Suchergebnisse

Genelde Batı'da özelde ise Avrupa'da son yıllarda yükseliş trendinde olup neredeyse "Avrupa-Batı'nın yeni normali" haline gelen ve "aşırı (extrem) sağ", "radikal sağ", "popülist sağ" veya "yeni sağ" gibi nitelemelerle anılan "aşırı sağ"ın dinî-ideolojik ve tarihî temelleri-kökenlerini bilmek, günümüz aşırı sağcı söylem-eylem ve politikaları anlamada son derece önemlidir. Aşırı sağın popülist, göçmenfobik-islamofobik-İslâm karşıtı ve ırkçı bir yöne evirildiği özellikle 11 Eylül hadisesi sonrasında bu temelleri analiz etmek çok daha önem kazanmıştır. Bu çalışmamızda biz, öncelikle aşırı sağın temel karakteristiklerini, gelişim seyrini, özellikle Avrupa ülkelerindeki başlıca aşırı sağ grup-partileri ele alacağız. Daha sonra ise aşırı sağın dinî-tarihî-ideolojik kökenlerini "fobiler (zenofobi, göçmenfobi, İslamofobi-Türkofobi)", "nasyonal sosyalizm (Nazizm)-ırkçılık" ve Kitâb-ı Mukaddes'in radikal yorumların aşırı sağcı Yahudi-Hıristiyan-protestan-evanjelik gruplarca kullanımı başlıkları altında ele aldık. ; Given its recent rising trend in the West in general and specifically in Europe and known as the new normal of "Europe-West" under such descriptions as "extreme right", "radical right", "populist right" or "new right", being cognizant of the religious, ideological and historical bases-roots of "far-right" politics bears an utmost importance in respect of perceiving the present day far-rightist discourses, actions and policies. The analyses of such bases have gained importance particularly in the aftermath of September 11 where far-right evolved towards populism, immigrant phobia, islamophobia and racism. In this present study, we will firstly define the fundamental characteristics, evolution course of far-right and especially the far-right groups-parties in the European countries. We will then be elaborating on the religious-historicalideological roots of far- right under such titles as "phobias" (xenophobia, immigrant phobia, islamophobia, Turkophobia), "national socialism" (Nazism), "racism" and the use of radical interpretations of the Holy Scripture by the far-right Jewish, Christian-Protestant Evangelical groups.

In this study, Kemal Tahir's thoughts on Marxism and socialism are discussed in comparison with the left orthodoxy of the 1960s. The main motivating factor for the study is that Kemal Tahir's distinctive features from the orthodoxy of the period in terms of his thoughts on Marxism and socialism and the emphasis on his criticism will make an important contribution to the literature. Therefore, it focuses on the question "What are the features that differentiate Kemal Tahir's view of Marxism and socialism from his contemporary intellectuals?". Due to the characteristics of his intellectual heritage, the study has been prepared through the literature review based on careful examination of primary sources and the comparative method that provides determining the context of the data. The main argument put forward by the study is that what makes Kemal Tahir original and different in terms of his thoughts and criticisms is his understanding of Marxism in particular, and of science or scientific way of thinking in general sense. From the point of the socialist thoughts and movements, this study that presents the left orthodoxy of the 1960s on issues such as Marxism, socialism, society, the issue of development, the strategy of power and the envisioned socialist order within a theoretical and conceptual framework consisting of "high modernism", "scientism" and "political religions" contains the ideas of the party and opinion leaders of the three most representative and influential formations of the 1960s: Turkish Labour Party, National Democratic Revolution Movement and Yön (Destination) Movement. While Kemal Tahir's thoughts differ from these formations at some certain points, it should also be emphasized that despite all its differences, they have a paradigmatic similarity with the orthodoxy of the period in terms of her modernization strategy based on the distinction between culture and civilization.

Sol, politik bir pozisyonu işaret ettiği ilk günden günümüze kadar ekonomik, siyasal ve sosyal sisteme yönelik eleştiriyi, mevcut düzeni değiştirme iradesini, bir anlamda kurtuluşu ve yeni yaşam, yönetim ve paylaşım düzeni kurma inisiyatifini karşılamaktadır. Aşırı sol bağlamı içerisinde değerlendirilen sosyalizm ve komünizm de kapitalizmin aksaklıklarının ve dengesizliklerinin eleştirisine ve bir üretim biçimi olarak kapitalizmin toplumdan tasfiye edilmesine başka bir ifade ile kökten değişimi üzerine odaklanmıştır. Marksist teoride kökten değişim yani devrim, devlet aygıtında politik iktidarın bir sınıftan başka bir sınıfa geçmesi ve topluma hâkim olan üretim biçiminin ileri bir aşamaya sıçraması şeklinde ele alınmaktadır. Türkiye aşırı solunun da politik faaliyetlerinin içeriğini bu hedef oluşturmaktadır. Öte yandan aşırı solda gözlemlenen fikir ayrılıkları da nihai hedefe ulaşmak için sorulan ne yapmalı sorusuna verilen farklı cevaplardan kaynaklanmaktadır. Söz konusu ayrışma ile meydana gelen aşırı sol çevreler ve örgütler Marksizm'in kuramsal mirasını, Türkiye'nin ekonomik, siyasal ve sosyal şartlarını ve toplumsal sınıflarını, dönemin iç ve dış konjonktürünü farklı biçimlerde yorumlamışlardır ve sonuç olarak birbirinden kopuşlar gösteren ancak benzer koşullardan beslenen farklı devrim metotları geliştirmişlerdir. Bu çalışmanın amacı; 1960-1971 yılları arasında Türkiye'de öne çıkan aşırı sol çevreleri ve örgütlerini oluşturan Yön dergisi çevresinin, Milli Demokratik Devrim çizgisinin, Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu'nun, Türkiye Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi'nin, Türkiye Komünist Partisi/Marksist-Leninist'in ve Türkiye İşçi Partisi'nin sundukları devrim metotlarını analiz etmektir. ; The left wing meets the criticism of the economic, political and social system, the desire to change the existing system, the liberation and the initiative to establish a new life, management day of becoming a political position. Socialism and communism, which are evaluated within the context of the extreme left, also focused on the criticism of the deficiencies and imbalances of capitalism and the radical change of capitalism form the society as a from of production. In Marxist theory, radical change, revolution, is considered as the transition of political power from one class to another class in the state apparatus and the leap of the mode of production that dominates society to an advanced stage. The content of the extreme left political activities in Turkey constitutes this goal. On the other hand, the differences of opinion observed on the extreme left arise from the different answers given to the questions of what to do to reach the final goal. These surrounds occurred by weathering and extreme left organizations Marxism's theoretical legacy of Turkey's economic political, and social conditions and social classes, internal and external conjuncture have interpreted the term in different ways. And a result, they developed different methods of revolution, which showed disconnections from each other but fed from similar conditions. The years between 1960-1971 highlight the extreme left circles and organizations in Turkey which constitutes Yön magazine environment, the National Democratic Revolution line, the People's Liberation Army Of Turkey, Turkey People's Liberation Party- Front, The Communist Party Of Turkey / Marxist – Leninists, and Workers Party Of Turkey.