Suchergebnisse

Celem artykułu jest pokazanie wielości i różnorodności partii węgier­skich funkcjonujących w latach 1990-1998 w systemie partyjnym Słowacji, a zatem przed powstaniem w 1998 r. Partii Węgierskiej Koalicji - Strana mad'arskej koalicie (SMK). Tekst ten koncentruje się na odpowiedzi na pytania: 1) kim byli ich liderzy i elita partyjna - czy można mówić o ciągłości personalnej reprezentacji mniejszości od 1990; oraz 2) kto głosował na poszczególne partie mniejszości węgierskiej. Wąt­kiem marginalnym, będzie refleksja na temat, jakie miejsce zajmowały analizowane partie w układzie rywalizacyjnym. Tekst też próbuje odpowiedź na pytanie, czy po­wstanie SMK oznaczało intensyfikację konfliktu narodowościowego w słowackim systemie partyjnym. ; The aim of the article is to show the multiplicity and diversity of Hungarian ethnic parties existing in the years 1990-1998 within the party system of Slovakia, before the emergence of the Hungarian Coalition Party - Strana mad'arskej koalicie (SMK) in 1998. This text focuses on answering the following questions: (1) who were the parties' leaders and elites, and whether it is justified to talk about the continuity of personal representation of minorities since 1990; and (2) who voted for different Hun­garian minority parties and whether their unification into the SMK brought with it an electoral bonus. An additional aspect of this is the position of the analyzed parties in the competitive system. The text also tries to answer the question of whether the creation of the SMK led to an intensification of the national split within the Slovakian party system.

Celem artykułu jest pokazanie wielości i różnorodności partii węgier¬skich funkcjonujących w latach 1990-1998 w systemie partyjnym Słowacji, a zatem przed powstaniem w 1998 r. Partii Węgierskiej Koalicji - Strana mad'arskej koalicie (SMK). Tekst ten koncentruje się na odpowiedzi na pytania: 1) kim byli ich liderzy i elita partyjna - czy można mówić o ciągłości personalnej reprezentacji mniejszości od 1990; oraz 2) kto głosował na poszczególne partie mniejszości węgierskiej. Wąt¬kiem marginalnym, będzie refleksja na temat, jakie miejsce zajmowały analizowane partie w układzie rywalizacyjnym. Tekst też próbuje odpowiedź na pytanie, czy po¬wstanie SMK oznaczało intensyfikację konfliktu narodowościowego w słowackim systemie partyjnym. ; The aim of the article is to show the multiplicity and diversity of Hungarian ethnic parties existing in the years 1990-1998 within the party system of Slovakia, before the emergence of the Hungarian Coalition Party - Strana mad'arskej koalicie (SMK) in 1998. This text focuses on answering the following questions: (1) who were the parties' leaders and elites, and whether it is justified to talk about the continuity of personal representation of minorities since 1990; and (2) who voted for different Hun¬garian minority parties and whether their unification into the SMK brought with it an electoral bonus. An additional aspect of this is the position of the analyzed parties in the competitive system. The text also tries to answer the question of whether the creation of the SMK led to an intensification of the national split within the Slovakian party system.

Due to the social and economic costs the problem of climate change has recently becomeone of the factors which antagonizes or merges national political systems and their entities. The case of Norway as a leading European producer and exporter of oil and gasseems to deserve particular attention. Although the main political actors in the country,such as the Norwegian Labour Party (DnA), the Conservative Party of Norway (H), theSocialist Left Party (SV), the People's Christian Party (Kr.F), the Centre Party (S) andthe Liberal Party (V) have quite similar ideas about the major objectives of the nationalclimate policy, their opinions differ in operational matters. The position of the ProgressParty (Fr.P) is an important exception to the approach towards the discussed issue. Thisarticle aims to analyse the programme assumptions about the climate policy and climateprotection of all parliamentary groups and assess their practical implementation in thepast decade. ; Problem zmian klimatu ze względu na koszty społeczne i ekonomiczne staje się w ostatnich latach jednym z czynników antagonizujących bądź scalających narodowe systemypolityczne i występujące tam podmioty. Casus Norwegii jako czołowego w Europie producenta oraz eksportera ropy i gazu wydaje się zasługiwać na szczególną uwagę. Głównepodmioty polityczne w tym państwie, jak: Norweska Partia Pracy (DnA), Partia Konserwatywna (H), Socjalistyczna Partia Lewicy (SV), Chrześcijańska Partia Ludowa (Kr.F),Partia Centrum (S), Partia Liberalna (V) wyrażają w kwestii celów narodowej politykiklimatycznej dość istotną zbieżność, choć różnią się w kwestiach operacyjnych. Istotnymwyjątkiem w podejściu do omawianej problematyki jest stanowisko Partii Postępu (Fr.P).Celem artykułu jest analiza założeń programowych w obszarze polityki klimatyczneji ochrony klimatu wszystkich ugrupowań parlamentarnych oraz ocena ich praktycznejimplementacji w minionej dekadzie.

artykuł w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio M, Balcaniensis et Carpathiensis Vol. 4 (2019), s. 39-52 ; streszcz. pol., ang. ; artykuł w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio M, Balcaniensis et Carpathiensis Vol. 4 (2019), s. 39-52 ; streszcz. pol., ang.

Jednostki samorządu terytorialnego stanowią bardzo ważne struktury w tworzeniu i realizacji polityki regionalnej na szczeblu województwa, jak również polityki lokalnej na szczeblu powiatu i gminy. W selekcji kandydatów do samorządowych organów władzy, pierwszoplanową rolę odgrywają partie polityczne. Partyjne procedury tworzenia i zatwierdzania list wyborczych na radnych, a także sposób wyboru jednoosobowych organów samorządowych mają niebagatelne znaczenie dla jakości regionalnych i lokalnych elit władzy. Na charakter przywództwa politycznego występującego na szczeblu regionalnym lub lokalnym niewątpliwy wpływ wywierają powiązania personalne struktur partyjnych z władzami samorządowymi, jak również typ kultury politycznej dominującej w danej społeczności. Przedmiotem artykułu jest przedstawienie powyższych uwarunkowań związanych z wyłanianiem i funkcjonowaniem władz samorządowych. ; Local authority units constitute significant structures in the creation and execution of regional policy at the regional level, as well as local policy at the district and municipal levels. Political parties play the leading role in selecting candidates for local govemment bodies. Party procedures for composing and approving councilors' ballot papers, as well as the method of electing single person local authorities are crucial for the quality of regional and local elites of power. The character o f political leadership at regional and local levels is undoubtedly influenced by personal relations between party structures and local authorities, as well as by the type of political culture that dominates in a given community. The subject of the paper is the presentation o f the above determinants, regarding the appointment and functioning of local authorities.

Over the last two decades, family law has undergone changes in Western Europe, widening the definition of marriage to include same-sex couples. In addition, some East European countries offer a legal recognition of civil unions of same-sex couples, while others do not offer any legal recognition at all. This diversity in family law has been recently challenged by developments at the European level. It is argued here that this constitutes an adaptational pressure on those European Union (EU) member states that do not offer any or offer only formal recognition of same-sex couples. We examine two cases when member states faced such an adaptational pressure, namely Estonia and Latvia, focusing on the interplay of two types of factors. First is that of formal institutions which, due to their constitutional role or their expertise in the EU law, may act as facilitators of legal changes. On the other hand, there are also political actors which have tried to constrain such an adaptation. We examine here especially the role of two political parties which have made a considerable effort to oppose the change in the two countries. It is argued here that the ideological orientation of these parties explains, at least partly, their opposition to the ongoing Europeanization of family law. The paper concludes with a discussion of the main findings and their implications.

Due to the social and economic costs the problem of climate change has recently become one of the factors which antagonizes or merges national political systems and their entities. The case of Norway as a leading European producer and exporter of oil and gas seems to deserve particular attention. Although the main political actors in the country, such as the Norwegian Labour Party (DnA), the Conservative Party of Norway (H), the Socialist Left Party (SV), the People's Christian Party (Kr.F), the Centre Party (S) and the Liberal Party (V) have quite similar ideas about the major objectives of the national climate policy, their opinions differ in operational matters. The position of the Progress Party (Fr.P) is an important exception to the approach towards the discussed issue. This article aims to analyse the programme assumptions about the climate policy and climate protection of all parliamentary groups and assess their practical implementation in the past decade.

Since Ukraine gaining independence in 1991, parties supporting close cooperation with the Russian Federation have been an integral part of the Ukrainian political scene. Nevertheless, after the Revolution of Dignity, the annexation of Crimea and the ongoing Russian-Ukrainian war, it would seem that their influence will steadily decline. Nevertheless, the recent parliamentary election shows a reverse tendency, and the Opposition Platform - For Life, political party founded in 2018, headed by former members of the Party of Regions and persons closely connected to Vladimir Putin, managed to defeat national-democratic parties. In this paper, the Author tries to answer the question, using the theory of linguistic constructivism, how the Opposition Platform - For Life is regaining its influence in the new political reality in Ukraine, analyzing the genesis of pro-Russian parties since independence, their political programs and narratives in the media environment, which were and are created by pro-Russian parties. ; Od uzyskania niepodległości w roku 1991, partie popierające ścisłą współpracę z Federacją Rosyjską, stanowią nieodłączny element ukraińskiej sceny politycznej. Niemniej jednak, po rewolucji Godności, aneksji Krymu i trwającej nadal wojnie rosyjsko-ukraińskiej wydawać by się mogło, że ich wpływ będzie stabilnie malał. Mimo to, ostatnie wybory parlamentarne pokazują tendencję odwrotną, a utworzonej w roku 2018 partii Opozycyjna Platforma – Za Życie, na czele z byłymi członkami Partii Regionów i osobami przybliżonymi do Władimira Putina, udało się pokonać partie o charakterze narodowo-demokratycznym. Autorka próbuje odpowiedzieć na pytanie, posługując się teorią konstruktywizmu lingwistycznego, jak Opozycyjna Platforma – Za Życie odbudowuje wpływy w nowej rzeczywistości politycznej na Ukrainie, analizując genezę prorosyjskich partii od czasów uzyskania niepodległości, ich programy polityczne, jak i narracje w środowisku medialnym, które były i są tworzone przez prorosyjskie partie. ; С момента обретения Украиной независимости в 1991 году, партии, поддерживающие тесное сотрудничество с Российской Федерацией, стали неотъемлемой частью украинской политической сцены. После Революции достоинства, окуппации Крыма и продолжающейся российско-украинской войной, их влияние, как можно было предполагать, будет неуклонно снижаться. Однако, парламентские выборы 2019 г. демонстрируют обратную тенденцию, а созданной в 2018 году партии Оппозиционная платформа - За Жизнь, возглавляемая бывшими членами Партии регионов и людьми, близкими к Владимиру Путину, удалось победить национально-демократические партии. В данной статье предпринята попытка ответить на вопрос, используя теорию лингвистического конструктивизма, как Оппозиционная платформа - За Жизнь восстанавливает свое влияние в новой политической реальности в Украине, анализируя генезис пророссийских партий с момента обретения Украиной независимости, их политические программы и нарративы в медиасреде, которые создавались и дальше создаются пророссийскими партиями.

The author of the paper presents a typology of parliamentary parties in Poland on the basis of what he deems to be the key element when establishing a party, namely its political platform. He outlines social-democratic, liberal, Christian-democratic, conservative, people's parties, independence parties and the parties he terms as non-standard ones. He concludes by presenting a table with an interesting list of all the parliamentary parties from the first to the seventh term. ; The author of the paper presents a typology of parliamentary parties in Poland on the basis of what he deems to be the key element when establishing a party, namely its political platform. He outlines social-democratic, liberal, Christian-democratic, conservative, people's parties, independence parties and the parties he terms as non-standard ones. He concludes by presenting a table with an interesting list of all the parliamentary parties from the first to the seventh term.

Tematyką artykułu jest narastające dynamicznie zjawisko eurosceptycyzmu, reprezentowane przez partie polityczne dwóch najważniejszych członków UE: Republiki Federalnej Niemiec i Wielkiej Brytanii. Celem pracy jest pokazanie genezy, analiza założeń, struktur i programów dwóch partii eurosceptycznych - AfD oraz UKIP, działających ofensywnie zarówno na krajowej, jak i europejskiej scenie politycznej. Ukazano je na tle otoczenia politycznego, analizując jego systemy partyjne i czynniki mające wpływ na ewolucję "buntu obywateli" wobec systemu wspólnotowego. Autor próbuje odpowiedzieć na pytania, czy omówione partie są w stanie wpłynąć w sposób bezpośredni na dotychczasową politykę europejską tych dwóch państw i zmienić perspektywę UE na najbliższe lata. ; The subject of the paper is the dynamically expanding phenomenon of euroscepticism, which is represented by the political parties of the two most important EU members: the Federal Republic of Germany and the UK. The aim of the study is to show the origins and analyse the assumptions, structures and programmes of these two eurosceptic parties - AfD and UKIP, which are highly active both on their respective national stages and on the European political arena. They are shown against the background of their political environment, analysing the party systems and the factors affecting the evolution of the 'revolt of citizens' against the Community system. The author tries to answer the questions of whether these two parties are able to influence the current European policy of their respective countries directly and change the EU perspective in the next few years.

Political parties play an important role in the contemporary democratic system, whereby the authority of a majority is constrained by human dignity and human rights. Without parties, there would be no political pluralism, one of the basic legal and systemic principles of the contemporary democratic state. On the practical level, though, the statutory rules governing the financing of political parties – laid down in the Political Parties Act and in the Electoral Code – produce results which weaken Constitutional democracy. An argument for keeping, in principle, the present model – where political parties are financed out of state budget and from other statutory sources – invokes the immanent risk of the system's oligarchization, which would come with the elimination of subsidies and its inevitable outcome, a "privatization" of political parties. Yet the present system of political parties' financing is in need of a major revamp. Most importantly, the changes should make the financing of political parties fully and genuinely transparent and subject to public control – whether in respect of the spending of budgetary resources or funds from membership fees, donations and other sources. The auditing powers of the State Electoral Commission in respect of political parties' financing should be widened and rendered more exercisable. The financing of political parties is supposed to consolidate the democratic system, advance political pluralism, foster the formation and growth of new parties, and promote equal chances in electoral rivalry – rather than servie to stabilize the electoral advantage of the parties with access to public money. ; Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim

General elections to the European Parliament (EP) should be the best opportunity to devote more space in the public debate in the Member States of the European Union (EU) to matters strictly concerning the functioning and future of the EU. The aim of the study is to check whether Polish political parties have any ideas regarding reforms of the EU institutional system. In those cases where the answer to this question is a positive – presentation and brief analysis. The parties that will be taken into account will be those, that registered electoral lists in all constituencies – alone or in coalition with other parties in the 2019 European elections. The indicated goal will be achieved on the basis of content of political programs current during the election campaign to the European Parliament in 2019. To outline the context of this issue, first synthetically presented (based on the results of Eurobarometer survey conducted in autumn 2018) will be what is declared the trust of Polish society to EU institutions and, for comparison, to national institutions. The brief analysis mentioned above programs and the most important conclusions are included in the summary.

Artykuł opisuje najpopularniejsze wskaźniki (tzw. indeksy) oraz sposoby ich łączenia i interpretacji w politologicznych badaniach porównawczych. Przy ich pomocy analizować można wpływ systemu wyborczego na kształt struktury systemu partyjnego. Autor, na przykładzie mieszanych systemów wyborczych w Rosji i na Ukrainie oraz systemu proporcjonalnej reprezentacji w Polsce, przedstawia wpływ wybranych elementów systemów wyborczych na konfigurację systemów partyjnych mierzoną przy wykorzystaniu m.in efektywnej liczby partii politycznych. Zwraca także uwagę na poziom koncentracji systemu partyjnego jako jedną z konsekwencji systemu wyborczego. Artykuł weryfikuje wiele obiegowych poglądów na temat politycznych skutków systemów wyborczych oraz uczy jak przy pomocy metody indeksowej można weryfikować twierdzenia na temat wpływu poszczególnych elementów systemu wyborczego na system partyjny. Jednocześnie pokazuje jak interpretować uzyskane w toku badania wskazania indeksów. ; The article describes the most common indicators (so-called indices) and the methods of combining as well as interpreting them in the political science comparative studies. An employment of these indices allows the analysis of the impact of electoral systems on party ones. Using Russian and Ukrainian mixed electoral systems and Polish proportional representation as an example, the author expounds the impact of given elements of electoral systems on configuration of party systems. Proceeding so, he gauges the effects of the influence in question by deploying the so-called effective number of parties formula. The author points out that amongst others effects of this interconnection of systems there is also the impact on the concentration level of party systems. Additionally, this paper debunks a plethora of popular opinions concerning political effects of electoral systems and teaches how one can verify those opinions employing the index method and how to interpret the indices.

Ukraine has played an extremely important role in ensuring the energy security of Central European countries over the years, mainly due to its position as a transit state. Past energy crises (2006, 2009) have affected the perception of the country in Europe and led to Russian-German energy projects that reduce the level of regional security (e.g., Nord Stream 1, Nord Stream 2). In Poland, various political parties (Law and Justice, Civic Platform, the Left Party, Polish People's Party) have referred differently to regional cooperation and the function Ukraine might offer in this type of process. In this context, the aim of the article was to analyse the political thought of selected Polish parliamentary parties regarding the importance of Ukraine in ensuring the energy security of Central European countries during Russia's armed attack on Ukraine in 2022. The starting point of the analyses was the general thesis that political parties in Poland treated Ukraine as a key state in efforts to limit the negatively perceived energy policy of the Russian Federation in the region.