Suchergebnisse

การวจิยัคร้ังน้ีมีวตัถุประสงคเ์พื่อ1)ศึกษาระดบัการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลและประสิทธิผลการบริหารงาน 2)ศึกษาอิทธิพลของการบริหารงานตามหลกัธรรมาภิบาลที่มีต่อประสิทธิผลการบริหารงาน 3) หาแนวทางพฒั นาการบริหารงานตามหลกัธรรมาภิบาลที่มีต่อประสิทธิผลการบริหารงานของเทศบาลตา บลในจงัหวดัสกลนครกลุ่มตวัอยา่ งที่ใชใ้นการวิจัย เป็ นพนกังานเทศบาลตา บลของเทศบาลตา บลในเขตจงัหวดัสกลนคร ท้งัหมด 65แห่งจา นวน 334คนจากจ านวนประชากร 2007 คนโดยใชแ้บบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมขอ้ มูลและสถิติที่ใชใ้นการวเิคราะห์ขอ้ มูลไดแ้ก่ค่าความถี่ค่าร้อยละค่าเฉลี่ยค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ถดถอยพหุ (Multiple Regression) โดยวธิีการแบบข้นั ตอน (Stepwise) กา หนดระดบั ทางสถิติที่ระดับ .05ผลการวจิยัพบวา่ 1)การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลต าบลในเขตจังหวัดสกลนครในภาพรวมอยใู่ นระดบั มาก( X = 3.64) เมื่อพิจารณารายด้าน พบวา่ ดา้นที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ด้านหลักนิติธรรม ( X =3.73)รองลงมาคือ ดา้นหลกัการมีส่วนร่วม ( X = 3.71) ด้านหลกัความโปร่งใส ( X =3.64)ดา้นหลกัความคุม้ค่า ( X = 3.63)ด้านหลักความรับผิดชอบ ( X =3.60 )และ ด้านหลักคุณธรรม( X = 3.49) 2)ประสิทธิผลการบริหารงานของเทศบาลต าบลในเขตจังหวัดสกลนครในภาพรวมอยใู่ นระดบั มาก( X = 3.63) เมื่อพิจารณารายดา้น พบวา่ มีประสิทธิผลการบริหารงานอยใู่ นระดบั มาก ทุกดา้น โดยดา้นที่มีค่าเฉลี่ย มากที่สุด คือ ด้านคุณภาพการให้บริการ( X = 3.66) รองลงมาคือ ด้านการพัฒนาองค์การ ( X = 3.65) ด้านประสิทธิภาพของการปฏิบัต ราชการ ( X = 3.61) และด้านประสิทธิผลตามแผนปฏิบัติราชการ ( X = 3.60) 3. วิเคราะห์อิทธิพลของการบริหารงานตามหลกั ธรรมาภิบาลต่อประสิทธิผลการบริหารงานของเทศบาลตา บลในจงัหวดัสกลนคร พบวา่ ปัจจัยบางประการของการบริหารงานตามหลกัธรรมาภิบาลที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการบริหารงานอยา่ งมีนยัสา คญั ทางสถิติที่ระดบั .05ไดแ้ก่ปัจจยัเกี่ยวกบัการบริหารงานตามหลกัธรรมาภิบาล5 ดา้น เรียงลา ดบัจากมากไปหานอ้ยไดแ้ก่ ดา้นหลกัความคุม้ค่า มีค่าสัมประสิทธ์ิมากที่สุดเท่ากบั 0.55รองลงมาคือ ดา้นหลกัความรับผดิชอบ มีค่าสัมประสิทธ์ิเท่ากบั0.16 ด้านหลกัคุณธรรม มีค่าสัมประสิทธ์ิเท่ากบั 0.14 ดา้นความโปร่งใส มีค่าสัมประสิทธ์ิเท่ากบั0.10และดา้นหลกัการมีส่วนร่วมมีค่าสัมประสิทธ์ินอ้ยที่สุดเท่ากบั 0.09 โดยค่าสัมประสิทธ์ิสหสัมพนัธ์พหุคูณ หรือ ตวัแปรอิสระท้งัหมดสามารถอธิบายความผนัแปรของตวัแปรตาม (R2)เท่ากบั 0.88และสามารถทา นายค่าสมการของการวิเคราะห์เท่ากบั 0.94และ4. แนวทางการพัฒนาการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลมีจ านวน 3 ด้าน คือ1) ด้านหลักคุณธรรม 2) ด้านหลักความรับผดิชอบ และ3) ดา้นหลกัความคุม้ค่า ; The objective of this study were to 1)investigate a degree of good governance based onadministration and administrative effectiveness, 2)examine the influence of good governancebased administration on administrative effectiveness, and 3) suggest a way to development of goodgovernance based administration on administrative effectiveness of sub-district municipalities inSakon Nakhon province. A sample used in study was 334 employees of 65 sub-districtmunicipalities in Sakon Nakhon province. The instrument used in data collection was aquestionnaire; and statistics used in data analysis were frequency, percentage, mean, standarddeviation, and stepwise multiple regression analysis. The statistical significance was determined atthe .05 level.Findings of the study were as follows: 1) The overall administration based on theprinciples of good governance of sub-district municipalities in Sakon Nakhon province was at high level ( X = 3.64). Considering as each aspect, the aspect that gained the highest mean score wasthe rule of law principle ( X = 3.73), followed by the participation principle aspect ( X = 3.71), thetransparency principle aspect ( X = 3.64), the value-for- money principle aspect ( X = 3.63), theaccountability principle aspect ( X = 3.60), and the morality principle aspect ( X = 3.49),respectively. 2) The administrative effectiveness of sub-district municipalities in Sakon Nakhonprovince as a whole was at high level ( X = 3.63). Considering as each aspect, all the aspects ofadministrative effectiveness were at high level. The aspect that gained the highest mean score wasof service quality ( X = 3.66), followed by the aspects of organizational development ( X = 3.65),official practice efficiency ( X = 3.61), and effectiveness based on the official practice plan ( X =3.60), respectively. 3) The analysis of influence of good governance based administration onadministrative effectiveness of sub-district municipalities in Sakon Nakhon province found thatsome factors of good governance based administration which had significant influence onadministrative effectiveness at the .05 level were those concerning 5 aspects of principles of goodgovernance based administration as arranged in the following descending order: the value-formoney principle aspect which had the highest co-efficient of 0.55, followed by the accountabilityprinciple aspect which had a coefficient of 0.16, the morality principle aspect which had acoefficient of 0.14, the transparency principle aspect which had a coefficient of 0.10, and theparticipation principle aspect which had the lowest coefficient of 0.09, respectively. The multiplecorrelation coefficient of all the independent variables was able to explain the variance of thedependent variable (R2) with a value of 0.88 and able to make a prediction of the equation value byanalysis equal to 0.94, and 4.Guidelines for developing the good governance based administrationconsist of 3 aspects: 1) morality principle aspect, 2) accountability principle aspect, and 3) valuefor-money principle aspect.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดีขององค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคตะวันออก 2) ศึกษาระดับคุณภาพการให้บริการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคตะวันออก 3) ตรวจสอบความสอดคล้องของรูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพการให้บริการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคตะวันออก ที่พัฒนาขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และ 4) ศึกษาน้ำหนักอิทธิพลทางตรง อิทธิพลทางอ้อมและอิทธิพลรวมของปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพการให้บริการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคตะวันออก กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย จำนวนทั้งสิ้น 400 คน ใช้สถิติการวิเคราะห์เส้นทาง (Path Analysis) ในการตรวจสอบความสอดคล้องของรูปแบบความสัมพันธ์กับข้อมูลเชิงประจักษ์และน้ำหนักของอิทธิพล ผลการวิจัยพบว่า ระดับการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคตะวันออกอยู่ในระดับดีมาก ระดับคุณภาพการให้บริการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคตะวันออก อยู่ในระดับดีมาก ผลการตรวจสอบความสอดคล้องของรูปแบบกับข้อมูลเชิงประจักษ์ตามเกณฑ์ดัชนีที่ใช้ทดสอบความสอดคล้องกลมกลืนของรูปแบบที่พัฒนาขึ้น มีระดับความสอดคล้องกลมกลืน ผ่านเกณฑ์มาตรฐานที่กำหนดไว้ครบทุกดัชนี จึงสรุปได้ว่า รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพการให้บริการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคตะวันออกที่พัฒนาขึ้นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ผลการวิเคราะห์น้ำหนักอิทธิพลทางตรงอิทธิพลทางอ้อมและอิทธิพลรวมของปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพการให้บริการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคตะวันออก พบว่า ด้านอิทธิพลทางตรง ได้แก่ การบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดีมีอิทธิพลทางตรงต่อคุณภาพ การให้บริการ ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 โดยค่าสัมประสิทธิ์ขนาดอิทธิพลของการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี เท่ากับ 0.904 (p <0.01) ด้านอิทธิพลทางอ้อม ได้แก่ แรงจูงใจกระบวนการบริหาร วัฒนธรรมองค์กร ภาวะผู้นำและค่านิยมสร้างสรรค์ มีอิทธิพลทางอ้อมต่อคุณภาพการให้บริการโดยส่งผ่านการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 โดยค่าสัมประสิทธิ์ขนาดอิทธิพลของแรงจูงใจ เท่ากับ 0.315 (p <0.01) กระบวนการบริหาร 0.286 (p <0.01) วัฒนธรรมองค์กร 0.171 (p <0.01) ภาวะผู้นำ 0.091 (p <0.01) และค่านิยมสร้างสรรค์ 0.027 (p <0.01) ด้านอิทธิพลรวม ได้แก่ การบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี แรงจูงใจ กระบวนการบริหารวัฒนธรรมองค์กร ภาวะผู้นำ และค่านิยมสร้างสรรค์ มีอิทธิพลรวมต่อคุณภาพการให้บริการ ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 โดยค่าสัมประสิทธิ์ขนาดอิทธิพลของการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี เท่ากับ 0.904 (p <0.01) แรงจูงใจ 0.315 (p <0.01) กระบวนการบริหาร 0.286 (p <0.01) วัฒนธรรมองค์กร 0.171 (p <0.01) ภาวะผู้นำ 0.091 (p <0.01) และค่านิยมสร้างสรรค์ 0.027 (p <0.01) ; The purpose of this study was fourfold. First, it aimed at examining a level of administration based on good governance principles of local administrative organizations located in the eastern part of Thailand. Also, this study intended to investigate a level of quality of service provided by these local governments. Third, it attempted to determine the consistency of causal relationship of factors affecting quality of service offered by these local administrative organizations. The last purpose of this study was to examine the weight of direct, indirect, and combined influences of factors affecting quality of service provided by these local governments. The subjects participating in this study comprised 400 people. The test of path analysis was used to determine the consistency of the relationship model and the empirical data as well as weights of influences. The results of the study were as follows: It was shown that the level of administration based on good governance Principles of local administrative organizations located in the eastern part of Thailand was at a very good level. The level of quality of service provided by the local governments, located in the eastern part of Thailand was at a very good level. Regarding the test of consistency of relationship model and the empirical data based on the criteria to test the consistency of the developed model, it was shown that they were in line with each other and met a set of standard criteria. This was suggested that the model of causal relationship of factors affecting quality of service provided by local governments, located in the eastern region of Thailand had an influence on their quality of service. The developed relationship model was in line with the empirical data. Based on the analyses of weighted direct, indirect, and combined influences of causal factors affecting the quality of service offered by local governments, the results were as follows: Regarding the direct influences, it was shown that good governance had a direct influence on quality of service at a significant level of .01. Specifically, the effect size for correlation of good governance was 0.904 (p<0.01). For the indirect influences, it was shown that the variables of motivation, administrative process, corporate culture, leadership, and core value influenced indirectly the quality of service via good governance at a significant level of .01. Specifically, the effect sizes for correlation of motivation, administrative process, corporate culture, leadership, and core value were 0.315 (p<0.01), 0.286 (p<0.01), 0.171 (p<0.01), 0.091(p<0.01), and 0.027 (p<0.01), respectively. With reference to the combined influences, it was found that the variables of good governance, motivation, administrative process, corporate culture, leadership significantly influenced quality of service at a significant level of .01. In particular, the effect sizes for correlation of good governance, motivation, administrative process, corporate culture, leadership, and core value were 0.904 (p<0.01), 0.315 (p<0.01), 0.286 (p<0.01), 0.171 (p<0.01), and 0.091 (p<0.01), respectively.

The purpose of this research were 1) to study the development of the Amalgamation university: A case study of Nakhon Phanom University, 2) to study the factors influencing Nakhon Phanom University Achievement, 3) to create a model to developing the management of Amalgamation toward Achieved University. This research uses a mixed research methodology. The value of reliability analysis of each factor was 0.99 analysis of structural equation and consistency of the research model, confirmed model and proposed policy recommendations with stakeholders. The results were found as follows; 1) A case study of University had increased development of administrative resources, buildings, technologies, staffs, courses and budgets more than before amalgamation. The administrative team had a good governance problem and high internal conflict. 2) The highest factors direct influence variables on achieved University was the internal communication (0.84), the good governance and organizational culture had a direct influence on internal communication at (0.16) and (0.60) 3) This research model towards achieved university found that good governance, administrative resources, transformational leadership had direct influence on organizational culture at (0.42), (0.36), and (0.17), Also, these factors had indirectly influences on internal communication through organization culture is highest (0.82). Internal communication, organizational culture and administrative resources had direct influence on university achievement (0.43), (0.17), and (0.29). Research models were consistent with empirical data with statistical values, X2 = 12.540, df =5, X2/df = 2.508, P = 0.028, CFI = 0.995, TLI = 0.987, RMSEA = 0.072, SRMR = 0.013 For proposed policy, 1) should create the university as a family. 2) should recruit executive, with the following qualifications, have transformational leadership, good governance, new management, and able to use resources with their value concerning. Additionally, the organizational culture should be used towards achieved university. ; การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพัฒนาการหลอมรวมมหาวิทยาลัย กรณีศึกษามหาวิทยาลัยนครพนม 2) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสัมฤทธิผลของมหาวิทยาลัยนครพนม 3) สร้างแบบจำลองการพัฒนาการบริหารมหาวิทยาลัยหลอมรวมสู่สัมฤทธิผล วิจัยแบบผสานวิธี กลุ่มตัวอย่างได้จากบุคลากรจำนวน 290 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่น 0.99 วิเคราะห์สังเคราะห์สมการโครงสร้างและตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนข้อมูลเชิงประจักษ์ ยืนยันแบบจำลองและข้อเสนอเชิงนโยบายด้วยผู้ทรงคุณวุฒิ ผลการวิจัยพบว่า 1) มหาวิทยาลัยกรณีศึกษามีพัฒนาการได้แก่ อาคารสถานที่ เทคโนโลยี บุคลากร หลักสูตร และงบประมาณที่เพิ่มขึ้นก่อนหลอมรวม มีปัญหาธรรมาภิบาลและขัดแย้งในการบริหารภายในสูง 2) ปัจจัยการสื่อสารภายในมีอิทธิพลทางตรงต่อสัมฤทธิผลมหาวิทยาลัยนครพนมสูงสุด (0.84) หลักธรรมาภิบาลและวัฒนธรรมองค์กรมีอิทธิพลทางตรงต่อการสื่อสารภายใน (0.16) และ (0.60) 3) แบบจำลองสู่สัมฤทธิผลพบว่า หลักธรรมาภิบาล ทรัพยากรการบริหาร ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง มีอิทธิพลโดยตรงต่อวัฒนธรรมองค์กร (0.42), (0.36) และ (0.17) และมีอิทธิพลทางอ้อมต่อการสื่อสารภายในผ่านทางวัฒนธรรมองค์กรสูงสุด (0.82) การสื่อสารภายใน วัฒนธรรมองค์กร ทรัพยากรการบริหารมีอิทธิพลทางตรงต่อสัมฤทธิผลมหาวิทยาลัย (0.43), (0.17) และ (0.29) โมเดลมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์โดยพิจารณาค่าสถิติ X2 = 12.540, df = 5, X2/df = 2.508, P = 0.028, TLI = 0.987, RMSEA = 0.072, SRMR = 0.013 ข้อเสนอเชิงนโยบาย 1) ทำให้มหาวิทยาลัยเป็นเสมือนครอบครัว 2) สรรหาผู้บริหารที่มีภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง มีธรรมาภิบาล การบริหารแนวใหม่ ใช้ทรัพยากรอย่างรู้ค่า ใช้วัฒนธรรมองค์กร เปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยสู่สัมฤทธิผล

การวิจัยฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความสอดคล้องปัจจัยเชิงสาเหตุของประสิทธิผลพุทธบูรณาการการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตรต่อข้อมูลเชิงประจักษ์ และ 2) เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลพุทธบูรณาการการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นข้าราชการประจำ (ท้องถิ่น) ฝ่ายบริหารท้องถิ่น ฝ่ายนิติบัญญัติท้องถิ่น ลูกจ้างประจำ และพนักงานจ้าง จำนวน 550 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์ ในการหาค่าสถิติพื้นฐาน และใช้โปรแกรม LISREL 8.80 Student Edition ในการพัฒนา และตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้างของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยเชิงสาเหตุประกอบด้วย การบริหารจัดการ ภาวะผู้นำ การมีส่วนร่วม และอิทธิบาท 4 ของประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตรมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าไค-สแควร์ เท่ากับ 204.64 องศาอิสระ (df) เท่ากับ 179 ความน่าจะเป็น (p) เท่ากับ 0.092 ค่าดัชนีวัดความกลมกลืน (GFI) เท่ากับ 0.97 ค่าดัชนีวัดความกลมกลืนที่ปรับแก้แล้ว (AGFI) เท่ากับ 0.95 ค่าดัชนีรากของกำลังสองเฉลี่ยของส่วนที่เหลือ (RMR) เท่ากับ 0.062 และค่าดัชนีรากกำลังสองเฉลี่ยของค่าความแตกต่างโดยประมาณ (RMSEA) เท่ากับ 0.016 อธิบายความแปรปรวนของประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร ได้ร้อยละ 89.00 เมื่อพิจารณาอิทธิพลทางตรง และอิทธิพลทางอ้อมผ่านด้านอิทธิบาท 4 พบว่า ประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร ได้รับอิทธิพลทางตรงจากปัจจัยเชิงสาเหตุ อิทธิบาท 4 และการบริหารจัดการ เท่ากับ 0.85 และ 0.12 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และ 0.05 ตามลำดับ และอิทธิพลทางอ้อมจากการมีส่วนร่วม และการบริหารจัดการ ผ่านอิทธิบาท 4 เท่ากับ 0.38 และ 0.31 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ตามลำดับ ผลจากการวิจัยที่ได้รับครั้งนี้ ในเชิงนโยบายสามารถนำไปใช้ประกอบเป็นข้อมูลในการวางแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตรเพื่อให้เกิดความยั่งยืน และเป็นรูปธรรม เชิงวิชาการสามารถนำไปใช้เป็นกรณีตัวอย่างเพื่อการเรียนการสอน หรือการสร้างสื่อการเรียนรู้ต่างๆ ในการบูรณาการแนวคิด ทฤษฎีทางรัฐประศาสนศาสตร์ร่วมกับหลักธรรมในพระพุทธศาสนา และเชิงพื้นที่สามารถนำไปทดลองใช้ เพื่อเป็นแนวทางนำไปสู่การพัฒนาประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร หรือปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอื่นๆ ที่มีบริบทใกล้เคียงกันสืบไป ; The purpose of research were 1) to study the causal factors of the Buddhist integration's administrative effectiveness of local governmental organizations in Phichit Province on empirical data and 2) to analyze causal factors that influence to the Buddhist integration's administrative effectiveness of local administrative organizations in Phichit province. The samples used in the research are Personnel of local governmental organizations in Phichit Province Namely, civil servants (domestic), local administration Local lawmakers, regular employees and employees employing 550 people. Analysis tool and methodology in the research are the survey and an application which made for social science research to find basic statistics and use an application "LISREL 8.80 Student Edition" to develop and validate the structural validity of the causal relationship models The research finding revealed that causal factors include Management of leadership, participation and virtue 4 of the administrative effectiveness of local governmental organizations in Phichit province is consistent with empirical data. With the chi-square value equal to 204.64 degrees of freedom (df) equal to 179, the probability (p) equals 0.092. The harmonious index (GFI) equals 0.97. The modified harmonic index (AGFI) is 0.95. The mean square root of the remaining quadratic index (RMR) is 0.062, and the mean square root index of the difference (RMSEA) is 0.016. Explain the variance of the administrative effectiveness of the governmental organization. Local in Phichit was 89.00 percent. When considering direct influence And indirect influence through Iddhipada 4 found that the administrative effectiveness of the local governmental organization in Phichit Province Directly influenced by causal factors by ranking as follows Iddhipada 4 and management With the influence of 0.85 and 0.12 with statistical significance at 0.01 and 0.05 according to the rank while the participation and leadership had the impact equal to 0.01 and -0.02 according to the level without consequence When considering the indirect influence, it was found that the effects of Iddhipada 4 were indirectly influenced by Participation and management With the impact of 0.38 and 0.31 with statistically significant at 0.01 respectively. The result of research can be reference in strategic planning of effectiveness development of the local government organization in Phichit Province for sustainability and concrete and can be reference as an example case in study or can be used for training materials integrating concepts Public Administration theory with the principles of Buddhism and can be applied the result as guideline of the development of administrative effectiveness of local governmental organizations in Phichit Province or local government in other provinces that have similar contexts

Political participation of people is a significant indicator of political specifying people's attention in politics effectively. This research study investigates political participation of people toward good governance principles implemented by local administrative organizations. Roi-Et municipality, Muang district, Roi-Et province was purposively selected as a target area for this research study since Roi-Et municipality received many awards such as Good Governance Awards, Prajadhipok Institute's awards and NACC Integrity Awards on transparency which imply that people residing in the area of Roi-Et municipality have knowledge concerning local administration. According to the field study, the researcher found that Roi-Et municipality people were interested in political matters; they usually talk about political issues, they always follow the political news broadcasted via various media channels such as radio and television including newspaper. However, they didn't have a chance to give complaints and participate in the development plan for the municipality. Consequently, the researcher became interested in studying political participation of people toward the principles of good government implemented by local administrative office. This research also investigated whether the interaction among the effective factors comprising gender, ages, education and occupations influences political participation of people or not. This research applied a documentary research methodology and exploratory research to collect the data from the sample group using a questionnaire as a research instrument. The samples were 300 eligible voters for municipal election residing in Roi-Et Municipality area. ; การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน เป็นตัวชี้วัดทางรัฐศาสตร์ที่สำคัญบ่งบอกให้ทราบถึงความใส่ใจความสนใจทางการเมืองของประชาชนได้อย่างดีเยี่ยม งานวิจัยนี้ได้ศึกษาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนตามหลักการธรรมาภิบาลกับการปกครองท้องถิ่น ผู้วิจัยได้เลือกเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด อำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด เป็นพื้นที่ศึกษา ด้วยเหตุผลจากการที่เทศบาลเมืองร้อยเอ็ดได้รับรางวัลระดับประเทศมากมาย อาทิ รางวัลบริหารจัดการบ้านเมืองที่ดี รางวัลพระปกเกล้าทองคำ รางวัลท้องถิ่นต้นแบบที่มีความโปร่งใสจากสำนักงานป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ นั้นย่อมแสดงให้เห็นได้ว่าประชาชนในเขตเทศบาล ต้องมีความรู้ความเข้าในด้านการปกครองท้องถิ่นและที่สำคัญการความร่วมมือ จากการลงพื้นที่พบว่า ประชาชนให้ความสนใจด้านการเมือง มีการพูดคุยสนทนากัน รับฟังข่าวสารทางการเมืองตามสื่อวิทยุ โทรทัศน์และสื่อหนังสื่อพิมพ์อยู่เสมอ แต่การร้องทุกข์ร้องเรียน การร่วมวางแผนพัฒนาเทศบาลพบว่ามีส่วนน้อย ทำให้ผู้วิจัยสนใจที่จะศึกษาถึงการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนตามหลักธรรมาภิบาลเป็นการวิจัยความสัมพันธ์ของประชาชนด้านเพศ อายุ การศึกษาและอาชีพ จะส่งผลต่อการมีร่วมร่วมทางการเมืองหรือไม่ การศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีการศึกษาทางเอกสาร การวิจัยเชิงสำรวจด้วยการใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งในเขตเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด จำนวน 300 คน

The purpose of this research was to study 1) the administrator's characteristic, the quality management behavior of the administrator, and the administrative effectiveness of the local government organization administrators in Lampang Province; 2) the relationship between the administrator's characteristic, and the quality management behavior of the administrator and the administrative effectiveness of local government organization administrators in Lampang Province; 3) the influence of the administrator's characteristic, and the quality management behavior of the administrator on the administrative effectiveness of local government organization administrators in Lampang Province. The research was survey research using quantitative research methods. The population was the local government organization personnel in Lampang Province. The samples were chosen stratified random sampling. The sample size of 416 participants was determined by using the table of Krejcie & Morgan with a confidence level of 95%, 5% error. The instrument for data collection was a questionnaire with a reliability of 0.97. The data analysis used descriptive statistics were: frequency, percentage, mean, standard deviation; and the Inferential statistics were: Pearson's product-moment correlation analysis and multiple regression analysis. The research results founded that: The administrator's characteristic was at a high level ( = 3.57, S.D. = 0.43), the quality management behavior of the administrator was at a moderate level ( = 3.18, S.D. = 0.48), and the administrative effectiveness of the local government organization administrators in Lampang Province was at a moderate level ( = 3.18, S.D. = 0.51) respectively. The administrator's characteristic, and the quality management behavior of the administrator were related to the administrative effectiveness of local administrative organization administrators in Lampang Province with statistical significance of .01 The administrator's Characteristic (EC), and the quality management behavior of the administrator (PA) had a positive effect on the administrative effectiveness of local government organization administrators with statistical significance of .01. The predictive equation is EAβ = .701EC + .195PA. ; การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) คุณลักษณะของผู้บริหารพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหาร และประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง 2) ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของผู้บริหารและพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหารกับประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง และ 3) อิทธิพลของคุณลักษณะของผู้บริหารและพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหารต่อประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณ ประชาการ ได้แก่ บุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง เลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางของเครจซี่และมอร์แกน ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% ความคลาดเคลื่อน 5% ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 416 คน เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า คุณลักษณะของผู้บริหาร อยู่ในระดับมาก ( = 3.57, S.D. = 0.43) พฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหาร อยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.18,S.D. = 0.48) และประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง อยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.18, S.D. = 0.51) ตามลำดับ คุณลักษณะของผู้บริหารและพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหารมีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 คุณลักษณะของผู้บริหาร (EC) และพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหาร (PA) มีอิทธิพลทางบวกต่อประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหาร (EA) องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีสมการพยากรณ์ คือ EAβ = .701EC + .195PA

This research aimed to 1) study the level of civil state policy and local development in Chumphon Province, 2) examine the relationship and the influence of the civil state policy on the local development in Chumphon Province, and 3) create a model of civil state policy for the local development in the area of study. The study was mixed in nature-quantitative and qualitative methods. With respect to the quantitative method, the sample of the study comprised 400 people. The study instrument was a set of self- administered questionnaires. In regard to the qualitative method, the small sample group comprised 36 participants. The statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, and standard deviation. The statistics used for hypothesis testing were Pearson's Product Moment Correlation Coefficient and multiple regression by stepwise and data analysis for qualitative result. The results were as follows. 1) The level of civil state policy and local development in Chumphon Province, as a whole, was rated at a high level. 2) The relationship between the civil state policy and the local development in the area of study, as a whole, was also rated at a high level (.807). The predictor variables could explain factors influencing the local development in the area of study with a statistically calculated percentage of 66.50 ( R2 = .665). The sub-variables in descending order of degree were organizational competency promotion, private and people's organization promotion and social power, local people encouragement for more development participation, liberty and rights warranty, equilibrium in development participation, and conflict management with peace orientation. 3) According to the civil state policy for the local development in the area of study, Chumphon Province should develop other strategies namely agricultural products and industrial agriculture development, commerce and tourism investment engagement, utility management, and infrastructure reestablishment and preservation. Finally, government's policies for small and micro community enterprise financial support were crucially needed. ; การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับนโยบายประชารัฐและระดับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร 2) ศึกษาความสัมพันธ์และอิทธิพลของนโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร 3) เพื่อสร้างนโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณ จำนวน 400 คน โดยใช้ แบบสอบถามเป็นเครื่องมือประชากรที่ใช้ในการวิจัยเชิงคุณภาพคือการสัมภาษณ์และประชุมกลุ่มย่อย จำนวน 36 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุ โดยวิธี Stepwise ข้อมูลเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหาและอธิบายผล ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับนโยบายประชารัฐและระดับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างนโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร โดยรวมอยู่ ในระดับสูง (.807) นโยบายประชารัฐที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพรร้อยละ 66.50 (R2 = .665) เรียงการเข้าสู่สมการตามความสัมพันธ์ คือ การเสริมสร้างศักยภาพขององค์กรพัฒนาเอกชนและองค์กรประชาชน การส่งเสริมท้องถิ่นให้มีส่วนร่วมในการพัฒนา การสร้างเสริมสมรรถนะของประชาชนและพลังทางสังคม การปรับดุลยภาพ การมีส่วนร่วมในการพัฒนาการให้หลักประกันสิทธิเสรีภาพ การจัดการแก้ไขความขัดแย้งในสังคมด้วยสันติวิธี 3) นโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร ควรมีการพัฒนายุทธศาสตร์ด้านการพัฒนา ผลิตสินค้าเกษตรและเกษตรอุตสาหกรรม ส่งเสริมการลงทุนพาณิชยกรรมและการท่องเที่ยว บริหารจัดการสาธารณูปโภค การบำรุงรักษาซ่อมแซมโครงสร้างพื้นฐาน และภาครัฐควรมีนโยบายสนับสนุนงบประมาณการประกอบอาชีพวิสาหกิจชุมชนขนาดย่อม