Suchergebnisse

Bu araştırma, Türkiye Olimpik Hazırlık Merkezlerine (TOHM) devam eden sporcuların karar verme stillerinin belirlenmesi, TOHM sporcularının kişisel değişkenleri (cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi, aylık ortalama gelir, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi, anne mesleği ve baba mesleği) ile TOHM hakkındaki genel değerlendirilmelerine göre Karar Verme Ölçeği öz saygı ve Karar Verme Ölçeği alt boyutları arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın örneklem grubu 449 TOHM sporcusundan oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Mann ve arkadaşları (1998), tarafından geliştirilen, Deniz (2004) tarafından Türkçeye uyarlanarak geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılmış olan Melbourne Karar Verme Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde, ikili karşılaştırmalar için Mann-Whitney U Testi ve çoklu karşılaştırmalar için Kruskal-Wallis Varyans Analizi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi için p=0,05 seçilmiştir. Çoklu karşılaştırmalarda Kruskal Wallis Varyans Analizinde anlamlı farkın hangi gruplar arasında kaynaklandığını belirlemek için Mann Whitney U Testi uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS (Statistical Package For Social Scientists for Windows Release 15.0) programında analiz edilmiştir. Araştırmaya katılan TOHM sporcularının karar verme öz saygı düzeylerinin yüksek olduğu ve karar verme stilleri alt boyutlarından dikkatli karar verme stilini tercih ettikleri, bunu kaçıngan, panik ve erteleyici karar verme stilleri alt boyutlarının izlediği, kadın TOHM sporcularının erkeklere göre öz saygı düzeyinin daha yüksek olduğu ve kadın TOHM sporcularının dikkatli karar verme stili alt boyutunu, erkek TOHM sporcularının ise daha çok kaçıngan karar verme stili alt boyutunu tercih ettikleri görülmüştür. 19 yaş ve üstü TOHM sporcularının karar vermede öz saygı puanlarının daha yüksek olduğu ve 18 yaş ve altındaki TOHM sporcularının daha çok kaçıngan karar verme stili alt boyutunu tercih ettikleri tespit edilmiştir. Araştırmada, lisans eğitim düzeyine sahip TOHM sporcularının karar vermede öz saygı ve dikkatli karar verme stili alt boyutunu, lise eğitim düzeyine sahip TOHM sporcularının kaçıngan karar verme stili alt boyutunu kullandıkları belirlenirken, TOHM sporcularının aile gelir düzeyi, anne ve baba eğitim düzeyi ve anne meslek düzeylerine ve TOHM eğitim süresinde aldıkları derecelere göre karar vermede öz saygı ve karar verme ölçeği alt boyutlarının anlamlı düzeyde farklılaşmadığı belirlenmiştir. Araştırmada, farklı meslek grubunda babalara sahip TOHM sporcularının karar verme stilleri arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Araştırmada, 12 aydan az süredir TOHM' da eğitim gören sporcuların dikkatli karar verme alt boyut sıra ortalamaları, daha fazla süredir TOHM' da eğitim gören sporculara göre anlamlı düzeyde düşük bulunmuştur. ; This research was done to determine the decision-making styles of the athletes going to the Turkey Olympic Preparation Centers (TOHM) and to reveal the relations between the Decision Making Scale self-respect and the Decision Making Scale sub-dimensions in accordance with the TOHM athletes' personal variables (gender, age, education level, monthly average income, mother's education level, father's education level, mother's profession and father's profession) and their general evaluations about the TOHM. The sampling group of the research consisted of 449 TOHM athletes. As a data collection tool in the research, The Melbourne Decision Making Scale developed by Mann et. al. (1998) and adapted into Turkish with its validity and reliability by Deniz (2004) was used. In analysis of data, the Mann-Whitney U Test for pair comparisons and the Kruskal-Wallis Variance Analysis for multiple comparions were utilised. For the significance level, p=0,05 ws chosen. When making multiple comparisons with the Kruskal-Wallis Variance Analysis, the Mann Whitney U Test was applied to determine which groups significant differences result from. The relevant data were analyzed with the SPSS (Statistical Package For Social Scientists for Windows Release 15.0) program. The participant TOHM athletes' self-respect levels in decision-making were found to be high, they would prefer the sub-dimension of careful decision-making style from the sub-dimensions of decision-making styles, the sub-dimensions of avoidant, panic and suspensive decision-making styles followed this one, the female TOHM athletes' self-respect levels were regarded to be higher than the males, the female TOHM athletes' preferred the sub-dimension of careful decision-making style, the male TOHM athletes' preferred the sub-dimension of avoidant decision-making style more as well. The TOHM athletes aged 19 and over had high points in self-respect of decision-making and the TOHM athletes aged 18 and below preferred the sub-dimension of avoidant decision-making style more. Within the research, the TOHM athletes having a bachelor's degree used self-respect in decision-making and the sub-dimension of careful decision-making style, the TOHM athletes graduating from high school used the sub-dimension of avoidant decision-making style, there were no differences between the self-respect in decision-making and the sub-dimensions of decision-making scale in the TOHM athletes' family income level, mother's and father's education level and mother's profession level and their own degrees during TOHM education process. Hereby, there were differences in the decision-making styles of the TOHM athletes having a father from different profession groups. In this research, the athletes having education in the TOHM less than 12 months had significantly lower averages in the sub-dimension of careful decision-making than the athletes having education in the TOHM more.

Determining the direction of the relationship between public expenditures and economic growth has been among the issues that have been discussed for many years. In the paper, the relationship between public expenditures and economic growth was investigated within the scope of Wagner's Law and Keynes Theory, using annual data for the period of 1995-2019 for EU countries. For this purpose, Westerlund (2008) Durbin-Hausman cointegration test and Dumitrescu-Hurlin (2012) panel causality test were applied to test the related theories. According to the findings, it has been concluded that the Wagner Law is generally valid in EU countries.

Bu araştırma; lise son sınıf öğrencilerinin mesleki olgunluk düzeyleri ve karar verme stratejilerinin aralarındaki ilişkinin incelenmesi ve öğrencilerin mesleki olgunluk ve karar verme stratejilerinin demografik özellikleriyle olan ilişkilerinin incelenmesi amacıyla hazırlanmıştır.Amaç doğrultusunda kullanılan anket ve ölçekler İstanbul ili Kadıköy ilçesindeki ortaöğretim kurumlarından random yöntemiyle seçilmiş 10 ortaöğretim kurumunda öğrenim gören 452 son sınıf öğrencisine uygulanmıştır.Elde edilen veriler bilgisayar ortamında SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 17.0 programında analiz edilmiştir.Araştırma sonucunda; öğrencilerin; mesleki olgunluk düzeyleri ile karar stratejileri ölçeği mantıklı-sistematik alt boyutu arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişkinin bulunmadığı, diğer karar stratejileri boyutları olan içtepisel, bağımlı ve kararsızlık stratejileri ile öğrencilerin mesleki olgunluk düzeyleri arasında istatistiksel açıdan p< ,01 düzeyinde anlamlı negatif yönlü ilişkilerin olduğu sonucuna varılmıştır. Diğer bir ifade ile öğrencilerin mesleki olgunluk düzeyleri yükseldikçe içtepisel, bağımlı ve kararsızlık stratejilerini seçmeleri azalmaktadır. Öğrencilerin mesleki olgunluk düzeyleri ile demografik özelliklerinden meslek seçimi konusunda bilgi almaya ihtiyacının olup olmama durumu dışında kalan, cinsiyetleri, yaşları, lise türleri, gelir düzeyleri, anne-baba eğitim durumları, eğitim gördükleri okulu isteyerek seçip seçmeme durumları, algıladıkları başarı düzeyleri, meslek seçiminde yardım alıp almama değişkenlerine göre anlamlı bir farklılığın olmadığı sonucuna varılmıştır. Ayrıca araştırmada öğrencilerin karar stratejileri ile demografik özellikleri arasında anlamlı farklılıklar saptanmıştır.Anahtar Kelimeler: Mesleki olgunluk, mesleki gelişim, karar verme, karar verme stratejileri. ; This research was made for examining the relationship between occupational maturity level and decision making strategies of secondary school students and to examine relationship of occupational maturity level and decision making strategies of students with demographic properties.Surveys and scales that were used for the purpose were applied to 452 final year students who study in 10 secondary schools and who were selected with random method from secondary schools in Istanbul City Kadıköy Town.The achieved data were analyzed in electronic environment SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 17.0 program.As a result of the research; it was determined that there is no meaningful relationship statistically between occupational maturity level of the students with decision strategies scale-systematic lower dimension, but it was determined that there are meaningful negative relations statistically at p<, 01 level between occupational maturity levels of the students with impulsive, dependency and indecision strategies which are other decision strategy aspects. With another words, as occupational maturity levels of the students increase, their choice for impulsive, dependency and indecision strategies shows decrease. Except for aspects for determining whether they need information for choosing occupation according to occupational maturity levels of the students with demographic properties, it was decided that there is no meaningful difference according to their genders, ages, high school types, level of income, mother-father educational background, whether they intentionally chosen their current school or not, perceived success levels and whether they received support in choosing occupation. Besides, meaningful differences were determined in the research between decision strategies and demographic properties of the students.Keywords: Occupational maturity, occupational development, decision making, decision making strategies.

DergiPark: 246138 ; trakyafbd ; Karmaşık yapıdaki karar problemlerini ele almak konusunda klasik mantık ve klasik küme kavramı yetersiz kalmaktadır. Bulanık mantık, bu ihtiyaca etkili biçimde cevap vermektedir. Araştırmalar göstermektedir ki parti içi aday belirleme süreçlerinde kararlar genellikle merkezden bir yönetim vasıtasıyla sezgisel olarak alınmaktadır. Bu çalışmada, aslında bulanık girdileri olan parti içi aday gösterme süreçleri kantitatif bir analiz ile ele alınmakta, rasyonel ve objektif bir yöntem önerilmektedir. Çalışmada bir parti için aday belirleme sürecinde adayın sahip olması gereken özellikler belirlenmiş, bu özelliklerin önem derecesi uzman görüşü ile saptanmış ve uygun bir çözüm modeli önerilmiştir. Bu çözüm modeli bir web tabanlı bir bilgisayar program ile desteklenmiştir. ; Classic logic and classic set concepts are insufficient about handling the complex form of the decision problems. Fuzzy logic gives efficient response to this requirement. Researches show that during the process of candidate selection in the parties, decisions usually made by the party rule from headquarters by intuitively. In this study, nomination process of a candidate within the parties, in fact has fuzzy entries, discussed with quantitative analysis, a rational and objective method is recommended. In the study, during the process of candidate selection in the parties, the qualifications that a candidate should have are identified, the importance degrees of these qualifications are determined by the expert opinion and an adequate solution model is suggested. This solution model is supported by a web-based computer program.

Bu araştırma; Spor Genel Müdürlüğü merkez ve taşra teşkilatında görev yapan spor yöneticilerinin düşünme ve karar verme stillerini belirlemek, demografik değişkenlerinin düşünme ve karar verme stilleri üzerindeki etkisini araştırmak ve düşünme stilleri ile karar verme stilleri arasında bir ilişki olup olmadığını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, mevcut durumu ortaya çıkartmayı amaçlayan betimsel taramaya (survey) ve ilişkisel taramaya yönelik bir yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubu toplam 170 spor yöneticisinden oluşmaktadır (Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürü=32 / Şube Müdürü=138). Araştırmada veri toplama aracı olarak, Sternberg ve Wagner (1992) tarafından geliştirilen ve Buluş (2006) tarafından Türkçe?ye uyarlanan ?Düşünme Stilleri Ölçeği?, Mann ve ark (1998), tarafından geliştirilen ve Deniz (2004) tarafından Türkçe?ye uyarlanan ?Melbourne Karar Verme Ölçeği? ve araştırmacı tarafından geliştirilen ?Kişisel Bilgi Formu? kullanılmıştır. Verilerin analizinde, ikili karşılaştırmalar için Mann-Whitney U Testi ve çoklu karşılaştırmalar için Kruskal-Wallis Varyans Analizi kullanılmıştır. Çoklu karşılaştırmalarda Kruskal Wallis Varyans Analizi sonucu anlamlı farkın çıktığı durumlarda, bu farkın hangi gruplar arasından kaynaklandığını belirlemek için Mann Whitney U Testi uygulanmıştır. Yöneticilerin düşünme stilleri ile karar vermede öz saygı düzeyleri ve karar verme stilleri arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmak için de Spearman Brown Sıra Farkları Korelasyon (r) katsayısı tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmada anlamlılık düzeyi için ?=0.05 seçilmiştir. Araştırma sonucunda, spor yöneticilerinin en çok tercih ettikleri ilk üç düşünme stilinin hiyerarşik, yürütme ve liberal olduğu, en az tercih ettikleri düşünme stillerinin ise muhafazakar, içsel ve lokal olduğu belirlenmiştir. Spor yöneticilerinin düşünme stilleri ölçeğinin bütün alt boyutlarının cinsiyet, eğitim düzeyi ve sporla ilgilenme değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı; içsel düşünme stilinin yaş ve mesleki kıdem değişkenine göre, muhafazakar düşünme stilinin yöneticilik kıdem değişkenine göre, dışsal ve liberal düşünme stilinin de yöneticilik statüsü değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaştığı tespit edilmiştir. Spor yöneticilerinin karar vermede öz saygı düzeylerinin ve karar verme stillerinden dikkatli karar verme stilini kullanma düzeylerinin yüksek olduğu; karar verme stillerinden kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme stillerini kullanma düzeylerinin ise düşük olduğu belirlenmiştir. Spor yöneticilerinin karar vermede öz saygılarının cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi, sporla ilgilenme ve yöneticilik statüsü değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı; mesleki kıdem ve yöneticilik kıdem değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaştığı tespit edilmiştir. Spor yöneticilerinin karar verme ölçeği tüm alt boyutlarının ise bütün demografik değişkenlere göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı saptanmıştır. Spor yöneticilerinin düşünme stilleri alt boyutları ile karar vermede öz saygı ve karar verme ölçeği alt boyutları arasında düşük düzeyde pozitif ve negatif yönlü ilişkiler olduğu tespit edilmiştir ; This research was conducted to determine Decision Making and Thinking Styles of Sports Managers Working in the Central and Provincial Organizations and find out whether their demographic variables has an effect on their thinking and decision-making styles. Besides, to reveal whether there is a relationship between their thinking styles and decision-making styles. A method oriented relational screening and descriptive survey aimed at posing current position is used in the survey. Sampling group of the survey consists of 170 athletic managers. (provincial director of youth and sports= 32, deparment chief=138). Data collection tools are used in the research as follows: ?Thought style scale? developed by Sternberg ve Wagner (1992) and adapted to Turkish by Buluş (2006), ?Melbourne Decision Making Scale? developed by Mann and his colleagues and adapted to Turkish by Deniz (2004) and ?Personal Information Form? developed by the researcher were used. Mann Whitney U test for paired comparison and Kruskal Wallis Varyans Analysis for multiple comparisions are used in data analysis. In the event of significant difference In Multiple Comparision, The result of Kruskal Wallis Varyans Analysis, in order to determine the difference from which groups stem, Mann Whitney U test is applied. In order to reveal the relations between Managers? Thinking styles and self esteem levels in decision making and decision making styles , Spearman?s Rank Correlation Coefficient is practiced. For Significance level, ?=0.05 is chosen in the research. Following the research, it is determined that while the most preferred top three thinking style of the athletic managers are hierarchical, executive and liberal, the least preferred thinking styles are conservative, inner and local. It is determined that All Sub-dimension of Thinking styles scales of athletic managers don?t vary accroding to gender, education level and dealing with sports; inner thinking styles varies according to age and Professional seniority variables, conservative thinking style varies according to executive seniority variables, external and libaeral thinking styles varies acoording to executive status variables. It is determined that while Self esteem levels of Athletic managers in decision making and the level of use careful decision making styles from decision making styles are high, Avoidant, dilatory and panic decision making styles using levels from the decision making styles are low. In decision making Self esteem of athletic managers don?t vary according to gender, education level, dealing with sports and management status variables but it varies according to Professional seniority and management seniority variables. It is detected that All sub dimension of decision making scales of athletic managers don?t vary significantly according to all demografic variables. Among the sports managers? thinking style sub-dimensions and self-esteem in decision-making and decision-making scale sub-dimensions low levels of positive and negative relationships are found.

İsmail Cem Dışişleri Bakanı olduğu 1997-2002 arası dönemde Türk Dış Politikası'na yeni bir perspektif kazandırmıştır. Türkiye ile Yunanistan ilişkileri bu dönemde dostluk ve işbirliği yönünde gelişmiştir. Bu tez çalışmasının konusunu İsmail Cem'in Dışişleri Bakanı olduğu dönemde Türkiye ile Yunanistan ilişkilerinde yaşanan değişim oluşturmaktadır. Bu bağlamda tez çalışmasında İsmail Cem'in dış politika anlayışı çerçevesinde 1997-2002 arasındaki Türkiye ile Yunanistan ilişkilerinin boyutunu ortaya koymak ve ilişkilerin değişiminde İsmail Cem'in rolünü analiz etmek amaçlanmıştır. Literatür taraması, arşiv çalışması ve söylem analizi yöntemlerinin uygulandığı tez çalışması üç bölümden oluşmuştur. Birinci bölümde Türkiye ile Yunanistan ilişkilerinin tarihi gelişimi, ikinci bölümde İsmail Cem'in özgeçmişi ve Türk Dış Politikası'na katkıları, üçüncü bölümde ise 1997-2002 arası dönemde Türkiye ile Yunanistan ilişkilerinde yaşanan gelişmeler yer almıştır. Ayrıca bu bölümde İsmail Cem'in dış politika söylem ve pratiklerindeki tutarlılık analiz edilerek ilişkilerin değişiminde oynadığı rol ortaya koyulmuştur. İsmail Cem'in kişisel karakteri, mesleki tecrübesi ve analiz yeteneğiyle ilişkileri değişime yönlendiren uygun stratejiler geliştirdiği tespit edilmiştir. ; İsmail Cem brought a new perspective to Turkish Foreign Policy between 1997-2002 when he was Minister of Foreign Affairs. Relations between Turkey and Greece developed in the direction of friendship and cooperation in this period. The subject of this thesis is the change in the relations between Turkey and Greece when İsmail Cem was the Minister of Foreign Affairs. In this context aim of the this thesis is reveal the dimension of the relations between Turkey and Greece between 1997-2002 within the framework of İsmail Cem's foreign policy understanding and to analyze the role of İsmail Cem in the change of relations. The thesis study, in which literature review, archive work and discourse analysis methods are applied, consists of three parts. In the first part, ...

Devletin temel görevi kendi vatandaşlarına en iyi kamusal hizmeti vermektir. Devletin bu temel görevini ilgili idareler yürütmekte ve yine onlar tarafından halka sunulmaktadır. İşte sunulan bu hizmet yerine getirilirken kimi zaman vatandaşların şikâyetleri söz konusu olmaktadır. Vatandaşların devlet ile olan sorunlarını çözecek birçok kurum olmasına rağmen yeterli sonuçlar günümüzde hala elde edilememiştir. Ombudsman denetimi de bireyler ile idareler arasındaki uyuşmazlıkları çözmek için ilk kez İsveç'te kurulmuş olan bir tamamlayıcı denetim sistemidir. Ombudsman, bireylerin şikâyetlerini dinleyen ve gerektiğinde soruşturma başlatarak ilgili idareleri denetleyen bir denetim sistemidir. Bireyleri idarelerin keyfi ve hak mahrumiyeti yaratan uygulamalarından koruyan ombudsman, verdiği tavsiye kararlarıyla da adeta adalet savunucusu bir rol üstlenmektedir. Zaman içerisinde sorun çözme konusunda gösterdiği başarılardan ötürü İskandinav ülkelerinden başlayarak hızla yayılmıştır. Ombudsmanın örgütsel ve işlevsel analizini gerçekleştirdiğimiz bu çalışmanın ilk bölümünde kamu, denetim ve kamu denetçiliğinin gelişimi ve türleri üzerinde durulmuştur. Çalışmamızın ikinci bölümünde ise ombudsmana ilişkin literatür bilgisi verildikten sonra önemli altı ülkenin ombudsman kurumları incelenmiştir. Çalışmamızın son bölümünde ise Türkiye'deki ombudsman kurumuna neden ihtiyaç olduğu, ne gibi çalışmalar yapıldığı, örgütsel sisteminin nasıl olduğu ve işlevsellik durumunun ne olduğu konularına yer verilmiştir. ; The main task of the state is to provide the best public services to their citizens. This essential task is carried out by state authorities concerned and served to the public by them. Sometimes citizens' complaints are concerned while fulfilling these services offered. Despite the fact that there are many state institutions to solve the problem of citizens regarding the goverment, today satisfactory results still have not been optained. The Ombudsman audit is also a complementary control systems first established in Sweden to resolve disputes between the administration and individuals. The Ombudsman is an inspection system that listen the individuals' complaints and check the relevant authorities by initiating the investigation when needed. The Ombudsman that protect individuals from administrations' applications that create arbitary deprivation of rights almost plays a justice advocate role in its advised decisions. It is spread rapidly in time starting from the Scandinavian countries due to successes in solving problems. In the first part of this study that we performed an organizational and functional analysis of Ombudsman, it is focused on the public, audit and the development of public control and its types. In the second part of our study the Ombudsman institutions of six important countries were examined after citing works of literature about it. In the last part of our study the topic such as "why the Ombudsman institution in Turkey is needed, what kind of work is done, how its organizational system is and what its functional status is'' are included.

Bu çalışma, Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne (AB) üyeliğine engel olan faktörleri incelemek üzere hazırlanmıştır. AB ile ilişkiler, Türk dış politikasının her zaman en önemli konularından biri olmakla birlikte son yıllarda daha ön plana çıkmıştır. 6 Mart 1995'den günümüze AB üyeliği, iktidar yada muhalefet partilerinin üzerinde uzlaştıkları ortak bir hedef olarak belirlenmiştir. Türkiye, yaklaşık elli yıldan beri Avrupa bütünleşmesinin bir parçası olmaya çalışmaktadır. Bu, tarihsel süreçte kendini Avrupalı görme eğilimi ile örtüşmektedir. Ancak son dönemde tam üyeliğin bir türlü gerçekleşmemesi nedeniyle kamuoyunda bir bıkkınlık hakimdir. Ayrıca, Avrupa kamuoyunun bir kısmında da Türkiye'nin Avrupa değerlerini özümseyemeyeceği görüşü hakimdir. İçinde bulunulan süreçte, Türkiye'nin AB üyeliğini engelleyen önemli sorunlar olduğu açıktır. Çalışmanın, birinci bölümünde AB'nin kendi içinde gelişimi açıklandıktan sonra ikinci bölümde Türkiye-AB ilişkileri tarihsel perspektif ile açıklanmaktadır. Üçüncü bölümde, AB ile ilişkilerde, sorunların özellikle Avrupalı karar vericilerce nasıl ortaya konulduğu bu yönde hazırladıkları raporlar çerçevesinde ele alınmaktadır. Çalışma, Kıbrıs sorunu, Kürt sorunu, Yunanistan'la ilişkiler, insan hakları gibi meseleleri kapsayan bu raporların Türkiye'nin AB üyelik sürecini nasıl etkilediği sorusu üzerinde odaklanmaktadır. Bu soruların cevaplandırılması, uzun ince bir yol olarak tanımlanabilecek üyelik sürecinin geldiği noktanın anlaşılması bakımından önemlidir. Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Entegrasyon, İlerleme Raporu ; This study is prepared to examine the factors that counteract Turkey's membership of European Union (EU). However the relations with EU is one of great importance in Turkish foreign policy it looms large in recent years. Since March 6, 1995 membership of EU is modified as common target that parties in power or opponents compromise on. Turkey tries to be a part of EU nearly for fifty years. This overlaps with tendency of perceiving itself as European in historical process. But boredom covers the public opinion because of not fulfilling of full membership in the last period. Moreover there is an opinion in some part of the European public opinion that Turkey can not adopt European values. It is clear that there are important problems that counteract Turkey's membership of EU throughout the current process. In the fist chapter of study, foundation of EU explained in itself. After that in the second chapter Turkey-EU relations is explained with historical perspective. In the third chapter how the problems especially displayed by European decision-makers argue with the reports which is prepared in this way. This study focuses on the question of how reports including the issues like Cyprus problem, Kurdish problem, relations with Greece and human rights affect the process of Turkey's membership of EU. To understand the point in the membership process that can be defined as long and thin way is considerable in answering these questions. Key Words: European Union, Integration, Progress Report

The main aim of this essay is to examine the policy adopted by Turkish decision makers toward the Bosnian War between 1992 and 1995. The puzzling question is that why Turkey attempted to play an active role during the war in Bosnia in spite of its internal and external problems at the time. This study argues that the search for a new state identity in the post-Cold War era provided the key to understand Turkish foreign policy towards the Bosnian conflict. It is argued that by developing an active attitude toward the conflict, Ankara was in fact trying to reformulate its former identity, which had been constructed during the Cold War. Turkey was trying to prove that it was still important for Western security in the new era. The study shows that the wars of Yugoslav dissolution witnessed many speeches of Turkish leaders declaring the greatness of the country. This dominant discourse was accompanied by an active foreign policy by the Turkish leaders. At the time Ankara started many diplomatic initiatives to bring the Bosnian issue to the attention of the international community. This study argues that the discourse and foreign policy during the Bosnian War were caused by Turkish leaders’ desire to show Turkey’s still lasting geopolitical signifance to the world. ; Bu çalışmada Türkiye'deki karar alıcıların Bosna Savaşı'na yönelik izledikleri dış politika analiz edilmektedir. Araştırma sorusu Türkiye'nin o dönemdeki mevcut iç ve dış sorunlarına karşın nasıl olup da aktif bir politika izleyebildiğidir. Bu çalışma yeni bir devlet kimliği arayışı sürecinin bu politikada etkili olduğunu savunmaktadır.

Ülkelerde barış koşullarını oluşturmak güvenlik ile ilgili sorunlara karşı belirli bir zaman aralığında girişilen siyasi bir uğraş iken, kalkınma stratejileri ise istikrar koşulları altında yürütülen uzun vadeli bir stratejidir. Barış ve kalkınma ikilisi hem bir ülkede, hem de bir bölge veya küresel ölçekte birbirini destekleyen süreçleri kapsamaktadır. Bu çalışmada, barış ve kalkınma ilişkisi ampirik olarak test edilmiştir. Çalışmada, ekonomik kalkınma ve barış ilişkisi, 93 ülkenin 2007-2013 yılları arasındaki yıllık verileri esas alınarak, panel veri analiziyle en küçük kareler yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Yapılan analiz sonucunda sosyo-politik istikrar, yani barış koşullarının varlığı ile ekonomik kalkınma arasında doğrusal ve istatistiksel olarak da anlamlı ilişkiler bulunmuştur ; While forming the conditions of peace in countries is a political occupation which is undertaken in a specified time period against the problems concerning security, development strategies are long term strategies which are conducted under stabilization conditions. Peace and development involve the processes which prop up themselves both in a country and in the scale of regional or global. In this study, the relationship between peace and development are tried to test as empirical. The relationship between economic development and peace are examined with panel data analysis by using the least square method on the basis of the data between the years of 2007-2013 related to 93 countries in the study. As a result of the analysis which is applied it is found that there are statistical and linear relationships between socio-politic stabilization - namely the availability of peace conditions- and economic development

Soğuk Savaş Sonrasında Avrupa Birliği'ne Üyelik Kriterlerinin Neo Fonksiyonalist Teori Açısından Analizi Elif Toprak Doktora, Uluslararası İlişkiler Bölümü Tez Danışmanı: Prof. Dr. Mehmet Genç Bu tez, Avrupa Birliği'nin son genişleme süreci olan Orta ve Doğu Avrupa genişlemesini, neo fonksiyonalist ve sosyal yapısalcı kuramlar açısından incelemektedir. Tezin temel argümanı, referans alınan iki kuramın sosyal ve kurumsal varsayımlarına dayanarak; genişleme sürecinde elitler başta olmak üzere resmi ve gayri resmi grupların, kurumların, hatta bireylerin ve dolayısıyla öğrenme ve sosyalleşme süreçlerinin, devletlerin tercih ve kararlarının oluşumunda önemli rol oynadığıdır. Bu amaçla, neo fonksiyonalizmin tarihsel gelişimi, etkilediği teoriler (karşılıklı bağımlılık, rejim teorileri ve kurumsalcılık) ve bunların hükümetlerarası entegrasyon yaklaşımlarından farklılıkları ortaya konmuştur. Neo fonksiyonalizmin esin kaynağı olduğu sosyal yapısalcı yaklaşımın Avrupa Birliği (AB) çalışmalarına uygunluğu; ve sosyolojik ve kurumsal yaklaşımın gerekliliği üzerinde durulmuştur. Olay incelemesi olarak, AB'nin Orta ve Doğu Avrupa genişlemesi, Birliğin politika ve stratejileri açısından tarihsel ve teorik olarak analiz edilmiştir. Üyelik kriterleri, Orta ve Doğu Avrupa devletleri ve Türkiye açısından karşılaştırmalı olarak incelenmiş ve süreçlerin ve yaklaşımların farklılıkları ortaya konmuştur. Uluslarüstü (supranasyonel) ve hükümetlerarası öğelerin dengesi açısından sorgulanan genişleme sürecinde, varılan sonuç hükümetlerarası unsurların ağır bastığı olmuştur. Ancak ulusaşın (transnasyonel) etkilerin bireysel, toplumsal ve kurumsal tabanda yoğun olduğu argümanı, neo fonksiyonalist ve sosyal yapısalcı çerçevede savunulmuştur. Soğuk Savaş'm sona ermesi ile beraber Birlik, genişleme-bütünleşme tercihi aşamasında, kurumsal reformlar ile esnek entegrasyon anlayışım birleştiren bir genişleme stratejisi seçmiştir. Amsterdam, Nice ve Anayasal Andlaşmalar ile gerçekleştirilen kurumsal değişiklikler sınırlı ancak önemli adımlar olarak kabul edilmektedir. Ortak Anayasanın onaylanması sürecinde olan AB için yeni üye devletlerin adaptasyonu ve aday devletlerin hazırlıkları süreci, ortak AB kimliği açısından önem taşımaktadır. ; This dissertation analyses the last enlargement process of the European Union, namely Central and Eastern European (CEEC) enlargement from neo functional and social constructivist perspectives. The basic argument of the dissertation is that, based on the social and institutional assumptions of the two theories referenced; governmental and non-governmental groups mainly elites, institutions, even individuals, thus related learning and socialization processes have played important role in shaping state preferences and decisions. For this research interest; first of all, the development of neo functionalism and the theories inspired by it (interdepence, regime theories, institutionalism) and their differences from intergovernmental approaches have been elaborated. The necessity and the appropriateness of the social constructivist perspective (also inspired by neo functionalism) to EU studies and importance of institutional and social approaches have been emphasized. As the case study, the EU's CEEC enlargement, the Union's policy and strategies are historically and theoretically analysed. The accession criteria are examined with an eye to the differences of Turkey's candidacy from that of CEECs. Questioning the enlargement process as regards the balance of supranational and intergovernmental elements, the conclusion reached is that the intergovernmental practices overwhelm. But the transnational network of relations affect the decisions and even shape them, both at the domestic and the European level. With the end of the Cold War, the EU came to the point of deciding between enlargement and deepening. The Union has chosen an enlargement strategy uniting institutional reform with flexible integration. The institutional reform realized by the Amsterdam, Nice and the Constitutional Treaties have been modest but important. For the EU on the way to an European Constitution, the adaptation of the new member states and the preparation for the waiting candidates are vital for a common European identity.

Westfalya Barış Antlaşmaları ile başlayan modern uluslararası ilişkilerde uluslararası sistemin yapısında, temel özelliklerinde ve aktör sayısında çeşitli dönemlerde farklı değişimler yaşanmıştır. Özellikle Post Westfalyan dönemin başlarında uluslararası sistemde ABD'nin siyasi, askeri ve ekonomik anlamda hegemon olduğu bir döneme şahit olmaktayız. Bu dönemde uluslararası sistemde yeni risk ve tehditleri içeren birtakım dinamikler görülmekte ve değişen güvenlik algısına paralel olarak da çeşitli dönüşümler yaşanmaktadır. Aynı şekilde diplomasi anlamında da farklı uygulamaların yaşandığı bir döneme girilmektedir. Çalışmada, Richard Rosecrance'nin uluslararası sistem tanımlamasında siyasi elitlerin ve yöneticilerin iç politikada karar alma mekanizmasındaki rolünden hareketle, Soğuk Savaş'ın hemen sonrasındaki dönemde uluslararası sistemin yapısı ve özelliklerine değinilmiştir. Bunun yanında devletlerin iç politikadaki ekonomik yapısının uluslararası sistemdeki politikalar üzerindeki rolü incelenmiştir. Ayrıca ABD'ye karşı gerçekleştirilen 11 Eylül 2001 Saldırıları sonrası yaşanan Post Westfalyan dönemde ABD önderliğinde diğer aktörlerin de katılımıyla oluşan uluslararası sistemin yapısında ve özelliklerinde ne gibi değişim ve dönüşümlerin yaşandığı ve bu durumun 2000'li yıllara nasıl yansıdığı analiz edilmiştir. ; In the modern international relations starting with Westphalian Peace Treaties, the different changes occured in the structure main features and actor number of international system in different period. Particularly, in the early of Post Westphalian era, we have witnessed the period that in the international system USA has been hegemonic in the military, politic and economic sense. In this phase in the international system several dynamic faced involving new risks, threats and several transformations occured correspondingly changing security perception. Similarly, different practices occured in the meaning of diplomacy in this phase. At this study, act on role decision making mechanism in the internal politics of the political elites and managers in the Richard Rosecrance's international system definition has touched upon the structure and characteristics of the international system in the post-Cold War era. In addition, the role of states's internal economic policy on policies in the international system has been examined. It was analyzed what sort change and transformation in the structure and features of international system has experienced with the participation of other actors in the leadership of USA and how this situation was reflected in 2000s.

Kelkitli, Aslı Fatma (Arel Author) ; Russia appeared to be a country that did not eschew from resorting to hard power instruments suchas military intervention and economic sanctions in the post-Cold War period. Moscow fought a battleagainst Georgia over South Ossetia in August 2008. It also sent its military personnel to Crimea tocapture strategic points and to take control of the critical infrastructure in February 2014, shortlybefore the referendum which would decide whether the peninsula would merge with Russia. Russiaalso occasionally cut off natural gas supplies to Georgia and Ukraine in the middle of winter when thesetwo pro-Western states failed to pay their accumulated natural gas debt. Yet, Moscow starting from themid-2000s has been taking serious and systematic steps to strengthen and expand its soft power basein its immediate neighbourhood as well. These efforts speeded up in the wake of colour revolutionsin Georgia, Ukraine and Kyrgyzstan which resulted in the replacement of friendly governments thatpaid special attention to Russian concerns and sensitivities with new leaders and cadres that aimedto bring their countries closer to the West. This article will examine the Central Asian dimension ofRussia's soft power policy by borrowing the soft power concept of Joseph Nye. Nye defines soft poweras the capacity to have an impact on or shape the preferences of others by relying upon intangibleassets such as political values, international institutions and culture. So, the study will start with theanalysis of the extent of recognition of Russia's political values, especially its sovereign democracymodel which prioritizes the demands of the state over those of individuals, lays emphasis on theprinciples of independence, sovereignty and non-interference in internal affairs in the intercourse withother states and underlines the primacy of traditional and conservative values such as unity, solidarityand family over individualism, feminism and LGBT rights by the Central Asian political elites. Thearticle will then move on to explore the extent of Russia's success in exporting the main tenets of thesovereign democracy model to Central Asia by examining some of the agreements, declarations,decisions and practices of the international institutions such as the Commonwealth of IndependentStates, the Collective Security Treaty Organization and the Shanghai Cooperation Organization whichplay significant role in the region. The study will end with the assessment of the cultural aspect of theRussian soft power in Central Asia by investigating the prevalence of Russian language, Russian highereducation institutions, Russian media and Russian mass entertainment in the region.

Kamu politikası toplumun büyük bir kısmını ilgilendiren konularda veya fırsatlarda hükümetlerin veya diğer siyasal karar alıcıların aldığı kararlar, eylemler veya eylemsizliklerdir. Kamu politikası çözümlemesi resmi, sivil, uluslararası ve ulus-üstü aktörlerin biçimlendirdiği karmaşık kamu politikası sürecini çözümlemeye çalışır. Kamu politikası çözümleme modellerinden olan süreç modeli (stages heuristics) beş aşamayı esas alarak kamu politikaları analiz etmeye çalışır. Bu aşamalar gündeme gelme, formülasyon, kanunlaştırma, uygulama ve değerlendirme aşamalarıdır. Bu çalışmada Türkiye'nin Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı politikası çeşitli kamu politikası çözümleme modellerinden süreç modeliyle çözümlenmiştir. Birinci bölümde, kamu politikası çözümleme terim ve yaklaşımları tanıtılmıştır. Tezin ikinci bölümünde sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarının ve diğer sosyal yardım kurumlarının gelişimi detaylı olarak ele alınmıştır. Üçüncü bölüm kamu politikası sürecinin Türkiye'nin sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıfları politikasına ilişkin beş aşamanın analizine odaklanmaktadır. Bu politika çözümlemesinin konusu 3294 sayılı Kanunun 1986- 2017 yılları arasının çözümlenmesidir. TBMM Tutanak Dergisi ve ilgili Bakanlığın raporları bu politika çözümlemesinde temel bilgi kaynaklarıdır. Tez genel değerlendirme, politika temelli pratik ve akademik önerilerle sona erer. ; Public policy is the decisions, actions and/or inactions of goverments or other political actors on matters or opportunities related to large part of the society. In public policy analysis, it is attempted to analyze the complex policy process, which includes the involvement formal, civil, international, and supranational actors. One of the public policy analysis models is process model (stages heuristics) tries to analyze public process based on five stages. These steps are agenda setting, formulation, legislation, implementation, and evaluation. In this study, Turkey's social assistance and solidarity foundations policy was analyzed by means of various public policy analysis models and frameworks and especially by the stages model. At the first chapter, public policy analysis terms and approaches are introduced. A detailed analysis of the development of this foundations and other social assistance and solidarity institutions was conducted at the second chapter of the thesis. The third chapter focuses on the analysis of every (five) stages of the public policy process on social assistance and solidarity foundations policy of Turkey. Records of the Turkish Parliament (TBMM Tutanak Dergisi), annual reports of the related General Directorate of the Ministry are the main information sources for this policy analysis. The analysis of this specific public policy topic/substance covers the era of 1986-2017; the year 1986 was the year of main law, 3294, enacted. Thesis ends with general conclusion, comparative evaluations and policy-based, practical and academic recommendations.

Duyguların ve duygusal zekanın karar alma sürecinde önemli bir role sahip olduğu bilinmektedir. Bu noktadan hareketle, bu araştırmada; çalışanların sahip oldukları duygusal zeka düzeylerinin, karar verme stilleri üzerindeki etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın verileri 200 çalışanın katılımıyla, anket yöntemi ile elde edilmiş olup toplam 92 maddeden oluşan anket formunun ilk 11 sorusu demografik sorulardan oluşmaktadır. Anket formunda demografik soruları 41 maddelik Duygual Zeka Ölçeği ve 40 maddelik Karar Verme Stratejileri Ölçeği takip etmektedir. Araştırma kapsamında toplanan verilerin analizi sonucunda duygusal zeka ölçeği alt boyutlarından "iyimserlik" ile "mantıklı karar verme" stratejisi arasında pozitif yönde; "bağımlı karar verme" ve "kararsızlık" arasında ise negatif yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Duygusal zeka ölçeği alt boyutlarından "duyguların değerlendirilmesi" ile "kararsızlık", "dürtüye dayalı karar verme" ve "bağımlı karar verme" stratejisi arasında negatif yönde ve anlamlı bir ilişkinin olduğu bulunmuştur. --- In literature it is indicated that the people with high-level emotional intelligence, will benefit from emotional abilities to make right decisions. In this research, it is aimed to reveal the effect of emotional intelligence on decision making types. The data of the study was obtained by questionnaire with the participation of 200 employees. The survey consists of a total of 92 items and the first 11 questions are demographic questions. After the questionnaire's demographic questions, a 41-item Modifies Schutte EI Scale and a 40-item Decision-Making Strategy Scale are included. According to the results of the research, there is a significant relationship between emotional intelligence level and decision-making strategies. As a result of the analysis; There is a positive relationship between "optimism" factor and "logical decision making" strategy. A negative relationship was found between "dependent decision making" strategy and "indecision". Negative and satistically meaningful relationships were found between "feelings evaluation" and "indecision", "impulsive decision making" strategy and "dependent decision making" strategy.