Suchergebnisse

Bu çalışmada, kamu ve özel sektör dış borçlarının ekonomik büyüme üzerindeki etkisi incelenmektedir. Bu kapsamda, Türkiye'de kamu ve özel sektör dış borçlarıyla ekonomik büyüme arasındaki ilişki 1989-2021 dönemini kapsayan yıllık veri seti kullanılarak test edilmektedir. Öncelikle kullanılan serilerin durağanlık seviyelerini belirlemek için geleneksel ve yapısal kırılmaya izin veren birim kök testleri kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkileri belirlemek için ARDL sınır testinden ve Hatemi-J asimetrik nedensellik testinden faydalanılmıştır. Çalışmada elde edilen bulgular, sabit sermaye oluşumunun, işgücüne katılım oranının ve ihracatın ekonomik büyümeyi pozitif; kamu ve özel sektör dış borç stokunun ise ekonomik büyümeyi negatif yönde etkilediğini göstermektedir. Ayrıca, büyümenin pozitif şokları ile kamu sektörü dış borç stokunun pozitif şokları arasında, büyümeden kamu sektörü dış borç stokuna doğru tek yönlü nedensellik ilişkisi bulunmaktadır. Bu bulgular, politika yapıcılara Türkiye'de kamu ve özel sektör dış borç stokunda meydana gelen artışların büyümeyi olumsuz yönde etkilediğini göz önünde bulundurmaları gerektiğini göstermektedir.

Public debt is a financing tool that is frequently applied for increasing public spending in the face of increasing public costs or for financing large countrywide public investments. There have been many different schools of though and theory put forth on public debt from ancient times to the present day. The impossibility of achieving an equilibrium between market conditions and the understanding the state's role of the social state in the economy is a reality accepted by virtually every country today. Taken in this context, for those countries that lack the internal dynamics for public debt financing to go the route of external borrowing to cover public debt is an unusual phenomenon. Budget deficits in developing countries have reached serious levels due to many global crisis's that have developed in International markets, and cyclical changes that occur as a result of inflationary pressures. These countries which do not have a robust economy and financial structure had to resort to foreign borrowing to finance public deficits. This process of borrowing that gained substantial acceleration especially during 1980s, effecting the debt rates and services of developing countries' economies and thus jeopardizing the status of countries that has been the lender. This situation revealed that developing countries needed to focus on public domestic and external debt management. From this period forward, the debt management issues such as debt stock limit, risk ratio, internal and external debt sustainability gained importance for developing countries. During the same period, the derivative products emerged as a result of the studies performed in order to reduce the risks brought by borrowing in international markets. These products began to be used effectively by many developed countries to avoid risks such as exchange rate, interest rate, inflation. These products that were used in these markets grew as time went on and with the promotion of certain economic and financial institutions began to attract the attention of developing countries.The situation in Turkey was not different than in other developing countries. Especially after 1980, the external public debt levels increased sharply by means of economic and financial reforms that had been performed during this period. The derivative instruments which ensure the risk management and which emerged in the '80s as an alternative in the public internal and external debt management only began to attract attention at the end of the 90s in Turkey and the trading volume could be increased with the opening of the Derivatives Market in 2002. But this interest remained confined only to the private sector. It is not possible to ignore the benefits that may be obtained by use of derivative instruments when the past experiences of Turkey are observed. In this study it is explained the importance of a sound external public debt management and the advantages of use of derivative instruments within this frame. It is signified that evaluation and development of the derivative market will be advantageous, both in order for the economic development plans to be executed in a more clear way and in terms of assistance to the monetary policies to become successful. ; Kamu borçlanması, çoğu ülkenin gerek artan kamu harcamaları gerekse büyük kamu yatırımları karşısında sıklıkla başvurduğu bir finansman aracıdır. Kamu borçlanması ile ilgili olarak en eski iktisadi düşünce akımlarından günümüze kadar pek çok farklı düşünce ve teori ortaya konulmuştur. Günümüzde, ekonominin her zaman piyasa şartları ile dengeye gelmesinin imkansızlığı ve sosyal devlet anlayışı içerisinde devletin ekonomide rol alması gerektiği hemen hemen her ülke tarafından kabul edilen bir gerçekliktir. Bu bağlamda, gerçekleştirilen kamu harcamalarının finansmanı için gerekli iç dinamiklere sahip olmayan ülkelerin de dış borçlanmaya gitmesi oldukça olağan bir durumdur. Uluslararası piyasalarda, gerçekleşen enflasyonist baskılar ve konjonktürel değişimler sonucunda pek çok global kriz ile karşılaşılmış, gelişmekte olan ülkelerde kamu açıkları ciddi seviyelere ulaşmıştır. Sağlam bir ekonomiye ve finansal yapıya sahip olmayan bu ülkeler, kamu açıklarını yüksek miktarlarda dış borçlanmaya başvurarak kapatabilmiştir. Bu borçlanma süreci, özellikle 1980'li yıllar itibari ile oldukça fazla ivmelenme kazanmış, borç hadleri ve servisleri gelişmekte olan ülke ekonomilerini ve dolayısıyla da borç veren ülkelerin durumlarını tehlikeye sokar olmuştur. Bu durum, gelişmekte olan ülkelerde kamu iç ve dış borç yönetimine odaklanılması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Bu dönemden itibaren gelişmekte olan ülkeler, borç stoklarının sınırı, risk oranı ve sürdürülebilirliği gibi konulara eğilerek kamu iç ve dış borç yönetimi konusunda çalışmalar başlatmıştır. Aynı dönemlerde, uluslararası piyasalarda borçlanmanın getirdiği riskleri azaltmak amacıyla yapılan çalışmalar sonucunda ortaya türev piyasa ürünleri çıkmış ve döviz kuru, faiz oranı, enflasyon gibi bir takım risklerin azaltılmasını sağlayan bu ürünler, kamu iç ve dış borç yönetimi kapsamında pek çok gelişmiş ülke tarafından etkin şekilde kullanılmıştır. Bu ürünlerin işlem gördüğü piyasalar gün geçtikçe büyümüş ve bazı ekonomik ve finansal kurumların da teşviki ile gelişmekte olan ülkelerin de dikkatini çekmeyi başarmıştır. Türkiye'de de durum, gelişmekte olan ülkelerden farklı olmamıştır. Özellikle 1980'den sonra, gerçekleştirilen ekonomik ve finansal reformların etkisi ve de bu dönemde uygulanan politikalar nedeniyle kamu dış borç seviyeleri hızla artış göstermiştir. 1980'li yılların başında kamu dış borç yönetimi kavramı ile tanışan Türkiye, bir takım düzenlemeleri ve altyapı çalışmalarını gerçekleştirmiş olsa da etkin bir kamu dış borç yönetimi girişiminden ancak son on yıl için bahsetmek mümkündür. Bu son on yıl içerisinde, kamu dış borç yönetiminin gerektirdiği analizler yapılmaya başlanmış, döviz kuru, değişken faiz oranı ve vade gibi riskler göz önüne alınarak borçlanma stratejileri geliştirilmiştir. Kamu iç ve dış borç yönetiminde 80'li yıllarda bir alternatif olarak ortaya çıkan ve risk yönetimi sağlayan türev ürünler ise Türkiye'de 90'lı yılların sonunda ilgi çekmeye başlamış ve ancak 2002'de Vadeli İşlemler Piyasası'nın açılması ile işlem hacmi artmıştır. Ancak bu ilgi özel sektör ile sınırlı kalmış, kamu dış borç yönetiminde kullanıma gidilmemiştir. Türkiye'nin geçirmiş olduğu ekonomik ve finansal krizler, geçmişte maruz kaldığı döviz kuru ve faiz oranları riskleri göz önüne alındığında türev ürünlerin kullanımı ile sağlanacak faydaları göz ardı etmek mümkün değildir. Bu nedenle, bu çalışmada kamu dış borç yönetiminin artan önemi vurgulanarak, bu bağlamda kullanılacak türev ürünlerin sağlayacağı faydalar ortaya koyulmakta, bu piyasaların gerek ekonomik kalkınma planlarının daha net şekilde yapılabilmesi, gerekse para politikalarının başarılı olmasına yardımcı olması açısından değerlendirilmesinde ve geliştirilmesinde fayda olacağı vurgulanmaktadır.

Bu çalışmanın amacı, Avrupa Birliği'ne (AB) üye olan ülkelerin ve Türkiye'nin gelişmişlik düzeylerine göre ekonomik göstergeler kullanılarak çok kriterli karar verme (ÇKKV) yöntemlerinden TOPSIS ve MOORA ile sıralanmasıdır. Ülkeler arasındaki sıralamaya ulaşmak adına öncelikle alternatifler, AB'ye üye olan 28 ülke ve aday ülke Türkiye olarak belirlenirken, kriterler ise kişi başına gelir (GSYİH/Nüfus), enflasyon, işsizlik oranı, ihracatın ithalatı karşılama oranı (İhracat/ İthalat), kamu borçları/GSYİH ve bütçe açığı/GSYİH olarak belirlenmiştir. Bu kriterler doğrultusunda AB'ye üye 28 ülke ve Türkiye arasında gelişmişlik düzeylerine göre sıralamaya TOPSIS ve MOORA yöntemleri ile ulaşılmış ve sonuçlar karşılaştırılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, ilk üç sırada Lüksemburg, İsveç ve Danimarka yer alırken, son sıralarda ise Hırvatistan, Bulgaristan, Slovenya, Yunanistan ve Türkiye yer almıştır 

Bu çalışmanın amacı, Avrupa Birliği'ne (AB) üye olan ülkelerin ve Türkiye'nin gelişmişlik düzeylerine göre ekonomik göstergeler kullanılarak çok kriterli karar verme (ÇKKV) yöntemlerinden TOPSIS ve MOORA ile sıralanmasıdır. Ülkeler arasındaki sıralamaya ulaşmak adına öncelikle alternatifler, AB'ye üye olan 28 ülke ve aday ülke Türkiye olarak belirlenirken, kriterler ise kişi başına gelir (GSYİH/Nüfus), enflasyon, işsizlik oranı, ihracatın ithalatı karşılama oranı (İhracat/ İthalat), kamu borçları/GSYİH ve bütçe açığı/GSYİH olarak belirlenmiştir. Bu kriterler doğrultusunda AB'ye üye 28 ülke ve Türkiye arasında gelişmişlik düzeylerine göre sıralamaya TOPSIS ve MOORA yöntemleri ile ulaşılmış ve sonuçlar karşılaştırılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, ilk üç sırada Lüksemburg, İsveç ve Danimarka yer alırken, son sıralarda ise Hırvatistan, Bulgaristan, Slovenya, Yunanistan ve Türkiye yer almıştır. ; The aim of this study is to determine the ranking of the member countries of European Union (EU) and Turkey according to the level of development using economic indicators with multi-criteria decision making (MCDM) methods TOPSIS and MOORA. In order to obtain the ranking of the countries, firstly alternatives are determined as 28 European Union countries and Turkey as a candidate country. Then criteria are determined as per capita income (GDP/Population), inflation, unemployment rate, ratio of exports to imports (exports/imports), public expenditures/GDP and budget deficit/GDP. By using these criteria, the ranking of 28 EU member countries and Turkey according to the to the level of development are determined with TOPSIS and MOORA methods and the results are compared. According to the obtained results, the first three countries are Luxembourg, Sweden and Denmark while Croatia, Bulgaria, Slovenia Greece and Turkey has taken place at the bottom of the list.

Arjantin ekonomisinin o dönemdeki problemleri özellikle petrol şokundan kaynaklandı.Fakat,Arjantin petrol şokunun bazı negatif etkilerini fazlasıyla hissetti.STABILIZATION(İstikrar Politikası)Yukarıda bahsettiğimiz kötü etkiler enflasyon oranını arttırdı.Bunu önlemek için Atjantin enflasyon oranını şu şekilde dizayn etti:önceden açıklanan enflasyon+uluslararası enflasyon oranı.Bu enflasyon oranında göreceli fiyatlarında belirli bir önemi yadsınamaz.Bunun için göreceli fiyatları yeniden düzenlediler.Bu da negatif sürecin sonu anlamına geliyordu.Enflasyonu daha da düşürmek için üç önemli devaluasyon yapıldı.Birincisi fazla rağbet görmedi.Onun için tamamen serbest bir mali piyasa kuruldu.Bu ihracatı teşvik etti.Bu arada hükümet dış ülkelerin bazı borçlarını kompanse etmek zorunda kaldı.KISIM 12Artan enflasyon,diğer ülkelere verilen kredilerle ilişkilendirilemez.Ama,1982-83 ten sonra,yeni düzene uyum,özellikle mali bir kısıtlama ile mümkün olmuştur.3.2.b BORÇ STRATEJİSİ VE ENFLASYONMakro-ekonomik-strateji şimdi özellikle dıs paranın hiç kullanılmaması,dha doğrusu,dış paraya bağımlılığı azaltacak önlemler üzerinde yoğunlaşmıştır.Dış borçlanma faizlerindeki düşüş,ödemeler dengesinde bir artışa yol açmıştır.Bu noktada Arjantin ekonomisi derin bir (depresyona) maruz kalmıştır.TEMEL NEDENSEL BULGULAR1) Arjantin ekonomisinde son on yılda önemli bir yapısal değişiklik olmuştur. Fakat bu değişiklikler,önemli politik çelişkilere rağmen gerçekleşmiştir.2) Politik engeler ,ki bu engeller,hangi politikaların uygulanacağını ve bunların uzun dönemli yapısal değişiklikler getireceğini çok önceden belli etmiştir.3.1.b.PART 2Arjantin'de enflasyonist süreçAynı yılın Nisan ayında,enflasyona global bakış terkedildi.Bunun yerine shock-treatment şok uygulama adı verilen yeni bir program uygulamaya konuldu.Bu programın özelliği 1) Faiz hadlerinde an-across-the board reduction,yani, keskin bir düşüş.2) Gelir vergisinde,mütevazi 10% bir indirimMali sektörde,vergi oranlarında bir vergi reformuna gidildi.İstikrar çabaları,genellikle sıkı para politikasına göre ayarlandı.Bu arada,özel bir not,reel para miktarı azaldı.Yukarıda bahsedilen politikalarla eş güdümlü Friedman'ın işaret ettiği gibi,mali olarak piyasaya indükte edilen para,enflasyonun en temel ve en can alıcı nedenlerinden biridir.Bunun için döviz kuru önemsenmemiştir.Ve bu şok politika ekonomi üzerindeki etkisini hemen belli etmiştir.Bunun üretim tarafına da bir yansıması olmuştur.İlk bakıştaki etkisi ekonominin diğer birimlerindeki degişkenleri,pozitif yönde etkilemek olmuştur.AÇIK EKONOMİDE PARASALCI YAKLAŞIMŞubat 1978'te mali yaklaşımdan vazgeçilmiş,ve döviz kurlarının manipulasyonu enflasyonu belirlemede öncelikli değişken olarak kabul edilmiştir.Bunun gelecekteki etkileri:1)Enflasyonist beklentileri aşağıya çekeceği2)Sistemin çok basit işleyeceği4.3.MALİ SEKTÖR REFORMUHükümet enflasyonu önlmede kaygılanacak bir durum olmadığını belirtmiştir.Faiz oranlarını düşürmek için,Arjantin'de grupos(yani bu ülkede sosyal bakımdan etkin bir kesim)daha fazla dış kaynaklı mali yardım elde etmek için ,Santiago ve NewYorkta görüşmeler yapmıştır.,Bu dengeyi muhafaza etmek için,bazı problemlerinde çözümü gerekmektedir.Bunun için bazı gözlemciler,sabit kur politikasının terkedilmesi görüşünü savunmuşlardır.Bunlar hangi uzmanlardır.Bunlar fazla detaylı olduğu için burada fazala değinilmemiştir.SON BORÇ KRİZİ VE ADAPTASYON SÜRECİKısa vadede,krdi boldu.Dolayısıyla borçlular için fazla endişe edilecek bir durum söz konusu değil.Diğer Latin America ülkelerinde olduğu gibi,Arjantin'de en önemli hata zamanlama1981'de, kamu kesiminin uluslarası borçları azaldı.POLİTİKA UYGULAMALARI ÜZERİNE BAZI SAPTAMALAR1) Otoriteler pesoyu dolara bağlamışlardı.2) Merkez Bankası,para politikası uyguluyor.Bu para politikasının temal amacı enflasyonoun kontrolüydü.Fakat Merkez Bankası bu politikasını enflasyon üzerindeki etkilerinin daha derinlemesine incelemek amacıyla daha ileri bir tarihe bıraktı.Her ne olursa olsun, Bu merkez Bankasının avantajına olmadı.RECENT debt crısısand adjustment processAustral plan ücretlerin donmasını benimsedi.Planın üç temel unsuru vardı.Birincisi,mali açık indirilmeli.İkincisi,program döviz kurunu sabit tuttu.Fakat,kamu açıklarında hala bir azalma meydana gelmemektedir.Çünkü iç borç yükü ağır.Fakat,kamu açıklarında hala bir azalma söz konusu değildi.Çünkü iç borç yükseliyor.Ve dövize çevrileblir çok miktarda fon var. Dış ticaret fazlası yüksek olmasına rağmen,döviz kurunun geleceği ihracatçıların verecekleri mali kararlara bağlıdır.