Search results

L'obiettivo di questo contributo consiste nell'esaminare un tipo specifico di nomi propri, ossia i soprannomi dei criminali italiani e polacchi contemporanei. Collocata nell'ambito dell'onomastica, e in particolare dell'antroponimia, questa ricerca mira a presentare, dopo brevi considerazioni terminologiche, una panoramica dei soprannomi criminali sotto l'aspetto semantico e pragmatico. Si analizzano soprattutto le loro motivazioni e i campi semantici a cui si riferiscono, cercando di identificare delle tendenze antroponimiche principali ed esaminare il rapporto tra la forma e la connotazione di un soprannome e la sua funzione in quanto elemento del gergo criminale.Przezwiska w antroponimii kryminalnej na przykładach włoskich i polskichNiniejszy artykuł poświęcony jest specyficznemu rodzajowi nazw własnych, jakim są przezwiska współczesnych polskich i włoskich przestępców. W ramach niniejszego badania – mieszczącego się w zakresie onomastyki, a konkretnie antroponimii – przezwiska przestępcze zostały poddane analizie z punktu widzenia semantyki i pragmatyki w celu wyodrębnienia ich głównych motywacji oraz pól semantycznych, do których się odnoszą. Pozwoliło to na przedstawienie wstępnej typologii przezwisk, z uwzględnieniem relacji pomiędzy formą językową a konotacją, a także ich funkcji w slangu przestępczym.

Celem artykułu jest pokazanie, jakie emocje, w jaki sposób i w jakim celu są wyrażane w ramach dyskursu politycznego, w szczególnym kontekście skandalu politycznego. W świetle wciąż następujących zmian w sposobie uprawiania polityki – związanych w znacznym stopniu z wpływem mediów masowych, Internetu – wyrażanie emocji i kierowanie nimi stanowią jedno z podstawowych narzędzi życia politycznego. Personalizacja polityki, jej mediatyzacja i sensacjonalizacja sprawiają, iż rola emocji w walce o poparcie i władzę jest równie istotna, jak kompetencji i merytorycznej wiedzy. Skandal natomiast jest momentem, w którym dochodzi do szczególnej koncentracji emocji, dzięki czemu ogniskuje on pewne mechanizmy walki o władzę przy użyciu takich uczuć, jak: emocjonalizacja przekazu jako narzędzie perswazji politycznej, emocje w odbiorze, jak i w kształtowaniu wizerunku. Rozważania te oparte są na przykładzie życia politycznego współczesnych Włoch i skandalu związanego z premierem Silvio Berlusconim, który stanowi doskonałą egzemplifikację tematyki emocji w życiu publicznym.

The aim of this article is to illustrate some of the mechanisms existing in political discourse which employ emotions and humor as a persuasive means. The study is based on authentic texts produced by Silvio Berlusconi. The importance of emotions and humor in political speech is viewed in the light of changes taking place in public communication due to the development of mass media and Internet, leading to, among others, ever more frequent use of the comical aspect of communication as a method of gaining and maintaining political power. That is why the use of emotions and humor in Berlusconi's speech is analyzed as a strategic choice and a powerful instrument of political struggle. The article highlights the role of emotions and humor in creating a positive self-image of the politician. ; The aim of this article is to illustrate some of the mechanisms existing in political discourse which employ emotions and humor as a persuasive means. The study is based on authentic texts produced by Silvio Berlusconi. The importance of emotions and humor in political speech is viewed in the light of changes taking place in public communication due to the development of mass media and Internet, leading to, among others, ever more frequent use of the comical aspect of communication as a method of gaining and maintaining political power. That is why the use of emotions and humor in Berlusconi's speech is analyzed as a strategic choice and a powerful instrument of political struggle. The article highlights the role of emotions and humor in creating a positive self-image of the politician.