Search results

The Grand Pensionary (Dutch: raadpensionaris) of Holland was often seen by his contemporaries as the leader of the Dutch Republic. This is not surprising. Holland was the most powerful region, and, in practice, the Grand Pensionary of Holland therefore determined politics not only in his own region, but often also in the States General. Historians have also questioned whether he was a servant (minister) or director (prime minister) of the States of Holland. To gain a better understanding of what the somewhat ambiguous office of Grand Pensionary entailed, Jaap de Haan compares the administration of three seventeenth-century office holders: Johan van Oldenbarnevelt, Johan de Witt and Gaspar Fagel. He distinguishes an administrative, an executive, a political and a representative function. The first minister in Spain, England, France, Sweden and Brandenburg – the counterpart of the Grand Pensionary – also exercised these four functions. The Grand Pensionary of Holland can therefore be considered the prime minister of the Republic.

""Vrouw en recht"" wordt uitgegeven vijf jaar nadat het Clara Wichmann Instituut, het expertisecentrum voor vrouw en recht, zijn deuren heeft gesloten. Het boek geeft door middel van (korte) artikelen, interviews en columnachtige essays een kijkje in de wereld van vrouw en recht. Daarbij wordt ingegaan op de geschiedenis, maar ook actuele thema's komen aan de orde, evenals de bevlogenheid van mensen die zich sterk maakten en maken voor vrouwenrechten

Education; Political Science - Als de Wet op de onderwijsverzorging op 1 januari 1995 afloopt, moet het rijk de instituten voor toetsontwikkeling, leerplanontwikkeling en onderzoek van het onderwijs blijven financieren. Maar het aanbod moet flexibeler worden en de bestedingsvrijheid groter. De drie landelijke pedagogische centra zullen het grootste deel van hun financiering moeten verwerven op basis van de vraag van scholen. Schoolbegeleidingsdiensten worden geheel afhankelijk van opdrachten van scholen en van subsidies van gemeentelijke overheden. Scholen moeten zelf een budget voor onderwijsverzorging krijgen, zodat ze grotere bestedingsvrijheid krijgen.

De nieuwe Wet op de Jeugdzorg heeft als doel een kwalitatief goede, goed toegankelijke en goed werkende jeugzorg in te stellen. De alledaagse praktijk blijkt echter vaak weerbarstig.Deze publicatie reikt doelmatige en beargumenteerde oplossingen aan voor de knelpunten in de uitvoeringspraktijk van de jeugdzorg. Dit gebeurt aan de hand van een breed scala aan herkenbare praktijkvoorbeelden. Hierbij worden steeds drie vragen beantwoord: Wat is het probleem? Welke oplossing is er voor dat probleem? Welke argumenten hebben hieraan ten grondslag gelegen?De Wet op de jeugdzorg in de dagelijkse praktijk bestaat uit drie delen: de organisatie en het beleid van de jeugdzorg in Nederland; het belang van professionalisering in de jeugdzorg; en het belang van wetenschappelijke inzichten voor de kwaliteit van de jeugdzorg. Vanuit deze verschillende perspectieven biedt elk deel wetenschappelijk onderbouwde handreikingen voor verdieping van de beroepspraktijk.

Political science - Nederlandse en Europese beleidsvorming gaan steeds vaker hand in hand. Op welke wijze werkt dit door in het gedrag van de Nederlandse overheid, politieke partijen, belangenverenigingen en maatschappelijke organisaties? En hoe beC/nvloedt hun handelen de publieke beeldvorming over Europa? Uniek interview materiaal en historische media analyse tonen aan dat Nederland in vergelijking met andere Europese landen slechts schoorvoetend het Europese perspectief opneemt in de openbare sfeer. Hoewel politici en journalisten daarbij met een beschuldigend vingertje naar elkaar wijzen, wijten beiden dit aan een gebrekkige politisering van Europese vraagstukken. Met het oog op de aankomende verkiezingen van het Europees Parlement rijst dan ook de vraag of hier binnenkort verandering in valt te verwachten?

Political Science - De serie 'Werkdocumenten' omvat stukken die in het kader van de werkzaamheden van de WRR tot stand zijn gekomen en die op aanvraag door de raad beschikbaar worden gesteld. De verantwoordelijkheid voor de inhoud en de ingenomen standpunten berust bij de auteurs.