The European Education and the Objectives of the Polish Education in the Years 2012–2025 ; Edukacja Europejska i zadania polskiej edukacji w latach 2012–2025

Abstract

In 2004, Poland became a Member State of the European Union. It was 35 years since the Forecasting Committee "Poland 2000 Plus" was appointed at the presidium of the Polish Academy of Sciences (Polish: PAN). On that occasion, a scientific conference took place, the result of which was the publication entitled Poland in the Face of the Challenges of the Future. It has become an inspiration for scientists, politicians and other professionals to adopt more strategic thinking about the future of Europe and Poland. The basis of the educational strategy should not only be economic and pragmatic objectives, but most of all, common values of the European civilisation. According to the Report of the European Commission Education for Europe, among these values, there are human rights (human dignity), fundamental freedoms, democratic legitimacy, peace, rejection of violence as a means to an end, respecting others, equal opportunities, principles of rational thinking, protection for the ecosystem and individual accountability. The policies and projects of the educational system reform of the Ministry of National Education (Polish: MEN) and Ministry of Science and Higher Education (Polish: MNiSW) as well as the Development Strategy of Poland until 2020–2030 of the Forecasting Committee aim to provide schooling at secondary school level with matriculation examination for about 80–85% of the population, at higher education level for 40–50% of the population aged 19–24. These schooling indicators have formally been exceeded. Presently, it is necessary to provide the good quality of education and to encourage students to choose deficit professional training courses, higher education as well as lifelong learning. In Poland, it can be observed that education sciences are unsatisfactorily used in developing reform concepts and in their implementation as demonstrated by underestimating educational reports and expertises, as well as constant changes of education ministers. Contemporary economy and pedagogy refer to the expenses on education as "investment in human" and "human capital", which guarantee the development of a country and of the quality of life. A significant proportion of teachers, young people, schools and universities as well as the mass media may change education and culture into a great program of the 21st century. ; Polska w 2004 roku stała się członkiem Unii Europejskiej. W tym samym roku minęło 35 lat od powołania Komitetu Prognoz "Polska 2000 Plus" przy Prezydium PAN. Z tej okazji odbyła się konferencja naukowa, której rezultatem jest wydawnictwo pt. Polska w obliczu wyzwań przyszłości. Jest ono inspiracją do szerszego kierowania się przez naukowców, polityków oraz ludzi innych zawodów strategicznym myśleniem o przyszłości Europy i Polski. Podstawą strategii edukacji powinny być nie tylko cele ekonomiczne i pragmatyczne, ale przede wszystkim wspólne wartości cywilizacji europejskiej, którymi według raportu Komisji Europejskiej Edukacja dla Europy są: prawa człowieka (godność osoby ludzkiej), podstawowe swobody, demokratyczna prawomocność, pokój i odrzucanie przemocy jako środka do osiągnięcia celu, poszanowanie innych ludzi, równość szans, zasady myślenia racjonalnego, ochrona ekosystemu, odpowiedzialność jednostkowa. Projekty i strategie reformy systemu edukacji MEN i MNiSW oraz Strategia Rozwoju Polski do roku 2020–2030 Komitetu Prognoz PAN zakładają zapewnie skolaryzacji na poziomie maturalnego kształcenia średniego dla ok. 80–85% populacji, a na poziomie studiów wyższych dla 40–50% populacji w przedziale wiekowym 19–24. Takie wskaźniki skolaryzacji zostały już formalnie przekroczone, teraz należy zapewnić odpowiedni poziom jakości kształcenia oraz stymulować i wspierać wybieranie deficytowych kierunków kształcenia zawodowego i wyższego oraz ustawicznego. W Polsce obserwuje się niezadowalające wykorzystanie nauk o edukacji w wypracowaniu koncepcji reform i ich wdrażaniu, czego dowodem jest niedocenianie raportów edukacyjnych oraz ekspertyz, a także nieustanne zmiany ministrów resortów edukacyjnych. Współczesna ekonomia i pedagogika określają wydatki na edukację i naukę jako "inwestycję w człowieka" i w "kapitał ludzki", które są gwarancją rozwoju kraju oraz poprawy jakości życia ludzkiego. Poważny procent kadry nauczycieli, młodzieży, szkół i uczelni oraz mass mediów może edukację i kulturę zamienić na wielki program XXI wieku.