Search results

Minorities; Turkey; history; politics and government; 20th century

Menderes, Adnan; Prime minister; Turkey; minorities; politics and government; 1918-1960

ÖZET Bu çalışmada Türkiye-Suriye ilişkileri dört dönem altında incelenmiştir. Birinci bölümde Suriye Arap Cumhuriyeti ve genel olarak Suriye siyasetinin uzun dönemini şekillendiren Baas iktidarı incelenmiş, ikinci bölümde Soğuk Savaş Dönemi'nden başlayarak Türkiye-Suriye ilişkilerini etkileyen önemli olaylar değerlendirilmiş, üçüncü bölümde ise Kuzey Afrika ve Ortadoğu'daki ülkelerin neredeyse tamamına yakınını etkileyen Arap Baharı akımının ortaya çıkışı ele alınmıştır. Son bölümde ise Suriye'de Arap Baharı ve Türkiye-Suriye ilişkileri incelenmiş, Türkiye'nin yanı başındaki olaylara karşı verdiği siyasi ve askeri tepkilerle bu tepkilerin değişim nedenleri ileriye yönelik değerlendirmelerle birlikte analiz edilmiştir. Çalışmada, Osmanlı Devleti'nin yıkılmasından hemen öncesinde Suriye üzerindeki ilgisini hep yüksek seviyede tutan batılı devletlerin Arap Baharı karşısındaki tutumları ele alınmıştır. Arap Baharı'nın Suriye'ye etkilerinin neden daha uzun sürdüğü, etnik ve mezhepsel yapının ülkenin sınırlarını dahi değiştirebilecek bir yapıya nasıl dönüşebileceği, demokrasi öğesinin ne denli önemli bir kavram olduğu ve Arap Baharı'nın iç ve dış nedenleri analiz edilmeye çalışılmıştır. Çalışmanın son bölümünde, Arap Baharı ile birlikte sıfır sorun politikası ile yola çıkan Türkiye'nin, Suriye ile karşı karşıya kaldığı krizler incelenmiştir. Karşılaşılan bu krizler Irak'tan sonra Suriye'nin de yeni yapısıyla, krizi bölgesel olmaktan çıkarıp uluslararası bir sorun haline getirişi ele alınmış ve karşılaşılan bu sorunlar araştırılarak Türkiye'nin siyasi öncelikleri belirlenmeye çalışılmıştır. ; ABSTRACT In the study, Turkey-Syria relations have been researched within four stages. Baath regime which shaped Syrian policy for a long time and Syrian Arab Republic, have been researced in the first stage. Significant events which affected Turkey-Syria affairs since the begining of the Cold War, have been examined in the second stage. In the stage three; Arab Spring, which affected North Africa and nearly all Mid-Eastern countries, have been scrutinized from its arousal. In the final stage; "Effects of Arab Spring in Syria" and Turkey-Syria affairs had been criticized. Turkey's reactions which include political and armed responses to the on-going proceses in its neighbourhood, have been expressed as conclusion; causes of the evoluton in Turkey's political attitudes and motivations of armed force projection towards the Syrian territory, have been depicted. Later, changes in those attitudes and motivations have expressed with the foreseeing future analysis. Manners of Western-States whose high-level interests have never been decreased since the beginning of the collapse of Ottoman Empire, are also the subject of this study. Intense and prolonging affects of Arab Spring, evolution of ethnical and sectarian structures into border forming apparatus, ideal of democracy in the realm of Arab Spring and causes of the movement are in the scope of this research. Struggles between Turkey and Syria after the Arab Spring despite of Turkey's "zero problem with neighbours" policy, causes of these struggles and becoming of territorial crisis into global problem with the contribution of Syria'a new paradigm following after Iraq's re-establishment are the key elements while determining Turkey's political priorities and conclusive subjects of this research.

Yerel siyasette demokrasi ve sivil toplum ilişkisi metropol, büyük kentler ve orta ve küçük kentler açısından farklılıklar gösterebilir. Türkiye'de 2003-2004 yılından itibaren idarenin yeniden yapılanması çerçevesinde yerel yönetimler ile ilgili yasalarda değişiklikler yapılmıştır. Türkiye'de yerel seçimler 29 Mart 2009 tarihinde yenilenmiştir. Yeni düzenlemelerin uygulanma süreci yerel siyasetin dinamiklerinde değişmeler yaratmıştır. Türkiye'de yerel siyaset ve yerel demokrasi yeni yasal koşullar altında yerel sivil toplumun örgütlenmesini harekete geçirmiştir. Yazının amacı Türkiye'de yerel siyasetin yerel sivil toplum (Non-Governmental Organizations) ile ilişkisini yerel seçim süreci içinde ortaya koymaktır. Bu çalışma yeni yasaların oluşturduğu yerel sosyal aktörleri (NGOs) yerel siyasal aktörler ile ilişkileri çerçevesinde incelemek için bir çerçeve belirlemiştir. Buna göre sivil toplum örgütlerinin (NGOs) Türkiye'deki ve Muğla'daki durumu betimlenmiştir. Yerel siyasal alan ve yerel sosyal aktörler arasındaki ilişki, çalışmanın verilerine dayalı olarak, Türkiye'de 1990'lardan itibaren değişen devlet-toplum ilişkileri bağlamında demokrasi ve sivil toplum ilişkisi çerçevesinde tartışılmıştır. Muğla'da yapılan çalışma çerçevesinde Muğla kent merkezinde sivil toplumun yapısı ve değişimi incelenmiş ve yerel siyasetteki etkinliği değerlendirilmiştir. Yerel siyasette demokrasi ve sivil toplum ilişkisini ortaya koymak için niteliksel verilere başvurulmuştur. Buna göre sivil toplum örgütlerinin başkanları ile yürüttükleri faaliyetler ve yerel politika ile ilişkileri mülakat yoluyla saptanmıştır. Mülakatlar tematik kodlamalarla betimlenmiş ve yerel sosyal aktör olarak yerel siyasal alan ile ilişkilere ilişkin veriler karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. ; Democracy and civil society relations in local politics may display significant differences when metropolis, big cities and small or-medium size cities are considered. In Turkey, as of 2003-2004, several changes have been made in the legislation related to local governance within the framework of the reconstruction of administration. The local elections in Turkey are renewed in 29 March 2009. The implementation process of the new arrangements has created changes in the dynamics of local politics and democracy in Turkey, and has obligatorily empowered and activated civil society organization under the new legislative measures. This paper aims to highlight such issues by placing emphasis on the local political relationships with civil society and non governmental organizations (NGOs) during the local election process. This paper is defined a framework, in order to inspect the situation of the actors created by the new legislation. According to this is described state of NGOs in Turkey and Muğla. The interaction between local political social actors as of 1990s is discussed in this paper within the context of changing state-society relations in Turkey. Within the framework of a study carried out in the regional city of Muğla, civil society structure and its transformation is inspected and its effect on local politics is evaluated. According to this, by comparing the characteristics of governance politics within the local political sphere with its institutional results, the effect of local social problems on the political actors are identified, and characteristics of the legislative measures arranging the political sphere in Turkey are analysed and evaluated within a national and international context.

Ortadoğu, jeopolitik ve ekonomik olarak dünya politikasının en önemli ve sorunlu bölgelerinden birisidir. Orta Doğu bölgesi, gerek sahip olduğu doğal kaynaklar bakımından olsun, gerekse de siyasi istikrarsızlıklar ve etnik-dini çatışmaların merkezi olması bakımından olsun, sürekli göz önünde olmuştur. Tarih boyunca da büyük güçlerin dikkatini üzerine çekmiştir. Özellikle, Soğuk Savaş sonrasında ABD'in en önemli müdehale alanlarından birisi olmuştur. Rusya ise, bu dönemde daha çok enerji politikası bakımından bölgeye ilgi duymaktadır. Bu tez çalışmasında, Soğuk Savaş sonrasında ABD ve Rusya'nın Orta Ddoğu politikaları karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiştir. ABD, Orta Doğu politiksını İsrail'in ve bölgeye yerleştirdiği askeri varlığının güvenliği üzerine kurgulamaktadır. ABD, Irak'ın istikrarı ve İran'ın nükleer silahlara sahip olmasının engellenmesi konusunu da böleye yöenlik politikalarında en önemli başarı kriteri olarak kabul etmektedir. Rusya ise, SSCB tecrübesinden de hareketle bölgeye oldukça ilgilidir. Rusya, ABD'nin 11 Eylül sonrası giriştiği saldırgan politikasını iç istikrarını sağlamak için kullanmıştır. Rusya, ABD'den farklı olarak daha çok bölgedeki yerleşiklere yakın olma yolunu seçmiştir. Rusya için en önemli amaç, kendi enerji havzasını genişletmek ve bölgenin de bu bakımdan güvenli olmasını sağlamaktır. ; As geopolitically and economically, the Middle East is one of the most important and problematic region in the world politics. The Middle East has rich natural resources, but the region is politically unstable and centre of ethnic-religious conflicts, all of these aspects attract the attention to the region. The region attracted the attention of big powers during the history. The region became the most important intervention land of USA, especially after the Cold War. But Russia has interested in the region mostly because of its energy politics. Middle East politics of the USA and the Russia after Cold War were evaluated by comparison in this thesis study. USA installs the Middle East politics on the safety of the Israel and the military existence in the region. USA accepts that the Iraq stability and prevention of Iran to have the nuclear weapons are the most important success criterions in the politics which are directed to the region. And Russia is pretty interested in the region because of the experience from USSR. Russia used the aggressive policy of USA after September 11, to provide internal stability. Russia, unlike the United States, has chosen to be close to residents in the region. The most important objective for Russia, is to expand its energy basin in the region, and in this regard, to ensure security of the region.

Bu çalışmada üniversitede okuyan öğrencilerin kimlik ve siyaset algıları ölçülmüştür. Araştırmaya katılanların ,2'si kadın, ,8'i erkektir. Araştırma kapsamında Gümüşhane Üniversitesi'nde farklı bölüm ve sınıflarda okuyan öğrenciler arasından basit tesadüfü örneklem yöntemi kullanılarak belirlenen 233 öğrenciye anket uygulanmıştır. Araştırmanın saha çalışması Aralık 2017'de yapılmıştır. Araştırma tarama modeline uygun şekilde tasarlanmıştır. Araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin kimlik ve siyaset algılarını tespit etmektir. Bu bağlamda araştırma, üniversite öğrencilerinin kimlik ve siyaset algıları nasıldır?, siyasete katılım düzeyleri nedir?, siyasi-dini-ideolojik olarak ve modern-geleneksel düzlemde hangi kimlikleri kendisine uygun görüyorlar?, vatandaşlığı nasıl tanımlıyorlar? gibi soruların cevaplarını aramaktadır. Araştırmanın sonuçlarından bazıları şöyledir: Katılımcıların çok yüksek bir oranı (,5), modern-gelenek düzleminde, kendilerini biraz modern biraz geleneksel olarak görmektedir. Katılımcıların önemsedikleri ve önceledikleri üç toplumsal aidiyetin/kimliğin Müslüman gibi dini, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı gibi siyasi ve Türk gibi etnik/siyasi aidiyetler olduğu görülmektedir. Araştırmanın bir başka sonucu ise, katılımcıların siyasal katılımlarının daha çok seçimlerde oy verme şeklinde olduğudur. Ayrıca, katılımcıların sivil toplum örgütlerine katılım düzeyi çok düşüktür. Yine katılımcılara göre, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmak için, hukuki statü yeterlidir; ancak bir kişinin Türkiye'nin Cumhurbaşkanı olması için ise Müslüman olması gerekmektedir. Araştırma sonuçlarına göre, Türkiye'nin en önemli sorunları arasında öne çıkan ilk üç sorun sırasıyla; terör, adaletsizlik ve eğitim olduğu görülmektedir. ; In this study, the identity and political perceptions of the students studying at university are measured. 54.2% of the participants were female and 45.8% were male. Within this research from the University of Gumushane students studying in different sections and classes using a simple coincidence sampling method was applied to 233 students in the survey. The fieldwork of the research was carried out in December 2017. The research was designed in accordance with the screening model. The aim of this study is to determine the identity and political perceptions of university students. In this context, how is the identity and political perceptions of university students?, What are the levels of political participation?, What identities do they see fit politically, religiously, ideologically and on a modern-traditional level?, How do they define citizenship? are looking for answers to such questions. Some of the results of the survey are as follows: A very high proportion of participants (88.5%) regard themselves as somewhat modern and somewhat traditional on the modern-tradition level. They care about the participants and they preceded the three social belonging / religious identity as Muslims, citizens of the Republic of Turkey as well as political and ethnic Turks as / is observed that political affiliations. Another consequence of the survey is that the political participation of the participants is more like voting in the elections. In addition, the level of participation of NGOs in civil society organizations is very low. According to the participants, to be citizens of the Republic of Turkey, it is sufficient legal status; but for a person to become Turkey's president must be a Muslim. According to the survey, Turkey's most important outstanding issue between the top three issues respectively; terror, injustice and education.

İran'ın enerji politikaları ile uluslararası sermaye birikimi arasındaki diyalektik ilişkiyi konu edinen bu çalışma, İran'ın petrol ve doğalgaz arz stratejilerini, ticaret politikasını ve nükleer enerji faaliyetlerini değerlendirmektedir. Bu çerçevede uluslararası sermaye hareketleri ve bu hareketlerin İran enerji politikaları açısından sonuçları, sermaye birikimine dayalı kapitalist dünya sistemine ve merkez-çevre ilişkilerine odaklanan Dünya Sistemleri Kuramı kapsamında açıklanmaya çalışılacaktır. Enerji, kapitalist sermaye birikiminin belirlenmesinde etkin bir araç olarak değerlendirildiğinde İran'ın, merkezin çıkarlarına doğrudan hizmet etmeyen enerji politikaları, kapitalizmin kar arttırmayı hedefleyen yapısı nedeniyle çıkarları birbiriyle çatışan aktörler açısından farklı sonuçlar doğurmaktadır. Bu farklı sonuçlar, sermaye birikiminin denetimi çerçevesinde devletlerin İran'a yönelik tutumlarının da farklı olmasına sebep olmaktadır. İran enerji sektörü, merkez devletlerden özellikle ABD'nin İran'a yönelik yaptırım ve ambargo gibi tutumlarından olumsuz etkilenebilmektedir. Uluslararası sermaye birikimini denetleme amacındaki aktörler arasındaki çıkar çatışmalarının İran enerji sektörünün kalkınmasını tetikleyen bir ortam oluşturduğu ve günümüzde enerjinin uluslararası sermaye birikimi açısından öneminin giderek arttığı dikkate alındığında, İran enerji politikalarının uluslararası sermaye birikimini etkileyebilme potansiyeli olduğu görülmektedir. ; This paper focuses on the dialectical relationship between Iran's energy politics and international capital accumulation and will evaluate Iran's oil and gas supply strategies, trade policies and nuclear energy activities. In this context, the necessity of analyzing the results of the relationship between international capital flows and Iran's energy politics is one of the main reasons for the need of evaluating these subjects through the World Systems Theory which focuses on core-periphery relations and capitalist world economy based on capital accumulation. When energy is evaluated as an efficient tool for determining capital accumulation in which Iran's energy policies are not directly contributing to the interests of the center, as a result of conflicting interests of the actors different outcomes emerge due to the profit maximizing structure of the capitalism. In the framework of the control of capital accumulation, these different outcomes also result in the emergence of distinct attitudes of states towards Iran. In fact, Iran's energy sector could be adversely affected by those core states' – particularly the USA's – sanctions and embargoes. However, the conflicts of interest among actors, who are aiming to control the international capital accumulation, trigger the further development of Iran's energy sector. Within the scope of the growing importance of energy in determining the international capital accumulation, the potential of Iran's energy politics and its impact on the international capital accumulation will be shown in this paper.

Modem devlet, birçok farklı işlevi bünyesinde toplayan, yurttaşlarının yaşamları üzerinde doğmdan tasarrufta bulanabilen, sosyal yaşama nüfuz edebilen; toplumu yönlendirme, düzenleme ve ona müdahale etme imkânına sahip bir iktidar örgütlenmesidir. Modem devletler, bu süreçlerin tümünü kitlesel olarak örgütlenmiş merkezi bürokrasiler aracılığıyla işletirler. Modem devletin zorunlu olarak bürokratik örgütlenmesi ile demokratik idealler arasında birtakım gerilimlerin ortaya çıktığı görülür. Bu gerilimlerin temelinde, araçsal aklın hâkimiyeti doğrultusundaki bürokrasinin, modem toplumun özellikleri açısından alternatifsiz kalması vardır. Mesleki uzmanlık bilgisi ve kurumsal ideoloji gibi iki güç kaynağı etrafında bir iktidar biçimine dönüşen bürokrasiyle, demokrasinin işleyebilmek için bu bürokrasiye mahkûm olması, birçok ikileme yol açmıştır. ; Modem States, with ali different functions, are able to have the right of disposition över the population, penetrate into social life and modem State is a power organization which has the opportunities of manipulating, regulating and interfering with the society. Modem States control ali the process by means of centralized massive bureaucratic organizations. While organizations of the States are necessarily bureaucratic, there emerge inevitable tensions between democratic ideals and bureaucratic requirements. The main source of the tensions is the incomparability of bureaucracy along with the domination of instrumental reason. Since democracy is in the need of bureaucracy to work and bureaucracy appeared as a form of power through know-how and corporate ideology, many dilemmas emerge.

24 Haziran 2018'de gerçekleşen seçimler, 16 Nisan 2017 referandumunda kabul edilen Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminin hayata geçmesini sağlaması ve seçmenin oy verme davranışını etkileyecek pek çok yeni düzenleme içermesi dolayısıyla siyasi tarihimizin en önemli seçimlerinden biri olarak değerlendirilebilir. Seçimlerde, AK Parti ve MHP'den oluşan Cumhur ittifakı, Erdoğan'ı yeni sistemin ilk Cumhurbaşkanı seçtirmeyi ve yeni sistemi etkili işletmek üzere Meclis çoğunluğunu elde etmeyi hedeflerken, CHP, İYİ Parti ve SP'den oluşan Millet ittifakı ve HDP, Erdoğan'ı Cumhurbaşkanı seçtirmemeyi veya Meclis çoğunluğunu sağlayarak Cumhurbaşkanını Meclis üzerinden dengelemeyi hedefliyordu. Seçimler, Erdoğan'ın ilk turda Cumhurbaşkanı seçilmesi ve Cumhur ittifakının Meclis çoğunluğunu elde etmesiyle sonuçlandı. Bu çerçevede, yeni sisteme öncülük eden Cumhur ittifakı, sistemi hayata geçirme imkanı da yakalamış oldu. Bu makalede, seçimlerin siyasi bağlamını ortaya koymak üzere, 2007 Cumhurbaşkanlığı krizinden 24 Haziran seçimlerine kadar geçen sürede siyasetin geçirdiği kritik süreçleri ve bu süreçlerin siyasal sistem değişikliği üzerindeki etkileri tartışıldıktan sonra, seçimlerin kısa ve orta vadeli siyasi ve toplumsal sonuçlarına değinilecektir. ; The general and presidential elections of 24 June 2018 in Turkey were one of the most important elections in the modern history of the country in many ways. First of all, the elections were based on a series of new regulations that would shape the voters' attitudes. Also, the elections were a systemic prerequisite for the newly established presidential system to take effect, which had a national approval through 16 April 2017 referendum. The elections were also distinguished with the rare alliances it contained. The People's Alliance (Cumhur İttifakı) consisted in Erdoğan's Justice and Development Party (AK Parti) and Bahçeli's Nationalist Movement Party (MHP), and worked to bring Erdoğan to the office, to embrace and run the new system effectively. On the opposite side there were a coalition and a single party, the coalition naming itself Nation's Alliance (Millet İttifakı) and consisting in an alliance of Republican People's Party (CHP), Good Party (İYİ Parti) and Felicity Party (Saadet Partisi); while the People's Democratic Party (HDP) ran by itself. They came together to either oust Erdoğan in the running for president or at least gain the majority in the parliament to force a systemic balance over Erdoğan through the parliament. In this article, I will first elaborate on the critical political developments observed between what is known as the "2007 Presidential Crisis" and 24 June 2014 elections, along with their impact upon the changes in political system. Then, I will put forward some arguments on the possible political and social consequences of the 2018 elections in the short, medium and the long run.