Suchergebnisse

The purpose of this research were 1) to study the development of the Amalgamation university: A case study of Nakhon Phanom University, 2) to study the factors influencing Nakhon Phanom University Achievement, 3) to create a model to developing the management of Amalgamation toward Achieved University. This research uses a mixed research methodology. The value of reliability analysis of each factor was 0.99 analysis of structural equation and consistency of the research model, confirmed model and proposed policy recommendations with stakeholders. The results were found as follows; 1) A case study of University had increased development of administrative resources, buildings, technologies, staffs, courses and budgets more than before amalgamation. The administrative team had a good governance problem and high internal conflict. 2) The highest factors direct influence variables on achieved University was the internal communication (0.84), the good governance and organizational culture had a direct influence on internal communication at (0.16) and (0.60) 3) This research model towards achieved university found that good governance, administrative resources, transformational leadership had direct influence on organizational culture at (0.42), (0.36), and (0.17), Also, these factors had indirectly influences on internal communication through organization culture is highest (0.82). Internal communication, organizational culture and administrative resources had direct influence on university achievement (0.43), (0.17), and (0.29). Research models were consistent with empirical data with statistical values, X2 = 12.540, df =5, X2/df = 2.508, P = 0.028, CFI = 0.995, TLI = 0.987, RMSEA = 0.072, SRMR = 0.013 For proposed policy, 1) should create the university as a family. 2) should recruit executive, with the following qualifications, have transformational leadership, good governance, new management, and able to use resources with their value concerning. Additionally, the organizational culture should be used towards achieved university. ; การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพัฒนาการหลอมรวมมหาวิทยาลัย กรณีศึกษามหาวิทยาลัยนครพนม 2) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสัมฤทธิผลของมหาวิทยาลัยนครพนม 3) สร้างแบบจำลองการพัฒนาการบริหารมหาวิทยาลัยหลอมรวมสู่สัมฤทธิผล วิจัยแบบผสานวิธี กลุ่มตัวอย่างได้จากบุคลากรจำนวน 290 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่น 0.99 วิเคราะห์สังเคราะห์สมการโครงสร้างและตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนข้อมูลเชิงประจักษ์ ยืนยันแบบจำลองและข้อเสนอเชิงนโยบายด้วยผู้ทรงคุณวุฒิ ผลการวิจัยพบว่า 1) มหาวิทยาลัยกรณีศึกษามีพัฒนาการได้แก่ อาคารสถานที่ เทคโนโลยี บุคลากร หลักสูตร และงบประมาณที่เพิ่มขึ้นก่อนหลอมรวม มีปัญหาธรรมาภิบาลและขัดแย้งในการบริหารภายในสูง 2) ปัจจัยการสื่อสารภายในมีอิทธิพลทางตรงต่อสัมฤทธิผลมหาวิทยาลัยนครพนมสูงสุด (0.84) หลักธรรมาภิบาลและวัฒนธรรมองค์กรมีอิทธิพลทางตรงต่อการสื่อสารภายใน (0.16) และ (0.60) 3) แบบจำลองสู่สัมฤทธิผลพบว่า หลักธรรมาภิบาล ทรัพยากรการบริหาร ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง มีอิทธิพลโดยตรงต่อวัฒนธรรมองค์กร (0.42), (0.36) และ (0.17) และมีอิทธิพลทางอ้อมต่อการสื่อสารภายในผ่านทางวัฒนธรรมองค์กรสูงสุด (0.82) การสื่อสารภายใน วัฒนธรรมองค์กร ทรัพยากรการบริหารมีอิทธิพลทางตรงต่อสัมฤทธิผลมหาวิทยาลัย (0.43), (0.17) และ (0.29) โมเดลมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์โดยพิจารณาค่าสถิติ X2 = 12.540, df = 5, X2/df = 2.508, P = 0.028, TLI = 0.987, RMSEA = 0.072, SRMR = 0.013 ข้อเสนอเชิงนโยบาย 1) ทำให้มหาวิทยาลัยเป็นเสมือนครอบครัว 2) สรรหาผู้บริหารที่มีภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง มีธรรมาภิบาล การบริหารแนวใหม่ ใช้ทรัพยากรอย่างรู้ค่า ใช้วัฒนธรรมองค์กร เปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยสู่สัมฤทธิผล

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ทำการศึกษาถึงหลักเกณฑ์และขั้นตอนของวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาในศาลปกครอง และหลักเกณฑ์ในการที่ศาลปกครองจะมีคำสั่งอนุญาตให้มีการคุ้มครองจากวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาในศาลปกครอง เพื่อประโยชน์ในการหาแนวทางพัฒนาระบบวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาในศาลปกครองเพื่อการคุ้มครองสิทธิและประโยชน์ของคู่กรณี โดยการวิจัยนี้เป็นการวิจัยทางด้านเอกสาร (Documentary Research) มีขอบเขตเนื้อหา คือ พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2542 และระเบียบของที่ประชุมใหญ่ของตุลาการศาลปกครองสูงสุด ตลอดจนคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลปกครองที่เกี่ยวข้องกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาของศาลปกครอง จากการศึกษาพบว่าในการพิจารณาคดีปกครองคู่กรณีสามารถขอให้ศาลปกครองกำหนดวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาได้ เพื่อให้ทุเลาการบังคับตามกฎหรือคำสั่งทางปกครองของฝ่ายปกครอง และเพื่อการบรรเทาทุกข์ชั่วคราวโดยให้ศาลมีคำสั่งกำหนดมาตรการหรือวิธีการคุ้มครองประโยชน์ของผู้ขอในระหว่างการพิจารณาหรือเพื่อบังคับตามคำพิพากษาได้ แต่วิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษายังมีข้อบกพร่องไม่สามารถคุ้มครองสิทธิและประโยชน์ของคู่กรณีได้อย่างมีประสิทธิภาพจึงจำเป็นต้องทำการแก้ไขเพิ่มเติมวิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษาตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2542 และระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุดว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2543 ; The purpose of this research is to study the rules and procedures of the temporary procedures before judicial review in the Administrative Court. And the rule that the Administrative Court will order the protection of a temporary measure before the judgment in the Administrative Court. For the sake of finding a way to develop a transitory method before judging in the Administrative Court for the protection of the rights and interests of the parties. This research is documentary research. The scope of the content is the Act Establishing Administrative Courts and Judicial Procedures B.E. 2542. And the rules of the meeting of judges of the Supreme Administrative Court. As well as the judgment or order of the Administrative Court relating to the temporary injunction before the Administrative Court ruling. The study found that in a trial, the parties could ask the court to determine a temporary measure before the trial. To remedy the enforcement of rules or administrative orders of the governing. For temporary relief, the court shall order the measures or means of protecting the interests of the applicant during the consideration or enforcement of the judgment. However, the temporary trial before the judge still has defects, can not protect the rights and interests of the parties effectively, so it is necessary to amend the temporary method before the judgment. According to the Act on the Establishment of the Administrative Courts and the Administrative Court Procedure B.E. 2542 And the Rules of the Judicial Council of the Supreme Administrative Court on Administrative Procedure B.E. 2543

The purpose of this research was to study 1) the administrator's characteristic, the quality management behavior of the administrator, and the administrative effectiveness of the local government organization administrators in Lampang Province; 2) the relationship between the administrator's characteristic, and the quality management behavior of the administrator and the administrative effectiveness of local government organization administrators in Lampang Province; 3) the influence of the administrator's characteristic, and the quality management behavior of the administrator on the administrative effectiveness of local government organization administrators in Lampang Province. The research was survey research using quantitative research methods. The population was the local government organization personnel in Lampang Province. The samples were chosen stratified random sampling. The sample size of 416 participants was determined by using the table of Krejcie & Morgan with a confidence level of 95%, 5% error. The instrument for data collection was a questionnaire with a reliability of 0.97. The data analysis used descriptive statistics were: frequency, percentage, mean, standard deviation; and the Inferential statistics were: Pearson's product-moment correlation analysis and multiple regression analysis. The research results founded that: The administrator's characteristic was at a high level ( = 3.57, S.D. = 0.43), the quality management behavior of the administrator was at a moderate level ( = 3.18, S.D. = 0.48), and the administrative effectiveness of the local government organization administrators in Lampang Province was at a moderate level ( = 3.18, S.D. = 0.51) respectively. The administrator's characteristic, and the quality management behavior of the administrator were related to the administrative effectiveness of local administrative organization administrators in Lampang Province with statistical significance of .01 The administrator's Characteristic (EC), and the quality management behavior of the administrator (PA) had a positive effect on the administrative effectiveness of local government organization administrators with statistical significance of .01. The predictive equation is EAβ = .701EC + .195PA. ; การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) คุณลักษณะของผู้บริหารพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหาร และประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง 2) ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของผู้บริหารและพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหารกับประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง และ 3) อิทธิพลของคุณลักษณะของผู้บริหารและพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหารต่อประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณ ประชาการ ได้แก่ บุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง เลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางของเครจซี่และมอร์แกน ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% ความคลาดเคลื่อน 5% ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 416 คน เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า คุณลักษณะของผู้บริหาร อยู่ในระดับมาก ( = 3.57, S.D. = 0.43) พฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหาร อยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.18,S.D. = 0.48) และประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง อยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.18, S.D. = 0.51) ตามลำดับ คุณลักษณะของผู้บริหารและพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหารมีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 คุณลักษณะของผู้บริหาร (EC) และพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหาร (PA) มีอิทธิพลทางบวกต่อประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหาร (EA) องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีสมการพยากรณ์ คือ EAβ = .701EC + .195PA