Search results

The paper analyzes the basic concepts, approaches, objectives and individual tasks of the National strategy for sustainable development in Serbia. These goals and objectives are viewed in the context of the lack of adequate political, administrative capacity and democratic deficit. These restrictions are the result of ignoring environmental problems and sustainable development as a political problem and issues of survival and social development. Therefore, the question of achieving sustainable development strategy in this paper and presented as a problem of formalization one of the possible conditions for the admission of Serbia into the European Union. This process of formalization is just visible through the slow process of realizing this strategy, lack of interest subjects of political life for the process and inadequate media coverage. High goals, thereby fully harmonized with the existing economic capacities, and general social awareness of the urgency and importance of sustainable development define this strategy not as a political vision but as a kind of political utopia. ; U radu se analiziraju osnovne koncepcije, pristupi, ciljevi i pojedinačni zadaci Nacionalne strategije održivog razvoja u Republici Srbiji. Ovi ciljevi i zadaci se posmatraju u kontekstu nedostatka adekvatnog političkog, administrativnog kapaciteta i demokratskog deficita. Ova ograničenja su rezultat ignorisanja ekoloških problema i održivog razvoja kao političkog problema i pitanja opstanka ekonomskog i socijalnog razvoja. Zato je pitanje ostvarivanja strategije održivog razvoja u ovom radu i postavljeno kao problem formalizovanja jednog od mogućih uslova za prijem Srbije u Evropsku uniju. Taj proces formalizacije je vidljiv upravo kroz proces sporog ostvarivanja ove strategije, nezainteresovanosti subjekata političkog života za taj proces i neadekvatne medijske podrške. Visoko postavljeni ciljevi, pri tome potpuno neusklađeni sa postojećim ekonomskim kapacitetima i opšte društvenom svešću o urgentnosti i značaju održivog razvoja, definišu ovu strategiju ne kao političku viziju već kao svojevrsnu političku utopiju.

Il 2 marzo 1921 i minatori della Società "Arsa" di Carpano organizzarono uno sciopero che in seguito si è dimostrato complesso, stratiforme e al di fuori dei soliti canoni. Iniziato come politico, tanto da guadagnarsi la fama di uno dei primi movimenti antifascisti in assoluto, esso ha assunto ben presto la solita dimensione economico-sindacale per finire poi con delle rivendicazioni utopistiche. ; Labinski rudari su 2. ožujka 1921. organizirali štrajk koji se kasnije pokazao složenim, slojevitim i izvan uobičajenih kanona. Započeo je kao politička pobuna, te je stekao slavu kao jedan od prvih antifašističkih pokreta uopće, ubrzo je preuzeo uobičajenu ekonomsko-sindikalnu dimenziju, a zatim je završio s utopijskim zahtjevima.

Politička teorija Hane Arent može se opisati kao romantičarsko-republikanska. Ona je suprotstavljena komunističkim u nacionalističkim teorijama, iako sa njima deli jednu osobinu: posvećenost utopijskom konceptu 'virtuelne političke zajednice'. Ipak, utopija Hane Arent nema nikakve veze sa nacijom ili komunistimkim društvom: ona se vraća u vremena antičkog grčkog polisa u pronalazi svoju inspiraciju u njegovoj imaginarnoj zaostavštini. ; Political theory of Hannah Arent can be best described as romantic republicanist. It is opposed to communist and nationalist theories, although it has one common feature with them: devotion to an Utopian concept of "virtual political community". However, the Utopia of Hannah Arent has nothing to do with nation or communist society: it goes back to the times of ancient Greek polis and finds inspiration in its imagined legacy.