Suchergebnisse
Filter
13 Ergebnisse
Sortierung:
Æska og saga: söguvitund íslenskra unglinga í evrópskum samanburði
In: Sagnfræðirannsóknir 15
World Affairs Online
Ljós í myrkri: Saga kvikmyndunar á Íslandi
In: Íslenskar kvikmyndir; Ritið, Band 19, Heft 2, S. 19-42
ISSN: 2298-8513
This essay offers a succinct but comprehensive overview of Icelandic cinema from its early 20th-century emergence to the present day. Split into two parts, the first half focusses on filmmaking in Iceland prior to the founding of the Icelandic Film Fund in 1978, which was to establish a continuous local film production for the first time. Prior to that filmmaking in Iceland boiled down to the occasional efforts of local amateurs, albeit often quite skilled ones, and professional filmmakers visiting from abroad. Indeed, the few silent feature films made in the country all stemmed from foreign filmmakers adapting Icelandic literature and taking advantage of its photogenic landscapes. The first Icelandic feature was not made until 1948 and although immensely popular, like those that followed in its wake, the national audience was simply too small to sustain filmmaking without financial support. Although this changed fundamentally with the Icelandic Film Fund, which instigated contemporary Icelandic cinema and the subject of the essay's second half, the Fund's support proved insufficient as the novelty of Icelandic cinema began to wear off at the local box office in the late 1980s. The rescue came from outside sources, in the form of nordic and European film funds, whose support was to transnationalize Icelandic cinema in terms of not only financing and production but also themes and subject material. These changes are most apparent in Icelandic cinema of the 1990s which also began to garner interest at the international film festival circuit. In the first decade of the twenty first century, however, American genre cinema began to replace the European art film as the typical model for Icelandic filmmakers. Hollywood itself also began to show extensive interest in Icelandic landscapes for its runaway productions, as did many other foreign film crews. In this way Icelandic cinema is increasingly characterized by not only national and transnational elements but also international ones.
Perifere tilskuere eller sentrale aktører: Demokratene og utformingen av amerikansk utenrikspolitikk
- ; In critically important parts of the cold war era the Democratic Party was the steward of American foreign policy. But since September 11. 2001, the party has, however, mostly been a bystander to the major transformation of U.S. foreign policy carried out by the Bush administration. Will the party continue to play such a passive and reactive role or will it be able to formulate a coherent and realistic alternative the Bush foreign policy? Both the U.S. international behavior and world politics will be greatly affected by the outcome of the ongoing internal debate in the party. This paper takes a closer look at this debate and the various fractions that now compete for being the foreign policy face of the party. It is still too early to tell the outcome of this jockeying for power, and consequently the Bush administration will most likely continue as the dominant force behind American foreign policy.
BASE
World Affairs Online
Kosningar, lýðræði og fatlað fólk ; Elections, Democracy and Disabled People
Kosningaréttur er grundvallarréttur þegna í lýðræðisríkjum og þátttaka í kosningum álitin ein af mikilvægustu athöfnum borgaranna. Þó að þessi réttindi skuli tryggð öllum þegnum sýna alþjóðlegar rannsóknir að fatlað fólk er víða útilokað frá þátttöku í kosningum. Fatlað fólk er síður líklegt til að kjósa en ófatlað fólk og mætir iðulega ýmsum hindrunum ef það reynir að taka þátt í kosningum. Þessi grein fjallar um kosningaþátttöku fatlaðs fólks með hliðsjón af niðurstöðum alþjóðlegra rannsókna. Í upphafi eru raktar helstu hindranir í vegi kosningaþátttöku fatlaðs fólks og leitast við að svara hvaða áhrif þessar hindranir hafi, ekki aðeins fyrir fatlaða borgara, heldur jafnframt hvað það þýði fyrir heilbrigði lýðræðis og lýðræðislegra stofnana þegar hluti þegnanna mætir alvarlegum hindrunum varðandi borgaraleg grundvallarréttindi. Íslenskar rannsóknir á þessu sviði eru ekki fyrir hendi og engin skipuleg tölfræðileg gögn eru til varðandi þátttöku fatlaðs fólks í kosningum eða stjórnmálum hér á landi. Byggt á gögnum sem aflað var hjá tveimur fjölmennustu heildarsamtökum fatlaðs fólks hér á landi er rýnt í reynslu, aðstæður og möguleika fatlaðs fólks til þátttöku í kosningum á Íslandi, lagasetningar þar að lútandi og skyldur ríkisins til að stuðla að og tryggja þátttöku fatlaðs fólks í stjórnmálum og opinberu lífi, ekki síst í ljósi þess að Samningur Sameinuðu þjóðanna (SÞ) um réttindi fatlaðs fólks (SRFF) hefur verið fullgiltur hér á landi ; The right to vote is a fundamental right of citizenship in democratic nations, and participation in elections in one of the most important acts undertaken by citizens. Although these rights are guaranteed to all citizens, international research shows that disabled people are widely excluded from participation in elections. Disabled people are less likely to vote than non-disabled people and often encounter various obstacles when they try to participate in elections. This article discusses the voting participation of disabled people in consideration of the international research. The main barriers that disabled people encounter in the voting process will first be outlined. This will be followed by questions concerning the effects these obstacles produce, not only for disabled citizens, but what this means overall for the health of democracy and democratic institutions when a portion of the citizenry encounter serious obstacles concerning their basic civil rights. Icelandic research in this field is extremely limited and no systematic statistical data exists on the participation of disabled people in elections, or politics in general, in this country. Based on data drawn from sources from two of the largest disabled people's organization in the country, the focus here is on the experiences, circumstances and opportunities for disabled people to participate in elections in the country. The findings draw attention to the obligations of the state to promote and ensure the participation of disabled people in politics and public life in light of the recent ratification in Iceland of the UN Convention on the Rights of Persons with Disabilities (CRPD) ; Peer Reviewed
BASE
Rennur blóð eftir slóð...
In: Kynbundið ofbeldi II; Ritið, Band 19, Heft 1, S. 169-183
ISSN: 2298-8513
This article discusses the phenomenon of self-harming or "non-Suicidal Self-In-jury" (nSSI). The International Society for the Study of Self-Injury defines non-sui cidal self-injury as the deliberate, self-inflicted damage of body tissue without suicidal intent and for purposes not socially or culturally sanctioned." The article discusses the cultural and social representations of self-injury, what is implied in it, who engages in it, and for what reasons. A lot can be deduced from interviews with self-harmers who use it to gain control over bad feelings and stress, by hurting their body and participating in risky behaviour. This dangerous activity often has more complicated sides with reference to rituals and spiritual associations to bloodletting, cleansing of all evil and healing, absolution and much wanted peace of mind. Finally, the changes in self-harming discourse and channels of communication are discussed. It has opened up during the last two decades with the arrival of social media. The self-harmers have built their own subcultures with special aesthetics and often preferring theatrical staging or performances instead of verbal expres-sion. These channels can have an uncanny power and influence over young and vulnerable people. The conclusion of the article is that all this requires an informed discussion as a special world, a special angst which is expressing itself in ways that might develop into suicidal behaviour if it is not taken seriously.
Administrativt personales betydning for måloppnåelse ved Sentra for Fremragende Forskning
In: https://hdl.handle.net/11250/2788910
Centre of Excellence (CoE) is a politically initiated financing scheme from the Research Council in Norway aiming for long term, high quality and innovative research, contributing towards solving the big challenges of our society. Two evaluations conclude that this scheme is a success. These evaluations does not however pay much attention to the role of the administration in that regard. This master-thesis investigate how administrative leaders in the CoE contribute towards goal achievement. This has not previously been studied. For the data collection individual interviews was chosen, because they provide an open and investigative approach, well suited to gather relevant information. The analysis are based on organizational theory for public organizations, theories about organization types and previous research regarding the role of administrative personnel in research and higher education. The administrative leaders in CoE work in the interface between academic work and administration. My research shows that most of them have an academic background. They are highly educated, on master or PhD level, and some have research experience beyond that. Most of them have relevant work experience with a good overview of how the research and university systems work. The administrative leaders can further be recognised by their ability to create a good work environment and their social integration skills. This is very important in CoE, not the least because the centres depends heavily on recruitment of international research staff. In this regard good language skills and intercultural competence are also important. These leaders contribute to goal achievement through relieving the researchers and facilitating research related tasks, like conferences and meeting places, and haveing a good overview and ensure internal and external information flow. They also organize social activities and function as a central hub or connector. The administrative leader role demands a mix of knowledge and competencies, resembling the role of the classic middle range leader in the professional bureaucracy of today. With a great variety of different assignments coupled with being a connector for tasks and functions, both vertical and horizontal in the organization. In addition the administrative leader in a CoE also works close with the research leaders and the research activities at the centre. CoE are organized as time-limited projects with high demands and expectations. My study shows that the administration apparatus in CoE is important for goal achievement, but also that it is necessary with one 100% administrative leader or coordinator in a CoE, in order to take care of and coordinate the interests of the centre, both internally and in relation to the host institution. These CoE administrative leaders are a highly selected group regarding qualifications and background, which is something to be aware of when planning these kinds of research units, but also concerning the status- and role of administrative research personnel in general. ; publishedVersion
BASE