Suchergebnisse

Bu çalışmada, Türkiye'de gıda güvencesinin durumu, temel gıda ürünlerinde kendine yeterli olup olmadığı ve seçilmiş temel bitkisel ve hayvansal ürünlerde kendine yeterlilik düzeylerinin belirlenmesi ile gelecek dönem için tahmin edilmesi amaçlanmıştır. Türkiye'de kendine yeterlilik riski bulunan tarım ürünlerinin üretim politikaları için çözüm önerileri getirilmiştir. Bununla birlikte Türkiye'nin kendine yeterliliği sağladığı gıda ürünleri için dış pazardaki rekabet durumu da analiz edilmiştir. Araştırmanın kapsamı, gıda güvencesi koşulları çerçevesinde; sahip olunan doğal kaynaklar, sunulan teknoloji ve fiziki alt yapı, arazi kullanımı ve tarımsal üretim, tarımsal dış ticaret imkanlarının geçmişten günümüze kullanımının tespiti ile bu imkanları kullanırken gerekli olan gelir, satın alma gücü ve tüketim kalıplarıdır. Bu kapsamda uygulanan tarımsal destekleme politikaları, beslenme durumu, yoksulluk, gıda güvenliği ve gıda tüketiminde kendine yeterlilik derecesi gibi gıda güvencesinin alt bileşenleri ile birlikte bir bütün olarak Türkiye'de gıda güvencesinin mevcut ve gelecekteki durumu ele alınmıştır. Araştırmada ağırlıklı olarak TÜİK ve FAO'nun verileri kullanılmış ve 1990 yılından itibaren son 30 yıl incelenmiştir. Analizlerde ARIMA tahmin modelleri, Karşılaştırmalı İhracat Performans İndeksi (CEPI) ve Temel Bileşenler Analizi (TBA) kullanılmıştır. Temel bitkisel ve hayvansal ürünlerden buğday, ayçiçeği, şeker pancarı, mercimek, kuru fasulye, kırmızı et, tavuk eti ve sütün 2030 yılına kadar üretim, ihracat ve ithalat miktarları tahmin edilmiştir. Elde edilen tahmin değerleri ile yeterlilik dereceleri hesaplanmıştır. Mevcut durumda yetersiz olan buğday, ayçiçeği, mercimek, kuru fasulye ve kırmızı etin gelecek 10 yıl içinde de yetersiz olacakları ortaya çıkmıştır. Söz konusu yetersizlikler ithalat ile desteklenmektedir ve ithalatın giderek artacağı tahmin edilmektedir. Ancak bu durumun; gıda krizleri, doğal afetler ve ekonomik krizler gibi olası tehditler ile artan nüfus ve giderek daralan tarımsal alanlar karşısında uzun vadede sürdürülmesi mümkün değildir. Bu nedenle ele alınan ürünlerde yeterliliğin sağlanabilmesi için gerekli tedbirler ve politikalar önerilmiştir. Yeterli olup üretim fazlası bulunan ürünlerden zeytin, tavuk eti, yumurta ile yetersiz olup işlenmiş ürünlerine ait her yıl önemli miktarlarda ihracatı yapılan buğday ve ayçiçeğinin, ihracatta uluslararası rekabet gücü bakımından oldukça avantajlı bir konuma sahip oldukları da tespit edilmiştir. Gıda arzının ithalat desteği ile sağlanması, 11 milyon civarında yoksul nüfusun varlığı, %6 civarında beş yaş altı kronik beslenme yetersizliğine maruz nüfusun varlığı, her yıl artan nüfus karşısında son otuz yılda ortalama yıllık 160 bin hektar işlenen alanın tarım dışına çıkması, tarım alanının 'sinde erozyon sorununun bulunması, gıda güvencesinin sağlanmasında birer tehdit unsurları olarak karşımıza çıkmıştır. Türkiye mutlak olmasa da potansiyel olarak gıda güvencesini sağlamaktadır. Ancak gıda güvencesinin riskli olduğu gerekli ve sürdürülebilir tedbirler alınmaz ise bu güvencenin her an kaybedilebileceği ortaya çıkmıştır. ; In this study, it is aimed to predict the state of food security in Turkey, whether it is self-sufficient in basic food products and by determining the self-sufficiency levels in selected basic herbal and animal products. Solutions have been introduced for the production policies of agricultural products at risk of self-sufficiency in Turkey. However, the competitive situation in the foreign market has been analyzed for food products in which Turkey provides self- self-adequacy. The scope of the research is within the framework of food security conditions; the natural resources, the technology and physical infrastructure offered, the use of land and agricultural production, the income, purchasing power and consumption patterns required when using these facilities with the determination of the use of agricultural foreign trade opportunities from the past to the present. The current and future status of food security in Turkey as a whole is discussed along with the agricultural support policies implemented within this scope, the sub-components of food security such as nutrition status, poverty, food safety and the degree of self-sufficiency in food consumption. The data of TURKSTAT and FAO were used mainly in the research and the last 30 years have been examined since 1990. ARIMA forecast models, Comparative Export Performance Index (CEPI) and Basic Components Analysis (TBA) were used in the analysis. Wheat, sunflower, sugar beet, lentils, dried beans, red meat, chicken meat and milk are estimated to be produced, exported and imported by 2030 from basic herbal and animal products. Estimated values and proficiency grades have been calculated. Wheat, sunflower, lentils, dried beans and red meat, which are currently self-deficient, will be insufficient in the next 10 years. These deficiencies are supported by imports and it is estimated that imports will increase gradually. However, This situation is not possible in the long term in the face of increasing populations and shrinking agricultural areas with possible threats such as food crises, natural disasters and economic crises. Therefore, necessary measures and policies have been proposed to ensure proficiency in the products discussed. Wheat and sunflower, which are adequate and exported in significant quantities of olives, chicken meat, eggs and processed products each year from products with surplus production, have also been found to have a very advantageous position in terms of international competitiveness in exports. Providing food supply with import support, the presence of around 11 million poor populations, the presence of chronic malnutrition under the age of 6% of the population under the age of five, the average annual 160,000 hectares of land processed out of agriculture in the last three decades in the face of the increasing population, the fact that there is an erosion problem in 37% of the agricultural area, has become a threat in ensuring food security. Turkey provides potentially food security, if not absolute. However, it has been revealed that this security could be lost at any time if necessary and sustainable measures are not taken that food security is risky.

OBJETIVO: Analisar como o perfil de compra de alimentos da agricultura familiar no âmbito do Programa Nacional de Alimentação Escolar se relaciona com indicadores socioeconômicos e demográficos nas capitais brasileiras. MÉTODOS: Este estudo transversal e descritivo foi baseado em dados secundários de 2016 e 2017 do governo brasileiro. Foram utilizados dados demográficos e socioeconômicos, o valor do recurso repassado pelo governo federal, o percentual utilizado para compras de alimentos da agricultura familiar e as chamadas públicas disponíveis. RESULTADOS: As capitais no maior quartil de índice de desenvolvimento humano e de recursos repassados pelo governo federal utilizaram menos de 30% do recurso para a compra de gêneros da agricultura familiar em 2016. Todas as capitais da região Norte utilizaram acima de 30%, enquanto as regiões Sul e Sudeste não atenderam à legislação. Destaca-se a presença majoritária de alimentos in natura nas chamadas públicas analisadas. CONCLUSÕES: A execução dessa política pública ocorre de forma desigual nas capitais brasileiras, com maior dificuldade naquelas supostamente com melhor estrutura institucional e maior volume de recursos destinados ao Programa Nacional de Alimentação Escolar, contudo, o programa mantém seu potencial para a promoção da alimentação adequada e saudável nas escolas, em razão da qualidade dos alimentos incluídos nas chamadas públicas. ; OBJECTIVE: To analyze how the profile of food purchases from family farming under the National School Feeding Program (PNAE) is related to socioeconomic and demographic indicators in Brazilian capitals. METHODS: This cross-sectional and descriptive study was based on secondary data from 2016 and 2017 from the Brazilian government. We used demographic and socioeconomic data, as well as the amount of federal funding; the percentage used purchases of food from family farming and the public call notices. RESULTS: The capitals in the largest quartile of HDI and funding by the federal government used less than 30% of the resource for the purchase of crops from family farming in 2016. All capitals of the Northern region used more than 30%, while the Southern and Southeastern regions did not comply with the legislation. We highlight that most analyzed food items were in natura. CONCLUSIONS: The implementation of this public policy occurs unequally in Brazilian capitals, with greater difficulty in those supposedly with better institutional structure and higher volume of resources destined to the National School Feeding Program. The program, however, maintains its potential for the promotion of adequate and healthy food in schools, due to the quality of food included in public calls.

Bu çalışmada Türkiye Tarımı destekleme politikaları ve Avrupa Birliği Ortak Tarım Politikası Destekleme Sistemlerinin teorik olarak analiz edilmesine çalışılmıştır. Çalışma öncelikle Türkiye Tarımı ve destekleme politikalarının yapısı ve Avrupa Birliği tarımsal yapısının ekonomik analiziyle başlamaktadır. Bu bölümler, daha sonra Türkiye de uygulanan Doğrudan Gelir Desteğin Sisteminin incelenmesi için temel oluşturmaktadır. Avrupa Birliğinin ilk ve en önemli politikalarından biri olan Ortak Tarım Politikası ve AB sürecinde bu politikalara uyumu istenen Türkiye tarımının bu kapsamda maruz kaldığı uygulamalar ve Türkiye tarımı için destekleme sistemlerinde Doğrudan Ödemeler sisteminin, destekleme alımları sistemiyle karşılaştırmalı olarak incelenmesi öngörülmüştür. Doğrudan ödemeler sistemi kapsamında ise uygulamada daha çok kullanılan Doğrudan Gelir Desteği seçilmiştir. Çalışmada öncelikle destekleme sistemlerinden doğrudan ödemeler sisteminin Türkiye tarımında tek bir destekleme aracı olarak uygulanmasının nedenleri ve sonuçları diğer destek sistemleri ve destekleme alımları sistemiyle karşılaştırmalı olarak teorik bazda incelenmiştir. ; In this study, Turkey and European Union agricultural support policies of the Common Agricultural Policy Support Systems has been working to analyze theoretically. Agricultural support policies and work of the first structure of Turkey and the European Union begins with economic analysis of agricultural structures. These sections, then applied in Turkey's system of direct income support basis for review. The European Union's first and most important policy, one of the Common Agricultural Policy and the EU in the process of compliance with these policies for the agriculture of Turkey requested that the scope of the exposure that the applications and Turkey for agricultural support systems Direct Payments system, procurement support system in comparison with the investigation have been foreseen. Direct payments system is in practice more widely used within the scope of direct income support is selected. Study is primarily to support the system directly from a single farm payments system to support Turkey as a means of causes and results of implementation and other support systems to support procurement system as compared with the theoretical basis is examined.

Avrupa Ekonomik Toplulugu'nu kuran Roma Anlasması'nın 38-47. maddeleri tarıma iliskin maddeleri kapsamaktadır. Roma Anlasması, sanayi ürünlerinde oldugu gibi, tarım ürünleri alanında da serbest dolasımı öngörmektedir. Toplulugun ortak bir tarım politikası olusturmasının ana nedeni kinci Dünya Savası sırasında ve sonrasında ortaya çıkan gıda yetersizligidir. Topluluk bütçesinin yaklasık yarısını olusturan FEOGA (Avrupa Tarımsal Yönverme Ve Garanti Fonu), 1962 yılında ortak tarım politikasının finansmanı için kurulmustur. Türkiye 1959 yılında AET'ye üyelik basvurusu yapmıs ve 2005 yılında Avrupa Birligi ile müzakerelere baslamıstır. Mevzuatın büyük bir kısmını tarım olusturmaktadır. Türkiye tarımı ile Birlik tarımı arasında büyük farklılıklar bulunmaktadır. Bu farklılıkların basında tarımsal nüfus, isletmelerin büyüklükleri ve yapısı, tarımsal destekleme politikaları, tarımsal verimlilik gibi birçok faklılık gelmektedir. Türkiye ile Birlik tarımı arasındaki farklılıklar ve Türkiye'nin uyum için çabaları 1998 yılından itibaren düzenli olarak yayınlanan ilerleme raporlarında dile getirilmektedir. Ortak tarım politikasına uyumun Türk tarımı üzerine olası birçok etkisi olacagı öngörülmektedir. Tarım sektörünün düzene kavusacagı ve Türk çiftçisinin hayat standartlarının yükselecegi, öngörülen en önemli etkilerdir. ; The articles 38-42 of the Treaty of Rome, which founded the European Economic Comminity, contain the agricultural subjects.The treaty of Rome brings the free flow of agriculural goods like industrial goods.The main aim of the community to form a common agricultural policy was the shortage of food which appeared during and after the World War II. The FEOGA(European Agricultural Guidance And Guarantee Fund) which composes half of the community budget was founded in 1962 to finance the common agriculture policy. Turkey appealed for membership to European Economic Community in 1959 and began to negotiate with the European Union in 2005. The legislation is largely about agriculture.There are great differences between the agriculture of Turkey and the agriculture of the Union. Agricultural population, dimensions of companies, and their structure,policies of agricultural subsidies and agricultural productivity lead these differences. The differences between Turkey's and the Union's agriculture policies and Turkey's efforts for adaptation are uttered in advencement reports which have been published regularly since 1998. It is anticipated that the adaptation to common agriculture policy will have many effects on Turkish agriculture.An organized agricultural sector and higher living standards for Turkish farmer are the most important effects which are anticipated.

Ergebnisse neuer meeresgeologischer Untersuchungen zum Untergrund des Archipels

Avrupa Birliği, yeryüzünde ikinci dünya savaşından sonra başarılı olmuş en önemli ekonomik ve siyasal birleşme hareketidir. Başlangıçta ekonomik amaçlı olmakla birlikte ilerleyen dönemlerde siyasal birliğe dönüşüp bugünkü yapısına bürünmüştür. Bu süreçte tarım sektörü önemli entegrasyon alanlarından biri olmuştur. Başlangıçta Fransa ve Almanya arasında tarım ve sanayi sektörüne yapılan destekler konusunda ihtilaflar çıkmasına rağmen ortak tarım politikası başarılı bir şekilde uygulanmıştır. Bu çalışmada, ilk olarak Ortak Tarım Politikasının tarihsel gelişimi, geçirdiği reformlar ve tarım sektörüne uygulanan politikalar, AB tarımının finansmanı ve genişleme sürecinde yeni katılan üyelerin durumu incelenmiştir. Daha sonra Türk tarımının genel çerçevesi, AB ile karşılaştırılarak analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular ışığında Türkiye tarımının Ortak Tarım Politikası'na uyum sürecinde ve müzakerelerde karşılaşacağı sorunlar ve dikkat çeken hususların altı çizilerek, uyumun tarımda dönüşüme olası etkileri irdelenmiştir. Sonuç olarak, Ortak Tarım Politikası'na uyum sürecinin doğru yürütülmesi halinde (mevzuat, idari ve kurumsal yapının güçlendirilmesi, kırsal kalkınmaya ve piyasa bazlı tarımın oluşumuna önem veren politikaların uygulanması) bütün olası maliyetlerine rağmen, tarımın köklü yapısal sorunlarının çözümüne yönelik ciddi kazanımların elde edileceği ve dönüşüm sürecinin ivme kazanacağı ortaya konulmuştur. ; The European Union has been successful in the earth after the second world war the most important economic and political union movement faces. Although economic progress since the period for return to political unity in the present structure was wrapped. This process of integration is important in the agricultural sector has been one of the field. In the beginning, between France and Germany in support of agriculture and industrial sector disputes Despite the common agricultural policy was implemented successfully. In this study, firstly the historical development of the Common Agricultural Policy reforms and agricultural sector is applied to his policies, the EU enlargement process and the financing of agriculture in the member state of newly examined. Then the general framework of Turkish agriculture with the EU have been analyzed by comparison. In the light of the findings of the Common Agricultural Policy in Turkey's agriculture and the integration process will face problems and pointed out in the negotiations of matters which will be underlined, the possible effects of compliance in agriculture transformation was examined. As a result, the Common Agricultural Policy towards harmonization process execution if (legislative, administrative and institutional structures to strengthen rural development and market-based agriculture's importance in the formation of policy implementation) All the possible costs, even though agriculture's deep-rooted structural problems to solve serious gains achieved and conversion process will be the impetus has been put forward.

This study analyzes the narratives of rural women workers about work in the context of family farming. Eighteen women associated with the rural workers social movement from the north-western region of the state of Rio Grande do Sul, Brazil participated in this study. The methodological strategies adopted the genealogical approach in an ethnographic perspective. The resulting narratives express intersections between practices, linking the domestic spaces, of the farm and the social movement. The research findings raise reflections associated with the understanding of work as the maintenance of life and the possibility of transforming oneself and the world while the relationships between work and political action are seen as both achievements and challenges by these female rural workers. ; Neste estudo, analisamos as narrativas de mulheres trabalhadoras rurais relacionadas ao trabalho no contexto da agricultura familiar. Participaram do estudo dezoito mulheres ligadas ao movimento social das trabalhadoras rurais da região noroeste do Estado do Rio Grande do Sul, Brasil. As estratégias metodológicas utilizadas obedeceram aos pressupostos da abordagem genealógica, seguindo uma perspectiva etnográfica. As narrativas produzidas expressam intersecções entre as práticas ligadas aos espaços da casa, da propriedade e do movimento social. Dos resultados produzidos emergem reflexões associadas à compreensão de trabalho como manutenção da vida e possibilidade de transformação de si e do mundo, e as relações entre trabalho e ação política são vistas como conquistas e desafios a serem enfrentados pelas mulheres trabalhadoras rurais.

Bu araştırmanın amacı, Nevşehir Tarım Kredi Kooperatifiçalışanlarının sürdürülebilir kalkınmaya yönelik bilgi, tutum vedavranışlarının ölçülmesi ve bunların bazı demografik değişkenleraçısından farklılaşmasını incelemektir.Buna yönelik hazırlanan anketler, Nevşehir Tarım KrediKooperatifindeki 62 çalışanın katılımıyla ve yüz yüze görüşme tekniğiyleuygulanmıştır.Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, katılımcılarınsürdürülebilir kalkınmaya yönelik orta düzeyde bilgiye, orta düzeydetutuma ve yine orta düzeyde davranışa sahip oldukları görülmektedir.Yapılan ilişki testlerinden elde edilen bulgulara göre ise, çalışanların sürdürülebilir kalkınmaya yönelik bilgi düzeyi ile tutumdüzeyi ve davranış düzeyi arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişkitespit edilememiştir.Yalnızca çalışanların sürdürülebilir kalkınmaya yönelik tutumdüzeyi ile davranış düzeyi arasında istatistiksel bakımdan anlamlı vepozitif bir ilişki belirlenmiştir.Bu ilişki dikkate alınarak çalışanların sürdürülebilir kalkınmayayönelik tutumlarının davranışları üzerindeki etkisini incelemek amacıylayapılan regresyon testi bulgularına göre ise, çalışanların sürdürülebilirkalkınmaya yönelik tutumlarının davranışları üzerinde istatistikselaçıdan anlamlı düzeyde etkisi olduğu tespit edilmiştir.Son olarak çalışanların sürdürülebilir kalkınmaya yönelikbilgi, tutum ve davranışlarının bazı demografik değişkenlerle ilişkisiniinceleyebilmek için geliştirilen çeşitli hipotezler test edilmiştir.Elde edilen bulgulara göre çalışanların sürdürülebilir kalkınmayayönelik bilgi düzeylerinin yaş, medeni durum, cinsiyet, çalışma pozisyonu,eğitim düzeyi, kıdem değişkenlerine göre istatistiksel açıdan anlamlıfarklılaşmadığı belirlenmiştir.Ayrıca çalışanların sürdürülebilir kalkınmaya yönelik tutumdüzeylerinin ve davranış düzeylerinin bu demografik değişkenlerdenyalnızca çalışma pozisyonuna göre anlamlı düzeyde farklılaştığı, bufarklılaşmanın ise yönetici ve memur pozisyonlarındaki çalışanlardaolduğu görülmüştür. ; The aim of this research is to examine the knowledge,attitudes and behaviors of the employees of Nevşehir Agricultural CreditCooperative on sustainable development and to differentiate them interms of some demographic variables. The questionnaires were prepared for the participation of 62employees in Nevsehir Agricultural Credit Cooperative and face to faceinterview technique.According to the findings obtained from the relationship test,the level of knowledge and attitude towards employees' sustainabledevelopment and work level were not found to be cognitively significant.Only a statistically meaningful and positive relationship wasfound between the level of attitude of employees towards sustainabledevelopment and the level of behavior.According to the findings of the regression test conducted to examinethe effect of employees 'attitudes towards sustainable development onthe behavior of employees, it was determined that employees' attitudestowards sustainable development were statistically significant.Finally, several hypotheses have been tested to examine therelationship between employees' knowledge, attitudes and behaviortoward sustainable development and some demographic variables.According to the findings, it was determined that the knowledgelevel of employees about sustainable development did not differstatistically according to age, marital status, gender, working position,education level, seniority variables.Moreover, it has been observed that the attitudes and attitudesof employees towards sustainable development differ significantly fromthose of demographic variables only in terms of working position, andthis variation is in employees in managerial positions and civil servantpositions.