Search results

The concept of thriving at work is an important concept that scientists and businesses have been interested in for a long time, and many studies and experiments have been made on how employees will be successful at work. It is thought that thriving at work will be more effective and important not only unilaterally, but also the individual's self-development, with the effect of his interaction in the workplace. In this study, the mediating role of employee voice in the thriving at work-on-work alienation was examined, with reference to social exchange theory. In this context, data were collected from 263 employees of a private factory operating in the province of Erzincan by survey method. The obtained data were analyzed with statistical programs (SPSS 22, AMOS 23 and PROCESS macro). As a result of the analyzes, it was seen that thriving at work had a negative effect on work alienation and a positive effect on employee voice, at the same time, there was a negative relationship between employee voice and work alienation. In addition, it has been determined that the voice of the employee has a mediating role in the effect of thriving at work-on-work alienation. In the literature, there is no study that examines these three variables together and examines the mediating role of employee voice in the relationship between thriving at work and work alienation. In this respect, it is anticipated that the research will contribute to the literature and will be an important resource in future studies.

Bu çalışmanın konusunu Ali Sami Boyar'ın Ayasofya'yı konu alan dokuz eseri oluşturmaktadır. Boyar, ressam, müzeci, eğitimci, sanat yazarı/eleştirmeni ve bahriye subayı gibi farklı kimlikler doğrultusunda ortaya koyduğu sanat anlayışı ve ürettiği eserlerle Osmanlı-Cumhuriyet modernleşmesi sürecine katkıda bulunmuştur. Sanâyi-i Nefîse Mektebi ve Paris Güzel Sanatlar Akademisi'nde resim eğitimi almış, İnas Sanayi-i Nefise Mektebi'nde müdürlük yapmıştır. Boyar'ın Askeri Müze, MSGSÜ İstanbul Resim ve Heykel Müzesi, Deniz Müzesi, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kütüphane ve Müzeler Müdürlüğü gibi müzelerin yanı sıra yurt içinde ve yurt dışında çeşitli özel koleksiyonlarda eserleri bulunmaktadır. Sanatçı, yağlı boya ve sulu boya gibi birçok teknikle eserler vermiştir. Müzeci kimliği ile Boyar, Bahriye Müzesi, Türk ve İslâm Eserleri Müzesi ve Ayasofya Müzesi gibi müzelerde müdürlük görevlerinde bulunmuştur. Ayasofya Müze müdürlüğü yaparken "Ayasofya ve Tarihi" adında bir kitap yayımlamış, kitapta resmetmiş olduğu eserlere de yer vererek Ayasofya ve tarihini anlatmıştır. Bu makalede, sanatçının yayımladığı kaynaktan yola çıkarak, Ayasofya'yı konu alan eserleri incelenmiştir.

This research aims to understand and interpret the changes in the working and family lives of women entrepreneurs working in SMEs during the pandemic process. The research was designed with a phenomenological pattern by using qualitative research methods. The participants consisted of 14 women entrepreneurs selected by using purposeful and snowball sampling techniques among women entrepreneurs who received KOSGEB support in Ankara. Data were obtained through semi-structured interviews.
It has been revealed that the most important change in the working life of women entrepreneurs during the pandemic process is the decrease in incomes and increase in expenses. The decrease in business capacity has led women entrepreneurs to exhibit pessimistic attitudes towards working life. It is possible to collect other changes in working life under the categories of decrease in the number of customers, decrease in the number of employees, change in working hours, inability to save, consuming existing savings, working from home, benefiting from social media opportunities in working life.
Although some of the women entrepreneurs stated that the pandemic was functional in terms of increasing the interaction of family members, strengthening ties and providing the opportunity to rest, it is understood that the domestic workload of women entrepreneurs increased significantly in parallel with the negativities in their working life. There has been an increase in the use of domestic labor by women entrepreneurs such as care, cleaning, nutrition, and support for education. In this context, it can be claimed that the tendency of women entrepreneurs to stay away from work and withdraw to home life is getting stronger. As a result, the pandemic process has had a knock-on effect on the working and family lives of women entrepreneurs, and has had interrelated negative consequences that can be described as double disadvantage.

13 glass artifacts, evaluated within the scope of this study, were found from a chamber tomb unearthed in 2010 in the necropolis area of the Neapolis Ancient City, located within the borders of Yazıkent Town, Bozdoğan District, in today's Aydın Province. Among the mentioned works, there are various examples such as bowls, unguentariums and glasses, most of them; Conical body, pear-shaped body, miniature spherical body, tube-shaped and candelabra (bell) body, which is divided into various sub-types, form the vessel called unguentarium. The earliest example among the Neapolis artifacts is the bowl produced by mold making, which is understood to belong to the Hellenistic Period. All of the artifacts, except the bowl, were made by using the free blowing technique, which is thought to have originated in Syria in the 1st century BC. The works evaluated in this context; They were grouped typologically and dated as a result of analogical evaluations made with known examples in ancient glass art. It is understood that among the artifacts produced in a wide range of dates from the middle of the 2nd century BC to the 3rd century AD, especially the unguentariums are associated with burial rituals.

Türk dillerinde kanıtsallık, bilinçli bir özne ya da alıcı tarafından (birinci kişi dahil) bilgiye dolaylı şekilde ulaşıldığına atıfta bulunarak ifade edilir. Kanıtsallığın alt ulamı dolaylılık ise Türk dillerindeki görünümüne göre kendi içinde üçe ayrılır: algısallık, çıkarımsallık, aktarımsallık. Ancak dillerde birinci kişi ile kanıtsal kullanımında farklı anlam alanları ya da kişiye göre kanıtsal seçimi gibi durumlar ortaya çıkar. Birinci kişi bağlamında kanıtsal kullanımına alanyazında kısaca yer verilerek konuşucunun farkında olmadığı durumlar anlam alanıyla örneklendirilir: Uyu-muşkanıtsal-um1.kişi. Bunun dışında Türk dilinin farklı dönemlerine ait yazılı dil malzemesinde kanıtsallığın birinci kişi bağlamında hangi durumlarda kullanıldığı, eylemlerin anlamı nasıl etkilediği ve bu kullanımların kanıtsallığın ulamlarıyla ilişkisi incelenmeyi beklemektedir. Bu konuya dikkat çekmek ve diller arası incelemelere katkı sağlamak amacıyla bu çalışmada, Mehmet Âkif Ersoy'un eserlerinden oluşan derlem çerçevesinde birinci kişi ile kanıtsallık işaretleyicileri -mIş/ImIş kullanımları ele alınmıştır. İncelemede, eylemlerin kılınış özellikleri, eylem sınıflandırmalarına göre olay ya da içsel durum eylemi olup olmamaları ve eylemin istemli veya istemsiz gerçekleşme durumu örnekler üzerinden anlam bilimsel ve edim bilimsel yaklaşımla tartışılmıştır. Bir sınıflandırma önerisi geliştirilerek derlemde belirlenen kullanımlar, konuşucunun bilinç durumuna göre altı alt başlık altında değerlendirilmiştir. Bunlara ek olarak özellikle edebî eserlerde kanıtsallığın görünümü ve bir üslup özelliği olarak hangi durumlarda kullanımına başvurulduğu sorgulanmıştır. Kullanım örneklerinin tarandığı derlemin oluşturulmasında, metinlerin diyalog içermesi ve konuşma diline yakın olması ölçüt olarak kabul edilmiştir. İnceleme sonucunda, birinci tekil ve çoğul kişi tercihinin anlamın ortaya çıkmasında etkili olduğu, özellikle birinci tekil kişi ile kullanımlarda geniş bir anlam alanının işaretlenebildiği görülmüş, kontrol eksikliği ve bilinç dışı katılım gibi konuşucunun dolaylılığı tercih ettiği bilince dayalı durumlar ve edimsel olarak ironi, nesnellik vb. anlamlardaki kullanımlar tespit edilmiştir. Derlemde birinci çoğul kişiyle kanıtsal kullanımı, önermenin sorumluluğunu alma ve anlatımı güçlendirme amacıyla tercih edilen bir üslup özelliği olarak yorumlanmıştır. Sözlük birimlerin özellikleri değerlendirildiğinde ise çoğunlukla istemsiz gerçekleşen ve içsel durum eylemlerinin kullanıldığı bulgusuna erişilmiştir.

New Age inanışlar ile neoliberalizmin yükselişinin bir bağlantısı vardır. Neoliberal birey kolektiviteden uzak bir yalnızlık ortamında bir girişimci gibi kendine özgün yeni bir benlik inşa eder. Bu makale neoliberal öznenin özgün benliğini ve gerçekliğini yaratmaya zorlandığı bir sosyal yapı içerisinde yöneldiği öznel bir inanç sistemini konu almaktadır. Makalenin temel argümanı neoliberal özenin acılarını dindirmeye yönelik pek çok inanç ve uygulama sunan New Age'in geç kapitalizmin bir ürünü olduğu üzerinedir. Bu argüman, önce moderniteden postmoderniteye geçişte öznelliğin dönüşümü konusuna; daha sonra postmodernitenin ekonomik altyapısını oluşturan geç kapitalizmde kültürün depolitizasyonu meselesine; akabinde bu depolitize olmuş kültürün içinde gelişen New Age eğilimlerin iyileştirici vaadinin arka planına; son olarak New Age'in içinde konumlandığı yeni paradigma olan Kuantum mistisizmi ve bunun küresel anlamadaki popülerliğinin ardında yatan psikanalitik kökenlere değinilerek geliştirilmektedir.