Suchergebnisse

Het grote belang van het klassieke erfgoed in de onstuimige Nederlandse politieke discussies van de achttiende eeuw wordt door historici ten onrechte genegeerd. De gangbare voorstelling dat het achttiende-eeuwse Nederlandse politieke debat uitsluitend draaide om de interpretatie van de eigen geschiedenis of om het abstracte natuurrecht is onjuist. Ook de Griekse en de Romeinse oudheid waren voor de deelnemers aan het Nederlandse achttiende-eeuwse politieke debat alomtegenwoordige referentiepunten. Niet iedereen gebruikte de klassieken echter op dezelfde manier: de interpretatie van de oudheid

The approaches of Jurgen Habermas & Jean-Francois Lyotard are compared with respect to issues in ethics & the philosophy of law. Though both consider language to be both the pivot of & the means to sociopolitical action & events, they differ in their diagnoses about the pathology of politics & society. Their opinions about language, law, morality, & the role of philosophy, politics, & science are compared, & sketched against the background of their general philosophy. While Habermas is a strong defender of the Enlightenment project & maintains that it is possible to apply philosophical ideas in the interest of democratization & the nonviolent settlement of conflicts, Lyotard's postmodern philosophy is more skeptical, asserting that no metadiscourse can exist in the social world that would allow real mediation & conflict settlement. The paradoxes in Lyotard's "language-ontology" philosophy, of which he is well aware, are explored. 6 References. Modified HA