Search results

Alfred the Great's domboc ('book of laws') is the longest and most ambitious legal text of the Anglo-Saxon period. Alfred places his own laws, dealing with everything from sanctuary to feuding to the theft of bees, between a lengthy translation of legal passages from the Bible and the legislation of the West-Saxon King Ine (r. 688-726), which rival his own in length and scope. This book is the first critical edition of the domboc published in over a century, as well as a new translation. Five introductory chapters offer fresh insights into the laws of Alfred and Ine, considering their backgrounds, their relationship to early medieval legal culture, their manuscript evidence and their reception in later centuries. Rather than a haphazard accumulation of ordinances, the domboc is shown to issue from deep reflection on the nature of law itself, whose effects would permanently alter the development of early English legislation

"טונקל-פינצטערע וועלדער, פארצוקנדיקע וועלף, היילונג מיט געהיימע געוויקסן, איבערנאטירלעכער קראפט פון א מאן, שדים, רוחות, גבורה און נסים, א סך נסים, טאנצן אין איינעם ארום אין לייזער בליטס לעבנס-געשיכטע ווי א שפאנענדיק, שטורמישער אווענטורעס-בוך. אבער דער סיפור-המעשה פון לייזער איז ניט קיין אווענטורעס-ראמאן. פרוכט פון א שרייבערס שעפערישן דמיון. עס איז ניט קיין לעגענדע. דאס איז זיין ממשותדיק לעבן, זיין קינדהייט הייבט זיך אן אין די דרייסיקער יארן פון צוואנציקסטען יארהונדערט, אין א קליין, פארווארפענעם דארף, דעמאלט אין מיזרח-פוילן און היינט אוקראינע, פון וועלכן ער מיט זיין משפחה ווערן געצווונגען צו אנטלויפן מיטן אוסבראך פון צווייטן וועלט-קריג. דריי יאר האט די משפחה בליט אויסבאהלטן אין די וועלדער. דריי יאר פון פחד, פון הונגער און גרויל, און אויך, לויט יעטוועדן קוקווינקל, פון א סך מזל אדער פון גאטס הילף." -- מן המעטפת האחורית