Suchergebnisse

Siyasi karar tahakküm-yönetim- strateji ilişkilerini içerir ve kendine has bağımsızlaşma yeteneği vardır. Siyasi kararın egemenlikle rabıtası norm ihdasıyla konumlandığından norm ve istisna eksenleri ayrıntılandırılmış, istisnayı dışlamanın asliliği vurgulanmıştır. Aydınlanmacı tezde normların hakikati temsili, özneler arasındalığılığı üzerinde durulmuş Rawls'un düzeltme girişimine değinilmiştir. Müzakereci ve kararcı tezlerin rasyonal addedilmeyen unsurların siyasi kararlara sızışı bakımından farklılaşmaları irdelenmiştir. Schmitt'in reddettiği norma yakınlık ve meylettiği istisna kuramının ulus muhtevasından gelen tarihi sabiteleri dışlayıcı yapısına buna mukabil liberal tezlerin siyasi karar mimarisi bakımından tam yapısızlaştırmayı hedeflediğine ve Rawls'un nötrleştirici tutumuna değinilmiştir. Düzenlemeci teknik baskınlaştıkça siyasi kararların normla tek biçimli cevap üretimine dönüştüğü, istisna kuramının deneyim ağırlıklı teknikte dirençle karşılandığına değinilmiştir. Siyasi kararın üst limitte egemenlikle olan rabıtasına nazaran neyin norm olduğu ya da istisnai olanla, iç limitte neyin rasyonal olmadığına dair dışlamalarla belirlendiği vurgulanmıştır. ; Political decisions which have an independent nature of their own involve the inter-relationships among domination, administration and strategy. Taking into consideration the approach that establishes the relationship between political decision and sovereignty through instutionalization of norms, exceptions and norms are delineated and exclusion of exceptions is emphasized with regards to Schmitt and Agamben-Benjamin. The representation of reality through norms in the Enlightenment thought and the inter-subjectivity ofthe norms with regards to Habermas is elaborated while the additional revisions brought upon by Rawls are discussed. The differentiation of negotiator and decision maker (as in Schmitt) theories are thoroughly scrutinized with respect to their relevant analysis of infiltration of political decisions by factors which are regarded as irrational. The theories of Schmitt which disregard norm-centric approaches and lean towards theexception-centric theories (which exclude historical constants arising from national content) are mentioned. Rawl's neutralization approach is examined in view of theliberal theories aiming to destructuralize political decision architecture along the abovementioned lines. It is mentioned that, as the regulatory technique becomes more dominant, political decisions take the shape of jurisprudencial uniform answers. It is also discussed that the exceptions approach meets more resistance in experiential processes. What is relevant as norm in view of the relationship between political decision and its upper limits, sovereignty, is also considered. Additionally, it is mentioned that the exceptional factors are determined through the exclusion of what is regarded as "off-limits", namely irrational.

Siyasal kampanyalar, iktidara aday olan siyasal parti ve liderler tarafındanseçmenlere ulaşmak ve onları ikna etmek amacıyla yürütülen karmaşık ve yoğuniletişim uygulamalarını içermektedir. Günümüzde profesyonel bir iş alanı halinegelmiş olan siyasal kampanya planlaması ve uygulaması daha çok sık görülmektedir.Siyasal seçimlerde bütün kampanya yöneticileri seçmenleri kendi partileriveya adayları hakkında bilgilendirmeye, onarlı ikna etmeye ve desteklerinikazanmaya çalışmaktadır. Seçmenler siyasal partiler arasında tercihte bulunurkenkendilerine sunulan alternatifler arasındaki benzerlikleri değil, farklılıkları göz önünealarak bir değerlendirme yapmakta ve kara vermektedir. Bu nedenle siyasalkampanya yöneticileri mesajlarını seçmenlerin niçin başka adayları değil de kendiadaylarını tercih etmeleri gerektiğini vurgulayacak şekilde tasarlamalıdır.Siyasal kampanyalarda bütün seçmenler hedef kitle olarak seçimlerinsonuçları açısından son derece önem ve önceliğe sahip değildir. Çünkü bütünseçmenleri tatmin edecek mesajlar üretmek, farklı noktalarda ve değişik çıkarlarıolan, hatta toplumda birbirine zıt olan kutupları mutlu edecek, onların desteğininalınmasını sağlayacak mesajlar bulmak kolay değildir. Bu nedenle kampanyayönetimi, iktidara gelmek için desteğinin kazanılması gereken seçmen kitlelerininkimlerden oluştuğunu belirleyerek mesajlarını, stratejilerini ve taktiklerini saptamalı;hangi kitle iletişim yönetimini, hangi kitle iletişim araçlarını, ne tür bir zamanlamastratejisiyle kullanması gerektiğini çok iyi planlamalıdır.Siyasal kampanya çalışmaları, klasik kampanya dönemimdekilerin aksineçok pahalı, düzenli ve ölçülü olarak yapılması gereken çalışmalardır.Teknoloji ve küresel gelişmeyle birlikte gelişmiş ülkelerle paylaşım , oralardakigelişmeleri takip etme imkanıyla birlikte ve kendi ülkemizde yeni yöntem ve tekniklerkullanılmaya başlanmıştır.Kitle iletişim araçlarını etkin ve verimli olarak kullanılması siyasalkampanya stratejisinde yeni bir dönem açmıştır. Yazılı basının yanında siyasalreklam filmleri, televizyon, internet vb. araçlar siyasal reklamcılıkta daha genişhedef kitlesine ulaşma imkanı sağlamıştır. ; Political campaigns entail complex and concentrated communicationapplications executed by the political parties and leaders, who are candidates forcoming to povver, in order to reach and convince the voters. Today, politicalcampaign planning and implementation, which has become a professional branchof business, is seen more frequently.Ali campaign managers aim at informing the voters regarding their partiesör their candidates, and convincing and gaining the support of the voters. Whenmaking a preference among political parties, the voters evaluate and reach adecision on the basis of the differences rather than the similarities of the parties. Thus,the political campaign managers must devise their messages to emphasize why thevoters should prefer their candidate över the other candidates.Ali voters are of great importance and priority as the target mass in terms ofoutcome of the elections. Because it is not that easy to create messages that shallsatisfy ali voters and make everyone at different points and with different interests,including those with conflicting interests, happy and to win their support. For thisreason, campaign management should identify the individuals forming constituentmass, of vvhich the support is required to come to povver, and determine thestrategies and tactics accordingly; and should plan thoroughly the masscommunication methods and mass communication means to be used along with thetiming strategy to be applied.On the contrary to the classical campaign period, political campaign vvorksare very expensive processes, vvhich need to be realized in a planned and measuredmanner.New methods and techniques are being implemented in our country with thepossibility of sharing with developed countries and follovving the developments insaid countries in line with the technological and global developments.Effective and productive use of mass communication means has opened anew era in political campaign strategy. Political advertisement films, television,internet ete. means have provided access to a broader target mass in politicaladvertising in addition to the printed media.

Politik zekâ, açık bir kavramsal tanım ve uygulanabilir bir ölçümden yoksun, olağanüstü ancak yeterince araştırılmamış bir yapı olarak kabul edilmektedir. Mevcut araştırma, yapının geçerliliğini sağlarken "politik zekâ" yapısını kavramsallaştırmak ve ölçmek için yapılmıştır. Tüm konuyu ayrıntılı olarak ele almak için, Türkiye'de Politik Zekâ Ölçeğinin psikometrik özelliklerini ve nomolojik ağını gösteren üç örneği kapsayan iki çalışma yapılmıştır (N = 943). Hipotezleştirildiği gibi, politik zeka, stratejik düşünme, amaç için empati, güvenilirlik, güç ihtiyacı ve çok yönlülük boyutlarından oluşan çok boyutlu bir yapıdır. Ölçeğin hem yakınsak hem de ayırt edici geçerliliği olduğunu ve politik zekânın politik beceri ile pozitif yönde anlamlı bir ilişkisi mevcuttur. Argümanımız doğrultusunda, politik zekâ tarafından açıklanan yapının politik beceri yapısından farklı olduğu bulunmuştur. Bu ölçeğin teorik çıkarımları sayesinde, örgütsel politika, liderlik ve sosyal değişime ilişkin yeni tartışmalar ilgili literatürde yer alacaktır. ; Political intelligence is broadly accepted as an outstanding but under-investigated construct that is devoid of a clear conceptual definition and viable measurement. The current research was conducted to conceptualize and to measure the "political intelligence" (PI) construct while ensuring validation of the construct. In order to touch all the bases, we carried out two studies encompassing three samples (N = 943), which demonstrate the psychometric properties and nomological network of the Political Intelligence Scale, in Turkey. As hypothesized, political intelligence is a multidimensional construct that consists of the dimensions of strategic thinking, empathy for purpose, trustworthiness, need for power and versatility. It presents that the scale has both convergent and discriminant validity and that political intelligence has a positive significant relationship with political skill. In line with our argument, it was found that the construct explained by political intelligence is different from the construct of political skill. Thanks to the theoretical implications of this scale, new debates regarding organizational politics, leadership, and social change will take part a place in the related literature.

Politika kavramı ve onun sınırı, üzerinde uzlaşılmış bir tarihe sahip değildir. Politikanın ne olduğu sorusuna verilen yanıt, politik faaliyet ya da politikanın özünün ne olduğuna ilişkin diğer soruları çağırmaktadır. Politik faaliyet konusu, politik aktör kavramını bir ilinti olarak ortaya çıkarır. Politikanın özünün faaliyetten ayrı kavranamayacağı tespit edilmelidir. İnsanların genel anlamda neye politika dedikleri, politikayı nasıl algıladıkları, politikanın kendi yaşamlarıyla ilişkisi hakkında farklı tutum ve görünümler sergileyebilir. Politika, bir politik topluluğun oluşumu, bir topluluğun kendini inşası, bir devletin içinde farklı bölgeler ve kitlelerin bulunması durumunda kendiliğinden gündeme gelen bir fenomen olabilir. Bir topluluğun içinde yayılan bir algılama ve değerlendirme biçimi, bir eylem tarzının uyardığı karşıtlıklar içinde ortaya çıkabilir. Bu her biçim altında ortaya çıkan faaliyet biçimi politika aktörleri aracılığıyla somut bir görünüm kazanabilir. Bu politika aktörlerinin resmi ve gayri resmi politika faaliyetleri içinde bir önemi ve bir şekli olmayabilir. Bununla birlikte politika, o zamana kadar varolan biçimlerin dışında da meydana gelebilir. Bu nedenle politika amatörleri ve profesyonelleri içinde olmayan politika aktörlerinin olabileceğini kabul etmek gerekir. Bu yönüyle öznelerarasılığın olduğu her yerde bir ahlaki topluluk ya da bir politik topluluk olabilir ve onun içinden politika aktörler olarak ön plana çıkanlar olabilir. Bu açıdan politikayı ve politika aktörlerini belirginleştirip, kavramlaştırılabilir politika bölgelerinde ve onun içindeki eylem potansiyelleri içinde kavramlaştırmak ve araştırılabilir hale getirmek olasıdır. Bu çerçevede makale, politikanın politika aktörleri aracılığıyla kavramlaştırılabileceğini ileri sürer; politika aktörlerinin belirginleşip ortaya çıkmasını ve görünürleşmesini sağlayan çizgiler ve sınırlar boyunca izleyebileceğimiz politik faaliyet ve potansiyeller içinde anlaşılabilir olduğu tezini ileri sürer. Buna dayalı olarak, makale, politika faaliyeti ve onun mahiyeti hakkında bakış açımızı ve materyalleri fenomenden kavrama, kavramdan fenomene hareket ederek incelememizi mümkün kılan fenomenolojik yaklaşımdan yararlanabileceğimizi ortaya koyacaktır ; There has not been a consensus on the notion of politics and its limit historically. The answer to the question of what politics is arises many other questions related to political action or the essence of politics. The notion of political actor is created by the subject of political activity as a byproduct. It must be understood that the essence of politics cannot be comprehended without the activity. What people generally consider as politics and how they perceive politics differ depending on how they relate politics with their lives. Politics may become a phenomenon spontaneously coming to existence in the case of the formation of a political community, the remaking of a community,the existence of different regions and masses within a state. A manner of perception and evaluation spreading within a community can arise within an antagonism to which a manner of action stimulates. This manner of action arisen in any kind of manner may come up a concrete appearancethrough the act of political actors. This actors of politics may not have any importance or any form in the formal and informal political activity. However, politics may also be exercised in different form than before. For this reason, it must be accepted that political actors not being among political amateurs and professionals may exist in the political sphere. From this aspect, everywhere intersubjectivity existed it would be a moral community or a political community and anyone may come into prominence as a political actor. In this regard, it is possible to crystallize politics and political actors, to conceptualize and to make researchable them along the conceptualizable political regions and inside their potentials of action. In this framework, this article asserts that politics can be conceptualized by the mediation of political actors; it asserts the thesis that is understandable by occurring of political actors to crystallize and to bring out along lines and boundaries we can follow inside political work and potentials.Based on this, the article displays that we can benefit from the phenomenological approach enabling us having viewpoint about political work and its essence, and we examine the materials exercising from concept to phenomenon, from phenomenon to concept

İnsanlık tarihi boyunca hemen her toplumda yönetenler ve yönetilenler olmuştur. Yöneticilerin otoritesinin baskınlığı zamanla kendi muhaliflerini yaratmıştır. Yönetim biçiminin monarşi, oligarşi ya da demokrasi oluşu bu durumu değiştirmeye yetmemiştir. Tarihsel süreçte, çağdaş hukuk devleti düşüncesinin temelinde yatan insanın onurunun koşulsuz dokunulmazlığı ilkesi, çeşitli direniş biçimlerinin ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Sivil itaatsizlik eylemi bu direniş biçimlerinden biridir fakat en belirgin özelliği her türlü şiddeti reddetmesidir. Sivil itaatsizlik; yönetimin, halkın çağrılarına kayıtsız kaldığı ve bireylerin tüm yasal yolları tükettiği noktada başvurulan bir eylem türüdür. Yönetimlerde; ahlak ile yasallık, vicdan ile anayasa arasında kalınan durumlar ortaya çıktığında, sivil itaatsizlik eylemcisi kamuoyuna ahlaki ve vicdani bir çağrı yapmaktadır. Bu çalışmada sivil itaatsizlik kavramının tanımı, yöntemi ve özellikleri ayrıntılı biçimde ele alınmıştır. Sivil itaatsizliğin diğer eylem biçimlerinden farkı belirlenmiş ve hangi eylemlerin sivil itaatsizlik olarak adlandırılabileceği ortaya konmuştur. Farklı siyasal sistemlerde sivil itaatsizliğin politik anlamı, çeşitli siyaset bilimci ve düşünürlerin görüşleri bağlamında değerlendirilmiştir. ; Throughout human history, there have been rulers and large percentage of people ruled by that class in society. Dominance of the ruler"s authority has always created it"s own dissidents. The monarchy, the oligarchy or the democracy is not enough to change this situation. In the historical process, the principle of unconditional inviolability of the dignity of the human being underlying the idea of a contemporary state of law has created dissent and resistance in different ways. Civil disobedience is one of these forms of resistance, but it"s most prominent feature is the rejection of all forms of violence. Civil disobedience is a type of action taken at the point where the administration is indifferent to the calls of the people and the individuals exhaust all legal means. When there are situations between morality and legality, conscience and constitution, the civil disobedience activist makes a moral and conscientious appeal to the public. In this study, the definition, method and characteristics of the concept of civil disobedience are discussed in detail. The difference between civil disobedience and other forms of action has been determined and which actions could be called as civil disobedience is discussed. The political meaning of civil disobedience in different political systems has been evaluated in the context of the views of various political scientists and thinkers.

DergiPark: 326355 ; trakyasobed ; The objective of this study is to determine factors influencing political preferences of voters in Thrace and İstanbul. Therefore, the voters' preferences survey has been conducted with 2357 voters in the region randomly selected and evaluated. The informative factors influencing political preferences collected in these surveys have been determined by the multinomial logit model. A lot of independent variables have been used in this model, but, because some independent variables were not found as significant according to likelihood ratio test, these variables are not included in the analysis. Nine important factors influencing political preferences of voters have been determined. These factors are newspaper reading habit, foreign language, civil society organization membership, art preferences, sport habits, gender, age, birthplace and social security of voters. Whether the political preferences are independent, has been tested with testing independence of irrelevant alternatives of Hausman. According to this test, it has been found that the political preferences are independent ; Bu araştırmanın amacı, farklı sosyoekonomik grupları olan ve kalabalık bir nüfusu barındıran Trakya ve İstanbul ilindeki seçmenlerin, siyasi tercihlerini etkileyen faktörleri belirlemektir. Bu nedenle, seçmen tercihleri anketi, bölgede rassal olarak seçilmiş toplam 2357 seçmenle yapılmış ve değerlendirmeye alınmıştır. Bu anketlerden elde edilmiş siyasi tercihleri etkileyen bilgi verici faktörler, multinominal logit model ile belirlenmiştir. Bu modelde birçok bağımsız değişken kullanılmış ancak, bazı bağımsız değişkenler LR testine göre anlamlı bulunmadığından dolayı analize dahil edilmemiştir. Siyasi tercihleri etkileyen 9 önemli faktör tespit edilmiştir. Bu faktörler, seçmenlerin gazete okuma alışkanlıkları, yabancı dil durumları, sivil toplum kuruluşlarına üyelik durumları, ilgi duydukları sanat dalı, düzenli spor durumları, cinsiyetleri, yaşları, doğum yerleri ve sosyal sigorta durumlarıdır. Siyasi tercihlerin bağımsız olup olmadığı ise Hausman'nın ilişkisiz alternatiflerin bağımsızlık testi ile test edilmiştir. Bu teste göre, siyasi tercihlerin bağımsız olduğu bulunmuştur