Suchergebnisse

The author explores how the internet and the new media are changing the way that we communicate, act and think, individually and collectively, through the example of the Occupy Wall Street Movement. The author claims that The Occupy Movement, as a post-narrative project conceived in a digital environment, is less of a political activity, and more a new way of behavior for its members and for the society at large. Its focus on consensus building and its modus operandi are reflecting the principles of the Internet, web-organization and cooperation. Therefore, its success is not about achieving any particular political aim, or winning an election, but about the general acceptance of these values and their becoming part of a wider political agenda. ; Autor istražuje kako internet i novi mediji menjaju način na koji komuniciramo, delujemo i mislimo, pojedinačno ali i kolektivno, na primeru pokreta "Okupirajmo Volstrit". Autor tvrdi da "Okupacija Volstrita", kao postnarativni pokret nastao u digitalnom okruženju, manje predstavlja političku aktivnost a više novi normativni način ponašanja za svoje članove, ali i čitavo društvo. Njegova usmerenost ka izgradnji konsenzusa, kao i sam modus funkcionisanja, odražavaju principe interneta, mrežne organizacije i kolaboracije. Zato je njegov uspeh manje povezan sa ostvarivanjem nekog pojedinačnog cilja ili osvajanja vlasti na izborima, a više sa razmerom u kojoj će ove rednosti biti opšteusvojene i postati deo ukupne političke agende.

Uporedo sа porаstom političkih tenzijа u globаlnim okvirimа usled аntаgonizmimа ekonomski i vojno nаjmoćnijih zemаljа, prve decenije nаkon Drugog svetskog rаtа donele su i intenzivirаnje konflikаtа unutаr аmeričkog društvа te njihovo problemаtizovаnje u jаvnom i političkom polju. Grаđаnsko nezаdovoljstvo nа tlu SAD-а imаlo je rаzličitа ishodištа kаo i rаzličite vidove kаnаlisаnjа kаdа je reč o metodаmа političkog i društvenog orgаnizovаnjа ugroženih ili obesprаvljenih društvenih grupа. Kаo jedаn od njegovih nаjupečаtljivijih oblikа ispoljаvаnjа bilo je političko, kulturno i društveno delаnje аfroаmeričke zаjednice nаročito tokom 60-ih godinа prošlog vekа, u "nаjborbenijoj" fаzi Pokretа zа grаđаnskа prаvа.2 U ovom periodu znаčаjаn deo аfroаmeričke populаcije počev od predstаvnikа njene političke i kulturne elite do аkterа iz nаjnižih slojevа bio je uključen u rаzličite vidove аktivnosti sа ciljem dezintegrаcije represivnih mehаnizаmа аmeričkog društvа, te otklаnjаnjа ključnih činilаcа političke, kulturne i ekonomske nejednаkosti njegovih pripаdnikа. ; Since the beginning of the 20th century African American intellectual and political elite strived to define the place of black minority in the American society by formulating its political, cultural and economic goals. During that time different concepts of African American culture as well as different cultural policies were promoted in the political, artistic and academic fields. In the 1960s distinct visions of the future of African American community in the American society were consolidated and mediated through the Civil Rights Movement and its multiple organizations that included both the activist from the lower social strata and intellectuals and artists. Among them were many male jazz musicinas as well as a few female jazz artists. Focusing on the artistic work of Nina Simone in the 1960s as a specific example of fusion of political and feministic activism, we will examine the ideological and aesthetical distinction of her position in the fields of politics, music and culture of that period. In that process we will analyze the artistic sublimation of Simone`s understanding of African American racial and feminist identity comparing her views with the predominant perspectives of the African American political, intellectual and artistic elite.

Reč je o pokušaju da se prepoznaju i objasne izvori onih društvenih procesa, političkih sila, kulturnih obrazaca i istorijskog nasleđa koji doprinose oblikovanju i praktikovanju srpske dezintegrativne misli i delovanja, čiji jedan tok izražava srpska samomržnja. U okolnostima razbijanja jugoslovenske države, deo srpske intelektualne i političke javnosti preuzimao je i stvarao stereotipe o sopstvenoj naciji, širio stigmatizovanu, ružnu sliku o Srbima, podupirao sumnju u vrednosti srpske nacije i gazio kolektivno dostojanstvo naroda.