Suchergebnisse

Bektashi; Malatya (Turkey); religion; social aspects; case studies

Youth; social, economic and political aspects; Turkey

Socialism; social and political aspects; Turkey; history; 20th century

ÖZET Bu çalışmanın temel amacı Türkiye-AB ilişkilerinde egemenlik sorunu konusunda, uluslararası ilişkiler bağlamında, tarihî gelişim içerisinde teorik tartışmalar yapmaktır. Egemenlik, ulus devlet siyasasının iç ve dış ilişkilerini, ekonomik, hukuki ve sosyal düzenini şekillendiren bir normdur. Egemenlik, ulus devlet sonrası süreçte, ulusüstü AB yapılanmasıyla da gündeme gelmiştir.Egemenlik kavramının teorik olarak çeşitli tanımları yapılmıştır. Westphalia sonrası ortaya çıkan egemen Avrupa devlet sisteminin hukuki, siyasal, ekonomik ve sosyal yapısı, egemenlik boyutunda incelenmiştir. Modern uluslararası ilişkilerin gelişiminde önemli bir yer tutan egemenlik, Avrupa ulus devletler düzenini kuran önemli siyasi olay ve gelişmeler de tartışılır.Savaş sonrası Avrupa'sında Westphalia egemen ulus devlet sisteminin yerini almakta olan AB; siyasal, ekonomik ve sosyal açıdan egemenlik bağlamında ele alınır. Ekonomik entegrasyon, siyasal birlik, ulusal egemenlik, federalizm, konfederalizm vb. AB'yi betimleyen siyasaların egemenlik söylemi vurgulanır. Ayrıca AB kurumlarının tarihî gelişimi, anayasal yapılanma ve egemenlik tartışmalarını sürdürür. Türkiye'nin egemenlik anlayışı tarihî gelişim içinde ele alınmıştır. Türkiye, Kurtuluş Savaşı'yla birlikte, Batılılaşmak ve çağdaşlaşmak, muasır medeniyet seviyesine ulaşmak için siyasal, ekonomik ve kültürel reformlar yaparak Avrupa modern egemen ulus devlet sistemine geçmiştir. Türkiye, geleneksel toplum yapısını modern, seküler, çağdaş, homojen bir ulus devlet siyasasına dönüştürürken; etnik, dinî, bölgesel ve ideolojik temelli sorunlar da ortaya çıkar. Türkiye'de siyasal iktidarı ele geçiren partilerin iktidarları süresince kendi çoğunlukçu ve fraksiyoncu millî egemenlik anlayışına, Rousseau'cu anlamda genel iradeyi temsil ettiğini düşünerek, Hobbes'cu mutlak devlet egemenliğini topluma ulusal egemenlik anlayışı gibi sunması bu partilerin Lock'cu anlamda demokratik, sivil, sınırlı ve çoğulcu bir toplumsal egemenlik anlayışını yansıtmasına engel olmaktadır. Dolayısıyla, Türkiye'nin siyasal sisteminin demokratik süreci darbeli olmakta, jeopolitik konumu da istikrarsızlığı kolaylaştırmaktadır.Türkiye AB ilişkilerinde egemenlik bağlamında; siyasal, ekonomik, sosyal, hukuk ve güvenlik sorunları vardır. Türkiye, AB'ye tam üyelik sürecinde, AB üyelerinden ve aday ülkelerden farklı olarak kendine has güçlü bir ulus devlet egemenlik kurgusuna sahiptir. Bu güçlü devlet egemenliği anlayışı; jeopolitik, siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel açıdan Türkiye'nin-AB ile ortak bir egemenlik inşasını, paylaşımını, transferini güçleştirmektedir. Fakat Türkiye bu sorunları tek tek çözmektedir.Anahtar Kelimeler: Egemenlik, Ulus Devlet, Federalizm, Devletler Sistemi, Avrupa Birliği, Türkiye. ABSTRACTThe basic purpose of this dissertation is to discuss the sovereignty matter, between Turkey and European Union relations within theoretical framework of the International relations discipline in the process of historical context. The sovereignty is a norm which shapes the polity of the nation state in terms of its internal, external relations, economy, politic, legal and social order. But, by the post-nation state process, supranational EU structure also brought that issue back into agenda.There has been done various theoretical definitions of the sovereignty notions. After the Westphalia there emerged the sovereign European state system which has political, economical, legal and social order, had been analysied within the sovereignty perspectives. The sovereignty which developed the modern international relations by constructing modern nation state order, also comprises the important political aspects of the European historical events, too. In the postwar Europe, the EU replaces the Westphalian sovereign nation state system by political, economical, legal and social direction in the context of sovereignty dimension. To explicate the sovereignty expression of the EU's polity, it also confines economic integration, political union, national sovereignty, federalizm, confederalizm, regionalism, transtate alternative variations. Moreover, the EU institutions' historical imrovements contributes in sovereignty issue in the extent of constitutionalization, democracy, legitimacy, authority and responsibility.Turkey's sovereignty comprehension, are investigated in the historical content. By the Independence War, Turkey aimed to adopt European sovereign nation state system by realizing political, economic, legal and cultural reforms in the name of westernization, civilization and modernization.Turkey transformed successfully its traditional social structure into modern, secular, contemporaneous, homojen republican sovereign nation state polity; Though it encountered with ethnic, religious, regional and ideological resistances. Whereas, Turkey experiences with some difficulties of the multiparty system in the process of democratization in which parties forms the government impose its majoritarian sovereign perceptions. In addition, they implement or introduce their sovereignty conception as Rousseau's "general will" in the sense of Hobbes' absolute state sovereignty so as to national sovereignty rules over society. Thus, this type of conception prevents the government from applying, limited, civil, democratic, pluralist social sovereignty principles in the logic of Locke. In a nutshell, Turkey's democratic process is interrupted oftenly and geopolitical power structures also leads to instability.There are some problematic issues. Those are politic, economic, legal, social and security matters in the context of sovereignty, between Turkey-EU relations.Turkey owns a very strong nation state sovereignty script, in the process of fullmembership into EU, apart from the EU members and other candidate countries. Eventhough there are various geopolitical order alternatives, quests and troubles; Turkey that conciously tries to overcome those barriers one by one so as to share sovereignty with the EU.Keywords: Sovereignty, Nation State, Federalizm, System of States, European Union, Turkey.

ÖZETAlternatif uyuşmazlık çözümü, uyuşmazlıkları resmi yargılama ve yargıç kararı olmaksızın çözmek için kullanılan yöntemlere verilen isimdir. Bu yöntemler tarafların karşılıklı oarak üzerinde anlaştıkları çözümlere ulaşmalarına olanak tanır. Alternatif uyuşmazlık çözümü, arabuluculuk, müzakere, tahkim, ombudsman, özet jüri duruşması, mini-duruşma gibi çok çeşitli yöntemleri içerir. Bu yöntemler tarafların yüz yüze görüşmelerine ve uyuşmazlıkla ilgili meseleleri gayri resmi ve özel bir biçimde değerlendirmelerine imkan verir.Uyuşmazlık çözüm yolları genel olarak üç ana başlıkta ele alınabilir. Bunlar, yargılama, alternatif uyuşmazlık çözümü ve şiddet ya da kaçınma gibi geleneksel yöntemlerdir. Farklı uyuşmazlık tipleri farklı yöntemlerin uygulanmasını gerektirebilir. Hangisinin uygun olduğu kültürel yapı, toplumsal olgular ve kişisel özellikler tarafından belirlenir. Bu tez, uyuşmazlık işleyişinin antropolojik ve sosyolojik boyutlarına yoğunlaşmakta ve alternatif uyuşmazlık çözümünü bu açıdan değerlendirmektedir. Çalışma iki ana bölümden oluşmaktadır. İlki uyuşmazlık çözümünün antropolojik ve sosyolojik kökenleriyle ilgilidir. Kültür, çatışma, geleneksel ve modern toplumlarda uyuşmazlık çözümü ve alternatif uyuşmazlık çözümünün tarihsel öncülleriyle ilgilidir. İkinci bölüm modern toplumlardaki alternatif uyuşmazlık çözümünü konu edinmektedir. Alternatif hareketin teorik dayanakları, ideoloji, iktidar ve uyuşmazlık süreci bağlantısı, alternatif uyuşmazlık çözümü adı altında kullanılan genel yöntemler ve Türk hukuk kültürüne yansımalarını kapsamaktadır.SUMMARYAlternative dispute resolution is the name given to the processes, which are used to resolve disputes, without formal adjudication and decision by a judge. These processes allow parties to reach mutually acceptable solutions. Alternative dispute resolution includes a variety of different processes including mediation, negotiation, arbitration, ombudsman, summary jury trial, mini-trial, etc. These methods let parties to meet face to face and consider the issues in a dispute by an informal and private way.Dispute resolution methods can be classified into three main ways. These are, adjudication, alternative dispute resolution and traditional methods as violence or avoidance. Different kinds of disputes may require different kinds of processes. Cultural structure, social facts and personal properties ascertain the appropriate one. This thesis concentrates on the anthropological and sociological aspects of dispute processing and commentate alternative dispute resolution in this perspective. This work includes two main parts. First one is about the anthropological and sociological sources of dispute resolution. It involves culture, conflict, dispute resolution in traditional and modern societies, historical antecedents of alternative dispute resolution. Second part is about alternative dispute resolution in modern societies. It includes theoretical basis of alternative movement, the relation between ideology, power and dispute process, general methods that are used under the name of alternative dispute resolution and its reflection to Turkish law culture.

ÖZETAVRUPA BİRLİĞİ'NE GİRİŞ SÜRECİNDE EĞİTİM VE İSTİHDAM POLİTİKALARIBu çalışmada, 1990 sonrası, yeni aktörler ve yeni talepler ışığında, eğitimin giderek daha fazla istihdam politikalarının belirleyenleri altına sokulduğu bir süreçte, Türkiye ve Avrupa Birliği'nde eğitim politikalarının yapılanması incelenmiştir. Gerilimler temelinde bir çatışma ve inşa süreci içerisinde yapılanan eğitim politikaları, talepler, yasalar ve projeler düzleminde ele alınmıştır.Sermaye birikim sürecindeki yeni yapılanmalara paralel eğitim-istihdam arasında kuvvetlendirilen ilişkileri inceleyen bu çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın ilk bölümü diğer bölümlere giriş niteliğinde olup eğitim-toplum ilişkisi, eğitimin işlevleri, eğitim-istihdam ilişkisinin tarihsel gelişimi, kapitalist toplumda değer yaratıcı güç olan emek gücünün eğitim kurumlarında sosyal olarak üretimi anlatılmıştır. Çalışmanın ana bölümünü oluşturan ikinci bölüm ise, Türkiye'de eğitim-istihdam ilişkisinin gelişiminde sermaye grupları ve sendikaların taleplerinin, bu taleplerin yasalarla ve projelerle yaşama geçirildiği alan olarak devletin incelendiği, Türkiye'nin 1990 sonrası eğitim politikalarının olgusal analizinden meydana gelmektedir. Son bölümde ise liberal kesimler tarafından referans olarak gösterilen ya da genel olarak muhalif kesimler tarafından bize politika dayatan bir oluşum olarak gösterilen Avrupa Birliği'nin eğitim politikalarında geçirdiği dönüşüm, bu döşümün aktörleri ve Türkiye ile arasındaki bezerlikler ve farklılıklar ele alınmıştır. ABSTRACTPOLICIES OF EDUCATION AND EMPLOYMENT IN THE INTEGRATION PERIOD WITH EUROPEAN UNION In this study, the structuring of education politics in Turkey and European Union's after 1990, which is more and more put under the effect of employment politics is investigated in the light of new actors and demands. Education politics that is structured in a process of conflict and construction, are examined in the realm of demands, laws and projects.This study, which investigates relations that is sustained between education and employment policies that are parallel to the new structurings of capital accumulation process, consists of three parts. The first part of the study has an introductory aspect, and in that part the relation between education and society, functions of education, the historical development of the relation between education and employment, and the social production of labour force that generates value in capitalist society in educational instutitions are elaborated. The second part of the study, being the main part, consists of the factual analysis of educational policies of Turkey after 1990's, where the demands of trade-unions and capital groups in the development of the relation between education and employment, and the state as the domain in which these demands are actualized with laws and projects are analysed. In the final part, the transformation of educational policies in the European Union, which, as a constitution, is represented as a reference or as having a character of imposing politics to Turkey by liberal communities and the opposition respectively, the actors of this transformations and similarities and differences between Turkey and the European Union in this subject are discussed.

Cumhuriyet tarihinin ilk yıllarından; II.Dünya savaşının başlamasına kadar geçen sürede askeri ve sivil bürokrasi "altın çağını" yaşamıştır. 1939 yılında; II.Dünya savaşıyla birlikte bürokrasi, özelikle ekonomik durumunda hızlı bir zayıflama sürecine girmiştir. DP'nin iktidara gelmesinden, 27 Mayıs 1960 ihtilaline kadar geçen sürede sivil bürokrasi hem devlet yönetimde, hem de sosyal statü olarak ağırlığını kaybetmiştir. Bununla birlikte, yüksek enflasyonla beslenen büyüme modeli, sabit gelirli devlet memurlarının, yani bürokrasinin mali durumlarında bozulmalar artarak devam ediyordu. Bu dönemde, ekonomik büyüme; sanayileşmenin ön plana çıkmasıyla, girişimci sınıfın, sanayicinin çıkmasına ve çoğalmasına zemin hazırlamıştır. Aynı zamanda sanayileşmenin de bir neticesi olarak ticaretle uğraşan tüccarlar çoğalmıştır. DP döneminde; her yönüyle zayıflayan bürokrasinin, karşısına hükümetin de desteğini alan, özellikle ekonomik olarak çok iyi bir noktaya gelen sanayiciler ve tüccarlar ön plandadır. DP döneminde; hükümetle, asker ve sivil bürokrasi arasındaki gerginlik ve çatışma hali 27 Mayıs 1960 ihtilaline zemin hazırlayacaktı. Bürokratik yönetim geleneği amacına ulaşmış ve sonunda ihtilal gerçekleşmişti. İhtilalden sonra, devlet yönetiminde ağırlığı ve otoritesini kaybeden, toplumda statü olarak geriye düşen, sivil bürokrasi tekrardan özlemle aradığı eski günlerine dönmek için yeni bir imkan doğmuştu. 27 Mayıs 1960 yılından sonra oluşturulan yeni devlet kurumları ve KİT'ler sayesinde sivil bürokrasi, kaybettiği yönetimsel gücü ve sosyal statüyü yeniden kazanmaya çalışıyorlardı. Ancak; 1980'lere kadar, sivil bürokrasinin özlemle aradığı eski güzel günlerine dönmesi için oluşturulan devlet kurumları ve KİT'ler yetersiz kaldı. Sivil bürokrasi 1960-1980 yılları arasında ekonomik açından zayıflamaya devam ediyordu. Bu dönemde askeri bürokrasinin devlet ve hükümet yönetimindeki rolü ve ağırlığı, genel olarak tek parti dönemindeki kadar olmasa da yine de, halkın, hür iradesi ile seçilen vekilleri ve hükümeti etkileme gücüne fazlası ile sahiptiler. ; The first years of the history of the Republic; Between the time that the start of the II.World War I military and civilian bureaucracy, "the golden age" has survived. in 1939; In the case of bureaucracy, especially with the economic II.world war quickly entered a weight loss process. The DP came to power, from the May 27 revolution in 1960 till the civil bureaucracy both in State administration, as well as social status has lost weight. However, high inflation, fed growth model, fixed-income Government officers, namely in cases of financial corruption of the bureaucracy continued to increase. During this period, economic growth; industrialization of the fore and the entrepreneurial class, industrialists, with proliferation has prepared the ground. At the same time as a result of the industrialisation of Rog traders has sprung up. DP period; every aspect of the Government against the bureaucracy, weakened support for the area, especially the economically very good point from industrialists and traders in the foreground. DP period; the tension between the Government and the military and civil bureaucracy and conflict State would prepare the ground to the May 27 revolution in 1960. The purpose of the bureaucratic management tradition and eventually revolution had taken place. After the revolution, the authority of the State in the management of weight and after the loser, falling back as their status in society, civil bureaucracy again to return to the old days are looking longingly at a new opportunity was born. Since May 27, 1960 created after the new Government agencies and civilian bureaucracy, lost through formation of public economic administrative power and social status, which they were trying to win it again. However; until the 1980s, the civil bureaucracy created to return to the good old days are looking longingly at government agencies and formation of public economic fell short. Between the years 1960-1980 the civil bureaucracy in economic terms because continued to weaken. In this period, State and government administration of the bureaucracy, the military role and weight, although the single-party period in General, though, the public, the Government will affect the selected surrogates and free power than they had with.