Search results

This thesis is about International Medical Graduates or foreign doctors, trained outside the European Economic Area, who settle permanently in the Netherlands. From the early nineties the number of foreign doctors residing in the Netherlands either as refugees or as partners/spouses of Dutch citizens has risen steadily. Foreign doctors who wish to practise medicine in the Netherlands must obtain a declaration of professional competence, issued by the Department of Public Health, Welfare and Sports (VWS). A considerable number of foreign doctors received negative decisions by the Health Department. They were not allowed to practise medicine in the Netherlands. As a result, from the mid nineties, a growing number of foreign doctors applied to the medical faculties for admission as medical students in order to obtain a Dutch medical degree. Therefore, in 1995, it was decided to institute the Committee Influx Foreign Doctors (CIBA), a central placing committee. Between 1996 and 2007 the CIBA has processed over a 1000 admission requests. Until 2002, in spite of the imminent shortage of doctors, the Department of Health had done little to enhance the use of the expertise brought in by the foreign doctors for the benefit of Dutch society. The focus of this investigation has been: 1. How is it guaranteed that foreign doctors meet the medical quality standards (knowledge, skills, attitude), or how is the assessment of these qualities measured. And 2. After obtaining permanent residency in the Netherlands, do foreign doctors have access to the profession for which they had qualified before in their country of origin or another non-EEA country? Late 2001 the Department of Health and the medical schools were stimulated to cooperate in order to improve the additional training programmes for foreign doctors. It led to the new assessement procedure for foreign doctors that came into force in December 2005. This thesis contains two reports on the medical careers of foreign doctors. These investigations showed that nearly all ...

In de Nederlandse economie neemt de landbouw een belangrijke plaats in. Uit economisch oogpunt is de landbouw, samen met de toeleverende en verwerkende bedrijven, een van de belangrijkste sectoren. Ook is in het verstedelijkte Nederland de landbouw de grootste grondgebruiker. Geen andere sector is zo nauw verbonden met milieu en natuur. Op de nationale en internationale beleidsagenda's prijkt de landbouw nog altijd prominent. Van boterberg naar biobased, de Nederlandse landbouw in perspectief geeft een actueel overzicht van ontwikkelingen in de Nederlandse landbouw en het beleid dat zich hier op richt. Verschillende experts belichten in vijftien hoofdstukken, o.a. de economische positie van de landbouw, internationale aspecten van beleid en agrarische markten, en de relatie tussen landbouw, milieu en natuur. Recente ontwikkelingen rond klassieke onderwerpen als pacht en melkquota worden besproken, maar ook is er aandacht voor meer recente thema's als biobased economy en agrarisch natuurbeheer. Van boterberg naar biobased biedt daarmee een gedegen en up-to-date overzicht van de Nederlandse landbouw voor diegenen die in professionele zin met deze sector te maken hebben

De Nederlandse koopvaardij kende al vroeg een mondiale arbeidsmarkt. Vooral na de intrede van de stoomvaart aan het einde van de negentiende eeuw werden zeevarenden ook buiten de eigen grenzen gerekruteerd. In de havens en aan boord van de schepen werkten onder andere Nederlandse, Chinese, Indonesische, Engelse en West-Indische zeelieden. De internationale maritieme arbeidsmarkt werd grotendeels gekenmerkt door elkaar beconcurrerende (etnische) groepen en een raciaal scheidingsprincipe waarbij Chinezen in de machinekamer werkten, Javanen in de bediening en Nederlanders de beter betaalde functi