Search results

Esta mostra está dedicada á figura da precursora do feminismo María Vinyals y Ferrés (1875-ca. 1940), sobriña política do marqués de la Vega de Armijo, propietario do castelo de Soutomaior, onde ela naceu. A excelente educación que recibiu fíxoa coñecedora de varios idiomas. Escritora vocacional desde moi nova é autora de El castillo del Marqués de Mos en Sotomayor. Apuntes históricos, a máis completa monografía ata agora dedicada ao castelo, que saíu do prelo en 1904. Casou en primeiras nupcias con Juan Nepomuceno Jordán de Urríes, marqués de Ayerbe, do que recibiu o título co que foi coñecida na sociedade da época. Tras enviuvar casa de novo co médico de orixe cubana Enrique Lluria Despau, con quen funda un sanatorio en Soutomaior que acabou fracasando polo boicot da sociedade pontevedresa a causa da militancia socialista do matrimonio, que abandona as súas posesións galegas para viaxar a Cuba en busca de novas oportunidades. Son moi numerosas as achegas que a través da prensa fai na defensa dos dereitos da muller. Tamén foi unha prolífica conferenciante sobre o tema. Da súa vida e obra darase conta nesta exposición que estará formada fundamentalmente por documentación persoal (custodiada no propio Museo de Pontevedra na súa maior parte), bibliografía, imaxes gráficas e outros testemuños que axudarán a facer un percorrido pola súa biografía, froito do traballo de investigación das comisarias da exposición.

A STXUE de 26-7-2018 (Asunto M. B) declara o carácter discriminatorio dunha normativa nacional (británica) que esixe ás persoas transexuais casadas a anulación do seu matrimonio para acceder ao recoñecemento xurídico pleno do seu cambio de xénero, en tanto condicionante do acceso á pensión de xubilación á idade establecida polo ordenamento nacional para as persoas do sexo adquirido. Este axuizamento leva a cabo en relación á Directiva 79/7/CEE, do 19 de decembro de 1978 relativa á aplicación progresiva do principio de igualdade de trato entre homes e mulleres en materia de seguridade social. ; Este traballo analiza este pronunciamento xudicial situándoo no conxunto da (escasa) xurisprudencia comunitaria que abordou as consecuencias do cambio de sexo desde a normativa comunitaria de carácter socio-laboral. Apúntase tamén a ( fragmentaria e dispersa) regulación xurídica española relativa ao cambio de sexo-xénero e as consecuencias en materia de seguridade social. O traballo pon de manifesto que non son poucos -e leste é un deles- os casos nos que a pesar da diferenciación sexo-xénero ambos os termos utilízanse no mesmo sentido. O traballo avoga por un Dereito "de-xenerado" e "de-xenerador" no sentido sinalado pola autora no epílogo final. ; The ECJ ruling of 26th July 2018 (MB) declares the discriminatory nature of a national (British) regulation that requires married transgender people to annul their marriage in order to have full legal recognition of their gender change, as a conditioning factor of access to retirement pension at the age established by the national law for persons of acquired sex. This prosecution is carried out in relation to Directive 79/7/EEC of 19th December 1978 on the progressive application of the principle of equal treatment of men and women in social security. This paper analyzes this judicial pronouncement placing it in the whole of the (scarce) EU jurisprudence that has addressed the consequences of sex change in the EU regulations of a socio-labour nature. It also points to the (fragmented and dispersed) Spanish legal regulation regarding the sex-gender change and the consequences in terms of social security. The paper shows that there are not a few - and this is one of them - cases in which, despite the sex-gender differentiation, both terms are used in the same sense. The paper advocates a Law "de-generated" and "degenerator" in the sense indicated by the author in the final epilogue.

[Resumo] Facer arquitectura é significar, é un acto político; ten unha dimensión social. O entendemento social da produción arquitectónica significa abordar o estudo dos grupos sociais en relación á disciplina. Nun contexto de desigualdade, identificar os sesgos culturais resulta clave á hora de promover valores contemplados nos dereitos humanos como a igualdade de xénero. Nesta procura, a chegada das TIC supoñen un punto de inflexión: a democratización das tecnoloxías da información e o nacemento de novos espazos globais de comunicación veñen representando unha oportunidade inédita para a difusión e o encontro de arquitectas, investigadoras e activistas na posta en cuestión do discurso oficial da arquitectura.[Abstract] To make architecture supposes giving meaning, it is a political action; it has a social dimension. The social understanding of architectonic production means tackling the study of social groups in relation to discipline. In an inequality context, identifying cultural bias becomes key just to promote human rights like gender equality. In this pursue, the emergence of ICT means an inflexion point: the democratization of information technologies and the appearance of new global communication spaces that represent an unprecedented opportunity for diffusion and meeting of women architects, investigators and activists joined questioning the official architectural discourse