Suchergebnisse

In 2016 vierde de Dienst Onderzoekscoördinatie van de Leuvense universiteit zijn dertigste verjaardag. De geschiedenis van deze door de gereputeerde geneticus Herman Vanden Berghe opgerichte dienst, die de voorbije decennia een sterke expansie beleefde, fungeert in dit boek als kapstok voor een ruimer verhaal over het onderzoeksbeleid aan de Leuvense universiteit. Daarbij gaat het onder meer over het streven naar excellentie, over de stimulansen voor interdisciplinair onderzoek en internationalisering, over de opkomst van de bibliometrie, over de uitbouw van een open access-beleid, over de groeiende aandacht voor wetenschappelijke integriteit, over verdeelsleutels en supercomputers, rankings en publicatiedruk, peer review en tenure track. Dit alles wordt besproken tegen de achtergrond van het Vlaamse, Belgische en Europese wetenschapsbeleid en met oog voor de internationale ontwikkelingen op het vlak van onderzoek en onderzoeksmanagement

Kurt Baschwitz is één van de grote pioniers van de psychosociale wetenschap. Hij stichtte de eerste naoorlogse van de journalistenopleiding, legde de basis voor 'communicatiewetenschap & mediastudies' aan de Universiteit van Amsterdam, en was medeoprichter van de roemruchte '7e' faculteit voor Politieke en Sociale Wetenschappen aan de universiteit van Amsterdam. In het begin van de 20e eeuw werkte hij als journalist in Hamburg en vanaf 1916 vanuit het neutrale Rotterdam. Na WO I werd hij hoofdredacteur van een gezaghebbende weekblad in Duitsland. Na de machtsovername door Hitler vluchtte hij naar Amsterdam. Hij werd medewerker van het nieuwe Internationale Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG) en 'privaatdocent' aan de universiteit. In de oorlog werd hij bij een razzia opgepakt, gedeporteerd naar Westerbork, maar kwam weer vrij. Na de oorlog werd hij de eerste hoogleraar Perswetenschap. Hij is de auteur van boeken over fascinerende onderwerpen als 'e massa' en de 4P's: Pers, Propaganda, Politiek en 'Persecuties' (vervolgingen), die stuk voor stuk geïnspireerd waren door zijn eigen dramatische ervaringen. Maar de 'aartsvader' dreigt ten onrechte te worden vergeten. Jaap van Ginneken vult deze leemte met de plaatsing van de unieke betekenis van het wetenschappelijk werk van Baschwitz in de geschiedschrijving van de sociale wetenschappen ingebed in een boeiend beschreven historische context