"Ottoman-Southeast Asian Relations: Sources from the Ottoman Archives, is a product of meticulous study of İsmail Hakkı Kadı, A.C.S. Peacock and other contributors on historical documents from the Ottoman archives. The work contains documents in Ottoman-Turkish, Malay, Arabic, French, English, Tausung, Burmese and Thai languages, each introduced by an expert in the language and history of the related country. The work contains documents hitherto unknown to historians as well as others that have been unearthed before but remained confined to the use of limited scholars who had access to the Ottoman archives. The resources published in this study show that the Ottoman Empire was an active actor within the context of Southeast Asian experience with Western colonialism. The fact that the extensive literature on this experience made limited use of Ottoman source materials indicates the crucial importance of this publication for future innovative research in the field. Contributors are: Giancarlo Casale, Annabel Teh Gallop, Rıfat Günalan, Patricia Herbert, Jana Igunma, Midori Kawashima, Abraham Sakili and Michael Talbot"--
Political participation of people is a significant indicator of political specifying people's attention in politics effectively. This research study investigates political participation of people toward good governance principles implemented by local administrative organizations. Roi-Et municipality, Muang district, Roi-Et province was purposively selected as a target area for this research study since Roi-Et municipality received many awards such as Good Governance Awards, Prajadhipok Institute's awards and NACC Integrity Awards on transparency which imply that people residing in the area of Roi-Et municipality have knowledge concerning local administration. According to the field study, the researcher found that Roi-Et municipality people were interested in political matters; they usually talk about political issues, they always follow the political news broadcasted via various media channels such as radio and television including newspaper. However, they didn't have a chance to give complaints and participate in the development plan for the municipality. Consequently, the researcher became interested in studying political participation of people toward the principles of good government implemented by local administrative office. This research also investigated whether the interaction among the effective factors comprising gender, ages, education and occupations influences political participation of people or not. This research applied a documentary research methodology and exploratory research to collect the data from the sample group using a questionnaire as a research instrument. The samples were 300 eligible voters for municipal election residing in Roi-Et Municipality area. ; การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน เป็นตัวชี้วัดทางรัฐศาสตร์ที่สำคัญบ่งบอกให้ทราบถึงความใส่ใจความสนใจทางการเมืองของประชาชนได้อย่างดีเยี่ยม งานวิจัยนี้ได้ศึกษาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนตามหลักการธรรมาภิบาลกับการปกครองท้องถิ่น ผู้วิจัยได้เลือกเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด อำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด เป็นพื้นที่ศึกษา ด้วยเหตุผลจากการที่เทศบาลเมืองร้อยเอ็ดได้รับรางวัลระดับประเทศมากมาย อาทิ รางวัลบริหารจัดการบ้านเมืองที่ดี รางวัลพระปกเกล้าทองคำ รางวัลท้องถิ่นต้นแบบที่มีความโปร่งใสจากสำนักงานป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ นั้นย่อมแสดงให้เห็นได้ว่าประชาชนในเขตเทศบาล ต้องมีความรู้ความเข้าในด้านการปกครองท้องถิ่นและที่สำคัญการความร่วมมือ จากการลงพื้นที่พบว่า ประชาชนให้ความสนใจด้านการเมือง มีการพูดคุยสนทนากัน รับฟังข่าวสารทางการเมืองตามสื่อวิทยุ โทรทัศน์และสื่อหนังสื่อพิมพ์อยู่เสมอ แต่การร้องทุกข์ร้องเรียน การร่วมวางแผนพัฒนาเทศบาลพบว่ามีส่วนน้อย ทำให้ผู้วิจัยสนใจที่จะศึกษาถึงการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนตามหลักธรรมาภิบาลเป็นการวิจัยความสัมพันธ์ของประชาชนด้านเพศ อายุ การศึกษาและอาชีพ จะส่งผลต่อการมีร่วมร่วมทางการเมืองหรือไม่ การศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีการศึกษาทางเอกสาร การวิจัยเชิงสำรวจด้วยการใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งในเขตเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด จำนวน 300 คน
The purposes of this research were to study; the level of factors affecting quality of life of people living under the administration of subdistrict administrative organizations Khwao , the level of quality of life development, factors affecting quality of life, and the recommendations regarding quality of life of people living under the administration of the area of study. The sample size 367 were heads of each household or substitutes whose ages was 18 years or over . The statistics applied for analyzing data were frequency, mean, percentage and standard deviation. The hypothesis was analyzed by Pearson-moment correlation, and multiple regression analysis (Enter method) with the statistic significant level at .05. Then, the recommendations were proposed by using narrative and analytic induction method. The results of the research were as follows; 1) The level of factors affecting quality of life of people living under the administration of subdistrict administrative organizations Khwao, as a whole or each aspect statically calculated result was rated at a high level. 2) The level of quality of life development, factors affecting quality of life and the recommendations regarding quality of life of people living under the administration of the area of study, as a whole or each aspect statically calculated result was rated at a high level. 3) The relationship between factors affecting quality of life of people living under the administration of subdistrict administrative organizations Khwao, as a whole was rated at a high level (.712). 4) The factors could explain factors affecting quality of life of people living under the administration of the area of study with statistically calculated and revealed at 56.50 percent (R2 = .565) ; การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา ระดับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับคุณภาพชีวิตของประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา กลุ่มตัวอย่าง คือ หัวหน้าครัวเรือนหรือผู้แทนที่มีอายุ 18 ปี ขึ้นไป จำนวน 367 ครัวเรือน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบสมมติฐาน ด้วยสถิติสัมประสิทธิ์เพียร์สันและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง โดยวิธี Enter นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และข้อเสนอแนะผู้วิจัยใช้วิธีการพรรณนาและอธิบาย ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ระดับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา โดยรวมอยู่ในระดับมาก 3) ความสัมพันธ์ของปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา โดยรวมมีค่าความสัมพันธ์อยู่ในระดับสูง เท่ากับ .712 4) ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวา สามารถอธิบายว่า การพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน ได้ร้อยละ 56.50 (R2 = .565)
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ 1) เพื่อศึกษาหลักการ แนวคิด ทฤษฎีและแนวปฏิบัติเกี่ยวกับรูปแบบการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสากลและรูปแบบการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสภาทนายความ 2) เพื่อศึกษารูปแบบในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาททางพุทธศาสนาเถรวาท 3) เพื่อเสนอรูปแบบการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสภาทนายความโดยแนวทางพุทธสันติวิธี การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยเน้นการวิจัยเชิงเอกสารและการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิด้านการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทจากสภาทนายความจำนวน 9 ท่าน ด้านการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสากลจำนวน 6 ท่านและด้านพระพุทธศาสนาเถรวาทจำนวน 5 ท่าน ผลการศึกษาวิจัยพบว่า รูปแบบการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสภาทนายความมีความสอดคล้องกับหลักการ วิธีการ และกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสากล ในด้านกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาททางพุทธศาสนาเถรวาทเป็นแนวปฏิบัติตามหลักพุทธสันติวิธีโดยยึดหลักอริยสัจ4 ส่วนรูปแบบการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทสภาทนายความโดยแนวทางพุทธสันติวิธี ประกอบด้วยรูปแบบด้านคุณสมบัติของผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาท มีคุณสมบัติภายในคือ เป็นผู้มีสติ มีขันติ ไร้อคติ และมีเมตตา คุณสมบัติภายนอกคือ มีกัลยาณมิตรธรรม มีศีลธรรม และมี คารวธรรม ด้านวิธีการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทคือมีบทบาทด้านเมตตาตามหลักสาราณียธรรมและใช้เทคนิคที่เป็นทางสายกลางหรือมัชฌิมาปฏิปทา และด้านกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท มีขั้นตอนของการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท 5 ขั้นตอน คือ 1) ตั้งต้นวิเคราะห์ทุกข์ 2) เปิดมุขด้วยปิยวาจา 3) ใช้เมตตาค้นหาประเด็น 4) ร่วมคิดเห็นอย่างไร้อคติ และ 5) มุ่งมิติอภัยทาน ; This research is of 3 objectives, i.e., (1) to study principal, ideas, theories and practices related to the model of the international dispute mediation, and the model of dispute mediation of the Lawyers Council, (2) to study model of dispute resolution in Theravada Buddhism, and (3) to present a model of dispute settlement of Mediation Center of Lawyers Council by Buddhist Peaceful Means. This research is qualitative, emphasizing documents and interviews with experts and scholars in dispute resolution from the Lawyers Council of Thailand 9 persons, from the Other Organization 6 persons and persons who experts and scholars in Theravada Buddhism 5 persons, respectively. The outcome of the research found the followings: The principles and process related to the model of the international dispute mediation and the current state of dispute mediation of the Lawyers Council are consistent. For the process of dispute resolution in Theravada Buddhism, its way of practice is by Buddhist peaceful means with the holding on to the principle of the Four Noble Truths in analyzing problems. In this research, it presents a model of dispute settlement of Mediation Center of Lawyers Council by Buddhist Peaceful Means comprising mediators' inner and outer qualities; the inner defined as being conscious, patient, unbiased and benevolent while the outer are having good friends, morality, honoring others. For the method model of dispute resolution, it consists of the role and mediating technique of dispute mediators, i.e. the role of loving kindness in accordance with the virtues for fraternal living or Sārāniyadhamma and the use of the Middle Way or technique Majjhimā patipadā. The process model of dispute mediation is the use of the Four Noble Truths in proceeding the process of dispute mediation of which having 5 steps of 1) start to analyze sorrows or Dukkha, 2) start talking with nice words or Piyavaca, 3) search for issues with loving kindness, 4) sharing opinions without bias, and 5) aiming for the aspect of forgiveness with the dispute mediating purpose of 'Peace' or disputants' settlement of disputes by forgoing matters towards each other.
The objectives of this research were: 1) to study the state of the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu (virtues making for national integration) of the administrators of local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province, 2) to study the relationship to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province, and 3) to study the problems, obstacles and suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province. This research applied the Mixed Methods Research consisting of the qualitative and quantitative research. The sample was 141 staffs at the municipality and local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province from 216 staffs with the table of Taro Yamane. The tools of the research were questionnaire with the 0.968 of reliability and in-depth interview from the 11 key informants. The analysis of data used Statistical Package for Social Science. The statistics for analysis data used Frequencies, Percentage, Mean, Standard Deviation, and Pearson's Product Moment Correlation Coefficient. Results of the Research Overall, the state of the human resource management of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province was at the high level ( =3.65). When considering each aspect, it was found that the human resource management in the planning was at the highest level ( =3.78). Then, it was the human resource management in the maintaining ( =3.65). However, the human resource management in the developing was at the lowest level ( =3.57). Moreover, the staffs had the opinion to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province in the research was at the high level ( =3.54). When considering each aspect, it was found that the human resource management in the Purisamedha (shrewdness in the promotion and encouragement of government officials) was at the highest level ( =3.66). Then, it was the human resource management in the Sassamedha (shrewdness in agricultural promotion) ( =3.60). However, the human resource management in the Vachapeyya (kindly and convincing speech) was at the lowest level ( =3.32). The relationship to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province found that overall, the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the positive relationship at the low level (r = 0.249**). When considering each aspect, it was found that the human resource management according to Sassamedha of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the positive relationship at the middle level. The human resource management according to Vachapeyya of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the negative relationship at the low level. Therefore, the research hypothesis was accepted. The problems, obstacles and suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province found that the administrators did not plan the man power for the future. The staffs were recruited from the intimates. The administrators did not give the opportunities to the people having the knowledge and capability in the recruitment of the staffs. Some local administrators did not promote the staffs for the training. The suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province were that the administrators should set the frame of the staffs suitable to the work by planning the man power continuously every year. The recruitment of the staffs should be announced, have the public relations thoroughly and specify the criterion by considering the knowledge and capability and recruiting the people within the organization and the other people. Moreover, the administrators should promote the staffs for the training and development. ; การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร และ 3) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีโดยการวิจัยเชิงปริมาณ สำรวจกลุ่มตัวอย่างที่เป็นพนักงานเทศบาลและพนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร จำนวน 141 คน จากประชากรทั้งหมดจำนวน 216 คน สุ่มกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย คำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.968 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์สถิติพรรณนาที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson's Product Moment Correlation Coefficient) และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) จำนวน 11 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้าง (Structured Interview Form) และใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า สภาพการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า ความคิดเห็นของพนักงานที่มีต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร ในภาพรวมอยู่ในลำดับมาก ( = 3.65) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในด้านการวางแผน มีความคิดเห็นในลำดับมากที่สุด ( = 3.78) รองลงมาคือ ด้านการธำรงรักษา ( =3.65) และน้อยที่สุดคือ ด้านการพัฒนา ( =3.57) ตามลำดับ สำหรับความคิดเห็นของพนักงานที่มีต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร ในภาพรวม อยู่ในลำดับมาก ( = 3.54) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านปุริสเมธะ มีความคิดเห็นในลำดับมากที่สุด ( = 3.66) รองลงมาคือ ด้านสัสสเมธะ ( =3.60) และน้อยที่สุดคือ ด้านวาชเปยยะ ( =3.32) ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า การบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร โดยภาพรวม มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับต่ำ (r = 0.249**) เมื่อแยกเป็นรายด้าน พบว่า ด้านสัสสเมธะ มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับปานกลาง ด้านปุริสเมธะและด้านสัมมาปาสะ มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับต่ำ ส่วนด้านวาชเปยยะ มีความสัมพันธ์เชิงลบในลำดับต่ำ จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัย ปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า ไม่ได้มีการวางแผนอัตรากำลังคนไว้เผื่ออนาคต พนักงานจ้างตามภารกิจและพนักงานจ้างทั่วไปบรรจุจากบุคคลใกล้ชิด ไม่เปิดโอกาสให้คนที่มีความรู้ความสามารถเข้ามาเป็นพนักงาน ผู้บริหารท้องถิ่นบางคนไม่ส่งเสริมพนักงานให้ไปเข้ารับการฝึกอบรมพัฒนาหลักสูตรต่าง ๆ ฉะนั้น ควรกำหนดกรอบพนักงานให้สอดคล้องกับงาน โดยวางแผนอัตรากำลังคนอย่างต่อเนื่องทุกปี สำหรับการรับสมัครพนักงานก็ควรติดประกาศและ/หรือประชาสัมพันธ์ให้ทราบโดยทั่วไป จะต้องมีเกณฑ์ในการรับบุคคลเข้าทำงานโดยพิจารณาจากความรู้ความสามารถ โดยรับทั้งจากบุคลากรภายในหรือภายนอกหน่วยงาน ส่งเสริมพนักงานให้เข้ารับการฝึกอบรมและพัฒนา
