Search results

Avrupa Birliği ülkelerinde küçükbaş hayvancılık sektöründe örgütlenme gerek yüksek damızlık değere sahip hayvanların eldesi amacıyla damızlık yetiştiriciler birliği, gerekse girdilerini ucuza temin etmek, ürünlerini hakça fiyatlara değerlendirmek, sivil toplum örgütü olarak baskı potansiyeline sahip olmak amaçlı yetiştiriciler birliği veya kooperatifi şeklindedir. Bu örgütlerin geçmişi Büyük Britanya İmparatorluğunda 18. yüzyıl başına dayanmakta olup, günümüzde benzer yapılanma Avrupa Birliği, Amerika, Kanada, Avustralya ve Yeni Zelanda'da çok yaygındır. Ülkemizde tarımsal örgütlenmenin geçmişi çok yakındır ve bunun içinde de örgütlenmenin en düşük olduğu sektörler koyun ve keçi yetiştiriciliğidir. Örgütlenmenin yararları hakkında bilgi sahibi olmayan ve son derece geleneksel bir üretim yapısına sahip olan bu sektörlerin sürdürülebilirliği beklenemez ve bu kaçınılmaz süreç 1980 yıllarından beri çok hızlı bir biçimde işleyerek koyun ve keçi varlıklarında sırası ile % 45 ve % 65 lik düşüşlere neden olmuştur. Koyun ve keçi yetiştiriciliğinin desteklenmesi, Avrupa Birliği ülkelerine (EU/CAP, No:2529/2001; CAP REFORMU 2003) göre çok düşük düzeylerde, ülkemizde süt sığırcılığına göre son derece önemsiz destekleri içermektedir. Avrupa Birliği'nin 1962 yılında başlattığı CAP (Ortak Tarım Politikaları) desteğinin hareket noktası, koyun ve keçi yetiştiricilerinin, tarımın diğer kesimlerine göre çok düşük düzeylerde yıllık gelirlere sahip olmaları ve bu sektörlerin kayıplarını karşılayarak bulundukları yörelerde tutmaktır. Bu uygulama, yetiştiricilerin kırsaldan kente göçünü ve onun beraberinde getirdiği sosyo-ekonomik sorunları baştan durdurmak ve küçükbaş hayvancılığın çok özel ve kıymetli ürünlerinin üretimini sürdürülebilir kılmaktır. ; In EU, small ruminant producers formed small ruminant breeders' associations with the objectives of producing high producing breeding stock along with small ruminant producers' unions or cooperatives with the objectives of obtaining inputs cheaper; marketing their products with their proper values; forming NGO's with political and social pressure potentials and also help themselves solve the problems they face. The history of the foundation of these organizations may go back to 18th century in the Great Britain. Similar organizations are fairly widespread in Europe, USA, Canada, Australia and New Zealand. In Turkey, however, the establishment of livestock producer organizations are very recent and the share of small ruminant producer organizations is extremely minute. Sustain abilities of these sectors, unaware of the benefits of unification, are not expected due to the fact that these rural societies exhibit the most traditional characteristics. The inevitable process of decline in small ruminants has been in effect since 1980 in a very serious manner causing reductions approximately 45 in sheep and 65 % in goat numbers. Similarly the support of small ruminant sectors in Turkey is extremely insignificant compared to EU (EU/CAP, No:2529/2001) and the domestically as compared to dairy cattle support regimes. The main concept behind European Union's support regime for small ruminants is the reality that the small ruminant producers net income being much lower than the other agricultural sectors and the belief that the compensation would allow these communities remain in their homelands. This regime aimed at preventing the rural urban migration and the socio-economical problems related while encouraging the sustainable production of the very special and valuable products of small ruminants.