Search results

Głównym tematem artykułu jest analiza prawicowo-ekstremistycznych nastrojów w społeczeństwie niemieckim, których rzecznikiem stają się coraz częściej przedstawiciele klasy średniej. Nieudany projekt wielokulturowości niemieckiej, długotrwały kryzys gospodarczy w Europie, zjawisko terroryzmu islamskiego i fala uchodźców stworzyły atmosferę ksenofobizmu i rasizmu. W efekcie tworzone są partie oraz nieformalne ugrupowania, które oczekują od państwa zmian w polityce azylowej i artykułują potrzebę utrwalania tożsamości narodowej. Tworzące się ad hoc ruchy społeczne odnoszą się krytycznie do niemieckiego systemu politycznego gromadząc określoną część elektoratu. Jeden z ruchów obywatelskich pod nazwą Pegida demonstruje nie tylko przeciwko radykałom muzułmańskim, a islamowi w ogóle. Organizatorzy i zwolennicy Pegidy dystansują się publicznie od ekstremistów prawicowych, ale wykorzystują lęki przed islamskim terrorem i szerzą nastroje niechęci wobec uchodźców i obcych. Pytanie badawcze dotyczy perspektyw utrwalania demokratycznych standardów w pozjednoczeniowym społeczeństwie niemieckim przez klasę średnią, która może stać się najważniejszym elementem wpływającym na opinię publiczną. Renesans ideologii faszystowskiej wymusił konieczność wykreowania nowego modelu komunikowania społecznego pomiędzy klasami. Percepcja tej ideologii jest przedmiotem badawczym sfery aksjologicznej. ; The main topic of this paper is the analysis of right-wing extremist sentiments in German society. Representatives of the middle-class are mostly identified with these political tendencies. The unsuccessful multicultural project in the Federal Republic of Germany, long-lasting economic crisis in Europe, Islamic terrorism and the wave of immigrants have led to the spread of xenophobia and racism. Thus, many new parties and various informal groups are being formed that expect the government to change the asylum policy of the state and which express their need to consolidate national identity. These social groups demonstrate a critical attitude to the German political system, attracting a certain portion of the protesting electorate. One of the citizens' movements, named Pegida, is demonstrating against not only radical Muslims but Islam as a whole. The organizers and supporters of Pegida publicly distance themselves from right-wing extremists, but use the fears of Islamic terror to spread general negative sentiments towards refugees and foreigners. The research question refers to the prospects of instilling democratic standards in the middle class of German society after the post-unification period. This social class may be the most important factor influencing public opinion. The renaissance of fascist ideology has forced the creation of a new model of communication between social classes. The perception of right-wing ideology is the object of research in the axiological sphere.

Głównym tematem artykułu jest analiza prawicowo-ekstremistycznych nastrojów w społeczeństwie niemieckim, których rzecznikiem stają się coraz częściej przedstawiciele klasy średniej. Nieudany projekt wielokulturowości niemieckiej, długotrwały kryzys gospodarczy w Europie, zjawisko terroryzmu islamskiego i fala uchodźców stworzyły atmosferę ksenofobizmu i rasizmu. W efekcie tworzone są partie oraz nieformalne ugrupowania, które oczekują od państwa zmian w polityce azylowej i artykułują potrzebę utrwalania tożsamości narodowej. Tworzące się ad hoc ruchy społeczne odnoszą się krytycznie do niemieckiego systemu politycznego gromadząc określoną część elektoratu. Jeden z ruchów obywatelskich pod nazwą Pegida demonstruje nie tylko przeciwko radykałom muzułmańskim, a islamowi w ogóle. Organizatorzy i zwolennicy Pegidy dystansują się publicznie od ekstremistów prawicowych, ale wykorzystują lęki przed islamskim terrorem i szerzą nastroje niechęci wobec uchodźców i obcych. Pytanie badawcze dotyczy perspektyw utrwalania demokratycznych standardów w pozjednoczeniowym społeczeństwie niemieckim przez klasę średnią, która może stać się najważniejszym elementem wpływającym na opinię publiczną. Renesans ideologii faszystowskiej wymusił konieczność wykreowania nowego modelu komunikowania społecznego pomiędzy klasami. Percepcja tej ideologii jest przedmiotem badawczym sfery aksjologicznej. ; The main topic of this paper is the analysis of right-wing extremist sentiments in German society. Representatives of the middle-class are mostly identified with these political tendencies. The unsuccessful multicultural project in the Federal Republic of Germany, long-lasting economic crisis in Europe, Islamic terrorism and the wave of immigrants have led to the spread of xenophobia and racism. Thus, many new parties and various informal groups are being formed that expect the government to change the asylum policy of the state and which express their need to consolidate national identity. These social groups demonstrate a critical attitude to the German political system, attracting a certain portion of the protesting electorate. One of the citizens' movements, named Pegida, is demonstrating against not only radical Muslims but Islam as a whole. The organizers and supporters of Pegida publicly distance themselves from right-wing extremists, but use the fears of Islamic terror to spread general negative sentiments towards refugees and foreigners. The research question refers to the prospects of instilling democratic standards in the middle class of German society after the post-unification period. This social class may be the most important factor influencing public opinion. The renaissance of fascist ideology has forced the creation of a new model of communication between social classes. The perception of right-wing ideology is the object of research in the axiological sphere.

Extensive research on native speakers' attitudes towards foreign accents and their users carried out in immigrant-receiving countries such as, for example, Great Britain, the United States and Australia (e.g. Kalin and Rayko 1978; Lippi-Green 1997; Munro et al. 2006), has allowed specialists to formulate several cross-cultural generalizations concerning the perception and evaluation of accented speech. For instance, according to Lindemann (2002, 2010), the listeners' attitude towards foreign speakers, shaped by cultural stereotypes and prejudices, plays a crucial role in comprehending accented speech. It is also often claimed (e.g. Said 2006; Lev-Ari and Keysar 2010) that a heavy foreign accent has a negative impact on the listeners' assessment of speakers' personality traits, such as credibility, intelligence and competence. Moreover, this negative accent-based social evaluation, as shown by Lippi-Green (1997), might even lead to various kinds of foreign speakers' discrimination. Contemporary Poland, where Polish-speaking foreigners are still a relative rarity, constitutes an interesting and yet unexplored ground for testing the universality of claims concerning the relationship between the listeners' cultural prejudices and their evaluations of foreign speakers' accents, as well as personality traits. In this paper we report on an empirical study in which 40 Polish university students assessed 11 samples of foreign-accented Polish, both in terms of accent features and personal characteristics ascribed to the speakers, in order to find out whether these judgements are affected by Polish listeners' attitudes towards the speakers' cultural background and knowledge of their nationality. The results of the study indicate that, on the whole, the speakers' nationality does not significantly affect the participants' evaluation of foreign speakers' accent features (i.e. comprehensibility, foreign-accentedness and acceptability). Such relationship can, however, be found in the attribution of personal characteristics to foreign speakers, which, to some extent, is influenced by the information concerning their nationality and listeners' cultural prejudices.

The article is focused on the pattern of marital attitudes expressed symptomathically by the attitude towards marriage and the planned age of concluding marriage. An attempt to identify the patterns of marital attitudes of 4264 unmarried youths (aged 18 - 34) has been conducted on the basis of empirical material obtained in years 1985 - 1987 from the whole territory of Poland by the random- -quota method. The results indicate that in Polish conditions marriage gains in importance in the (hierarchy of socially accepted values and is generally accepted by the unmarried youths. Marital plans were declared by 94% of youths. A basic determinant of the pattern is the pisychoisociological factor, while demographic factors (age, sex) and the environment only modify its functioning. A peculiarity of the pattern is a high concentration of preferred age of concluding the marriage. Women plan to get married between 20 - 24 years of age, while men between 25 - 29 years of age. It justifies the opinion that in the future the tendency to conclude early marriages will be preserved and that relatively high birth potential will be retained. Among Polish unmarried youths a formal marriage is preferred by 92,7°/o of respondents. It allows to expect a domination of children born in wedlock, a tendency which should be approved. Polish youths wish to live in institutional marriages based on interpersonal relations created by friendship and emotional ties. ; Digitalizacja i deponowanie archiwalnych zeszytów RPEiS sfinansowane przez MNiSW w ramach realizacji umowy nr 541/P-DUN/2016

Education for safety is an exceptionally topical issue in the modern world. It is an indispensable tool for achieving the goals of sustainable development. Who, when and where to educate; what tools to use; and according to what idea – these are essential questions related to raising human awareness. The aim of the article is to analyze and assess the awareness of society in terms of knowledge and skills in the field of safe behavior and attitude, the perception of safety in the context of sustainable development. The results of the research presented in the articleclearly indicate a high level of public involvement in acquiring knowledge and skills on safe behaviours and attitudes. The conclusions obtained allow to develop a strategy that will permit to develop an education system for safety (that will consider formal and informal education) as well as self-education. These conclusions constitute the basis for building cooperation between central government and local government units, educational units, and non-governmental organisations.

Celem niniejszego artykułu jest zanalizowanie stanowiska polskiej elity politycznej i publicystów wobec wyborów parlamentarnych na Ukrainie w 2012 r. Odwołano się do wypowiedzi decydentów uczestniczących w kształtowaniu polskiej polityki zagranicznej: Prezydenta RP, premiera, ministra spraw zagranicznych, parlamentarzystów zajmujących się kwestią ukraińską oraz komentatorów i analityków politycznych. Szeroko rozumiana problematyka wyborów na Ukrainie była podejmowana w ograniczonym zakresie przez "Rzeczpospolitą", "Gazetę Wyborczą", "Dziennik" i niektóre portale internetowe. Zawiedzone nadzieje na demokratyzację ukraińskiego państwa po pomarańczowej rewolucji spowodowały, że Polska przestała popierać określoną opcję polityczną na Ukrainie. Polscy politycy i publicyści wyrażali niewielkie zainteresowanie wyborami parlamentarnymi na Ukrainie w 2012 r. Na tym tle ewenementem były działania dyplomatyczne Prezydenta RP B. Komorowskiego. Generalnie ukraińską elekcję postrzegano w kontekście przestrzegania praw człowieka, standardów demokratycznych i przyszłości geopolitycznej Ukrainy. Od uczciwego przeprowadzenia wyborów uzależniano dalsze poparcie Polski dla podpisania przez Ukrainę układu stowarzyszeniowego z UE. Polscy politycy i publicyści dostrzegali przy tym, że polityka zagraniczna Ukrainy jest niejednoznaczna, "zawieszona" między Brukselą a Moskwą. Nie do końca uczciwe zwycięstwo Partii Regionów nie oznaczało, że Polska zamierza zablokować integrację Ukrainy z Zachodem. Uznawano, iż mimo występowania tendencji autorytarnych na Ukrainie, Polska powinna być promotorem zbliżenia wschodniego sąsiada z państwami Unii. Przyjęcie takiej optyki uzasadniano polską racją stanu, potrzebą kształtowania na Ukrainie prozachodnio i demokratycznie zorientowanego społeczeństwa. ; This paper aims to analyze the attitudes of the Polish political elite and journalists to the 2012 parliamentary elections in Ukraine. It refers to the statements made by the leaders shaping Poland's foreign policy, the President of Poland, Prime Minister, Minister of Foreign Affairs, MPs involved in the issues of Ukraine as well as political commentators and analysts. The broadly understood issue of the Ukrainian elections was to a limited degree addressed by such newspapers as Rzeczpospolita, Gazeta Wyborcza, Dziennik, and some online portals. The failed hopes to democratize Ukraine, following the orange revolution, made Poland withdraw from supporting a single political option in Ukraine. Polish politicians and journalists expressed little interest in the 2012 parliamentary elections in Ukraine. This made the diplomatic efforts of the President of Poland, Bronisław Komorowski, exceptional. In general, the Ukrainian election was perceived in the context of human rights, democratic standards and the geopolitical future of Ukraine. The fairly conducted election was to be a condition for the further support Poland would offer to Ukraine in signing an association agreement with the EU. Polish politicians and journalists would observe at the time that theforeign policy of Ukraine was ambiguous, being 'suspended' between Brussels and Moscow. The not entirely legitimate victory of the Party of Regions did not mean that Poland would block the integration of Ukraine with the West. It was concluded that despite the emergence of authoritarian tendencies in Ukraine, Poland should promote the rapprochement of its eastern neighbor with EU states. Looking atthis matter in this way was justified by the Polish raison d'etat and the need to create a pro-Western and democratically oriented Ukrainian society.

Celem niniejszego artykułu jest zanalizowanie stanowiska polskiej elity politycznej i publicystów wobec wyborów parlamentarnych na Ukrainie w 2012 r. Odwołano się do wypowiedzi decydentów uczestniczących w kształtowaniu polskiej polityki zagranicznej: Prezydenta RP, premiera, ministra spraw zagranicznych, parlamentarzystów zajmujących się kwestią ukraińską oraz komentatorów i analityków politycznych. Szeroko rozumiana problematyka wyborów na Ukrainie była podejmowana w ograniczonym zakresie przez "Rzeczpospolitą", "Gazetę Wyborczą", "Dziennik" i niektóre portale internetowe. Zawiedzone nadzieje na demokratyzację ukraińskiego państwa po pomarańczowej rewolucji spowodowały, że Polska przestała popierać określoną opcję polityczną na Ukrainie. Polscy politycy i publicyści wyrażali niewielkie zainteresowanie wyborami parlamentarnymi na Ukrainie w 2012 r. Na tym tle ewenementem były działania dyplomatyczne Prezydenta RP B. Komorowskiego. Generalnie ukraińską elekcję postrzegano w kontekście przestrzegania praw człowieka, standardów demokratycznych i przyszłości geopolitycznej Ukrainy. Od uczciwego przeprowadzenia wyborów uzależniano dalsze poparcie Polski dla podpisania przez Ukrainę układu stowarzyszeniowego z UE. Polscy politycy i publicyści dostrzegali przy tym, ¿e polityka zagraniczna Ukrainy jest niejednoznaczna, "zawieszona" między Bruksel¹ a Moskwą. Nie do końca uczciwe zwycięstwo Partii Regionów nie oznaczało, że Polska zamierza zablokować integrację Ukrainy z Zachodem. Uznawano, iż mimo występowania tendencji autorytarnych na Ukrainie, Polska powinna być promotorem zbliżenia wschodniego sąsiada z państwami Unii. Przyjęcie takiej optyki uzasadniano polską racją stanu, potrzebą kształtowania na Ukrainie prozachodnio i demokratycznie zorientowanego społeczeństwa. ; This paper aims to analyze the attitudes of the Polish political elite and journalists to the 2012 parliamentary elections in Ukraine. It refers to the statements made by the leaders shaping Poland's foreign policy, the President of Poland, Prime Minister, Minister of Foreign Affairs, MPs involved in the issues of Ukraine as well as political commentators and analysts. The broadly understood issue of the Ukrainian elections was to a limited degree addressed by such newspapers as Rzeczpospolita, Gazeta Wyborcza, Dziennik, and some online portals. The failed hopes to democratize Ukraine, following the orange revolution, made Poland withdraw from supporting a single political option in Ukraine. Polish politicians and journalists expressed little interest in the 2012 parliamentary elections in Ukraine. This made the diplomatic efforts of the President of Poland, Bronis³aw Komorowski, exceptional. In general, the Ukrainian election was perceived in the context of human rights, democratic standards and the geopolitical future of Ukraine. The fairly conducted election was to be a condition for the further support Poland would offer to Ukraine in signing an association agreement with the EU. Polish politicians and journalists would observe at the time that the foreign policy of Ukraine was ambiguous, being 'suspended' between Brussels and Moscow. The not entirely legitimate victory of the Party of Regions did not mean that Poland would block the integration of Ukraine with the West. It was concluded that despite the emergence of authoritarian tendencies in Ukraine, Poland should promote the rapprochement of its eastern neighbor with EU states. Looking at this matter in this way was justified by the Polish raison d'etat and the need to create a pro-Western and democratically oriented Ukrainian society.

The aim of the project is to provide a thorough and practical knowledge on the attitudes of the inhabitants of Bialystok within tolerance. Taken diagnosis allows the formation of social policy in dealing with intolerance, as well as to enable the government matching of appropriate instruments of social policy to specific target groups. On the basis of the study - groups with a higher degree of intolerance are indicated.

Celem artykułu jest zestawienie postaw polskich dziennikarzy wobec aktorów politycznych deklarowanych w ankietach (role perception) z faktycznymi działaniami podejmowanymi przez dziennikarzy wobec polityków w przygotowywanych przez nich materiałach informacyjnych (role performance). Wyniki badań ankietowych ujawniają istotne różnice pomiędzy poszczególnymi pokoleniami polskich dziennikarzy. Z rolą watchodoga utożsamia się przede wszystkim pokolenie podejmujące pracę w okresie zmiany ustrojowej, podczas gdy najmłodsze pokolenie – choć uważa tę rolę mediów za ważną – samo nie jest zainteresowane jej pełnieniem. Analiza zawartości mediów potwierdza dużą wagę przywiązywaną przez polskich dziennikarzy do monitorowania działalności prowadzonej przez aktorów politycznych. Badania dostarczają jednocześnie danych potwierdzających wysoki poziom paralelizmu politycznego polskiego systemu medialnego. ; The aim of the paper is to compare the findings of selected surveys conducted among Polish journalists with the findings of a newspaper content analysis. The findings of the surveys showed differences between different generations of journalists. Specifically, those who entered the profession right after the political transition in the early 1990s seem more interested in playing the role of watchdog than those who have recently graduated from universities. Although the youngest generation of Polish journalists believes that the media should monitor political actors, they do not seem very interested in playing that role. The findings of the content analysis showed that Polish journalists pay significant attention to monitoring the policy and performance of political actors. The study supports previous observations on the high level of political parallelism of the Polish media system.

Celem artykułu jest zestawienie postaw polskich dziennikarzy wobec aktorów politycznych deklarowanych w ankietach (role perception) z faktycznymi działaniami podejmowanymi przez dziennikarzy wobec polityków w przygotowywanych przez nich materiałach informacyjnych (role performance). Wyniki badań ankietowych ujawniają istotne różnice pomiędzy poszczególnymi pokoleniami polskich dziennikarzy. Z rolą watchodoga utożsamia się przede wszystkim pokolenie podejmujące pracę w okresie zmiany ustrojowej, podczas gdy najmłodsze pokolenie – choć uważa tę rolę mediów za ważną – samo nie jest zainteresowane jej pełnieniem. Analiza zawartości mediów potwierdza dużą wagę przywiązywaną przez polskich dziennikarzy do monitorowania działalności prowadzonej przez aktorów politycznych. Badania dostarczają jednocześnie danych potwierdzających wysoki poziom paralelizmu politycznego polskiego systemu medialnego. ; The aim of the paper is to compare the findings of selected surveys conducted among Polish journalists with the findings of a newspaper content analysis. The findings of the surveys showed differences between different generations of journalists. Specifically, those who entered the profession right after the political transition in the early 1990s seem more interested in playing the role of watchdog than those who have recently graduated from universities. Although the youngest generation of Polish journalists believes that the media should monitor political actors, they do not seem very interested in playing that role. The findings of the content analysis showed that Polish journalists pay significant attention to monitoring the policy and performance of political actors. The study supports previous observations on the high level of political parallelism of the Polish media system.

"The author intends to present legal socialization - the concept of the sociology of law - which describes attitudes to norms, law and law enforcement institutions. For law to be effective, any individual in a given community needs to internalize a number of values and attitudes. The attitude to law will influence its application; its effectiveness will depend on the perspective adopted by the legal norm addressees who could either accept binding regulations or ignore them. An adequate legal policy helps construe legal norms in a manner to prevent costs of interventions which need to be taken when law is not convergent with social expectations." (author's abstract)

It is indisputable that emotions predominate in shaping political attitudes. This is corroborated by the development of political marketing, whose techniques and means are mainly directed at voters' emotions. The paper presents the results of research into the affective component in the political attitudes of university students. To a large extent the analysis confirms the hypothesis that religious organizations have a significant impact on developing a positive emotional attitude towards right-wing politicians and parties, whereas the media strongly influence the emergence of similar attitudes towards liberal political entities. Advocates of the right wing declare their commitment to national values and patriotism, while demonstrating a relatively passive attitude to politics. The respondents whose opinions indicate liberal sympathies emphasize their satisfaction with life and intention to be active in the field of politics. The important conclusion to be drawn from this research is that the family contin- ues to have a significant impact on the emotional political attachments of the young, whereas the influence of school in this regard is definitely limited. ; It is indisputable that emotions predominate in shaping political attitudes. This is corroborated by the development of political marketing, whose techniques and means are mainly directed at voters' emotions. The paper presents the results of research into the affective component in the political attitudes of university students. To a large extent the analysis confirms the hypothesis that religious organizations have a significant impact on developing a positive emotional attitude towards right-wing politicians and parties, whereas the media strongly influence the emergence of similar attitudes towards liberal political entities. Advocates of the right wing declare their commitment to national values and patriotism, while demonstrating a relatively passive attitude to politics. The respondents whose opinions indicate liberal sympathies emphasize their satisfaction with life and intention to be active in the field of politics. The important conclusion to be drawn from this research is that the family contin- ues to have a significant impact on the emotional political attachments of the young, whereas the influence of school in this regard is definitely limited.

Przedmiotem analizy są okoliczności i postawa NATO wobec polityki militarnej Rosji na Ukrainie. W artykule omówiono zagadnienia takie jak relacje między NATO i Rosją po zimnej wojnie, relacje między NATO i Ukrainą po zimnej wojnie oraz reakcja Sojuszu na politykę militarną Rosji na Ukrainie. Artykuł ma dać odpowiedź na pytanie czy reakcja NATO była odpowiednia i wystarczająco zdecydowana, żeby zabezpieczyć przed Rosją państwa wschodniej flanki NATO, skutecznie zniechęcić ją do prowokacji wobec członków Sojuszu oraz zmusić do zmiany polityki wobec Ukrainy? Działania podjęte przez NATO w odpowiedzi na politykę militarną Rosji na Ukrainie koncentrują się na wzmocnieniu bezpieczeństwa i potwierdzeniu gotowości do kolektywnej obrony członków Sojuszu. Pomoc Ukrainie ma charakter wtórny i ograniczony, a jej skala jest niewystarczająca, aby zmusić Rosję do zmiany polityki wobec tego państwa. Wydarzenia na Ukrainie doprowadziły do kryzysu w relacjach między Rosją i NATO, jak również zmniejszyły szansę Ukrainy na przyjęcie do Sojuszu. ; The subject of the analysis are the circumstances and attitude of NATO towards the military policy of Russia in Ukraine. The article discusses issues such as relations between NATO and Russia after the Cold War, relations between NATO and Ukraine after the Cold War and the Alliance's response to Russia's military policy in Ukraine. The article is intended to answer the question of whether NATO's response was appropriate and sufficiently determined to protect NATO's eastern flank states from Russia, effectively discourage it from provoking members of the Alliance and force it to change its policy towards Ukraine? Actions taken by NATO in response to Russia's military policy in Ukraine focus on strengthening security and confirming the readiness to collective defense of Alliance members. Assistance to Ukraine is of a secondary and limited nature, and its scale is insufficient to force Russia to change its policy towards that country. The events in Ukraine led to a crisis in relations between Russia and NATO, as well as reduced the chances of Ukraine to join the Alliance.

The subject of the analysis are the circumstances and attitude of NATO towards the military policy of Russia in Ukraine. The article discusses issues such as relations between NATO and Russia after the Cold War, relations between NATO and Ukraine after the Cold War and the Alliance's response to Russia's military policy in Ukraine. The article is intended to answer the question of whether NATO's response was appropriate and sufficiently determined to protect NATO's eastern flank states from Russia, effectively discourage it from provoking members of the Alliance and force it to change its policy towards Ukraine? Actions taken by NATO in response to Russia's military policy in Ukraine focus on strengthening security and confirming the readiness to collective defense of Alliance members. Assistance to Ukraine is of a secondary and limited nature, and its scale is insufficient to force Russia to change its policy towards that country. The events in Ukraine led to a crisis in relations between Russia and NATO, as well as reduced the chances of Ukraine to join the Alliance. ; Przedmiotem analizy są okoliczności i postawa NATO wobec polityki militarnej Rosji na Ukrainie. W artykule omówiono zagadnienia takie jak relacje między NATO i Rosją po zimnej wojnie, relacje między NATO i Ukrainą po zimnej wojnie oraz reakcja Sojuszu na politykę militarną Rosji na Ukrainie. Artykuł ma dać odpowiedź na pytanie czy reakcja NATO była odpowiednia i wystarczająco zdecydowana, żeby zabezpieczyć przed Rosją państwa wschodniej flanki NATO, skutecznie zniechęcić ją do prowokacji wobec członków Sojuszu oraz zmusić do zmiany polityki wobec Ukrainy? Działania podjęte przez NATO w odpowiedzi na politykę militarną Rosji na Ukrainie koncentrują się na wzmocnieniu bezpieczeństwa i potwierdzeniu gotowości do kolektywnej obrony członków Sojuszu. Pomoc Ukrainie ma charakter wtórny i ograniczony, a jej skala jest niewystarczająca, aby zmusić Rosję do zmiany polityki wobec tego państwa. Wydarzenia na Ukrainie doprowadziły do kryzysu w relacjach między Rosją i NATO, jak również zmniejszyły szansę Ukrainy na przyjęcie do Sojuszu.