Search results

In seven landmark resolutions passed after 2019, the Supreme Court has authorised the prosecution of martial law judges and prosecutors. A democratic legal state, based on the tri-partition and balance of powers, must take special care to ensure that the judiciary is self-controlled as the one not subject to counterbalancing by the other two powers. The resolutions of the Supreme Court allow for accountability of crimes committed by the judiciary, which constitute communist crimes, and thus meet public expectations. The article presents the grounds for criminal liability of martial law judges and prosecutors, the concept of communist crime, judicial crime, the facts assessed by the Supreme Court in its resolutions and the forms of judicial crimes committed by judges and prosecutors.

Historical, systemic and purposeful interpretations make it impossible to assume, as the Supreme Court did in the decision discussed herein, that the mere physical presence for military service, even when one is in a physical state that makes it impossible to serve, abolishes the punishability of the act under Article 144 § 1 of the Polish Criminal Code. The duty to defend the Republic of Poland, as one of the constitutional civic duties, covers in its scope such performance of military service, that increases the state's defense potential. Reporting for service under the influence of alcohol reduces this potential. Only behavior aimed at protecting the legal good in the form of state defense abolishes the punishability of the act in question. Failure to appear for service is punishable when it covers the physical failure to report for service, but also reporting for duty in such a physical or mental state that excludes the ability to perform this service. Also, the lack of, for example, documents necessary for admission to service implies the commission of the said crime.

Celem artykułu jest wykazanie możliwości i trafności kwalifikowania z art. 51 § 1 Kodeksu wykroczeń zachowań działaczy pro-life rozmieszczających w przestrzeni publicznej zdjęcia martwych ludzkich płodów. W tym celu posłużono się wykładnią językową, historyczną, historyczną celowościową, prawnoporównawczą oraz systemową. Wykazano, że prezentowanie na ulicach, placach, parkingach, billboardach barwnych, nieraz wielkoformatowych zdjęć zakrwawionych (czasem rozczłonkowanych) ludzkich płodów narusza spokój publiczny, wywołuje zgorszenie, a nawet może zakłócać porządek publiczny. Zachowanie działaczy pro-life realizuje również znamię wybryku. We wskazanych przestrzeniach publicznych nie jest w Polsce przyjęte, nie jest zgodne ze zwyczajami i zwykłymi normami ludzkiego współżycia narzucanie odbioru zdjęć zakrwawionych, porozrywanych ludzkich zwłok. Dla pociągnięcia do odpowiedzialności wystarczająca jest umyślność zachowania działaczy pro-life w stosunku do podejmowanych działań. Natomiast opisane w art. 51 § 1 k.w. skutki nie muszą być objęte umyślnością, wystarczy, że osoby te przewidują albo chociaż mogły przewidzieć, że ich akcje zakłócą spokój lub porządek publiczny albo wywołają zgorszenie. Dla zastosowania art. 51 § 1 k.w. wystarczy również stwierdzenie zakłócenia spokoju lub porządku publicznego albo wywołanie zgorszenia po stronie choćby jednej osoby.

The aim of the article is to briefly summarize the evolution of the approach of the German judiciary to the prosecution of the perpetrators directly involved in the extermination of Jews, primarily in the Auschwitz-Birkenau and Sobibór camps. Initially proposed by Fritz Bauer, the model of responsibility for aiding extermination by everyone belonging to the camp staff (the so-called Bauer formula) was immediately rejected by the judiciary, which, together with the dogma of criminal law and the legislator (the Dreher Act), dealt with searching for such interpretations and legal solutions which made it possible not to bring charges against any of the members of the death camp staff . This approach was abandoned only in three judgments, against Ivan Demianiuk in 2011, Oskar Gröning in 2015 and Reinhold Hanning in 2016. In opposition to the original approach of the German judiciary, the position of the Polish judicature remains as presented in the process of the Auschwitz-Birkenau camp in 1947. The model of responsibility adopted at that time is still valid, both in terms of the legal foundations still in force (the so-called August decree) and in terms of the dogmatic model of assessing complicity to genocide.

"W maju 2020 roku Profesor Witold Kulesza obchodził 70. rocznicę urodzin. Z tej okazji postanowiliśmy skierować zaproszenie do wybitnych przedstawicieli najważniejszych ośrodków naukowych w Polsce i za granicą, by wspólnie uhonorować Jubilata. Efektem naszej współpracy jest prezentowana księga jubileuszowa, zawierająca pięćdziesiąt artykułów o szerokiej tematyce. Zostały one pogrupowane w obrębie czterech rozdziałów - O sprawiedliwości, O prawie karnym w ogólności, O prawie karnym w szczególności, O kryminologii i polityce kryminalnej - by nawiązać do najistotniejszych wątków dorobku naukowego Jubilata. Wśród nich znajdują się prace z pogranicza prawa karnego oraz filozofii państwa i prawa, a także dotyczące poszczególnych typów przestępstw. Autorzy artykułów zarówno sięgają wstecz, jak i odnoszą się do współcześnie wprowadzonych rozwiązań z zakresu prawa penalnego. Pro dignitate legis et maiestate iustitiae, żywiąc głęboki szacunek wysokie uznanie dla Profesora Witolda Kuleszy, składamy tę księgę Jubilatowi w hołdzie i darze."--