Suchergebnisse

Temsili demokrasilerde, siyasal partilerin örgütsel yapılarındaki en önemli unsurlardan biri üyelerdir. Siyasi sistem ve partilere göre üyeliğin niteliği farklılaşsa da üyeler, partilerin hazır kıtalarıdır. Partilerin altın çağını yaşadıkları dönemde, üyelerin siyasi mesaileri sayesinde partilerle toplum arasındaki organik ilişkiler hep güçlü olmuştur. Fakat, çeyrek asırdan beri özellikle Batı Avrupa demokrasilerinde siyasi partilerin bir gerileme sürecine girdiğine tanıklık etmekteyiz. Bu veri durumun başlıca kanıtlarından biri, partilere üye olmanın cazibesini süratle yitirmesidir. Türkiye'de de 1990'ların ikinci yarısından itibaren parti üyeliği eski anlam ve önemini yitirmeye başlamıştır. Parti üyeliği mefhumunda genç üyelerin durumu ve en çok oyu alan iki partinin İzmir'deki gençlik örgütlerinde gençlerin parti üyeliği aktivizmlerinin hangi örüntülerde kristalleşmekte olduğu soruları bu çalışmanın temel sorunsalıdır. İzmir'de gençlik ve siyaset ilişkisi, gençliğin politikaya katılım boyutları, partilerin genç üyelerinin politik aktivizmleri, partilerde gençlik organizasyonlarının hukuki durumu ele alınmış ve ilgili sorunsalların Almanya örneği ile karşılaştırması üzerinden mesele uluslararası bir düzleme oturtulmuştur. Siyasal katılım ve parti üyeliği aktivizmi çatısında gençliğin siyasete parti üyeliği aracılığı ile katılımı boyutuyla meselenin teorik altyapısı oluşturulmuş ve ikinci bölümde partilerin gençlik teşkilatları hukuki ve kurumsal altyapıları ile birlikte ele alınmıştır. Üçüncü bölümde Almanya örneğinde Alman Meclisinde temsil edilen siyasi partilerin gençlik örgütleri incelenmiştir. Dördüncü bölümde anket sonuçları her iki partinin de üyelerini kapsayacak biçimde yansıtıldıktan sonra partiler özelinde ayrı ayrı analiz edilip değerlendirilmiştir. Sonuç bölümünde ise, İzmir'de iki parti gençliğinin siyasal katılımının söylem ve eylem boyutunda literatürde belirlenmiş ve ortaya konulmuş sorun boyutları ve motivasyonlarına ilişkin uyum ve uyumsuzlukları saptanmış ve saptanan uyumsuzlukların gelecekte alabileceği hallere dair fikirler öne sürülmüştür. ; In representative democracies, members are one of the most important components of political parties. However, we have been witnessing the fact that party membership is in a downward trend for quarter century. One of the proofs of this given fact is that political parties are not mechanisms which have been requested by citizens anymore. Since 1990's, party membership has also began to lose its importance and meaning in Turkey as well. The main problematic of this study to find out the situation of young party members in party membership context and the patterns on which young party members' membership activisms of two dominant parties in İzmir. In this study, the relations between youth and politics, ways which young people choose to participate in politics, party membership activisms of young people and legal framework of youth organisations of parties have been held and a comparison with German political parties has been made in this regard so that we have an international outlook to observe. In the study, we have discovered that political activism, political socialisation, membership's practicals and the legal framework of young party members in youth factions of German political parties are the main factors that appear as being main reasons why German examples differentiate with Turkish correspondents. In the light of finding we reach via survey method we us for gathering datas were evaluated separately for each party after being expressed by including each party members. In the light of foregoing, we experienced that Bruter and Harisson's young party members typhology was not quite explanatory to analyze Izmir case because of both parties intrastructures and the factors that the model omits. Roughly, we have discovered that, JDP (AK Parti) members are mostly professional minded and RPP (CHP) members are moral minded younsters.

Çağdaş dünyanın demokrasi ile yönetilen toplumlarında, alınan siyasal kararların meşruluğu, halkın siyasal işleyişi yakından takip etmesiyle daha da güçlenmektedir. Bu sebeple bütün vatandaşların seçme hakkına ek olarak siyasal katılım ve siyasal toplumsallaşmanın her türlüsünden yararlanarak, bireylerin ve toplumun siyasal işleyişe dengeli bir biçimde katılması oldukça önemlidir. Bu açıdan, dünyada nüfusun ve her bir ülkenin yarısını meydana getiren kadınların, elde ettikleri yetkiler ve karar alma mekanizmalarına katılımları da büyük önem taşımaktadır. Kadının her boyutta yönetime etkili bir şekilde katılımını sağlamadan, karar alma süreçlerinde toplumsal cinsiyet rollerinde siyasal katılım ruhuna uygun bir vasata erişmeden, modernlik ve kalkınma hedeflerine ulaşılamayacağı ortadadır. Bu bağlamda bu çalışmanın amacı, Türkiye'de kadın nüfusun önemli bir bölümünü oluşturan ev kadınlarının içinde bulundukları toplumsal yaşamda siyasal süreçlerle ne kadar içselleştirip içselleştiremediklerini, siyasal katılım ve siyasal toplumsallaşma düzeylerinin hangi düzeyde olduğunu çözümlemektir. Araştırmada ilk olarak siyaset bilimi ve siyaset sosyolojisinde yer alan temel kavramlar tanımlanmış ve geleneksel dönemden başlayarak kadının siyasal katılım mücadelesine yer verilmiştir. Afyonkarahisar kent merkezinde yapılan alan araştırmasında tabakalı amaçlı örneklem tekniği ile belirlenen 24 katılımcı ile derinlemesine görüşme yapılmış, elde edilen bulgular söylem analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Sonuç olarak ev kadınlarının önemli bir kısmının siyasal yaşamdan oldukça uzak oldukları görülmüş, bu durumun nedeni olarak ev kadınlığının sosyokültürel şartları ve toplum tarafından ev kadınlarına biçilen rol ve görevler olduğu değerlendirilmiştir. ; In the societies of the contemporary world governed by Democracy, the legitimacy of political decisions is strengthened by the close follow-up of the people's political processes. Therefore, it is very important for individuals and society to participate in the political process in a balanced way benefitting all kinds of political participation and political socialization in addition to the right of all citizens to vote. In this respect, the authorities of women and their participation in decision-making mechanisms, who make up half of the world's and each country's population, is of great importance. It is obvious that the goals of modernity and development cannot be achieved without ensuring the effective participation of women in all aspects of the governance and without reaching a mediocre suitable for the spirit of political participation in social gender roles in the decision-making processes. In this direction, the aim of this study is to analyze to what extent housewives, who make up a significant part of the women population in Turkey are internalized and uninternalized with political processes in the social life they live in, and at what level their political participation and political socialization levels are. In the research, firstly, the basic concepts in political science and political sociology are defined and starting from the conventional period, women's struggle for political participation is included. In the field research conducted in Afyonkarahisar city center, in-depth interviews are conducted with 24 participants determined by the stratified purposeful sampling technique, and the findings are analyzed with the discourse analysis technique. As a result, it is seen that a significant part of housewives are far from political life, and it is evaluated that the reason for this situation is the socio-cultural conditions of housewives and the roles and duties assigned to housewives by the society.

Cumhuriyetin kurulmasıyla birlikte, Türkiye'de modern bir toplum projesi uygulamaya konmuştur. Sosyal yaşamın her alanında köklü değişmeleri içeren söz konusu projenin konularından biri de kadın ve ailedir. Modern bir yaşamı ve onu oluşturacak modern insan tipini yaratmayı içeren projenin gerçekleştirilmesi sürecinde siyasal iktidarın tavrı, politikası, önemli olmaktadır. Bu süreçte, siyasal iktidarın söyleminde, mevcut sosyal koşullara bağlı olarak, önemli değişmeler yaşanmıştır. Burada siyasal bir projeyi, ilk ortaya koyan bir metin olarak hükümet programları ele alınacaktır. Bu programlardan hareketle, siyasal iktidarın kadına yönelik söyleminde yaşanan değişme eğilimi üzerinde durulacaktır. ; With the foundation of the Republic, the project of a modern society has been carried out in Turkey. One of the matters of this project, which includes radical changes in all parts of social life, is woman and family. In the process of the realization of the project, which consists of creating a modern life and the type of modern people that will constitute it, the attitudes of political power, and its policy have been important. In this process, significant changes have been experienced in the discourse of political power depending on the existent social conditions. In this paper, government programs will be studied as texts which bring up a political project for the first time. With reference to these programs, the tendency to change in discourse of political power directed to woman will be focused on.

Aristoteles'in siyasetle ilgili düşüncelerinin, Politika, Nikomakhos'a Etik, Eudemos'a Etik, Atinalıların Devleti ve Retorik adlı eserlerinde yer aldığı söylenebilir. Politika'nın ikinci kitabında sözlerine "sırada devletin biçimini tartışmak ve hangisinin daha iyi olduğunu anlayabilecek durumda olduğumuzu varsayarak bunu anlamaya çalışmak var" diyerek başlayan Aristoteles, bunun için iyi yönetilen bazı devletlerin anayasalarına bakmaya ve, hiç kuşkusuz Platon'u kast ederek, bazı yazarların ütopyalarına bakmaya ihtiyaç duyulacağına işaret eder. Platon'da olduğu gibi, devletten hep site devletini anlayan Aristoteles'e göre, devlet adamıyla devlet, kralla uyrukları, aile reisiyle ev halkı, efendiyle köleleri arasındaki ilişkilerin hep aynı türden ilişkiler olduğunu sanmak yanlıştır. Aristoteles, ne zengin azınlığın ne de yoksul çoğunluğun değil de, ancak ortak çıkarın gözetilmesiyle oluşabilecek orta tabakanın güçlü olduğu ve adaletin kendisiyle tecelli ettiği bir yönetim biçimi olan politeianın oligarşi ile demokrasinin uzlaştırılması sonucunda ortaya çıkabileceğini öne sürer. Demokratik anayasanın oligarşik anayasaya göre isyana ve devrime daha az açık olması nedeniyle ötekine göre daha sürdürülebilir bir nitelik taşıdığı kanısında olan Aristoteles, hem etik hem siyaset anlayışının merkezinde yer alan altın orta ilkesi gereği, güçlü bir orta tabakaya yaslanan anayasanın en güvenli ve en sürdürülebilir bir anayasa olacağından kuşku duymamaktadır. ; It can be said that the thought of Aristotle regarding politics takes place in his works: Politika, Nikomakhos'a Etik, Eudemos'a Etik, Atinalıların Devleti and Retorik. At the outset of his second book of Politika, he argues that "our purpose is to consider what form of political community is best of all for those who are the most competent to realize their ideal of life." To be able to accomplish this, he indicates that we have to examine not only the constitutions of "well-governed states" but also "any theoretical forms", held in esteem. Aristotle undoubtedly refers to Platon and argues that it is a necessity to understand some author's book related with Utopia. As is the case with Plato and Aristotle who always understands a state as the "site," considers that it is wrong to think that the relationship between statesman and state, households and householder, slaves and master are the same kind of it. Aristotle argues that neither rich minority nor poor majority, but the common interest of the middle layer constituted with observance is robust and the politeia, a form of government manifested its own justice, can occur as a result of reconciling democracy with oligarchy. Aristotle, who is of the opinion that democratic constitution is a more sustainable constitution compared to oligarchic constitution due to its less obviousness to rebellion and revolution, in keeping with the principle of the "Golden Middle," located in the heart of both ethics and politics, has no doubt about that constitution leaned on a strong middle class will be the safest and most sustainable constitution.

Temel hak ve hürriyetlere önem veren, iktidarın aşağıdan verilmesi, yönetime katılma, eşitlik, hürriyet, adalet, şeffaflık, farklılıklara saygı gibi önemli ilkelere dayanan demokrasi, halkın yönetimi düşüncesinde yükselen en önemli değerler arasındadır. Halk seçimlerde önlerine programlarını sunan partiler yanında, halkı temsil edecek kişilere oy vermektedir. Bununla birlikte, seçimlerde halka isimleri ve sıraları belli listeler sunulmaktadır. Sonuçta halk, siyasi partilerin belirlediği listeler arasında tercihte bulunmaktadır. Yönetenlerin belirlenmesi önemli ölçüde bu aşamada gerçekleşmektedir. Adayların seçmenlerce tespiti usulü dünya üzerinde sınırlı olarak uygulanmakta, genel olarak aday tespiti, parti içi işlem olarak değerlendirilmektedir. Partilerin aday tespitine ilişkin düzenleme ve uygulamalarının demokratik ilkelere göre yapılmasının gerekli olduğu kabul edilmekte ise de; siyasi partilerin oligarşik yapıları nedeniyle adayların parti üst yönetimince belirlendiği görülmektedir. Aday tespiti sürecinde en demokratik usulün; ilgili seçim çevresinde tüm partili üyelerin seçmen olarak katılmasını ifade eden, yargı denetim ve gözetiminde gerçekleştirilen ?önseçim? olacağı kanaatine varılmaktadır. Türkiye'de ise partiler önseçime başvurmamakta, adaylar daha çok parti üst yönetimince belirlenmektedir. Sonuçta, demokratik aday tespit usulünün yasa ile zorunlu hale getirilmesi gerektiği anlaşılmaktadır. ; Democracy giving importance to fundamental rights and liberties and depending on significant principles such as ruling power derived from the bottom layer, participation in administration, equity, freedom, justice, transparency and respect for dissimilarities is among the most important rising values in consideration of public administration. People in elections vote for the individuals that shall represent them as well as the parties that present their programs for them. In addition, in elections lists with final names and orders are presented to public as well. Consequently, people makes references among the lists specified by political parties. Determination of leading people is realized significantly in this phase. The procedure of determining candidates by voters is applied in a limited way all over the world and in general, candidate determination is evaluated as an operation within the party. Although it is admitted that regulations and applications of parties with relating to candidate determination are required to be performed in compliance with democratic principles, due to olygarchic natures of political parties, it is seen that candidates are determined by top management of the party. In the process of candidate determination one has the conviction that the most democratic procedure will be ?a primary? in the meaning of all party members? participation in related electoral constitutiency as voters and it is realized through judicial review and supervision. In Turkey parties do not apply for primaries and candidates are designated by mostly top management of the party. Finally, It is understood that the procedure of democratic candidate determination should be rendered as a necessity through law.

İslamcılıktan ilham alan üç siyasî hareket, Mısır'daki Müslüman Kardeşler (MK), Türkiye'deki Milli Görüş (MG), ve Adalet ve Kalkınma Partisi (Ak Parti) siyasî arenada ortaya çıkışlarından itibaren farklı siyasî stratejiler uygulamışlardır. İki hareketin, MK ve MG'nin, stratejileri kendilerini nihayet iktidara taşımış, ancak çarpıcı bir şekilde, her ikisi de iktidarda sadece bir yıl civarında, sırasıyla 2012-2013 ve 1996-1997 yılları arasında, tutunabilmişler ve sonra askerî darbeler tarafından devrilmişlerdir. 1997'deki darbenin ardından MG üyeleri tarafından 2001'de kurulan Ak Parti, önceki iki partiden oldukça faklı stratejiler izleyerek, Ocak 2017 itibarıyla, Kasım 2002'den beri halen iktidardadır. Bu makale siyasî satratejiler üzerine mukayeseli bir çalışmadır ve kökleri İslamcılıkta bulunan üç farklı siyasî partinin siyasî başarılarının nasıl bu derece birbirinden farklılaşabildiği sorusuna cevap aramaktadır. Makalede öncelikle bu duruma ilişkin iki araştırma sorusu oluşturulmuş ve ardından bu sorulara yanıt verilmiştir. Makale, nihai olarak, İslamcılıktan doğan veya ondan ilham alan siyasî hareketlerin, kullandıkları siyasî stratejilere göre siyasî başarı oranlarının değişeceğini iddia etmekte ve İslamcılığı ilgilendirdiği kadarıyla siyasî başarı getiren siyasî stratejileri tespit etmektedir. ; Three political movements inspired by Islamism, the Muslim Brotherhood (MB) in Egypt, the National Outlook [Milli Görüş, NO], and the Justice and Development Party (JDP) in Turkey have employed miscellaneous political strategies since their emergence on the political arena. The strategies of two movements, the MB and the NO, eventually carried them to power, yet strikingly, they both could remain in power for approximately one year, between 2012 and 2013, and between 1996 and 1997 respectively. Then, they were ousted by military coups. Being founded in 2001 by the former NO members after the 1997 military coup, the JDP has been in power since 2002 to date, 2017, by employing different strategies than the former two ...

Talih (fortuna) ve erdem (virtu) kavramları Machiavelli'nin siyaset düşüncesinde önemli bir yer kaplar. Ancak Machiavelli'nin talih kavramının içeriğine yakından bakıldığında astrolojik bir yaklaşımın olduğu görülür. Bu makalede astrolojik içeriğin zemininin de Ptolemy astronomisine dayandığı iddia edilmektedir. Rönesans İtalya'sında da bu türden astrolojik inançların, gerek siyasal aktörler gerekse dinsel aktörler tarafından paylaşıldığını göz önüne alarak, Machiavelli'nin siyaset düşüncesinin zemininde astrolojik inançların yer aldığı görüşü temellendirilecektir. Bu makalede bu iddiaları gerekçelendirerek, Machiavelli'nin siyaset kuramının tam olarak modern bir siyaset kuramı sayılamayacağını iddia etmekteyim ; The concepts of fortune and virtue has an important place in Machiavelli's political thought. But if we analyze the concept of fortune, we can say that the concept of fortune has an astrological content. And also we can add that this content finds its base in Ptolemic astronomy. If we consider that in Renassaince Italy these astrological beliefs were shared by most of the political actors and by most of the members of the clergy, we can assert that Machiavelli's political thought has an astrological base. In this article I will justify these assertions and claim that Machiavelli's political theory is not a totally modern political theory

Claude Lefort siyaset felsefesini siyaset biliminin, Marksizmin ve Yeni Filozofların ( Les Nouveaux Philosophes) düşüncelerine karşı dirilteceğini söyler. Leforta göre, bu üç düşüncenin siyasallığı (le politique) yeterince tahlil edememiş olması, onun 'çağımızın en büyük siyasal olayı olarak adlandırdığı totalitarizmi gözden kaçırmalarına neden olmuştur. Lefort, totalitarizmin tarihin belli bir döneminde yaşanmış ve bitmiş bir olgu olmadığını söyler. Demokrasi, iktidarın yerinin boş olması (le lieu vide du pouvoir) özelliği yüzünden, totalitarizmin yeniden gerçekleşmesi hakikatine açık olan bir rejimdir. Bu yüzden, Leforta göre ancak demokrasinin mutlak olumsuzlaması olan totalitarizm çözümlenirse demokrasi ve kazanımlarına ulaşabilir, totaliter ayartmaya kar- şı durabiliriz. Bu makalede Lefortun modern demokrasinin iki karakteristi- ği olarak gördüğü bölünme (la division ) ve bununla ilişkili olarak ihtilaf (le conflit) ile 'kesinlik işaretlerinin çözülmesi (la dissolution des repères de la certitude) düşünürün çeşitli okumalarındaki uğrak noktalarıyla beraber ele alınacaktır. Ayrıca 'siyasallığın işaretleri peşindeki bu düşünürün siyaset felsefesi üzerinden siyaset bilimi, Marksizm ve Yeni Filozoflara getirdiği eleştirileri yine bu iki karakteristiği açıklamaya çalışırken ele almaya çalışacağız. ; Claude Lefort mentions that he will raise political philosophy against the thoughts of the political science, Marxism and the New Philosophers (Les Nouveaux Philosophes). According to Lefort, these three thoughts being the political (le politique) and having not been analyzed sufficiently led them miss out totalitarianism which he calls as 'the major political fact of our time'. Lefort tells that totalitarianism is not a phenomenon having been experienced and finished in certain period of time. Due to the empty place of power (le lieu vide du pouvoir) feature of democracy, it is a regime open to the truth of totalitarianism materializing again. Therefore, according to Lefort, only if totalitarianism, the absolute negation of democracy, is resolved, it will be possible to reach democracy and its' acquisitions and we can stand against totalitarian temptation. In this article, the division (la division) and associated with the conflict (le conflit) and 'the dissolution of the markers of certainty' (la dissolution des repères de la certitude) that Lefort sees as the two characteristics of modern democracy will be discussed along with the sources in thinkers' various readings. Furthermore, along with the explanation of these two characteristics, we will try to address the criticism of the political science, Marxism and New Philosophers, the thinker who is after the 'the signs of the political' brought.

Çalışmada temel olarak Jacques Ranciere'in siyasal kavramına bakışı analiz edilmiştir. Düşünür, siyasetin polis arayışı karşısında siyasal olanı uyuşmazlık ve çatışma üzerinden kurmakta ve (liberal/temsili) demokratik pratikleri aşarak yeni bir demokrasi anlayışı geliştirmektedir. Düşüncesinin en önemli ayaklarından biri, bir düzeni ifade eden polis (police) olarak siyasetten (politics) uyuşmazlık ve eşitlik önkoşullu siyasal olana (political) geçişte demokratik mücadelenin önemini ortaya koymaktır. Demokrasi ile siyaset arasındaki bağı bilinen kavramların ötesinde yeniden tanımlayan Ranciere, siyasal-siyaset ve siyasa arasındaki ilişkiyi sorgulamamızı sağlar. Bu çalışma siyasa sürecine indirgenmiş siyasete karşı Ranciere'deki siyasal kavramının bir çıkış noktası olabileceğine dayanmaktadır. Ranciere'in demokrasiyi siyasal ilişkilerin temeline yerleştirerek açtığı yeni güzergah, yerleşik demokrasinin krizlerine üretilmiş felsefi cevaplardır. Ranciere açısından demokrasi, bir düzenin değil düzensizliğin ve siyasal öznelliğin eyleminin ismidir. ; In the study, the political concept of Jacques Ranciere is analyzed through his own works and secondary recourses. The study underlines the priority of political concept in Ranciere's thought to make a new framework for recent issues on democratic debates. Ranciere thought is based on the differences between politics and political. He constitutes the political on disagreement and contradiction against the polis of politics. The political view of Ranciere is parallel with his democratic approach. He creates a new democratic thought beyond of the (liberal/representative) democratic practices. The most important part of his thought is to indicate the importance of democratic actions with focusing on political as the space of the disagreement and equality rather than politics that means the order. The political and democracy overlaps according to him, and they are both against the order or the established politics. Ranciere who redefines the relation between democracy and politics outside of the well-known concepts helps to rethink on the concepts of political-politics and policy. This study argues that the concept of political in Ranciere thought breaks the order of politics as policymaking. Ranciere who make a new path in political thought as putting on the democratic politics to the base of the politics gives philosophical answers to the crisis of the democracy. Democracy for Ranciere is not a form of state but it is the name of disagreement and the act of political subjectivity. So his arguments help to rethink the democracy and politics in contemporary debates especially in the efforts of social movements. He constitutes his own thought beyond the old ideologies like the demands of the movements. In doing this Ranciere makes a renewal on conceptual level and also make a new path to understand new political changing on practical.

Political marketing is the implementation of marketing practices in politics in the process of persuading voters of political parties or candidates and winning their votes. Political parties and candidates aim to make the most efficient use of marketing science. In this context, studies on the implementation of current marketing practices in political marketing and measuring the effects of these practices are important. The main purpose of this study is to reveal the importance of promotion as a marketing mix element in political marketing and to examine the content of the candidates on Twitter, which is considered as one of the current promotion practices on social media. June 24, 2018 Presidential Election candidates' Twitter accounts were analyzed in terms of content they shared during the election period. As a result of the research, it was observed that there was an increase in the number of followers in the election process and it was revealed that the candidates did not give much space to the issues they discussed in their election declarations. Candidates did not include the programs they would implement when they were selected while sharing the country's agenda. With the increase in the content of the shares and the number of followers, there was a difference in the votes of the candidates. Based on the results of the research, researchers, politicians and political institutions have been presented with certain suggestions and recommendations. ; Politik pazarlama siyasi partilerin veya adayların seçmeni ikna etme ve onların oylarını kazanma sürecinde pazarlama uygulamalarının politikada uygulanmasıdır. Siyasi partiler ve adaylar pazarlama biliminden en verimli şekilde faydalanmayı amaçlamaktadırlar. Bu bağlamda güncel pazarlama uygulamalarının politik pazarlamada uygulanmasına yönelik çalışmalar ve bu uygulamaların etkilerinin ölçülmesi önem arz etmektedir. Bu çalışmanın temel amacı pazarlama karması elemanı olan tutundurmanın politik pazarlamadaki öneminin ortaya konulması ve güncel tutundurma uygulamalarından biri olan sosyal medya aracı olarak değerlendirilen Twitter 'da adayların paylaşımlarının içerik olarak incelenmesidir. 24 Haziran 2018 Cumhurbaşkanlığı Seçimi adaylarının Twitter hesaplarında seçim dönemi boyunca yaptıkları paylaşımlar içerik olarak incelenerek paylaşımlarında nasıl bir strateji izledikleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırma sonucunda adayların seçim sürecinde takipçi sayılarında artış olduğu gözlemlenmiş ve adayların seçim beyannamelerinde ele aldıkları konulara paylaşımlarda çok fazla yer vermedikleri ortaya çıkmıştır. Adaylar ülke gündemi ile ilgili paylaşımlarda bulunurken seçildiklerinde uygulayacakları programlara paylaşımlarında yer vermemişlerdir. Adayların paylaşım içerikleri ve takipçi sayılarındaki artışlarla seçim sonucunda aldıkları oy oranlarında farklılık gözlemlenmiştir. Araştırmanın sonuçları temel alınarak araştırmacılara ve siyasi kişi/kurumlara bazı önerilerde bulunulmuştur.

Url: http://josc.selcuk.edu.tr/article/view/1075000206 ; 1987 yılında kaybettiğimiz İdris Küçükömer'in Türk düşün tarihindeki yeri her zaman için özel olacaktır. Bu özel durumu Ece Ayhan, Küçükömer'i kişisel ve bilimsel dürüstlük ve doğruluğuyla Cumhuriyet'te gelmiş geçmiş en özgün ve en ilginç 'uç' düşünür olarak tanımlayarak vurgulamıştır. İdris Küçükömer'in günümüzde de yoğun olarak entelektüel gündemde etkisini hissettirmesinin başlıca nedeni egemen siyasal paradigmayı ters yüz etmesinde yatmaktadır. Küçükömer'in Düzenin Yabancılaşması adlı eserinde kurduğu ve geleneksel ilericilik kavramını tersyüz ettiği şemada İttihat- Terakki ile Kemalizm, bürokratik ve antidemokratik devleti kurup koruyan bu anlamda da "sağ" olarak konumlandırılan siyasal bir anlayış olarak karşımız çıkar. Küçükömer'e göre ise gerçekten halkçı ve "sol" bir siyasal hareket ise ancak "İslamcı Doğucu" halk kitlelerine yaslanarak oluşturulabilir. Küçükömer'in siyasal tezleri gerçekten de tartışmaya açıktır ve oldukça da spekülatiftir. Bu yüzden de özellikle Marksist ve Kemalist çevrelerden yoğun eleştiriler almıştır. Özellikle 1980'li yıllardan sonra yeniden hatırlanan Küçükömer'in tezleri eleştiriye açık olsa da, entelektüel yaratıcılığı ile dikkat çekmektedir. Biz bu çalışmamızda, eleştirilerimizi saklı tutarak, Küçükömer'in siyasal paradigması çerçevesinde Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) ile Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP)'nin programlarının analizini yaptık. ; ABSTRACT İdris Küçükömer, who died in 1987, will always be a special part of the thought history in Turkey. Ece Ayhan emphasizes İdris Küçükömer's honesty and straightness in his personal and scientific behaviors by describing him as the all time most original and interesting "extreme" thinker of Cumhuriyet. He reversed the dominant political paradigm and this is the main reason of why we feel İdris Küçükömer's effects quite in the intellectual news nowadays. In the scheme which İdris Küçükömer planned in the "Düzenin Yabancılaşması" and reversed the traditional progressivism concept, Kemalism and İttihat Terakki are seen as a political thinking which establish and keep the bureaucratic and antidemocratic government, so take position in the "right" side. According to Küçükömer, a truly populist and "left" political movement can be established just by relying on "Islamist Eastern" public. Küçükömer's political theses are really open to discuss on and quite speculative. Because of these reasons, he was criticized much by the groups of Kemalist and Marxist especially. Even the political theses of Küçükömer, who is remembered again after 1980 particularly, are open to criticizen; its intellectual creativity attracts the attention. We made an analysis of CHP (Republic Nation Party) and AKP (Justice and Development Party) political party programs by considering İdris Küçükömer's political paradigm and keeping our critics hidden in this study.

Özgürlük, mutluluk ve demokrasi Mill'i bir siyaset felsefecisi olarak değerlendirirken üzerinde durulması gereken anahtar kavramlardır. Mill, geleceğin en büyük sorunu olarak gördüğü özgürlüğü düşünce özgürlüğü, eylem özgürlüğü ve bir araya gelme özgürlüğü olmak üzere üç aşamada değerlendirmektedir. Düşünce özgürlüğü için hiçbir sınır koymayan Mill'e göre hiçbir düşünce susturulmamalıdır; zira her düşünce potansiyel olarak bir hakikat barındırmaktadır. Bireylerin her türlü eylem ve bir araya gelme özgürlükleri ise başkalarının refah ve huzuruna zarar verilmediği sürece bakidir. Mill yaşamın amacını mutluluk olarak görürken, mutluluğu birbiri ardına yaşanan hazlar şeklinde tanımlamaktan kaçınmaktadır. Onun ima ettiği mutluluk yalnızca bireyin kendi mutluluğu değil, eylemle ilgili olan herkesin mutluluğudur. Mill'e göre bir toplumun nasıl yönetileceği o toplumun karakteri ile doğrudan ilintilidir. Dolayısıyla Mill ideal bir yönetim şekli iddiasından ziyade toplumun yapısıyla uyumlu bir yönetim şeklinin aranması taraftarıdır. Mill'in siyaset felsefesinde toplumun tüm zorunlu ihtiyaçlarını bütünüyle karşılayacak tek yönetim tüm halkın katıldığı yönetimdir. Toplumun gelişim düzeyi ne kadar yüksekse demokratik yönetimin o toplum için uygunluğu da o derece yüksek olacaktır. Mill demokrasinin çoğunluğun tiranlığına dönüşmesinin engellenmesi gerektiğini savunurken doğru ve yanlış demokrasi arasında ayrım yapmaktadır. Eşit oy hakkı Mill'e göre yanlış bir demokrasi uygulamasıdır. Onun doğru demokrasisinde çoğunluk değil nitelik öncelenmekte ve bu yolla sistemin topluma ahlâkî ve entelektüel açıdan faydalı olması hedeflenmektedir. ; Liberty, happiness and democracy are the key terms of John Stuart Mill's political philosophy. Mill evaluates liberty, he accepts as the most important problem of the future, in three stages as freedom of thought, freedom of action and freedom of aggregation. According to Mill, any restriction of freedom of thought could not be accepted in any case because all kinds of thought include truth as potential. Freedom of action and freedom of aggregation could be restricted just by relying on harm principle that means someone is free in his action as soon as he does not harm other people. Mill, while accepting the aim of life as happiness, avoids describing happiness as the sum of pleasures. Happiness, according to Mill, is not the happiness of individuals but the happiness of everyone related with the action. The regime of a society is directly related with the character of society. Hence, Mill is in favor of searching for a regime compatible with the society rather than ideal regime for all societies. In political philosophy of Mill, the mere administration fulfils the necessary needs of society is the administration whole community participated. The higher developmental degree a society has, the compatibility of the democracy for the related society is higher, as well. Mill discriminates between true and false democracy. In true democracy of Mill, the important factor is not the selection of majority but the property. By this way, he aims to increase the moral and intellectual capacity of the society.