In the present article author examines the problem of development of University student's socio-cultural competence by reading English fictional literature. The place of literature in intercultural communication in the teaching of foreign languages: that it is a source of information about nature, built on the basis of social and cultural realities, and through it they can know alternative cultural norms and at the same time compare their beliefs and attitudes. In addition, it is also source of developing the cognitive and emotional knowledge of students and through it they can find an easy solution to all the complexities of life. All analyzes was made on the example of fictions by E.Hemingway, Ch.Dickens, S.Mougham, F. Scott Fitzgerald, O.Henry, M.Twain, J.London, T.Morrison, P.John Dos and the approach to using historical facts in developing socio-cultural competence is revealed being supplemented with a number of pre-reading and post-reading activities suggested to students learning English as a second foreign language.
Erasmus Programı, Avrupa Birliği'nin 1987 yılında yükseköğretim alanında oluşturduğu bir eğitim politikası olarak bilinmektedir. Program süreç içerisinde; küreselleşme, teknolojik gelişmeler ve Birliğin genişleyen yapısından kaynaklanan sebeplerden dolayı toplumsal ihtiyaçlara çözüm bulmak amacı güden bir yapıya dönüştürülmüştür. Başladığı yıldan beri 9 milyondan fazla bireyin yükseköğretim başta olmak üzere mesleki eğitim, okul eğitimi, yetişkin eğitimi ve gençlik eğitimi alanlarında faaliyet göstermesine olanak sağlamıştır. Türkiye, Avrupa Birliği'ne aday ülke olarak kabul edilmesi sonrasında 2004 yılında Erasmus Programından faydalanmaya başlamıştır. Literatür taraması yapıldığında böylesine geniş bir yelpazede faaliyet gösteren Erasmus Programı hakkında ülkemizde sınırlı sayıda araştırma yapıldığı tespit edilmiştir. Literatür taraması ve araştırmaya ilişkin bulgulardan oluşan bu çalışma ile Erasmus Programı'nın Avrupa'ya eğitim almak üzere giden yükseköğretim öğrencileri üzerindeki sosyo-kültürel etkileri incelenmiştir. Öğrencilerin karşılıklı değişimine olanak sağlayan Program çerçevesinde çeşitli dil, din, kültür ve uyruğa mensup öğrenciler bir arada eğitim görmesine rağmen bu sürecin öğrenciler, yükseköğretim kurumları ve ülkeler üzerinde yarattığı etkiler tam olarak bilinmemektedir. Bu bağlamda Türkiye'nin aday ülke konumunda olması nedeniyle yapılacak bu araştırma, gerek Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne entegrasyonu gerekse yükseköğretim kurumlarının geleceği açısından önem arz etmektedi ; Erasmus Programme is known as the European Union educational policy that was launched in 1987. In the course of time; due to the globalisation, technological developments and enlargement of European Union, Erasmus Programme has been transformed into a formation that aims to find solutions for social requirements within the society. Since it began in 1987, Programme has provided the activities over 9 million people on higher education, vocational education, school education, adult education, and youth education. Turkey started to take advantage of Erasmus Programme in 2004 after its admission to European Union as a candidate country. When the literature review is performed on Erasmus Programme that is active on such a wide range of areas, it is seen that there is a limited research made in our country. With this study that including literature review and findings of sample reasearch, socio-cultural effects of Erasmus Programme on higher education students is examined. Although students from diverse range of language, religion and nationality are having education together within the framework of Programme, the effects of this process on higher education students, higher education institutions and countries is not exactly known. In this context, as Turkey is a candidate country to the European Union this study has an importance both in terms of Turkey's integration to the European Union and the future of higher education institutions .
Erasmus Programı, Avrupa Birliği'nin 1987 yılında yükseköğretim alanında oluşturduğu bir eğitim politikası olarak bilinmektedir. Program süreç içerisinde; küreselleşme, teknolojik gelişmeler ve Birliğin genişleyen yapısından kaynaklanan sebeplerden dolayı toplumsal ihtiyaçlara çözüm bulmak amacı güden bir yapıya dönüştürülmüştür. Başladığı yıldan beri 9 milyondan fazla bireyin yükseköğretim başta olmak üzere mesleki eğitim, okul eğitimi, yetişkin eğitimi ve gençlik eğitimi alanlarında faaliyet göstermesine olanak sağlamıştır. Türkiye, Avrupa Birliği'ne aday ülke olarak kabul edilmesi sonrasında 2004 yılında Erasmus Programından faydalanmaya başlamıştır. Literatür taraması yapıldığında böylesine geniş bir yelpazede faaliyet gösteren Erasmus Programı hakkında ülkemizde sınırlı sayıda araştırma yapıldığı tespit edilmiştir. Literatür taraması ve araştırmaya ilişkin bulgulardan oluşan bu çalışma ile Erasmus Programı'nın Avrupa'ya eğitim almak üzere giden yükseköğretim öğrencileri üzerindeki sosyo-kültürel etkileri incelenmiştir. Öğrencilerin karşılıklı değişimine olanak sağlayan Program çerçevesinde çeşitli dil, din, kültür ve uyruğa mensup öğrenciler bir arada eğitim görmesine rağmen bu sürecin öğrenciler, yükseköğretim kurumları ve ülkeler üzerinde yarattığı etkiler tam olarak bilinmemektedir. Bu bağlamda Türkiye'nin aday ülke konumunda olması nedeniyle yapılacak bu araştırma, gerek Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne entegrasyonu gerekse yükseköğretim kurumlarının geleceği açısından önem arz etmektedir. ; Erasmus Programme is known as the European Union educational policy that was launched in 1987. In the course of time; due to the globalisation, technological developments and enlargement of European Union, Erasmus Programme has been transformed into a formation that aims to find solutions for social requirements within the society. Since it began in 1987, Programme has provided the activities over 9 million people on higher education, vocational education, school education, adult education, and youth education. Turkey started to take advantage of Erasmus Programme in 2004 after its admission to European Union as a candidate country. When the literature review is performed on Erasmus Programme that is active on such a wide range of areas, it is seen that there is a limited research made in our country. With this study that including literature review and findings of sample reasearch, socio-cultural effects of Erasmus Programme on higher education students is examined. Although students from diverse range of language, religion and nationality are having education together within the framework of Programme, the effects of this process on higher education students, higher education institutions and countries is not exactly known. In this context, as Turkey is a candidate country to the European Union this study has an importance both in terms of Turkey's integration to the European Union and the future of higher education institutions .
Obálka; Obsah; Poděkování; Kapitola 1: Deník "vlastního Boha": Etty Hillesum; Kapitola 2: Návrat bohů a krize evropské moderny; Kapitola 3: Tolerance a násilí: dvě tváře náboženství; Kapitola 4: Hereze neboli vynález "vlastního Boha"; Kapitola 5: Lest vedlejších důsledků: pět modelů zcivilizování konfliktů světových náboženství; Kapitola 6: Mír namísto pravdy? Možná budoucnost náboženství ve světové rizikové společnosti; Doslov k českému vydání: Moc bezmocného Boha
Verfügbarkeit an Ihrem Standort wird überprüft
Dieses Buch ist auch in Ihrer Bibliothek verfügbar:
Seçmen davranışı, siyasal davranış alanına girmesi ve önemli siyasal katılım biçimlerinden birisi olması nedeniyle siyasal bilimciler tarafından üzerinde özenle durulan ve çok fazla araştırma yapılan bir konu olmuştur. Bu konu ile ilgili çalışmalara verilen önem, seçmen davranışının siyasal davranışı ve siyasal katılımı açıklayabilecek nitelikte olmasından kaynaklanmaktadır. Seçmen davranışı çok boyutlu bir kavram olup, birçok faktörün etkisi altında gerçekleşmektedir. Sosyo-ekonomik, demografik, sosyo-kültürel, sosyo-psikolojik ve siyasal birçok faktör seçmen davranışına dolaylı ya da doğrudan etki etmektedir. Bu nedenle, bu çalışma, seçmen davranışına etki eden sosyo-psikolojik faktörleri çalışmanın merkezine koyarak, konuyla ilgili teorik ve uygulamalı bir analiz yapmayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda, birinci bölümde, öncelikle teorik olarak konuyla ilgili kavramsal çerçeveye ilişkin bir literatür taraması yapılarak, seçmen davranışı ile ilgili temel kavramlara ve seçmen davranışına ilişkin kuramsal modellere yer verilmiştir. Ayrıca, seçmen davranışı etkileyen genel faktörler sosyo-ekonomik, demografik, sosyo-kültürel ve siyasal faktörler olmak üzere üç ana başlık altında ele alınmıştır. Çalışmanın ikinci bölümü ise, seçmen davranışını etkileyen sosyo-psikolojik faktörler üzerine odaklanmaktadır. Çalışmanın uygulama kısmında, bahsi geçen faktörlerin seçmen davranışı üzerindeki etkisini tespit etmek üzere, Pamukkale Üniversitesi öğrencileri arasında bir anket çalışması yürütülmüştür. 410 katılımcıdan elde edilen anket bilgileri doğrultusunda, SPSS istatistiksel analiz programı kullanılarak kişisel bilgiler ve anket soruları ile ilgili tanımsal analizler yapılmış olup, akabinde ise anket soruları ile ilgili birtakım çapraz tablolar oluşturularak, son genel seçimlerde seçmen davranışını etkileyen sosyo-psikolojik faktörlere ilişkin yorumlar ve çıkarımlar yapılmıştır. ; The voting behavior has been an important subject for the researchers in the field of political science, and many research has been done on the subject so far as it is recognized among one of the essential forms of political participation and it is part of political behavior area. The importance given to the studies on this subject stem from the fact that voting behavior can explain political behavior and political participation. Voting behavior is a multidimensional concept, and it takes place under the influence of many factors. Socio-economic, demographic, socio-cultural, socio-psychological, and political factors affect the voting behavior either directly or indirectly. Therefore, this study aims to provide theoretical and practical analysis on the subject by placing the socio-psychological factors affecting the voting behavior at the center of the study. In this context, in the first chapter, firstly a theoretical review of the conceptual framework related to the subject is made, and the theoretical concepts related to the voter behavior and the basic concepts related to the voter behavior are given. However, the factors affecting the voting behavior are discussed under three main headings: socio-economic and demographic, socio-cultural, and political factors. The second chapter mainly focuses on the socio-psychological factors affecting the voting behavior. In the empirical part of the study, a survey was conducted among the students of Pamukkale University in order to determine the impact of these factors on voting behavior. According to the survey data obtained from 410 respondents, a descriptive analysis was made about the personal information and survey questions by using SPSS statistical analysis program, and afterward, with the help of some cross-tables related to the survey questions, comments and conclusions were made regarding the socio-psychological factors affected the voting behavior in the last general elections.
Türkiye - Avrupa Birliği müzakere süreci diğer yeni üye olmuş ve aday olan ülkelere göre daha farklı ve sorunlu ilerlemektedir. Aralık 2004'teki Devlet ve Hükümet Başkanları Zirvesi'nde, Komisyon'un rapor ve tavsiyesi üzerine, Türkiye'nin Kopenhag siyasi kriterlerini karşıladığı belirtilerek, Türkiye ile katılım müzakerelerine 3 Ekim 2005'te başlatılmasına karar verilmiştir.Bu çalışmada Avrupa Birliği'ne tam üyelik sürecinde Türkiye'nin karşılaştığı sosyo-ekonomik, siyasi ve kültürel sorunlara değinilmiş ve bu süreçte karşılaşılan sorunlara ilişkin çözüm önerileri ortaya konmuştur. ; Turkey - European Union negotiation process has been progressing in a more different and problematic way than the other new members and candidate countries. December 2004 Summit of Heads of State and Government, on the recommendation of the Commission's report indicating that Turkey meets the Copenhagen political criteria, it was decided to start accession negotiations with Turkey on 3 October 2005.In this study, over the process of full membership in the European Union, socio-economic, political and cultural issues that Turkey faced have been addressed and solutions to the problems faced in this process have been revealed.
The author presents a critical reply to Barsa's interpretation of his monograph (Jakoubek, M. Romove: konec/ne/jednoho mytu. Tractatus Culturo/mo/logicus, Socioklub, Praha 2004) & of two anthologies he has co-edited (Jakoubek, M. & Poduska, 0. [Eds], Romske osady v kulturologicke perspektive, Doplnek, Brno, 2003 & Jakoubek, M., Hirt, T. [Eds], Romove: kulturologicke etudy. Etnopolitika, pribuzenstvi a socialni organizace, Cenek, Plzen 2004). Taking the examples of his alleged orientalism & of his (also alleged) idea that Gypsies are carriers of the culture of poverty, the author illustrates that Barsa's interpretation is full of mistakes & inaccuracies. He also argues that the concept of culture used by Barsa is unacceptable in the social sciences & accuses his critic (together with the whole discourse of multiculturalism) of ethnocentrism. Regarding methodological issues, the author demonstrates that although Barsa claims to offer a better method of analysis, in actuality he fails to do so. References. Adapted from the source document.
In: Ortadoğu etütleri: siyaset ve uluslararası ilişkiler dergisi = Middle Eastern studies : journal of politics and international relations, Band 15, Heft 3, S. 197-219
The aim of this study is to scrutinize the diplomatic relations between Turkiye and Sudan post the era of Omar al-Bashir. Historical relations between the Republic of Turkiye, established in 1923 as the successor to the Ottoman Empire, and Sudan have had a positive impact in contemporary times across political, economic, socio-cultural, and security domains. While the relations during the Republican era were relatively limited when Sudan gained independence from Britain, they saw a significant improvement with the administration of Omar al-Bashir and Hasan al-Turabi, who came to power in 1989. Following Turkiye's declaration of "Africa Year" in 2005, Sudan emerged as a prominent country in Ankara's Sub-Saharan Africa policy. Particularly, the African Opening Action Plan initiated in 1998 and the deepening of policies by AK Party governments strengthened relations with Sudan. However, following the overthrow of Omar al-Bashir in 2019, transitional periods and political crises in Sudan have adversely affected Turkiye – Sudan relations. This study will address these relations during this period, initially focusing on political, economic, security, and socio-cultural parameters. Subsequently, the study will examine the causes of the crisis in Sudan and the trajectory of the relations. Findings from the post-Bashir era indicate that despite challenges, the relations between the two countries have endured. Nevertheless, the escalation of internal disputes in Sudan into conflicts casts uncertainty on the future of these relations.
The term co-radicalization refers to intergroup hostilities leading to conflicts through cycles of reciprocal threat. This article explores the concept of co-radicalization in violent and non-violent terms and its potential application particularly in Turkey and broadly in the Middle East, a region characterized by ethnic, cultural and religious diversity, as well as socio-economic disparities. Drawing from the social fragmentations recently observed in Turkey, where scientific research on radicalism and co-radicalization is insufficient, the article offers several subjects of scrutiny, including (1) socio-economic co-radicalization between the native and migrant people in the fringes of the urban spaces, (2) the religious norm carriership led by the state institutions and the rise of "Deism" and atheism in response, and (3) the variety of non-violent radical expressions feeding each other, from music to satire. We conclude that the study of co-radicalization should be distinguished from the reductionist approaches to the concept, which tend to take terrorism and radicalism synonymously; the social scientific goal is to gain a deeper understanding of the complex dynamics behind societal divisions.
