Suchergebnisse

The objectives of this research are for studying and analyzing factors that related the cooperation and controlling corruption by monks, public sectors and local administrative organizations in Phetchaburi province. It is a qualitative research to analyze applied contents from specific important informers such as monks, provincial government as well as local government tally 30 persons. The research was examined by meetings of professionals. The research results found that: Monks are spiritual leaders who have knowledge in both worldly and Dharma. They were well recognized from the Sangha, government officers and public sectors as they were related by religion to the community. Monks proposed an anti-corruption curriculum by using a community unit as a training center to train on righteous facts in both theory and practical methods. For an example; to give advices to the communities, societies and government sectors under the Dharma principles and laws that conform to the various necessities of communities. Civil sectors should be good citizen that are interested in the community's problems. They would be complied to the laws and local government regulations as such a local people sector that set up for fraud prevention and control committee which has been recognized by government sectors in order to work together to inspect activities of staff performances, i.e., contests, competitions, esteemed outstanding persons announcements etc. This committee will conform to the inspection of internal auditing system such as meetings, seminars, visits, campaigns, promotions and invitations activities in order to allow people enable to express their roles to participate with government officers to protect for the local benefits. 3. The local government must comply with laws, rules and regulations, good governance and good customs and traditions. They must refuse the patronage system and beside, to promote a visible merit system, apply knowledge dissemination on laws, set up projects to create fraud prevention and corruption control by a committee to develop, follow up and evaluate their work performances. The procurements and the local works must be openly shown up for public. Also, channels for community participation must be added to offer directions for solving corruption problems. The wrong doers must be disciplined to the law in order to create "Local Honesty, Transparency Government" ; การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ การเสริมสร้าง และวิเคราะห์ความร่วมมือและควบคุมการทุจริตโดยพระสงฆ์ ภาคประชาชน และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบุรี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ วิเคราะห์เนื้อหาเชิงประยุกต์ จากผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่เลือกแบบเจาะจง คือ พระสงฆ์ ราชการส่วนภูมิภาค และราชการส่วนท้องถิ่น รวม 30 รูป/คน ใช้การประชุมผู้ทรงคุณวุฒิตรวจสอบกระบวนการวิจัย ผลการวิจัยพบว่า พระสงฆ์ เป็นที่เคารพเชิงผู้นำทางจิตวิญญาณ มีองค์ความรู้ทางโลกและทางธรรม การยอมรับจากคณะสงฆ์ เจ้าหน้าที่รัฐ และประชาชน ซึ่งมีความสัมพันธ์เชิงศาสนาร่วมกับชุมชน เสนอหลักสูตรต่อต้านทุจริต โดยอาศัยหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบล เป็นศูนย์ดำเนินการทั้งภาคทฤษฎีและปฏิบัติที่ถูกต้องตามข้อเท็จจริง เช่น ให้คำปรึกษาแก่ชุมชน สังคม และภาครัฐ ภายใต้พระธรรมวินัยและกฎหมาย ให้สอดคล้องกับความจำเป็นของชุมชนที่มีความหลากหลาย ภาคประชาชน ต้องเป็นพลเมืองดีที่สนใจปัญหาชุมชน ตามกฎหมายและระเบียบราชการท้องถิ่น เช่น คณะกรรมการป้องกันและควบคุมทุจริตภาคประชาชนท้องถิ่น ที่ยอมรับจากภาครัฐ ร่วมตรวจสอบการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ผ่านจัดกิจกรรม เช่น การประกวด แข่งขัน ประกาศยกย่องบุคคลดีเด่น และปฏิบัติตามระบบกลไกตรวจสอบภายใน เช่น กิจกรรมประชุม สัมมนา ออกตรวจเยี่ยม รณรงค์ ส่งเสริม และเชิญชวน ให้ประชาชนแสดงบทบาทร่วมกับเจ้าหน้าที่รัฐ เพื่อปกป้องผลประโยชน์ท้องถิ่น 3. องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ต้องปฏิบัติตามกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับ ธรรมาภิบาล และจารีตประเพณีอันดีต่อประชาชน ปฏิเสธระบบอุปถัมภ์ ส่งเสริมระบบคุณธรรมเชิงประจักษ์ เผยแพร่ความรู้ด้านกฎหมาย จัดทำโครงการและดำเนินการสร้างระบบป้องกันและควบคุมทุจริต โดยคณะกรรมการพัฒนา ติดตาม และประเมินผล เปิดเผยข้อมูลจัดซื้อจัดจ้างและผลงานท้องถิ่น เพิ่มช่องทางการมีส่วนร่วมของชุมชน เพื่อเสนอแนวทางแก้ไขปัญหาการทุจริตของเจ้าหน้าที่รัฐ หากประพฤติผิดต้องลงโทษตามกฎหาย เพื่อสร้าง ท้องถิ่นซื่อสัตย์ ภาครัฐโปร่งใส

The purpose of this research were 1) to study the development of the Amalgamation university: A case study of Nakhon Phanom University, 2) to study the factors influencing Nakhon Phanom University Achievement, 3) to create a model to developing the management of Amalgamation toward Achieved University. This research uses a mixed research methodology. The value of reliability analysis of each factor was 0.99 analysis of structural equation and consistency of the research model, confirmed model and proposed policy recommendations with stakeholders. The results were found as follows; 1) A case study of University had increased development of administrative resources, buildings, technologies, staffs, courses and budgets more than before amalgamation. The administrative team had a good governance problem and high internal conflict. 2) The highest factors direct influence variables on achieved University was the internal communication (0.84), the good governance and organizational culture had a direct influence on internal communication at (0.16) and (0.60) 3) This research model towards achieved university found that good governance, administrative resources, transformational leadership had direct influence on organizational culture at (0.42), (0.36), and (0.17), Also, these factors had indirectly influences on internal communication through organization culture is highest (0.82). Internal communication, organizational culture and administrative resources had direct influence on university achievement (0.43), (0.17), and (0.29). Research models were consistent with empirical data with statistical values, X2 = 12.540, df =5, X2/df = 2.508, P = 0.028, CFI = 0.995, TLI = 0.987, RMSEA = 0.072, SRMR = 0.013 For proposed policy, 1) should create the university as a family. 2) should recruit executive, with the following qualifications, have transformational leadership, good governance, new management, and able to use resources with their value concerning. Additionally, the organizational culture should be used towards achieved university. ; การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพัฒนาการหลอมรวมมหาวิทยาลัย กรณีศึกษามหาวิทยาลัยนครพนม 2) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสัมฤทธิผลของมหาวิทยาลัยนครพนม 3) สร้างแบบจำลองการพัฒนาการบริหารมหาวิทยาลัยหลอมรวมสู่สัมฤทธิผล วิจัยแบบผสานวิธี กลุ่มตัวอย่างได้จากบุคลากรจำนวน 290 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่น 0.99 วิเคราะห์สังเคราะห์สมการโครงสร้างและตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนข้อมูลเชิงประจักษ์ ยืนยันแบบจำลองและข้อเสนอเชิงนโยบายด้วยผู้ทรงคุณวุฒิ ผลการวิจัยพบว่า 1) มหาวิทยาลัยกรณีศึกษามีพัฒนาการได้แก่ อาคารสถานที่ เทคโนโลยี บุคลากร หลักสูตร และงบประมาณที่เพิ่มขึ้นก่อนหลอมรวม มีปัญหาธรรมาภิบาลและขัดแย้งในการบริหารภายในสูง 2) ปัจจัยการสื่อสารภายในมีอิทธิพลทางตรงต่อสัมฤทธิผลมหาวิทยาลัยนครพนมสูงสุด (0.84) หลักธรรมาภิบาลและวัฒนธรรมองค์กรมีอิทธิพลทางตรงต่อการสื่อสารภายใน (0.16) และ (0.60) 3) แบบจำลองสู่สัมฤทธิผลพบว่า หลักธรรมาภิบาล ทรัพยากรการบริหาร ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง มีอิทธิพลโดยตรงต่อวัฒนธรรมองค์กร (0.42), (0.36) และ (0.17) และมีอิทธิพลทางอ้อมต่อการสื่อสารภายในผ่านทางวัฒนธรรมองค์กรสูงสุด (0.82) การสื่อสารภายใน วัฒนธรรมองค์กร ทรัพยากรการบริหารมีอิทธิพลทางตรงต่อสัมฤทธิผลมหาวิทยาลัย (0.43), (0.17) และ (0.29) โมเดลมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์โดยพิจารณาค่าสถิติ X2 = 12.540, df = 5, X2/df = 2.508, P = 0.028, TLI = 0.987, RMSEA = 0.072, SRMR = 0.013 ข้อเสนอเชิงนโยบาย 1) ทำให้มหาวิทยาลัยเป็นเสมือนครอบครัว 2) สรรหาผู้บริหารที่มีภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง มีธรรมาภิบาล การบริหารแนวใหม่ ใช้ทรัพยากรอย่างรู้ค่า ใช้วัฒนธรรมองค์กร เปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยสู่สัมฤทธิผล

This research aims to study the level of leadership and to find the transformational leadership development of Subdistrict Administrative Organization's Chief Executive in Pakchong District, Nakornratchasima Province. The samples used in this study were 228 subdistrict staffs and hiring staffs under Subdistrict Administrative Organization, Pakchong District, Nakornratchasima Province, which was derived by the simple random sampling. The instruments used in the study included questionnaires and interviews. The statistics used in the analysis were percentage, mean and standard deviation. The results showed that : Subdistrict Administrative Organization's Chief Executive in Pakchong District, Nakornratchasima Province, overall was in moderate level. Compare opinions on transformational leadership development of Subdistrict Administrative Organization's Chief Executive in Pakchong District, Nakornratchasima Province with age differences classified by gender, age differences found that; 2.1 The subdistrict staffs and hiring staffs with differences in gender had different opinion on the transformational leadership of Subdistrict Administrative Organization's Chief Executive in Pakchong District, Nakornratchasima Province at the statistical significance level of .05. 2.2 The subdistrict staffs and hiring staffs with differences in age had the same opinion on the transformational leadership of Subdistrict Administrative Organization's Chief Executive in Pakchong District, Nakornratchasima Province at the statistical significance level of .05. ; การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับภาวะผู้นำและแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของนายกองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้คือ พนักงานส่วนตำบล และพนักงานจ้าง สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบล ในอำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา จำนวน 228 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่า นายกองค์การบริหารส่วนตำบล ในอำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา มีระดับภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงโดยรวม อยู่ในระดับปานกลาง การเปรียบเทียบความคิดเห็นเกี่ยวกับภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของนายกองค์การบริหารส่วนตำบล ในอำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา ที่มีอายุแตกต่างกัน จำแนกตาม เพศ อายุ แตกต่างกัน พบว่า 2.1 พนักงานส่วนตำบล และพนักงานจ้างที่มี เพศต่างกันมีความคิดเห็นเกี่ยวกับภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของนายกองค์การบริหารส่วนตำบล ในอำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2.2 พนักงานส่วนตำบล และพนักงานจ้างที่มีอายุ ต่างกันมีความคิดเห็นเกี่ยวกับภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของนายกองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความพร้อมในการยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลขององค์การบริหารส่วนตำบลศิลาทิพย์ อำเภอชัยบาดาล จังหวัดลพบุรี 2) ศึกษาความสัมพันธ์ประสิทธิภาพการบริหารองค์กรกับความพร้อมในการยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลขององค์การบริหารส่วนตำบลศิลาทิพย์ 3) เสนอแนวทางการพัฒนาความพร้อมในการยกฐานะองค์การบริหารส่วนตำบลเป็นเทศบาลตำบลอย่างมีประสิทธิภาพ ใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ ประกอบด้วย แบบสอบถามรวบรวมข้อมูลจากประชาชน จำนวน 374 คน แบบสัมภาษณ์กับ ผู้นำท้องถิ่น และบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลศิลาทิพย์ จำนวน 19 คน และการประชุมกลุ่มสนทนาผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง จำนวน 9 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า 1) ความพร้อมการยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลขององค์การบริหารส่วนตำบลศิลาทิพย์โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ด้านที่มีค่ามากที่สุดคือ ด้านการมีส่วนร่วม รองลงมาคือ ด้านการจัดบริการสาธารณะ ด้านความสัมพันธ์กับชุมชน และด้านการจัดการปกครอง 2) ความสัมพันธ์ระหว่างความพร้อมการยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลขององค์การบริหารส่วนตำบลศิลาทิพย์กับประสิทธิภาพการบริหารองค์กรโดยรวมและรายด้าน พบว่า มีความสัมพันธ์กันไปในทิศทางเดียวกัน โดยด้านที่มีความสัมพันธ์กันมากที่สุดคือ ด้านการจัดบริการสาธารณะกับการบริหารจัดการองค์กร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 3) แนวทางการพัฒนาความพร้อมในการยกฐานะองค์การบริหารส่วนตำบลเป็นเทศบาลตำบลอย่างมีประสิทธิภาพ ประกอบด้วย ส่งเสริมความรู้แก่ประชาชน ส่งเสริมการมีส่วนร่วมในทุกระดับ พัฒนาความสามารถของบุคลากร พัฒนาคุณภาพการให้บริการ และพัฒนาการจัดเก็บรายได้ให้มีประสิทธิภาพ ; The purposes of this research were to 1) study the readiness to upgrade of Silatip Sub-District Administrative Organization, Chaibadan, Lopburi to be Sub-District Municipality, 2) study the relationship between organization management efficiency and readiness to upgrade to be Sub-District Municipality of Silatip Sub-District Administrative Organization and 3) propose a guideline for the development of readiness to upgrade of Sub-district Administrative Organizations as Sub-District Municipality efficiently by integrated research methodology. The sample group consisted of using the questionnaire to gather information from the publicamount 374 people, using interview form with local leaders along with 19 representatives from Silatip Sub-District Administrative Organization and discussion group with 9 people involved. Data were analyzed by percentage, mean, standard deviation, Pearson Product Moment Correlation analysis and content analysis. The study indicated that: 1) The overall of readiness to upgrade of Silatip Sub-District Administration Organization to be Sub-District Municipality was at a high level. When considering each side, it was found that the most valuable part was participation, followed by public service, relationships with the community, and governance respectively. 2) The relationship between readiness to upgrade to be Sub-District Municipality of Silatip Sub-District Administrative Organization and the management efficiency of the organization as a whole and in each aspect were found that theywere related in the same direction. The most relevant aspect was public service and corporate governance in statistically significant at the 0.01 level. 3) The guideline for the development of readiness to upgrade of Sub-District Administrative Organizations as Sub-District Municipality efficiently consists of promoting knowledge to the population, encourage participation at all levels, improve the ability of personnel, improve service quality and improve revenue collection efficiency.

The study entitled "policy and mechanism in elders' wellness enhancement of Phayao local administrative organization" aimed at studying policy, mechanism and process in elders' wellness promotion, to analyze the process how to make policy and mechanism for elders' well-being enhancement, and to investigate problems and obstacles in taking care of seniors in the local administration organization in Amphue Muang, Phayao. Population that were important informants in an in-depth interview were 3 three chief executives consisting of the chief executive, the chief administrator of the Phayao provincial administrative organization, The caregiver of the elderly health promotion program, the chief executives of the Maeka sub-district administrative organization, Ban Tom sub-district administrative organization with purpose sampling , specifically, Phayao provincial administrative organization, Maeka sub-district municipality, and Ban Tom sub-district administration organization and key informants in focus group discussion with 15 purposive sampling of experts, divided into 4 groups, namely three administrators of local government organizations, 3 Buddhist monks, 3 seniors and a group involved with older school, such as teachers and 6 high school administrators. Research tools in the study include an in-depth interview and focus group discussion. Data analysis was carried out based on two types of research techniques: in-depth interview data employing content analysis, using 6c technique for content synthesis, and dialectic process (dp) for content analysis consisting of 4 aspects and all of which were analyzed and synthesized, along with a summary of the research and a descriptive discussion. The research indings were as follows: 1. Mechanism and process of enhancing elders' health of local administrative organizations in Muang district, Phayao: (i) policy: the determined policy is broadly announced and consistent with and linked to the constitutional law to the development plan of the local government organization, also in accordance with the mission, goal or purpose for development. for details on the operations related to the elders' wellness, they are formulated in the strategies. (ii) mechanism: the three developmental mechanisms in three institutions have developed a three-year strategic development plan with a mechanism, a main responsible department consisting of a committee or a subcommittee, funds and projects related for enhancing the well-being of the elders. (iii) the process of enhancing the health of the seniors: in the process of enhancing the health of the elders, there are 3 types of actuations, namely, the process of implementing the project with participation if the community in all sectors of Maeka municipality based on the resources with 4m management and the process of enhancing the health of ban tom municipality emphasizing self-reliance of the elderly group, carrying out activities in the form of an elderly club, a welfare provision, a provision of an environment ideal for the well-being of the elderly people, and a building up knowledge by providing knowledge training and health promotion among elderly people. 2. A creation of mechanisms, policies and processes to enhance the well- being of the seniors in the local administrative organizations, in Muang district, Phayao: creating mechanisms, policies, and processes to enhance the well-being of the elderly group of the local administrative organization in Muang district, Phayao, is consistent with and linked to the constitutional law and the state's policies on the elders' wellness that leads to the implementation of the national economic and social development plan, to the ministry of public health, department of local administration, Phayao provincial development plan, local development plan, local government organizations in Phayao. 3.Problems and obstacles in elderly care in local administrative organizations in Muang district, Phayao: (i) Phayao provincial administration organization: the problems and obstacles in elderly care in Phayao provincial administration organization are the provincial level ones. most of the problems will be solved jointly with the local government in the area of implementation with a solution of case-by-case assistance. (ii) Maeka municipality, and Ban Tom municipality: with regard to the barriers for taking care of the seniors in the local administrative organizations. in the district of Muang Phayao province, there are four types of health problems, including physical health with residence of ill condition, social well-being with social problem in elderly society, building an understanding, accessing and participating in policy etc., mental well-being with mental health issues and stress, and intellectual well-being i.e. lacking of learning management, knowledge management, and deficiency of integration. ; บทความเรื่อง นโยบาย กลไก ในการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุขององค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่นจังหวัดพะเยา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษานโยบาย กลไก และ กระบวนการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ วิเคราะห์การสร้างนโยบาย กลไก ในการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ และศึกษาปัญหาอุปสรรค ในการดูแลสุขภาวะผู้สูงอายุในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพะเยาประชากรผู้ให้ข้อมูลสำคัญการสัมภาษณ์กลุ่มผู้เชี่ยวชาญ (In-Depth Interview) ผู้บริหาร 3 คนประกอบด้วย นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดพะเยา ปลัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดพะเยา และผู้ดูแลโครงการ กิจกรรม งานผู้สูงอายุ นายกเทศมนตรีตำบลแม่กา นายกองค์การบริหารส่วนตำบลดอกคำใต้ โดยคัดเลือกแบบเจาะจงเฉพาะองค์การบริหารจังหวัดพะเยา เทศบาลตำบลแม่กาและองค์การบริหารส่วนตำบลดอกคำใต้ ที่มีโรงเรียนผู้สูงอายุ และประชากรผู้ให้ข้อมูลสำคัญการสนทนากลุ่มเฉพาะ (Focus Group Discussion) ผู้วิจัยได้กำหนดผู้เชี่ยวชาญโดยคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive sampling) จำนวน 15 รูป/คน แบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 3 คน กลุ่ม พระภิกษุสงฆ์ จำนวน 3 รูป กลุ่มผู้สูงอายุ จำนวน 3 คน และกลุ่มผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับโรงเรียนผู้สูงอายุ เช่น ครูผู้สอน และผู้บริหารโรงเรียนผู้สูงอายุ จำนวน 6 คน ผลการวิจัย พบว่า นโยบาย กลไก และกระบวนการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุขององค์กรปกครองท้องถิ่น ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพะเยา พบว่า นโยบายองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นที่กำหนดจะประกาศไว้อย่างกว้างๆ และสอดคล้องเชื่อมโยงกับกฎหมายรัฐธรรมนูญจนถึงแผนพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และสอดคล้องกับพันธกิจ (Mission) มีการกำหนดเป้าประสงค์ (Goal) หรือจุดมุ่งหมายเพื่อการพัฒนา สำหรับรายละเอียด การดำเนินงานที่เกี่ยวกับสุขภาวะผู้สูงอายุจะกำหนดไว้ในยุทธศาสตร์ โดยมีระบบคือแผนยุทธศาสตร์ การพัฒนา และแผนพัฒนา 3 ปี เป็นระบบในการบริหารจัดการองค์กร และมีกลไก คือ หน่วยงานหลัก ที่รับผิดชอบ มีคณะกรรมการหรือคณะอนุกรรมการ มีกองทุน งบประมาณ และมีโครงการที่เกี่ยวกับการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ ในส่วนของกระบวนการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ เป็นการดำเนินงานอยู่ 3 ลักษณะ คือกระบวนการดำเนินงานตามโครงการอย่างมีส่วนร่วมของชุมชนในทุกภาคส่วนของเทศบาลตำบลแม่กา โดยมีทรัพยากรในการบริหารจัดการแบบ 4 M และกระบวนการเสริมสร้างสุขภาวะของเทศบาลตำบลบ้านต๋อม มุ่งให้ผู้สูงอายุสามารถพึ่งพิงตนเอง และร่วมกันดำเนินกิจกรรมในรูปของชมรมผู้สูงอายุ การจัดกองทุนสวัสดิการให้และจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อสุขภาวะผู้สูงอายุ และการสร้างองค์ความรู้โดยการจัดอบรมให้ความรู้และส่งเสริมสุขภาพในกลุ่มผู้สูงอายุ การสร้างนโยบาย กลไก และกระบวนการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพะเยา พบว่า การสร้างนโยบาย กลไก และกระบวนการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพะเยา มีความสอดคล้องและเชื่อมโยงกับนโยบายระดับชาติ ระดับจังหวัด และระดับท้องถิ่น โดยมีวัดจึงเป็นศูนย์กลางของการฝึกปฏิบัติ การเรียนรู้ และการพึ่งพิงทางจิตใจมากกว่าองค์กรอื่นๆ มีพระสงฆ์เป็นหลักในการดำเนินการ ได้รับความร่วมมือจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น วัด และคณะสงฆ์ ให้ความอนุเคราะห์ด้านงบประมาณดำเนินการ มีพระสงฆ์ ปราชญ์ท้องถิ่น ครู อาจารย์ ในพื้นที่ เจ้าหน้าที่จากโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล และเจ้าหน้าที่สาธารณสุของค์การบริหารส่วนท้องถิ่น ผู้นำท้องถิ่น เป็นวิทยากรจิตอาสา ปัญหาอุปสรรคในการดูแลสุขภาวะผู้สูงอายุในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพะเยา พบว่า ระดับนโยบาย : การกำหนดนโยบายในการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ มีการกำหนดนโยบายไว้อย่างกว้าง ไม่ชัดเจน ไม่เด่นชัด ส่งผลให้การนำไปสู่ภาคปฏิบัติเป็นไปได้ยากขึ้น ในทุกมิติ ระดับองค์กร : การดำเนินการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุยังไม่เป็นระบบ และไม่ต่อเนื่อง รวมทั้งขาดการเสริมสร้างองค์ความรู้ด้านสุขภาวะผู้สูงอายุกับการพัฒนาทางปัญญา ซึ่งจะส่งผลต่อการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุในทุกมิติ ระดับบุคคล : ขาดองค์ความรู้เกี่ยวกับการดูแลรักษาสุขภาวะทั้ง 4 มิติ ส่งผลต่อการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุทำได้ไม่เต็มที่และต่อเนื่อง

The researoh is "Participation of people in the Implementation process of Patong Administrative Organiztion, Soidao District, Chanttaburi Province". There is the objective for study participating in level of people in the implementation process of Patong Administrative Organization, Soidao District, Canttaburi Province. And for compare with "Participation of people in the Implementation process of Patong Administrative Organiztion, Soidao District, Chanttaburi Province". Separate trail change, gender, age, marriage status, occupation, earnings, education level, by collect data from the sample, peoples in Soidao District, Chanttaburi Province, number 356 persona. Amount use the statistics in data analysis, be, frequency value,(Frequency), and percentage value, (Percentage), average, (Mean), and the value deviates the standard, (Standard Diviation), and compare with the opinion of people builds the efficiency in work practice of people in the Implementation process of Patong Administrative Organiztion, Soidao District, Chanttaburi Province. Separate trail change, use the statistics in data analysis, be, t – test , for compare with the difference between free variable at has 2 the group, and, One – way ANOVA, for compare with the difference between free variable at has since, 3 the group goes up, when, meet the difference then compare with to lay a pair by use the way of, LSD (Least significant difference test), by fix .05 significance way statistics levels, The Education, Meet That. The Education, Meet That, people Participation of people in the Implementation process of Patong Administrative Organiztion, Soidao District, Chanttaburi Province. By overall side participating in image in the evaluation is in many level, there the average 3.45 .Considering is eachaspect sort from much go for little. Meet That, The joint practice at a high level the average 3.64 , Subordinate the co – benefits at a high level the average 3.57, The joint plan at a medium level the average 3.40, The joint monitoring and evaluation at a medium level the average 3.38 and The share ideas at a medium level the average 3.24 . Compare with participating of people in the Implementation process of Patong Administrative Organiztion, Soidao District, Chanttaburi Province. Separate follow personal character, meet that, people who have the education level differently participate in the Implementation process of Patong Administrative Organiztion, Soidao District, Chanttaburi Province, differently by fix .05 significance way statistics levels which is based on the assumption . Part gender, age, marriage status, occupation, earnings differently have Participation of people in the Implementation process of Patong Administrative Organiztion, Soidao District, Chanttaburi Province, not differently which did not meet the assumptions. ; การศึกษาวิจัยเรื่อง "การมีส่วนร่วมของประชาชนในการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลปะตง อำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี" ครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลปะตง อำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี และเพื่อศึกษาเปรียบเทียบระดับของการมีส่วนร่วมของประชาชนในการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลปะตง อำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี จำแนกตามสถานภาพส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ สถานภาพสมรส อาชีพ รายได้ และระดับการศึกษา โดยเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ประชาชนในอำเภอสอยดาว จำนวน 356 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ (Frequency) และค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย ( ) ความเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบการมีส่วนร่วมของประชาชนต่อการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลปะตง ด้วยสถิติ (t - Test) สำหรับคุณลักษณะของประชากรที่แบ่งได้ 2 กลุ่ม และสถิติ (F - test) สำหรับประชากรที่แบ่งได้ 3 กลุ่มขึ้นไป ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 เมื่อพบว่าค่าเฉลี่ยของกลุ่มตัวอย่างมีความแตกต่างจะนำไปทดสอบรายคู่ด้วยวิธีการของ LSD (Least Significant Difference) ผลการวิจัยพบว่า การมีส่วนร่วมของประชาชนในการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลปะตง อำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี ภาพรวมอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 3.45 เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านแล้วเรียงจากมากไปน้อยพบว่า ด้านการร่วมปฏิบัติ อยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 3.64 รองลงมาด้านการร่วมรับประโยชน์อยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 3.57 ด้านการร่วมวางแผน อยู่ในระดับปานกลาง ค่าเฉลี่ย 3.40 ด้านการร่วมติดตามและประเมินผล อยู่ในระดับปานกลาง ค่าเฉลี่ย 3.38 และด้านการร่วมคิด อยู่ในระดับปานกลางค่าเฉลี่ย 3.24 ผลการเปรียบเทียบระดับของการมีส่วนร่วมของประชาชนในการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลปะตง อำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้ต่อเดือน พบว่าประชาชนที่มีระดับการศึกษาแตกต่างกันมีส่วนร่วมในการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลปะตง อำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ0.05 ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐาน ส่วนเพศ อายุ สถานภาพสมรส อาชีพ รายได้ แตกต่างกันมีส่วนร่วมในการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลปะตง อำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี ไม่แตกต่างกันซึ่งไม่เป็นไปตามสมมติฐาน

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ทำการศึกษาถึงหลักเกณฑ์และขั้นตอนของวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาในศาลปกครอง และหลักเกณฑ์ในการที่ศาลปกครองจะมีคำสั่งอนุญาตให้มีการคุ้มครองจากวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาในศาลปกครอง เพื่อประโยชน์ในการหาแนวทางพัฒนาระบบวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาในศาลปกครองเพื่อการคุ้มครองสิทธิและประโยชน์ของคู่กรณี โดยการวิจัยนี้เป็นการวิจัยทางด้านเอกสาร (Documentary Research) มีขอบเขตเนื้อหา คือ พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2542 และระเบียบของที่ประชุมใหญ่ของตุลาการศาลปกครองสูงสุด ตลอดจนคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลปกครองที่เกี่ยวข้องกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาของศาลปกครอง จากการศึกษาพบว่าในการพิจารณาคดีปกครองคู่กรณีสามารถขอให้ศาลปกครองกำหนดวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาได้ เพื่อให้ทุเลาการบังคับตามกฎหรือคำสั่งทางปกครองของฝ่ายปกครอง และเพื่อการบรรเทาทุกข์ชั่วคราวโดยให้ศาลมีคำสั่งกำหนดมาตรการหรือวิธีการคุ้มครองประโยชน์ของผู้ขอในระหว่างการพิจารณาหรือเพื่อบังคับตามคำพิพากษาได้ แต่วิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษายังมีข้อบกพร่องไม่สามารถคุ้มครองสิทธิและประโยชน์ของคู่กรณีได้อย่างมีประสิทธิภาพจึงจำเป็นต้องทำการแก้ไขเพิ่มเติมวิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษาตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2542 และระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุดว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2543 ; The purpose of this research is to study the rules and procedures of the temporary procedures before judicial review in the Administrative Court. And the rule that the Administrative Court will order the protection of a temporary measure before the judgment in the Administrative Court. For the sake of finding a way to develop a transitory method before judging in the Administrative Court for the protection of the rights and interests of the parties. This research is documentary research. The scope of the content is the Act Establishing Administrative Courts and Judicial Procedures B.E. 2542. And the rules of the meeting of judges of the Supreme Administrative Court. As well as the judgment or order of the Administrative Court relating to the temporary injunction before the Administrative Court ruling. The study found that in a trial, the parties could ask the court to determine a temporary measure before the trial. To remedy the enforcement of rules or administrative orders of the governing. For temporary relief, the court shall order the measures or means of protecting the interests of the applicant during the consideration or enforcement of the judgment. However, the temporary trial before the judge still has defects, can not protect the rights and interests of the parties effectively, so it is necessary to amend the temporary method before the judgment. According to the Act on the Establishment of the Administrative Courts and the Administrative Court Procedure B.E. 2542 And the Rules of the Judicial Council of the Supreme Administrative Court on Administrative Procedure B.E. 2543

The objectives of this research are: 1) to study the relation of the personal factors toward working behaviors of personnel in the Sub-district Administrative Organization in Muang Phichit District, Phichit Province, 2) to study the motivation, effected the working behaviors of employees, 3) to study the problems and the way to develop that motivation on working behaviors of personnel in the Sub-district Administrative Organization in Muang Phichit District, Phichit Province. This research used the mixed methods between quantitative and qualitative research. For the quantitative research, the sample survey were personnel in the Sub-district Administrative Organization in Muang Phichit District, Phichit Province, selected 224 person from 510 of population. The Simple random sampling by using Taro-Yamane and data were collected by using questionnaire with the entire confidence value was equal to 0.972. The data were analyzed by using Statistical Package for the Social Science research and the descriptive statistics consisted of Frequency, Percentage, Means and Standard Deviation. The hypothesis was examined by Chi-Square test and Pearson's Product Moment Correlation Coefficient. The qualitative research applied In-Depth Interview from 18 key informants by collecting through the structured Interviews Form and analyzed through descriptive technique. The results revealed that The relationship between personal factors and performance behavior of personnel of sub-district administrative organizations in Mueang Phichit district Phichit Province found that personnel with gender, age, education level, position, duration of work income per month There was no relationship with the performance behavior of the sub- district administrative organizations in Mueang Phichit district. Pichit province. The relationship between motivation and performance Behavior of personnel of Sub –district Administrative Organizations in Mueang Phichit District Pichit province Found that overall motivation had a very high level of relationship (r= 0.861) when considering each aspect, it was found that there was a very high level of relationship 3 aspets in the discipline of work(r=0.844) human relations (r=0.818) and creativity (r=o.766) respectively and have a high level of relationship was the responsibility (r=0.74) With all aspects having a statistically significant relationship at 0.01 level. Guidelines for developing incentives that affect the performance behavior of personnel of the sub-district administrative organizations in Mueang Phichit District Phichit Province 1) policy and management guidelines should be established to cover all positions. 2) management should have a vision, open to listen to the opinions of the personnel and sincere in solving various problems 3) the duties and responsibilities should be defined appropriately and there were procedures for standardized operations, not overlapping 4) should allow personnel to be responsible for the task that was appropriate and open to the opportunity to use creativity to apply in the work without leaving the rules and regulations 6) In practice and evaluation of work, the moral system should be used for transparency. 7) the principles of good governance should be used in the implementation of the government to be more concrete. ; การวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการปฏิบัติงาน 2) เพื่อศึกษาแรงจูงใจที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการปฏิบัติงาน และ 3) เพื่อศึกษาปัญหาและแนวทางพัฒนาแรงจูงใจที่มีผลต่อพฤติกรรมการปฏิบัติงานของพนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร วิธีการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี โดยการวิจัยเชิงปริมาณ สำรวจกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นบุคลากรในองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร จำนวน 224 คน จากประชากรทั้งหมด 510 คน โดยใช้สูตรของ ทาโร่ ยามาเน่ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ความสัมพันธ์โดยทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบแบบไค-สแคว์และการทดสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 18 รูป/คน และใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร พบว่า บุคลากรที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา ตำแหน่ง ระยะเวลาปฏิบัติงาน รายได้ต่อเดือน ไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการปฏิบัติงานขององค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร ความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจกับพฤติกรรมการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร พบว่าแรงจูงใจโดยรวมมีความสัมพันธ์ในระดับสูงมาก (r=0.861) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า มีความสัมพันธ์ในระดับสูงมาก 3 ด้าน ด้านวินัยในการทำงาน (r=0.844) ด้านมนุษยสัมพันธ์ (r=0.818)และด้านความคิดสร้างสรรค์ (r=0.766)ตามลำดับ และมีความสัมพันธ์ในระดับสูง คือด้านความรับผิดชอบ (r=0.749) โดยทุกด้านมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 แนวทางพัฒนาแรงจูงใจที่มีผลต่อพฤติกรรมการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร 1) นโยบายและแนวทางการบริหารงานควรจัดทำให้ครอบคลุมทุกตำแหน่งหน้าที่ 2) ผู้บริหารควรมีวิสัยทัศน์ เปิดกว้างรับฟังความคิดเห็นของบุคลากรและจริงใจในการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ 3) หน้าที่และความรับผิดชอบควรมีการกำหนดให้เหมาะสมและมีขั้นตอนในการการปฏิบัติงานที่ได้มาตรฐาน ไม่ทับซ้อนกัน 4) ควรให้บุคลากรรับผิดชอบงานที่ถนัดและเปิดโอกาสให้ใช้ความคิดสร้างสรรค์มาประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติงานโดยไม่ออกนอกกรอบกฎ ระเบียบ 5) ส่งเสริมบุคลากรเข้าอบรมในงานที่ยังขาดความรู้ 6)ในการปฏิบัติและประเมินผลงานควรใช้ระบบคุณธรรมเพื่อความโปร่งใส 7) ควรนำหลักธรรมาภิบาลมาใช้ในการปฏิบัติราชการให้เป็นรูปธรรมมากยิ่งขึ้น

การวจิยัคร้ังน้ีมีวตัถุประสงคเ์พื่อ1)ศึกษาระดบัการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลและประสิทธิผลการบริหารงาน 2)ศึกษาอิทธิพลของการบริหารงานตามหลกัธรรมาภิบาลที่มีต่อประสิทธิผลการบริหารงาน 3) หาแนวทางพฒั นาการบริหารงานตามหลกัธรรมาภิบาลที่มีต่อประสิทธิผลการบริหารงานของเทศบาลตา บลในจงัหวดัสกลนครกลุ่มตวัอยา่ งที่ใชใ้นการวิจัย เป็ นพนกังานเทศบาลตา บลของเทศบาลตา บลในเขตจงัหวดัสกลนคร ท้งัหมด 65แห่งจา นวน 334คนจากจ านวนประชากร 2007 คนโดยใชแ้บบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมขอ้ มูลและสถิติที่ใชใ้นการวเิคราะห์ขอ้ มูลไดแ้ก่ค่าความถี่ค่าร้อยละค่าเฉลี่ยค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ถดถอยพหุ (Multiple Regression) โดยวธิีการแบบข้นั ตอน (Stepwise) กา หนดระดบั ทางสถิติที่ระดับ .05ผลการวจิยัพบวา่ 1)การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลต าบลในเขตจังหวัดสกลนครในภาพรวมอยใู่ นระดบั มาก( X = 3.64) เมื่อพิจารณารายด้าน พบวา่ ดา้นที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ด้านหลักนิติธรรม ( X =3.73)รองลงมาคือ ดา้นหลกัการมีส่วนร่วม ( X = 3.71) ด้านหลกัความโปร่งใส ( X =3.64)ดา้นหลกัความคุม้ค่า ( X = 3.63)ด้านหลักความรับผิดชอบ ( X =3.60 )และ ด้านหลักคุณธรรม( X = 3.49) 2)ประสิทธิผลการบริหารงานของเทศบาลต าบลในเขตจังหวัดสกลนครในภาพรวมอยใู่ นระดบั มาก( X = 3.63) เมื่อพิจารณารายดา้น พบวา่ มีประสิทธิผลการบริหารงานอยใู่ นระดบั มาก ทุกดา้น โดยดา้นที่มีค่าเฉลี่ย มากที่สุด คือ ด้านคุณภาพการให้บริการ( X = 3.66) รองลงมาคือ ด้านการพัฒนาองค์การ ( X = 3.65) ด้านประสิทธิภาพของการปฏิบัต ราชการ ( X = 3.61) และด้านประสิทธิผลตามแผนปฏิบัติราชการ ( X = 3.60) 3. วิเคราะห์อิทธิพลของการบริหารงานตามหลกั ธรรมาภิบาลต่อประสิทธิผลการบริหารงานของเทศบาลตา บลในจงัหวดัสกลนคร พบวา่ ปัจจัยบางประการของการบริหารงานตามหลกัธรรมาภิบาลที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการบริหารงานอยา่ งมีนยัสา คญั ทางสถิติที่ระดบั .05ไดแ้ก่ปัจจยัเกี่ยวกบัการบริหารงานตามหลกัธรรมาภิบาล5 ดา้น เรียงลา ดบัจากมากไปหานอ้ยไดแ้ก่ ดา้นหลกัความคุม้ค่า มีค่าสัมประสิทธ์ิมากที่สุดเท่ากบั 0.55รองลงมาคือ ดา้นหลกัความรับผดิชอบ มีค่าสัมประสิทธ์ิเท่ากบั0.16 ด้านหลกัคุณธรรม มีค่าสัมประสิทธ์ิเท่ากบั 0.14 ดา้นความโปร่งใส มีค่าสัมประสิทธ์ิเท่ากบั0.10และดา้นหลกัการมีส่วนร่วมมีค่าสัมประสิทธ์ินอ้ยที่สุดเท่ากบั 0.09 โดยค่าสัมประสิทธ์ิสหสัมพนัธ์พหุคูณ หรือ ตวัแปรอิสระท้งัหมดสามารถอธิบายความผนัแปรของตวัแปรตาม (R2)เท่ากบั 0.88และสามารถทา นายค่าสมการของการวิเคราะห์เท่ากบั 0.94และ4. แนวทางการพัฒนาการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลมีจ านวน 3 ด้าน คือ1) ด้านหลักคุณธรรม 2) ด้านหลักความรับผดิชอบ และ3) ดา้นหลกัความคุม้ค่า ; The objective of this study were to 1)investigate a degree of good governance based onadministration and administrative effectiveness, 2)examine the influence of good governancebased administration on administrative effectiveness, and 3) suggest a way to development of goodgovernance based administration on administrative effectiveness of sub-district municipalities inSakon Nakhon province. A sample used in study was 334 employees of 65 sub-districtmunicipalities in Sakon Nakhon province. The instrument used in data collection was aquestionnaire; and statistics used in data analysis were frequency, percentage, mean, standarddeviation, and stepwise multiple regression analysis. The statistical significance was determined atthe .05 level.Findings of the study were as follows: 1) The overall administration based on theprinciples of good governance of sub-district municipalities in Sakon Nakhon province was at high level ( X = 3.64). Considering as each aspect, the aspect that gained the highest mean score wasthe rule of law principle ( X = 3.73), followed by the participation principle aspect ( X = 3.71), thetransparency principle aspect ( X = 3.64), the value-for- money principle aspect ( X = 3.63), theaccountability principle aspect ( X = 3.60), and the morality principle aspect ( X = 3.49),respectively. 2) The administrative effectiveness of sub-district municipalities in Sakon Nakhonprovince as a whole was at high level ( X = 3.63). Considering as each aspect, all the aspects ofadministrative effectiveness were at high level. The aspect that gained the highest mean score wasof service quality ( X = 3.66), followed by the aspects of organizational development ( X = 3.65),official practice efficiency ( X = 3.61), and effectiveness based on the official practice plan ( X =3.60), respectively. 3) The analysis of influence of good governance based administration onadministrative effectiveness of sub-district municipalities in Sakon Nakhon province found thatsome factors of good governance based administration which had significant influence onadministrative effectiveness at the .05 level were those concerning 5 aspects of principles of goodgovernance based administration as arranged in the following descending order: the value-formoney principle aspect which had the highest co-efficient of 0.55, followed by the accountabilityprinciple aspect which had a coefficient of 0.16, the morality principle aspect which had acoefficient of 0.14, the transparency principle aspect which had a coefficient of 0.10, and theparticipation principle aspect which had the lowest coefficient of 0.09, respectively. The multiplecorrelation coefficient of all the independent variables was able to explain the variance of thedependent variable (R2) with a value of 0.88 and able to make a prediction of the equation value byanalysis equal to 0.94, and 4.Guidelines for developing the good governance based administrationconsist of 3 aspects: 1) morality principle aspect, 2) accountability principle aspect, and 3) valuefor-money principle aspect.

The purposes of this study are to explore the problems and to outline thedevelopmental plan for the good governance administration of Betong City Municipality.Data were obtained by means of open-ended interview questions, asking about the sixcharacteristics of good governance administration. The research samples were 12 politicaland public administrators of Betong City Municipality. Results revealed that, in general,the good governance characteristics were employed among the administrativepersonnel of Betong City Municipality at an acceptable level. The administrativepeople employed the good governance administrative characteristics: Followingthe Rule of Law, Transparency, Participatory and Effective and Efficient at amoderate level. Problems in employing the good governance administration included 1) the personnel did not have sufficient knowledge related to rule of law; 2) there wasnot sufficient cooperation from the public people; and 3) there were not sufficientchannels to get public opinions to support the good governance administration.Suggestions for improvement of the good governance administration of Betong CityMunicipality obtained from the study included: 1) all levels of personnel at Betong CityMunicipality should be educated on rule of law in the city municipality; 2) the senseof job responsibility should be stimulated and specific jobs should be clearly allocatedto the personnel; 3) people should be more involved in decision making and assessingprocess of the municipality responsibilities; 4) there should be more and better channels for communication with the public; and 5) the municipality personnel should beeducated and trained in using the resources at their most potentials. ; การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงปัญหาและแนวทางในการพัฒนาการบริหารองค์กรตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลเมืองเบตง โดยมีกลุ่มเป้าหมายในการศึกษา 2 กลุ่มได้แก่ คณะผู้บริหารฝ่ายการเมือง และคณะผู้บริหารฝ่ายข้าราชการประจำ จำนวน 12 คนเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ โดยใช้แบบสอบถามแบบปลายเปิด สอบถามเกี่ยวกับการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาล ทั้ง 6 หลัก ผลการศึกษาพบว่า บุคลากรได้นำหลักธรรมาภิบาลมาใช้และยึดปฏิบัติตามหลักนิติธรรมได้ระดับหนึ่ง มีความโปร่งใสพอสมควรมีส่วนร่วมในการปฏิบัติหน้าที่ดี และมีความรับผิดชอบพอสมควร โดยสรุปการบริหารงานเทศบาลเมืองเบตงโดยรวมเป็นไปตามหลักธรรมาภิบาล ในส่วนของปัญหาในการบริหารเทศบาลเมืองเบตง คือ 1) เจ้าหน้าที่ยังขาดความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับระเบียบ และกฎหมายที่ปฏิบัติ2) ประชาชนไม่ให้ความร่วมมือกับส่วนราชการเท่าที่ควร 3) ช่องทางในการรับฟังความคิดเห็นจากประชาชนยังมีน้อย สำหรับแนวทางการพัฒนาการบริหารของเทศบาลเมืองเบตง คือ1) ควรส่งเสริมให้ความรู้แก่เจ้าหน้าที่ทุกระดับ 2) สร้างจิตสำนึกความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานและมอบหมายงานให้ชัดเจน 3) ควรให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมในการตัดสินใจ และตรวจสอบกระบวนการทำงานมากขึ้น 4) เพิ่มช่องทางในการให้ข้อมูลข่าวสารของทางราชการแก่ประชาชน5) จัดอบรมสร้างจิตสำนึกให้แก่เจ้าหน้าที่ในการใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุด

The objectives of the research were: 1) to study the promotion of morality, ethics and governance applied to performances of local administration organizations in the central northeastern provinces; 2) to find out the guidelines for promotion of morality, ethics and governance to be observed by the civil servants of the said organizations.The objectives of the research were 1) to study the promotion of morality, ethics and governance applied to performances of local administration organizations in the central northeastern provinces, and 2) to find out the guidelines for promotion of morality, ethics and governance to be observed by the civil servants of the said organizations.The samples comprised the presidents, permanent secretaries and staff members,totally 302 in number, of the Subdistrict Administration Organizations in the areas as mentioned. The research tool used to collect the data was the five-rating scale questionnaire, with validity of .87. The data were analyzed by such statistical devices as percentage, mean () and standard deviation (S.D.). The research results can be described as follows: 1. The civil servants' attitude about the promotion of morality, ethics andgovernance applied to performances of local administration organizations in the central northeastern provinces was found, in an overall aspect, to exist at the 'Much' level, which could be classified into individual aspects in the following respective order: Morality at 4.00 (S.D. = .047). ethics at 3.99 (S.D. = .052) and good governance at 3.76 (S.D. = .93). 2. The promotion of morality, ethics and governance applied to performances of local administration organizations in the said areas was found to be divided into 8 measures as follows: 1) promotion of knowledge and positive attitude; 2) honoring and rewarding; 3) prototyping of good example; 4) establishment of clubs and networks; 5) arrangement of related activities; 6) public relations; 7) observation of other organizations' functions and 8) promotion of studying and practicing religious teachings. ; การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณธรรม จริยธรรม และธรรมาภิบาลที่ใช้ในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง และเพื่อศึกษาแนวทางการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และธรรมาภิบาลในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นายกองค์การบริหารส่วนตำบล ปลัดองค์การบริหารส่วนตำบล และบุคลากรอื่น ในสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกระทรวงมหาดไทย จำนวน 302 คนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่าห้าระดับ มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .87 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานผลการวิจัยพบว่า1. ความคิดเห็นต่อการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และธรรมาภิบาลในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง พบว่า นายกองค์การบริหารส่วนตำบล ปลัดองค์การบริหารส่วนตำบล และบุคลากรอื่น มีความเห็นเกี่ยวกับระดับความเหมาะสม และระดับการปฏิบัติ ด้านการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และธรรมาภิบาล ดังนี้ ด้านคุณธรรม 5 ข้อ ภาพรวม ระดับมาก ( = 4.00 , S.D. = .047) ด้านจริยธรรม 9 ข้อ ภาพรวม ระดับมาก ( = 3.99, S.D. = .052) และด้านธรรมาภิบาล 6 ข้อ ภาพรวมระดับมาก ( = 3.76, S.D. = .93)2. แนวทางการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และธรรมาภิบาล ประกอบด้วย 8 มาตรการ ได้แก่ 1) การส่งเสริมให้ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสร้างความรู้ และทัศนคติ 2) การใช้มาตรการยกย่องให้รางวัล 3) การเป็นแบบอย่าง 4) การตั้งชมรม หรือสร้างเครือข่าย 5) การจัดกิจกรรม 6) การประชาสัมพันธ์ 7) การศึกษาดู 8) การนำหลักธรรม หรือคำสอนของพระพุทธศาสนามาประยุกต์

The objectives of this research were: 1) to study the state of the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu (virtues making for national integration) of the administrators of local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province, 2) to study the relationship to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province, and 3) to study the problems, obstacles and suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province. This research applied the Mixed Methods Research consisting of the qualitative and quantitative research. The sample was 141 staffs at the municipality and local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province from 216 staffs with the table of Taro Yamane. The tools of the research were questionnaire with the 0.968 of reliability and in-depth interview from the 11 key informants. The analysis of data used Statistical Package for Social Science. The statistics for analysis data used Frequencies, Percentage, Mean, Standard Deviation, and Pearson's Product Moment Correlation Coefficient. Results of the Research Overall, the state of the human resource management of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province was at the high level ( =3.65). When considering each aspect, it was found that the human resource management in the planning was at the highest level ( =3.78). Then, it was the human resource management in the maintaining ( =3.65). However, the human resource management in the developing was at the lowest level ( =3.57). Moreover, the staffs had the opinion to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province in the research was at the high level ( =3.54). When considering each aspect, it was found that the human resource management in the Purisamedha (shrewdness in the promotion and encouragement of government officials) was at the highest level ( =3.66). Then, it was the human resource management in the Sassamedha (shrewdness in agricultural promotion) ( =3.60). However, the human resource management in the Vachapeyya (kindly and convincing speech) was at the lowest level ( =3.32). The relationship to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province found that overall, the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the positive relationship at the low level (r = 0.249**). When considering each aspect, it was found that the human resource management according to Sassamedha of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the positive relationship at the middle level. The human resource management according to Vachapeyya of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the negative relationship at the low level. Therefore, the research hypothesis was accepted. The problems, obstacles and suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province found that the administrators did not plan the man power for the future. The staffs were recruited from the intimates. The administrators did not give the opportunities to the people having the knowledge and capability in the recruitment of the staffs. Some local administrators did not promote the staffs for the training. The suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province were that the administrators should set the frame of the staffs suitable to the work by planning the man power continuously every year. The recruitment of the staffs should be announced, have the public relations thoroughly and specify the criterion by considering the knowledge and capability and recruiting the people within the organization and the other people. Moreover, the administrators should promote the staffs for the training and development. ; การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร และ 3) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีโดยการวิจัยเชิงปริมาณ สำรวจกลุ่มตัวอย่างที่เป็นพนักงานเทศบาลและพนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร จำนวน 141 คน จากประชากรทั้งหมดจำนวน 216 คน สุ่มกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย คำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.968 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์สถิติพรรณนาที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson's Product Moment Correlation Coefficient) และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) จำนวน 11 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้าง (Structured Interview Form) และใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า สภาพการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า ความคิดเห็นของพนักงานที่มีต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร ในภาพรวมอยู่ในลำดับมาก ( = 3.65) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในด้านการวางแผน มีความคิดเห็นในลำดับมากที่สุด ( = 3.78) รองลงมาคือ ด้านการธำรงรักษา ( =3.65) และน้อยที่สุดคือ ด้านการพัฒนา ( =3.57) ตามลำดับ สำหรับความคิดเห็นของพนักงานที่มีต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร ในภาพรวม อยู่ในลำดับมาก ( = 3.54) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านปุริสเมธะ มีความคิดเห็นในลำดับมากที่สุด ( = 3.66) รองลงมาคือ ด้านสัสสเมธะ ( =3.60) และน้อยที่สุดคือ ด้านวาชเปยยะ ( =3.32) ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า การบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร โดยภาพรวม มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับต่ำ (r = 0.249**) เมื่อแยกเป็นรายด้าน พบว่า ด้านสัสสเมธะ มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับปานกลาง ด้านปุริสเมธะและด้านสัมมาปาสะ มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับต่ำ ส่วนด้านวาชเปยยะ มีความสัมพันธ์เชิงลบในลำดับต่ำ จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัย ปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า ไม่ได้มีการวางแผนอัตรากำลังคนไว้เผื่ออนาคต พนักงานจ้างตามภารกิจและพนักงานจ้างทั่วไปบรรจุจากบุคคลใกล้ชิด ไม่เปิดโอกาสให้คนที่มีความรู้ความสามารถเข้ามาเป็นพนักงาน ผู้บริหารท้องถิ่นบางคนไม่ส่งเสริมพนักงานให้ไปเข้ารับการฝึกอบรมพัฒนาหลักสูตรต่าง ๆ ฉะนั้น ควรกำหนดกรอบพนักงานให้สอดคล้องกับงาน โดยวางแผนอัตรากำลังคนอย่างต่อเนื่องทุกปี สำหรับการรับสมัครพนักงานก็ควรติดประกาศและ/หรือประชาสัมพันธ์ให้ทราบโดยทั่วไป จะต้องมีเกณฑ์ในการรับบุคคลเข้าทำงานโดยพิจารณาจากความรู้ความสามารถ โดยรับทั้งจากบุคลากรภายในหรือภายนอกหน่วยงาน ส่งเสริมพนักงานให้เข้ารับการฝึกอบรมและพัฒนา

The purposes of this research were to study; the level of factors affecting quality of life of people living under the administration of subdistrict administrative organizations Khwao , the level of quality of life development, factors affecting quality of life, and the recommendations regarding quality of life of people living under the administration of the area of study. The sample size 367 were heads of each household or substitutes whose ages was 18 years or over . The statistics applied for analyzing data were frequency, mean, percentage and standard deviation. The hypothesis was analyzed by Pearson-moment correlation, and multiple regression analysis (Enter method) with the statistic significant level at .05. Then, the recommendations were proposed by using narrative and analytic induction method. The results of the research were as follows; 1) The level of factors affecting quality of life of people living under the administration of subdistrict administrative organizations Khwao, as a whole or each aspect statically calculated result was rated at a high level. 2) The level of quality of life development, factors affecting quality of life and the recommendations regarding quality of life of people living under the administration of the area of study, as a whole or each aspect statically calculated result was rated at a high level. 3) The relationship between factors affecting quality of life of people living under the administration of subdistrict administrative organizations Khwao, as a whole was rated at a high level (.712). 4) The factors could explain factors affecting quality of life of people living under the administration of the area of study with statistically calculated and revealed at 56.50 percent (R2 = .565) ; การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา ระดับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับคุณภาพชีวิตของประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา กลุ่มตัวอย่าง คือ หัวหน้าครัวเรือนหรือผู้แทนที่มีอายุ 18 ปี ขึ้นไป จำนวน 367 ครัวเรือน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบสมมติฐาน ด้วยสถิติสัมประสิทธิ์เพียร์สันและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง โดยวิธี Enter นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และข้อเสนอแนะผู้วิจัยใช้วิธีการพรรณนาและอธิบาย ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ระดับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา โดยรวมอยู่ในระดับมาก 3) ความสัมพันธ์ของปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา โดยรวมมีค่าความสัมพันธ์อยู่ในระดับสูง เท่ากับ .712 4) ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา สามารถอธิบายว่า การพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน ได้ร้อยละ 56.50 (R2 = .565)

การวิจัยฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความสอดคล้องปัจจัยเชิงสาเหตุของประสิทธิผลพุทธบูรณาการการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตรต่อข้อมูลเชิงประจักษ์ และ 2) เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลพุทธบูรณาการการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นข้าราชการประจำ (ท้องถิ่น) ฝ่ายบริหารท้องถิ่น ฝ่ายนิติบัญญัติท้องถิ่น ลูกจ้างประจำ และพนักงานจ้าง จำนวน 550 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์ ในการหาค่าสถิติพื้นฐาน และใช้โปรแกรม LISREL 8.80 Student Edition ในการพัฒนา และตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้างของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยเชิงสาเหตุประกอบด้วย การบริหารจัดการ ภาวะผู้นำ การมีส่วนร่วม และอิทธิบาท 4 ของประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตรมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าไค-สแควร์ เท่ากับ 204.64 องศาอิสระ (df) เท่ากับ 179 ความน่าจะเป็น (p) เท่ากับ 0.092 ค่าดัชนีวัดความกลมกลืน (GFI) เท่ากับ 0.97 ค่าดัชนีวัดความกลมกลืนที่ปรับแก้แล้ว (AGFI) เท่ากับ 0.95 ค่าดัชนีรากของกำลังสองเฉลี่ยของส่วนที่เหลือ (RMR) เท่ากับ 0.062 และค่าดัชนีรากกำลังสองเฉลี่ยของค่าความแตกต่างโดยประมาณ (RMSEA) เท่ากับ 0.016 อธิบายความแปรปรวนของประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร ได้ร้อยละ 89.00 เมื่อพิจารณาอิทธิพลทางตรง และอิทธิพลทางอ้อมผ่านด้านอิทธิบาท 4 พบว่า ประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร ได้รับอิทธิพลทางตรงจากปัจจัยเชิงสาเหตุ อิทธิบาท 4 และการบริหารจัดการ เท่ากับ 0.85 และ 0.12 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และ 0.05 ตามลำดับ และอิทธิพลทางอ้อมจากการมีส่วนร่วม และการบริหารจัดการ ผ่านอิทธิบาท 4 เท่ากับ 0.38 และ 0.31 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ตามลำดับ ผลจากการวิจัยที่ได้รับครั้งนี้ ในเชิงนโยบายสามารถนำไปใช้ประกอบเป็นข้อมูลในการวางแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตรเพื่อให้เกิดความยั่งยืน และเป็นรูปธรรม เชิงวิชาการสามารถนำไปใช้เป็นกรณีตัวอย่างเพื่อการเรียนการสอน หรือการสร้างสื่อการเรียนรู้ต่างๆ ในการบูรณาการแนวคิด ทฤษฎีทางรัฐประศาสนศาสตร์ร่วมกับหลักธรรมในพระพุทธศาสนา และเชิงพื้นที่สามารถนำไปทดลองใช้ เพื่อเป็นแนวทางนำไปสู่การพัฒนาประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร หรือปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอื่นๆ ที่มีบริบทใกล้เคียงกันสืบไป ; The purpose of research were 1) to study the causal factors of the Buddhist integration's administrative effectiveness of local governmental organizations in Phichit Province on empirical data and 2) to analyze causal factors that influence to the Buddhist integration's administrative effectiveness of local administrative organizations in Phichit province. The samples used in the research are Personnel of local governmental organizations in Phichit Province Namely, civil servants (domestic), local administration Local lawmakers, regular employees and employees employing 550 people. Analysis tool and methodology in the research are the survey and an application which made for social science research to find basic statistics and use an application "LISREL 8.80 Student Edition" to develop and validate the structural validity of the causal relationship models The research finding revealed that causal factors include Management of leadership, participation and virtue 4 of the administrative effectiveness of local governmental organizations in Phichit province is consistent with empirical data. With the chi-square value equal to 204.64 degrees of freedom (df) equal to 179, the probability (p) equals 0.092. The harmonious index (GFI) equals 0.97. The modified harmonic index (AGFI) is 0.95. The mean square root of the remaining quadratic index (RMR) is 0.062, and the mean square root index of the difference (RMSEA) is 0.016. Explain the variance of the administrative effectiveness of the governmental organization. Local in Phichit was 89.00 percent. When considering direct influence And indirect influence through Iddhipada 4 found that the administrative effectiveness of the local governmental organization in Phichit Province Directly influenced by causal factors by ranking as follows Iddhipada 4 and management With the influence of 0.85 and 0.12 with statistical significance at 0.01 and 0.05 according to the rank while the participation and leadership had the impact equal to 0.01 and -0.02 according to the level without consequence When considering the indirect influence, it was found that the effects of Iddhipada 4 were indirectly influenced by Participation and management With the impact of 0.38 and 0.31 with statistically significant at 0.01 respectively. The result of research can be reference in strategic planning of effectiveness development of the local government organization in Phichit Province for sustainability and concrete and can be reference as an example case in study or can be used for training materials integrating concepts Public Administration theory with the principles of Buddhism and can be applied the result as guideline of the development of administrative effectiveness of local governmental organizations in Phichit Province or local government in other provinces that have similar contexts