Search results

Dit boek van antropoloog en oud-'NRC'-redacteur Dirk Vlasblom is het eerste moderne overzichtswerk van de geschiedenis van westelijk Nieuw-Guinea, van de vroegste tijden tot de 21ste eeuw. De auteur baseert zich op gepubliceerd en ongepubliceerd bronnenmateriaal en op talloze interviews met rechtstreeks betrokkenen.0In de proloog wordt meteen duidelijk hoe heilsverwachtingen het wereldbeeld van de Papoea's beheersen. Nieuwkomers die opdoken vanaf de 17de eeuw werden door hen dan ook welwillend tegemoet getreden. Slavernij en uitbuiting door Molukse vorsten was vervolgens hun deel.0De Nederlanders eisten het immense gebied op, maar hadden er nauwelijks oog voor totdat het aan het einde van de 19de eeuw tot hen doordrong dat ze het konden verliezen als ze het niet daadwerkelijk onder bestuur brachten. Nieuw-Guinea bleef het 'stiefkind van Indië' tot aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog.0Na de oorlog nam Nederland de verplichting op zich westelijk Nieuw-Guinea als goede kolonisator te beheren en de Papoea's te leiden op de weg van ontwikkeling en uiteindelijk naar onafhankelijkheid. Voor deze inhaalmanoeuvre resultaat kon opleveren, zette Indonesië zijn aanspraken op het gebied kracht bij met militaire prikacties. Grote internationale druk dwong Den Haag in 1962 de vlag te strijken. Een tijdelijk VN-bestuur maakte uiteindelijk plaats voor een Indonesische gouverneur.0Meer dan ooit is westelijk Nieuw-Guinea in de Indonesische tijd een wingewest geworden. De Papoea's bleven aan de rand van de geldeconomie en hun zelfbewustzijn werd gekrenkt door de massale immigratie van Indonesiërs uit andere delen van de archipel.0In deze geheel vernieuwde tweede editie is geput uit de meest recente literatuur en is het verhaal bijgewerkt tot 2018

Y. Kleistra, Hollen of stilstaan. Beleidsverandering bij het Nederlandse ministerie van buitenlandse zaken P.R. Baehr, M.C. Castermans-Holleman, F. Grünfeld, Human rights in the foreign policy of the Netherlands E.M. van den Berg, The influence of domestic NGOs on Dutch human rights policy. Case studies on South Africa, Namibia, Indonesia and East Timor. The role of human rights in post-1945 Dutch foreign policy: Politicological and historical literature, Maarten KuitenbrouwerThe second Dutch government under Prime Minister Kok fell in 2002 following the publication of a critical report by the Dutch Institute for Wartime Documentation (NIOD) on the Srebenica issue. This event forms the starting point for a review of the recent literature on the role of human rights in Dutch foreign policy during the last few decades in both political science and history. Both disciplines share the 'decisionmaking analysis' in international relations theory as a common background. In addition, political scientists and historians have often found themselves researching the same human rights issues that affect Dutch relations with a series of non-Western countries. An explanation of Dutch policy is usually sought based on a combination of internaland external factors. In general, comparative analyses and research into its effectiveness are still conspicuous by their absence. All in all, there are more similarities than differences between recent political and historical studies on the role of human rights in Dutch foreign policy.

Few other countries are so interrelated with the world around us in political, economic, and social respects as the Netherlands. This means that the Dutch government needs to be alert in its response to the risks and opportunities presented by a rapidly changing world. Addressing this issue, the Scientific Council for Government Policy (wrr) offers some reflections in this report, guided by the question how the Netherlands can develop a foreign policy strategy that matches the changing power relations in the world and the radically changed character of international relations. The answer to this question is a reorientation. This means making transparent choices, making smarter use of Europe as our dominant arena, and, finally, choosing an approach that makes better use of the growing role of non-state actors. The report's recommendations not only underline the necessity of reorientation but also show how this could be accomplished in practice.

Die politische Landschaft der Niederlande wurde viele Jahre lang von drei Strömungen - den Christdemokraten, den Sozialdemokraten und den Liberalen - dominiert. Die Lage veränderte sich ab Mitte der 1960er Jahre: An die Stelle der vorherigen Stabilität trat eine immer grössere Unberechenbarkeit. Auch nahm die politische Zersplitterung zu und seit 2002 verzeichneten populistische Gruppierungen wiederholt Erfolge. Die raschen Veränderungen im Parteienspektrum sorgen bei oberflächlicher Betrachtung für eine Überbewertung der Unterschiede zwischen "damals" und "heute": Der aktuellen Instabilität steht die erstarrte Unbeweglichkeit der Vergangenheit gegenüber. Ein solches Bild ist jedoch eine Vereinfachung, denn auch in früheren Jahren konnten die politischen Spannungen eskalieren, und immer wieder scheiterten Kabinette vorzeitig. Neben allen Veränderungen sind somit auch Kontinuitäten und langfristig wirksame Traditionslinien in der niederländischen Politik zu beobachten. Der Sammelband Eine zersplitterte Landschaft geht auf diese Kontinuitäten und Veränderungen ein, indem er all jene Parteien betrachtet, die im Jahr 2017 in die Zweite Kammer des niederländischen Parlaments gewählt worden sind. Die älteste von ihnen existiert bereits seit beinahe 100 Jahren (SGP), die jüngsten Parteien (DENK und FvD) sind erst kurz vor der Wahl gegründet worden. Fast alle Beiträge sind von Vertretern der wissenschaftlichen Büros der Parteien verfasst worden, wodurch ein einzigartiger Blickwinkel entstanden ist: wissenschaftliche Distanz kombiniert mit einer Betrachtung von "innen heraus".

'Will the Netherlands be defended?' The debate about NATO's main lines of defence at the beginning of the 1950sAt the beginning of the 1950s, the Netherlands would not have been able to defend itself in the event of a Soviet attack. Despite the fact that NATO, under the leadership of the Supreme Allied Commander Europe, General Eisenhower, and later General Ridgway, was in the process of rapidly building up its defences, it was still incapable of conducting a forward defence. The pivotal political and military issue in the short term centred on one question: Which areas in Western Europe could and should be kept and which not? Answers to this question exposed conflicting national interests and points of view, particularly those of the Dutch and the French. As it was taking a considerably long time to build up the Netherlands' defences, the Dutch government had very few trump cards to add weight to its demands. Indeed, in the summer of 1952, when Parliament asked to be given a precise account of how the Dutch defences were progressing, the government was practically boxed into a corner.

Political Science

The thesis is a qualitative social scientific study of the Dutch political discourse on multi-ethnic society between 1977 and 1995. The central questions are: 1. Have the Dutch political parties' views on minority policy generally changed between 1977 and 1995, and, if so, in what direction? 2. Was in the first half of the nineties more disagreement on this topic than in the eighties? 3. What exactly are the differences of opinion between the parties on the topic of integration of minorities? The research proceeds upon the theoretical assumption that three concepts - including their counterparts - play a central role in the political discourse on the multi-ethnic society: socio-cultural diversity (or homogeneity), socio-economic equality (or inequality), and political-juridical unity (or fragmentation). It is assumed that the perspectives on multi-ethnic society will be seen to differ in the political parties' interpretation and application of these concepts. The object of the research is approached in two ways. First the attitudes towards multi-ethnic society and minority policy are investigated for each political party separately. Next, the viewpoints of the parties are contextualized by examining the standpoints of the parliamentary groups of the parties in parliamentary debates on important government documents concerning minority policy. In addition the reactions of major minority organisations on these government documents are analyzed. A short answer to the first question is, that in general the viewpoints of the major political parties has shifted from a preference for a multicultural and group-oriented policy of emancipation in the eighties, to a preference for a more obligatory and individual-oriented policy of socio-economic integration in the nineties. An reply to the second question is, that in the political discourse under scrutiny, the consensus between the main political parties about the minority policy has increased rather than decreased. In order to answer the third question, in the conclusion a classification is made of the political parties' perspectives on integration that stresses the socio-economic, the socio-cultural and the political-juridical dimensions.

5.3 Corporate-style management5.4 Success on targeted preventative output; 5.5 Improved outcome; 6. Continental case: Amsterdam; 6.1 Specialised policy; 6.2 Intense and exclusive structures; 6.3 Games of management; 6.4 High risk targeted output; 6.5 Varying outcomes; 7. Comparative analysis of empirical findings; 7.1 Variation in governance arrangements; 7.2 Variation in the quality of outputs and outcomes; 7.3 Testing three hypotheses; 8. Conclusion and discussion; 8.1 Answer to the central question; 8.2 Theoretical implications; 8.3 Practical implications.

Political Science - Dit rapport biedt inzicht in de manier waarop burgers, door versterking van kleinschalige verbanden effectief kunnen bijdragen aan de leefbaarheid van hun buurt.

Political Science - Overzicht op basis van enquête. Aanbeveling: het overzicht van externe adviesorganen moet periodiek worden bijgehouden door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.

Economics; Political Science; European Union - Begrotingsautoriteiten en vakraden van ministers moeten worden gebonden aan dwingende beslissingsregels. Bovendien dient de Gemeenschap op langere termijn een beperkte bevoegdheid te krijgen zelf belasting te heffen.

This paper - written for a conference held in Leuven (KUL) in 2001- offers a global analysis of the European Insolvency Regulation. At the time the paper was written, the Regulation was a very recent instrument. The paper reviews the Regulation based on previous experiences at harmonising the law of cross-border insolvencies (such as the European Insolvency Convention and the Istanbul Convention). Particular attention is paid to the issues of jurisdiction (which court has jurisdiction to open insolvency proceedings), jurisdiction conflicts (what happens if two courts decide to exercise jurisdiction simultaneously) and recognition and enforcement of foreign insolvency judgments.

Political Science - Over de veranderende rolverdeling tussen overheid en burger. Centrale vraag in het advies is: op welke wijze en onder welke voorwaarden kan het politieke bestuur publieke taken loslaten en overlaten aan andere dan overheidsorganisaties.

Political Science - De serie 'Werkdocumenten' omvat stukken die in het kader van de werkzaamheden van de WRR tot stand zijn gekomen en die op aanvraag door de raad beschikbaar worden gesteld. De verantwoordelijkheid voor de inhoud en de ingenomen standpunten berust bij de auteurs