into municipalities, counties and regions, the latter being of particular interest to us here. The reform of local government encompassed the regions, resulting in a significant qualitative change, as regions were granted the status of separate entities, thus becoming partners in relations with the centralauthorities. The fifteen years of regional government in Poland calls for reflections on the efficiency of the steps taken then, and the directions of further advancement of local government at a regional level. This issue is of utmost importance, since in a democratic, decentralized state, locally governed regions play an increasingly significant role in promoting, stimulating and providing public financing for initiatives serving socio-economic development. Effective fulfillment of these tasks, coupled with changing principles of how to generate the budget revenue of local governments, lies among the main conditions for the future operations of the regions, and ensuring appropriate means to implement regional development projects.

Od 2015 r. Hiszpania nie przełamała impasu politycznego, a jej obywatele poszli do urn wyborczych czterokrotnie – ostatni raz 10 listopada 2019 r. Problemem jest niemożność utworzenia stabilnego większościowego gabinetu, czego przykładem jest rządząca od czerwca 2018 r. Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE). Po ostatnich wyborach doszło do zawarcia umowy z blokiem Unidas Podemos o utworzeniu koalicji. Przed nowym rządem stoi jednak wiele wyzwań, których rozwiązanie będzie kluczowe dla wyjścia Hiszpanii z kryzysu politycznego. W artykule ukazano najważniejsze wydarzenia poprzedzające listopadowe wybory z 2019 r., uwzględniając również zmianę systemu partyjnego w Hiszpanii, czynniki, które wpłynęły na taki stan rzeczy oraz analizę bieżącej sytuacji. ; Since 2015 Spain has not broken the political deadlock and its citizens have gone to the ballot box four times – the last time on 10th November 2019. The problem is the impossibility of creating a stable majority government, as exemplified by the PSOE which has been in power since June 2018. After the last elections, an agreement was reached with the Unidas Podemos block to form a coalition. However, the new government is facing many challenges, the solution of which will be crucial for Spain's come out of the political crisis. The article presents the most important events preceding the November 2019 elections, also taking into account the change of the party system in Spain, the factors that have influenced this state of affairs and the analysis of the current situation.

The focus of the paper is the selected, most significant theoretical aspects of negotiations conducted within the European Union. They include the following: the large number and diversity of negotiators; the specific subject of EU negotiations, making them multi-level and multi-dimensional; the multistage character of EU negotiations and, thus, the involvement of various actors at different levels, calling for different kinds of negotiating activities; and, last but not least, the top-down and bottom-up processes that are the determiners of negotiations in the EU. ; The focus of the paper is the selected, most significant theoretical aspects of negotiations conducted within the European Union. They include the following: the large number and diversity of negotiators; the specific subject of EU negotiations, making them multi-level and multi-dimensional; the multistage character of EU negotiations and, thus, the involvement of various actors at different levels, calling for different kinds of negotiating activities; and, last but not least, the top-down and bottom-up processes that are the determiners of negotiations in the EU.

Since 2002, town mayors in Poland have been elected in direct elections every four years. In thirty towns with county rights the same persons were elected in the years 2002–2010. They are named 'everlasting mayors' (multi-term mayors, incumbents). In the 2014 local elections three of them resigned from the campaign for re-election, ten 'everlasting mayors' lost the elections and seventeen of them won the elections once again. Their successes provide the starting point for determining the position of political parties and nonpartisan committees on local political scenes. The assumption is made that the political position of parties is powerful if the 'everlasting mayor' is effective in trying to gain re-election while formally representing this party on the local political scene. And conversely – parties have a weaker political position on the local political scene when the incumbent prefers to lead a nonpartisan election committee in the rivalry for re-election (an electoral committee of voters, or an electoral committee of a nongovernmental local organization). The final conclusion of the analysis is the following: in the 2014 local elections in Poland most of the 'multi-term mayors' were re-elected as representatives of nonpartisan committees. Only in two cities (Gdańsk, Świnoujście) were mayors' seats won by party political incumbents. ; Od 2002 r. prezydenci miast są wybierani co 4 lata w wyborach bezpośrednich. W 30 miastach na prawach powiatu w latach 2002–2010 wybierano na prezydentów te same osoby. Określa się ich mianem "wiecznych prezydentów" (wielokadencyjni prezydenci). W 2014 r. trzech z nich zrezygnowało z walki o reelekcje, a dziesięciu przegrało wybory, a zatem siedemnastu kolejny raz wygrało wybory. Ich zwycięstwa są punktem wyjścia do określenia pozycji partii politycznych i komitetów pozapartyjnych na lokalnych scenach politycznych. Przyjęto bowiem założenie, że pozycja partii politycznej jest mocna, o ile dotychczasowy wielokadencyjny włodarz miasta skutecznie ubiega się o reelekcję, formalnie ją reprezentując. A contrario – jeśli inkumbent w walce o reelekcję wybiera start z komitetu pozapartyjnego (komitet wyborczy wyborców albo komitet wyborczy organizacji pozarządowej) to świadczy to o słabszej pozycji partii politycznej w danym mieście. Analiza pokazała, że w 2014 r. większość "wiecznych prezydentów" dokonała reelekcji, startując w wyborach jako reprezentanci komitetów pozapartyjnych. Tylko w dwóch przypadkach (Gdańsk, Świnoujście) fotele włodarzy miast zostały zajęte przez partyjnych inkumbentów.

Od 2002 r. prezydenci miast są wybierani co 4 lata w wyborach bezpośrednich. W 30 miastach na prawach powiatu w latach 2002–2010 wybierano na prezydentów te same osoby. Określa się ich mianem "wiecznych prezydentów" (wielokadencyjni prezydenci). W 2014 r. trzech z nich zrezygnowało z walki o reelekcje, a dziesięciu przegrało wybory, a zatem siedemnastu kolejny raz wygrało wybory. Ich zwycięstwa są punktem wyjścia do określenia pozycji partii politycznych i komitetów pozapartyjnych na lokalnych scenach politycznych. Przyjęto bowiem założenie, że pozycja partii politycznej jest mocna, o ile dotychczasowy wielokadencyjny włodarz miasta skutecznie ubiega się o reelekcję, formalnie ją reprezentując. A contrario – jeśli inkumbent w walce o reelekcję wybiera start z komitetu pozapartyjnego (komitet wyborczy wyborców albo komitet wyborczy organizacji pozarządowej) to świadczy to o słabszej pozycji partii politycznej w danym mieście. Analiza pokazała, że w 2014 r. większość "wiecznych prezydentów" dokonała reelekcji, startując w wyborach jako reprezentanci komitetów pozapartyjnych. Tylko w dwóch przypadkach (Gdańsk, Świnoujście) fotele włodarzy miast zostały zajęte przez partyjnych inkumbentów. ; Since 2002, town mayors in Poland have been elected in direct elections every four years. In thirty towns with county rights the same persons were elected in the years 2002–2010. They are named 'everlasting mayors' (multi-term mayors, incumbents). In the 2014 local elections three of them resigned from the campaign for re-election, ten 'everlasting mayors' lost the elections and seventeen of them won the elections once again. Their successes provide the starting point for determining the position of political parties and nonpartisan committees on local political scenes. The assumption is made that the political position of parties is powerful if the 'everlasting mayor' is effective in trying to gain re-election while formally representing this party on the local political scene. And conversely – parties have a weaker political position on the local political scene when the incumbent prefers to lead a nonpartisan election committee in the rivalry for re-election (an electoral committee of voters, or an electoral committee of a nongovernmental local organization). The final conclusion of the analysis is the following: in the 2014 local elections in Poland most of the 'multi-term mayors' were re-elected as representatives of nonpartisan committees. Only in two cities (Gdańsk, Świnoujście) were mayors' seats won by party political incumbents.