Search results

De politie wil medewerkers betrekken bij beslissingen in en over hun werk. Om zo hun kennis en kunde te benutten. Dit komt de kwaliteit van de taakuitvoering, beslissingen én het draagvlak voor beleid ten goede. In de praktijk blijk het echter nog best lastig om deze medewerkersparticipatie toe te passen. Dit boek beschrijft hoe vier teams binnen de politieorganisatie hiermee omgaan. Soms planmatig, soms juist intuïtief. Het woord 'medewerkersparticipatie' blijkt wisselende reacties op te roepen. Is de leiding echt bereid medewerkers ruimte te geven? En kunnen leidinggevenden wel ruimte bieden, als keuzes op andere niveaus in de organisatie worden gemaakt? En nemen medewerkers echt initiatief en daarmee verantwoordelijkheid? Hoe voorkom je dat medewerkersparticipatie verwordt tot een rituele dans? Medewerkersparticipatie blijkt het resultaat van een subtiel samenspel binnen de teams. Tussen medewerkers en hun leidinggevenden, maar ook tussen medewerkers onderling. Medewerkersparticipatie vraagt meer dan faciliterend leiderschap alleen. Goed 'volgerschap' van medewerkers blijkt net zo belangrijk. Medewerkersparticipatie blijkt daarmee zowel een aanjager voor professionele autonomie als voor de samenwerking binnen de teams

Over the last forty years, 'the world' has entered 'the museum'. Collections and presentations that were supposed to be self-evident had to be reconsidered. This chapter demonstrates that two more or less simultaneous influences shaped this process in Dutch museums. On the one hand, many Dutch museums were transformed from institutions of the local or national government into independent charities and forced to take greater responsibility for their own finances. On the other hand, the social exclusivity of the collections and presentations (dominated by white males) was questioned. The article describes how museums dealt with these challenges and their sometimes contradictory implications.