Suchergebnisse

Tez (yüksek lisans) - Anadolu Üniversitesi ; Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı ; Kayıt no: 481848 ; İç borçlanma birçok gelişmekte olan ülke için açık finansman kaynağı olmuştur. Kanıtlar, iç borçların yerel para birimi cinsinden oluşması nedeniyle gelişmekte olan ülkelerin para birimi riskini ortaya koymaktadır. Bununla birlikte, iç borçlanma dış borçlardan daha yüksek faiz oranlarına sahiptir. Ayrıca, aşırı iç borçlanma, özel kredi ve yatırımın kalabalığına düşebilir. Bu bağlamda ana araştırma sorularımızı cevaplamaya çalışıyoruz. İlk olarak, iç borç Gambiya'da özel yatırım üzerinde olumsuz bir etki yaratıyor mu? İkincisi, faiz oranı, özel yatırımlar üzerinde kalabalık bir etkiye sahip mi? Bu araştırma sorularını ampirik bir şekilde cevaplamak için, neoklasik yatırım fonksiyonuna dayanan bir yatırım modeli geliştirdik ve 1980-2013 yılları arasındaki yıllık zaman serisi verilerini değerlendirdik. Bağımlı değişken, özel yatırım ve açıklayıcı değişkenler arasındaki bağları incelemek için, Autoregressive Distributed Lag (ARDL) modeli kullandı. Sınırların test sonucuna dayanarak, değişkenlerimiz arasında uzun vadeli bir ilişki olduğuna dair kanıtlar vardı. Dahası, iç borç stokunun kısa vadede özel yatırımlar üzerinde olumsuz etkisi olduğu tespit edildi. Öte yandan, reel faiz oranları uzun vadede özel yatırımlar üzerinde kalabalık bir etkiye sahipken kısa vadede olumlu bir etki yarattı. Bu çalışma, iç borçlanmanın seviyesini optimum veya sürdürülebilir seviyelere çekebilmek için sürdürülebilir mali ve para politikaları oluşturma konusundaki karar vericiler için bir rehber olacaktır. Ayrıca, herhangi bir ülkenin ekonomik büyümesinde ve kalkınmasında kilit bir sütun olan özel sektörün etkinleştirilmesi için araçlar sağlayacaktır.

This study uses the fixed effect model to analyze possible effects of the military, educational and health expenditures, subsidies and other transfer charges on the central government debts, and the PVAR dynamic panel data model with separate OLS and GMM estimations to analyze causality relationships among the variables for 31 High Income OECD countries in 1999-2012 period. The fixed effect model showed that military and health expenditures have positive and negative effects on the debts respectively. According to dynamic causality and impulse response analyses, the other types of expenditures, except health expenditures, have causality relationships towards the debts. However, a bidirectional causality relation is found only between the debt and military expenditures. ; Bu çalışma 1999-2012 dönemini kapsayan 31 Yüksek Gelirli OECD ülkesine ait askeri harcamaların, eğitim harcamalarının, sağlık harcamalarının, sosyal harcamalar ve diğer transfer harcamalarının merkezi devlet borçları üzerindeki etkilerini sabit etkiler modelini kullanarak ve değişkenler arasındaki nedensellik ilişkilerini ise PVAR dinamik panel veri modelini Panel OLS ve GMM ile ayrı ayrı tahmin ederek analiz etmektedir. Sabit etkiler modeli askeri harcamalar ve sağlık harcamalarının merkezi devlet borcu üzerinde sırasıyla olumlu ve olumsuz etkileri olduğunu ortaya göstermiştir. Dinamik nedensellik ve etki tepki analizlerine göre, sağlık harcamaları hariç, diğer harcama tiplerinden merkezi devlet borcuna doğru nedensellik ilişkisi mevcuttur. Bununla beraber, iki yönlü nedensellik ilişkisi sadece merkezi devlet borcu ve askeri harcamalar arasında bulunmuştur.

Public debt is a financing tool that is frequently applied for increasing public spending in the face of increasing public costs or for financing large countrywide public investments. There have been many different schools of though and theory put forth on public debt from ancient times to the present day. The impossibility of achieving an equilibrium between market conditions and the understanding the state's role of the social state in the economy is a reality accepted by virtually every country today. Taken in this context, for those countries that lack the internal dynamics for public debt financing to go the route of external borrowing to cover public debt is an unusual phenomenon. Budget deficits in developing countries have reached serious levels due to many global crisis's that have developed in International markets, and cyclical changes that occur as a result of inflationary pressures. These countries which do not have a robust economy and financial structure had to resort to foreign borrowing to finance public deficits. This process of borrowing that gained substantial acceleration especially during 1980s, effecting the debt rates and services of developing countries' economies and thus jeopardizing the status of countries that has been the lender. This situation revealed that developing countries needed to focus on public domestic and external debt management. From this period forward, the debt management issues such as debt stock limit, risk ratio, internal and external debt sustainability gained importance for developing countries. During the same period, the derivative products emerged as a result of the studies performed in order to reduce the risks brought by borrowing in international markets. These products began to be used effectively by many developed countries to avoid risks such as exchange rate, interest rate, inflation. These products that were used in these markets grew as time went on and with the promotion of certain economic and financial institutions began to attract the attention of developing countries.The situation in Turkey was not different than in other developing countries. Especially after 1980, the external public debt levels increased sharply by means of economic and financial reforms that had been performed during this period. The derivative instruments which ensure the risk management and which emerged in the '80s as an alternative in the public internal and external debt management only began to attract attention at the end of the 90s in Turkey and the trading volume could be increased with the opening of the Derivatives Market in 2002. But this interest remained confined only to the private sector. It is not possible to ignore the benefits that may be obtained by use of derivative instruments when the past experiences of Turkey are observed. In this study it is explained the importance of a sound external public debt management and the advantages of use of derivative instruments within this frame. It is signified that evaluation and development of the derivative market will be advantageous, both in order for the economic development plans to be executed in a more clear way and in terms of assistance to the monetary policies to become successful. ; Kamu borçlanması, çoğu ülkenin gerek artan kamu harcamaları gerekse büyük kamu yatırımları karşısında sıklıkla başvurduğu bir finansman aracıdır. Kamu borçlanması ile ilgili olarak en eski iktisadi düşünce akımlarından günümüze kadar pek çok farklı düşünce ve teori ortaya konulmuştur. Günümüzde, ekonominin her zaman piyasa şartları ile dengeye gelmesinin imkansızlığı ve sosyal devlet anlayışı içerisinde devletin ekonomide rol alması gerektiği hemen hemen her ülke tarafından kabul edilen bir gerçekliktir. Bu bağlamda, gerçekleştirilen kamu harcamalarının finansmanı için gerekli iç dinamiklere sahip olmayan ülkelerin de dış borçlanmaya gitmesi oldukça olağan bir durumdur. Uluslararası piyasalarda, gerçekleşen enflasyonist baskılar ve konjonktürel değişimler sonucunda pek çok global kriz ile karşılaşılmış, gelişmekte olan ülkelerde kamu açıkları ciddi seviyelere ulaşmıştır. Sağlam bir ekonomiye ve finansal yapıya sahip olmayan bu ülkeler, kamu açıklarını yüksek miktarlarda dış borçlanmaya başvurarak kapatabilmiştir. Bu borçlanma süreci, özellikle 1980'li yıllar itibari ile oldukça fazla ivmelenme kazanmış, borç hadleri ve servisleri gelişmekte olan ülke ekonomilerini ve dolayısıyla da borç veren ülkelerin durumlarını tehlikeye sokar olmuştur. Bu durum, gelişmekte olan ülkelerde kamu iç ve dış borç yönetimine odaklanılması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Bu dönemden itibaren gelişmekte olan ülkeler, borç stoklarının sınırı, risk oranı ve sürdürülebilirliği gibi konulara eğilerek kamu iç ve dış borç yönetimi konusunda çalışmalar başlatmıştır. Aynı dönemlerde, uluslararası piyasalarda borçlanmanın getirdiği riskleri azaltmak amacıyla yapılan çalışmalar sonucunda ortaya türev piyasa ürünleri çıkmış ve döviz kuru, faiz oranı, enflasyon gibi bir takım risklerin azaltılmasını sağlayan bu ürünler, kamu iç ve dış borç yönetimi kapsamında pek çok gelişmiş ülke tarafından etkin şekilde kullanılmıştır. Bu ürünlerin işlem gördüğü piyasalar gün geçtikçe büyümüş ve bazı ekonomik ve finansal kurumların da teşviki ile gelişmekte olan ülkelerin de dikkatini çekmeyi başarmıştır. Türkiye'de de durum, gelişmekte olan ülkelerden farklı olmamıştır. Özellikle 1980'den sonra, gerçekleştirilen ekonomik ve finansal reformların etkisi ve de bu dönemde uygulanan politikalar nedeniyle kamu dış borç seviyeleri hızla artış göstermiştir. 1980'li yılların başında kamu dış borç yönetimi kavramı ile tanışan Türkiye, bir takım düzenlemeleri ve altyapı çalışmalarını gerçekleştirmiş olsa da etkin bir kamu dış borç yönetimi girişiminden ancak son on yıl için bahsetmek mümkündür. Bu son on yıl içerisinde, kamu dış borç yönetiminin gerektirdiği analizler yapılmaya başlanmış, döviz kuru, değişken faiz oranı ve vade gibi riskler göz önüne alınarak borçlanma stratejileri geliştirilmiştir. Kamu iç ve dış borç yönetiminde 80'li yıllarda bir alternatif olarak ortaya çıkan ve risk yönetimi sağlayan türev ürünler ise Türkiye'de 90'lı yılların sonunda ilgi çekmeye başlamış ve ancak 2002'de Vadeli İşlemler Piyasası'nın açılması ile işlem hacmi artmıştır. Ancak bu ilgi özel sektör ile sınırlı kalmış, kamu dış borç yönetiminde kullanıma gidilmemiştir. Türkiye'nin geçirmiş olduğu ekonomik ve finansal krizler, geçmişte maruz kaldığı döviz kuru ve faiz oranları riskleri göz önüne alındığında türev ürünlerin kullanımı ile sağlanacak faydaları göz ardı etmek mümkün değildir. Bu nedenle, bu çalışmada kamu dış borç yönetiminin artan önemi vurgulanarak, bu bağlamda kullanılacak türev ürünlerin sağlayacağı faydalar ortaya koyulmakta, bu piyasaların gerek ekonomik kalkınma planlarının daha net şekilde yapılabilmesi, gerekse para politikalarının başarılı olmasına yardımcı olması açısından değerlendirilmesinde ve geliştirilmesinde fayda olacağı vurgulanmaktadır.

The rapid growth in Islamic Finance Industry such as in Islamic banking, takaful, waqf, and sukuk gain more awareness and interest from around the world including Islamic countries and non-Islamic countries such as Singapore, South Korea, Japan, Europe, Australia, Brazil, and America Latin. Based on Islamic Financial Services Board (IFSB) and Ernst & Young Report in 2016 it stated that Islamic finance industry had reached a gross value USD 1.88 trillion in 2015. In addition, it also maintained double-digit growth rates despite sustained low energy prices, geopolitical conflicts and economic uncertainty. Meanwhile, Global Islamic Finance Report 2017 reported that in December 2016 global Islamic financial service industry stood at USD2.293 trillion. According to El-Qorchi (2005) that highlights there have three motivation of shifting to Islamic finance because strong demand for Shariah compliant products and services, demand from Gulf region or oil rich nation for Shariah compliant investment and lastly non-muslim investor also attracted with competitiveness of Shariah compliant products and services. Furthermore, there have numerous capital structure modern theories that have been developed since 1958 begin with MM Irrelevance Theory and continue with Trade-off Theory, Pecking Order Theory, Agency Theory and Market Timing Theory. As an example, trade-off theory is encouraging the firms to use debt financing rather than retained earnings and equity financing in order to utilise the tax deduction benefit from interest on debt financing. Each of this theory has different vi approach to manage and oversee the capital structure decision. Unfortunately, not all these theories explain adequately the effect of capital structure on corporate performance for Shariah compliant companies. Therefore, the question that can been arisen which is the most appropriate and suitable capital structure theory under Shariah principles? Firstly, this study intends to determine until to what extent the capital structure of Shariah compliant companies (SCC) can be different from Non Shariah compliant companies (NSCC). Many studies have been done on capital structure. However, most of the studies focused on the capital structure determinants, impacts of capital structure on financial performance, how the tax affected capital structure and short-term debt during financial crisis period. All of these past studies using financial institution, small and medium enterprises (SME) and public listed companies (PLC) as samples in their study. Nevertheless, there are few studies relate to the impact of capital structures on corporate performance during financial crisis. Shariah compliant companies presume to be more resilent during financial crisis based on their characteristic. However, there is no study on how SCC manages their capital structure during financial crisis period. Therefore, in order to fill the research gap, it is necessary to carry out a study on impact of capital structure on corporate performance during financial crisis by using SCC as sample. The main objective of this study is to investigate the impact of capital structure on corporate performance of SCC predominantly during financial crisis period. To the best of our knowledge, there is no such empirical study that has been conducted until nowadays. As information, Shariah compliant companies (SCC) are deemed to comply with Shariah principles, rules, values and restrictions when dealing with the financing activities. In order to ensure SCC comply with all the Shariah principles and free from prohibited elements such as interest (riba), gambling (masyar) and speculation (gharar), Shariah advisory board (SAC) are established to monitor the SCC's activities. Besides, before being listed in Islamic index all the firms must be complying with the qualitative and quantitative criteria for screening process that are set by the index provider. This study will take the sample from FTSE Shariah global index series, therefore under this index provider, Yasaar Ltd is an impartial consultancy and leading authority on handling Shariah matters including the screening process. Under quantitative screening, there have several financial vii benchmarks that the firms need to follow in order to acquire the shariah-compliant status. According to Haron and Ibrahim (2012) due to the benchmark that are set by index provider, it leads SCC to raise capital via equity financing. Empirically, firms that rely more on equity-based financing tend to be more resilient during financial crisis period. Gitman and Zutter (2012, p.508) defines the capital structure as "the mix of debt and equity maintained by the firm". Thus, the main concern is how the firm decision to optimize the capital structures by combining debt and equity financing. There have a number of previous studies that explored how the firms or financial managers determine the optimum capital structure to ensure they can maximize the firm's corporate performance. Based on the empirical results it shows that there has numerous factor that influenced the firms and financial manager in order to make the capital structure financing decision such as profitability, growth, size, tangibility, tax, leverage, liquidity, and industry. Meanwhile, this study will focus on some financial benchmarks in order to achieve the objective of this study. Such example this study uses corporate performance, debt to equity ratio, debt financing ratio (short-term debt ratio and long-term debt ratio), tangibility ratio, cash plus account receivables ratio, growth ratio, and size ratio. Corporate Performance In this study, two proxies will be used to measure the corporate performance of the firm. Firstly, this study decides to use profit before tax and zakat over total asset or it called pre-tax return on assets (Pre-tax ROA) to measure the firm's corporate performance. This ratio is to measures how the efficiency of the firm can earn on its investment in its assets. In other words, how the firm used its assets effectively to generate the income or profit from that assets. Like the previous study that have been used earnings before interest and tax (EBIT) over total assets and profit before interest and tax to measure the firm's corporate performance. Initially, this study intends to show the different significant impact to the firm's corporate performance if the firm paying taxes or zakat or both. It is due to the SCC has special taxes that are called 'zakat' under Shariah term and it viii has fixed-rate 2.5 percent from the net profit or income. However, until nowadays zakat still voluntary basis in most of the Muslim countries. Based on the sample in this study, Malaysia is the only country that implemented zakat system however it based on voluntary basis and none of the samples shows the zakat amount in their financial statement. The second proxy in this study for dependent variables that represents for firm's corporate performance is return on equity ratio (ROE) ratio. Based on the previous studies, there has been used net income after tax over total equity to measure the ROE in their studies. Therefore, this study also decides to use the same measurement as the prior studies. This ratio will measure by the firm's profitability using net profit after interest, tax and preference dividend divided by ordinary share capital plus reserves at the end of the financial year. ROE ratio is one of the main profitability ratios that concentrate on the firm's ordinary shareholders and compares the profit that has been earned and its capital. Some of the investors are using this ratio to measure the firm's ordinary shares desirability. Debt to Equity Ratio Some of the Islamic index provider set the financial benchmark that the total debt must be less than 33 percent from the total equity. Such an example, Dow Jones Global Islamic Index (DJIM) set the debt to equity ratio as one of their financial benchmarks. However, FTSE Global Equity Shariah Index does not include this benchmark under their screening process. Therefore, this study intends to use this benchmark to see whether there have significant differences between SCC and NSCC. This study decides to use total debt divided by total equity as a measurement of debt to equity ratio. It supported by other studies such as Margaritis and Psillaki (2010) and Memon et al., (2012) that also used the same measurement in their studies. This ratio is to evaluate a firm's financial leverage by measuring the degree of firm financing based on debt to equity or wholly-owned funds. In case if the company downturn, it measures the ability of the shareholder equity to cover all the debts in the firms. ix Debt Financing Under FTSE Global Equity Shariah Index quantitative screening, the debt ratio must be less than 33 percent of total assets. Due to this study's objective to determine the impact of capital structure on corporate performance during financial crisis, therefore the debt ratio divided into two categories, which are short-term debt financing and long-term debt financing. Based on Fosberg (2013) conducted a study on public listed companies in US and found that short-term debt financing increased from 1.3 percent in 2006 to 2.2 percent in 2008 which represent $34 million increase due to the financial crisis that are happened in 2008. It supported by numerous studies (see Brealey et al., 2008; Almeida et al., 2011; Federal Reserve, 2012; Fosberg, 2013) that during the stock market collapsed in 2008, the borrowing power of firms becomes fewer than before due to the credit supply was limited. Therefore, firms intend using more STD financing during financial difficulties. Hassan and Samour (2016) added that it highlighted that capital structure financing decision were impact during financial crisis period. Cheema et.al (2017) and Shahar and Shahar (2015) found that SCC using long-term debt (LTD) financing more than short-term debt (STD) financing. It might be due to the restriction for limited interest and risk sharing under Shariah guidelines. However, for NSCC, they are using more STD in order to meet the working capital requirement. On the other hand study by Sahudin, Ismail, Sulaiman, Rahman, and Jaafar (2019) found that SCC using more STD financing compared to LTD financing. STD financing is more widely used compared to LTD financing by the SCC in Malaysia because the majority of Islamic debt instruments issued short-term debt rather than long-term debt (Aggarwal & Yousef, 2000). This also supports agency theory whereby it justifies the function of STD financing as a mechanism to control the debt and mitigate the agency problem. Therefore, this study intends to examine the significant differences in financing patterns particularly before, during and after the financial crisis period. x Tangibility Ratio Tangibility assets become more popular as a measurement for bank viability after the financial crisis occurred. Bank viability means the bank's judgment on the ability of the firms to meet ongoing financial obligation with the additional investment and financing such as from the banks and investors. One of the reasons because tangible assets are liquid compared to intangible assets. It supported by Charalambakis and Garrett (2012) that stated tangible assets are the main point in explaining the capital structure within the firms. As a result, tangible assets have a higher value in the market and even if firms have financial problem or going to bankrupt, the firms can easily and quickly in selling their tangible assets. Scott (1977) and Titman and Wessels (1988) stated that less profitable firm intends to have a high value of tangible assets and the firms will use tangible assets as collateral in order to get more debt financing. Therefore, any firm that has higher tangibility ratio will issue more debt financing. This is in line with trade-off theory that highlight, firms need to enjoy the advantage of tax with issuing more debt financing while having more profit to the firm. Ahmad and Azhar (2015) added that this would give assistance to the firms that have default in their debt to use the tangible asset to avoid being bankrupcy. Cash plus Account Receivables Ratio Most of the previous studies used the liquidity ratio in order to measure the firm's ability to meet the short-term financial obligation. Even Thabet and Hanefah (2014) found in their study that liquidity were one of the factors that have the impact on the corporate performance to the firm. This ratio is important to ensure the firms have cut limit for total cash and account receivables in one time in order to avoid excess or lack of cash in the firms. In addition, it also to reduce the agency cost. To the best of our knowledge, this is the first study that examines the impact on total cash plus account receivables over total assets (CashAR) to the corporate performance. This variable is chosen as an independent variable for this study due to the characteristics for SCC must be following and passed the benchmark in order to be listed in the Islamic index. Farooq xi and Alahkam (2016) also mentioned that the Islamic financial system was more stable and resilient because of the economy based on Islamic guidelines. Growth Ratio This study decides to use the different amount of this year sales minus last year sales divided by this year sales as a proxy of firm growth ratio. It is supported by prior studies (Salim and Yadav, 2012; Bundala, 2012; Proença et al., 2014; Cheema et al., 2017) that are also used the same measurement for growth ratio in their studies. According to Titman & Wessel (1988) and Rajan & Zingales (1995) shows that the firms with high future growth turns out to be used less leverage in the financing decision. It is because the firm will shift from debt financing to equity financing. In addition, growth ratio are influence by the profitability of the firm. This study will be focused on selected countries from Southeast Asia, which are Malaysia, Indonesia, Vietnam, Singapore, and Thailand. The selection sample is justified that Southeast Asia is the most progressive region in the Islamic capital market in the Asia region (Yakcop, 2002). Initially, this study has identified 595 samples of Public Listed Companies under industrial sector in Southeast Asia. Nevertheless, 114 samples have been excluded due to the several reasons such as incomplete financial statement and change of accounting year during the period of study. Thus, the final samples selected are 197 PLC from Shariah-compliant companies and 284 PLC from Non-shariah compliant companies. All the sample are collecting through DataStream that is published by Thomson Reuter Eikon. This study gathers all the financial statements such as balance sheet, income statement and cash flow statement in order to achieve the objective of this study. The unique for this study, the data is analyzed using Python Pandas programming software. This is the first study using Python Pandas to analyze the impact of capital structure on corporate performance during the financial crisis. As information, Pandas are the software library written for the Python programming language for data manipulation and analysis. Undoubtedly, Pandas offer data structures and operations for manipulating numerical tables and time series. Therefore, the first step to do to analyze the data by creating the coding system that is xii required for this study. In order to accomplish the objective in this study, the regression equations have been developed as follows: 1. Y (Pretax ROA) = β0 + β1D/Eit + β2Tangit + β3STDit + β4LTDit + β5CASH/ARit + β6GRWit + β7SIZEit + β8(X) + ε 2. Y (ROE) = β0 + β1D/Eit + β2Tangit + β3STDit + β4LTDit + β5CASH/ARit + β6GRWit + β7SIZEit + β8(X) + ε Whereby: Pre-tax ROA = Return on asset before tax ratio ROE = Return on equity ratio D/E = Debt to equity ratio STD = Short term debt ratio LTD = Long term debt ratio TANG = Tangibility ratio CASHAR = Cash plus account receivable ratio GRW = Growth ratio SIZE = Size ratio ε = Error term X = dummy variable 0: Non-Shariah Compliant Companies (NSCC) 1: Shariah Compliant Companies (SCC) The analysis begins with the multicollinearity test and the purpose of this test to ensure there is no problem of multicollinearity among the variables. Based on the result, none of the tolerances value is less than 0.2 and none of the Variance Inflation Factor (VIF) is greater than 10. As a result, it found that there is no multicollinearity problem in this study. The analyses continue with the descriptive statistic analysis that found the corporate performance of Shariah compliant companies (SCC) is higher than Non Shariah compliant companies (NSCC) during the financial crisis and after the financial crisis for both proxies, pre-tax return on assets (Pre-tax ROA) and return on equity (ROE). However, for independent variables those are debt to equity ratio, short-term debt ratio, long-term debt ratio, cash plus account receivables ratio shows that SCC has lower ratio through out the periods which are before, during and after financial crisis. These results have been expected due to the benchmarks that are set xiii by index providers during the quantitative (financial) screening process. Furthermore, SCC requirements to follow all the time the benchmark in order to be listed in Shariah index and maintain as shariah status. Due to this reason, we can observe that SCC always has a lower leverage ratio compare to NSCC. In addition, firms that have lower ratio are better because high leverage ratio or debt financing ratio contributes to the high risk of solvency and instability of the firms. Tangibility ratio for SCC is higher than NSCC before, during and after the financial crisis period. This ratio becomes more important after the financial crisis period. It is because it uses as a measurement for bank viability and indicate the firm's collateral level. Therefore, SCC with a higher tangibility ratio can issue more debt financing. It becomes more secure in case of bankruptcy; the firm can sales its tangible assets in order to pay their debt financing. Cash plus account receivables ratio is lower than NSCC before, during and after financial crisis period. Even though high liquidity can attract more lender and manager to make investment easily however there have high risk of bankruptcy and high risk of non-payment. Besides, the lower liquidity can contribute to the lower agency problem. Growth ratio shows before and during financial crisis period NSCC have higher ratio than SCC. However, after financial crisis period, SCC demonstrates higher ratio than NSCC. It indicates that SCC's growth better after financial crisis period. In addition, it proved that SCC gets more attention from the investor after financial crisis period. The second major finding are from multiple regression analysis based on pre tax ROA as the first proxy for corporate performance. It found that all the independent variables are significant except for debt to equity ratio before the financial crisis period. However, during the financial crisis period, only long-term debt ratios not significant and after the financial crisis period both short-term debt and long-term debt do not significant. Shariah-compliant companies only have a significant level after the financial crisis period. The impact of capital structure on corporate performance, pre-tax ROA for SCC is 1.6617 times higher than NSCC after financial crisis period. xiv Second proxy of corporate performance is a return on equity (ROE). All the independent variables are significant with the ROE except for debt to equity ratio and cash plus account receivable ratio before the financial crisis period, while long-term debt ratio during and after the financial crisis period. SCC significantly with ROE before the financial crisis and it shows that the impact of capital structure on SCC for corporate performance, ROE is -2.9264 times lower than NSCC. However, after the financial crisis period, the impact of capital structure on corporate performance, ROE for SCC is 4.3171 times higher than NSCC. The findings in this study posed an important implications for academicians, researchers, regulatory bodies as well as the management of the firms particularly Shariah compliant and non-shariah compliant companies, as they pave for further exploration. It offers knowledge to the regulatory bodies and related government agencies to come out with the guidelines and framework regarding shariah compliant status. Therefore, in order to set up with the new regulations and guidelines, these agencies need to understand the needed of investors and the characteristics of SCC itself in order to develop new guidelines to attract more investors. Such cases in Malaysia, the government give incentive to the new shariah compliant companies with five years tax exemption. Other, in UK and France they have amended their tax structure to compatible with Islamic finance guidelines. There have several limitations encountered in conducting this study. This study did not take into consideration the effects of the Asian financial crisis because there have different impact between the countries due to the different level of development in the financial market, the policies of the government and the sensitivity of that country to external incidents. In addition, due to this was the cross country study, therefore the differences are expected due to difference law system and regulation, bureaucracy, dissimilar costs and benefits that the companies face in each country. These limitations have paved the way to future research. Therefore, in the future it hopes to take consideration for these limitations in order to fill the research gap in this area ; slami finans özellikle son zamanlarda, İslami bankacılık, tekaful, vakıf ve sukuk gibi bir çok alanda hızlı bir büyüme göstermektedir. İslami finans İslam ülkelerinin yanında, Singapur, Güney Kore, Japonya, Avrupa, Avustralya, Brezilya ve Amerika Latin gibi İslami olmayan ülkeleri de kapsayacak şekilde dünyanın dört bir yanından, gittikçe daha fazla farkındalık ve ilgi kazanmaktadır. İslami Finansal Hizmetler Kurulu (IFHK) ve 2016'da Ernst & Young raporuna dayanarak, İslami finans sektörünün 2015 yılına kadar brüt 1,88 trilyon ABD doları değerine ulaştığını belirttimektedir. Üstelik bu sektörün büyüme hızı, düşük enerji fiyatlarının sürmesine, jeopolitik çatışmalara ve ekonomik belirsizliğe rağmen, çift haneli büyüme oranlarını korumuştur. Örneğin, 2017 yılına ait Küresel İslami Finans Raporunda, Aralık 2016'da küresel İslami finansal hizmet sektörünün 2,293 trilyon ABD doları bulduğu raporlanmıştır. El-Qorchi'ye (2005) göre İslami finansa geçiş konusunda üç motivasyon bulunduğu vurgulamaktadır: Şeriat uyumlu ürün ve hizmetlere yönelik güçlü talep, Körfez bölgesindeki petrol zengini uluslardan gelen Şeriat uyumlu yatırım için talep ve ve son olarak Şeriat uyumlu ürün ve hizmetlerin rekabet gücünden etkilenen gayrimüslim yatırımcıların ilgisi. Ayrıca, 1958'den bu yana geliştirilen ve MM Teorisi ile başlayan ve Takas Teorisi (Trade-Off Theory), Finansman Hiyerarşisi Kuramı (Pecking Order Theory), Vekâlet Maliyeti Teorisi (Agency Theory) ve Piyasa Zamanlama Teorisi (Market xvi Timing Theory) ile devam eden çok sayıda sermaye yapısı teorisi vardır. Örnek olarak Takas teorisi, firmaları borcun faizinden faydalanmak için birikmiş karlar ve özkaynak finansmanı yerine, borç finansmanı kullanmaya teşvik etmektedir. Bu teorilerinin her birinin sermaye yapısı kararını yönetmek ve denetlemek için farklı bir yaklaşımı vardır. Bu çalışmanın temel amacı, finansal kriz döneminde sermaye yapısının kurumsal performans üzerindeki etkisini incelemektir. İlk olarak, bu çalışma Şeriat uyumlu şirketlerin (ŞUŞ) sermaye yapısının Şeriat uyumlu olmayan şirketlerden (ŞUOŞ) ne kadar farklı olabileceğini belirlemeyi amaçlamaktadır. Sermaye yapısı üzerinde çok sayıda çalışma yapılmıştır. Bununla birlikte, çalışmaların çoğu sermaye yapısı belirleyicileri, sermaye yapısının finansal performans üzerindeki etkileri, verginin finansal yapıdaki sermaye yapısını ve kısa vadeli borçları nasıl etkilediğine odaklanmıştır. Bu geçmiş çalışmalarda örneklem olarak, finansal kurumlar, küçük ve orta ölçekli işletmeler ve halka açık şirketler kullanmaktadır. Ancak Şeriate Uygun Şirketlerin sermaye yapıları ve sermaye yapısının finansal performans üzerindeki etkisi konusunda az sayıda çalışma vardır. Özellikle ŞUŞ'lerin sermaye yapıları göz önünde bulundurulduğunda, bu şirketlerin kriz döneminde daha avantajlı olmaları beklenmektedir. Ancak ŞUŞ'lerin finansal yapılarının, fiannsal kriz döneminde onlar için nasıl bir avantaj sağladığı bugüne kadar bir araştırma konusu yapılmamıştır. Bu nedenle, araştırma boşluğunu doldurmak için, ŞUŞ'lerin örnek olarak kullanıldığı, finansal kriz sırasında sermaye yapısının finansal performans üzerindekini araştıran bir çalışma yapılması gerektirmektedir. Bildiğimiz kadarıyla, bugüne kadar yapılmış böyle bir ampirik çalışma yoktur. Şeriat uyumlu şirketler (ŞUŞ), finansman faaliyetlerini yürütürken Şeriat ilkelerine, kurallarına, değerlerine ve kısıtlamalarına uymaktadır. ŞUŞ'in tüm Şeriat ilkelerine uyması, ayrıca riba, masyar ve gharar gibi yasaklanmış unsurlardan arındırılmasını sağlamak için, Şeriat Danışma Kurulu (ŞDK) ŞUŞ'lerin faaliyetlerini izlemek üzere kurulur. Bunlara ek olarak İslami endekste listelenmeden önce, tüm şirketler, endeks sağlayıcısı tarafından belirlenen tarama süreci için nitel ve nicel kriterlere uymalıdır. Bu çalışmada kullanılan örneklem, FTSE şeriat küresel sermaye endeksinde yer alan şirketlerden oluşturulmuştur. Bu endeks sağlayıcısı altında, xvii tarama süreci de dahil olmak üzere Şeriat konularının ele alınmasında Yasaar Ltd. tarafsız bir danışmanlık ve lider otorite olarak kabul edilmektedir. Şirketlerin Şeriat uyumlu statüsünü elde edebilmesi için, nicel tarama başlığı altında, uyması gereken bir dizi finansal kriterler de vardır. Haron ve Ibrahim'e (2012) göre, endeks sağlayıcı tarafından belirlenen kriter nedeniyle, ŞUŞ'ler sermaye arttrırımı yoluyla finansmanı tercih etmek durumunda kalmaktadır. Ampirik olarak, özkaynağa dayalı finansmana daha fazla ağırlık veren firmalar, finansal krizler sırasında daha dirençli olma eğilimindedir. Gitman ve Zutter (2012, s.508) sermaye yapısını "firma tarafından tutulan borç ve özkaynak karışımı" olarak tanımlar. Bu tanım doğrultusunda asıl amaç, borç ve özkaynak finansmanını çeşitli bileşimleri ile sermaye yapılarının nasıl optimum hale getirileceğidir. Ayrıca, sermaye yapıları aslında borç sahiplerini borç sahipleri olarak, özkaynakları ise hissedarlar veya hissedarlar olarak temsil etmektedir. O halde ortaya çıkan soru, şeriat ilkeleri uyarınca en uygun sermaye yapısı teorisi hangisidir? Firmaların veya finansal yöneticilerin, şirket performansını en üst düzeye çıkarabilmelerini sağlamak için optimum sermaye yapısını nasıl belirlediğine dair daha önce yapılmış çok sayıda çalışma vardır. Ampirik sonuçlar, kârlılık, büyüme, büyüklük, maddi varlık, vergi, kaldıraç, likidite ve sanayi gibi finansman kararını vermek için firmayı ve finans yöneticisini etkileyen çok sayıda faktöre sahip olduğunu göstermektedir. Bu arada, bu çalışmada, çalışmanın amacına ulaşmak için bazı finansal ölçütlere odaklanılacaktır. Bu örnekte, bu çalışmada kurumsal performans, borç / özsermaye oranı, borç finansman oranı, maddi duranlık oranı, nakit artı hesap alacakları oranı, büyüme oranı ve büyüklük oranı kullanılmıştır. Kurumsal Performans Bu çalışmada, kurumsal performansı ölçmek için iki bağımlı değişken kullanılmıştır. Şirketin kurumsal performansını ölçmek için il olarak vergi ve/veya zekat öncesi karın toplam varlığa olan oranıyla elde edilen ve varlıkların vergi öncesi getirisi (Vergi Öncesi Varlık Getirisi- Pre-tax Return of Asset) denilmektedir. Bu oran, işletmenin varlıklarına yaptığı yatırımdan elde ettiği getiri ile işletmenin xviii etkinliğini ölçer. Diğer bir deyişle, işletmenin varlıklarını gelir veya kârı elde etmek içine ne kadar etkin kullandığını gösterir. Önceki çalışmalarda olduğu gibi şirketin finansal performansını ölçmek için toplam aktifler üzerinden faiz ve vergi öncesi kazanç (faiz ve vergi öncesi kâr) kullanılmıştır. Öncellikle, bu çalışma, şirketin vergi veya zekat veya her ikisini birden ödemesi durumunda, işletmenin kurumsal performansının bundan önemli derecede etkilendiğini göstermeyi amaçlamaktadır. ŞUŞ'lerin Şeriat yönergelerine göre 'zekat' olarak adlandırılan, kâr veya gelirden yüzde 2,5 sabit oranda ödenen özel vergilere tabidir. Ancak, günümüze kadar zekat Müslüman ülkelerin çoğunda hala gönüllü olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmadaki örneklem ile ilgili olarak, zekat sistemini uygulayan tek ülke Malezya'dır. Ancak burada da gönüllülük temeline dayanmaktadır ve örneklemdeki şirketlerin hiçbiri mali tablolarında zekat miktarını göstermemektedir. Bu çalışmada, firmanın kurumsal performansını temsil eden ikinci bağımlı değişken, özkaynak karlılığı (ÖKK) oranıdır (Return Of Equity-ROE). Önceki çalışmalara dayanarak, çalışmalarında ÖKK'nı ölçmek için vergi sonrası toplam özsermaye üzerinden net kar kullanılmıştır. Bu nedenle, bu çalışma daha önceki çalışmalarla aynı ölçümü kullanmaya karar verilmiştir. Bu oran, faiz, vergi ve imtiyazlı temettü sonrası net karın kullanılması suretiyle şirketin kârlılığına göre hesaplanır. ÖKK oranı, firmanın olağan hissedarlarına odaklanan ve kazanılan kar ile sermayelerini karşılaştıran ana karlılık oranlarından biridir. Bazı yatırımcılar bu oranı firmanın adi hisse senedinin cazibesini ölçmek için kullanmaktadır. Borç / Varl k Ora Bazı İslami Finans Endeksleri, örneğin Dow Jones Küresel İslam Endeksi (DJIM) tarafından yapılan nicel gözetimde, finansal kriterlerden biri özkaynak oranıdır. Toplam borç, toplam özkaynağa göre % 33'ten az olmalıdır. Bununla birlikte, bu çalışmanda kullanılan 'FTSE Global Equity Shariah Index' serisi bu oranın gözetim sürecine dahil etmemektedir. Bundan dolayı, bu çalışmada, ŞUŞ'ler ve ŞUOŞ'ler arasında önemli farklılıklar olup olmadığını genel olarak görmek için, bu oranın kullanılmasına karar verilmiştir. Toplam borcun toplam özkaynağa bölünmesiyle bulunan özkaynak oranını, bağımsız bir değişken olarak çalışmada yer xix almıştır. Margaritis ve Psillaki (2010) ve Memon ve diğerleri, (2012) gibi diğer bazı çalışmalar özkaynak oranı için, aynı ölçümü kullanmışlardır. Bu oran, borç / özkaynak veya tamamen sahip olunan fonlara dayalı şirket finansman derecesini ölçerek, bir şirketin finansal kaldıracını değerlendirmektir. Bu gösterge, şirketin bir finansal sorun yaşaması halinde, özkaynakların şirketteki tüm borçları karşılama kabiliyetini ölçer. Borç Fi a s a FTSE Global Equity Shariah Index nicel gözetimi kapsamında borç oranı, toplam varlıkların yüzde 33'ünden az olmalıdır. Bu çalışmanın amacı nedeniyle, finansal kriz sırasında etkisini daha ayrıntılı görmek amacıyla, borç oranı ikiye ayrılmıştır. Nitekim Fosberg (2013), ABD'de borsada işlem gören şirketler üzerinde bir çalışma yürütmüş ve kısa vadeli borç finansmanının 2006'da yüzde 1,3'ten 2008'de yüzde 2,2'ye yükseldiğini ve bunun 2008'de meydana gelen finansal kriz nedeniyle 34 milyon dolarlık bir artışı temsil ettiğini bulmuştur. 2008 yılında borsada çöktüğünde, kredi arzının sınırlı olmasından dolayı, şirketlerin borçlanma gücünün daha önce olduğundan daha zayıf hale geldiği sayısız çalışma ile desteklenmiştir (bakınız Brealey ve ark., 2008; Almeida ve ark., 2011; Federal Rezerv, 2012; Fosberg, 2013). Bu nedenle, firmalar finansal zorluklar sırasında KVYK finansmanını daha çok kullandılar. Hassan ve Samour (2016) sermaye yapısı finansman kararının finansal kriz sırasında etkili olduğunu açıkça belirtmişlerdir. Cheema ve arkadaşları (2017) ve Shahar ve Shahar (2015), ŞUŞ'lerin uzun vadeli borç finansmanını kısa vadeli borç finansmanından daha fazla kullandığını bulmuşlardır. Bunun nedeni, Şeriat yönergelerine göre sınırlı ilgi ve risk paylaşımının kısıtlanması olabilir. Bununla birlikte, ŞUOŞ'ler, işletme sermayesi ihtiyacını karşılamak için daha fazla KVYK kullanmaktadır. Ancak Sahudin, Ismail, Sulaiman, Rahman ve Jaafar (2019) tarafından yapılan çalışma, ŞUŞ'lerin UVYK'a kıyasla daha fazla KVYK kullandığını buldurmuştur. Malezya'daki ŞUŞ'ler uzun vadeli borcuna kıyasla daha yaygın olarak kısa vadeli borç kullanılmaktadır, çünkü İslami borçlanma araçlarının çoğu uzun xx vadeli borçtan ziyade kısa vadelidir (Aggarwal ve Yousef, 2000). Bu aynı zamanda, kısa vadeli borç fonksiyonunun, borcu kontrol etme ve acente sorununu azaltma mekanizması olarak haklı kıldığı kurum teorisini de destekler. Bu nedenle, bu çalışma özellikle finansal kriz öncesinde, sırasında ve sonrasında finansman modellerindeki önemli farklılıkları incelemeyi de amaçlamaktadır. Maddi Varl k Ora Maddi duran varlıklar, bankaların finansal krizden sonra işletmelerin yaşayabilirliğini ölçtükleri için daha popüler hale gelmektedir. Bunun nedeni maddi duran varlıkların maddi olmayan duran varlıklara göre daha fazla likidit olmasıdır. Charalambakis ve Garrett (2012) maddi duran varlıkların firma içindeki sermaye yapısını açıklamada ana nokta olduğunu belirtmiştir. Sonuç olarak, maddi duran varlıklar piyasada daha yüksek değere sahiptir ve firmalar finansal problemleri olsa veya iflas ederse bile, firmalar maddi varlıklarını kolayca ve hızlı bir şekilde satabilmektedirler. Scott (1977) ve Titman ve Wessels (1988), daha az kârlı firmanın maddi duran varlıkların yüksek değerine sahip olma eğiliminde olduğunu ve firmaların maddi duran varlıklarını daha fazla borç almak veya daha fazla borç almak için teminat olarak kullandıklarını belirtmiştir. Bu nedenle, daha yüksek somutluğu olan herhangi bir firma daha fazla borç alacaktır. Bu işletmenin daha fazla borç finansmanı sağlayarak verginin avantajından faydalanması gerektiğini vurgulayan değiş tokuş teorisine uygun şekilde, işletmenin daha fazla kâr elde etmesini sağlar. Ahmad ve Azhar (2015) bunun borcunda temerrüde düşüren işletmelere, iflastan kaçınmak için bu maddi varlığı kullanmaları için bir seçenek oluturduğunu eklediler. Naki e Alacak Topla Ora Önceki çalışmaların çoğu, işletmelerin kısa vadeli finansal yükümlülüğünü yerine getirme kabiliyetini ölçmek için likidite oranını kullanmıştır. Thabet ve Hanefah (2014) da çalışmalarında likiditenin işletmelerin kurumsal performansı üzerinde etkili olan faktörlerden biri olduğunu bulmuşlardır. xxi Bu oran, işletmenin aşırı nakit veya nakit eksikliğinden kaçınmak için, nakit ve alacakları için bir limit belirlemek açısından önemlidir. Buna ek olarak, temsil maliyetini de düşürmektedir. Bildiğimiz kadarıyla bu çalışmamızda, nakit ve alacaklar toplamı, toplam varlıklar içindeki yerinin (CashAR) kurumsal performansa etkisini inceleyen ilk çalışmadır. Bu değişken, ŞUŞ için İslami endekste listelenmesi için yerine getirmesi gereken bir ölçüt olduğu için, bu çalışmada bağımsız bir değişken olarak seçilmiştir. Farooq ve Alahkam (2016), İslami esaslara dayanan ekonomi nedeniyle, İslami finansal sistemin daha istikrarlı ve dayanıklı olduğunu çalışmalarıyla desteklemişlerdir. Büyüme Ora Bu çalışmada, cari yılki satış eksi geçmiş yılki satışların cari yılki satışlara bölünmesi, işletme büyüme oranının bir göstergesi olarak kullanılmıştır. Çalışmalarında büyüme oranı için aynı ölçümü kullanan önceki çalışmalar (Salim ve Yadav, 2012; Bundala, 2012; Proença ve diğerleri, 2014; Cheema ve diğerleri, 2017) bulunmaktadır. Titman & Wessel'e (1988) ve Rajan & Zingales'e (1995) göre, gelecekteki büyümesi yüksek olan firmaların finansman kararlarında daha az kaldıraç kullanıldığını göstermektedir. Çünkü firma borç finansman yerine özkaynakla finansmanı tercih edecektir. Ayrıca, büyüme firmanın karlılığını etkileyecektir. Bu çalışma Güneydoğu Asya'dan Malezya, Endonezya, Vietnam, Singapur ve Tayland gibi seçilmiş ülkelere odaklanacaktır. Örneklem seçimi, Güneydoğu Asya bölgesindeki İslami sermaye piyasasının en ilerici bölgelerini içermektedir (Yakcop, 2002). Bu çalışmanın başlangıcında, Güneydoğu Asya'da sanayi sektörü altındaki Halka Açık Şirketlerden 595 örnek tespit edilmiştir. Bununla birlikte, tamamlanmamış finansal tablolar ve hesap dönemi boyunca muhasebe yılı değişikliği gibi çeşitli nedenlerden dolayı 114 şirket, örneklemden çıkarılmıştır. Bu nedenle, seçilen son örnekler ŞUŞ'lerden 197 ve ŞUOŞ'lerden 284 halka açık şirketten meydana gelmektedir. Tüm örnekler, Thomson Reuter Eikon tarafından yayınlanan DataStream aracılığıyla toplanmıştır. Bu çalışma, amacına ulaşmak için bilanço, gelir tablosu ve nakit akım tablosu gibi tüm finansal tabloları bir araya getirmektedir. Bu çalışmada veriler, Python Pandas yazılımı kullanılarak analiz edilmiştir. Bu, sermaye yapısının xxii finansal kriz sırasında kurumsal performans üzerindeki etkisini analiz etmek için Python Pandas'ın kullanıldığı ilk çalışmadır. Pandas veri işleme ve analiz için Python programlama dili için yazılan yazılım kütüphanesidir. Pandas sayısal tabloları ve zaman serilerini değiştirmek için veri yapıları ve işlemler sunar. Bu nedenle, bu çalışma için gerekli olan kodlama sistemini oluşturmak, verileri analiz etmek için ilk adım olarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada amacına ulaşmak için regresyon denklemleri aşağıdaki gibi geliştirilmiştir: 1. Y (Pretax ROA) = β0 + β1D/Eit + β2Tangit + β3STDit + β4LTDit + β5CASH/ARit + β6GRWit + β7BOYUTit + β8(X) + ε 2. Y (ROE) = β0 + β1D/Eit + β2Tangit + β3STDit + β4LTDit + β5CASH/ARit + β6GRWit + β7BOYUTit + β8(X) + ε Vasıtasıyla: Pre-tax ROA = Vergi oranından önce varlığın getirisi ROE = Özkaynak karlılığı D/E = Borç / Özkaynak oranı STD = Kısa vadeli borç oranı LTD = Uzun vadeli borç oranı TANG = Maddi varlık oranı CASHAR = Nakit artı alacak oranı GRW = Büyüme oranı BOYUT = Boyut oranı ε = Hata terimi X = kukla değişken 0: Şeriat Uyumlu Olmayan Şirketler (ŞUOŞ) 1: Şeriat Uyumlu Şirketler (ŞUŞ) xxiii Analiz, çoklu doğrusallık testi ile başlar ve bu testin amacı, değişkenler arasında çoklu doğrusallık sorunu bulunmadığından emin olmaktır. Sonuçlara göre, tolerans değerlerinin hiçbiri 0,2'den az ve hiçbir Varyans Enflasyon Faktörü (VIF) 10'dan büyük değildir. Bu nedenle, bu çalışma için çoklu bağlantı sorunu yoktur denilebilir. Analizlere, tanımlayıcı istatistik analizleri ile devam edilmiştir. Şeriat uyumlu şirketlerin (ŞUŞ) kurumsal performansının mali kriz sırasında ve her iki bağımlı değişken için de, vergi öncesi varlık karlılığı (vergi öncesi AK) ve özkaynak kârlılığı (ÖKK), finansal krizden sonra şeriat uyumlu olmayan şirketlerde (ŞUOŞ) daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ancak bağımsız değişkenler, borç / özkaynak oranı için kısa vadeli borç oranı, uzun vadeli borç oranı, nakit artı hesap alacakları hesap oranı, SCC'nin finansal öncesi, sırasında ve sonrasındaki tüm dönemler için daha düşük bir orana sahip olduğunu göstermektedir. Bu sonuçlar, niceliksel tarama işlemi sırasında endeks sağlayıcı tarafından belirlenen koşullar nedeniyle beklenen bir durumdur. Ayrıca Şeriat endeksinde yer almak ve Şeriat statüsü kazanmak için bir ŞUŞ'in, her zaman söz konusu koşulların yerine getirildiği takip etmesi gerekir. Bu nedenle, ŞUŞ'lerin ŞUOŞ'lere kıyasla her zaman daha düşük kaldıraç oranına sahip olduğunu gözlemleyebiliriz. Bu oranların düşük olması daha iyidir, çünkü yüksek kaldıraç oranı veya borç finansman oranı, şirketin ödeme gücü ve istikrarsızlık riskini arttırabilir. ŞUŞ için maddi varlık oranı finansal kriz öncesinde, sırasında ve sonrasında ŞUOŞ'lerden daha yüksektir. Bu oran mali kriz döneminden sonra, daha da önem kazanmaktadır. Çünkü, bankalar şirketin yaşama yeteneği için bu oranı dikkate alırlar ve şirketin teminat seviyesinin göstergesidir. Bu nedenle, daha yüksek maddi varlık oranına sahip ŞUŞ'e daha fazla borç verebilir. İflas durumunda daha güvenli hale gelir, şirketler, borçlarını ödemek için maddi duran varlıklarını satabilir. Toplam nakit ve alacak oranı, finansal kriz öncesinde, sırasında ve sonrasında ŞUOŞ'den daha düşüktür. Her ne kadar yüksek likidite ile daha fazla kredi hacmine ulaşmayı ve yöneticilerin yatırım yapmasını kolaylaşsa da, bu durum yüksek bir iflas riskini ve yüksek ödeme yapmama riskini beraberinde getirir. Ek olarak, düşük likidite temsil sorununun artmaması açısından bir avantaj sağlar. xxiv Öncesinde ve mali kriz döneminde ŞUOŞ'lerin ŞUŞ'lerden daha yüksek bir büyüme oranına sahip olduğunu göstermektedir. Ancak, mali kriz döneminden sonra ŞUŞ'ler, ŞUOŞ'lerden daha yüksek bir büyüme oranına sahiptir. Finansal kriz döneminden sonra ŞUŞ'lerin daha iyi büyüdüğünü göstermektedir. Ayrıca, finansal kriz döneminden sonra ŞUŞ'lerin yatırımcıdan daha fazla ilgi gördüğü kanıtlanmıştır. Kurumsal performans için ilk bağımlı değişken olarak, vergi öncesi AK'na dayalı çoklu regresyon analizinden elde edilen ikinci önemli bulgu, finansal kriz döneminden önceki borç / özkaynak oranı hariç tüm bağımsız değişkenlerin istatistiksel olarak önemli olduğunu ortaya koymuştur. Ancak finansal kriz döneminde sadece uzun vadeli borç oranları anlamlı değildir ve finansal kriz döneminden sonra hem kısa vadeli borç hem de uzun vadeli borç değişkenleri istatistiksel olarak önemli değildir. Şeriat uyumlu şirketler ancak finansal kriz döneminden sonra önemli bir seviyeye sahiptir. Sermaye yapısının vergi öncesi AK için ŞUŞ üzerindeki etkisi, finansal kriz döneminden sonra ŞUOŞ'lerden 1,6617 kat daha yüksektir. Kurumsal performansın ikinci bağımlı değişkeni ÖKK'dır. Finansal kriz döneminden önce borç / özsermaye oranı ve nakit artı hesap alacak oranı hariç, finansal kriz dönemi içinde ve sonrasında uzun vadeli borç oranı hariç tüm bağımsız değişkenler ÖKK açısından istatistiksel olarak önemlidir. Finansal krizden önce ÖKK ile ŞUŞ önemli ölçüde artmakta ve sermaye yapısının ÖKK için ŞUŞ üzerindeki etkisinin finansal kriz döneminden önce ŞUOŞ'lerden -2.9264 kat daha düşük olduğunu göstermektedir. Ancak, finansal kriz döneminden sonra, sermaye yapısının ÖKK için ŞUŞ üzerindeki etkisi ŞUOŞ'lerden 4.3171 kat daha fazladır. Bu çalışmada elde edilen bulgular, akademisyenler, araştırmacılar, düzenleyici kurumlar ve özellikle ŞUŞ ve ŞUOŞ gibi şirketlerin yönetimi için daha fazla araştırma yapmalarının gerektiğini sonucunu doğurmuştur. Bu çalışma düzenleyici kurumlara ve ilgili devlet kurumlarına, şeriat uyumlu statüye ilişkin yönergeler ve çerçeve çıkarmaları rehber olabilir. Bu nedenle, yeni düzenleme ve kılavuz ilkeler oluşturmak için, bu kurumların daha fazla yatırımcı çekmek için yeni kılavuzlar geliştirmek amacıyla yatırımcıların ihtiyaçlarını ve ŞUŞ'lerin özelliklerini anlamaları gerekmektedir. Malezya'da hükümet beş yıl vergi muafiyeti ile yeni xxv ŞUŞ'lere teşvik vermektedir. Ayrıca, İngiltere ve Fransa'da ŞUŞ'ler de dahil olmak üzere İslami finans sektörü için vergi yapılarını değiştirdiler. Bu çalışmanın yürütülmesinde bazı sınırlamalar bulunmaktadır. Bu çalışmada, finansal piyasadaki farklı düzeylerde gelişme, hükümet politikaları ve o ülkenin dış olaylara duyarlılığı nedeniyle Asya'daki finansal krizin ülke genelinde farklı olduğu göz önünde bulundurulmamıştır. Buna ek olarak, ülkeler arası bu çapraz çalışma nedeniyle, farklı hukuk sistemleri ve düzenlemeleri, bürokrasi, şirketlerin her ülkede karşılaştığı farklı maliyetler ve faydalar nedeniyle farklılıklar beklenmektedir. Bu sınırlamalar gelecekteki araştırmaların yolunu açmaktadır. Dolayısıyla, gelecekte sermaye yapısı alanındaki araştırma boşluğunu doldurmak için bu sınırlamaları dikkate alınmalıdır