Suchergebnisse

Temsili demokrasilerde, siyasal partilerin örgütsel yapılarındaki en önemli unsurlardan biri üyelerdir. Siyasi sistem ve partilere göre üyeliğin niteliği farklılaşsa da üyeler, partilerin hazır kıtalarıdır. Partilerin altın çağını yaşadıkları dönemde, üyelerin siyasi mesaileri sayesinde partilerle toplum arasındaki organik ilişkiler hep güçlü olmuştur. Fakat, çeyrek asırdan beri özellikle Batı Avrupa demokrasilerinde siyasi partilerin bir gerileme sürecine girdiğine tanıklık etmekteyiz. Bu veri durumun başlıca kanıtlarından biri, partilere üye olmanın cazibesini süratle yitirmesidir. Türkiye'de de 1990'ların ikinci yarısından itibaren parti üyeliği eski anlam ve önemini yitirmeye başlamıştır. Parti üyeliği mefhumunda genç üyelerin durumu ve en çok oyu alan iki partinin İzmir'deki gençlik örgütlerinde gençlerin parti üyeliği aktivizmlerinin hangi örüntülerde kristalleşmekte olduğu soruları bu çalışmanın temel sorunsalıdır. İzmir'de gençlik ve siyaset ilişkisi, gençliğin politikaya katılım boyutları, partilerin genç üyelerinin politik aktivizmleri, partilerde gençlik organizasyonlarının hukuki durumu ele alınmış ve ilgili sorunsalların Almanya örneği ile karşılaştırması üzerinden mesele uluslararası bir düzleme oturtulmuştur. Siyasal katılım ve parti üyeliği aktivizmi çatısında gençliğin siyasete parti üyeliği aracılığı ile katılımı boyutuyla meselenin teorik altyapısı oluşturulmuş ve ikinci bölümde partilerin gençlik teşkilatları hukuki ve kurumsal altyapıları ile birlikte ele alınmıştır. Üçüncü bölümde Almanya örneğinde Alman Meclisinde temsil edilen siyasi partilerin gençlik örgütleri incelenmiştir. Dördüncü bölümde anket sonuçları her iki partinin de üyelerini kapsayacak biçimde yansıtıldıktan sonra partiler özelinde ayrı ayrı analiz edilip değerlendirilmiştir. Sonuç bölümünde ise, İzmir'de iki parti gençliğinin siyasal katılımının söylem ve eylem boyutunda literatürde belirlenmiş ve ortaya konulmuş sorun boyutları ve motivasyonlarına ilişkin uyum ve uyumsuzlukları saptanmış ve saptanan uyumsuzlukların gelecekte alabileceği hallere dair fikirler öne sürülmüştür. ; In representative democracies, members are one of the most important components of political parties. However, we have been witnessing the fact that party membership is in a downward trend for quarter century. One of the proofs of this given fact is that political parties are not mechanisms which have been requested by citizens anymore. Since 1990's, party membership has also began to lose its importance and meaning in Turkey as well. The main problematic of this study to find out the situation of young party members in party membership context and the patterns on which young party members' membership activisms of two dominant parties in İzmir. In this study, the relations between youth and politics, ways which young people choose to participate in politics, party membership activisms of young people and legal framework of youth organisations of parties have been held and a comparison with German political parties has been made in this regard so that we have an international outlook to observe. In the study, we have discovered that political activism, political socialisation, membership's practicals and the legal framework of young party members in youth factions of German political parties are the main factors that appear as being main reasons why German examples differentiate with Turkish correspondents. In the light of finding we reach via survey method we us for gathering datas were evaluated separately for each party after being expressed by including each party members. In the light of foregoing, we experienced that Bruter and Harisson's young party members typhology was not quite explanatory to analyze Izmir case because of both parties intrastructures and the factors that the model omits. Roughly, we have discovered that, JDP (AK Parti) members are mostly professional minded and RPP (CHP) members are moral minded younsters.

YÖK Tez No: 570366 ; Akhmedova N.A. (2019). Türkiye ve Özbekistan Cumhuriyetlerinin spor teşkilat yapısı ve kurumsallık yapılarının karşılaştırmalı analizi. İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Spor Yönetim Bilimleri programı. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul. Araştırmada Türkiye hemde Özbekistan spor sistemindeki spor teşkilatlarının tarıhtan günümüze kadar bulunan durumları, belirli görevleri, devletle olan alakaları denetimleri, yapılanma şekillerini ve her iki ülkenin benzerlikleri ve farklılıklarını ortaya konulması üzerinedir. Araştırmanın kapsamında dokumanları analiz etmek, gözlem yapmak gibi nitel verileri toplama yöntemlerinden faydalanıldığı, algı ve olayların kendi ortamında gerçek olarak hemde bütünüyle her iki ülkenin arasında bulunan farklılık ve benzerliklerin meydana cıkması sağlanmıştır. Çalışmanın amaçı olarak hem Türkiye hem Özbekistan ülkelerinin mevcut spor sistemi, spor teşkilatlerinin biçimleri, denetimleri, iki devletin de Spor Bakanlıkları, Milli Olimpiyat Komiteleri, spor federasyonları, onların arasında büyük farklılık göstermedikleri fakat niteliksel taraftan karşılaştırılmasına yönelik bir tarama modeli yöntemiyle ele alınması gözlenmiştir. Toplanan veriler tetkik edildiğinde her iki ülkenin spor teşkilatları bağlı olduklaru mevzuatlar acısından benzerlıkleri görülmektedir, diğer tarafdan iki devletin de milli Olimpiyat Komiteleri ve spor federasyonları dışında, spor sistemi yönetimindeki devletin yer aldığı kısmında Türkiye Cumhuriyeti Gençlik ve Spor Bakalığı ve Özbekistan Beden Eğitimi ve Spor Bakanlığı adları ile bulunmaktadır. Ayrıca Türkiye spor yapısının yönetiminde gerekli hallerde Spor Genel Müdürlüğü spor federasyonlarının taahhütlerini yerine getirip getirmediklerini takip edebilir. Özbekistanda ise bu prosedür sadece Adalet Bakanlığına ait olup her yılın sonunda spor federasyonları Adalet Bakalnığına raporlama formunda yıllık bilgi vermeleri gerekmektedır. ; Akhmedova N.A. (2019). Sport organizations structure of Turkey and Uzbekistan Republics and comparative analysis of institutional structures. İstanbul University-Cerrahpasa, Institute of Graduate Studies, Sports management program. Master degree thesis. İstanbul. This research is about of current system of sport organizations in Turkey and Uzbekistan and their specific duties, audits on state relations, structuring ways and revealing the similarities and differences of both countries. To analyze documents within the scope of the research, it has been ensured that qualitative data collection methods such as observations are used and the differences and similarities that occur between the two countries as well as the realities and perceptions of events and events occur. As the aim of the study both Turkey and Uzbekistan are existing sports system, the sports organization forms, controls, two states in Sports Ministry, National Olympic Committees, sports federations, they show great differences between them, but dealt with a scan model method for comparing qualitative side were observed. The collected data are examined when there are expressions of legislation related, sports organizations of the two countries, which have similarities to pain, on the other hand as the two states at the national Olympic Committee and sports federations, except the Ministry of Youth and Sport of Republic Turkey and Physical Education and Sports Ministry of Uzbekistan names with the part where the state of sports management system. In the structure of the sports federations in the two countries, the relations with the state have been regulated by the legal regulations of the country taking into consideration the international sports rules and showed similarities in this way. However, there are differences in the supervision of sports federations in the sports system of both countries. They can also follow they fulfill their commitments and, where necessary, Sports General Directorate of sports federations sports management structure of Turkey. In Uzbekistan, this procedure belongs only to the Ministry of Justice, and sports federations are required to provide annual information to the Ministry of Justice in the reporting form at the end of each year. Key words: Sports organizational structure, the structure of institutionalization, sport federations, Uzbekistan and Turkey, sport school.

Yumuşak Güç kavramı 1990'lı yılların başlarında ortaya çıkan bir olgu olup siyasi literatürde yerini almıştır. Günümüze kadar tam anlamıyla kavramsal bir çerçeveye oturtulamayan Yumuşak Güç, Uluslararası Siyaset sahnesinde belirleyici bir unsur olarak yerini almıştır. Devletler yüzyıllardan beri süregelen sert güce dayanan yaptırım güçlerinin yerine yumuşak güç kavramını kullanmışlardır (Machiavelli, 2013). Bu gücü propaganda, medya v.b. gibi teknikler aracılığı ile etki altına almak istedikleri alanlarda uygulamışlardır. 11 Eylül saldırıları sonrası ABD ve Müttefikleri tarafından teröre karşı başlatıldığı iddia edilen savaş uzun yıllardır sürmekte ve somut bir sonuca ulaşamamıştır. Bu durum terörist grupların birer örgüt gibi çalışmayıp birer devlet gibi çalışmasından kaynaklanmaktadır. Devletlerin kullanmış olduğu yumuşak güç unsurları terör örgütleri tarafından uluslararası militan kazanma aracı olarak kullanılmaya başlanmıştır. Çalışmamızda devletler ve terör örgütleri bağlamında bu araçların IŞİD özelinde nasıl kullanıldığı incelenecek ve çözüm yollarına yönelik teoriler değerlendirilecektir. ; The concept of Soft Power emerged in the early 1990's and has taken its place in political literature. Soft Power has taken its place as a decisive fact in the international politics, which can not be fully framed in a conceptual framework. States have used the concept of Soft Power instead of hard power based sanctions that have been going on for centuries (Machiavelli, 2013). It is implemented by this power in areas they want to influence through techniques such as propaganda. The alleged battle against terrorism by the US and its allies after the 9/11 attacks has been ongoing for many years and has not achieved a concrete result. This situation is because terrorist groups do not work like an organization but work like a state. The soft power elements that the states used were beginning to be used by terrorist organizations as a means of recruiting international warrior. In this work, the use of these tools in the context of states and terror organizations will be examined and theories about the solutions going to be evaluated.

Bu tez, (uluslararası) STK'ların, uluslararası ilişkilerde önemli bir aktör olduğunu ve devletlerin dış politikalarını etkileyebileceğini ileri sürmektedir. STK'lar, özellikle Soğuk Savaş sonrası dönemde, insan haklarından çevrenin korunmasına kadar birçok konuda uluslararası gündemi etkilemeyi başarmıştır. Böylece realist paradigmanın düşük politika (lowpolitics) konuları olarak gördüğü söz konusu sorunlar, devletlerin dış politika gündemine dahil olmaya başlamıştır. STK'lar, devletlerin sahip olduğu askeri güçten yoksundur. Bunun yanı sıra, çok uluslu şirketlerin ekonomik gücünden de yoksundur. Fakat tüm bu handikaplara rağmen STK'ların kendilerine has geliştirdikleri stratejiler vardır. STK'lar, bu stratejiler sayesinde uluslararası ilişkileri ve devletlerin dış politikalarını etkileyebilmektedir. Dolayısıyla bu tez, öncelikle, STK'ların kendi stratejilerini kullanarak genelde uluslararası ilişkileri, daha özelde de devletlerin dış politikalarını nasıl etkilediğini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırmada, teori ve pratik arasındaki ikilem dünyadan çeşitli örnek olaylar ile karşılaştırmalı bir şekilde analiz edilmiştir. Bu noktada dikkat çeken en önemli bulgu, dünya siyasetinde etkili olmuş ve/veya olabilecek STK'ların savunuculuk temelinde faaliyet gösteren kuruluşlar olduğudur. Bu tez ayrıca, İHH İnsani Yardım Vakfı özelinde insani yardım kuruluşlarının Türkiye dış politikasına etki edip etmediğini de araştırmaktadır. İHH İnsani Yardım Vakfı'nın üç farklı alanda (insani yardım, insani diplomasi, savunuculuk) faaliyet gösterdiği görülmektedir. Söz konusu üç alan, birbiri ile doğrudan etkileşime sahip olduğundan, diplomatik üçgen olarak kavramsallaştırılmıştır. Diplomatik üçgen çerçevesinde gerçekleştirilen faaliyetler birbiri ile bağlantılıdır. Fakat bu bağlantıya rağmen her alanın etkileri ve sonuçları farklılık gösterebilmektedir. Çalışmada, insani yardımların Türkiye'nin imajına ve yumuşak gücüne olumlu bir etkide bulunduğu ortaya çıkmıştır. Fakat savunuculuk temelinde gerçekleştirilen bir eylem, Türkiye'nin dış politikasına olumsuz bir etki olarak yansımıştır. ; This thesis claims that (international) NGOs are an important actor in international relations and NGOs can affect the States' foreign policies. NGOs, especially after the Cold War, were successful on affecting the international agenda about many areas from human rights to protecting the earth. Thus the problems which are included in low politics by realist paradigm started involving in the States' foreign policies. NGOs are devoid of the military power unlike the States and also they are devoid of the economic power unlike the multinational companies. But NGOs developed many unique strategies despite these handicaps. Thanks to these strategies, NGOs can affect the international relations and the States' foreign policies. So this thesis, firstly, aims to reveal how NGOs affect the international relations and the States' foreign policy by using their own unique strategies. In this survey the dilemma between theory and practice is analyzed as comparing various events. At this point most important discovery which takes attention is that NGOs, which affected or will affect the World politics, are active in the basis of advocacy NGOs. Also this thesis searches whether The Foundation for Human Rights and Freedoms and Humanitarian Relief (IHH) or other Humanitarian NGOs affect the Turkish foreign policy or not. We can see that İHH Humanitarian Relief Foundation is active at three area (humanitarian relief, humanitarian diplomacy and advocacy). The said three areas, because they are in touch with each other directly, are conceptualized as diplomatic triangle. The activities which are done in the diplomatic triangle framework are engaged with each other. But despite this engagement any areas' affects or consequences can differentiate. In this survey it is revealed that humanitarian reliefs affect Turkish image and soft power positively. On the contrary an action that acted in the basis of the advocacy affected the Turkish foreign policy negatively.

Bu tez sosyolojik muhayyilenin sınırları dahilinde STK'lara ve onlar üzerindeki yapısal ve işlevsel olarak göçmen etkilerine dair bir şeyler söyleme çabasının ürünüdür. Sivil toplum kuruluşları gönüllülük esasına dayanan bir, bir araya geliş ve ortak amaçlar doğrultusunda, toplum yararı gözetilerek hareket eden vakıf ve derneklerdir. Bu toplum yararı gerek beslenme, gerek eğitim, gerek güvenlik ve sağlık bağlamında olsun her zaman insani boyutlarda işlerlik gösterir. Bundan ötürü metafor olarak bir devleti, sınırları ve koruyuculuğu ile o milletin babası kabul edersek; sivil toplum kuruluşları da hiç kuşkusuz anne metaforu olacak ve daha detaycı, daha duygusal ve daha somut bir anlayışla savaş, kıtlık, yokluk ve daha bir çok doğal afette ve daima toplumun yakınında insani yardım sağlayan girişimde bulunacaklardır. Tüm bu detaylar doğrultusunda sivil toplum kuruluşlarının topluma kattıkları işleyiş ve farkındalık göz ardı edilemez boyutlara ulaşmaktadır. Bundan ötürü bu tür kuruluşların işleyişleri, değişimleri, sınırlılıkları ve sorunları, sosyal bilimciler tarafından yakinen incelenmeli ve böylece içinde bulunulan topluma bu köprüler vasıtasıyla daha yakın olunmalıdır. Araştırmanın amacı, uluslararası göçlerin bir şehri ve içinde varlık bulmuş STK'ları, işleyişlerini ve göz önünde bulundurdukları temel prensipleri ne yönde ve ne derece değiştirdiğini gözlemlemek ve bu gözlemler sonucu sivil toplum kuruluşlarının geçirdikleri dönemsel farklılaşmaları çeşitli verilerle göz önüne sunmaktır. Bu amaç doğrultusunda tezimizde Konya bağlamında 4 sivil toplum kuruluşu (Dosteli, Ribat, Ravza, Elbir) baz alınacak; değişimler 2000-2019 yılları daha çok değerlendirilerek bir söz söyleme gayretinde olunacaktır. ; This thesis is the product of an attempt to talk about the civil society organizations and the structural and functional effects of migration on them within the boundaries of sociological imagination. Non-governmental organizations are foundations and associations that act on a voluntary basis and act in accordance with the common good for the purpose of meeting and common purposes. The benefit of this society is always humanitarian, whether in the context of nutrition, education, security and health. Therefore, if we accept a government, metaphorically, as the father of that nation with its borders and protection; non-governmental organizations will undoubtedly be the metaphor of the mother, and with a more elaborate, more emotional and more concrete understanding, they will attempt to provide humanitarian assistance to the people in the time of war, famine, poverty and many other natural disasters. In line with all these details, the functioning and awareness of non-governmental organizations in the society cannot be underestimated. Therefore, the functioning, changes, limitations and problems of such organizations should be closely examined by social scientists, so that they could be closer to the society through these bridges. The purpose of the study is to observe in what way and in what degree international immigrations affect a city and its civil society organizations' functioning and the main principles that are taken into consideration, as a result of these observations, to present the periodical differentiations of civil society organizations with various data. For this purpose, 4 non-governmental organizations (Dosteli, Ribat, Ravza, Elbir) will be used in our thesis. The 2000-2019 years will be evaluated more and more.

Türkiye Cumhuriyeti, millî bir devlet olarak inşa edilmiştir. Bu inşa sürecinde eğitime yüklenen en önemli rol, Atatürk ilke ve inkılâpları doğrultusunda Türk milleti bilincini kazandırmak olmuştur. Bunun için eğitimin temel ilkesi millîlik olarak belirlenmiştir. Bu ilkeye uygun olarak da Türkiye'de "millî eğitim" kavramı, politikası ve pratiği resmiyet kazanmıştır. Cumhuriyetin ilk yıllarında milliyet ideali ile birlikte millî eğitim ilkesinin teori ve pratiğini konu alan eserlerden biri, Dr. Halil Fikret Kanad'ın (1892-1974) Milliyet İdeali ve Topyekûn Millî Terbiye başlıklı kitabıdır. Bu makalenin amacı, Kanad'ın bu eserini esas alarak onun milliyet ideali ve millî terbiye konusundaki yaklaşımını betimlemektir. Çünkü o, aynı zamanda resmi ideolojinin yılmaz savunucularından biridir. Kanad'a göre Cumhuriyetin kurucu kadrosunun öngördüğü Türk milletinin yetiştirilebilmesi için aile, okul, toplum ve devlet birlikteliğinde ve müşterek amaçlar doğrultusunda bilimsel ve pedagojik esaslara uygun planlı ve programlı bir millî eğitim sistemi takip edilmelidir. Bu ve benzeri sonuçlardan hareketle Kanad'ın kitabı, resmî ideolojinin propaganda programı gibidir. Bu yönüyle de Kanad'ın millî terbiye yaklaşımı, bir "toplum mühendisliği" anlayışı şeklindedir. Kanad'ın resmi ideoloji ile ilintili bu yaklaşımı, Cumhuriyet dönemi millî eğitim politika ve uygulamalarının anlaşılırlığına katkı sağlar niteliktedir.

Türkiye'nin 2002'de Ak Parti ile birlikte yaşamış olduğu siyasi iktidar değişimi, siyasetin etkide bulunabileceği bütün alanlarda değişimi beraberinde getirmiştir. Bu değişimin gerçekleşmiş olduğu en önemli alanlardan bir tanesi de dış politika olmuştur. Türk dış politikası bu dönemde birçok yeni siyasi değer edinerek farklı coğrafyalarda bulunan siyasi, kültürel ve ekonomik yapılar ile ilişkilerini geliştirmeye başlamış ve bölgesel açılım politikaları gerçekleştirmiştir. Bu açılım politikalarının gerçekleştirildiği ve ilişkilerin eskiye nazaran çok daha ileri bir seviye geldiği önemli bölgelerden bir tanesi de Afrika kıtasıdır. Türkiye, Afrika kıtasında en fazla temsil edilen ülkeler arasında ilk dörtte bulunmakta ve dış politika misyon araçları olan büyükelçilikler, TİKA, Yunus Emre Enstitüsü, Türkiye Maarif Vakfı ve YTB ile birlikte kıtanın tamamında farklı alanlarda çalışmalar yürütmektedir. Bu çalışma Türkiye'nin Afrika politika yapım sürecini 2002 yılından itibaren değişen dış politika perspektifini esas alarak sorgulmakta ve yeni politika perspektifi çerçevesinde oluşan dış misyon kuruluşlarının Kıta'daki faaliyetlerini incelemektedir. ; The change of political power in 2002 with AK Party in Turkey brought with it changes in all areas where politics could have any impact. One of the most important areas in which these changes were seen was the foreign policy field. In this period, Turkish foreign policy acquired many new political values, and began to develop its relations with political, cultural and economic structures in different geographical areas, realizing regional initiatives. One of the important regions where these initiatives were performed and relations reached a much higher level than before was the African continent. Turkey ranks among the top-four countries that are most represented in the African Continent, and performs activities in different fields throughout the continent together with foreign policy mission instruments such as Embassies, TIKA, Yunus Emre Institute, Turkish Maarif Foundation and YTB. This study investigates the African Policy-making process of Turkey based on the changing foreign policy perspective since 2002, and examines the activities of foreign mission organizations that have been formed within the framework of the new policy perspective in the continent.

Sivil toplum, son yıllarda sosyal ve siyasal bilim literatürünün gözde kavramlarından biridir. Sivil toplum kuruluşları modern toplumların en etkin siyasi baskı ve toplumsal değişim aktörleri arasında yer almaktadır. Türkiye'de, Avrupa Birliği'ne giriş çalışmalarının hız kazanmasıyla birlikte, insan hakları, temel hak ve hürriyetler konusunda yapılan çalışmalar önem kazanmaya başlamıştır. Bu sebeple de Avrupa Birliği'ne giriş sürecinde sivil toplum kuruluşları önemli görevler üstlenebilecek duruma gelmişlerdir. Bu çalışmada genel olarak, sivil toplum ve sivil toplum kuruluşları ele alındıktan sonra, Türkiye'de sivil toplum olgusu ortaya konulmaya çalışılacaktır. Daha sonra Türkiye'nin Avrupa Birliği ilişkileri ve sivil toplum kuruluşlarının bu ilişki sürecindeki etkinlikleri incelenecektir. Bu çalışmanın; Birinci bölümde; sivil toplum ve ilişkili kavramlar, ikinci bölümde; Türkiye'deki sivil toplum anlayışı ve demokrasi süreciyle birlikte gelişimi, üçüncü bölümünde; Türkiye ile Avrupa Birliği arasındaki ilişkiler, son bölümde ise; Türkiye ile Avrupa Birliği arasında süregelen bütünleşme sürecinde STK (Sivil Toplum Kuruluşları)'ların yeri ve önemi üzerinde durulacaktır. ; In recent years, civil society is one of the favorite concepts of social and political science. Non-governmental organizations (NGO) take place amongst the most active political pressure and social change actors of modern societies. Studies made in respect of civil rights, fundamental rights and freedoms have begun to become important by the picking up speed of works to enter European Union. Therefore, the non-governmental organizations could become to undertake important tasks in the entrance process to the European Union. In this study, it will be tried to put forward civil society fact in Turkey after discussing civil society and non-governmental organizations in general. Then relationships of Turkey with European Union and activities of non-governmental organizations in this process of relationship will be analyzed. In the first part of this study; civil society and related concepts, in the second part; conception of civil society in Turkey and its development with democracy process, in the third part; relationships between Turkey and European Union, and in the last part; position and significance of non-governmental organizations (NGO) in the integration process that had gone on for a long time will be emphasized.

Bu çalışma, yönetim ve organizasyon teorilerinin, karar vermeyi etkileyen yapısal faktörler bakımından literatür taraması yapılarak incelenmesini amaçlamaktadır. Karar vermeyi etkileyen faktörler, bireysel, yapısal ve çevresel faktörlerdir. Yapısal faktörler kapsamında organizasyonların, hiyerarşik yapıları, formelleşme dereceleri, otorite, işbölümü, uzmanlaşma, merkezcilik, yetki devri, katılımcılık ve eşgüdüm gibi unsurlar yer almaktadır. Mekanik yapıdaki klasik teorilerin daha merkezci, rutin, programlanabilen ve üst kademede yoğunlaşmış karar verme yapısına sahip oldukları; neoklasik teorilerin ise alt kademelerde, rutin, programlanabilen, daha operasyonel, kişi ya da grup kararlarına uygun bir örgüt yapısı ortaya koydukları görülmüştür. Modern teorilerde, çevresel değişkenlerin de etkisiyle, koşullara göre, programlanabilen ve programlanamayan kararlar ile kişi veya grup kararlarının birlikte alınabileceği, çağdaş yönetim yapılarında ise belirsizlik durumlarının artması nedeni ile programlanamayan kararların ön plana çıktığı, grup kararlarına daha fazla önem verildiği, hızlı ve doğru kararlar verebilmek için çeşitli sayısal modeller ve bilgisayar programlarından yararlanıldığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca, son yıllarda, karar verme sürecine tüm paydaşların katılımına olanak sağlayan yeni yönetim modellerinin geliştirildiği görülmüştür. ; In this study, it is aimed to study management and organization theories by reviewing literature, in terms of structural factors affecting decision-making process. The factors affecting decision-making are individual, structural and environmental factors. In the scope of structural factors, there are some elements such as hierarchic structures and formalization levels of organizations, authority, division of labor, specialization, centralization, delegation of authority, participation and coordination. It has been determined that the Classical theories in mechanical structure include more centralized, routine and programmable decision-making structures which are also concentrated on higher level and that the Neoclassical theories include routine, programmable, more operational organizational structure in lower levels, which is suitable to individual and group decisions. It has been concluded that the programmable and nonprogrammable decisions according to conditions, and individual and group decisions can be made together in Modern theories with the effects of environmental variations but in the contemporary managerial structures, non-programmable decisions are come to the forefront, and group decisions are put more emphasis on, and various numerical models and computer programs are utilized in order to make accurate decisions faster, because of increase in uncertainties. In recent years, new management models are developed, which enable all stakeholders participate in decision-making process.

With globalization in the world economic, technological, political and administrative developments, the impact of state structures.Centralized, hierarchical management approach, the location of a democratic participatory, transparent, accountable approach to management has left. Expressed as a definition of the state of governance in this management approach, bringing new dimensions to the role and limits of, the powers and functions of the centralized state and local governments and civil commmunities by sharing provides for a more democratic state structure. Today, attempts to further democratization of public management.Primarily to the realization of democracy in local democracy must be implemented at the national level.The most important actors in local and national democracy would take place, is thought to be nongovernmental organizations and local governments. In this thesis from the perspective of local governance for the realization of full democracy, civil society organizations in decision-making processes of local governments in the place of what is, is what should be the issue In this context, the first part of the study dealt with te conceptual aspects of democracy,local democracy, local governance and management ıssues are discussed on the basis of the relationships between them and Turkey.The second section, the conteptual aspect of civil society, development,features,functions and NGOs focused on the relationship of democracy.The third section is the last part of the study from the perspective of local democracy and governance NGOs participation of local governments,the province of Aydın on the basis of the results of research in the area evaluated. ; Küreselleşmeyle birlikte dünyada yaşanan ekonomik, teknolojik, siyasal ve yönetsel gelişmeler, devlet yapılarını da etkilemiştir. Merkeziyetçi, hiyerarşiye dayalı yönetim anlayışı yerini demokratik, katılımcı, şeffaf, hesap verebilir bir yönetim anlayışına bırakmıştır. Yönetişim olarak ifade edilen bu yönetim anlayışı devletin tanımı, rolü ve sınırlarıyla ilgili yeni boyutlar getirmekte; merkeziyetçi devletin yetkilerini ve işlevlerini yerel yönetimlerle ve sivil topluluklarla paylaşarak daha demokratik bir devlet yapısı öngörmektedir. Günümüzde kamu yönetimi daha fazla demokratikleşme çabasındadır. Demokrasinin ulusal düzeyde gerçekleştirilebilmesi için öncelikle yerel demokrasinin gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Yerel ve ulusal demokrasinin gerçekleşmesini sağlayacak en önemli aktörlerin ise, sivil toplum kuruluşları ve yerel yönetimler olduğu düşünülmektedir. Bu tezde yönetişim perspektifinden yerel demokrasinin tam anlamıyla gerçekleşebilmesi için, sivil toplum kuruluşlarının yerel yönetimlerin karar alma süreçlerindeki yerinin ne olduğu konu edilmektedir. Bu çerçevede çalışmanın ilk bölümünde kavramsal boyutuyla ele alınan demokrasi, yerel demokrasi, yerel yönetim ve yönetişim konuları aralarındaki ilişkiler ve Türkiye bazında irdelenmiştir. İkinci bölümde sivil toplumun kavramsal yönü, gelişimi, özellikleri, işlevleri, demokrasiyle ilişkisi ve STK'lar üzerinde durulmuştur. Çalışmanın son bölümünü oluşturan üçüncü bölümde ise yerel demokrasi ve yönetişim perspektifinden STK' ların yerel yönetimlere katılımı, Aydın ili bazında yapılan alan araştırması sonuçlarıyla değerlendirilmiştir.

Türkiye'de Avrupa Birliği müzakere sürecinde önemli bir rolü bulunan sivil toplum kuruluşları ülkenin sosyal ve ekonomik kalkınması açısından da önemli bir yere sahiptir. Bu nedenle ülkede farklı kamu kurumları aracılığıyla sivil toplum kuruluşlarına hibe desteği verilmektedir. Bu çalışmada, Türkiye'de sivil toplum kuruluşları kapsamında yer alan derneklere verilen hibeler ele alınmıştır: Derneklere hibe desteği sağlayan Dernekler Dairesi Başkanlığı, Ulusal Ajans, Kalkınma Ajansı, Gençlik Spor Bakanlığı, Avrupa Birliği Bakanlığı – Merkezi Finans ve İhale Birimi tarafından verilen hibe destekleri incelenmiştir. Bu araştırma kapsamında, şu konulara dair anket formu aracılığıyla bilgiler toplanmıştır: a) derneklerin hibe desteği sağlayan kurumlar hakkındaki bilgi düzeyi, b) kurumların tanıtımı, c) hibe programlarının başvuru ve uygulamaya dair süreçlerinde kolaylık ve zorluk düzeyleri, d) hibe programlarına dair bilgilendirme yolları, e) derneklerin kullandıkları hibe programından kendilerine sağlanan katkı, f) derneklerin katkı sağladıkları sivil toplum alanındaki muhtelif konular g) dernekler hibe programlarından yararlanmamış iseler yararlanmama nedeni. Bu çalışmanın kapsamı Ankara'da faaliyet gösteren derneklerle sınırlı tutulmuştur. Uygulanan anket kapsamında, araştırmaya katılan derneklerin verdiği yanıtlar arasında 199 anket değerlendirme için yeterli bulunmuştur. Ankete verilen cevaplar SPSS Programı ile analiz edilmiştir. Sonuçta; derneklerin hibe programları hakkında bilgi düzeylerinin artırılması gerektiği ve bu amaçla, hibe desteği sağlayan kurumların tanıtım faaliyetlerini farklı/çoklu bilgilendirme yöntemlerini kullanarak yaygınlaştırması gerektiği görülmüştür. Ayrıca, derneklerin hibe programından yararlanmak için sundukları projelerin objektif ve tarafsız olarak değerlendirildiğine dair duyulan güven eksikliğinin giderilmesi ve bu bağlamda, hibe desteği için sunulan projelerin değerlendirilmesinde rol alan destek birimi uzmanlarının rekabeti olumsuz şekilde etkileyecek tutum ve davranışlardan kaçınarak tarafsızca bilgi paylaşımından bulunması gerektiği anlaşılmıştır. ; Civil society organizations in Turkey, which play an important role with regard to the ongoing negotiations for Turkey's membership to EU, have a significant role in social and economic development of country. In this regard, various civil society organizations are given grants provided by different public institutions. This study surveys grants provided to associations which are considered to be civil society organizations: grants provided by Directorate of Headquarters for the Associations, National Agency, Development Agency, Ministry of Youth and Sports, Ministry for European Union Affairs, and Central Finance and Contract Unit are evaluated. During the course of this study, a questionnaire form is used to collect data concerning the following points: a) the associations' level of information about the grant providing institutions, b) the availability of promotional information about grant providing institutions, c) ease and difficulties encountered during application and implementation processes concerning grant programs, d) ways and means providing information concerning grant programs, e) benefits obtained by the associations through using grant programs, f) various fields of civil society organizations supported by associations, g) reason for the failure of associations to benefit from grant programs in case they are not provided with access to use of grants. The coverage of this study is limited by the associations within Ankara. During the process of the present study, 199 questionnaires among the total questionnaires returned from the associations are considered sufficient for the evaluation of the subject. Responses provided through the questionnaire are evaluated by the SPSS program. In conclusion, it is deemed useful to underline that associations should be provided with increased information about the grant programs and that grant providing institutions should enhance their promotional activities to encourage such associations to apply for the grant programs. In addition, reasons leading to the applicant associations' lack of trust in the fair evaluation of the projects submitted for gaining grants need to be eliminated, while experts taking part in evaluations of such projects should share relevant procedural information with all applicant associations and avoid any attitude leading to unfair competitions.

Osmanlı Devleti 19. Yüzyılın başında hemen her kurumunda yenilik/reform hareketi başlatmıştır. Bu hareketler kısa süre sonra Batılılaşma isteğine dönüşmüştür. Eski günlere geri dönme arayışları içinde, en sonunda "Batı gibi olmak zorundayız" şeklinde özetlenen bir politika benimsenmiştir. Batı'nın geldiği medeniyet seviyesine gelmenin, kurtuluşun anahtarı olacağını savunan devlet adamlarının öncülüğünde, hemen her padişah, Batı medeniyetinin ulaşmış olduğu seviyeye gelme arzusuyla, birtakım reformlar yapmıştır. Bu doğrultuda Batı'dan bilim adamları getirtilmiş, Batı'yı gözlemlemesi için devlet adamları yurt dışına gönderilmiş, elçi ve diplomatlardan raporlar hazırlamaları istenmiş, Batı medeniyeti ithal edilmiş, Batılı devlet adamlarının ve ülke içindeki elçi ve diplomatların görüşleri dikkate alınmış ve en nihayetinde devletin yönü Batı'ya çevrilmiştir. Batılılaşma, medenî olmayla eşanlamlı görülmüş ve yapılan yeniliklerle Batı'nın ulaşmış olduğu seviyeye gelebilmek hedeflenmiştir. 19. yüzyıl reformları tek tek incelendiğinde, Batı'nın etkili olduğu veya Batı eksenli bir anlayış göze çarpar. Böylece Batı medeniyetinde ortaya çıkan insan hakları, yasama, mülkiyet ve haysiyet gibi kavramların, özgürlük ve hürriyet kavramlarıyla iç içe geçtiği bir ortamda gerçekleştirilmesine yönelik bir ideal ortaya çıkmıştır. Reform yanlısı devlet adamlarının, medeniyetin ölçüsü olarak kabul ettikleri Avrupa toplumuna benzeme ideali olan Avrupalılaşma ise, zaman zaman Batılılaşma yerine kullanılmıştır. Bununla birlikte Avrupalılaşma, medeniyet seviyesi ileri kabul edilen Batı'ya ve dolayısıyla Batı hukukuna dâhil olma çabasıdır. Avrupalılaşma, bu yönüyle 1815 Viyana Kongresi'nde dile getirilen "Avrupa Uyumu" projesinin kabul görmesinin ardından hukukta da bir uyum sağlama düşüncesinden kaynaklanmış bir kavram olarak yenilenme sürecine dahil olmuştur. Bu araştırmada Osmanlı Adliye Teşkilatının yenilenme sürecinde, medeniyet algısının ne denli etkili olduğu, medeniyet algısına etki eden faktörlerin analizi ve 19. Yüzyıl siyasi ...

Kadının ekonomik ve sosyal hayatta yeterince bulunamaması sorunsalı yönetim kademelerinde de eşit temsil edilememelerine sebep olmaktadır. Sanayi Devrimi sonrası çalışma hayatında ve karar alma süreçlerinde yer almaya başlayan kadınlar, 21. yüzyılın ilk çeyreği bitmek üzereyken halen yönetim kademelerine ulaşmakta zorluklar yaşamaktadır. Bu araştırma yükseköğretim kurumlarından biri olan Trakya Üniversitesi'nin yönetim kademelerinde görev yapan kadın yöneticilerin liderlik özelliklerini ve liderlik davranışlarını tespit etmeyi amaçlamaktadır. Araştırmada temel nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın ölçüt örneklemi; 2021-2022 Eğitim Öğretim döneminde Trakya Üniversitesinde akademik ve idari kadrolarda görev yapmakta olan kadın yöneticiler olarak belirlenmiştir. 20 kadın yönetici ile yüz yüze ya da çevrimiçi görüşmeler yapılmış ve yarı yapılandırılmış görüşme formu ile elde edilen veriler nitel veri analiz yöntemlerinden betimleyici içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Verilerinin analizinde içerik ve betimsel analiz kullanılmış̧; araştırma desenine uygun olarak temalar belirlenmiş̧, belirlenen temalar kategorilere ayrılmıştır. Araştırma bulgularına göre, kadın yöneticilerin liderlik özelliklerden tarafsız ve adil olmanın, hitap yeteneğine sahip olmanın, çalışkan olmanın önemine vurgu yaptıkları tespit edilmiştir. Yöneticilik özellikleri kapsamında yine adil olmak, liyakate önem vermek, duyarlı olmak ve otoriter olmak vurgulanmıştır. Yöneticilikte karşılaşılan olumlu durumlara ilişkin saygınlığın atması, fikir ve görüşlerine önem verilmesi, rol model olması belirtilmiştir. Yaşanılan olumsuz durumlara ilişkin bürokratik prosedürler, yardımcı personel yetersizliği, kadınlar arası çatışmalar vurgulanmıştır. Cinsiyet ayrımcılığı kaynaklı sorun olarak erkeklerin kadınlardan talimat almayı sevmemesi tespit edilmiştir. Bulgular sonucunda kadın yöneticilerin erkeklerden farklı liderlik özellikleri ve davranışları sergilemedikleri belirlenmiştir. Araştırma kapsamında elde edilen derinlemesine görüşler; ...

İyi yönetişim, sürdürülebilir finansman ve toplumsal destek Sivil Toplum Kuruluşlarının (STK) varlıklarını devam ettirebilmeleri açısından çok önemlidir. Başarılı STK'lar faaliyetleri ve finansal durumları hakkında paydaşlarını bilgilendirmekte, bir anlamda paydaşlarına hesap vererek sürdürülebilir başarıyı gerçekleştirmektedirler. Bu araştırmanın amacı STK'lardaki hesap verebilirliğin neden gerekli olduğunu kuramsal açıdan ortaya koyarak hesap verebilirlik bağlamında Türkiye ve ABD uygulamalarını karşılaştırmalı olarak incelemektir. Bu çerçevede iki ülkenin mevzuatı karşılaştırılmış, özellikle ABD'deki Form 990 uygulamasının Türkiye'deki beyannamelerden farkı araştırılmıştır. ABD'deki hesap verebilirlik uygulamalarının Türkiye'deki uygulamalara kıyasla daha kapsamlı finansal bilgiler sunduğu ve bu bilgilerin kamuoyuna daha açık olduğu sonucuna ulaşılmıştır. ; Good governance, sustainable finance and public support are essential for Nonprofit Organizations (NPOs) in order to exist. Successful NPOs perform sustainable success by providing information to stakeholders, in other words accountability to stakeholders. The aim of this study is to compare Turkish and US practices in the context of accountability by presenting why accountability is necessary for NPOs. In this context, the legislation of the two countries has been compared and the Form 990 in the USA has been reviewed and the differences between the Turkish forms and Form 990 have been revealed. It has been concluded that accountability practices of NPOs in U.S. provides more comprehensive financial information than their Turkish counterparts; and in the US, more stakeholders have access to it.