Historians not only have knowledge of history, but by writing about it and engaging with other historians from the past and present, they make history themselves. This companion offers young historians clear guidelines for the different phases of historical research; how do you get a good historical question? How do you engage with the literature? How do you work with sources from the past, from archives to imagery and objects, art, or landscapes? What is the influence of digitalisation of the historical craft? Broad in scope, Writing History! also addresses historians' traditional support of policy makers and their activity in fields of public history, such as museums, the media, and the leisure sector, and offers support for developing the necessary skills for this wide range of professions.
Markmið þessarar greinar er tvíþætt. Fyrst rýnum við í nýleg skrif um vinnusögu í því skyni að endurskoða og útvíkka greinina. Á grundvelli þessarar endurskoðunar verður leitast við að smíða empírískan greiningar- og aðferðaramma utan um rannsóknir á vinnutengslum og endurskilgreina samtímaleg málefni á borð við óvissu, "nútímaþrælahald", félagslegt óréttlæti og ósjálfstæði. Ef litið er svo á að vinnutengsl séu í grundvallaratriðum marghátta og samtvinnuð, að ólík vinnutengsl þrífist samtímis og skarist í tímans rás, er það mat okkar að rannsóknarsviðið öðlist annars konar undirstöðu og að slíkt sé nauðsynlegt til skilnings á yfirgripsmeiri, félagslegum ferlum. Með þetta að leiðarljósi leggjum við fram gagnkvæma nálgun á vinnutengsl og starfsreynslu sem er staðsett í sínu sögulega samhengi og nær þvert á tímabil. Jafnframt verða þrjár mögulegar rannsóknaraðferðir kannaðar: Greining á sögulegri merkingarfræði vinnutengsla, ítarleg athugun á þvingun og söguleg rannsókn á tengslum óvissu og sveigjanleika.