Suchergebnisse

Anahtar Kelimeler : Türkiye, Irak, Körfez Savaşı, Terörizm, Politika, Birleşmiş Milletler, Amerika Birleşik Devletleri, Kürtler, Petrol ÖZETIrak, 1990'da Kuveyt'i kendi toprakları olduğu, Kuveyt'in Irak petrolünü kuyular açmak suretiyle çaldığı ve uluslararası piyasalarda petrolün fiyatını düşürdüğü gerekçeleri ile işgal etmiştir. Birinci Körfez Savaşı ile Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin aldığı kararlara dayanarak Irak'a müdahale edilmiş ve Irak, Kuveyt'ten çıkarılmıştır. İkinci Körfez Savaşı, Güvenlik Konseyi'nin askeri müdahaleyi açıkça içeren kararı olmamasına rağmen yapılmıştır. Savaş, Irak'ın Kitle İmha Silahlarına sahip olduğu, teröre destek verdiği, totaliter Irak rejiminin değiştirilmesi gerektiği gerekçeleri ile yapılmıştır. Birinci Körfez Savaşı sonrasında Kuzey Irak'ta de facto bir Kürt devleti kurulmuştur. İkinci Körfez Savaşı sonrası Irak, federal yapıya dönüşmüştür. Kuzey Irak'ta kurulan Kuzey Irak Yönetimi, başta özerklik olmak üzere önemli anayasal haklar elde etmiştir. Her iki savaş boyunca da Birleşmiş Milletler Örgütü'nün de içinde bulunduğu bölgesel ve bölge dışı aktörlerin izlediği politikalar olmuştur. Her iki savaş çok önemli sonuçlar doğurmuştur. ABD ve Koalisyon Güçleri, İkinci Körfez Savaşı'nı uluslararası toplumun muhalefetine rağmen yapmıştır. AB ülkelerinin bir kısmı ile Rusya, Çin gibi ülkeler, ABD müdahalesine karşı çıkmışlarsa da başarılı olamamışlardır. İkinci Körfez Savaşı sonrası BM'nin uluslararası barış ve güvenliği sağlama rolü tartışılır hale gelmiştir. Bu savaş sonrasın da ABD ile Türkiye'nin de dahil olduğu bazı bölgesel ve bölge dışı aktörlerle ilişkilerinde önemli kırılmalar meydana gelmiştir. Türkiye, her iki savaşa diplomatik yollarla engel olmaya çalışmıştır. Savaşlar Türkiye'nin iç ve dış politikalarında derin izler bırakmıştır. Irak ile tarihsel, kültürel ve ekonomik önemli ilişkileri bulunan Türkiye, her iki savaştan da siyasal ve ekonomik bakımlardan olumsuz etkilenmiştir. Kuzey Savaşlar sonrası ortaya çıkan olumsuz etkilerin, Irak'ta ilerde meydana gelecek siyasi yapılanmaya bağlı olarak derinleşmesi de söz konusu olabilecektir. ABSTRACTIraq occupied Kuwait in 1990 by claming that it was own land, that Kuwait stole the oil belonging to Iraq through opening wells and that caused the price of oil to decrease in the international market. The decisions which were made by the United Nations Security Council were taken as basis and this occupation was prevented by the First Gulf War.The Second Gulf War broke out although the Security Council did not have a decision including a military attract. That Iraq had Weapons of Mass Destruction, that it supported the terrorism and that the totalitarian government in Iraq should be changed were shown as the reasons of the war. After the Second Gulf War, Iraq turned to a federal state. The North Iraq Government, which was established in the North Iraq, obtained important constitutional rights such as autonomy. During the Gulf Wars, there were policies followed by the actors in the region and out of the region including the United Nations.Both wars gave birth to very important consequences. The United States and the Powers in Coalition went to war in spite of the international opposition. After this war, the U.S.A had important breaks in its relations with the actors from or out of the region including Turkey.They tried to prevent both wars through political methods. These wars left deep tracks in Turkey's politics both inside and outside. Turkey, which has historical, cultural and economic relations with Iraq, was affected negatively by these wars. The negative effects of the wars may deepen depending on the political structure in Iraq in the future.

ÖZETBir ülkede siyaset sistemi ve kadınların varlığı arasındaki ilişkiler çok güçlüdür. Demokratik ülkelerin genel niteliği, kadın ve erkekler de dahil ülkedeki tüm unsurlar arasında eşitliğin garanti altına alınmasıdır. Bu anlamda eşitlik, bir ülkedeki kadınlar ve erkekler arasında kamusal yaşamda ve özellikle siyasette (parlamentoda) niteliksel ve niceliksel bir dengenin bulunmasıdır. Parlamentoda hem nicelik hem de nitelik olarak kadın ve erkeklerin eşit temsili doğal bir olay değildir. Kadınlar ve erkeklerin siyasal yaşama farklı bir biçimde başlamaları siyasal alandaki deneyimlerinin eşit görülmemesine neden olmaktadır. Kadınların siyasi mücadelelere parlamentoda başlarken, erkekler siyasete parlamento dışında başlarlar. Bunun sonucunda, kadınların erkeklerin gerisinde kalmalarını düzeltmek amacıyla kadınlara kamu ve siyaset alanlarında (parlamento) bir yer edinebilmelerine yardımcı olacak mekanizmalar bulunması gerekir. Bu amaçla, kadınlaryasette önemini destekleyen hukuki araçlar ve genel seçim mekanizmaları geliştirmekle işe başlanabilir. Bu konuda önemli araçlardan bir tanesi olan genel seçimler adil ve kadınların önemini destekler ise, kadınların parlamentoda temsil edilmesiyaygınlaşabilir. Bununla birlikte, adil ve kadınların önemini destekleyen genel seçim sistemi tek başına kadınların parlamentodaki temsilini artıramaz. Bu konuda, kadınların kamu ve siyaset sektörlerinde bir yer edinmelerine sağlayacak, örneğin istek, yaratıcılık ve eğitim düzeyi gibi diğer unsurları da dikkate almamız gerekirABSTRACTThe existence of women in one country, has a strong relations with the political system in that country too. In the democratic countries, there is general characteristic, where they have equivalence guarantee for all of the element of the country include equivalence between women and men. The equivalence between women and men can define as balance of qualities and quantities in the public sector especially for political sector (parliament) that women and men should have. The equivalence of representation of women and men in parliament, as qualities and quantities, couldn't happen naturally. Political experiences between women and men couldn't been seen equally, because they have a different starting point in politics. We may say that women has been beginning their hassle from the inside house, but men has been beginning their hassle from the outside house. Because of that, we have to make the exact mechanism for women to solve their fact of having the fallen behind, in the aim for getting good position in public sector and political sector (parliament). We can start it, from creating law instruments and general election mechanisms that take sides of women importance. General election is the important instrument, because if general election system has fairness and take sides of women importance, then chance of woman to take the position in parliament will opened widely. But, the existence of the general election system that is fair and take sides of women importance can't increase women representation in parliament directly. We think about other factors, such as the ability of women themselves, like willingness, creativity, and level of their education, for getting positions in public sector and political sector (parliament).

ÖZETSOGUK SAVAS SONRASI AVRASYA JEOPOLİTİĞİ:ORTA ASYA'DA YAPISAL DÖNÜSÜMSoguk Savas, Avrasya kara gücü olan Sovyetler Birligi'nin çözülmesi ve yeniCumhuriyetlerin meydana gelmesiyle sonuçlandı. Soguk Savas döneminde iki Süper gücünolusturdugu dengenin Deniz gücü olan Amerika'nın lehine kayması ve SovyetlerBirligi'nin cografik olarak içeriye çekilerek günümüz Rusya Federasyonu topraklarıylasınırlı kalması, Avrasya Bölgesinde jeopolitik bosluk alanların dogmasına neden olmustur.Batı kaynaklı teorisyenlerin Heartland ve Rimland olarak adlandırdıkları bölgeyi olusturanOrta Asya devletleri, Soguk Savas sonrasında sancılı bir dönemden geçerek hembagımsızlıklarını pekistirmeye çalısmaktadırlar hem de Süper ve Bölgesel güçlerlediplomatik oyunlarıyla siyasi ve iktisadi istikrarı korumaya çalısmaktadırlar.Bu çalısmada uluslar arası ekonomi-politik yapılanmada kuzey-güney arasında,uluslar arası jeo-kültürel yapılanmada Dogu-Batı arasında bir geçis hattı üzerinde bulunanOrta Asya devletleri, söz konusu konumunun yapısal dönüsmesiyle jeoekonomik, jeopolitikve jeokültürel parçalanmayı önleyen bir strateji gelistirilmesi gerektigi anlatılmaktadır.Yazar, Avrasya hinterlandının merkezinde yer alan ve kendi içinde hem Asya hem deAvrupa medeniyetlerinin sentezini barındıran ve bir o kadar da ne pür Avrupalı ne de pürAsyalı olan Orta Asya medeniyet havzasının öz parametrelerine kavusmasıyla hem bölgeselhem de evrensel dönüsümlere yol açabilecek kapasiteye sahip oldugunu öne sürmektedir. ABSTRACTTHE GEOPOLITICS OF EURASIA IN THE PERIOD AFTER COLD WAR:STRUCTURAL TRANSFORMATION IN CENTRAL ASIADisintegration of the Continental Power of Eurasia - Soviet Union - has led to theend of the Cold War. The balance of powers between two blocks has collapsed in favor ofSea Power – USA - , thus the collapsed Soviet Union has reduced the borders up to thepresent border of the Russian Federation that has led to the formation, the so calledgeopolitics vacuum in the Eurasian territory. The government elite of the Countries ofCentral Asia, a territory which has been named by some Western theoretics as Heartlandand Rimland, passing through the period of reconstruction of statehood, are compelled toconduct different sorts of diplomatic maneuvers with global and regional actors,establishing thus political and economic stability inside these countries.In this work, since the countries of the Central Asia are on the North-Southcrossing point as the economy-politic direction and on the East-West crossing point as ageo-cultural direction, it is emphasized on the necessity of preventing geo-economics, geoculturaland geo-politic splitting and developing necessary strategic plan for this purpose bystructural transformation. The aim of the thesis is to show, that the countries of the CentralAsia, which have roots in ancient civilization and comprising in itself the synthesis ofEuropean and Asian cultures, which is at the same time not pure European or Asiandisplay of western and eastern civilization, have huge potential on regional and globaltransformation.

ÖZETAvrupa bütünleşmesinde kültür ve kimliğin yeri sorunsalı, bütünleşmenin bir adım daha ileri gidebilmesi için Avrupa'nın çözmesi gereken temel çıkmazlardan biridir. Bu çıkmaz, 2005 yılında Anayasal Antlaşma'nın onaylanması sürecinde yapılan referandumlarda Fransız ve Hollandalı seçmenlerce reddedilmesi ve Anayasal Antlaşma'nın yerine hazırlanan Lizbon Antlaşması'nın Temmuz 2008'de İrlanda referandumunda başarısızlığa uğramasıyla, daha açık ve önemli hale gelmiştir. Avrupa Birliği'nin çözmek zorunda olduğu bu kriz, Birlik'in vatandaşlarının nezdindeki meşruiyeti ve "daha yakın bir Birlik"in nasıl kurulacağı hakkındaki tartışmaları alevlendirmiştir. Bu çalışma, bir yönetim şekli olan Avrupa Birliği'ne ait olma duygusu üzerine oturan bir vatandaşlık bilinci ve Avrupa Birliği vatandaşlarının birlikte izleyebilecekleri belirli değerler ve siyasi hedefler sağlayabilecek politik bir Avrupa Birliği kimliğini tartışmaktadır. ABSTRACTThe place of the culture and identity in the integration has long been one of the most basic challenges that the European integration has to solve for moving a step forward. This challenge became more apparent and crucial as a consequence of not only the rejection of the Constitutional Treaty by French and Dutch voters at the referenda hold for ratification in 2005, but also failure of the Treaty of Lisbon, which was prepared instead of the Constitution, at the Irish referendum in June 2008. This crisis that the European Union has to cope with has exacerbated the discussions about the legitimacy of the European Union in the eyes for its citizens and how 'ever closer Union' can be established. This study, in general, tries to discuss the possibility of a political identity of the European Union, which may establish a consciousness of citizens as a sense of belonging to the European Union as a polity and certain basic values and political objectives that citizens of the European Union pursue jointly.

ÖZET Siyasal iletişim aktörlerinden siyasi partilerin ve milletvekili adaylarının 2002 Genel Seçimlerinde Edirne'de yerel gazeteleri kullanırken izledikleri siyasal pazarlama yollarını araştıran, gazeteler ve siyasal iletişim sisteminin birbirleriyle olan ilintisini irdeleyen ve bu alanlardaki dönüşümleri gözler önüne seren bu tez çalışması gazetelerin de siyasal iletişim açısından tavırlarını belirler. Çalışmanın asıl konusu; bu alanlarda yaşanan dönüşümleri ve günümüzde gelinen noktaları belirledikten sonra siyasetin nasıl yapıldığı, siyasal pazarlamanın siyasi partilerde nasıl kullanıldığı ve Kasım 2002 seçimleri öncesinde Edirne merkezindeki, Hudut, Sonhaber, Edirne, Edirne Haber, Vatandaş Gazeteleri'nin haberlerinin siyasal pazarlama iletişimi açısından araştırılmasıdır.Araştırma sonuçları Edirne yerel gazetelerinin taraflı bir habercilik içinde olduğunu göstermektedir. Edirne'deki yerel gazeteler seçim döneminde siyasal aktörler ve seçmenler arasındaki iletişimi dengeli bir biçimde sağlayamamıştır. Sahiplik öğesi ve reklam gelirlerine bağlı lehte bir yayıncılık anlayışı benimsemiştir. Ancak, siyasal aktörler tarafından kullanılan yerel gazetelerin seçmen üzerinde herhangi bir etkisi de oluşmamıştır. ABSTRACT THE ROLE OF THE LOCAL PAPERS IN EDIRNE IN POLITICAL COMMUNICATION IN 2002 GENERAL ELECTIONThis thesis study, which searches the political marketing strategies followed by the political parties and candidates for Member of Parliament - the elements of political communication actors - when they used the local papers as a tool in 2002 General Election, considers the relationship with the local papers and political communication system between each other and shows the conversions in these fields, also determines the attitudes considering the political communication of the local papers. The main subjects of this study are how to make politics after determining the conversions of this field and how it came to the present day, how political marketing are used in the political parties and to search local papers located at the centre such as; Hudut, Sonhaber, Edirne, Edirne Haber, Vatandaş considering the political marketing communication before November 2002 General Election.The results of the research show that the local papers of Edirne are in the mood of unfair journalism. The local papers in Edirne could not provide the communication between the political actors and voters in harmony during campaign. They tended to embrace a concept, an understanding of beneficiary publishing (style) depending on advertisement incomes and having ownership in the local papers. On the other hand, any kind of impact of the local papers, which are used by the political actors, has not been formed on voters.

ÖZETDemokrasiyi, tarihsel bağlamıyla mercek altına aldığımızda halkın doğrudan karar alma sürecine katıldığı ve iradesini doğrudan yansıttığı bir sistemle/modelle karşılaşırız. Zira demokrasi dediğimiz olgu, en baskın haliyle bu model üzerinde vücut bulmuştur. Fakat tarihsel mecrası içerisinde ortaya çıkan ulus-devlet paradigmasıyla, nüfus hareketlerinde artış yaşanmış ve bunu coğrafik sınırların genişlemesi takip etmiştir. Tam da bu noktada doğrudan demokrasi olgusu, değişen sürecin koşullarına cevap verememiş ve model, işlevini büyük ölçüde yitirmiştir. Onun yerine, ulus-devlet paradigmasına uyumlu ve çağın gereklerine cevap verebilen temsili demokrasi modeli ortaya çıkmıştır.Temsili demokrasilerde halk, karar alma sürecine doğrudan değil; ancak seçimler yolu ile katılabilmektedir. Tam da bu noktada ülkemizin demokratik devlet niteliğini zedeleyen % 10 ülke seçim barajı, halkın seçme ve seçilme hakkına getirilmiş bir sınırlama olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada, % 10 ülke seçim barajı ele alınmıştır. Bu bağlamda çalışmamızda öncelikle demokrasi kavramı, demokratik seçim kavramı ve seçim sistemleri ele alınmıştır. Daha sonrasında seçim barajı, genel olarak işlendikten sonra ülkemizde uygulanan % 10 ülke seçim barajının anayasal ve yasal dayanakları incelenmiştir. Ayrıca seçim barajlarının seçmen davranışları üzerindeki etkileri çerçevesinde ülkemiz pratiğinde % 10 ülke seçim barajının seçmen davranışları üzerindeki etkileri de ele alınmıştır. Sonrasında 1987-2011 milletvekili genel seçim sonuçları ışığında, ilgili dönemlerde oluşan aşkın ve eksik temsil durumları belirlenerek TBMM'nin temsil sorununa değinilmiş, % 10 ülke seçim barajı ile ilgili TC. Anayasa Mahkemesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi tarafından verilen kararlar irdelenmiştir.Sonuç olarak, % 10 ülke seçim barajı olgusu hakkında genel bir değerlendirme yapılarak bu olgudan kaynaklı ortaya çıkan sorunlara çözüm önerileri sunulmuştur.Anahtar Kelimeler: Temsili demokrasi, seçim, seçim sistemleri, seçim barajı, % 10 ülke seçim barajı.ABSTRACTShould the democracy be analyzed through a historical perspective, one can understand that the democracy is a system/model, in which the people participates in decision-making process directly and demonstrates a free will. After all, the phenomenon "democracy" has come into being from this system. With the rise of the paradigm "nation state", however, an increase in population was observed and this increase led to geographical expansion. At this point, direct democracy could not respond to changing circumstances and lost most of its actual functions. The model "representative democracy" occurred as a result. This new model was very suitable for the nation-state understanding.At representative democracies people do not attend the decision-making process directly; instead they elect the candidates who make decisions for them. From this point of view, 10% election threshold has been damaging our country's democratic state feature. This is also a restrictive measure to suffrage.In this study the 10% election threshold is examined. In this respect, the terms like "democracy", "democratic elections", and "electoral systems" are analyzed. Afterwards legal and constitutional grounds of 10% threshold are inspected. The effects of threshold over voting behavior are also taken into consideration during the work. In the light of election results in the time period 1987-2011, the issue of representation in the Parliament (Grand National Assembly of Turkey) is pointed. Verdicts and decisions taken by the Constitutional Court of Turkey and the European Court of Human Rights are scrutinized.Finally, a general assessment regarding the 10% election threshold is made and some solutions to the issues caused by threshold are presented.Key Words: Representative democracy, election, electoral systems, election threshold, 10% election threshold.

ÖZET1970-80 yılları Türk siyasal yaşamı için önemli bir dönemi oluşturmaktadır. Bu dönemin farklılığı dünya politikasını etkileyen Soğuk Savaş dinamiklerinin ötesinde ideolojik uyanışlara bağlı olarak yaşanan sosyal dönüşüm ve politik kültürdeki değişimdir. Bu süreçte, 1961 Anayasasının kamusal alanda göreceli olarak yarattığı özgürlük ortamı, sosyal yaşama güçlü şekilde nasıl yansıdığını, iktidar ve muhalefet tarafından nasıl algılanıp politika oluşum sürecine nasıl aktarıldığı görülebilmektedir. Anarşinin varolduğu ve devletlerin güç dengesiyle biçimlediği uluslalararası sistem anlayışının aksine, sosyal politik ve ekonomik değişimleri kapsayan iç siyasal gelişmeler ve kamuoyunun devlet dışı yapılarlara politika oluşum sürecine katılımı uluslararası ilişkiler literatürünün yeni yaklaşımı olmuştur. Bu bağlamda liberal düşüncenin inceleme alanı olarak gördüğü kalkınmış liberal demokratik yapılarında ötesinde bu çalışma iç siyasal dinamiklerin Türk dış politikasının oluşum sürecinde belirleyici olduğu araştırmanın temel sorusudur. Bu süreç Türkiye Büyük Millet Meclisinde 1971 -1980 arası yapılan Dışişleri bakanlığı Bütçe görüşmeleri tutanakları incelenerek değerlendirilecektir. ABSTRACTThe importance of the period 1970-80 in Turkish political history not only comes from the reflections of the Cold War period in World Politics but also from the new ideological awakenings and social transformation of the society and Turkish political culture. Most dominant force for these changes is the relative political freedom which 1961 Constitution had built in public life and how it's perceived by the political elite in the power and in the opposition. According to new international approaches adversely to system based idea of an anarchic structure controlled by state power equilibrium (realist and neo-realist theories), domestic structures enclosing social, political and economical changes and public opinion involvement by non-state structures to policy making procedures had evaluated international environment. In case of the narrow understanding of the liberal approach just looking from state centric view from liberal developed countries this research want to analyze an important decade for Turkish foreign policy building that had highly affected by domestic structures and public opinion. Due to that, this research will answer the question of how these changes affect the decision making mechanisms in domestic political events and how these effects shaped the Turkish foreign policy in 1970's world by analysing Turkish Foreign Ministry Budget discussions in General Assembly between 1971-1980.

ÖZETBu çalışma esas olarak AB'nin Romanya'yı 1 Ocak 2007 tarihinde tam üyeliğe kabul etme kararının ardında yatan faktörlerin ele alınmasını amaçlamaktadır. Tezin ana argümanı Romanya'nın AB üyesi olduğu tarihte aslında Birliğe kabul edilmeye hazır durumda olmadığı ve AB'nin katılım şartlarına ilişkin hükümleri katı bir şekilde uygulamış olması halinde, Romanya'nın 1 Ocak 2007 tarihinde üyeliğe kabul edilememiş olacağıdır. Çalışmada, Romanya'nın "vaktinden önce" kabul edilişinin ardında, çeşitli jeopolitik ve stratejik nedenlerin yanı sıra, üye ülkelerin tamamı veya bir bölümü tarafından paylaşılan siyasi taahhütler, çıkarlar veya tercihler gibi unsurların da rol oynadığı ileri sürülmektedir. Buna paralel olarak, tezde ayrıca, Romanya'nın AB üyeliğini çabuklaştıran nedenlerden birisinin, bu ülkenin transatlantik müttefiki Amerika ile arasındaki çok özel ve yakın ilişkiler olduğu savı dile getirilmektedir.Bu çerçevede, tezde son olarak, AB'nin stratejik bir kararla, Romanya'yı vakit kaybetmeden ve tamamen Birliğe entegre etme yolunu tercih ettiği, böylelikle, bu ülkenin ABD yanlısı tutumunu dengelemeyi ve dolayısıyla Romanya'nın dış politika yönelimlerini Amerikan politikalarıyla özdeşleştirmesinin önüne geçmeyi hedeflediği ileri sürülmektedir.ABSTRACTThis thesis mainly aims at analyzing the determinants of the EU decision to accept Romania as a fully fledged member in 2007. In this context, the overall argument of the thesis is that at this date Romania in fact was not ready to be accepted into the Union and if the EU had strictly implemented the formal requirements of membership, accession would not have taken place on January 1, 2007.In this thesis, it is also suggested that there were multiple reasons reflecting inter alia geopolitical and strategic concerns, as well as political commitments, preferences, interests whether shared by the EU as a whole or by influential groups of member states that paved the way for this "premature" acceptance. In parallel to this assumption, it is argued that one other important factor opening the way for her early inclusion into the Union was Romania's very special and close relations with her transatlantic ally, the United States. In this context, the thesis further claims that the EU strategically preferred to absorb Romania completely into the European Union without any delay, in order to temper the country's transatlanticism and keep Romania away from aligning herself with the US foreign policy orientations any further.

ÖZETPartilerin parlamentoda tek başına çoğunluluğu sağlayamadığı durumlarda genellikle koalisyon hükümeti modeli uygulanmıştır. Türk kamuoyu ise bu modelle 15 Ekim 1961 seçimleri sonucunda tanışmıştır. 1961 Anayasası'nın getirdiği yeni seçim sistemi küçük partilere meclise girme olanağı sağlarken büyük partilerin oylarını düşürmüş, tek bir partinin hükümet kurmasını zorlaştırmıştı. Ekim sonuçları da bunun göstergesi olmuş; CHP en fazla oyu almasına rağmen tek başına hükümet kuracak çoğunluğu sağlayamamıştır. Böylece Türkiye'de tek partili hükümetler dönemi sona ermiş ve 1965 seçimlerine kadar sürecek koalisyon hükümetleri dönemi başlamıştır.Türkiye'de 1961- 1965 yıllarında dört farklı koalisyon hükümeti kurulmuştur. Bunlardan ilk üçü CHP lideri İsmet İnönü tarafından, dördüncüsü ise Bağımsız Kayseri Senatörü Suat Hayri Ürgüplü tarafından teşkil edilmiştir. Üçüncü İnönü Hükümeti'nin istifası üzerine, Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel yeni hükümeti kurma görevini Bağımsız Kayseri Senatörü Suat Hayri Ürgüplü'ye vermişti. Tarafsız bir başbakan olan Suat Hayri Ürgüplü AP, CKMP, YTP ve MP ile yaptığı görüşmelerden sonra bu partilerle yeni hükümetin hedef ve planlarını içeren bir koalisyon protokolü imzalamıştır.20 Şubat 1965'te kurulan Ürgüplü Hükümeti'nde MP, CKMP ve YTP genel başkanları görev almazken meclis dışından gelen Süleyman Demirel başbakan yardımcılığı görevini üstlenmiştir. Ayrıca başbakan dışında bağımsızlara görev verilmemiştir. 26 Şubat 1965'te hükümet programı açıklanmıştır. Daha çok yapılması planlanan işler ve temennilerden oluşan program, daha önceki hükümetlerinkiyle oldukça benzerlik göstermesine rağmen 4 Mart'ta yapılan güven oylamasıyla Meclis tarafından kabul edilmiştir.TRT tartışmaları, Petrolün millileştirilmesi, toprak reformu, aşırı cereyanlarla mücadele gibi konular iç politikada hükümeti uğraştıran ana meseleler olmuştur. Hatta bu konular, koalisyon ortakları arasında da zaman zaman anlaşmazlıklar yaratarak koalisyonun varlığını tehdit etmiştir. 8 ay iktidarda kalan Ürgüplü Hükümeti, Kıbrıs meselesini milli bir dava olarak görmüş, dış politikasını da bu çerçevede şekillendirmiştir. Nitekim iç meselelerde fikir ayrılığına düşen AP, CKMP, YTP, CKMP ve CHP Kıbrıs sorununda ortak bir tavır sergilemiştir.ABSTRACTWhen a party can not constitute majority at the parliament, usually the coalition government model is adopted. Turkish public has met this model after the elections dated 15th October 1961. The new election system introduced by the 1961 Constitution has enabled small parties to participate in the parliament, thus decreasing the votes of the big parties it was made difficult for a single party to form a government. The result of October elections was an indicator to this. Although CHP has got the highest votes, they were not able constitute majority to form the government alone. In this way single party government era has reached to an end and a new era of coalition governments has started which would last until 1965 elections. Between 1961 and 1965 four different coalition governments have been established in Turkey. First three were established by the leader of CHP, İsmet İnönü and the fourth was established by the Independent Senator of Kayseri, Suat Hayri Ürgüplü. After the resignation of the Third İnönü Cabinet, President Cemal Gürsel has handed over the mission of establishing a new government to the Independent Senator of Kayseri, Suat Hayri Ürgüplü. Being an independent Prime Minister Suat Hayri Ürgüplü has signed a coalition protocol with AP, CKMP, YTP and MP consisting the targets and plans of the new government after completing his negotiations with these parties. Non of the leaders of MP, CKMP and YTP parties have participated in Ürgüplü Government which has been established on 20th February 1965, whereas Süleyman Demirel who was not a member of the Parliament, was assigned as the Assistant of the Prime Minister. Non of the independent members of the Parliament, except the Prime Minister have participated in this government. On 26th February 1965 the Government Program was announced. Although the program had many things in common with the previous Government Plan, consisting mostly the work plans to be accomplished and wishes, has been accepted by the Parliament after the vote of confidence held on 4th of March. Concerning the internal politics, arguments about Turkish Radio and Television, nationalising of oil, land reform, struggle with the extreme trends were the main issues that the Government had to deal with. These issues have been the major difficulties for the Government to work hard and from time to time have threatened the existence of the coalition due to the disagreements on the issues. Ürgüplü Government, remaining in power for eight months has regarded the Cyprus question as a national cause and shaped its foreign policy within this respect. As a matter of fact although AP, CKMP, YTP and CHP have dissented in internal questions, they have presented a common attitude about Cyprus question.

Irak coğrafyası pek çok kişi ve devletin ilgisini çekmektedir. Medeniyetlerin doğum yeri olan Irak (Mezopotamya) bölgesi geçmişte olduğu gibi günümüzde de pek çok topluma ev sahipliği yapmaktadır. Çalışmanın iyi bir şekilde anlaşılabilmesi için öncelikle Ortadoğu, Mezopotamya ve Irak kavramları anlaşılmalıdır ki çalışmada bahsedilen ülke ve ekonomik potansiyeller zihinlerde yer edinebilsin.Irak toplumu homojen bir toplum değildir. İçinde pek çok farklı etnik gruplar barındırır. Irak toplumunu oluşturan etnik gruplara örnek olarak Araplar, Kürtler, Türkmenler, Asurîler vb. verilebilir. Sayılan etnik gruplar başta Osmanlı imparatorluğu olmak üzere geçmişte bölgede hüküm süren devletlerin bakiyesidir. Irak başlı başına bir ülke veya idari bölge değil iken I. Dünya savaşı sonrasında Büyük Britanya tarafından üç Osmanlı vilayeti birleştirilerek oluşturulmuştur. Irak toplumunun bu kadar heterojen olmasının diğer bir sebebi de bu şekilde açıklanabilir.Türkiye, Irak'a yakın bir komşu olmasına rağmen, Türkiye kamuoyu Irak'a çoğunlukla güvenlik ve petrol (enerji) bakış açılarıyla bakmaktadır. Bu bakış açılarının değişebilmesi başta ekonomik olmak üzere gereken diğer adımların atılmasıyla mümkündür. Çalışma kapsamında Türkiye ve Irak Cumhuriyetleri arasındaki ekonomik potansiyellerin, Enerji, Ticari Faaliyetler, Lojistik ve Sınır Kapıları olarak incelenilmesi amaçlanmaktadır. Enerji başlığında başlıca doğal enerji kaynaklarına (petrol, doğalgaz, elektrik), ticari faaliyetler altında inşaat ve inşaat dışı ticari faaliyetlere, lojistik bölümünde karayolu, demiryolu ve limanlara ve son olarak sınır kapılarına yer verilerek çalışmanın sonuçlandırılması arzulanmaktadır.Türkiye ve Irak birbirlerine sanıldığı kadar uzak olmamakla birlikte hareket edebilecekleri alanlar sanıldığından daha fazladır. --- Iraqi geography attracts many people and states. The region of Iraq (Mesopotamia), the birthplace of civilizations, is home to many societies as it has been in the past. In order to understand the study well, firstly, the concepts of Middle East, Mesopotamia and Iraq should be understood so that the countries and economic potentials mentioned in the study can be found in minds.Iraqi society is not a homogeneous society. It contains many different ethnic groups. Examples of ethnic groups that make up Iraqi society are Arabs, Kurds, Turkmens, Assyrians etc. may give.The ethnic groups are mostly the balance of the Ottoman Empire and the states that ruled in region in the past. While Iraq was not a country or administrative region in its own right, it was formed by Great Britain after the First World War by combining three Ottoman provinces. Another reason why Iraqi society is so heterogeneous can be explained in this way.Although Turkey is a close neighbor to Iraq, Turkey public opinion mostly overlook to Iraq, security and oil (energy) perspectives. The change of these perspectives is possible by taking other necessary steps, especially economic. Scope of the study, the economic potentials between Turkey and Iraq Republic are Energy, Commercial Operations, Logistics, and the border gates is aimed to examination.Under the heading of energy, the main natural resources (oil, natural gas and electricity), construction and non-construction commercial activities under the commercial activities, the highways, railways and ports in the logistics section and finally with the border gates, so that the study desires to reach a conclusion.Turkey and Iraq is not far from each other within as expected, the areas that they can move away in common it is more than it seems.

Bu tezde İsrail'in kuruluş sürecinde etkili olan akımlardan biri olan revizyonist siyonizm düşüncesini ve bu düşüncenin bir ürünü olan İrgun Örgütü'nü araştırma konusu olarak seçtik.Tarihsel perspektifte baz alarak önce İsrail devletinin kuruluşunda etkili olan siyonist düşünceyi tartıştık sonra siyonist akımlar içerisinde yer alan revizyonist siyonizm üzerinde yoğunlaştık.Revizyonist siyonizmin fikir babası olan Vladimir Jabotinsky ve kurulmasında öncülük ettiği Betar gençlik örgütü Yeni Dünya Siyonist Örgütü gibi bu ideolojiyi temel alan örgütleri tanıttık.Sonra İrgun Örgütünden ayrılmış olan Lehi örgütünü tartıştık.Sonuç olarak İsrail devleti'nin kurulmasıyla birlikte oluşturulan savunma gücüne İrgun örgütünün katılmasını açıkladıktan sonra İsrail'in kuruluşu sonrası revizyonist siyonizmin etkisini siyasal olarak ele aldık.Böylece kuruluşundan siyasal partiye evrilmesine kadar olan süreçte revizyonist düşünceyi ve etkilerini ele almış olduk. --- In this thesis,we have chosen revisionist zionism being one of the main streams in the establishment process of Israel and Irgun paramilitary organization and also a product of this thought as a subject.Firstly, we discussed the zionist thought which influenced the establishment of Israel in a historical perspective then we concentrated on revisionist zionism as a right wing movement in the zionist movement.We have presented organizations based on revisionist zionism such as New World Zionist Organization,Betar youth movement and Vladimir Jabotinsky (founding father of revisionist zionism).We also have discussed Lehi movement – it is a fraction separated from Irgun paramilitary organization.- Consequently,we have explained the participation of Irgun to the Israel Defence Forces.On the other hand,we dealt with the impact of revisionist zionism on the establisment of Israel.Thus, we have discussed the process of revisionist zionism from the establishment to the evolution as a political party and its impact.

ÖZET17 Ekim 1966'da kurulan ve 27 Kasım 1971'de toplanan üçüncü kongrede isminin önüne Türkiye ibaresini ekleyerek siyasi varlığını sürdüren Birlik Partisi 12 Eylül 1980 Müdahalesi ertesinde kapatıldı. Katıldığı ilk genel seçim olan 12 Ekim 1969 milletvekili seçiminde aldığı yüzde 2,8'lik oy ve çıkardığı sekiz milletvekili en büyük seçim başarısı olarak kaldı. Bir ölçüde 15 Mart 1970'deki AP hükümetinin güvenoylaması dışta tutulursa, nicel gücü itibariyle genel siyasetin tayin edici bir aktörü olamadı. Bununla birlikte niceliğe indirgenmiş bir yaklaşım Partinin, siyaset tarihimizdeki özgünlüğünü göz ardı etmektir. Özgünlük öteden beri Türkiye tarihinde yaygın tartışmalara konu olmuş Alevilik-Bektaşilik olgusuyla arasında kurulan bağdır ki, partinin nicel gücünü aşan bir ilgiyi gerektirir.Alevi partisi isnadı başından itibaren yetkilileri tarafından reddedilse de partiye dair algının temel bir unsuru olarak varlığını korudu. Geleneği temsil eden kişilerin parti dışına düşmesiyle birlikte yürüyen sol dönüşüm, 1970'li yıllarda partiye damgasını vurdu. Dönüşümün ilk evresinde "Materyalist felsefelerle" "dinsel inançlara aynı ölçüde" değer verdiğini ilan eden parti, 1973 yılındaki "Demokratik-Sol" kabulüyle, çerçevesi belirlenmiş bir Sol "doktrin"de karar kıldı. Bir süre sonra bu kavram da yetersiz görülerek sosyalizm ana eksen haline getirildi. 1961 anayasası çerçevesinde Atatürkçülük, laiklik gibi ülke siyasetinin genel standardını teşkil eden bir vasatla yola çıkan ve faşizm, Nazizm gibi ideolojilerle birlikte Komünizm düşmanlığını da programına yazan parti, 1980'e gelindiğinde artık komünizm düşmanlığını programından çıkarmış, sosyalizmde ısrarlı bir partiydi. Sosyalizm perspektifinden yorumlanan bir Atatürkçülük anlayışı ise, parti söylemindeki varlığını korudu. Kuruluşundan itibaren iç çekişmeler yaşayan parti, Ekim 1969 seçimlerinde beklentisinin çok altında kalan bir Alevi desteğiyle yetinmek zorunda kaldığı gibi, 1970'li yıllarda bunu da koruyamadı. Oylardaki düşüş eğilimini ancak 14 Ekim 1979'daki kısmi senato seçimlerinde terse çevirdiyse de, bunun kalıcı bir eğilim olup olmadığını test etmek 12 Eylül 1980 müdahalesi nedeniyle mümkün olamadı. ABSTRACTUnity Party (BP) was founded in October 17, 1966 and at the third congress ,(November 17, 1971) party got "Turkey" phrase and continue its existence, the party was closed in the aftermath of the political intervention September 12, 1980. Party gained % 2.8 vote and 8 MP's in the first attended general election October 12, 1969 that has remained the biggest election success for the Unity Party. Party could not be a decisive actor in general politics becasue of its quantitive power, if keeps outside the AP Government's vote of confidence March 15,1970. However, a quantitive approach would ignore the party's authenticity in Turkish political history. In Turkey history, Originality has been the subject of widespread debate related to Alevi-Bektashi issue in the party that requires an interest beyond the quantitative power.Although, the authorities denied the claim of being Alevi Party since the beginning and this sense has kept its existence as primary element. When the representatives of the tradition left the party, it became a totally leftist party in 1970's. İn the first phase of the transformation party have declared that, they have the same value towards "Materialist Philosophy" and "Religious Beliefs" and in 1973 party ratified "Democratic-Left" doctrine as a new left framework. After a while, this concept was taken insufficient and Socialism was brought into the main axis.Within the framework of the 1961 constitution, Kemalism, and Secularism are main standards of the politics in Turkey, in related to those standards the party had enmity with ideologies of Nazism, Fascism and Communism and by 1980, hostility to Communism was out of the Party programme and the Party was totally insist on Socialism. Understanding of Kemalism that interpreted from the perspective of Socialism has maintained its presence in the Party discourse.Infighting from the beginning of the Party, in October 1969 election, Party could not met expectations and had to content with small group of Alevi supporters, 1970's Party could not maintain even this support. Although, party reversed the downward trend of votes in the partial senate election October 14, 1979, it was not possible to test whether this is a lasting trend or not due to political intervention of September 12, 1980.

ÖZETBu Yüksek lisans çalışmasının amacı, Avrupa Birliği'nin (AB) kriz yönetimi alanında özerkliğini ve de manevra kabiliyetini, NATO'yla ilişkileri göz önünde bulundurularak, nasıl tanımlandığını analiz etmektir. Çalışma temel uc argüman üzerine kurulmuştur. Birinci argüman, AB'nin kriz yönetimindeki özerkliği ve de belli ölçüdeki manevra kabiliyeti AB'nin ve de NATO'nun önceliklerine bağlı olarak tanımlanır. İkinci argüman, AB'nin askeri operasyonlarının sivil operasyonlarla tamamlanmasının özerklik tanımı üzerinde büyük etkisi vardır. Üçüncü argüman ise, her askeri operasyonun kendi özellikleri içerisinde ele alınmasıyla AB`nin özerkliği ya da manevra kabiliyeti sınanabilir. Bu argümanları kanıtlayarak, çalışmanın ana sorusuna cevap verebilmek için, AB'nin güvenlik ve savunma alanında geçirdiği değişimleri ve gelişimi, tarihsel bağlamda –Soğuk Savaş sonrası- AB-NATO ilişkilerinin gelişimini ve de teoriden sıyrılarak AB'nin pratikteki deneyimleri olan askeri operasyonları ile sivil operasyonları üzerinde durulmuştur.Bu bağlamda, çalışmanın birinci bölümünde; Soğuk Savaş sonrası AB-NATO ilişkileri ve de AB içerisinde kriz yönetimi alanında özerkliğin sağlanmasıyla ilgili istekli seslerin yükselmesi incelenmiştir. Bu bölüm, çalışmanın ana bölümü olan ikinci bölüme hazırlık niteliğindedir. Çalışmanın ikinci bölümünde, AB'nin yürütmüş olduğu askeri operasyonlar; özellikleri, kapasiteleri, AB ve NATO'nun öncelikleri ve de Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası üzerindeki etkileri ele alınarak incelenmiştir. Bunlar Concordia, Artemis ve de Althea operasyonlarıdır. Çalışmanın üçüncü bölümü ise, ikinci bölümü tamamlar niteliktedir. Proxima, Kinshasa Polis Misyonu, Demokratik Kongo Cumhuriyeti Güvenlik Sektörü Reformu Misyonu ve de Bosna Hersek Polis Misyonu incelenmiştir. Bu bölümün amacı, özerkliğin sağlanması için sivil operasyonların ne denli önemli olduğunu ve askeri operasyonları takip etmesi gerekliliğini göstermektir.Bütün bu incelemeler sonucunda, şu sonuçlara ulaşılmıştır:-AB, krizin coğrafi konumu ve de güvenlik ve savunma konularındaki görev ya da yük paylaşımı prensibi sayesinde şekillenen kendi öncelikleri ve de aynı konulardaki NATO'nun önceliklerini hesaplayarak kriz yönetimi hususunda özerklik ve de manevra kabiliyetini tanımlar.-AB'nin askeri operasyonları sivil operasyonlarıyla tamamlandığı zaman kriz yönetimindeki özerkliği de tamamlanır ve güçlenir. Çünkü sivil operasyonlar askeri operasyonları amaç ve özellikler yönünden tamamlar ve de AB'nin kriz coğrafyasına yönelttiği bütünleşmiş kriz yönetimini tanımlar. -AB`nin güvenlik ve savunma alanındaki özerkliği ya da manevra kabiliyeti, her operasyonun kendi içerisinde; uluslararası durum, krizin coğrafi konumu, taraflar, tarafların öncelikleri ele alınarak, tek başına analiz edilmesi ile sınanır. ABSTRACTThis study aims at analysing autonomy and the margin of manoeuver that the EU might define while taking into account the predominant role of NATO in security and defence fields, with a strong emphasis on the military operations of the EU. The first argument of the study is that 'autonomy and the margin of manoeuver of the EU in crisis management are determined by the priorities of the EU while taking into account NATO's priorities'. The second one is that 'when the military operations of the EU are complemented with its civilian missions, they have greater impact on the definition of the Union's autonomous reaction capacity'. In order to enhance and prove these arguments, the study is built upon the historical evaluation of the EU in the security and defence fields, the historical evolution of the EU and NATO relationship after the Cold War and upon the test cases that are the EU's military and civilian crisis management operations in order to evaluate autonomy and margin of manoeuver.Within this framework, the first chapter of the study is constructed on the EU and NATO relations after the end of the Cold War, on the rising voices for the quest for autonomy by the EU. The EU is analyzed as an awakening partner in security and defense issues. The first chapter constitutes the basis, the supporting point and the guidelines for the second chapter. The second chapter is constructed on the concrete cases, -the military operations of the EU namely, Operation Concorida, Artemis and Althea- where the EU has experienced the margin of manoeuver and autonomy in crisis management and also it is constructed on the importance of the priorities of the EU and NATO. It constitutes the spinal column of the study. The third chapter is considered as necessary and complementary to the second chapter, as its objective is to underline the importance of the complementarity of the civilian capabilities of the EU to the military ones in the definition of autonomy. In this context, EUPOL/Proxima, the EU Police Mission in Kinshasa, the EU Security Sector Reform Mission in the DRC, the EUPM/BiH are analysed.The study reaches the conclusion that the EU might define autonomy and the margin of manoeuver in crisis management, according to its priorities which are shaped by the geographical location of the conflict, by burden sharing principle and also taking into account NATO priorities. Secondly, when the military operations of the EU are complemented by the civilian operations, they have a great impact on the definition of autonomy as they complement the military operations in terms of objectives, in terms of defining the integrated approach of the EU. Thirdly the case-by-case analysis is required in order to gauge autonomy or the margin of maneuver of the EU. Because each operation occurs in different international context, necessitates the involvement of specific actors, it has its own reasons, characteristics, requirements.

ÖZET1990'ların başından itibaren yurttaşlık kavramı Avrupa siyasi yaşamının en önemli konularından biri olarak tartışılmaktadır. Küreselleşme, yeniden ortaya çıkan milliyetçilik akımları, Avrupa entegrasyonu ve genişleme süreçleri yurttaşlık kavramına son zamanlarda gösterilen ilginin başlıca nedenleridir. Tüm bu faktörler geleneksel yurttaşlık anlayışını sarsan gelişmeler olarak karşımızda durmaktadır. Avrupa entegrasyon ve genişleme süreçleri de konunun tekrar gözden geçirilmesini zorunlu kılmıştır. Doğu Avrupa'daki rejim değişiklikleri, komünist rejimlerin çökmesi ve Merkezi ve Doğu Avrupa ülkelerinin Batı Avrupa ülkeleriyle bütünleşme politikaları yurttaşlık ve kimlik politikaları konularındaki çalışmaların artmasına neden olmuştur. Bölge ülkelerinin liberal demokrasiye geçişleri ve Avrupa Birliği'ne üyelikleri çerçevesinde, Avrupa Birliği genişleme süreci boyunca, yurttaşlık konsepti hem eski hem de yeni üye ülkelerde önemli bir rol oynamıştır. Bu çerçevede, yurttaşlık konusu yeni üye ülkelerin Avrupa Birliği politikalarına uyumlarında gösterecekleri başarının değerlendirilebileceği test konularından biri haline gelmiştir. Ayrıca, konu bölge ülkelerinin demokratikleşme süreçlerini tamamlamaları çerçevesinde de önemlidir. Tüm bu gerçeklerden hareketle, bu çalışma Macaristan, Polonya ve Çek Cumhuriyeti'ni ele almakta ve bu ülkelerde yurttaşlık kavramının anlam ve gelişimini milliyetçilik, milli kimlik ve yurttaşlık kavramlarındaki tarihsel değişiklikler çerçevesinde değerlendirmektedir. Çalışmanın ele aldığı diğer başlıca konular yurttaşlık ve milli kimlik arasındaki ilişki ile Merkezi ve Doğu Avrupa Ülkeleri'ndeki milliyetçilik hareketlerinin kimlik inşa sürecine etkileridir. Çalışmada ayrıca Avrupa yurttaşlığı ve yurttaşlığın Avrupalılaşması da bölge ülkelerinin hem demokratik konsolidasyon hem de Avrupa Birliği'ne uyum süreçlerinin daha istikrarlı ve başarılı hale getirilebilmesi yolunda alternatif model olarak ele alınıp alınamayacağı çerçevesinde tartışılmaktadır. ABSTRACTSince the beginning of the 1990s, citizenship has been discussed as one of the topics of utmost importance in European politics. Some of the main reasons behind the recent interest in citizenship are the advancement of globalisation, re-emergence of nationalism and the processes of European integration and European enlargement. All these developments have challenged the traditional understanding of citizenship. The processes of European integration and enlargement necessitated a reconsideration of the subject. The regime changes in the Eastern part of the continent, the collapse of the communist regimes therein and the merging of the Central and Eastern European Countries with the Western ones also played important role behind the proliferation of the studies on the issues of citizenship and national identity. Within the framework of the transition of the regional countries to liberal democracies and their membership to the European Union (EU), citizenship has played a crucial role both in the new and old member states during the whole process of enlargement. In this framework, the issue of citizenship has become one of the test cases to evaluate the success of the new member states in their attempts of harmonising their policies with those of the EU. This is also important for the regional countries to complete their consolidation processes. Taking above into consideration, this study focuses on three regional countries, Hungary, Poland and the Czech Republic and evaluates the meaning and evolution of citizenship in those countries. It analyses them within the framework of the historical changes in their nationalism, national identity and citizenship concepts. While doing this, it also touches upon other important topics, e.g. the relationship between citizenship and national identities and the impact of the nationalism on identity construction in Central and Eastern Europe. European citizenship and Europeanisation of citizenship are also discussed within the framework of the possibility of providing any alternative model to those countries to guarantee both their harmonisation and consolidation processes.