Search results

W gospodarce globalnej i integrującej się UE, w warunkach zawirowań rynkowych oraz poszukiwania środków finansowych na realizację procesu inwestycyjnego następuje konsolidacja mniejszych jednostek terytorialnych w duże megapodmioty. Ma to na celu stworzenie podmiotów zdolnych do wdrażania wspólnych strategii rozwoju, wykorzystania potencjałów podregionów w nowy sposób, stworzenia dużych obszarów funkcjonalnych i spójnych przestrzeni z szeroką ofertą dla poszczególnych grup odbiorców. Powstające w Polsce duże jednostki przestrzenne są inicjatywą oddolną, co daje im przewagę dużej aktywizacji samorządów wojewódzkich w osiąganiu celów spójnego podmiotu. Polska Zachodnia to podmiot wykorzystujący potencjał położenia, czerpiący naukę z historii, nastawiony na cele integracji i realizację potrzeb wyższego rzędu oraz zespojony rzeką Odrą. Wspólna strategia rozwoju Polski Zachodniej ma za zadanie wspomóc ten obszar w dążeniu do konkurencyjności, otwartości oraz osiąganiu korzyści skali i efektów synergii.

W warunkach kryzysu gospodarki światowej programowanie polityki finansowej UE na lata 2014–2020 wymaga zastosowania nowych instrumentów finansowych. W polskich regionach potrzeby inwestycyjne pozostają duże, co determinuje dalszy rozwój rynku inwestycji. Niewystarczające są jednak środki na kontynuację w dotychczasowym rozmiarze, wobec czego regiony muszą wykorzystać innowacyjne instrumenty rynku finansowego. Dotychczasowa polityka dotacji stosowana przez UE jest niewystarczająca. W latach 2014–2020 rozbudowane zostaną instrumenty związane ze zwrotnym finansowaniem procesu inwestycyjnego. Efektem tych zmian ma być zwiększenie racjonalności wydatkowania środków wspólnotowych i możliwość kontynuowania procesu inwestycyjnego.

We współczesnych uwarunkowaniach społeczno-gospodarczych istotny jest odpowiedzialny proces programowania rozwoju miast, który uwzględnia dostosowanie do trendów ogólnoświatowych, a jednocześnie podkreśla endogeniczne walory i umożliwia rozwiązywanie wyzwań stojących przed danym terytorium, z zastosowaniem zasady elastyczności. Gminy miejskie powinny w sposób szczególny podchodzić do zagospodarowania przestrzeni; ich zadaniem staje się zwłaszcza położenie nacisku na zwartość struktury funkcjonalno-przestrzennej, ład przestrzenny i wyznaczniki zrównoważonego rozwoju. Celem artykułu jest usystematyzowanie i ocena wybranych zasad polityki przestrzennej zadeklarowanych do realizacji w gminach miejskich województwa wielkopolskiego. Analiza została przeprowadzona w oparciu o zaproponowane przez autorki kryteria, istotne z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju badanych miast. Dotyczą one przede wszystkim: podejścia do zwartości zabudowy, roli przestrzeni publicznych, zieleni czy wielofunkcyjności poszczególnych części miasta.

"Autorzy książki koncentrują się na ważnych elementach gospodarek światowych, takich jak: terytorium, innowacyjność, gospodarka lokalna, łańcuchy dostaw i hybrydyzacja. Publikacja odnosi się do nowych uwarunkowań związanych z zagospodarowaniem i zarządzaniem przestrzenią, a także do funkcjonowania w niej różnych podmiotów: tak społeczności lokalnej, jak i podmiotów innowacyjnych. Szeroki kontekst pozwolił autorom podjąć tematykę nie w pełni przedstawioną w pracach opisujących przestrzeń społeczno-ekonomiczną. Cele monografii to wskazanie nowych wymiarów funkcjonowania przestrzeni społeczno-ekonomicznej i punktów jej obserwacji, a także określenie kierunków zmian w gospodarce globalnej i możliwości szybkiego reagowania na procesy zachodzące w zmiennych warunkach. Publikacja jest skierowana do środowiska akademickiego i praktyków, stanowiąc głos w dyskusji wokół nowych wymiarów przestrzeni społeczno-ekonomicznej, jej priorytetów i celów na przyszłość."--