Suchergebnisse

The author's goal is to analyze the impact of changes in the international security environment on the defense policy of New Zealand in the second decade of the 21st century. It was found that the changes have a direct impact on New Zealand's policy during the governments lead by the National Party. The evidence can be found in the documents and decisions e.g. increase of defence spending and modernization of armed forces. Moreover, the start of developing the national security policy, which combines a number of different policies regarding state's security. There is no doubt that the National Party implemented a program of strengthening defence capabilities. The author will prove that it happened due to new threats to international security. The content of documents issued in the years 2008–2016 cleary confirm that argument eg. military spending of 20 billion NZD in the coming years. It should be considered as a correct direction because of opposing the negative consequences of changes in the natural environment, the growing role of the People's Republic of China, the nature of contemporary armed conflicts and terrorism is possible only by using a holistic approach to security. This point of view is strongly supported by an opinion that geographic isolation is no longer a guarantee of peace for New Zealand. It is impossible in the times of the 21st Century globalization and the rapid technological development manifested by a series of new, previously unknown cyber-threats. These are particularly dangerous for New Zealand's society due to the level of use of new technologies in ordinary life.To sum it up, the author of the issue will be based on the neorealist perspective and try to prove that the changes in the international security environment have direct impact on the defence and security policy of New Zealand. Key words: New Zealand; defence policy; national security policy; international security environment; New Zealand Defence Force. ; Celem Autora jest analiza wpływu zmian w międzynarodowym środowisku bezpieczeństwa na politykę obronną Nowej Zelandii w drugiej dekadzie XXI wieku. Stwierdzono, że zachodzące zmiany mają bezpośredni wpływ na politykę nowozelandzką w czasie rządów, na których czele stała Partia Narodowa. Ich odzwierciedleniem jest zawartość dokumentów dotyczących polityki w wymienionym obszarze i wynikające z nich działania m.in. wzrost wydatków na obronność wraz z towarzyszącym mu programem modernizacyjnym sił zbrojnych Nowej Zelandii. Dodatkowo zaś ze względu na charakter współczesnych wyzwań i zagrożeń bezpieczeństwa rządzący państwem zdecydowali się rozpocząć budowę kompleksowej polityki bezpieczeństwa narodowego. Biorąc to pod uwagę można stwierdzić, że Partia Narodowa realizowała swoje postulaty przedwyborcze, w których akcentowano konieczność wzmacniania zdolności obronnych, w szczególności rozwoju nowozelandzkich sił zbrojnych oraz integracji prowadzonych polityk związanych z bezpieczeństwem państwa. Zawartość dokumentów wydanych w latach 2008–2016 wyraźnie dowodzi działań w tym kierunku. Należy je uznać za słuszne, ponieważ przeciwstawienie się negatywnym konsekwencjom zmian w środowisku naturalnym, rosnącej roli Chińskiej Republiki Ludowej, charakterowi współczesnych konfliktów zbrojnych oraz obawom o rozwój organizacji terrorystycznych, możliwe jest przy zastosowaniu całościowego podejścia do bezpieczeństwa. Odpowiada temu pogląd głoszony silnie w tym okresie, że geograficzna izolacja nie jest już gwarantem pokoju dla Nowozelandczyków. Trudno bowiem o to nie tylko w czasach XXI wiecznej globalizacji, ale i tak gwałtownego rozwoju technologicznego przejawiającego się szeregiem nowych, nieznanych wcześniej cyber-zagrożeń. Analiza zagadnienia prowadzona będzie w oparciu o perspektywę neorealistyczną.Słowa kluczowe: Nowa Zelandia; polityka obronna; polityka bezpieczeństwa narodowego; międzynarodowe środowisko bezpieczeństwa; Siły Obronne Nowej Zelandii.

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publication ; Polityka bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej w XXI w. znalazła się w stagnacji. Ważną tego przyczyną był kryzys finansowy z 2008 r. i recesja, która utrzymywała się w kolejnych latach. Ta stagnacja jeszcze pogłębiła się w latach 2014–2016 w wyniku kryzysu migracyjnego i brytyjskiej decyzji o opuszczeniu UE. Czynnikiem stale zwiększającym trudności jest wzrost eurosceptycyzmu po rozszerzeniu Unii Europejskiej w 2004 r. Obecnie dominuje on w krajach Grupy Wyszehradzkiej, w tym w Polsce. Paradoksem w tej sytuacji jest to, że w warunkach kryzysu pojawiły się pomysły utworzenia armii europejskiej. Były one głoszone także przez wiodącego polskiego eurosceptyka Jarosława Kaczyńskiego. Zwolennicy rewitalizacji WPBiO zgłaszali propozycję utworzenia unijnego centrum operacyjnego (kwatery głównej) do kierowania operacjami zarządzania kryzysowego. Autor twierdzi, że Unia Europejska nie wykorzystuje szans ożywienia WPBiO oraz że w czasie kryzysu na Ukrainie, który wybuchł jesienią 2013 r., i kryzysu migracyjnego w latach 2014–2016 ujawniła się jej zasadnicza słabość. Próbami ożywienia polityki bezpieczeństwa i obrony UE są: Globalna strategia na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej (przyjęta w czerwcu 2016 r.) oraz utworzenie Europejskiego Funduszu Obronnego i ustanowienie inkluzywnego i ambitnego mechanizmu stałej współpracy strukturalnej – PESCO (w czerwcu 2017 r.). Trudno jednak ocenić, w jakim stopniu te ostatnie kroki zmobilizują państwa członkowskie UE do przerwania impasu w polityce bezpieczeństwa i obrony. ; The European Union's security and defense policy in the 21st century has been stagnant. An important cause was the financial crisis of 2008 and the recession that persists in the following years. This stagnation deepened in the years 2014–2016 as a result of the migration crisis and British decision to leave the EU. A factor that is constantly deepening the difficulties is the rise in Euroscepticism following the enlargement of the EU in 2004. It currently dominates the Visegrad Group countries, including Poland. The paradox of the situation is that in crisis conditions emerged ideas for the creation of the European army. They were also announced by the leading Polish Eurosceptic Jarosław Kaczyński. The constant demand put forward by supporters of the revitalization of the CSDP is the proposal to create an EU operational center (headquarters) to manage crisis management operations. The author argues that the European Union does not exploit the chances of reviving the CSDP and that the EU's essential weakness has emerged in terms of its security policy during the Ukraine crisis erupted in Autumn 2013 and the migration crisis of 2014-2016. The attempts to revive the EU's security and defense policy are: A Global Strategy for the European Union's Foreign and Security Policy (adopted in June 2016), the establishment a European Defence Found and an inclusive and ambitious Permanent Structured Cooperation – PESCO (both in June 2017). It is hard to expect, however, how this last steps will mobilize the EU member states to break the deadlock in security and defense policy.

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publication ; Na przestrzeni lat politycy Stanów Zjednoczonych Ameryki i Federacji Rosyjskiej prezentowali odmienne opinie dotyczące wzrostu potencjału militarnego Rzeczypospolitej Polskiej. Dla decydentów Federacji Rosyjskiej działania Polski w zakresie bezpieczeństwa stanowiły realne zagrożenia dla żywotnych interesów mocarstwa i oddziaływania na politykę państw w Europie Środkowej i Wschodniej. W Stanach Zjednoczonych Ameryki postrzeganie polityki bezpieczeństwa, prowadzonej przez polskich polityków, wynikało z przyjętej koncepcji polityki zagranicznej i bezpieczeństwa przez amerykańskich polityków. Kandydaci na stanowisko prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki przedstawiali własne poglądy dotyczące polityki zapewniającej globalne bezpieczeństwo. Donald Trump negował rolę Stanów Zjednoczonych Ameryki, jako protektora państw Europy Środkowej i Wschodniej w zakresie bezpieczeństwa, równocześnie dostrzegając korzyści wynikające z partnerstwa z Federacją Rosyjską. Kontrkandydatka Hillary Clinton zapowiedziała kontynuację dotychczasowej polityki państwa oraz stworzenie koalicji przeciwko Państwu Islamskiemu. Pomimo różnic w odbiorze pozycji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie bezpieczeństwa, Wojska Specjalne rozwijają swoje zdolności do prowadzenia operacji obronnych państwa oraz uczestniczenia w międzynarodowych działaniach, np. dowodzenie siłami specjalnymi podczas dyżuru w ramach Sił Odpowiedzi NATO. ; Over the years, the politicians of the United States of America and the Russian Federation presented different opinions on the growth of the military potential of the Republic of Poland. For the decision makers of the Russian Federation the Polish activities regarding security constituted a real threat to the vital interests of the superpower and impact on the policies of countries in Central and Eastern Europe. In the United States the perception of security policy pursued by Polish politicians resulted from the concept of the foreign policy and security adopted by American politicians. Candidates for the position of the President of the United States of America presented their own views on the policy ensuring global security. Donald Trump denied the role of the United States of America as a protector of the countries of Central and Eastern Europe in terms of security, while recognizing the benefits of the partnership with the Russian Federation. Opponent Hillary Clinton announced the continuation of the current state policy and the creation of a coalition against the Islamic State. Despite the differences in the perception of the status of the Polish Republic regarding security in the international arena, Polish Special Forces are developing the capacities to conduct defence operations and participate in international activities e.g. command special forces in the framework of the NATO Response Force.

We present an analysis of the government program under the above title, made by the Expert Committee on Elderly People at the Office of Ombudsman, published on April 13, 2018.

Artykuł przedstawia ocenę zmian, jakie zaszły we wspólnej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) Unii Europejskiej w ciągu 5 lat od wejścia w życie Traktatu z Lizbony. Przedstawiono w nim krótką, ale różnorodną historię europejskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, mającą swój początek w drugiej połowie XX wieku, czyli po zakończeniu II wojny światowej. Przybliżono także cele i zadania WPZiB Unii Europejskiej już po wejściu w życie Traktatu lizbońskiego, a także problemy, jakie się z tym wiążą. Artykuł zawiera również przemyślenia na temat efektów, jakie są widoczne od Traktatu lizbońskiego w WPZiB oraz porażek, jakie poniosły państwa członkowskie w praktycznym funkcjonowaniu tej dziedziny w strukturach unijnych. Podsumowanie zawiera wnioski dotyczące niewykorzystanych szans, jakie niósł ze sobą Traktat, oraz przemyślenia na temat przyszłości WPZiB Unii Europejskiej. ; The article aims at assessing the changes that occurred in the Common Foreign and Security Policy of the European Union after over 5 years of entering into force of the Lisbon Treaty. The paper begins with a presentation of a short but complicated history of the European foreign and security policy which began in the second half of the 20th century, i.e. after the Second World War. The second part presents goals, objectives and structure of the EU Common Foreign and Security Policy after the entry into force of the Lisbon Treaty and problems which are associated therewith. Then, the complex institutional structure which the European Union CFSP is based on is described. The article also summarizes the effects on the Common Foreign and Security Policy which one can notice after entering into force of the Lisbon Treaty, as well as some failures suffered by the Member States concerning the functioning of this field within the European Union structures. The paper ends with conclusions on the missed opportunities regarding the Treaty and thoughts about the future of the Common Foreign and Security Policy in the European Union.

The article discusses the problem o f the EP's role in the shaping of the CFSP after the changes made in the area o f integration by the Lisbon Treaty. Unlike economic issues, the matters that fall within the scope o f the CFSP are not traditional areas of integration, since they dea with the essence o f sovereignty o f the nation state, which still remains the most important actor of the process of European integration. The dominance o f intergovernmental cooperation mechanisms within the CFSP determines the limited role of the PE in shaping the policy. However, it should be noted that despite its limited treaty competence in the area of foreign and security policy, the EP seeks to play a major role, often going beyond its formal powers. This is due to the fact o f being the only EU institution with democratic legitimacy, and able to influence the European public opinion with a whole range of instruments of influence it has at its disposal. The growing importance o f the EP in the field of CFSP also results from the Lisbon Treaty establishing unified EU external relations, where the EP has significant competence. Further development of the EP's prerogatives in the CFSP is, however, dependent on progress in transforming the EU into a structure of major transnational powers. ; Artykuł porusza problem roli PE w kształtowaniu WPZiB po zmianach dokonanych w tym obszarze integracji przez Traktat Lizboński. Kwestie wchodzące w zakres WPZiB nie należą w przeciwieństwie do zagadnień ekonomicznych do tradycyjnych obszarów integracji, gdyż dotyczą istoty suwerenności państwa narodowego, które ciągle pozostaje najważniejszym aktorem procesu integracji europejskiej. Dominacja międzyrządowych mechanizmów współpracy w ramach WPZiB determinuje ograniczoną rolę PE w kształtowaniu tej polityki. Jednakże należy podkreślić, że PE mimo ograniczonych traktatowych kompetencji w obszarze polityki zagranicznej i bezpieczeństwa stara się w nim odgrywać istotną rolę, często wykraczając poza swoje formalne uprawnienia. Wynika to z faktu bycia jedyną instytucją unijną mającą demokratyczną legitymację i potrafiącą wpływać na kształtowanie europejskiej opinii publicznej dzięki posiadaniu całego spektrum instrumentów oddziaływania. Na wzrost znaczenia PE w dziedzinie WPZiB wpływa również ustanowienie przez Traktat Lizboński jednolitych stosunków zewnętrznych UE, w których to wielu obszarach PE ma istotne kompetencje. Dalszy rozwój prerogatyw PE w dziedzinie WPZiB jest jednak uzależniony od postępów w procesie przekształcania UE w strukturę o większych kompetencjach ponadnarodowych.

Bioterrorism is a multi-faceted phenomenon and dynamic, occurring in various forms. It is difficult now to define a uniform definition of terrorism that is changing under the influence of the development of civilization, and especially the rapid scientific progress. The terrorists perfectly use the latest achievements of biological sciences in their terrorist attacks. The purpose of this article is to bring the phenomenon of bioterrorism.

Energy security policy is currently one of the most crucial areas of foreign policy. Infl uencing states through the price of energy resources and conditions of their supply is a common phenomenon nowadays. The purpose of this article is to show the policy methods to realize energy security pursued by the European Union and Russian Federation as well as to show their effectiveness. The analysis is based on the examples of Nabucco and South Stream pipelines. ; Polityka bezpieczeństwa energetycznego jest współcześnie jedną z kluczo wych dziedzin polityki zagranicznej państw. Zjawisko wywierania wpływu na podmioty międzynarodowe za pomocą cen surowców energetycznych oraz warunków ich dostaw występuje obecnie powszechnie. Celem pracy jest ukazanie sposobów realizacji energetycznej polityki bezpieczeństwa prowadzonej przez Unię Europejską oraz Federację Rosyjską (na przykładzie gazociągu Nabucco i Gazociągu Południowego) i ocena ich skuteczności.

The Visegrad Group countries are taking actions that confirm their ambitions in the framework of cyber security policy. The tasks formulated both in strategic documents and in international forums are evidence of the active role of Central European governments in the area of cyber security. Many countries are facing a rising tide of cyberattacks, which are likely to intensify over time. Any such incident has the potential to inflict significant damage, undermining trust in government and causing unpredictable political consequences. For this reason, there is an apparent desire on the part of the V4 countries to build common cyber resilience based on close cooperation with the EU and NATO. Another way of describing the actions taken in the article is budget spending on cyber security, which is an important measure for assessing the development of the cyber capabilities of individual countries. The article is an attempt to summarize the actions taken by the V4 countries in the period 2013-2021 within the framework of cyber security policy, which for the most part remains in the sphere of mere political declarations. The research analysis undertaken can serve as a starting point for further consideration of V4 cooperation especially in the context of the military aggression of the Russian Federation after 24 February 2022. This event mandates consideration of the future of cooperation between Central European countries – in the broadest sense – on security policy.

This paper aims to demonstrate the ineptitude of the European Union in implementing action to ensure security of the member states and, in consequence, pursuing effective foreign policy towards states which are indirectly involved in the relationships within the European region. The author argues the proposition through confrontation and interpretation of knowledge conveyed in expert sources. ; This paper aims to demonstrate the ineptitude of the European Union in implementing action to ensure security of the member states and, in consequence, pursuing effective foreign policy towards states which are indirectly involved in the relationships within the European region. The author argues the proposition through confrontation and interpretation of knowledge conveyed in expert sources.

The paper presents the methods and means of conducting information policy by the Ukrainian authorities after the outbreak of the full-scale Russian invasion on 24 February 2022. The analysis is presented in institutional and functional terms using the method of functional analysis, which demonstrated that the information policy of Ukraine during the period of martial law is effective and provides the state (with) information security in terms of military aggression.

Food is a vital element of the functioning of society. Without food, humans, as a species, simply cannot exist. Ensuring food security of the country is one of the priority directions of state economic policy, the most important factor in the economic security of the nation, one of the main tasks of government bodies. The article analyzes the conceptual regulation of the term "food security". Food security is an important component of the security system of Russia. By ensuring the food security, the inviolability of the state and its sovereignty are ensured, the demographic situation, the socio-economic provisions of the population are maintained, the necessary and sufficient conditions are formed to maintain the health and quality of life of citizens of the Russian Federation. Within the framework of the article, the main directions of ensuring the food security of the Russian Federation and their implementation are considered.

The purpose of this article is to provide a detailed overview of the essential measures and regulations implemented by the European Union within the framework of its public policy on cybersecurity and make a comprehensive comparative analysis of the cybersecurity capabilities in E. U. Member States and their national strategies in this area. This article highlights multiple issues that should be the center of attention in regard to public policy on cybersecurity, which made it possible to evaluate the compliance of the existing 104 Zbigniew Chmielewski Studia z Polityki Publicznej regulations passed by the E. U. policy makers and the way it was approached. Based on the 2015 Software Alliance (BSA) survey and other available sources an analysis was made to evaluate the readiness of E. U. Member States to ensure security in cyberspace. Special attention was paid to "The Assumptions of Cybersecurity Strategy of the Republic of Poland", developed by the Ministry of Digitisation and published in February 2016.

A few years ago, veteran employment was associated in the United States with the charity. Today both public administration and many private companies are willing to assist former soldiers. Within the next five years, about one million soldiers will have to leave the armed forces because of the planned partial withdrawal of the U.S. troops from Afghanistan and defense cuts. Most of them will find employment, however, a significant percentage, especially the young veterans of the Iraq and Afghanistan wars will remain unemployed. Veterans affairs are crucial both for the President of the United States, the Congress and the whole American society, as they are related to the economic and social aspects of the state functioning. On the other hand, misconception about ex-combatants prevents the use of their potential and skills acquired in the military, and is not reflected in any way on the economy of the state. This situation is frustrating because veterans can be very good workers having many qualities that are desirable among employers, such as leadership skills, cooperation, loyalty and initiative.

Import zjawisk stanowiących zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej w dość bolesny sposób odbija się na państwach członkowskich, powodując chaos naszczeblach decyzyjnych, co w konsekwencji osłabia całą UE. To z kolei wpływa na postrzeganie Unii Europejskiej jako słabej, nieradzącej sobie z problemami. Dlatego Autorka poddałaanalizie rolę polityki ekspedycyjnej w ramach WPBiO dla bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego UE. ; Import dangerous phenomena to the European Union causes a main threat to its internal security and in a very painful way affects for the Member States, causing chaos on the decisionmaking levels, which in turn weakens the whole of the EU. This in turn affects the perceptionof the European Union as weak, not deal with problems. Therefore, the author analyzed the role of policy expeditionary CSDP to internal and external security EU.