Suchergebnisse

This dissertation has 3 objectives: 1) to study and analyze the problems related to organizational engagement of Metropolitan Waterworks Authority (MWA) personnel., 2) to study the strengthening commitment in the organization according to the Buddhist peace method., 3) to present peaceful innovation, strengthening engagement in the organization of the MWA personnel using mixed-methods of collecting quantitative data by answering online questionnaires of employees with simple random sampling method of 354 sampling people. The statistics used in the analysis are percentage, mean, standard deviation and factor analysis by using the software package. To analyze qualitative data from in-depth interviews, selecting a sample group, specifically interviewing key informants, totaling 9 groups of 29 people, and by examining the data with 7 experts/persons. The dissertation found that the MWA employees, in general, have strong ties in the organization at a level that is considered high. The Buddhist peaceful method for enhancing organizational commitment is of 1) creating good relationships with other people or groups of people in society, 2) creating trust and confidence for others, 3) creating participation among stakeholders, 4) creating fairness for all stakeholders, 5) persistently meeting to discuss with one another, and 6) sharing resources and things to human fellows, which the researcher considers that the most important thing is the matter of morality; the researcher found that Buddhist Peace is the main principle to manage organization for success. Peaceful Innovation for Promotion of Engagement in Organization of MWA Personnel is formulated as the STRATEGIES for MWA's PEACE: Peace Policy Participation (PPP) is defined as a 4 peace policy: 4's Peace Participation, which consists of 1) providing an environment that is conducive to create engagement, 2) providing promotions of physical and mental health, and finance to enhance personal stability, 3) promoting the creation of engagement in the organization with care and continuance, and 4) giving time and opportunity to create a culture of praising good people. ; การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) ศึกษาและวิเคราะห์สภาพปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความผูกพันในองค์กรของบุคลากรการประปานครหลวง 2) ศึกษาการเสริมสร้างความผูกพันในองค์กรตามหลักพุทธสันติวิธี 3) เสนอสันตินวัตกรรมการเสริมสร้างความผูกพันในองค์กร เก็บรวบรวมข้อมูลเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์เชิงลึกแบบเจาะจงผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 9 กลุ่ม รวม 29 รูป/คน ข้อมูลเชิงปริมาณจากการตอบแบบสอบถามด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่าง 354 คน สถิติที่ใช้ คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบ โดยโปรแกรมสำเร็จรูป ตรวจสอบข้อมูลด้วยผู้ทรงคุณวุฒิ 7 รูป/คน ผลการวิจัยพบว่าพนักงานการประปานครหลวงภาพรวมมีความผูกพันในองค์กรในระดับมากทุกด้าน ได้แก่ ความรู้สึกมีความหมาย ความรู้สึกปลอดภัย และความพร้อมที่จะผูกพัน ซึ่งสามารถเสริมสร้างความผูกพันได้โดยหลักพุทธสันติวิธีเชิงรุก คือ การสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อบุคคลหรือกลุ่มบุคคลในสังคม สร้างความไว้วางใจ ความเชื่อมั่นแก่คนอื่น สร้างการมีส่วนร่วมสร้างความเป็นธรรมให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทุกคน หมั่นประชุมเพื่อปรึกษาหารือซึ่งกันและกัน และแบ่งปันทรัพยากรและสิ่งอื่นแก่เพื่อนมนุษย์ ผู้วิจัยรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกและการวิเคราะห์องค์ประกอบกำหนดเป็นปัจจัยความผูกพันองค์กรและนำหลักพุทธสันติวิธีมาสนับสนุนการกำหนดกลยุทธ์นโยบายสันติสุข 4 ประการ คือ การจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการสร้างความผูกพัน การจัดส่งเสริมสุขภาพทางกายทางการเงินและทางใจเพื่อเสริมสร้างความมั่นคงในระดับบุคคล การส่งเสริมการสร้างความผูกพันในองค์กรอย่างเอาใจใส่และต่อเนื่องพร้อมทั้งการให้เวลาและโอกาสในการสร้างวัฒนธรรมยกย่องคนดี

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ นำเสนอ "กระบวนการการสื่อสารเพื่อเสริมสร้างองค์กรสันติสุขโดยพุทธสันติวิธี" การวิจัยครั้งนี้ การวิจัยแบบผสมผสาน(Mixed-Methods Research Design) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือพนักงานองค์กรด้านการให้บริการ จำนวน 17 คน ได้มาโดยการกำหนดคุณสมบัติดังนี้ พนักงานที่เข้าร่วมวิจัยต้องเป็นผู้ที่ใช้การสื่อสารภายในองค์กรทั้งราบและทางดิ่งตั้งแต่ระดับพนักงานชำนาญการจนถึงพนักงานระดับบริหาร มีประสบการณ์ในการทำงานมาไม่น้อยกว่า 1 ปีขึ้นไป เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือเครื่องบันทึกเสียง การถ่ายภาพ การจดบันทึกข้อมูล ระบบคอมพิวเตอร์วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์แบบอุปนัยโดยการตีความสร้างข้อสรุปจากข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง และที่ได้จากแบบสัมภาษณ์ ตามกรอบแนวคิดในการวิจัยดูความสมบูรณ์ของข้อมูลนั้น ว่าสามารถตอบคำถามตามวัตถุประสงค์ของการวิจัยได้ครบแล้วนำเสนอผลการวิเคราะห์ในรูปแบบการบรรยาย โดยมีขั้นตอน ดังนี้1) ข้อมูลจากการศึกษาเอกสารต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง นำมาจัดแยกประเด็นและหมวดหมู่ตามความมุ่งหมายในการวิจัย2) ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ นำมาวิเคราะห์เชิงพรรณนา (Descriptive and analytic Study) โดยการนำข้อมูลเบื้องต้นมาวิเคราะห์แยกประเภทหาข้อสรุป แล้วเก็บข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อนำมาวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย สำหรับสร้างข้อสรุปตามวัตถุประสงค์ และนำมาเป็นฐานในการสร้างชุดฝึกอบรมกระบวนการการสื่อสารเสริมเพื่อเสริมสร้างสันติสุขในองค์กรโดยพุทธสันติวิธี ผลการวิจัยพบว่า กระบวนการการสื่อสารเพื่อเสริมสร้างองค์กรสันติสุข ประกอบไปด้วย 5 องค์ประกอบหลัก ดังนี้ S : Sammadhiti : (Right Understanding) การมองเห็นตามความเป็นจริง A: Aligned by listening (Align yourself with others by listening): การฟังแบบเป็นระนาบเดียวกัน M: Mindfulness: การมีสติกับปัจจุบันขณะสื่อสาร E: Empathy: การเอาใจใส่กับผู้ที่กำลังสื่อสารด้วย Peace: Peace Messages: การสื่อสารด้วยสารสันติ ; This research is for the objectives of presenting "A Process of Communication for Building Peaceful Organizations by Buddhist Peaceful Means"; it mixed-Method Research Design with studied organizational-service-staff sampling group of 17 persons, together with designated qualifications of the followings: the joined staff had to be both horizontally and vertically communicative users in organizations from the staff levels of experts up to executives, and having not less than one-year experience upward. The tools to collect information were tape recorder, photographing, information jotting down; data computerized-system analysis was done by induction analysis interpreting conclusion from relevant document and the acquired interviews according to research conceptual framework, seeing to the completion of that information whether or not able to answer the questions in accordance with the overall research objectives, and then present the result of the analysis in narrative form by having the following steps: 1) bringing the data from studying various related document to separate issues and groups according to the research aim, 2) bringing the data from the interviews to analyze descriptively by separating the primary information in types and finding conclusion, then collecting additional information for the final analysis in order to create the conclusion according to objectives and bringing it to be the base for making the training set of A Process of Communication for Building Peaceful Organizations by Buddhist Peaceful Means From the research, it was found that 1) A Process of Communication for Building Peaceful Organizations by Buddhist Peaceful Means consists of the 5 main configurations of S: Sammadhiti: Right Understanding: the seeing according to the truth; A: Aligned by listening (Align yourself with others by listening): the listening in the same level; M: Mindfulness: having mindfulness at the present moment while communicating; E: Empathy: the care for the ones whom are communicating with; and Peace: Peace Messages: the communication with peace, respectively.

บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ 1) เพื่อศึกษาหลักการ แนวคิด ทฤษฎีและแนวปฏิบัติเกี่ยวกับรูปแบบการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสากลและรูปแบบการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสภาทนายความ 2) เพื่อศึกษารูปแบบในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาททางพุทธศาสนาเถรวาท 3) เพื่อเสนอรูปแบบการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสภาทนายความโดยแนวทางพุทธสันติวิธี การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยเน้นการวิจัยเชิงเอกสารและการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิด้านการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทจากสภาทนายความจำนวน 9 ท่าน ด้านการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสากลจำนวน 6 ท่านและด้านพระพุทธศาสนาเถรวาทจำนวน 5 ท่าน ผลการศึกษาวิจัยพบว่า รูปแบบการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสภาทนายความมีความสอดคล้องกับหลักการ วิธีการ และกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสากล ในด้านกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาททางพุทธศาสนาเถรวาทเป็นแนวปฏิบัติตามหลักพุทธสันติวิธีโดยยึดหลักอริยสัจ4 ส่วนรูปแบบการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสภาทนายความโดยแนวทางพุทธสันติวิธี ประกอบด้วยรูปแบบด้านคุณสมบัติของผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาท มีคุณสมบัติภายในคือ เป็นผู้มีสติ มีขันติ ไร้อคติ และมีเมตตา คุณสมบัติภายนอกคือ มีกัลยาณมิตรธรรม มีศีลธรรม และมี คารวธรรม ด้านวิธีการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทคือมีบทบาทด้านเมตตาตามหลักสาราณียธรรมและใช้เทคนิคที่เป็นทางสายกลางหรือมัชฌิมาปฏิปทา และด้านกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท มีขั้นตอนของการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท 5 ขั้นตอน คือ 1) ตั้งต้นวิเคราะห์ทุกข์ 2) เปิดมุขด้วยปิยวาจา 3) ใช้เมตตาค้นหาประเด็น 4) ร่วมคิดเห็นอย่างไร้อคติ และ 5) มุ่งมิติอภัยทาน ; This research is of 3 objectives, i.e., (1) to study principal, ideas, theories and practices related to the model of the international dispute mediation, and the model of dispute mediation of the Lawyers Council, (2) to study model of dispute resolution in Theravada Buddhism, and (3) to present a model of dispute settlement of Mediation Center of Lawyers Council by Buddhist Peaceful Means. This research is qualitative, emphasizing documents and interviews with experts and scholars in dispute resolution from the Lawyers Council of Thailand 9 persons, from the Other Organization 6 persons and persons who experts and scholars in Theravada Buddhism 5 persons, respectively. The outcome of the research found the followings: The principles and process related to the model of the international dispute mediation and the current state of dispute mediation of the Lawyers Council are consistent. For the process of dispute resolution in Theravada Buddhism, its way of practice is by Buddhist peaceful means with the holding on to the principle of the Four Noble Truths in analyzing problems. In this research, it presents a model of dispute settlement of Mediation Center of Lawyers Council by Buddhist Peaceful Means comprising mediators' inner and outer qualities; the inner defined as being conscious, patient, unbiased and benevolent while the outer are having good friends, morality, honoring others. For the method model of dispute resolution, it consists of the role and mediating technique of dispute mediators, i.e. the role of loving kindness in accordance with the virtues for fraternal living or Sārāniyadhamma and the use of the Middle Way or technique Majjhimā patipadā. The process model of dispute mediation is the use of the Four Noble Truths in proceeding the process of dispute mediation of which having 5 steps of 1) start to analyze sorrows or Dukkha, 2) start talking with nice words or Piyavaca, 3) search for issues with loving kindness, 4) sharing opinions without bias, and 5) aiming for the aspect of forgiveness with the dispute mediating purpose of 'Peace' or disputants' settlement of disputes by forgoing matters towards each other.

Ova teza treba da istraži vezu između motiva, ciljeva i principa kanadske spoljno-političke agende, u odnosu na njen učinak na području očuvanja i izgradnje mira na Zapadnom Balkanu. Vremenski opseg obuhvata period od 1991. do 1999.godine. U vezi sa pojašnjenjem ovog pitanja, posebno se elaborira idejna osnova te spoljno-političke agende, zatim njeno formiranje kroz viziju međunarodne pozicije Kanade u međunarodnoj politici i na kraju kontekstualizacija te vizije u spoljno-političku misiju Kanade u regiji Zapadnog Balkana. Teza na teorijskom nivou uključuje istraživanje savremenih trendova u oblasti bezbjednosti, uticaja ideja na spoljnu politiku, proces kreiranja i realizacije spoljno-politikih strategija kao i istraživanje učinka spoljno-političkih akcija u kontekstu očuvanja i izgradnje mira. Naučni cilj ovog istraživanja je evaluacija učinka onog dijela kanadske agende ljudske bezbjednosti koji se odnosi na učešće u međunarodnim mirovnim misijama na Zapadnom Balkanu tokom devedesetih godina prošlog vijeka. Teza se zasniva na činjenici da kanadski pristup i doprinos regionalnoj bezbjednosti, posmatran iz ugla teorijskog pravca ljudske bezbjednosti, u regiji Zapadnog Balkana nije dovoljno istražen na naučnoj osnovi. To se posebno odnosi na učinak kanadskih snaga u okviru međunarodnih mirovnih misija u Hrvatskoj, BiH i na Kosovu, u odnosu na kanadsku agendu ljudske bezbjednosti. Naučni doprinos ovog rada bio bi u naučnoj sintezi međunarodno afirmisane agende ljudske bezbjednosti i njenoj kontekstualnoj primjeni kroz djelovanje kanadske mirovne misije u Regiji. Društveni doprinos ovog rada ogleda se u činjenici da se na temeljan način skreće pažnja stručnoj javnosti na kanadski doprinos izgradnji mira na Zapadnom Balkanu, na osnovama liberalnog internacionalizma. ; This thesis aims to explore the links among the motives, purposes and principles of the Canadian foreign policy agenda, with respect to its impact in the field of preserving and building peace in the Western Balkans. The timeframe covers the period from 1991 to1999. With regards to the clarification of this issue, particularly elaborated is the conceptual basis for this foreign policy agenda, then its shaping through the vision of the international position of Canada in the global politics and finally the contextualization of this vision into the Canadian foreign policy mission in the Western Balkans. On a theoretical level, the thesis includes the research into contemporary trends in the field of security, the impact of ideas on foreign policy, the development and implementation of foreign policy strategy, and it also explores the impact of foreign policy actions in the context of preserving and building peace. The scientific objective of this research is appraisal of the effect of that part of Canadian human security agenda relating to participation in international peacekeeping missions in the Western Balkans during the nineteen nineties. The thesis is based on the fact that the Canadian approach and contribution to regional security, observed from the perspective of the theoretical line of human security in the Western Balkans region has not been sufficiently explored from the scientific point of view. This is especially true of the effect of the Canadian troops in the international peacekeeping missions in Croatia, Bosnia and Herzegovina and in Kosovo, in relation to the Canadian human security agenda. Scientific contribution of this work would be in the scientific synthesis of the internationally-established human security agenda and its application through contextual actions of Canadian peacekeeping mission in the region. The social contribution of this work is reflected in the fact that the attention is drawn to the expert public in a fundamental way to the Canadian contribution towards peacebuilding in the Western Balkans, on the bases of liberal internationalism.

The Sarajevo Convention, on which the Sarajevo Declaration and the Pact on Stability were adopted, is a kind of a finale to the ten-year contlict in the Balkan region. The most important pioneers in that dynamic process of Europe's preparation for accepting the countries of Europe's South-East have been the Brussels study by the Center for political analyses, the German "new politics" and the US support. The analyses of the goals and mechanisms of the Pact show that it is a major political instrument, though hailed as a mixed blessing. If all the actors - states, nongovernmental organizations, associations, and individuals - are provided with long-term conditions for creating affiliations, joint views and projects, the process of building better relations may be initiated. The Europeisation of South-East Europe is going to be a lengthy and complex process, and the Pact on Stability may become an important form of building new relations in this region. (SOI : PM: S. 22)

Doktorska disertacija nastoji da objasni rezultate višestranačkih parlamentarnih izbora u Srbiji od 1990. godine do prve mirne smene vlasti 2000. godine sa stanovišta informisanosti publike o izbornim opcijama. U njoj je potvrđena generalna hipoteza da su informativni televizijski programi o izborima za Skupštinu Srbije tokom 1990-tih godina onemogućavali slobodnu i poštenu utakmicu izbornih rivala. Umesto da biračima ponude adekvatne informacije kao osnovu za racionalan izbor, oni su sistematski favorizovali jednog izbornog učesnika u odnosu na druge. U radu se utvrđuju glavne medijske strategije uticaja na mišljenje birača na osnovu empirijske analize televizijske prezentacije izbora u periodu 1990-2000. godina. Kvantitativno-kvalitativna analiza sadržaja obuhvata redovne informativne programe i specijalizovane izborne programe proizvedene tokom kampanje za izbore za Skupštinu Srbije 1990, 1992, 1993, 1997. i 2000. godine. Analiza je fokusirana na utvrđivanje centralne strategije medijske prezentacije izbora u svakom pojedinačnom ciklusu, identifikovanje slike društvene i političke realnosti kao konteksta u koji se smeštaju informacije o aktivnostima izbornih učesnika, utvrdjivanje glavne teme-dileme izborne kampanje u odnosu na koju se pozicioniraju izborni učesnici i utvrđivanje televizijskih imidža glavnih izbornih rivala. Analizi medijske slike izbora prethodi razmatranje političkog, pravnog i medijskog konteksta u kome su izbori održani. Analiza je potvrdila radne hipoteze da je izborno izveštavanje državne televizije RTS (RTB) od 1990. do 2000. godine podsticalo biračku podršku za vladajuću stranku – Socijalističku partiju Srbije (SPS) ili njenu koaliciju – sistematskom diskriminacijom njenih izbornih rivala; da su specijalizovani izborni programi državne televizije favorizovali interese vladajuće partije SPS ili njene koalicije u odnosu na interese drugih izbornih učesnika i favorizovali interese izbornih učesnika u odnosu na interese birača; i da je redovno TV izveštavanje o aktuelnim neizbornim događajima omogućavalo da izborne poruke jednog izbornog učesnika budu lakše prihvatljive za birače od poruka njegovih izbornih rivala. Način na koji je izveštavanje o izborima kontekstuirano u specifičnu sliku neizbornih događaja identifikovan je kao ključna dugoročna strategija uticaja na birače, zajedno sa medijskim definisanjem smisla izbora u skladu sa interesima jednog izborno učesnika - poželjnog izbornog pobednika. Doktorska disertacija je potvrdila teorijsku hipotezu da kulturološke studije nude pogodnu teorijsku i analitičku osnovu za istraživanje uloge medija u izbornoj komunikaciji u Srbiji tokom 1990-tih godina. ; The doctoral thesis aims to explain the results of multiparty parliamentary elections in Serbia from 1990 until the first peaceful change in power in 2000 from the standpoint of information about election options available to voters. The thesis confirms a general hypothesis that the information TV programs about elections for the Parliament of Serbia during the 1990-ies prevented a free and fair competition of election rivals. Instead of offering adequate information to voters as a basis for a rational choice, TV programs systematically favored one election participant over others. The thesis identifies the main media strategies of influencing the opinion of voters on the basis of empirical analysis of television presentation of elections in the period 1990-2000. The quantitative-qualitative content analysis is applied to regular news programs and specialized electoral broadcasts produced during campaigns for elections for the Parliament of Serbia in 1990, 1992, 1993, 1997 and 2000. The analysis is focused on identifying the central strategy of the media presentation in each election cycle, the picture of social and political reality as a context for the information on activities of election participants, the main issue of the election campaign and TV images of the main election rivals. The analysis of the media picture of the elections is preceded by a review of political, legal and media context in which the elections took place. The analysis confirmed the working hypothesis that the election coverage of the state television RTS (RTB) from 1990 until 2000 mobilized the voters' support for the ruling party – Socialist Party of Serbia (SPS) or its coalition – by a systematic discrimination of its election rivals; that the specialized programs of the state television favored the interests of the ruling party SPS or its coalition in comparison to interests of other election contestants as well as the interests of election participants over the interests of voters; and that the regular Serbian television news reporting about non-election events made the messages of one election participant more easily acceptable by voters than the messages of other contestants. The way the coverage of election events was placed into a specific picture of non-election events is identified as the key long-term strategy for influencing the voters' decision, together with the media definition of the meaning of the election which was in accord with the interests of one election participant – the preferred election winner. The thesis confirmed a theoretical hypothesis that cultural studies offer a convenient theoretical and analytical basis for studying the role of the media in election communication in Serbia during the 1990's.