Search results

Az MTA-ELTE Általános Irodalomtudományi Kutatócsoportja (ÁITK) régóta kezdeményező szerepet játszik a kultúratudományi átalakulás magyarországi közvetítésében. Több kötetet is megjelentettek már az egyre táguló horizontú kultúra- és médiatudomány területéről, akár annak tárgyáról, módszereiről vagy szemléletéről van szó. Legújabb kézikönyvük abból a felismerésből született, hogy a hazai könyvkínálatból teljes egészében hiányzik egy olyan munka, amely áttekintené a kultúra- és médiatudomány szerteágazó összefüggésrendszerének néhány alapvető irányát és jelenségét, tisztázná legfontosabb fogalmait, bemutatná jelentős szerzőit és alapműveit. Ez a hiány nemcsak a kultúratudományi kézikönyvekben és lexikonokban dúskáló, angol vagy német nyelvű könyvkiadással összehasonlítva válik tapinthatóvá, hanem a bölcsészettudományi egyetemi oktatás mindennapi használatában is - olvashatjuk a kötet előszavában. A minél átfogóbb kép érdekében a szerkesztők az ÁITK tagjain túl számos más hazai tudományos műhely tagjait is felkérték az egyes szócikkek megalkotására, s a témák szerteágazó jellegéből adódóan több cikk készült páros vagy csapatmunkában. A kötet írásait a szerkesztők négy kategóriába sorolták. A Jelenségeknek nevezett nagyobb terjedelmű szócikkek (pl. anyag, cultural studies, ember, emlékezet, filológia, hálózat stb.) a kultúratudományok fő kérdésirányait, témáit, érdeklődési területeit igyekeznek körbejárni. Ezek annyiban mindenképpen többek a fogalmaknál, hogy nem köthetők egy-egy szerzőhöz vagy irányzathoz, így jelentésük is lényegesen változhat a tárgyalás kontextusáról függően. Az egyes szócikkek további alfejezetekre tagolódnak, mint a Felütés, a Fogalomtörténet, a Kontextusok és a Kultúratudományi jelentőség

"Dit boek bevat de resultaten van een rechtsvergelijkend onderzoek naar de tweeledige vraag a) welke werkwijzen Duitsland, Engeland (en Wales), Ierland en Italië (naast Nederland) hanteren voor het in beslag nemen en confisqueren van vermogen met een vermoedelijk criminele herkomst in situaties zonder vervolgbare of veroordeelde dader, en b) tegen welke belemmeringen de Nederlandse autoriteiten en de autoriteiten in de genoemde landen aanlopen in geval van grensoverschrijdende samenwerking in dergelijke gevallen. Specifieke aandacht gaat uit naar beslag en confiscatie van I) criminele opbrengsten onder zogenoemde 'windhappers' (personen die geen (of nauwelijks) geregistreerd inkomen hebben, maar wel veel geld te besteden hebben), II) erfenissen die (geheel of ten dele) bestaan uit de opbrengsten van (vermoede) strafbare activiteiten van de erflater, III) tegoeden die zijn aangetroffen op onbeheerde bankrekeningen, en IV) (grote) hoeveelheden cash geld die zijn aangetroffen zonder dat een relatie tot een bepaalde persoon valt aan te wijzen

Veiligheid is sinds midden jaren tachtig een 'hot item' voor politiek, beleid en wetenschap. Een economische recessie, toegenomen immigratie en vertrek van oorspronkelijke bewoners hebben in steden voor fysiek en sociaal verval gezorgd, onder meer met harddrugsoverlast en straatprostitutie tot gevolg. Rechts-populistische partijen in Nederland en België vonden daar gehoor onder gedesillusioneerde burgers. Dit dwong links-progressieve stadsbesturen meer werk te gaan maken van publieke veiligheid. Na de eeuwwisseling trokken nieuwe politieke partijen van buiten het establishment de aandacht van het electoraat. Rotterdam vestigde na de verkiezingsoverwinning van Leefbaar Rotterdam in 2002 haar naam als 'veiligheidsstad'. En ambtenaren van de stad Antwerpen introduceerden vergelijkbare retoriek en instrumenten in het Stadsplan Veilig uit 2004. Dit boek is geen evaluatie van dit beleid. De auteur inventariseert en vergelijkt de diversiteit in perspectieven van professionals en bewoners op veiligheid en dit lokale veiligheidsbeleid in twee kwetsbare wijken in beide havensteden. Via een sociaalconstructivistische benadering staat hierin de betekenisgeving van burgers, politiemedewerkers, ambtenaren en bestuurders centraal. Deze perspectieven worden tevens geplaatst binnen de lokale wijk- en beleidscontext om verschillen en overeenkomsten tussen beide onderzoekslocaties te duiden

Dagelijks worden we overspoeld met nieuws over fundamentalistische bewegingen die aanslagen plegen. We zijn geprogrammeerd om te denken dat de islam weer toeslaat. Ook als er geen aanslagen zijn, voelen we ons bedreigd: door vrouwen die hoofddoeken dragen en door mannen met baarden die moskeeën bezoeken. Wat is er met onze samenleving aan de hand dat we een grote behoefte aan een vijandbeeld hebben? Zijn de problemen in onze samenleving opgelost als er geen mensen met een andere cultuur meer wonen? In alle religieuze en seculiere bewegingen komen groepen met fundamentalistische opvattingen voor. Eenzijdig wijzen naar de islam als grote boosdoener leidt niet tot inzicht in maatschappelijke processen. In een brede historische analyse worden de wortels en verschijningsvormen van het fundamentalisme ontdekt. Fundamentalisme wordt hier opgevat als een gesloten denksysteem met absolute waarheidsopvattingen die, desnoods met geweld, aan andersdenkenden wordt opgelegd.-- page four of cover