Yüksek Lisans Tezi ; İkinci dünya savaşı sonrasında sadece devletlerin olduğu uluslararası düzen yerini, devletin yanında ulusötesi şirketler, uluslararası STK'lar, uluslararası vakıf ve araştırma merkezleri gibi yan unsurlarla birlikte hareket ettiği bir yapıya bırakmıştır. Türkiye ise bu düzenle ancak Soğuk Savaş'ın son bulduğu Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla tanışmıştır. Türkiye, dış politikasını çeşitlendirmek amacıyla doksanlı yılların başından itibaren dağılan Sovyet Birliği sonrası kendisine dil, soy ve kültür bakımından yakın ülkelerle bağları güçlendirme stratejisi izlemiştir. İşte tam bu sırada Türk devletinden önce bölgeye giden ve faaliyetlerine başlayan Gülen Hareketi ve onun kurduğu Türk okulları adından söz ettirmeye başlamıştır. Türkiye'nin Kafkasya ve Orta Asya'ya yönelik politikaların arasında belki de en önemli olanı eğitim politikalarıdır. Bu maksatla bölgede kurmuş olduğu okullar hala geçerliliğini korumaktadır. Türk okullarının açılmasında ve bölgede yayılmasında Türk devlet adamlarının şahsi gayreti ve katkısı olmuştur. Kültür dış politikası açısından Türk devleti eğitim politikalarında, ilk defa özel girişimcilere bu alanı açmıştır. Böylece Türkiye, Kafkasya ve Orta Asya'da bir sivil hareket ile dış politikada beraber hareket etmiştir. Onun için bu çalışmada Orta Asya'da Gülen Hareketi'nin kurduğu "Türk okulları" Türk dış politikasında hükümet dışı organizasyon olarak incelenmiştir. Araştırmada; Gülen Hareketi hangi amaçla Orta Asya ülkelerinde onlarca okul açmıştır? Bu okullar bölgede Türkleştirme politikasının araçları mıdır? Okullar, Türkiye'nin tanıtımına ve kültürünün yayılmasına katkı sağlamakta mıdır? gibi sorulara yanıt aranmıştır. Ayrıca Türkçenin bir dünya dili olmasında bu okulların etkisi de incelenerek araştırmaya bir derinlik kazandırılmıştır . ; Abstract ; After the World War II, the system in which there are only governments gave its place to the structure taking actions with the subcomponents such as the organizations beyond the nation besides the government, international "STK"s, international foundations and research center. As for Turkey, it has met with this system when Soviet Union broke up only after the Cold War ended up. Turkey followed the strategy to reinforce the relations with the countries which are closer to Turkey itself in terms of language, race and culture after Soviet Union which broke up in the early years of 1990s in order for its foreign policy to diversify. At this very moment, Gülen Movement, which arrived at the area before Turkish government and started its activities, and its schools which it founded began to make a distinguished name for itself. Among the policies towards Caucasia and Central Asia, probably the most important one is education policy. For this reason, the schools which it founded in the area still prevail. There have been personal efforts and contributions of the government officials in terms of opening Turkish schools and their expansions in the area. As for the cultural foreign policy, in the Turkish education policies, it opened this area to the entrepreneurs for the first time Hence, Turkey acted together with a civil movement in its foreign policy in Caucasia and Central Asia. That's why, in this study, Turkish schools which Gülen Movement has founded in the Central Asia have been examined as a nongovernmental organization in Turkish foreign policy. The study has tried to find answers to the following questions: For what purpose did Gülen Movement open several schools in the Central Asia countries? Are these schools in the area the tools of the policy of Turkification? Do the schools contribute to the expansion of the introduction of Turkey and its culture? Moreover, a profoundness has been gained for the study by analysing the effects of these schools for Turkish to become a global language.
URL: http://sefad.selcuk.edu.tr/sefad/article/view/306 ; Varlıklar içinde sadece insana özgü bir durum olarak siyasallık, en temelde taraf olmak, dünyada bir duruş sergilemek ile ilgilidir ve toplumsal ilişkiler yoluyla üretilmektedir. Bu yüzden siyasallık, kişiler, kurumlar ve aracıların etkisiyle siyasal toplumsallaşma sürecinin sonucunda gerçekleşmektedir. Siyasal toplumsallaşma, genel· toplumsallaşma sürecinin bir parçasıdır. Toplumsallaşma ise nonnların, değerlerin, inançların benimsenmesi ve uygulanması bağlamında siyasallığa dow-u bir süreçtir. İnsan, bir toplumun üyesi olmakla zaten siyasallaşmaktadır. Siyasal toplumsallaşma konusunda yapılmış olan bu çalışma teorik ve uygulamalı olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde teorik olarak siyasal toplumsallaşma süreci tartışılmıştır. Bu bölümde, toplumsallaşma, siyaset, siyasal, iktidar, propa~anda, siyasal kültür, siyasal iletişim, devlet, ideoloji, vatandaşlık gibi kavramlar ve temel siyasal toplumsallaşma aracıları olarak kabul edilen aile, okul, arkadaşlık grupları, kitle iletişim araçları ve siyasal olaylar da siyasal toplumsallaşma ile ilişkileri dahilinde açıklanmaya çalışılmıştır. Çalışmanın uygulama bölümünde siyasal toplumsallaşma ile ilgili üniversite öğrencilerine yönelik bir anket çalışması yapılmıştır. 862 anketin cevapları ki-kare, t-testi, tek yönlü varyans analizi, faktör analizi gibi istatistik testleri kullanılarak yorumlanmış ve sürece etki eden faktörler tespit edilmiştir. Araştırmada Türkiye'deki mevcut siyasal kültürün devamlılığına ve değişimine ilişkin önemli bulgular elde edilmiştir. ; Politicization, as it is only observed in human beings, refers to becoming a party in the fundamental sense, to exhibiting a position; and is produced by social relations. Politicization, therefore, is realized after the process of political socialization with the interaction of individuals, institutions and agents. Political sodalization is a part of the general socialization process. Whereas socialization Is a process towards politicization in the context of the adoption of norms, values, beliefs and their implementation. The individual already politicizes by being a part of the society. This study on political socialization includes theoretical and practical chapters. in the first chapter of the study, it has been discussed in general how people become political individuals through political socialization process. in the same chapter, concepts such as socialization, politics, political, power, propaganda, political culture, political communication, state, ideology, citizenship and family, school, friendship groups, media and political organizatlons and events which are accepted the main socialization agents are argued within their relationship with the political socializatlon process. Also, it is touched on how different social sciences and theoretical approaches explain the process. in the practical chapter of the study, a survey about political socialization was carried out on universily students. After the survey process, answers of the 862 questiorınaires are lnterpreted and the effective factors on the process ~re tried to be explafned by using statistical tests such as chi-square, t-tests, one way analysis of variance and factor analysis. in the survey remarkable findings have been found out about the continuity and the transfonnation of the current political culture of Turkey
ÖZETDünya 1980'lerde ABD ve SSCB'nin başını çektiği Soğuk Savaşın biteceğine, takip eden yıllarda tüm dünyada neoliberal serbest pazar ekonomisinin yükselişe geçeceğine işaret eden önemli dönüşümler yaşadı. Bu gelişmelerin sonunda 1990'lara yepyeni ekonomik modeller ve işbirlikleri ile girildi. II. Dünya Savaşı'nı çok büyük sosyal ve ekonomik tramvalarla atlatan kıta Avrupası ise, daha 1950'lerden başlayarak 21.Yüzyıla potansiyel bir "süper güç" olarak kendini hazırlayabilmek için bir takım ekonomik ve siyasal işbirliği platformları oluşturmaya başlamıştı. Önce Avrupa Kömür ve Çelik Birliği, devamında Avrupa Ekonomik Topluluğu olarak şekillenen Avrupa Birliği, genişleme süreçlerine paralel olarak ekonomik ve siyasal uyumu pekiştirmek adına kültürel politikalara ağırlık verdi.Bugün Avrupa Birliği, özellikle 20.Yüzyılda gözle görülür bir biçimde 'endüstrileşen' kültürel üretimin yapı, araç ve ürünlerinden de faydalanarak, bunları geliştirerek ve hatta yenilerini ekleyerek hedeflediği Ortak Avrupalı Kimliğini yaratma çabalarını sürdürmektedir.Bu tez çalışmasında, söz konusu gelişmelerden hareketle, 1.bölümde "Kültür" kavramının değişik tanımlamlaraına yer verilmiş ve kültürün siyasallaşması üzerinde durulmuştur. "Avrupa Birliği adlı 2.bölümde Birliğin kuruluşundan günümüze geçirdiği süreç ve gelişmelere bakılmış, tezin son ve en önemli bölümünü oluşturan "AB Kültür Politikaları" adlı 3. Bölümde ise politikaları ortaya çıkışı, bu politikaların uygulanışınde kültür endüstrisinin yeri bu konudaki örnekler ve AB Kültür politikalarının Toplumsal Saonuçları irdelenmeye çalışılmıştır.Birlik fikrinin gelişmeye başladığı 50'li yıllardan önce, Eleştirel Okul düşünürlerinden Theodor Adorno ve Max Horkeimer tarafından geliştirilen 'Kültür Endüstrisi' kuramından da faydalanarak tezin 3. Bölümünde vurgu yapılan en önemli savı olan Avrupa Birliği'nin "Ortak Kimlik" yaratma çabaları çerçevesinde ürettiği Kültür Politikaları ve bunların toplumsal sonuçları ve desteklediği bazı kültür projeleri üzerinde durulmaktadır.Anahtar Kelimeler: Kültür, Avrupa Birliği, AB, Kültür Endüstrisi, Kültür Politikaları, Ortak KimlikABSTRACTAfter the physical and economic demages of II. World War, Europe started immediately to develop a cooperation platform where the economic solidarity on the contitnet insured the politic and economic stability. Then the world faced some major changes in 1980's, this time with the end of Cold War between U.S. and U.S.S.R. which was followed by a neoliberal movement to settle a global trade market. In 1990's these changes forced some regions and countries to find new cooperation models in terms of economics and international policies. Starting by 1950's, first the European Coal and Steel Community has been found, which was the base of the European Economic Community of 1970's. Aiming to become one of the next "super powers" of 21st century, Europe has been united under European Union umbrella in 1990's. But these economic groupments were not fast and efficient enough to reach that "super power" level in a global market. In late 70's, the EU focused on Cultural Policies, which was an indispensable tool to create a "common identity" feeling upon the Union citizens.Espacially in the first half of the 20th Century, "culture" has obvioulsy been "industrialized". Today, EU still continues to use cultural industries and policies, even support and create new tools in this field, to create a "common European identity" in the Union.First part of this work aims to describe different meanings of the "culture" and reminds the historical process of the foundation of the European Union on the second part. Following the Critical Theory, developped by Frankfurt School lead by german philosphers such as Theodor Adorno and Max Horkheimer and their work around "Cultural Industries" on the third part, and we try to explain and study the diffucilties to create a common European identity.Key Words: Culture, European Union, EU, Cultural Industries, Common Identity
Varlıklar içinde sadece insana özgü bir durum olarak siyasallık, en temelde taraf olmak, dünyada bir duruş sergilemek ile ilgilidir ve toplumsal ilişkiler yoluyla üretilmektedir. Bu yüzden siyasallık, kişiler, kurumlar ve aracıların etkisiyle siyasal toplumsallaşma sürecinin sonucunda gerçekleşmektedir. Siyasal toplumsallaşma, genel toplumsallaşma sürecinin bir parçasıdır. Toplumsallaşma ise normların, değerlerin, inançların benimsenmesi ve uygulanması bağlamında siyasallığa doğru bir süreçtir. İnsan, bir toplumun üyesi olmakla zaten siyasallaşmaktadır. Siyasal toplumsallaşma konusunda yapılmış olan bu çalışma teorik ve uygulamalı olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde teorik olarak siyasal toplumsallaşma süreci tartışılmıştır. Bu bölümde, toplumsallaşma, siyaset, siyasal, iktidar, propaganda, siyasal kültür, siyasal iletişim, devlet, ideoloji, vatandaşlık gibi kavramlar ve temel siyasal toplumsallaşma aracıları olarak kabul edilen aile, okul, arkadaşlık grupları, kitle iletişim araçları ve siyasal olaylar da siyasal toplumsallaşma ile ilişkileri dâhilinde açıklanmaya çalışılmıştır. Ayrıca farklı sosyal bilimlerin ve teorik yaklaşımların süreci nasıl açıkladıklarına da ilk bölümde değinilmiştir. Çalışmanın uygulama bölümünde siyasal toplumsallaşma ile ilgili üniversite öğrencilerine yönelik bir anket çalışması yapılmıştır. 862 anketin cevapları ki-kare, t-testi, tek yönlü varyans analizi, faktör analizi gibi istatistik testleri kullanılarak yorumlanmış ve sürece etki eden faktörler tespit edilmiştir. Araştırmada Türkiye'deki mevcut siyasal kültürün devamlılığına ve değişimine ilişkin önemli bulgular elde edilmiştir. ; Politization, as it is only observed in human beings, refers to becoming a party in the fundamental sense, to exhibiting a position; and is produced via social relations. Politization, therefore, is realized after the process of political socialization with the interaction of individuals, institutions and agents. Political socialization is a part of the general socialization process. Whereas socialization is a process towards politization in the context of the adoption of norms, values, beliefs and their implementation. The individual already politicises by being a part of the society. This study on political socialization consists theoretical and practical chapters. In the first chapter of the study, it is in general disscussed how people become political individuals through political socialization process. In the same chapter, concepts such as socialization, politics, political, power, propaganda, political culture, political communication, state, ideology, citizenship and family, school, friendship groups, media and political organizations and events which are accepted the main socialization agents are disscussed within their relationship with the political socialization process. Also, it is touched on how different social sciences and theoretical approaches explain the process. In the practical chapter of the study, a survey about political socialization was carried out on university students. After the survey process, answers of the 862 questionnaires are interpreted and the effective factors on the process are tried to be explained by using statistical tests such as chi-square, t-tests, one way analysis of variance and factor analysis. The survey has important evidences about the countiniuty and the transformation of the current political culture of Turkey.
Bireylerin yaşamlarında demokrasi kültürünün yerleşmesi, toplumda yerleşik demokrasinin varlığı ile doğrudan ilgilidir. Demokratik tutum ve davranışların içselleştirilmesi, bireyin her kulvarda kendine yer bulmasına, kendini ifade etmesine ve nihayetinde mutlu olmasına zemin hazırlar. Mutlu bireylerin hayata katılma ve katkıda bulunma istekleri fazla olacağından, demokrasi ve mutluluk ilişkisini göz ardı etmemek gerekmektedir.Eğitim örgütlerinde demokrasi, eğitim ve öğretimin sağlıklı gerçekleştirilmesi amacıyla önem arz etmektedir. Kendilerini ifade gücünü elinde bulunduran bireyler ve gruplar barışçıl, sistemin amaçlarına odaklı hareket edebilmektedirler. İnsan sayısınca görüşün varlığı söz konusu olduğundan, her bireyin görüşü kendine özel ve değerlidir anlayışıyla hareket edilmelidir. Bu araştırmada amaç; öğretmen görüşlerine göre okullarda örgütsel demokrasi ve örgütsel muhalefet ilişkisini incelemek ve bu ilişkiyi anlayabilmektir. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada veri toplamak amacıyla ölçeklerden yararlanılmıştır. Bu amaçla; "Örgütsel Demokrasi Ölçeği" ve "Örgütsel Muhalefet Ölçeği" ve ölçekler ile beraber, demografik yapıyı incelemek amacıyla "Kişisel Özellikler Bilgi Formu" kullanılmıştır. Hazırlanan ölçekler, Şubat 2019 ve Mayıs 2019 ayları arasında uygulanmıştır. Konya ili merkez ilçelerindeki devlet okullarında görev yapan öğretmenler evreni oluşturmaktadır. Tabakalı küme örnekleme yöntemiyle 1024 kişilik öğretmen grubu örneklemi oluşturmuştur. Ölçekler farklı kademelerde 345 öğretmen tarafından doldurulmuştur.Elde edilen bulgulara göre; örgütsel demokrasi ile örgütsel muhalefet arasında pozitif yönlü ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Bir başka önemli bulgu da örgütsel muhalefetin örgütsel demokrasiyi anlamada ve açıklamada önemli bir değişken olduğudur. İstatistiki ispata göre muhalefet düzeyinin artması demokrasi algısının artmasına neden olmaktadır. Araştırmada ele alınan bir diğer konu, öğretmenlerin örgütsel demokrasi ve örgütsel muhalefet algılarının, ele alınan kişisel bilgilere göre değerlendirilmesidir. Bu amaçla test edilen araştırma soruları kabul edilmemiş ve anlamlı bir fark bulunmamıştır. --- The establishment of the culture of democracy in the lives of individuals is directly related to the existence of established democracy in the society. The internalization of democratic attitudes and behaviors prepares the ground for the individual to find his place in every lane, to express himself and ultimately to be happy. The relationship between democracy and happiness should not be ignored, as happy individuals will have a greater willingness to participate and contribute to life.Democracy in educational organizations is important in order to ensure healthy education and training. Individuals and groups who have the power to express themselves can act peacefully and focused on the goals of the system. Since there are as many opinions as there are people, each individual's opinion should be acted upon with the understanding that it is unique and valuable.The aim of this research is; to examine and understand the relation between organizational democracy and organizational opposition in schools according to teachers' views. In this study, relational scanning model, one of the quantitative research methods, was used. Scales were used to collect data in the study. For this purpose; "Organizational Democracy Scale" and "Organizational Opposition Scale" and "Personal Information Form" were used to examine the demographic structure together with the scales. The prepared scales were applied between February 2019 and May 2019. Teachers working in public schools in central districts of Konya constitute the universe. With the stratified cluster sampling method, the sample of 1024 teachers was formed. The scales were filled in by 345 teachers at different levels.According to the findings obtained; it has been observed that there is a positive and significant relationship between organizational democracy and organizational opposition. Another important finding is that organizational opposition is an important variable in understanding and explaining organizational democracy. According to statistical proof, the increase in the opposition level causes the perception of democracy to increase. Another issue addressed in the study is the evaluation of teachers' perceptions of organizational democracy and organizational opposition according to the personal information discussed. Research questions tested for this purpose were not accepted, and no significant difference was found.
TANİN'DEKİ YAZILARI ÇERÇEVESİNDE BABANZÂDE İSMAİL HAKKI'NIN MEŞRUTİYET DÜŞÜNCESİÖZETBabanzâde İsmail Hakkı Bey; etkili bir aydın, politikacı, gazeteci ve yazar olarak II. Meşrutiyet döneminin önemli isimlerinden biri olmuştur. Kökü 16. yüzyıla uzanan, Süleymaniye şehrinin kurucusu ünlü Kürt aşireti Baban ailesine mensuptur. İslamcılık düşüncesinin güçlü temsilcilerinden Babanzâde Ahmed Naim'in kardeşidir. Hukuk Mektebi'ni bitirdikten sonra Mülkiye ve Mühendis Mektepleri'nde hocalık; İkdam, Tanin, Şura-yı Ümmet gibi gazetelerde köşe yazarlığı yapmıştır. Hukukla ilgili eserlerinin yanı sıra Bismarc biyografisi ve Dreyfus Meselesini anlattığı kitapları da bulunmaktadır.Meclis-i Mebusan'da Bağdat (1908) ve Divaniye (1912) mebusu olarak yer almış, İbrahim Hakkı Paşa Kabinesi'nde Maarif Vekilliği (1911) siyasi kariyerinin en üst noktası olmuştur. 26 Aralık 1913'te, henüz 37 yaşında iken ders verdiği sırada vefat etmiştir.Meşrutiyet düşüncesini resmetmeye çalıştığım bu tezde onu tanımlayabilecek temel kavramlar; itidal, tedrici tekâmül, meşruiyet,parlamenter sisteme bağlılık, teamül , uzlaşma kültürüdür.Babanzâde, Meşrutiyet'i demokrasi ile eşanlamlı bir yönetim olarak gördüğü için yazılarını, demokrasiyi oluşturan temel unsurları (çoğunluk, çoğulculuk, yasama, yürütme, yargı, güçler ayrılığı, basın özgürlüğü, hukukun üstünlüğü vb.) esas alarak sınıflandırdım.Nitekim 1909 Ağustos'unda yayınlanan Şeyhülislamlık Beyannamesi'ni değerlendirdiği yazılarında; hâkimiyet-i milliye, iktidarın denetlenmesi, güçler ayrılığı, müsavat kavramlarını vurguladığı görülmektedir.Yaşanan olaylara sosyolojik izahlar getirmesi, akademik kimliğinin yazılarına akseden önemli bir parçasıdır. Etki-tepki kanunu, değişimin kaçınılmazlığı, parça-bütün ilişkisi, evrimci yaklaşım, bazı sorunların ancak toplumsal olgunlaşma ile çözülebileceği, yeniliklerin somut ihtiyaçlardan başlaması gerektiği bunlardan birkaçıdır. İttihad ve Terakki Partisi'nin güçlü olduğu dönemde, siyasi rakiplerinin kürsü dokunulmazlığı ve emeklilik haklarını savunması demokrasiye olan bağlılığındaki samimiyeti gösterir.Sultan Reşad'ın cülus yıldönümlerinde kaleme aldığı yazılar, Meclis'te hanedanın damatlarının -onurlarının korunabilmesi için- ödeneklerinin artırılması teklifini desteklemesi onun saltanata karşı olduğu iddiasını çürütmektedir. Ancak sistem içerisinde padişaha biçtiği rol de oldukça sınırlıdır: Milletin birliğini ve ülkenin bütünlüğünü temsil eden, siyasi yetkileri azaltılmış sembolik bir makam.Ona göre; halk Meşrutiyet yönetimiyle beraber iktidara ortak olmuştur. Ancak sınırsız bir özgürlük elde etmemiştir. Hakkını kurallar içerisinde aramalıdır. Rüşvet, tembellik, düzensizlik gibi toplumsal hastalıkların tedavisi için siyasi ve medeni terbiyenin yükselmesi gereklidir.Çoğulculuk kavramına çok erken sayılabilecek bir dönemde vurgu yapması onun demokrasi çıtasının yüksekliğini göstermektedir. Ona göre azınlıkta kalan siyasi hareketler ancak sağlam ve tutarlı fikirlerle hayatta kalabilirler.Karmaşık seçim sisteminde en iyi sonucu alabilmek için İttihad ve Terakki'nin hem seçmenlerine hem adaylarına hem de parti yöneticilerine tavsiyelerde bulunur. Bu tavsiyeler günümüzde dahi yerleşmemiş olan parti içi demokrasi anlayışı açısından oldukça önemlidir.Dini inançların seçim malzemesi yapılmasına karşı çıkar. Siyasi cinayetlere şiddetle karşıdır. Partisinin seçim başarısını açıklarken güçlü bir analizci olduğu görülmektedir.Basının halkın sesi olduğuna dair iyimserliği siyasi rekabetin labirentlerinde kaybolur. Bu alandaki düzensizliğin önlenmesi için bir Matbuat Cemiyeti kurulmasını ve bir Matbuat Nizamnamesi hazırlanmasını önemsemiştir. Yabancı basının iç politikada taraf olmasına karşı çıkar.Osmanlı Devleti'nin azınlıkları Türkleştirmeye çalıştığı ithamını bir iftira olarak görür. Ancak herkesi ortak vatan ve ortak vatandaşlık çatısı altında bir araya getirecek Osmanlıcılık politikasının da gerekli olduğunu savunur. Eşitlik talep eden azınlıkların eski ayrıcalıklarının devam etmesini istemelerini ise bir çelişki olarak görür. Kültürel amaçla kurulan Kürt Teavün ve Terakki Cemiyeti'ne (1908) üye olması ve bu Cemiyet'in gazetesinde yazı yazması, azınlıkları Türkleştirmenin yanlış olacağını savunması kendisinin Türkleşmiş Kürt olduğu iddiasını çürütür; Osmanlıcılık idealine samimiyetle bağlı Kürt kökenli bir aydın olduğunu gösterir.Arnavutluk'un Osmanlı Devleti'nden ayrılış süreci tam bir travma etkisi doğurur. Çünkü bu ayrılış "ümmet" anlayışına vurulan ilk darbedir. Arap siyasi hareketlerine, bu süreçte yaşananları bir ibret olarak hatırlatır.Devleti oluşturan unsurlardan başta yasamayı (Meclis) öne çıkarırken daha sonra yürütmeyi ilk sıraya geçirmiştir. Bir hükümet kurulurken padişah-sadrazam-Meclis arasında güvenoyu alınmasını sağlayacak bir işbirliğini gerekli görür. Bugünkü tabirle teknokrat bir koalisyon hükümeti kurulmasına, yürütmeyi zayıflatacağı için karşı çıkar.Örfi İdarenin hatalarının üstünü örtme çabası ve muhalefetin sesini daha gür duyurabileceği açık alan mitinglerine karşı çıkması onun demokrasi anlayışında tespit edebildiğimiz nadir kırılmalardır. Halaskarân Zabitan tehdidi karşısındaki dik duruşu ise takdire şayandır.Ona göre, yasama organının diğer parçası olan Ayan Meclisi'nin varlığı -aristokratik bir geçmişe dayanmadığı için- sadece bir sebeple anlamlıdır: Kanunların hazırlanması sürecinde ihtiyaç duyulan teenniyi sağlaması. Buna rağmen zaten Meclis'in feshinde onay hakkına sahip olan Ayan Meclisi'nin bir de hükümeti düşürebilecek istizah (gensoru), kendi üyelerini seçme gibi haklara sahip olursa sistemdeki tek güç olacağı uyarısını yapar. Meclis müzakerelerinin uzamaması için yaptığı teklifler tam bir uzman görüşüdür. Muhalefet milletvekillerinin iktidarın istediği kanunları engellemek için başvurduğu obstrüksiyon (engelleme) yöntemlerini demokrasi dışı uygulamalar olarak tanımlar.Ocak 1912'de Meclis'in ilk feshinin ardından aynı yıl Ahmet Muhtar Paşa Kabinesi döneminde yeniden feshedilmesi çabasına şiddetle karşı çıkar. Bu amaçla dile getirilen Meclis'in ömrüne dair fikirleri ustaca çürütür.Güçler dengesi bağlamında Meclis'in istizah hakkına karşılık hükümetin cevabın ertelenmesi hakkının hangi dengede olması gerektiğini izah eder. İstizah, güven oylaması ile sonuçlanan bir yöntem olarak kullanıldığı için iktidarın denetlenmesinde daha hafif bir yöntem olarak sual yöntemini teklif eder. Meclis'in adem-i itimad oyuna karşılık Hükümet'in Meclis'i feshetme hakkını düzenleyen 35. maddenin değiştirilmesi meselesi, güçler dengesi başlığının en önemli konusudur. Anayasa'da yapılan 1909 tadilatıyla bu denge İttihad ve Terakki tarafından Meclis lehine bozulmuştur. 1912'de dengenin yeniden kurulması için yapılan teklifin de İttihadçılardan gelmesi muhalifler tarafından şiddetle eleştirilmiştir.Babanzâde, yargı alanında reform ihtiyacını kabul etmektedir. Ancak bunun da tedrici bir şekilde olması gerektiğini savunur. Mahkemelerin tekliği esas olmasına rağmen bir süre daha memurların yargılanması için idari mahkemelerin varlığını sürdürmesi gereklidir. Gezici sulh mahkemelerinin kurulması adi suçların çözümünü hızlandıracaktır. Hâkimlerin ilmi yeterliliklerini artırmak için hukuk mekteplerinin sayısı artırılmalı, gayret eksikliğini gidermek için görevde yükselme şartlarını belirleyen objektif kriterler getirilmelidir.Ordu ve adliye mensubu memurların politikadan uzak durması şarttır. Ancak bu sayede saygınlıklarını koruyabilirler. Küçük düzeydeki memurların halkı bilgilendirmek amacıyla politikayla ilgilenmesi yanlış olmaz, aksi takdirde siyasi güç kısa zamanda yerel zorbaların eline geçer. Memurların sendikal haklara sahip olmaması fikri ise bugün geçerliliğini yitirmiştir.BABANZÂDE İSMAİL HAKKI'S CONSTİTUTİONALİZM İDEA İN THE VİEW OF HİS WRİTİNGS İN TANİNBabanzâde İsmail Hakkı Bey: He is one of the important names of II. Constitutionalizm as an effective intellectual, politician, journalist and an auther.He is a member of Baban Family which is a famous Kurdish tribe in 16. Cc. The founder of Suleymaniye city. He is the brother of Babanzâde Ahmet Naim who is the most powerful represantative of Pan-İslam. After graduation from law school,he worked at Mülkiye and Engineering Schools and wrote articles to İkdam, Tanin, Şura-yı Ümmet newspapers. In addition to his Works about law, he wrote Bismarc biography and the book which he told about Dreyfus matter.He worked as a representative of Bağdat and Divaniye in Grand National Assembly (Mebusan Meclisi). He worked as an Education Minister with İbrahim Hakkı's Goverment. This position was his top career. While he was teaching ,26 th December 1913 at 37 years old he died.When I want to describe his constitutionalism with this thesis, I can say these terms: moderate, improving step by step, legitimacy, devotion on the system of parliament, customs, culture of reconcile.As Babanzâde has seen constitutinalism and democracy the same, I classified his writings as the basic items: majority, pluralism, legislation, propulsion, judgement the diversity of powers, the freedom of press and dominiant of law.In his writings which criticized Şeyhülislam Declaration in 1909 August, it is seen that he focused on soverignity, inspecting the power goverment, the diversity of power and equality.His sociological way of describing the events is important part of his career. Effect and cause, inevitable change, the relation of part and whole, evolutionist approach, the thing that some problems can only be solved by the maturity of the society and the necessity that the innovation must started by the concrete need are some of them.When İttihad and Terakki Party was powerful, his defensing the rivals seat untouchable position of its and the rights of being retired shows his dependancy on democracy.In Sultan Reşat's ascending the throne anniversary writings his supporting increasing the subsidy of sons in law on the behalf of protecting their honour in the assembly refutes the idea of opposition against the throne. But the role of the Sultan is very limited in his system it is a symbolic stage which represents the unity of the nation and the unity of whole country.According to him the people participated in the political power with constitutinaolism. However,they couldn't get endless freedom. They have to look for their right according to the rules and law. The social disorders like bribery, laziness, untidiness can be solved by increasing the level of political and civilized understanding of society.His focusing the concept of pluralism at early period shows his improving the idea of democracy for him weak political movements can only stay alive by strong and coherent ideas.He has some suggestions both to the candidates and voters of İttihad and Terakki in order to be succesful on the complicated voting system. These suggestions are very important for the today's changeable party and democracy understanding.He is opposed to misusing of religious beliefs. He is strongly object to political murders. While he is describing his party's voting success, he is seen to be a strong analisist.The optimism of the press about being the voice of the nation disappears in the labyrinth of political competition. He gave importance to the foundation of press and to the event of preparing a press declaration in order to prevent the disorders in this field. He opposes to foreign press's side in inside policy.The minorities of Ottoman Empire sees the accusation of making them Turkish as a slander. On the other hand,he thinks that the Ottoman policy which will make all the natives and non-natives United is a most that the minorities who demands equality and also demanding their old privilages is seen as a contradiction by him. The event of being a member of the Kurdish Teavün and Terakki Association founded with the aim of culture (1908) and writing many articles in this association's newspaper and defending that it would be wrong to make Kurdish people Turkish refutes that he is a Kurdish. It shows that he is a Kurdish-rooted, intellectual person who is strongly devoted himself to Ottoman idealism.The period in which Albania seperated from Ottoman Empaire reveals a real travma. Because this parting is a real blow for the Muslim Community. He sees it as a sample for the Arabic political movements.He gives importance to legislation but then he finds carrying a law more important than legislation. He thinks a cooperation providing with winning a vote of confidence among Sultan-Grand Vizier and Assembly is necessary. He objects to today's technocrat coalition goverment, because of its dangerous effects on carrying out the law.His effors to conceal the faults of cencorship and his objections to opposition party's demonstrations are his defects of his democracy understanding. However,his standing upwright against the threat of Halaskarân is worth to appreciating.In his opinion, existing Ayan Assembly another part of legislation is only meaningful -because of not depending on the aristocratic past- while laws being pirepared the needed calmness is because provided. Neverthless he warns that if Ayan Assembly has the right to select its own members and to give interpellation in Parliment, it will be the unique power.His suggestions not to last the parliment discussions are totally expert ideas. He identifies the methods which the opposition party's members applied for preventing the power's laws are out of democracy.He is strongly against to the efforts of repealing during Ahmet Muhtar Paşa Kabinet period again after the first repealing of parliment in January 1912. He eliminates the ideas of the life-span of the Assembly.He explains the necessary balance between assembly's interpellation right and goverments delaying right to answer. As interpellation is a method used for voting for trust he proposes as a light method "questioning method" to inspect the goverment.The problem which is about the changing of the 35. Matter the right of repealing the goverment is the most important subject of the power balance. The change in 1909 constitution ,this balance was ruined against the Parliment by İttihad and Terakki. In 1912 the proposal by İttihad and Terakki to rebuild this balance was strongly criticized by the opponents.Babanzâde accepts the need for a change in judgement. But he defends that is should be step by step. Although the courts are the only way to judge, managerial courts must exist to judge the officers for a while. Founding portable peace courts will make the solution the vulgar crimes faster. The number of law schools should be more in order to develop the judge's careers and there should be some objective criteria to improve on their careers and to prevent the effort deficiency.It is a condition for army and judge staff to be away from the policy. Providing that they can protect their esteem. Low-level officers' dealing with the policy is not wrong, otherwise political-power can be subsituted with local tyrants. The officer's union rights have disappeared today.
