Suchergebnisse

Sportif müsabakaların adil oyun çerçevesinde skor ve gidişatında büyük etkisi olduğuna inanılan hakemlerin fizyolojik ve psikolojik durumlarının yanı sıra kural bilgisi ve tecrübelerinin de verdikleri kararlar üzerindeki etkisi büyük önem taşımaktadır. Bu kapsamda çalışmamızda, müsabakanın yürütülmesinde vazgeçilmez bir unsur olan voleybol hakemlerinin öz yeterlik düzeyleri ve karar verme becerileri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 2017/2018 voleybol sezonunda faal olan çeşitli klasman (A, B, C ve KD) ve seviyede (aday, il, ulusal ve uluslararası), 106 erkek, 82 kadın olmak üzere toplam 188 voleybol hakemi katılmıştır. Çalışmaya katılan hakemlere Kişisel Bilgi Formu, Hakem Öz Yeterlik Ölçeği, Genel Öz Yeterlik Ölçeği ve Melbourne Karar Verme Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma kapsamında toplanan anket verileri SPSS for Windows 23.0 paket programına aktarılarak değerlendirilmiştir. Ölçekler arasındaki ilişkiler Spearman korelasyon analizi ile, gruplar arası farklılık incelemesini içeren araştırma sorularında ise iki grup arasındaki farklar Mann-Whitney U testi, ikiden fazla grup arasındaki farklar ise Kruskal Wallis-H testi ile irdelenmiştir. Analiz sonuçları güven aralığında değerlendirildi ve "p<0.05" değeri istatistiksel olarak anlamlı farklılık kabul edildi. Hakemlerin öz yeterlik seviyeleri ve dikkatli karar verme stili arasında güven düzeyinde anlamlı ve pozitif bir korelasyon ilişkisi tespit edildi. (r=0.210) Hakemlerin öz yeterliliği artıkça dikkatli karar verme eğilimi de artmakta, kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme eğilimi azalmaktadır. (p<0.05) Hakemlik klasmanı ve hakemlik yılı arttıkça, karar vermede özsaygı ve dikkatli karar verme stillerinde pozitif yönde, kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme stillerinde negatif yönde ilişki olduğu tespit edilmiştir. 1-5 yıl arasında mesleki tecrübeye sahip hakemlerin; 6-10 yıl ve 16 yıl ve üzeri hakemlik tecrübesine sahip hakemlerden anlamlı oranda hakem öz yeterliliği, oyun bilgisi ve karar verme alt boyutundan daha düşük, kaçıngan ve panik karar verme stillerinde daha yüksek düzeyde oldukları tespit edilmiştir. (p<0.05) Aday hakemlerin ulusal ve uluslararası seviyedeki hakemlerden daha yüksek kaçıngan karar verme eğiliminde oldukları, ayrıca il, ulusal ve uluslararası seviyedeki hakemlerden daha yüksek panik karar verme eğiliminde oldukları tespit edilmiştir. (p<0.05) Daha önce voleybol oynayan hakemlerin, oynamayanlara oranla fiziksel yeterlilik öz yeterliliği bakımından daha yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiştir. (p<0.05) Sonuç olarak elde edilen bulgular voleybol hakemlerinin öz yeterlikleri ve öz güvenleri, doğru ve yerinde karar vermelerinde önemlilik arz ettiği bu nedenle öz yeterlik ve öz güven düzeylerinin geliştirilmeleri için erken yaşlarda hakemlik eğitime başlanması, hakemliğin üniversitelerde ders olarak okutulması, hakemlere uygulamaya dönük eğitimlerin arttırılması gerektiği kanaatine varılmıştır. ; For Referces who are believed to have big imparet on scores and the process of the matches in fair play frames ,physical and psychological states have very important effects to make decisions as well as their knowledge of rules of the games and experiences. In this context in our research, we aimed to analyse the self sufficeney level and deciding ability of volleyball referees who are indispencible elements to start the game according to the rules and gaming process. In our research we included 106 male , 82 female and in total 188 referees who are still actıve in 2017/2018 volleyball season from different divisions (A,B,C and KD) and level capprentice, province, natiomal and international. Personal information form self sufficieney scale for refereas, general self sufficiency scale and Melbourne decision making scale have been applied to the referees whom we have included in our research. In the context of our research, the date gathered have been transferred to SPSS for Windows packate programme and evalvated by this way. The relationships between the scales have been studied spearman corelatıon,the research guestion which includes the Differences between groups and tho groups have been studied mann –whitney U test, the differences between the groups which are more than two have bean studied Kruskal Wallis-H test.The results of the analyse have been evaluated between 95% confidence interval and p< 0,05 valve have been accepted as meoningful difference statistically. A meaningful and positive corelation has been spotted between referees selfsufficiency level and accurate decision style on 95% confidence level.(r=0.210) As the level of self sufficiency of referees increases, the tendency of accurate decision increases, avoidant, dilatory and panicked decision making tendeney decreases, though. As the referee ranking and referce years increase, a positive relation has been confirmed on selfesteam on decision making and accurate decision making styles but a negative relation has been confirmed on avoidant, dilatory and panicked decision making. Referees who have 1-5 year experience have been confimed that they have meaningfully less referee self sufficrency, knowledge of game and subdimension of decision making than the refereas who have 6-10 years experience or 16 years or more (p<0.05). Apperntice referees tend to give more avoidant decisions than the referees who are national or international levels. Besides this. Apprentice referees tend to give more panicked decisions than provincal, national or international level referees (p<0.005). A statistically meaning ful difference hasn't been found between the referees from different branches or actives and inactive referees about referee self sufficiency and subdimen tions (p<0.05). Make referees have been confirmed that they have higher self sufficiony about decision making,knowledge of game and referees self suficiency than female referees (p <0.005). All in all, findings gathered have importance on referees self sufficiency and selfconfidence and right and accurate decision making so we have reached the conclusion that starting the referee education at early ages, teaching referees at universities and increasing the tendency of working in the field as a referee are important to improve referees self –sufficiency and self confidence.

Geçmişte olduğu gibi günümüzde de uluslararası sistem açısından çok önemli bir jeopolitiğe sahip olan Afganistan, bu jeopolitik konumun dezavantajını başat güç olamayan tüm devletler gibi yaşamıştır. Afganistan, birçok defa yabancı güçlerin işgaline uğramış ve küresel güçlerin mücadelesinde savunma hattı olmuştur. Afganistan Büyük Oyun çerçevesinde İngiltere-Rusya rekabeti nedeniyle İngiltere tarafından işgale uğramıştır. Daha sonra ise Yeni Büyük Oyun kapsamında bölgede etkin olmak isteyen ABD Kalıcı Özgürlük Operasyonu olarak adlandırılan müdahaleyi gerçekleştirmiştir. ABD, 11 Eylül'den sonra gerçekleşen müdahaleyi meşru müdafaa hakkına dayandırmıştır. Ancak bu müdahale meşru müdafaa hakkı açısından sorunlar içermektedir. ; Afghanistan which has a big geopolitics importance in terms of international system nowadays as it was in the past has experienced the disadvantage of this geopolitics position like other countries which could not be a dominant power. Afghanistan was occupied many times by external powers and became a line of defense during the clash of global powers. Afghanistan was occupied by England because of the rivalry between Russia and England in the framework of the Great Game. Later, within in the scope of the New Great Game, USA wanted to be effective in the region and realized intervention which is called as Operation Enduring Freedom. USA based the intervention occurred after September 11 on its self-defense right

Bu araştırmada, suç işlemiş ergenler ile suç işlememiş ergenlerin, benlik kavramları, benlik kavramlarının alt ölçekleri ve gelecek zaman perspektifleri incelenmiş ve arlarındaki ilişki ortaya konmuştur. Ayrıca grupların, yaş ve cinsiyetleri ile benlik kavramları ve gelecek zaman perspektifleri arsındaki ilişki, gelecek zaman perspektiflerinin kontrol düzeyleri, gelecek zaman perspektifleri ve benlik kavramları arasındaki ilişki de incelenmiştir. Çalışmamıza, 15-18 yaş arasında, Bursa ili sınırları içinde suç işlemiş olan toplam 80 erkek ile 15-18 yaş arasında, Nuri Erbak Lisesinde eğitim gören, suç işlememiş 40'ı kız 80'i erkek olmak üzere toplam 120 ergen katılmıştır. Araştırmada, suç işlemiş ve işlememiş ergenlerin benlik kavramları arasındaki fark, çift örneklem bağımsız "f testi kullanılarak ortaya konmuştur. Sonuçta, beklentilerin tam tersine şaşırtıcı bir şekilde suçlu ergenlerin benlik kavramları daha yüksek çıkmıştır. Suç işlemiş ve işlememiş ergenlerin gelecek zaman perspektifleri arasındaki ilişkiye, Pearson ki-kare testi kullanılarak bakıldı. Sonuçta iki grup arasında anlamlı bir farka ulaşıldı. Her iki grubun gelecek zaman perspektifleri ile benlik kavramları arasındaki ilişkiye, tek yönlü varyans analizi kullanılarak bakılmıştır. Sonuçta suç işlemiş ergenlerde anlamlı bir ilişkiye rastlanırken suç işlememiş ergenlerde anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır. İki grubun benlik kavramlarının alt ölçeklerini karşılaştırmak için Mann- Whitney U testi kullanıldı ve sadece başetme gücü, çevre uyumu ve sosyal ilişkiler alt ölçeklerinde, suçlu grup lehinde anlamlı bir farka ulaşıldı. Her iki grubun gelecek zaman perspektiflerini kontrol düzeyleri, oranlar arası farka ilişkin uz" testiyle karşılaştırıldı. Sonuçta anlamlı bir farka ulaşılamadı. ; In this research, it has been scrutinized and stated that the relationship between self- concepts, sub-measurements of self-concepts and future time perspectives of guilty and non-guilty adolescents. Besides, it has been examined that the relationship between the ages and the sexuality of groups and self concepts, future time perspectives, and also the relationship among self- concepts, future time perspectives and the control level of the future time perspectives have been examined. In the study, it has been included 80 guilty boys between 15-18 years old ages who has made the offence in the city of Bursa and 120 non-guilty students from the High School of Nuri Erbak. All of them were between 15-18 years old ages and 40 of them were girls and other 80 were boys. In the study, the difference between the guilty and non-guilty adolescents has been stated by using tween sample independent " t " test. In conclusion, contrary to expectations it has been surprisingly found that the score of self- concepts of the guilty adolescents are higher than the non-guilty adolescents' score. The relationship between future time perspectives of guilty and non-guilty adolescents has been examined by using Pearson " k-square " test and finally concluded a significant difference between two groups. The relationship between future time perspectives and self-concepts of two groups has been examined by using one-side variant analysis. In conclusion, a significant relationship has been encountered in the guilty adolescents while has not been encountered a significant relationship in the non-guilty adolescents. In order to compare the self-concepts of two groups Mann-Whitney " u " test has been used and has only reached a significant difference in favour of guilty group in the sub-measurements of the strength to cope with, the accordance to the environment and the social relationships. The control level of the future time perspectives of two groups have been compared by using interratio differencial " z " test. Finally, a significant difference has not been reached.

Bu çalışmanın amacı öğretmen adaylarının karar vermede özsaygı ve karar verme stillerinin incelenmesidir. Bu amaçla tarama modelinde bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Bölümünde öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemini ise bu evren içinden tesadüfi örnekleme yöntemiyle seçilen 343 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama amacıyla araştırmacılar tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu ve Melbourne Karar Verme Ölçeği programından faydalanılarak KolmogorovSmirnov Normallik Testi, Mann Whitney U, Kruskal Wallis ve Spearman Korelasyon Testi kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda öğretmen adaylarının karar vermede öz saygı düzeylerinin yüksek olduğu, dikkatli karar verme stilleri puanının diğer karar verme stillerinden yüksek olduğu, cinsiyet, sınıf, ailenin gelir düzeyi, ailenin yaşadığı yer, aile yapısı, anne-babanın eğitim durumu ve anne-babanın iş durumu değişkenlerine göre p<0,05 düzeyinde genelde farklılaşmadığı; aylık kişisel gider değişkeninin karar vermede özsaygı düzeyleri üzerinde anlamlı farklılık oluşturduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca öğretmen adaylarının karar vermede özsaygı düzeyleri ile dikkatli karar verme stili arasında pozitif orta düzeyde; kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme stilleri ile negatif yönlü orta düzeyde anlamlı ilişki olduğu görülmüştür ; 1. Introduction Throughout their lives, individuals face many issues regarding undetermination and need to make a choice. In addition to providing a solution for the existence of a problem, this choice is made in order to make a selection between two or more options, or to make predictions for the future. At the end of the process, individuals are to choose the most accurate and harmless option in their way (Kökdemir, 2003). This choosing process is named as "decision making". There are many definitions for "decision making" in literature.Kalaycı (2001) defines it as the process of choosing one of the alternatives in the flow of events forcing individuals to decide. Köse (2002) defines it as choosing the option seen as the most appropriate among the possible alternatives depending on the potential and the circumstances on hand in order to reach a goal and Kuzgun (2006), defines it as heading for one of the options when there are more than one roads leading to an object thought to meet a need. 2, The Goal of the Study This study aims to examine the self-respect level of primary preservice teachers in decision-making and their decision-making styles with regards to variable factors. With this aim, the following problem cases are answered: 1. What are the self-respect level of pre-service teachers in decision-making and their decision-making styles? 1.1. Do the self-respect level ofpre-service teachers and their decision-making styles considerably change based on "sex" factor? 1.2. Do the self-respect level ofpre-service teachers and their decision-making styles considerably change based on "class" factor? 1.3. Do the self-respect level ofpre-service teachers and their decision-makingstyles considerably change based on "monthly personal expenses" factor? 1.4. Do the self-respect level of pre-service teachers and their decision-making styles considerably change based on "income level of the family" factor? 1.5. Do the self-respect level ofpre-service teachers and their decision-making styles considerably change based on "the family's place of residence" factor? 1.6. Do the self-respect level of pre-service teachers and their decision-makingstyles considerably change based on "family structure" factor?1.7. Do the self-respect level ofpre-service teachers and their decision-making styles considerably change based on "parents' level of education" factor? 1.8. Do the self-respect level of pre-service teachers and their decision-makingstyles considerably change based on "parents' job status" factor? 2. Is there a relationship between the self-respect level of preservice teachers and their decision-making styles? 3. Methodology 3.1. Style of the Study The survey style was used in this study. 3.2. Participants The population of this study consists of 600 pre-service teachers studying elementary education at Education Faculty of Ağrı İbrahim Çeçen University in 2013-2014 school year. The samples of the study consist of 300 pre-service teachers attending the research voluntarily. However, when incompletely coded data are eliminated. The number of evaluated pre-service teachers is decreased to 343. 3.3. Data Collection Tools 4. Discussion and Conclusion It was seen that the self-respect level of participant pre-service teachers in decision-making was generally high. It was seen that preservice teachers attending the study mostly preferred "careful decisionmaking style" among decision-making styles. The self-respect levels of participant pre-service teachers in decision-making and their careful, delaying and alarmed decision makingstyles do not considerably change based on "sex" factor. Nevertheless, the averages of male students are more than those of female students in avoidant decision making style. Namely, it can be said that sex factor do not generally affect decision making levels and styles of the students. Avşaroğlu (2007) determined in his study that there was not a considerable difference between the sex factor and the self-respect levels in decision-making. Besides, Deniz (2002), Köse (2002), Sinangil (1992) and Taşdelen (2002) reached similar results. This result can be explained with female students' ability to improve their self-confidence level in decision making, say what they think, realize their desire for being independent more easily especially in the university atmosphere while making a decision as much as male students do. However, Taşgit (2012), Candangil and Ceyhan (2006) reached in their researches that the self-respect levels of male students in decision making were higher than those of female students. Additionally, Taşgit (2012) found in his study that levels of careful and alarmed decision making did not considerably change based on sex factor. However, he determined that there was a considerable difference in the levels of delaying and avoidant decision making. These results can be interpreted as university students' avoidance of being hasty and slack while taking a step in decision making and their awareness about their responsibilities. In the research by Titrek, Konak and Titrek (2013), the points that participants took for the careful decision making style considerably differentiated based on "sex". It was seen that male participants had higher points than female participants. Similarly, female participants' points regarding the avoidant decision making aspect were considerably different from those of male ones. Based on sex factor, there could not be found a reasonable difference for delaying and alarmed aspects in decision making. The self-respect levels of participant pre-service teachers in decision-making and their decisionmaking styles, except the avoidant and delaying ones, do not considerably change based on "class" factor.Taşgit (2012) determined in his study that there was not reasonable differentiation between the selfrespect level of decision making based on class factor and careful decision making levels. However, it was seen in the same research that there was considerable differentiation in the 3rd graders between avoidant and delaying decision makingstyles based on "class" factor. According to Avşaroğlu and Üre (2007); while the self-respect point averages of university students in decision making considerably changed based on the factor "class they study in", it was determined that their decision making style point averages were not considerably different It is seen that the self-respect level of pre-service teachers in decision making considerably changes based on "personal expenses" factor. Besides, only the alarmed decision making style among decision making styles considerably changes based on personal expenses factor because p<0,05. Considering this fact, personal monthly expenses of university students are determinant in their decision making process. The self-respect levels of pre-service teachers in decision making and their decision making styles do not considerably change based on parents' level of income. It can be said based on this result that the level of income is not determinant in the self-respect in decision making and decision making styles. The self-respect level of participant pre-service teachers in decision-making and their decision making styles do not considerably change based on "the family's place of residence" factor. Moreover, Avşaroğlu and Üre (2007) reached the result that university students' self-respect level in decision-making and their average points of decision-making styles do not considerably change based on the factor "place where they spent most of their time. Based on this result, it can be said that the settlement factor is not determinant in the selfrespect in decision-making and decision-making styles. The self-respect level of participant pre-service teachers in decision-making and their decision making styles do not considerably change based on family structure factor. It can be said based on this result that individuals' family structure is not determinant in the selfrespect in decision-making and decision-making styles. The self-respect level of participant pre-service teachers in decision-making and their decision making styles do not considerably change based on parents' level of education factor. Moreover, Taşgit (2012) reached the result in his study that mother's level of education did not create considerable difference in the self-respect in decision-making and decision-making styles. Nevertheless, it was seen in the same study that father's level of education created considerable difference in the self-respect level in decision-making. It was seen that the self-respect level of participant pre-service teachers in decision-making and their decision making styles did not considerably change based on parents' job status factor. Only in delaying decision making style, it was seen that there occurred a reasonable difference based on father's job status factor. Based on this finding, it can be said that parents' job status is not determinant in the self-respect levels and styles in decision making. Finally, it was seen in the study in which the self-respect level of participant pre-service teachers in decision-making and their decision making styles were compared that there was a positive and moderately reasonable connection between pre-service teachers' self-respect levels in decision making and the careful decision making levels of theirs. It was also seen that there was a negative and moderately reasonable connection between pre-service teachers' self-respect levels in decision making and delaying, avoidant and alarmed decision making styles. Based on this result, it can be said that with the increment of the self-respect levels of pre-service teachers in decision making, while their levels of careful decision making style usage is increasing, their levels of delaying, avoidant and alarmed decision making styles usage is decreasing. In conclusion, the result that being provided support in terms of finance is important for the increment of the self-respect level of preservice teachers in decision making can be achieved. It was seen that other factors regarding the study are also determinant in the selfrespect levels and decision making styles; but they do not create a significant difference. It is taught that similar studies conducted in different universities and departments will let us reach more determinant findings in the self-respect level in decision making and decision making style usage. Besides, it should not be ignored that raising high self-respect level pre-service teachers who can carefully make their own decisions can be determinant in the self-respect levels and decision making styles of the next generation.

Bu araştırmada, ergenlerde iyi oluş, sosyal kaygı ve öz-denetim becerileri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada aynı zamanda ergenlerde iyi oluş, sosyal kaygı ve öz-denetim becerilerinin bazı demografik değişkenlere (cinsiyet, yaş, sınıf düzeyi, gelir düzeyi, kardeş sayısı) göre farklılaşıp farklılaşmadığı da incelenmiştir. Bu amaç doğrultusunda İstanbul ilindeki çeşitli lise ve ortaokullarda öğrenim gören 327 erkek 109 kadın öğrenci olmak üzere 436 ergene "Kişisel Bilgi Formu", "Ergenler İçin Beş Boyutlu İyi Oluş Modeli(EPOCH Ölçeği)", "Ergenler için Sosyal Kaygı Ölçeği" ve "Ergenlerde Öz-Denetim Becerileri Ölçeği" uygulanmıştır. Araştırmada ergenlerde iyi oluş düzeyi ile sosyal kaygı ve öz-denetim becerileri arasındaki ilişkilerin ne düzeyde olduğunun belirlenebilmesi amacıyla Pearson Momentler Korelasyon Katsayısına bakılmıştır. Buna ek olarak, ergenlerde iyi oluş, sosyal kaygı ve öz-denetim becerileri düzeylerinin demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığının belirlenmesi için t-testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi tekniği kullanılmıştır. Veri analizlerinden elde edilen bulgulara göre; demografik değişkenlerden cinsiyet ve sınıf seviyesi ile iyi oluş ve sosyal kaygının alt boyutu olan genel durumlarda kaçınma arasında anlamlı farklılıklara rastlanılmıştır. Araştırmada aynı zamanda yaş değişkeni ile iyi oluş düzeyi arasında da anlamlı farklılık bulunmuştur. Diğer demografik değişkenlerden olan kardeş sayısı ve gelir düzeyi ile ergenlerin iyi oluş, sosyal kaygı ve öz-denetim becerileri arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiler incelendiğinde; iyi oluş ile özdenetim başarısı arasında pozitif yönde orta düzeyde; özdenetim yetersizliği ile sosyal kaygının tüm alt boyutları arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişki bulunmuştur. Bu araştırma psikolojik danışmanlık ve rehberlik alanı ile ilişkili olacak şekilde tartışılmış ve sonraki araştırmalar için öneriler vererek alana katkı sağlamayı hedeflemiştir. ; This study aims to investigate the relationships of well-being, social anxiety and self-regulation abilities of the adolescents. In this study, it is also observed whether well-being, social anxiety, and self-regulation of adolescents vary according to the some demographic information variables (gender, age, class level, income level and the number of siblings, etc.). With the aim of this, "Demographic Information Form", "Measure of Adolescent Well-being" and "Self-regulation Scale for Adolescents" were implemented to 436 adolescents who are students as 327 males and 109 females in high and secondary schools in Istanbul. In current study in order to detect the level of the relationships between the Well-being, social anxiety and self-regulation abilities of adolescents, Pearson Moment correlation coefficient was carried out. Apart from this, to decide on whether the level of well-being, social anxiety and self-regulation abilities of adolescents was differentiate or not, t-test and one way analysis of variance technique was conducted. According to findings; significant differences were encountered in the gender and the class level of demographic variables with well-being and refraining from the general events that are the sub-dimension of social anxiety. Also, in this study, the meaningful difference between the age variable with Well-being level was found. As an other demographic variables, between the number of siblings and the income level of adolescents, it was not found any meaningful difference. When the relationships of variables were investigated; it was found that there were positive-medium level between the Well-being with self-regulation, but there were positive- low level between the sub-dimensions of social anxiety and the failure of self-regulation. The results of this research were discussed with related to Psychological Counselling and Guidance field and the study also aims to contribute to the field by giving suggestion for further research.

Geç ergenlerin yaklaşmacı/kaçınmacı benlik düzenleme odakları ile ebeveynlerine bağlanmaları ve onlardan ayrışma bireyleşme düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek için planlanan araştırmaya Marmara Üniversitesi'nden 242 ve Maltepe Üniversitesi'nden 196 olmak üzere toplam 501 öğrencinin katılımı sağlanmıştır.Bu öğrencilerin 240 tanesi 1. sınıfa ve 198 i 4. sınıfa devam etmekte olup, 241 i kız ve 197 si ise erkektir. Geç ergenlerin yaklaşmacı benlik düzenleme odağının ebeveyne güvenli bağlanma ile pozitif yönde, kaçınmacı benlik düzenleme odağının ise negatif yönde ilişkili olacağı ve yine geç ergenlerin ebeveynlerine güvenli bağlanma ile onlardan ayrışma bireyleşme düzeyleri arasındaki ilişkinin negatif yönde olacağı varsayımlarını doğrulamak, geç ergenlerin yaklaşmacı/kaçınmacı benlik düzenleme odakları ile ayrışma bireyleşme düzeyleri arasında bir ilişkinin olup olmadığını tespit etmek ve varsa ilişkinin yönünü belirlemek, araştırmanın ana değişkenlerinin cinsiyete ve ayrıca ayrışma bireyleşme düzeylerinin ise sınıf düzeyine göre farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya çıkarmak araştırmanın amaçlarındandır. Veri toplama araçları olarak Sosyo-Demografik Bilgi Formu, Yaklaşmacı/Kaçınmacı Benlik Düzenleme Odağı Ölçeği, Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Envanteri, Ayrışma Bireyleşme Ergen Testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda yaklaşmacı benlik düzenleme odağı ile ebeveyne güvenli bağlanma arasındaki ilişkinin beklendiği gibi pozitif yönde ve anlamlı olduğu görülmüştür. Kaçınmacı benlik düzenleme odağı da ebeveyne güvenli bağlanma ile negatif yönde ve anlamlı düzeyde ilişkilidir. Yine beklendiği gibi ebeveyne güvenli bağlanma ile ayrışma bireyleşme düzeyleri arasında negatif yönde bir ilişki olup,ebeveyne güvenli bağlanma ile sadece kısıtlanma kaygısı ve reddedilme beklentisi arasındaki ilişki anlamdır. Ayrıca kaçınmacı benlik düzenleme odağının ayrışma bireyleşme düzeylerinin tümü ileilişkisi pozitif yönde ve anlamlı iken, yaklaşmacı benlik düzenleme odağı sadece ayrışma kaygısı ile pozitif yönde ve anlamlıdır. Oysa regresyon analizi sonuçları ergenlerinkaçınmacı benlik düzenleme odağının sadece ayrışma kaygısı ve reddedilme beklentisini pozitif yönde ve anlamlı düzeyde yordadığını göstermiştir. Araştırmanın temel değişkenlerinden olan yaklaşmacı benlik düzenleme odağı, ayrışma kaygısı ve reddedilme beklentisi cinsiyete göre farklılık gösterirken, kısıtlanma kaygısı ve ayrışma kaygısı da sınıf düzeyine göre farklılık göstermiştir. Yaklaşmacı benlik düzenleme odağının ebeveyne güvenli bağlanmayı arttırdığı, kaçınmacı benlik düzenleme odağının ise azalttığı, kaçınmacı benlik düzenleme odağının bireyleşme sürecinde yaşanan sıkıntıları(ayrışma kaygısıve reddedilme beklentisi) arttırdığı, ebeveyne güvenli bağlanmanın ise bu sıkıntıları (kısıtlanma kaygısı ve reddedilme beklentisi) azalttığı kanısına varılmıştır. Sonuçlar kültürel bağlamda yorumlanmıştır. ; To examine late adolescents promotion/prevention focusses with attachment to parents and levels of seperation-individuation from them, the research has been fillfulled from total 501 university students who attend to first (240) and fourth(198) class of Marmara(242) and Maltepe(196), who are 241 girls and 197 boys. To confirm hypothesises that late adolescents promotion self-regulatory focus will be related positively to their security attachment to parents, prevention regulatory focus will be related negatively to their security attachment to parents and there will be negative relationship between security attachment their parents and levels of seperation-individuation from parents, to determine that if there is relationship between late adolscents of promotion/prevention self regulatory focuses and levels of saperation-individuations, if there is, to determine aspect of this relationship, to find out that if the basic variables of search change according to gender and if levels of seperation-individuation change occording to levels of class are purpose of the search. As a datacollecting materials,Socio-demographic Form, Scale of Promotion/Prevention Self-Regulatory Focuses, Inventory of Attachment to Parent and Peer and Adolescent Test of Seperation-Individuation has been used. As expected, there has been found positive and significant relationship between promotion self-regulatory focus and securtiy attachment to parent. Prevention self-regulatory focus is related negatively and also significantly to attachment to parent. Again as expected,there has been found negative relationship between security attachment to parent and seperation-individuation levels, but just engulfment anxiety and rejection expectancy are significant. While prevention self-regulatory focus is related positively and significantly to all of seperation-individuation levels, promotion self- regulatory focus is just positively and significantly seperation anxiety. Wheras regression analiysis has showed that prevention self-regulatory focus had predicted just adolescents seperation anxiety and rejection expectancy. While just promotion self-regulatory focus, engulfment and seperation anxiety from basic variables of research have showed difference according to gender, engulfment and seperation anxiety have showed difference according to class levels too. These foundings have been compared to foundings of other research and have been interpretted direction of the theoretic acknowledgements. İt has been thought that promotion self-regulatory focus raises security attachment to parent, but prevention self-regulatory focus decreases security attcahment to parent, prevention focus raises distreses, like seperation anxiety and rejection expectancy, in the individuation process, security attachment to parent decreases distreses, like engulfment anxiety and rejection expectancy, in the individuation process. Conclusions are interpretted in cultural context. Key Words: Promotion self-regulatory focus, prevention self-regulatory focus, security attachment to parent, seperation-individuation.

Bu çalışma uluslararası hukuk ve ilişkilerin en tartışmalı kavramlarından biri olan self-determinasyonun 20'nci yüzyıldaki gelişim sürecine odaklanmaktadır. Çalışmada, İkinci Dünya Savaşı öncesi ortaya çıkmakla birlikte, ilk defa Birleşmiş Milletler Şartı ile geniş kapsamlı bir uluslararası antlaşma içerisinde muğlak bir şekilde kendine yer bulan bu kavram San Francisco Konferansı'ndan itibaren detaylı bir incelemeye tabi tutulmuştur. Birleşmiş Milletler teşkilatı tarafından hayata geçirilen düzenlemeler özelinde incelenen self-determinasyon tartışmalarının temelde üç ana eksende yapıldığı tespit edilmiştir. İç self-determinasyon ve dış self-determinasyon olarak ifade edilen birinci tartışma self-determinasyonun kapsamına yöneliktir. İlke ve hak kavramları üzerinden yapılan ikinci tartışma self-determinasyonun anlamına ilişkindir. Son tartışma ise self-determinasyona dayanacak olan özne, yani, "peoples" kavramı üzerinde yaşanmaktadır. Çalışma, literatürden ayrılan bir yönüyle San Francisco Konferansı tutanakları ile konuya ilişkin önem arz eden Birleşmiş Milletler Genel Kurul kararları görüşme tutanaklarını detaylı bir şekilde incelemektedir. Bu anlamda çalışma, self-determinasyon kavramına ilişkin ilke-hak tartışmasının ikinci lehine artık son bulduğunu, ancak diğer iki tartışmanın daha sıcaklığını koruduğunu göstermektedir. ; This study focuses on the development process of self-determination in the 20th century, which is one of the most controversial concepts of international law and relations. Although emerged before the Second World War, this concept, which was ambiguously included in a comprehensive international agreement with the United Nations Charter for the fi rst time, has been subjected to a detailed examination in the study since the San Francisco Conference. It has been determined that the self-determination discussions, which are examined in terms of the regulations implemented by the United Nations, are basically held in three main axes. The fi rst discussion, expressed as internal self-determination and external self-determination, is about the extent of the concept. The second discussion, made through the concepts of principle and right, is about the meaning of self-determination. The last discussion is on the subject, namely "peoples", who may rest on self-determination. The study examines in detail the minutes of the San Francisco Conference and the meeting minutes of the United Nations General Assembly resolutions, which are important on the subject, in a way that diff ers from the literature. In this sense, the study shows that the principle-right debate on the concept of self-determination is now ended in favor of the latter, but the other two discussions remain warm.

4-6 yaş çocukların ekran kullanım alışkanlıkları ile öz düzenleme becerileri arasındaki ilişkinin incelendiği bu çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma grubunu, Karaman il merkezinde ikamet eden, 2020-2021 eğitim-öğretim yılında anaokuluna veya anasınıfına devam eden 4-6 yaş aralığındaki çocukların anneleri oluşturmuştur. Çalışmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 159'u erkek (%52,6), 144'ü kız (%47,4) çocuğuna sahip toplam 303 anne çalışma grubunu oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama araçları olarak çocukların ekran kullanım alışkanlıklarını belirlemek amacıyla 'Problemli Medya Kullanım Ölçeği (PMKÖ)', öz düzenleme becerilerini belirlemek amacıyla '4-6 Yaş Çocuklarına Yönelik Öz Düzenleme Becerileri Ölçeği' ve katılımcıların sosyo-demografik özelliklerini saptamak amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan "Kişisel Bilgi Formu'' kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde Statistical Package for Social Sciences (SPSS) 25.0 programı kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen puan ortalamaları arasında anlamlı ilişki Pearson Korelasyon Analizi ile test edilmiştir. Yine gruplar arasındaki ikili değişkenler bağımsız gruplar t testi ile analiz edilmiştir. Grupların normal dağılmadığı durumlarda nonparametrik testlerden çoklu grupların karşılaştırılmasında ilişkisiz örneklemler için Kruskal Wallis H testi, ikili grupların karşılaştırılmasında ise Mann Witney U testi kullanılmıştır. Ekran kullanımı ile öz düzenleme becerileri arasında negatif yönde ve düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. Çocukların ekran kullanımı arttıkça, öz düzenleme becerileri düşmektedir. Çocukların ekran kullanım alışkanlıkları, cinsiyet ve anne eğitim düzeyi ile anlamlı olarak farklılaşırken yaş, kardeş sayısı, baba eğitim düzeyi ve gelir düzeyi ile anlamlı bir fark oluşmamıştır. Çocukların öz düzenleme becerileri kardeş sayısı, anne-baba eğitim düzeyi, gelir düzeyi ve ekran kullanımına başlama yaşları ile anlamlı olarak farklılaşırken cinsiyet ve yaş ile anlamlı bir fark oluşmamıştır.

Yüksek Lisans Tezi ; Kuvvet kullanılmasını içeren orantılı karşı tedbirlere ülke dışında da başvurulabileceğine ilişkin iddiaları BM Antlaşması md. 51 temelinde meşrulaştırmaya çalışan iddialar, teoride olmasa bile uygulamada artan şekilde uluslararası toplum tarafından kabul görmektedir. Doktrinel bakış açısından, böyle bir yaklaşım, elbette BM Antlaşması md. 2/4 tarafından güvence altına alınan "bir devletin ülkesel bütünlük hakkı" ile diğer devletin md. 51'de korunan Meşru müdafaa hakkı arasında bir çatışmayı da beraberinde getirmektedir. BM Antlaşması md. 51'de düzenlenen meşru müdafaa hakkı, kuvvvet kullanma yasağının tek istisnası olarak, bir silahlı saldırıya karşı düzenlenmiştir. Md. 51'de meşru müdafaa hakkından doğal bir hak olarak söz edilmesi, BM Antlaşması'ndan hemen önce örf ve adet hukukundaki meşru müdafaa hakkının saklı tutulduğu anlamına gelmez. Bush Doktrini'nin önleyici meşru müdafaa hakkının hukuka uygunluğunu iddia ederken geleneksel "gereklilik"kriterini esnetmesidir. Bir başka ifade ile uluslararası hukukun öteden beri "vukuu muhakkak"bir silahlı saldırı tehdidine karşı önleyici meşru müdafaa hakkını tanıdığını iddia eden ve yapılması gerekenin "vukuu muhakkak tehdit" kavramını terör eylemlerine, kitle imha silahlarına güvenen haydut devletler ve teröristler gözönünde bulundurularak yeniden yorumlamak olduğunu belirten Bush Doktrini açısından sadece bir saldırı varsayımı, potansiyel bir tehdit, bir risk, "silahlı saldırı" teşkil etmektedir. BM Genel Kurulu'nun İsrail temsilcileri, Güvenlik Konseyi'nde, devamlı olarak ülkesinin yakın bir saldırı tehlikesine maruz kaldığını ve İsrail'in de önleyici meşru müdafaa hakkı'nı kullandığını iddia etmiştir. Bu tez çalışmasında; Birinci bölümde meşru müdafaa hakkı, kuvvet kullanma yasağı, saldırı suçunun tanımı, tarihçesi ve BM belgelerinde kuvvet kullanma yasağı ve meşru müdafaa hakkı; İkinci bölümde 2006 yılındaki İsrail ve Lübnan çatışmasının menşeine ilişkin bulgular, terörün tanımı, tarihçesi, kuvvet kullanma yasağında ve meşru müdafaa hakkındaki rolü, İsrail-Lübnan çatışması'nın kuvvet kullanma yasağı ve meşru müdafaa hakkı çerçevesinde değerlendirilmesi; Üçüncü bölümde Adalet ve Kalkınma Partisi döneminde Türkiye-İsrail ilişkileri, Türkiye-Lübnan ilişkileri ve Türkiye'nin İsrail-Lübnan çatışmasındaki tutumu incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: kuvvet kullanma yasağı, meşru müdafaa, saldırı suçu, İsrail, Lübnan. ; The claims trying to legitimate the claims, which are related to the fact that commensurate counter measures including using force can also be applied abroad on the basis of article 51 of United Nations Treaty, find acceptance by the society not in theory but increasingly in application. From the doctrinaire point of view, such an approach definitely brings about a conflict between the right of territorial unity of a nation which is secured by the article 2/4 of the United Nations Treaty and the right of self defense of another nation preserved in the article 51. The right of self defense arranged in the article of the United Nations Treaty has been arranged considering an armed attack as the only exception of prohibition of using force. The fact that the right of self defense is mentioned as a natural right in the article 51 does not mean that the right of self defense in the Common Law is preserved just before United Nations Treaty. It means that Bush Doctrine stretches traditional necessity criterion while it claims that the right of preventive self defense is lawful. In other words, just an assumption of an attack is seen as a potential threat, a risk, and an armed attack in terms of Bush Doctrine which claims that International Law has approved the preventive self defense against a certain armed attack threat for a long time, and emphasizes that the necessary thing to do is reinterpreting certain threat decision considering rogue states, and terrorists relying on Weapons of Mass Destruction. In the Security Council, Israel representatives of the United Nations General Assembly claim that their country is continuously exposed to a close attack and Israel has the right of preventive self defense. In the first part of this study; the right of self defense, prohibition of using force, definition and history of attack crime, prohibition of using force and the right of self defense in the documents of the United Nations ; In the second part of the study; findings about the origin of the disagreement between in 2006 Israel and Lebanon, definition, history, and the role of terror in the prohibition of using force and in the right of self defense, and evaluation of the disagreement between Israel and Lebanon in accordance with the right of self defense; In the third part of the study; the relations between Turkey and Israel, the relations of Turkey and Lebanon in the period of (AKP) Justice and Development Party, and also the attitude of Turkey towards the disagreement between Israel and Lebanon have been examined. Key Words: Prohibition of using force, self defense, attack crime, Israel, Lebanon

Birleşmiş Milletler Antlaşmasının kabulü ile birlikte devletlerin kuvvet kullanması ve kuvvet kullanma tehdidinde bulunması yasaklanmıştır. BM Antlaşması sadece bireysel ve müşterek meşru müdafaa durumlarında kuvvet kullanımına izin vermiştir. Bu çerçevede meşru müdafaa hakkı antlaşmanın 51. maddesinde düzenlenmiştir. Bu maddede yer alan silahlı saldırı ve doğal hak kavramlarının devletler tarafından geniş ve dar yorumlanması neticesinde meşru müdafaa hakkının içeriği de değişmiştir. Diğer yandan, savaşların biçim değiştirmesi ve bireye verilen önemin artması sonucu yeni düzenlemeler ortaya çıkmıştır. Bu düzenlemeler; önleyici meşru müdafaa, insani müdahale, koruma sorumluluğu ve devlet vatandaşlarının ülke dışında korunmasını içermektedir. Bu çalışma, meşru müdafaanın değişen içeriği sonucu ortaya çıkan bu düzenlemeleri incelemektedir. Her düzenlemenin içeriği ve örnekleri ele alınmaktadır. Ayrıca bu çalışma, Gürcistan- Rusya, Ukrayna- Rusya ve Filistin- İsrail olay incelemelerini meşru müdafaa çerçevesinde analiz etmektedir. Bunu yaparken, özellikle devletlerin müdahale gerekçeleri üzerinde durmakta, meşru olmayan durumları belirtmekte ve uluslararası toplumun tepkisini incelemektedir. Bu tez, uluslararası toplumun tepkisini ele alarak meşru olmayan durumların uluslararası topluma nasıl kabul ettirildiğini ortaya koymaktır. Ayrıca sonuç bölümündeki dört tablo tezin planını da ortaya koymaktadır. Her olay incelemesi müdahale gerekçeleri, meşru olmayan durumlar ve uluslararası toplumun tepkisi çerçevesinde analiz edilmektedir. ; With the acceptance of United Nations treaty, it is forbidden for states to use and threat to use of force. UN treaty allows the use of force only in case of individual and collective self defense. In this framework, the right of self defense is regulated in treaty's article number 51. In order not to result in any misinterpretation by states, the concepts of the right of self defense also subject to change. On the other hand, as a result of changing format of war and increased emphasis on the individual new regulations have emerged. These regulations include preventive self defense, humanitarian intervention, responsibility to protect and the protection of citizens abroad. This study examines the regulations emerging as a result of the changing content of self defense. Each regulation of content and examples are discussed. Furthermore, this study has analyzed Georgia- Russia, Ukraine- Russia and Palestine- Israel case studies in the framework of self defense. By analyzing the cases, the study focuses on the reasons for the intervention of the states, noting illegitimate situations are made to be accepted by international community by addressing the responses of them. In addition, the four charts in the conclusion part of the thesis shows the design of the research. Each case study is analyzed in the framework of reasons of intervention, illegitimate situations and the response of the international community.

Bu çalışma modern siyasal hayatta bir söylem pratiği olarak komplo teorilerinin, yönetme sanatı içindeki tarihsel rolünü incelemektedir. Bu kapsamda komplo teorilerinin bilgi-iktidar ilişkisi bağlamında siyasalı algılamaya dönük bir akıl yürütme ve söylem pratiği olarak kavranabileceğinden söz edilmektedir. Söz konusu kavrayış, komplo teorilerinin sahip olduğu formun neoliberal bağlamda tartışılabileceğini öne sürmektedir. 11 Eylül 2001 sonrasında tüm dünyayı saran küresel güvenlik kompleksiyle birlikte yönetim anlayışı da güvenlik endeksinde güncellenmiştir. Ulus-devlet olarak tanımlanan yapının kurgusu ve işlevleri, yaşadığımız çağın neoliberal koşullarına göre güncellenmektedir. Bugün Türkiye'de toplumsal olan, çağımızın güvenlik-kimlik-sadakat kompleksine uygun biçimde ve coğrafyanın getirdiği ekonomik, siyasal, sosyo-kültürel dinamikler ölçüsünde söz konusu dönüşümü geçirmektedir. Bu araştırma, tüm bu dönüşüm eksenini gözeterek yaşanan kriz anlarında ya da uzun vadeli dönüşüm süreçlerinin sürdürülmesinde komplo teorilerinin bir iktidar stratejisi olarak kullanımını gündeme getirmektedir. Bu kapsamda söz konusu gündem, çağın ekonomi-politik koşullarıyla dönüşen medyasermaye-iktidar ilişkisi ve Michel Foucault'nun yönetimsellik kavramı odağında tartışılmaktadır. Teorik tartışmadan hareketle, bilgi ve iktidar ilişkisi bağlamında komplo teorilerinin yönetimselliğin bir aracı olarak kullanıldığı önerilmektedir. Çalışmanın analiz kısmında; komplo teorisi söylem düzeninin kriz ve toplumsalın yeniden kurgulanması anlarında/süreçlerinde sistematik biçimde kullanıldığı, Türkiye'de 2013-2017 yılları aralığında oluşturulan vakıa seti (Gezi Parkı Protestoları, 17-25 Aralık Operasyonları, MİT Tırları Operasyonları, 15 Temmuz Darbe Girişimi, Adalet Yürüyüşü) çerçevesinde kanaat teknisyeni köşe yazarlarının gazete köşe yazıları üzerinden eleştirel söylem analizi (ESA) yöntemiyle araştırılmıştır. ; This study examines the historical role of conspiracy theories as a discourse practice in modern political life, in the art of government. In this context, it is mentioned that conspiracy theories can be understood as the practice of reasoning and discourse towards political perception in the context of knowledge-power relation. This conception suggests that the form that conspiracy theories possess can be discussed in the neoliberal context. Following the global security complex surrounding the whole world on 9/11 atacks, governmentality has also been updated in the security index. The constructions and functions of the structure defined as the nation-state are updated according to the neoliberal conditions of the age we live. Today the society in Turkey has transformed afformentioned transformation both according to security-identity-loyalty complex of our era and under the geography which has got economic, political, socio-cultural dynamics. This research, based on all these transformation processes, brings to light the use of conspiracy theories as a strategy of power in the moments of crisis or in the continuation of long-term transformation processes. In this context, the agenda is discussed in the context of the media-capital-power relationship, which is transformed by the economicpolitical conditions of the era and Michel Foucault's concept of governmentality. By the theoretical discussion, it is proposed that conspiracy theories are used as a tool of governmentality in the context of knowledge-power relations. In the analysis part of the study; the claimed that conspiracy theory rhetoric was systematically used in the crisis and social reconstructing of moments/process, has been investigated through the newspaper columns of technician of opinion columnist about the fact samples which were created in the range of 2013-2017 years in Turkey (The Gezi Park Protests, The Corruption Scandal December 17-25, The Scandal of the NIO Rigs, The Coup Attempt July 15, The Walking for Justice) by the method of CDA.

Bu araştırma; Spor Genel Müdürlüğü merkez ve taşra teşkilatında görev yapan spor yöneticilerinin düşünme ve karar verme stillerini belirlemek, demografik değişkenlerinin düşünme ve karar verme stilleri üzerindeki etkisini araştırmak ve düşünme stilleri ile karar verme stilleri arasında bir ilişki olup olmadığını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, mevcut durumu ortaya çıkartmayı amaçlayan betimsel taramaya (survey) ve ilişkisel taramaya yönelik bir yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubu toplam 170 spor yöneticisinden oluşmaktadır (Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürü=32 / Şube Müdürü=138). Araştırmada veri toplama aracı olarak, Sternberg ve Wagner (1992) tarafından geliştirilen ve Buluş (2006) tarafından Türkçe?ye uyarlanan ?Düşünme Stilleri Ölçeği?, Mann ve ark (1998), tarafından geliştirilen ve Deniz (2004) tarafından Türkçe?ye uyarlanan ?Melbourne Karar Verme Ölçeği? ve araştırmacı tarafından geliştirilen ?Kişisel Bilgi Formu? kullanılmıştır. Verilerin analizinde, ikili karşılaştırmalar için Mann-Whitney U Testi ve çoklu karşılaştırmalar için Kruskal-Wallis Varyans Analizi kullanılmıştır. Çoklu karşılaştırmalarda Kruskal Wallis Varyans Analizi sonucu anlamlı farkın çıktığı durumlarda, bu farkın hangi gruplar arasından kaynaklandığını belirlemek için Mann Whitney U Testi uygulanmıştır. Yöneticilerin düşünme stilleri ile karar vermede öz saygı düzeyleri ve karar verme stilleri arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmak için de Spearman Brown Sıra Farkları Korelasyon (r) katsayısı tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmada anlamlılık düzeyi için ?=0.05 seçilmiştir. Araştırma sonucunda, spor yöneticilerinin en çok tercih ettikleri ilk üç düşünme stilinin hiyerarşik, yürütme ve liberal olduğu, en az tercih ettikleri düşünme stillerinin ise muhafazakar, içsel ve lokal olduğu belirlenmiştir. Spor yöneticilerinin düşünme stilleri ölçeğinin bütün alt boyutlarının cinsiyet, eğitim düzeyi ve sporla ilgilenme değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı; içsel düşünme stilinin yaş ve mesleki kıdem değişkenine göre, muhafazakar düşünme stilinin yöneticilik kıdem değişkenine göre, dışsal ve liberal düşünme stilinin de yöneticilik statüsü değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaştığı tespit edilmiştir. Spor yöneticilerinin karar vermede öz saygı düzeylerinin ve karar verme stillerinden dikkatli karar verme stilini kullanma düzeylerinin yüksek olduğu; karar verme stillerinden kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme stillerini kullanma düzeylerinin ise düşük olduğu belirlenmiştir. Spor yöneticilerinin karar vermede öz saygılarının cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi, sporla ilgilenme ve yöneticilik statüsü değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı; mesleki kıdem ve yöneticilik kıdem değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaştığı tespit edilmiştir. Spor yöneticilerinin karar verme ölçeği tüm alt boyutlarının ise bütün demografik değişkenlere göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı saptanmıştır. Spor yöneticilerinin düşünme stilleri alt boyutları ile karar vermede öz saygı ve karar verme ölçeği alt boyutları arasında düşük düzeyde pozitif ve negatif yönlü ilişkiler olduğu tespit edilmiştir ; This research was conducted to determine Decision Making and Thinking Styles of Sports Managers Working in the Central and Provincial Organizations and find out whether their demographic variables has an effect on their thinking and decision-making styles. Besides, to reveal whether there is a relationship between their thinking styles and decision-making styles. A method oriented relational screening and descriptive survey aimed at posing current position is used in the survey. Sampling group of the survey consists of 170 athletic managers. (provincial director of youth and sports= 32, deparment chief=138). Data collection tools are used in the research as follows: ?Thought style scale? developed by Sternberg ve Wagner (1992) and adapted to Turkish by Buluş (2006), ?Melbourne Decision Making Scale? developed by Mann and his colleagues and adapted to Turkish by Deniz (2004) and ?Personal Information Form? developed by the researcher were used. Mann Whitney U test for paired comparison and Kruskal Wallis Varyans Analysis for multiple comparisions are used in data analysis. In the event of significant difference In Multiple Comparision, The result of Kruskal Wallis Varyans Analysis, in order to determine the difference from which groups stem, Mann Whitney U test is applied. In order to reveal the relations between Managers? Thinking styles and self esteem levels in decision making and decision making styles , Spearman?s Rank Correlation Coefficient is practiced. For Significance level, ?=0.05 is chosen in the research. Following the research, it is determined that while the most preferred top three thinking style of the athletic managers are hierarchical, executive and liberal, the least preferred thinking styles are conservative, inner and local. It is determined that All Sub-dimension of Thinking styles scales of athletic managers don?t vary accroding to gender, education level and dealing with sports; inner thinking styles varies according to age and Professional seniority variables, conservative thinking style varies according to executive seniority variables, external and libaeral thinking styles varies acoording to executive status variables. It is determined that while Self esteem levels of Athletic managers in decision making and the level of use careful decision making styles from decision making styles are high, Avoidant, dilatory and panic decision making styles using levels from the decision making styles are low. In decision making Self esteem of athletic managers don?t vary according to gender, education level, dealing with sports and management status variables but it varies according to Professional seniority and management seniority variables. It is detected that All sub dimension of decision making scales of athletic managers don?t vary significantly according to all demografic variables. Among the sports managers? thinking style sub-dimensions and self-esteem in decision-making and decision-making scale sub-dimensions low levels of positive and negative relationships are found.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin sosyal medya bağımlılık düzeyleri ve kendini sansürleme düzeyleri çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmaktadır. Çalışmadaki kavramlar cinsiyet, okudukları üniversite, sınıf düzeyi, bölüm ve algılanan akademik başarı açısından incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu Marmara Bölgesi'nde üç üniversitenin eğitim fakültesinde okuyan 602 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada sosyal medya bağımlılığına ait veriler ''Sosyal Medya Bağımlılığı-Yetişkin Formu'' (Şahin ve Yağcı, 2017), kendini sansürlemeye ait veriler ise ''Kendini Sansürleme İsteği'' (Coşkun, Durak ve Elgin, 2008) ölçeği ile toplanmıştır. Demografik özelliklere (cinsiyet, okudukları üniversite, sınıf düzeyi, bölüm ve algılanan akademik başarı) ilişkin verileri toplamak için ise ''Demografik Bilgi Formu'' kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama araçları ile elde edilen verilerin çözümlenmesi 'SPSS Statistics 22.0' paket programı kullanılarak bilgisayar ortamında gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizi için T-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Welch testi, Levene istatiği, Tamhane's T2 testi, Scheffe testi ve Pearson Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda sosyal medya bağımlılığı ile kendini sansürleme arasında anlamlı bir ilişki olduğuna ulaşılmıştır. Bu bağlamda sosyal medya bağımlılığının, kendini sansürleme isteği yüksek olan kişilerin kendini sansürleme düzeyi düşük olan kişilere göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Sosyal medya bağımlılığının okunan üniversiteye ve algılanan akademirk başarıya göre anlamlı farklılaştığı görülmüştür. Buna göre üç üniversitenin sosyal medya bağımlılık ortalamalarının birbirinden farklı olduğu belirlenmiştir. Bunlara ek olarak ise algılanan akademik başarısı kötü olan katılımcıların sosyal medya bağımlılığının algılanan akademik başarısı iyi olan katılımcılara göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca kendini sansürleme isteğinin yine okunan üniversiteye göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Bunlara ek olarak kendini sansüreme ile cinsiyet, sınıf düzeyi, algılanan akademik başarı, bölüm değişkenleri arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. ; In this study, it is aimed to examine the social media addiction levels and self-censorship levels of university students in terms of various variables. The concepts in the study were examined in terms of gender, university, class level, department and perceived academic success. The participants of the study consists of 602 students studying in the education faculties of three universities in the Marmara Region. In the study, the data of social media addiction were collected with the scale of 'Social Media Addiction-Adult Form' (Şahin and Yağcı, 2017) and the data of self-censorship was '' Demand for Self-Censorship '' (Coşkun, Durak and Elgin, 2008). The '' Demographic Information Form '' was used to collect data on demographic characteristics (gender, university, class level, department, and perceived academic achievement). The analysis of the data obtained with the data collection tools in the research was carried out in the computer environment by using the package program 'SPSS Statistics 22.0'. T-test, One-Way Variance Analysis (ANOVA), Welch test, Levene statistic, Tamhane's T2 test, Scheffe test and Pearson Correlation Coefficient were used for data analysis. As a result of the research, it was found that there is a significant relationship between social media addiction and self-censorship. In this context, it was determined that social media addiction is higher in people with high self-censorship than those with low self-censorship. It was observed that social media addiction differs significantly from school to university and perceived academic success. Accordingly, it was determined that the average social media addiction of three universities is different from each other. In addition, it was observed that the participants whose perceived academic success was bad had higher social media addiction than the perceived academic success. In addition, it was determined that the desire to self-censor differs according to the university studied. In addition, it was observed that there was no significant difference between self-censorship and gender, grade level, perceived academic achievement, and department variables.

ÖZETTenis Hakemlerinin Karar Verme Stilleri ve Empatik Eğilim Düzeylerinin Karşılaştırmalı Olarak DeğerlendirilmesiAmaç: Araştırmamızda, tenis hakemlerinin karar vermede öz saygı ve karar verme stilleri ile empatik eğilim düzeylerinin karşılaştırmalı olarak ve bazı değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Araştırmamızın evrenini Türkiye Tenis Federasyonunun 2014-2015 faaliyet programında Federasyona bağlı çeşitli hakem kategorilerinde çalışan toplam 305 faal tenis hakemi oluşturmuştur. Tenis hakemlerinin demografik bilgileri araştırmacı tarafından hazırlanan 10 soruluk "Kişisel Bilgi Formu" ile, karar verme stilleri Mann ve ark. (1998) tarafından geliştirilen ve Deniz (2004) tarafından Türkçeye çevrilen "Melbourne Karar Verme Ölçeği" ile; empatik eğilim düzeyleri ise Dökmen (1988) tarafından geliştirilen "Empatik Eğilim Ölçeği" kullanılarak tespit edilmiştir. Veriler istatistik paket programı ile değerlendirilmiş ve anlamlılık düzeyi p0,01 and p>0,05.Findings: Statistically significant differences have been found out between the tennis umpires' self-esteem in decision making and variants of their gender and marital status, between sub-dimensions of their decision making styles and educational status, marital status, umpiring categories, and the types of tournaments they took charge in, and between their empathic tendencies and marital status, their being involved in playing tennis or not, and the types of tournament they took charge in.Results: It was found that tenis umpires' levels of self-esteem in decision making and vigilance in decision making were higher thah the other averages. There was a highly positive correlation between their empathic tendencies and the levels of self-esteem in decision making, and also between their empathic tendencies and vigilance decision making style.Key Words: Tennis Umpire, Empathic Tendency, Self-esteem in Decision Making, Decision Making Styles