Search results

The ageing of Polish population poses a challenge to the society resulting in the necessity to meet the needs of the increasing number of the elderly. Despite the progress of civilization (i.a. in medical technology), not every elderly person will be in good health and maintain their ability to care for themselves until their last days. In the event of some kinds of risks, i.a. social or health, some seniors will be able to count on their families' support, whereas the number of seniors who are dependable on social welfare institutions will continue to increase, according to the latest demographic and economic forecasts. The aim of this article is to present the challenges the social welfare system has to face as a result of the ageing population. In particular, the coverage, forms and kinds of benefits the elderly receive from the social welfare, and what main limits and barriers they have to overcome to receive them. The presented data suggests that the government will experience difficulties with meeting the demands for care services, especially long-term ones, due to the lack of resources, including human and financial ones. In addition, the policy agenda does not show any form of pressure on this area of public policy.

The main aim of this paper was the analysis of the impact of the "Family 500+" social programme in three areas: fertility, poverty in families with children, and the labour market participation of parents (mainly mothers) with young children. Statistical data available to date has been used by the author. The results show that the new benefit decreased the risk of poverty in families with children, had an impact on the higher number of births - which could be a temporary effect or a result of other family policy reforms implemented in 2013-2016 - and it decreased female labour market activity.

Problem przystąpienia Polski do strefy euro jest ponadczasowy, ważny nie tylko w kwestiach gospodarczych i politycznych, ale przede wszystkim cywilizacyjnych. Nasz kraj po upadku komunizmu opowiedział się za włączeniem do struktur europejskich (NATO i Unia Europejska). Była w tym wyborze zgoda elit politycznych, podporządkowano temu całą polską politykę wewnętrzną i zagraniczną. Cel został osiągnięty w latach 1999–2004. Wydawać by się mogło, że po osiągnięciu tego sukcesu państwo polskie dalej będzie się integrować z Zachodem, wpisywać się w krąg cywilizacji zachodnioeuropejskiej. To jedyna droga wyjścia z peryferii i zajęcia miejsca w centrum Europy i zachodniej cywilizacji, do czego Polska dążyła bezskutecznie przez kilkaset lat. Tymczasem okazało się, że większość elit politycznych z koniunkturalnych i doraźnych pobudek zmieniła w tej fundamentalnej sprawie zdanie. Jest to bardzo niebezpieczny trend polityczny, ponieważ możemy być w najbliższej przyszłości jako państwo, ale również społeczeństwo zmarginalizowani jako peryferie w przestrzeni europejskiej. Euro to nie tylko wspólna waluta, ale gwarant stałego miejsca w centrum Europy co mogłoby zapewnić Polsce bezpieczny byt, stabilność gospodarczą obecnie i w przyszłości, wyzwolenie się od przeszłości wschodnioeuropejskiej. ; The issue of Poland's accession to the eurozone is universal and crucial both in economic and political terms, as well as with reference to civilizational processes. After the collapse of communism, Poland opted to join European structures (NATO and the European Union). This choice was concordantly made by the political elite, and the entire internal and foreign policy of Poland was aimed at these goals, which were eventually achieved in 1999–2004. It might seem that having succeeded there, Poland would continue to integrate with the West and become a part of Western European civilization. This is the only way to escape the peripheries and take a central position in Europe and western civilization, something Poland has unavailingly endeavored to achieve for centuries. It has turned out, however, that on account of opportunistic and short-term gains the majority of the political elite have changed their standpoint on this fundamental issue. This political trend is quite dangerous as it may result in the Polish state and society being marginalized on the peripheries of European circles. The euro is more than a single currency, it is also a guarantee of Poland's permanent position in the center of Europe, that could ensure secure its existence, its present and future economic stability, and liberation from its Eastern European past.

Problem przystąpienia Polski do strefy euro jest ponadczasowy, ważny nie tylko w kwestiach gospodarczych i politycznych, ale przede wszystkim cywilizacyjnych. Nasz kraj po upadku komunizmu opowiedział się za włączeniem do struktur europejskich (NATO i Unia Europejska). Była w tym wyborze zgoda elit politycznych, podporządkowano temu całą polską politykę wewnętrzną i zagraniczną. Cel został osiągnięty w latach 1999–2004. Wydawać by się mogło, że po osiągnięciu tego sukcesu państwo polskie dalej będzie się integrować z Zachodem, wpisywać się w krąg cywilizacji zachodnioeuropejskiej. To jedyna droga wyjścia z peryferii i zajęcia miejsca w centrum Europy i zachodniej cywilizacji, do czego Polska dążyła bezskutecznie przez kilkaset lat. Tymczasem okazało się, że większość elit politycznych z koniunkturalnych i doraźnych pobudek zmieniła w tej fundamentalnej sprawie zdanie. Jest to bardzo niebezpieczny trend polityczny, ponieważ możemy być w najbliższej przyszłości jako państwo, ale również społeczeństwo zmarginalizowani jako peryferie w przestrzeni europejskiej. Euro to nie tylko wspólna waluta, ale gwarant stałego miejsca w centrum Europy co mogłoby zapewnić Polsce bezpieczny byt, stabilność gospodarczą obecnie i w przyszłości, wyzwolenie się od przeszłości wschodnioeuropejskiej. ; The issue of Poland's accession to the eurozone is universal and crucial both in economic and political terms, as well as with reference to civilizational processes. After the collapse of communism, Poland opted to join European structures (NATO and the European Union). This choice was concordantly made by the political elite, and the entire internal and foreign policy of Poland was aimed at these goals, which were eventually achieved in 1999–2004. It might seem that having succeeded there, Poland would continue to integrate with the West and become a part of Western European civilization. This is the only way to escape the peripheries and take a central position in Europe and western civilization, something Poland has unavailingly endeavored to achieve for centuries. It has turned out, however, that on account of opportunistic and short-term gains the majority of the political elite have changed their standpoint on this fundamental issue. This political trend is quite dangerous as it may result in the Polish state and society being marginalized on the peripheries of European circles. The euro is more than a single currency, it is also a guarantee of Poland's permanent position in the center of Europe, that could ensure secure its existence, its present and future economic stability, and liberation from its Eastern European past.

Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie wyników badań odnośnie do zapotrzebowania na zawody i kompetencje na podlaskim rynku pracy w kontekście potrzeb pracodawców w zakresie zatrudnienia i wsparcia kształcenia ustawicznego pracowników w wieku 45 lat i więcej.

The article is about the contemporary agenda of the policy for senior citizens in Poland, concerning especially the long-term care issue. In the first part, there are key concepts of the article defined, such as "agenda in the public policy", "policy for senior citizens and long-term care issue". In the second part, there are several policy documents and programmes for the aged examined, which provides the overview of the current elderly and long-term policy and its agenda. The analysis includes the governmental documents and programmes, as well as the activity (concerning long-term care for the elderly) of some other central institutions such as the Ombudsman and Supreme Audit Office and Office of Competition and Consumer Protection. The article ends with the conclusions.

Analyses of the development and systematization of liturgical gestures, postures, signs and symbols undertaken in history and studies on the provenance of today's etiquette and principles of ceremony and protocol used in diplomacy both reveal a number of interrelationships between the two seemingly distant fields of liturgy and diplomacy. This article presents the relationship that exists between diplomacy as the oldest institution in relations between states (expressed by ceremonial, protocol and etiquette) and the liturgy of the Church. Due to the difficulties resulting from the ambiguity of the terms, the article also attempts to systematize the relevant terminology ; Zarówno analizy kształtowania się i systematyzowania liturgicznych gestów, postaw, znaków i symboli podejmowane w historii, jak i badania nad proweniencją dzisiejszej etykiety oraz zasad ceremonialnych i protokolarnych stosowanych w działaniach dyplomatycznych ukazują szereg zależności pomiędzy tymi dwiema, jakby się mogło wydawać, odległymi płaszczyznami, jakimi są liturgia i dyplomacja. W opracowaniu przedstawiono relacje zachodzące pomiędzy dyplomacją jako najstarszą instytucją w stosunkach między państwami (wyrażaną poprzez ceremoniał, protokół i etykietę) i liturgią Kościoła. Ze względu na trudności związane z niejednoznacznością tych terminów, w artykule podjęto także próbę usystematyzowania odnośnej terminologii.

Analyses of the development and systematization of liturgical gestures, postures, signs and symbols undertaken in history and studies on the provenance of today's etiquette and principles of ceremony and protocol used in diplomacy both reveal a number of interrelationships between the two seemingly distant fields of liturgy and diplomacy. This article presents the relationship that exists between diplomacy as the oldest institution in relations between states (expressed by ceremonial, protocol and etiquette) and the liturgy of the Church. Due to the difficulties resulting from the ambiguity of the terms, the article also attempts to systematize the relevant terminology ; Zarówno analizy kształtowania się i systematyzowania liturgicznych gestów, postaw, znaków i symboli podejmowane w historii, jak i badania nad proweniencją dzisiejszej etykiety oraz zasad ceremonialnych i protokolarnych stosowanych w działaniach dyplomatycznych ukazują szereg zależności pomiędzy tymi dwiema, jakby się mogło wydawać, odległymi płaszczyznami, jakimi są liturgia i dyplomacja. W opracowaniu przedstawiono relacje zachodzące pomiędzy dyplomacją jako najstarszą instytucją w stosunkach między państwami (wyrażaną poprzez ceremoniał, protokół i etykietę) i liturgią Kościoła. Ze względu na trudności związane z niejednoznacznością tych terminów, w artykule podjęto także próbę usystematyzowania odnośnej terminologii.

Loans indexed and denominated in foreign currencies were granted in Poland to those not receiving income in a foreign currency, in the period from 2000 to 2013. In this period, housing loans were the fastest growing item in bank assets in Poland. Only in the period from December 2002 to the end of 2012, the share of housing loans in the assets of banks increased more than five times, and in receivables from the non-financial sector increased fourfold. A significant change in foreign exchange rates (e.g. CHF, EUR, USD and JPY) in relation to the zloty contributed directly to the current value of the costs of operating liabilities, as well as the valuation of the total mortgage obligations relating to foreign exchange, the value of credit and its costs calculated in PLN. The significant ease of obtaining a mortgage in foreign currencies in relation to the PLN loan resulted in the entry into the group of borrowers of individuals and households who would not receive a PLN loan at the time, and would not, therefore, lead to a real estate purchase transaction. The author points out the social consequences of the emergence of a significant group of citizens burdened with high indebtedness. In his opinion, a generation of "credit slaves" emerged as a new social phenomenon - living with the awareness of a long-standing unpaid financial obligation. This limits the socio-economic activity, and builds indifference to debt, i.e. a state in which each subsequent commitment 'does not worsen' such a bad situation. The author also presents the proposals and activities of political groups and the borrower community itself aimed at solving this situation. The subject of the analysis is the scale and socio-economic effects of placing mortgage loans relating to foreign currencies on the market. The aim of the study is an attempt to identify the socio-economic effects and scale of the public policy negligence against the crisis of the so-called 'foreign currency loans'. The analysis was carried out on the data from the period 1989-2016.

In May and June 1996, at the end of the last term of office, interviews were conducted with 11 rectors of higher education institutions. The interviewers were interested in finding out the direction in which higher schools in Poland have moved in the last six years. Was this progress or regression? Which factors were conducive to progress? Which ones were obstacles to it? In order to obtain a detailed answer, the rectors were asked about their greatest accomplishments and greatest setbacks, about the three greatest problems of Polish higher education and how they are manifested in individual institutions. The interviewers were interested in an assessment of the existing legal acts and the possibilities which they offer for effective management of a higher education institution. Finally, the rectors were asked about the policy of the state towards higher education institutions and who should determine it. The responses of the rectors provide a fascinating picture of Polish higher education 6 years after the introduction of the Higher Education Act. The general conclusion is that the reforms are moving ahead, but too slowly and in the face of strong resistance from the academic community, with catastrophic shortages of funds and lack of an overall vision and policy of the state towards higher education institutions. ; W maju i czerwcu 1996 r., pod koniec minionej kadencji, przeprowadzono wywiady z 11 rektorami szkół wyższych. Osoby przeprowadzające wywiady interesowało, w jakim kierunku zmierzał rozwój szkół wyższych w Polsce w ciągu ostatnich sześciu lat. Czy był to postęp, czy regres? Co sprzyjało postępowi? Co było dla niego przeszkodą? Aby uzyskać rozwiniętą odpowiedź, pytano rektorów o ich największe osiągnięcia i największe porażki, 0 trzy największe problemy polskiego szkolnictwa wyższego, a także o to, jak się przejawiają te problemy na poszczególnych uczelniach. Interesowano się oceną istniejących aktów prawnych, także w aspekcie możliwości sprawnego zarządzania uczelnią. Dodano też wiele pytań szczegółowych w rodzaju: jaki sens ma pojęcie "europeizacji" w kierowanej przez rektora uczelni, kogo ta uczelnia kształci, jakie zmiany wprowadzono w programach 1 organizacji studiów. Na zakończenie pytano o opinię na temat polityki państwa względem uczelni, o to, czy ta polityka rzeczywiście istnieje i kto powinien ją określać? Odpowiedzi rektorów dają fascynujący obraz polskiego szkolnictwa wyższego w 6 lat po wprowadzeniu Ustawy o szkolnictwie wyższym. Nie sposób ich streścić w kilku zdaniach. Ogólna konkluzja jest taka, że wprawdzie reformy są przeprowadzane, ale proces ten przebiega za wolno, przy silnym oporze środowiska akademickiego, katastrofalnych brakach finansowych oraz nieistnieniu systemowej wizji i polityki władz państwa w stosunku do szkół wyższych.

At the turn of November 2018, the next local elections were held in Poland. However, this time, along with the next term, a number of new legal arrangements and structures have been implemented as a result of the adoption of the Act of 11 January 2018 on amending certain laws to increase the participation of citizens in the process of electing, functioning and controlling certain public bodies. The legislature has set itself the objective of adopting solutions to enable and facilitate greater influence for members of local and regional communities, especially in legislative and executive bodies of local government units. Some of these changes affect the executive body in the municipality (local government commune), i.e. village mayor (town mayor or city president), affecting the change in its scope and powers. ; Na przełomie października i listopada 2018 r. odbyły się w Polsce kolejne wybory samorządowe, jednakże tym razem wraz z kolejną kadencją władz samorządowych doszło do wdrożenia wielu nowych rozwiązań i konstrukcji prawnych będących efektem uchwalenia w dniu 11 stycznia 2018 r. ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu zwiększenia udziału obywateli w procesie wybierania, funkcjonowania i kontrolowania niektórych organów publicznych. Ustawodawca postawił sobie za cel przyjęcie rozwiązań, które mają umożliwić i ułatwić członkom wspólnot samorządowych większy wpływ na funkcjonowanie tych wspólnot, w szczególności organów stanowiących i wykonawczych w jednostkach samorządu terytorialnego. Niektóre z tych zmian dotykają organu wykonawczego w gminie samorządowej, czyli wójta (burmistrza, prezydenta miasta), wpływając na zmianę zakresu jego działania i kompetencji.

Zdaniem instytucji Unii Europejskiej – co wykazuje niniejszy tekst – konieczność wzajemnie uzupełniających się interwencji w obszarach bezpieczeństwa i rozwoju jest efektem nowych zagrożeń dla Europy. UE konsekwentnie podkreśla, że "bezpieczeństwo jest niezbędnym warunkiem rozwoju" i że "trwały pokój nie jest możliwy bez rozwoju i eliminacji ubóstwa". Tworzenie i wzmacnianie warunków politycznych, społecznych i gospodarczych dla stabilności ma zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa i jest warunkiem wstępnym rozwoju. Ta współzależność między bezpieczeństwem i rozwojem odgrywa kluczową rolę w zwiększaniu skuteczności działań zewnętrznych UE. Każde państwo, które dąży do zapewnienia bezpieczeństwa i rozwoju, musi posiadać lub nabyć odpowiednie zdolności we wszystkich istotnych obszarach, w tym w obszarze bezpieczeństwa i obrony. Umożliwi to nie tylko ustabilizowanie sytuacji w danym kraju, ale również przyczyni się w sposób konstruktywny do zaprowadzenia pokoju, uzyskania stabilizacji i zapobiegania kryzysom w jego regionie. Na przestrzeni ostatnich lat UE w coraz większym zakresie wspierała tę współzależność między bezpieczeństwem i rozwojem, prowadząc interwencje w różnych obszarach polityki unijnej i korzystając z różnych instrumentów. Bieżące działania na rzecz budowania zdolności w zakresie bezpieczeństwa w państwach partnerskich obejmują szereg obszarów polityki. W trakcie ich realizacji wykorzystywane są różne instrumenty i kładzie się nacisk na budowanie skutecznych, legalnych i trwałych instytucji, w tym na wydajny system sprawiedliwości i bezpieczeństwa, kontrolę granic oraz straż przybrzeżną. Działania te obejmują m.in. dostęp do instrumentów międzynarodowych, dialog polityczny, współpracę techniczną (w tym wspólne badania naukowe i innowacje), szkolenia (transfer wiedzy oraz rozwój umiejętności) oraz dostarczanie podstawowego sprzętu i materiałów. ; The link between security and development is a key underlying principle of the EU's comprehensive approach to external conflicts and crises and complementary to the internal security policies. As stated in the treaties, the EU's external action objectives are to preserve peace, prevent conflicts and strengthen international security and also to foster the sustainable economic, social and environmental development of developing countries, with the primary aim of eradicating poverty. The primary objective of the EU's development policy is the reduction and, in the long term, the eradication of poverty, but development policy also addresses sustainable development, inequalities, social injustice and human rights violations. This is essential in addressing the root causes of insecurity and conflict.The EU may use the Common Foreign and Security Policy and the Common Security and Defence Policy missions outside its territory for peacekeeping, conflict prevention and strengthening international security. The need for mutually reinforcing interventions in the areas of security and development is clear. The EU has consistently underlined that security is a precondition for development and that without development and poverty eradication there will be no sustainable peace. Creating and fostering the political, social and economic conditions for stability is essential for a country's security and a prerequisite for its development. This security-development nexus is central to maximising the effectiveness of the EU's external action.Current security capacity building efforts in partner countries span across a number of policy areas. They call on different instruments and focus on building effective, legitimate and sustainable institutions, including effective justice and security sectors, border control and coast guards. Capacity building activities include access to international instruments, political dialogue, technical cooperation (including joint research and innovation), training (knowledge transfer and skills development) and the provision of essential equipment and material. Training in the security sector seeks to improve a partner's ability to ensure stability and the protection of citizens.

The aim of the study is to analyze the issues of midterm and snap elections during the COVID-19 pandemic in Poland. In particular, the nature of such elections was considered. Numerous restrictions including, for example, the prohibition of assembling or movement of people, had an impact on the course and implementation of the basic functions of elections. The aim of the paper is also to determine whether, in the light of the applicable regulations, it is permissible to change the date of voting in the ordered local elections during the COVID-19 pandemic. It should be noted that in the period from March to April 2020, and then from November 2020 to June 2021, this practice became almost universal. The resolution of this problem is of significant importance, as each act ordering elections should guarantee the holding of elections within a strictly defined time and, moreover, every action of the proper body should be based on legal provisions. The practice of postponing voting in local elections, which occurred during the pandemic, weakened the so understood (as of a guarantee) nature of the act of ordering elections, at the same time inspiring a discussion on the legal admissibility of such actions. In this study, the formal and legal method was used and the achievements of the doctrine and judicature were analyzed.