Bu çalışma, geçmişten günümüze karşılaştırmalı edebiyat ve karşılaştırmalı (kültürel) çalışmalar alanında yapılan edebi çalışmalara odaklanarak, Türkçedeki karşılaştırmalı edebiyat çalışmalarının tarihsel ve eleştirel bir değerlendirmesini sunuyor. Türk akademisyenlerinin karşılaştırmalı edebiyata olan teorik ve uygulamalı yaklaşımlarının ne olduğu, karşılaştırmalı edebiyat disiplini ve yeni bir karşılaştırmalı (kültürel) edebiyat ışığında, nasıl bir karşılaştırmalı edebiyat algısı taşıdıkları da burada tartışılıyor. Diğer yandan, Türkiye"deki karşılaştırmalı edebiyatın durumu eksi ve artılarıyla, diğer ülkelerinkiyle karşılaştırılarak, karşılaştırmalı çalışmaların izi sürülüyor. Türkiye"de karşılaştırmalı edebiyat kürsülerinin kurulması 1990"lardan sonra mümkün olsa da geçmişi bin yıl öncesine dayanan karşılaştırmalı çalışmalar da gün ışığına çıkarılıyor ; This study presents a historical and critical evaluation of the studies of comparative literature in the Turkish, focusing on literary studies in the field of comparative literature and comparative (cultural) studies from the past to day. It is also discussed here what theoretical and practical approaches and perceptions of the Turkish academics related to comparative literature in a new comparative (cultural) literary light are. On the other hand, comparative studies are being observed comparing the situation of comparative literature in Turkey to the other countries? ones with minuses and pluses. Whereas, establishment of departments of Comparative literature in Turkey have been possible after the 1990s, comparative studies dating back a thousand years before the past are also brought to the light
Çağdaş barış çalışmaları, uzun yıllar boyunca makro (amaçlı) meseleler üzerinden yürümüştür. Silahsızlan(dır)ma, sivilleşme, paramiliterlerin topluma yeniden entegrasyonu ve hukuksal bazı metinler olarak maddeleştirebileceğimiz bu meseleler; çatışmanın sebepleri, çatışmanın sürdürülebilirliğini mümkün kılan araçların toplanması ve barışmanın teknik ve hukuksal mekanizmalarının oluşturulması temelinde ele alınmaktadır. Şiddetin sona ermesi veya sönümlenmesi için öncelikle bu makro konuların halledilmesi gerekir. Ancak kültürel şiddeti oluşturan ve ikincil konular olarak değerlendirilen sembol ve ritüellerin kullanımı da kesinlikle gözardı edilmemesi gereken bir konudur. Çünkü sembol ve sembolik eylemin siyasal kullanımı şiddetli çatışmayı toplumun en küçük birimine kadar taşır. Potansiyel şiddetin devam ettiği bir toplumsal alanda ise toplumsal barışın sürekli kılınması neredeyse imkansızlaşır. Barış çalışmaları literatüründe özellikle 2000li yıllardan sonra sembol ve sembolizmin politik kullanımına dair önemli çalışmalar yayınlanmıştır. Bu çalışmalarla birlikte konuyla ilgilenen teorisyenler artık, sembollerin pozitif veya negatif anlamda barış süreçleri için kritik değere sahip olduğunun farkına varmıştır. Peki bu güzergahı alternatif bir güzergah olarak kabul edebilir miyiz? Sembol ve sembolizmin politik kullanımına dair temel tartışma eksenleri nelerdir? Bu çalışmada dünyadaki barış süreci örneklerinin yol göstericiliğinde yukarıdaki sorulara yanıt aranmaya çalışılacaktır ; Contemporary peace studies have been laid emphasis on macro affairs for many years. These issues are disarmament, demilitarization, collective reintegration of paramilitaries and some legal texts. Also these technical and legal mechanisms are the main reasons of the conflict. So they need to be solved first for the end of the violence or for the damping of the violence. However, the use of symbols and rituals, which constitute cultural violence and are considered secondary issues, should certainly not be overlooked. Because the political use of symbols and symbolic action pushes violent conflict to the smallest unit of society. In a social context where potential violence continues, it is almost impossible to make social peace permanent. Important studies on the political use of symbols and symbolism have been published in the literature of peace studies especially after 2000 years. Theorists who are interested in the subject together with these studies now realize that symbols have critical value for peace processes in the positive or negative sense. Can we consider this route as an alternative route? What are the main axes of discussion about the symbolic and symbolic use of symbols? In this study, we will try to find answers to the above questions in the guidance of peace process examples in the world.
ÖZETİSTANBUL VE ST. PETERSBURG'UN YÖNETİM YAPISI ÜZERİNE KARŞILAŞTIRMALI BİR İNCELEMETürkiye ve Rusya arasında, komşuluk ilişkilerine dayanan başta siyasi, tarihi, kültürel, ekonomik, sosyolojik ve daha birçok sahadaki yakınlıktan söz etmek mümkündür. Türkiye ve Rusya arasındaki ilişkilere katkı sağlaması noktasında, akademik araştırmaların ne kadar büyük bir öneme haiz olduğu herkesçe malumdur. Özellikle şehir, şehircilik, şehir yönetimi vb. konulardaki karşılaştırmalı çalışmaların yetersizliği bu incelemenin yapılmasına zemin oluşturmuştur. Bu bağlamda, "İstanbul ve St. Petersburg'un Yönetim Yapısı Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme" başlıklı bu çalışmada, iki farklı merkezi yönetim kültüründen gelen İstanbul ve St. Petersburg şehirlerinin metropoliten şehir yönetimi ve şehircilik anlamındaki yönetim yapılarının rolü karşılaştırılmalı bir bakış açısıyla ele alınmıştır. Beş bölümden oluşan çalışmada, her iki şehir arasındaki benzerlik ve farklılıklar ortaya konulmaya çalışılmıştır. Ayrıca, İstanbul ve St. Petersburg şehirlerinin yönetim yapılarının doğru bir şekilde karşılaştırılması noktasında, New York, São Paulo, Londra, Kahire ve Tokyo şehirlerinin yönetim yapısı da çalışmaya konu edinilmiştir. Çalışmada ayrıca, konu hakkında yazılan kitap, bilimsel çalışma, makale, kanun, yönetmelik, belediyelerin resmi internet siteleri ve kişisel değerlendirmelerden istifade edilmiştir. ABSTRACTA COMPARATIVE STUDY ON THE ADMINISTRATIVE STRUCTURE OF ISTANBUL AND ST. PETERSBURG It is possible to mention about chiefly the political, historical, cultural, economical, sociological closeness and in many more fields which are based on the neighboring relationships between Russia and Turkey. It is known by everyone how important the academic studies are in terms of contributing to the relationships between Turkey and Russia. In particular, the insufficiency of the comparative studies such as city, city government, urbanization etc. has established a foundation to the investigation of these kind of studies. In this scope, with in this study that is called "A Comparative Study On The Administrative Structure Of Istanbul and St. Petersburg" coming from two different central governing cultures, the role of the administrative structures of those cities have been examined in terms of the metropolitan city governing and urbanization. The similarities and differences have been put forward in this study consisting of five parts. On top of that, New York, São Paulo, London, Cairo and Tokyo cities administrative structures have also been included in the study to be able to the correct comparison of the administrative structures of Istanbul and St. Petersburg. Moreover, in this study, lots of books, scientific researches, articles, laws, instructions, some municipalities official web-sites and personal evaluations have been utilized related to the topic.
Küresel rekabet ortamında devletler siyasi, ekonomik ve askeri hegemonyalarını sürdürmek için çabalarken, "yumuşak güç" olarak tanımlanan kamu diplomasisinin ortaya çıkmasıyla etki ve ikna odaklı politikalara yönelmeye başlamışlardır. Kamu diplomasisinin bir aracı olarak ele alınan ulus markalama devletler tarafından son 20 yıldır deneyimlenmeye başlanan bir pratik haline gelmiştir. Ulusların turizm, kültürel miras, ihraç malları, iç ve dış politika, insanlar ve yatırım/göç alanlarındaki repütasyonlarını değerlendiren ulus marka endekslerinde ilk sıralarda yer alan ülkelerin olumlu bir imaja sahip olduğu görülmüştür. Türkiye'nin bu endekslerde ilk 20 sıralamasına girmeyi başaramadığı görülmektedir. Çalışmada kamu diplomasisi ve ulus markalama kavramları tartışılmış, Türkiye'nin ulus markalama çabaları irdelenmiş, ihraç ürünlerini markalama programı olan Turqualityörnek olay olarak incelenmiş, araştırma Turquality yetkilisiyle gerçekleştirilen odaklı mülakat ile desteklenmiştir. Sonuç olarak Türkiye'nin ulus markalama adına belirli stratejik çalışmalar gerçekleştirdiği saptanmıştır. Bu çalışmaların yetkinliğini artırma amacına yönelik bir ulus markalama modeli önerilmiştir. ; In the global competitive environment, countries are trying to maintain their political, economic and military hegemony; however, with the emergence of public diplomacy, which is defined as the "soft power," they have started persuasion-oriented politics. Nation branding, considered as a tool of public diplomacy, has become a practice that states have begun to experience for the last 20 years.It has been observed that the countries that have a positive image areranked first in the national brand indexes, which evaluate the reputation of the nations in tourism, cultural heritage, export goods, domestic and foreign policy, people and investment/migration fields.It is seen that Turkey, yetfailed to enter the top 20 ranking in these indexes. In this study, public diplomacy and nation branding literature were studied additionally, Turkey's nation branding efforts were discussed. Furthermore, Turquality, a marketing program for export products of Turkey, has been examined as a case study and this research was supported by a focused interview performed with the Turquality authority. As a consequence of the study, it has been determined that Turkey has carried out certain strategic studies in the name of nation branding. A national branding model was proposed to increase the competence of these studies.
Demokratik toplumlarda basın; siyasal süreçlerde kamuoyunu doğru bilgilendirmek, tartışma ortamı oluşturmak, toplumsal siyasal bilincin oluşmasına katkı sağlamak gibi çeşitli misyonları yerine getirmek zorundadır. Bu misyonun gerçekleştirilmesinde basın çalışanlarına birbirinden farklı görevler düşmektedir. Köşe yazarları da bu siyasal süreçlerde toplumu oluşturan bireylerin sadece haber ihtiyacını gidermekten öte onları aydınlatacak, onlara kılavuzluk yapacak ve doğru kararlar alarak siyasal tercihlerinin belirlenmesine katkı sağlayacaktır. Özellikle seçim dönemlerinde toplum kendi geleceğine yön verecek önemli kararları verme arifesindedir ve bu nedenle bu dönemde daha çok bilgilendirilmeye ihtiyaç duymaktadır. Bu nedenle köşe yazarları da haberleri yorumlayarak siyasal konuları detaylandırma, kamuoyunun gözden kaçırdığı ayrıntıları irdeleme, siyasal aktörlerin projeleri ve partilerin politikaları hakkında topluma doğru bilgileri aktarma gibi işlevleri yerine getirirken toplumun siyasal tutumlarına çeşitli şekillerde etki etmektedir. Bu siyasal süreçte köşe yazıları arasındaki en belirgin ayrım ise siyasal aktörler ve siyasal partilerin temsili aşamasında kullanılan dil ve söylemlerde ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada; özellikle seçim dönemlerinde basının önemini ortaya koymak amacıyla gazeteciliğin bir alt alanı olan köşe yazarlarının siyasal eğilimleri de dikkate alınarak siyasal aktörler ve siyasal partiler için yazılarında kullanmış oldukları dil, söylem ve temsillerden yola çıkarak toplumu oluşturan bireylerin siyasal tutumları üzerindeki etkisi incelenmiştir. Çalışma kapsamında içerik analizi yöntemi kullanılarak farklı siyasal eğilimlere sahip Cumhuriyet, Hürriyet, Ortadoğu, Sabah, Sözcü, Star, Yeniçağ ve Yeni Şafak gazetelerinin köşe yazarlarının yazmış oldukları köşe yazıları incelenmiştir. Çalışmanın örneklemini 16 Nisan 2017 Anayasa Referandumu kapsamında 1Nisan - 16Nisan 2017 tarihleri arasındaki 15 (on beş) günlük süre içinde yayınlanan ilgili köşe yazıları oluşturmuş ve kültürel çalışmalar yaklaşımı çerçevesinde irdelenmiştir. Elde edilen bulgular ışığında Türkiye özelinde siyasal süreçlerde köşe yazarlarının kamusal işlevlerinden uzak olduğu ve dolayısıyla toplumsal siyasal bilince yeterli katkıyı sağlayamadığı görülmüştür. Bununla birlikte farklı düşüncelerin seslerini kamuya duyurabilmesi için bir platform olan köşe yazılarında siyasal parti ve aktörlere eşit oranda yer verilmediği, siyasal parti ve siyasal aktörler için kullanılan dil, söylem ve temsillerin tartışma kültüründen yoksun, ayrıştırıcı ve ötekileştirici bir üslupla inşa edildiği, olumsuz davranışları pekiştirip normalleştirdiği tespit edilmiştir. ; In democratic societies, the press must perform various tasks such as informing the public throughout political processes, setting the stage for debate and contributing to the constitution of socio-political consciousness. All press employees have different parts to play while carrying out these tasks. During these political processes, columnists have an obligation to the individuals of the society which is beyond just satisfying their need of news and includes enlightening and guiding them, contributing to right decision making and determining their political choices. Especially during election periods, the society is about to make important decisions which will shape its future and thus needs to be informed more than ever. While the columnists carry out their duties such as interpreting the news and giving details about political issues, researching the details which the public has missed or conveying the right information about political actors' projects and party politics, they also influence the political attitudes of the society in various ways. The most obvious distinction between columns during this time of political process is seen in the language and expressions with reference to the representation of political actors and political parties. Throughout this study; in order to set forth the importance of journalism especially during election times and taking into consideration the political tendencies of the columnists who belong to a sub branch of journalism; the aim is to look into the influence of columnists' over the political attitudes of individuals based on language, expressions and representations used in their columns. Within the scope of this study, columns written by columnists of newspapers that represent different political tendencies such as Cumhuriyet, Hürriyet, Ortadoğu, Sabah, Sözcü, Star, Yeniçağ and Yenişafak were examined using content analysis method. Columns published during the 15 (fifteen) day period between 1st and 16th of April regarding the Constitutional Referendum on April 16th, 2017 constitute the sampling of the research and have been discussed with respect to cultural studies approach. In the light of these findings it is concluded that specifically in Turkey, columnists do not perform their public duties properly during political processes and so, cannot contribute enough to socio-political consciousness. In addition to this, political parties and actors are not allocated equal mention in newspaper columns which should in fact be the platform to voice different opinions for the public. Also it is determined that the language, expressions and representations intended for political parties and actors lack the politeness of a discussion atmosphere, are written in a discriminating and ailenating fashion and intensify and even normalize negative behaviors.
Avrupa Birliği'nin doğu sınırlarında bulunan Belarus, Türkiye'ye coğrafi mesafe bakımından uzak bir ülke değildir. Ancak ekonomik, ticari, kültürel karşılıklı ilişkilerin henüz belirli bir olgunluğa erişmemiş olması nedeniyle ülkemizde bilinirliği yüksek olmayan bir Slav ülkesidir. Türkiye'deki ulusal literatürde de Belarus ile ilgili araştırmalar yok denecek kadar azdır. Kuşkusuz bu değerlendirme eski Sovyet mekânından doğan birçok ülke ve çeşitli statülerdeki idari yönetimler için yapılabilir. Bu nedenle ülkemizde coğrafya biliminin yapacağı en önemli katkı alanlarından birisi de ülke tanıtımları oluşturmaktadır. Üstelik hızla değişen dünya koşullarına koşut olarak ülkelerin beşeri coğrafya özellikleri de oldukça dinamik ve değişkendir. Bu bakımdan Türkiye'de coğrafyacıların belirli aralıklarla yenileyecekleri ülke tanıtım çalışmalarına büyük ihtiyaç vardır. Küresel dünyanın sürekli değişen, fırsat ve olanaklarını izleyebilmek; uluslararası ekonomik, ticari, kültürel, politik ilişkilerde yeni beliren olanakları değerlendirebilmek için güncel veriler ve değerlendirmeler içeren ülke tanıtımları giderek önem kazanmaktadır. Çalışmanın başlıca amacı, Belarus'un coğrafi konum özelliklerini ve bunun jeopolitik-jeoekonomik yansımalarını irdeleyerek Belarus'un öne çıkan temel coğrafi özelliklerini tanıtmaktır. Çalışmada Belarus'un temel doğal ortam özelliklerinin yanı sıra, bu ülkeyi farklılaştıran karakteristik özellikler tartışılmıştır. ; Located on the eastern boundaries of the European Union, Belarus is not a country which is far from Turkey in terms of geographical distance. However, it is a Slavic country with no high recognition in our country since the mutual economic, commercial and cultural relations have not reached some maturity yet. There is hardly any study on Belarus in the national literature of Turkey. This evaluation can undoubtedly be made for many countries and administrative governments with various statuses which arose from the former Soviet space. Therefore, promotions of countries constitute one of the most important fields of contribution that the science of Geography will make in our country. Furthermore, the anthropogeographical characteristics of countries are quite dynamic and variable in parallel with the rapidly changing world conditions. In this respect, there is a great need in Turkey for studies regarding the promotion of countries that geographers will renew at specific intervals. Promotions of countries containing current data and evaluations are gradually gaining significance so as to be able to follow the continually changing opportunities and possibilities of the global world and utilize the newly appearing possibilities in international economic, commercial, cultural, and political relations. The principal aim of the study is to introduce the basic outstanding geographical properties of Belarus by investigating the geographical location characteristics of Belarus and their geopolitical & geoeconomic reflections. Besides the basic characteristics of the natural environment of Belarus, the characteristic features differentiating this country were discussed in the study.
Türkiye Cumhuriyeti dış politika olarak her zaman Batı ülkeleri ile olan ilişkileri ön planda tutmuştur. Bu ilişkiler Türkiye'nin içinde bulunduğu siyasal durum kadar, Dünya siyaset ortamındaki dengeler ile de doğrudan ilişkilidir. Sovyetler Birliğinin dağılması ile bu ilişkiler değişmiş ve artık yeni bir dünya düzeni ortaya çıkmıştır. Türkiye, yeni düzen içinde alacağı yer ile Batıya olan bağlılığını ve dengesiz politikasını lehine düzeltme fırsatını yakalamıştır. Etnik ve kültürel açıdan ortak yanları bulunan eski Sovyetler Birliği ülkeleri ile ilişkiler kurmuş yeni fırsatlar yakalamıştır.Genel olarak bu çalışmada, Sovyetler Birliğinin dağılmasının ardından ortaya çıkan yenidünya düzeni, bu düzen içerisindeki fırsatlardan faydalanmak için hakimiyet arayan dünya güçlerinin faaliyetleri değerlendirilmiştir. Bunlara ek olarak bu çalışmada Avrasya olarak tanımlanan bölge üzerindeki fırsatlar Türkiye açısından değerlendirilmiş ve bölge ülkeleri ile olan ilişkiler incelenmiştir. Bu incelemede Türkiye'nin özellikle, Rusya, Azerbaycan ve Gürcistan ile olan ilişkilere daha fazla yer verilmiştir. Ve Ortaya çıkan tablo üzerinden Türkiye'nin dış politikasında yakaladığı ekonomik ve siyasal fırsatların analizi yapılmaya çalışılmıştır. Son olarak da Türkiye'nin yürüttüğü Kültürel faaliyetlere yer verilmiştir.Çalışmanın oluşturulmasında, siyasi tarih kitapları, strateji kuruluşları, birçok makale ve Internet üzerinden faaliyet gösteren birçok düşünce kuruluşuna ait yayınlardan faydalanılmıştır. Ayrıca TİKA'ya ait olan ülke raporları ve Avrasya Etütleri başlıklı çalışmalarda bilgi toplama noktasında geniş yer tutmuştur. ; The Republic of Turkey always used to give priority to its relationships with Western countries in its foreign policy. These relationships were directly related to the balance of world politics as well as the political status of Turkey. The relationships changed with the break up of the Soviet Union, and a new world order started to emerge. Turkey, having taken its place within this new order, took the opportunity of amending its unbalanced politics and dependence on the West to favor itself. It established relationships with former Soviet Union countries that had common beliefs and cultural characteristics, and gained new opportunities.Overall, this study aims to evaluate the emerging new world order after the break up of the Soviet Union, and the actions of the world powers that sought domination by exploiting the opportunities arising from this new order. Additionally, opportunities in the region know as Eurasia were considered, in terms of Turkey and its relationships with the countries in this region. In this review, Turkey?s relationship with additional countries were also considered, especially with Russia, Azerbaijan and Georgia. An analysis of the economic and political opportunities with Turkey?s foreign policy was also conducted. Lastly, the cultural policies carried out by Turkey were considered.During the development of this study, political history books, strategy organisations, numerous articles, and publications from organisations from the Internet were reviewed. Furthermore, the country reports from TİKA and studies from ?Avrasya Etütleri? were other sources used.
ÖZETBu araştırmanın amacı; 4. Kuvvet olarak süreç içerisinde giderek güçlenen ve iletişimin tüm kollarına yayılan medyanın siyasi iletişim alanında etkin kullanımı ve tutundurma faaliyetlerinde oy verme davranışı üzerine olumlu etkisini incelemektir.Tezin giriş bölümünde Amerika Birleşik Devletleri'ndeki seçim sistemi ve aşamaları incelenmiştir. Seçim sistemindeki değişiklikleri, bunların olumlu ve olumsuz yansımalarını, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki toplumsal yapıyı ve bu yapı doğrultusunda toplumun nabzının daha iyi tutulması için yapılan medya merkezli araştırmalar, araştırmada ayrıca göz önünde bulundurulmuştur.Tezin ikinci bölümünde siyasi iletişim başlığının üzerinde durulmuştur. Siyasi iletişimin doğru yapılandırılması için gerekli verilerin nasıl elde edilebileceğini, hedef kitle üzerinde yapılan çalışma ve örneklerin tutundurma faaliyetlerinin yapılandırma sürecinde nasıl kullanıldığını Amerika Başkanlık Seçim Kampanyalarından alınan örneklerle incelenmiştir.Tezin son bölümlerinde ise örnek olay olarak ele alınan "Amerika 2000 Başkanlık Seçimleri" incelenmiştir. Adayların kampanyalarından verilen örneklerle siyasi iletişimin etkili ve doğru kullanımı irdelenmiş, bu süreçte yapılan hataların etkileri ve özellikle hedef kitlenin toplumsal bellek ve kültür farklılıklarının göz ardı edilmesinden doğan hatalı kampanya yapılandırmalarının sonuçları araştırılmıştır.Tezin bütününde sosyo-kültürel çözümleme yöntemi kullanılmış, toplumsal bellek kavramı irdelenmiş ve seçim kampanyalarının yapılandırma sürecinde dikkat edilmesi gereken noktalar üzerinde durulmuştur.SUMMARYThe media strenghtens itself as the Fourth Power in time to time and difuses to all branches of communication. The aim of this research is to investigate the positive influence of the effective usage of the media on the behavior of the voters. The introduction of the thesis involves the investigation of the voting system and the election stages in the USA, concerning the alterations of the election system, including their positive and negative reflections, the social construction of the USA, and the media oriented researches that are done to observe the tendencies of the society.The second part of the thesis studies the political communication by discussing how to find out the necessary data in order to build the political communication properly. It has been studied trough the example taken from the American Presidental Election Campaign that how the data necessary for efficent designing of political communication may be optained and how habituating activity of examples and studies they were completed on the targetmass are used during the process of designing. The last part of the thesis deals with the Presendential Election 2000 as an example,focusing to effective and proper usage of the political communication by giving examples from the campaigns of the candidates.On the other side,the influences of the mistakes done in this process, the results of the defective campaign construction raised by ignoring the cultural variations and social memory of the target population are also explained.The whole thesis uses the social analyze method to study the concept of the social memory and to discuss the critical points of the construction process of the voting system.
Seçmen davranışı, siyasal davranış alanına girmesi ve önemli siyasal katılım biçimlerinden birisi olması nedeniyle siyasal bilimciler tarafından üzerinde özenle durulan ve çok fazla araştırma yapılan bir konu olmuştur. Bu konu ile ilgili çalışmalara verilen önem, seçmen davranışının siyasal davranışı ve siyasal katılımı açıklayabilecek nitelikte olmasından kaynaklanmaktadır. Seçmen davranışı çok boyutlu bir kavram olup, birçok faktörün etkisi altında gerçekleşmektedir. Sosyo-ekonomik, demografik, sosyo-kültürel, sosyo-psikolojik ve siyasal birçok faktör seçmen davranışına dolaylı ya da doğrudan etki etmektedir. Bu nedenle, bu çalışma, seçmen davranışına etki eden sosyo-psikolojik faktörleri çalışmanın merkezine koyarak, konuyla ilgili teorik ve uygulamalı bir analiz yapmayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda, birinci bölümde, öncelikle teorik olarak konuyla ilgili kavramsal çerçeveye ilişkin bir literatür taraması yapılarak, seçmen davranışı ile ilgili temel kavramlara ve seçmen davranışına ilişkin kuramsal modellere yer verilmiştir. Ayrıca, seçmen davranışı etkileyen genel faktörler sosyo-ekonomik, demografik, sosyo-kültürel ve siyasal faktörler olmak üzere üç ana başlık altında ele alınmıştır. Çalışmanın ikinci bölümü ise, seçmen davranışını etkileyen sosyo-psikolojik faktörler üzerine odaklanmaktadır. Çalışmanın uygulama kısmında, bahsi geçen faktörlerin seçmen davranışı üzerindeki etkisini tespit etmek üzere, Pamukkale Üniversitesi öğrencileri arasında bir anket çalışması yürütülmüştür. 410 katılımcıdan elde edilen anket bilgileri doğrultusunda, SPSS istatistiksel analiz programı kullanılarak kişisel bilgiler ve anket soruları ile ilgili tanımsal analizler yapılmış olup, akabinde ise anket soruları ile ilgili birtakım çapraz tablolar oluşturularak, son genel seçimlerde seçmen davranışını etkileyen sosyo-psikolojik faktörlere ilişkin yorumlar ve çıkarımlar yapılmıştır. ; The voting behavior has been an important subject for the researchers in the field of political science, and many research has been done on the subject so far as it is recognized among one of the essential forms of political participation and it is part of political behavior area. The importance given to the studies on this subject stem from the fact that voting behavior can explain political behavior and political participation. Voting behavior is a multidimensional concept, and it takes place under the influence of many factors. Socio-economic, demographic, socio-cultural, socio-psychological, and political factors affect the voting behavior either directly or indirectly. Therefore, this study aims to provide theoretical and practical analysis on the subject by placing the socio-psychological factors affecting the voting behavior at the center of the study. In this context, in the first chapter, firstly a theoretical review of the conceptual framework related to the subject is made, and the theoretical concepts related to the voter behavior and the basic concepts related to the voter behavior are given. However, the factors affecting the voting behavior are discussed under three main headings: socio-economic and demographic, socio-cultural, and political factors. The second chapter mainly focuses on the socio-psychological factors affecting the voting behavior. In the empirical part of the study, a survey was conducted among the students of Pamukkale University in order to determine the impact of these factors on voting behavior. According to the survey data obtained from 410 respondents, a descriptive analysis was made about the personal information and survey questions by using SPSS statistical analysis program, and afterward, with the help of some cross-tables related to the survey questions, comments and conclusions were made regarding the socio-psychological factors affected the voting behavior in the last general elections.
Cyprus dispute remains to be one of the crucial issues in Turkey's foreign policy. According to Lausanne Peace Treaty, Cyprus remained under British rule and Turkey has limited its interventions over the island during the following developments. After the WWII, when Britain launched decolonization and abandoned former colonies, a dispute over the status of Cyprus between Turkey and Greece has been prompted. After Britain announced its intention t leave the island, Turkey became more interested in island due to its historical, cultural, demographic, geographical and strategical ties. Cyprus Dispute took the lion's share of Democrat Party's agenda-setting process. In the given period, the fundamentals of a bi-national administrative system in Cyprus are established. At first, Turkey was in favor of status quo. If not possible, she proclaimed that the entire island must be ceded to its government. After 1955, the claims proposing the division of the island are articulated. Turkey which was bound to surrender Cyprus to Britain with the Lausanne Peace Treaty turned out to be one of the guarantees of the island. The article aims at investigating the Cyprus policy of Democrat Party through contemporary newspapers, along with leading studies over the issue and the secondary sources. ; Kıbrıs sorunu on yıllardır Türk dış politikasının temel problematik alanlarından birisini teşkil etmektedir. Lozan Barış Antlaşması'na göre Kıbrıs, İngiltere'nin hâkimiyetinde kalmış ve bu nedenle Türkiye daha sonraki vetirede Kıbrıs'a müdahale etmeyi düşünmemiştir. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, İngiltere'nin politikasını değiştirip hâkimiyetindeki topraklardan yavaş yavaş çekilmeye başlaması üzerine, Kıbrıs'ta Türkiye ve Yunanistan'ın da yer aldığı bir nüfuz mücadelesi başlamıştır. İngiltere'nin Adayı tahliye planı gündeme gelince Türkiye tarihsel, kültürel, demografik, coğrafi ve stratejik unsurların etkisi çerçevesinde Kıbrıs sorunuyla daha yakından ilgilenir hale gelmiştir. Demokrat Parti döneminin en önemli dış politika konularından birisi kuşkusuz Kıbrıs sorunudur. Söz konusu dönemde, Kıbrıs'ta iki toplumlu devlet yapısının temelleri atılmıştır. Türkiye öncelikle statükoyu devam ettirmek istemiştir. Bu olmazsa adanın tamamının kendisine verilmesi gerektiği görüşünü savunmuştur. 1955'ten sonra da Adanın taksimi tezi ön plana çıkmıştır. Özellikle Londra Konferansı sonrasında Türkiye Kıbrıs sorununda resmen taraf haline gelmiştir. Lozan Barış Anlaşması ile Kıbrıs'ı İngiltere'ye bırakmak zorunda kalan Türkiye'nin, Demokrat Parti'nin izlediği dış politika ile Kıbrıs'ta tekrar hak sahibi haline geldiği görülmüştür. Makalede dönemin gazete arşivinden ve dönemle ilgili belli başlı telif ve tetkik eserlerden yararlanarak Demokrat Parti iktidarının Kıbrıs politikası incelenecektir.
Bu tez Karacadağ Türkmen aşiretinin sosyo-kültürel yaşamı doğrultusunda arabuluculuk ve arabuluculukta dinin etkisini ortaya koyma amacıyla hazırlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda Şanlıurfa'nın Siverek ilçesine bağlı Karacadağ bölgesinde yer alan ve 58 köyden oluşan Karacadağ Türkmen Aşireti ele alınmaktadır. İki bölümden oluşan bu tezin birinci bölümünde aşiret, aksakallı (Risıpi) ve arabuluculuk kavramları üzerinde durulmakta ve Karacadağ ile Karacadağ Türkmen aşireti (Türkan, Tırkan Aşireti) hakkında genel bilgilere yer verilmektedir. Bunun yanı sıra araştırmanın amacına, kapsamına ve veri toplama tekniklerine bu bölümde yer verilmektedir. Tezin ikinci bölümünde ise arabuluculuk gerektiren sosyal sorunlar ve örnek olaylar yer almaktadır. İkinci bölümde arabuluculuk gerektiren sosyal sorunlar yedi başlık altında toplanmış olup, bu sosyal sorunlar yaşanan örnek olaylarla desteklenerek değerlendirilmektedir. Çalışmanın konusuyla ilgili yazılı kaynaklar çok sınırlı olması sebebiyle genel olarak sözlü kaynaklara başvurulmuştur. Karacadağ Türkmen Aşireti arabulucuları araştırmamıza önemli ölçüde kaynaklık etmiştir. Öncelikle bir ön hazırlık olarak aşiret içinde bilinen arabulucuların katıldığı sohbetlere katılım gerçekleştirilmiştir. Ardından ve ilerleyen süreçlerde aşirette arabuluculukta etkin olan arabulucularla (örneğin Hacı Hasan Kaya ve Hacı Abdülkerim İrim) yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Bölgede konuşulan dilin Kürtçe/Kurmançca olması, görüşmelerin çoğunun Kürtçe olarak icra edilmesini beraberinde getirmiştir ve görüşmelerde ses kaydı da kullanılmıştır. Bu ses kayıtları tekrar incelendikten sonra Türkçe çevirisiyle yazıya geçirilmiştir. v Aksakallılar arabuluculuğun işlevselliği adına önem taşırken aşiret içinde ve aşiretler arasında saygınlık kazanan şeyhler ve din adamları da bu işlevselliğin önemli bir parçası konumundadırlar. Bu doğrultuda arabuluculukta dinin etkisi bu sistemin işlevselliğinde büyük bir etkendir. Bu çalışmada bunlar dikkate alınarak şeyhlerin ve diğer din adamların hem katıldığı hem de katılmadığı örnek olaylar ele alınıp arabuluculuk ve arabuluculukta dinin etkisi ortaya konulacaktır. ; This thesis has been prepared in order to reveal the effect of religion in mediation and mediation in the direction of socio-cultural life of Karacadağ Turkmen tribe. In accordance with this purpose, Karacadağ Turkmen Tribe, consisting of 58 villages and located in the Karacadağ district of Şanlıurfa's Siverek district, was dealt with. This thesis consists of two parts. In the first chapter, the concepts of tribe, whitebearded (Risıpi) and mediation are emphasized and general information about karacadağ and Karacadağ Türkmen tribe (Türkan, Tırkan Aşireti) is mentioned. At the same time, the purpose, scope and data collection techniques of the research were included in this section. In the second part of the thesis, social problems and case examples that require mediation are included. In this section, social problems that require mediation are collected under seven headings and these social problems are supported by case studies. Most of the oral sources have been referred to in the light of the fact that the written sources about this work are very limited. The Karacadağ Türkmen tribe has been an important source of the research. First of all, as a preliminary preparation, participation in the conversations attended by known mediators in the tribe took place and in later stages structured interviews were carried out with mediators (eg Hacı Hasan Kaya and Hacı Abdülkerim İrim) who were active in tribal mediation. Since the language spoken in the region is Kurdish / Kurmanchi, most of the interviews were made in Kurdish and audio recordings were used in the talks. After reviewing these sound recordings, they were transcribed in Turkish. While the whitebearded are important to the functioning of the mediator, the sheikhs and clerics, who are respected in the tribe and among the tribes, are also an important part of this function. In this direction, the effect of religion on mediation is a great influence on the functionality of this system. In this study, these are taken into consideration and the different case studies on which the sheikhs and other religious men participated and disagreed were discussed and the effect of religion on mediation and mediation is revealed.
Heyet‐i Temsiliye'nin kurulma fikri, Haziran 1919'da yayımlanan Amasya Genelgesi ile ortaya çıkmıştır. Millî Mücadele'nin gerekçesi ve yönteminin belirlendiği bu genelgede yer alan: "milletin içinde bulunduğu durum ve şartların gereğini yerine getirmek ve haklarını gür sesle cihana duyurmak için her türlü baskı ve kontrolden uzak millî bir heyetin varlığı zaruridir" maddesi doğrudan Heyet‐i Temsiliye'nin kurulmasına yönelik bir çağrıdır. Heyet‐i Temsiliye bir siyasi teşekkül olarak Erzurum'da doğmuş daha sonra tüm yurdu kapsayan bir anlayışla varlığını devam ettirmiştir. Bu çalışmada Heyet‐i Temsiliye'nin siyasi kültür içerisindeki yeri, önemi ve faaliyetleri hakkında incelemeler yer alacaktır. Heyet‐i Temsiliye, bugün demokrasi anlayışımızın doğuşunda ve Cumhuriyet fikrinin beyinlerde yer etmesinde büyük bir öneme sahiptir. Zira daha Osmanlı Devleti yıkılmadan önce kurulan Heyet‐i Temsiliye çoğunluk esası içerisinde hareket etmiş ve alınan kararlarda demokrasi kültürüne sadık kalınacağına dair teminat vermiştir. Son tahlilde Heyet‐i Temsiliye, milletin temsilcisi konumunda, devlet teşkilatının özünü oluşturan kuruluşları yapılandırmak ve bu konsensüs içerisinde TBMM'nin açılmasını hazırlamak gibi önemli çalışmalar yapmış, Cumhuriyet kültürünün önemli bir mihenk taşı olarak tarihte yer etmiştir. ; The idea regarding the foundation of the Representative Committee was issued in Amasya Circular in June 1919. This circular coversthe reasons stating the requirements of the Independence War and its methods. The following item of this circular is directly about the foundation of The Repre‐ sentative Committee: "the existence of a national delegation away from all kinds of oppression and control, isessential to fulfill the current state of the nation and the necessity of the conditions and to announce their rights in a strong voice". The Representative Committeeemerged in Erzurum as a political organization and continued its existence with a mentality including the whole homeland. The position and importance of the Representative Committee in the political culture and its activi‐ ties are stated in this study. The Representative Committee is highly important for the emergence of today's democracy perception and penetrating the Republican idea to the minds. The Representati‐ ve Committee, founded beforethe collapse of the Ottoman Empire, kept on its activities based on the majority rule and declared its loyalty to the cultural democracy while making decisions As a result, the Representative Committee, as an agent of a nation, configured the institutionsthat build up the origin of the state organization and carried out therequired studies forthe establish‐ ment of the Great National Parliament of Turkey and placed as an important milestone of the Republican culture in the history.
Ülke imajı, devletler açısından büyük önem taşımaktadır. Devletler, ülkelerinin dünyada daha çok tanınması ve ülke imajlarının olumlu olması için çalışmalar yapmaktadır. Ülke imajları olumlu olan ülkeler uluslararası alanda söz sahibi olabilmekte, ayrıca önemli kazanımlar elde etmektedirler. Devletlerin ülke imajı çalışmalarında, Joseph Nye tarafından ortaya konan bir kavram olan yumuşak güç unsurlarından faydalandıkları görülmektedir. Bu unsurların başında da eğitim, spor ve televizyon gelmektedir. Uluslararası alanda ve kendi bölgesinde bir güç olmayı hedefleyen Türkiye'de bu yumuşak güç unsurlarını etkili olarak kullanmaya başlamıştır. Türkiye, eğitim alanına yaptığı yatırımlar ve geliştirdikleri eğitim programlarıyla eğitim alanında bir cazibe merkezi olmayı sürdürmeyi hedeflemektedir. Bu yönde önemli çalışmalar gerçekleştirmektedir. İnsanların tutum ve algılarını etkileyen bir diğer unsur olan televizyon yapımlarının da ülke imajında etkili bir rol oynadığı görülmektedir. Türk dizilerinin dünya da göstermiş olduğu başarı grafiği ve birçok ülkede izlenmesi, Türkiye'nin tanıtımında ve imajında önemli rol alabileceğini göstermektedir. Çalışmada hedef kitleye aktarılmak için kullanılan yumuşak güç değerlerine bütüncül olarak bakılmış ve bu gücün Türk dış politikasına destekleyici katkısı, aynı zamanda diğer ülke halklarında oluşturduğu algı incelenmiştir. Önce diplomasi kavramı, kültür diplomasisi ve araçları incelenmiş, sonra yumuşak güç uygulamalarının Türkiye'nin imajına somut etkileri belirtilmiştir. Kitle iletişim araçlarının toplumların kültürünü aktarmada ve ülke algısı oluşturmada etkili bir araç olduğu görülmektedir. Nitekim çalışmada da vurgulandığı gibi Türk dizilerini izleyenlerin Türk kültürü hakkında bilgi sahibi olduğu, kendi kültürel değerleri ile arasında karşılaştırma yaptığı açıkça ifade edilmektedir. Türk dizilerinin yüksek oranda izleniyor oluşu Türkiye ve Türkler hakkında daha olumlu düşüncelerin oluşmasına katkı sağlamaktadır. Dört bölümden oluşan bu çalışmada karma araştırma yöntemi kullanılmış, bilimsel makaleler, raporlar, yapılan anket sorularına verilen cevaplar incelenmiş, değerlendirilmiştir. ; Country image is of great importance for states. States are working to make their countries more known in the world and to have a positive country image. Countries with positive country images can have a say in the international arena, and also gain significant gains. It is seen that states benefit from soft power elements, a concept introduced by Joseph Nye, in their country image studies. The most important the beginning of these elements are education, sports and television. Aiming to be a power in the international arena and in its own region, Turkey has started to use these soft power elements effectively. Turkey aims to continue to be a center of attraction in the field of education with its investments in the field of education and the training programs it has developed. It carries out important work in this direction. It is seen that television productions, which are another factor affecting people's attitudes and perceptions, also play an effective role in the image of the country. The success graph of Turkish TV series in the world and the fact that they are watched in many countries show that they can play an important role in the promotion and image of Turkey. In the study, the soft power values used to be transferred to the target audience were looked at holistically and the supportive contribution of this power to the Turkish foreign policy, as well as the perception it created in the peoples of other countries were examined. First, the concept of diplomacy, cultural diplomacy and its tools were examined, then the concrete effects of soft power practices on Turkey's image were stated. It is seen that mass media is an effective tool in conveying the culture of societies and creating a perception of country. As a matter of fact, as emphasized in the study, it is clearly stated that those who watch Turkish TV series have knowledge about Turkish culture and make comparisons with their own cultural values. The fact that Turkish TV series are watched at a high rate contributes to the formation of more positive thoughts about Turkey and Turks. In this study, which consists of four parts, mixed research method was used, scientific articles, reports, answers given to the survey questions were examined and evaluated.
06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Uluslararası ilişkilerde temel aktörlerin davranışlarını açıklamak için birçok teori geliştirilmiştir. Özellikle Soğuk Savaş sonrası dönemde bu aktörlerin davranışlarını açıklamada kültürel unsurlara giderek daha fazla önem verilmiştir. Bu doğrultuda güvenlik çalışmalarında önemli bir yere sahip olan stratejik kültür devletlerin dış politika tercihlerini ve karar alma süreçlerini şekillendiren kültürel unsurları, kimliği, norm ve mitlerin oluşumunu ve etkilerini ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. Bu çalışma, İran'ın devrim sonrası dönemde sergilediği güvenlik ve dış politika yaklaşımını stratejik kültür bağlamında ele almakta ve İran'ın stratejik kültürünün dış politikaya yansımasını incelemektedir. Dünya siyasetinde gerek söylemleri gerek eylemleri ile sıkça tartışma konusu olan İran'ın davranışları Alastair I. Johnston'un kavramsallaştırdığı stratejik kültür çerçevesinde analiz edilmektedir. Buna göre çalışmada başlıca araştırma sorular şunlardır: a) İran İslam Cumhuriyeti'nin kurulduğu günden bu yana tutarlı bir stratejik kültürü var mıdır? Evet ise, bu stratejik kültürün temel özellikleri nelerdir? b) İran'ın stratejik kültürü dış politika kararlarını ve davranışlarını etkilemekte midir? c)Evet ise, İran'ın stratejik kültürünün dış politika davranışı üzerindeki etkisi hangi örnek olay veya eylemlere yansımaktadır? Alaistair Johnston'un kavramsallaştırmasında stratejik kültür devletleri başlıca üç kategoride değerlendirmektedir; uzlaşmacı, savunmacı ve saldırgan. Yukarıdaki sorular ve bulgular ışığında bu çalışma İran'ın temelde savunmacı bir devlet olduğunu ileri sürmektedir. İran'ın savunmacı bir anlayışı benimsemesinin temelinde etrafının sürekli düşmanlarla çevrili olduğu algısı vardır. İranlı karar alıcıların zihinsel arka planında yatan bu düşünce dış politika seçeneklerini daraltmış ve güvenlik eksenli bir tutum sergilenmesi sonucunu beraberinde getirmiştir. Bu stratejik düşüncenin doğal sonucu olarak İran'ın dış politikada alanı daralmış ve bu alanda en belirgin araç olarak caydırıcılık stratejisi yer almıştır. Stratejik kültürün operasyonel kısmını oluşturan bölümde ise İran'ın stratejik kültürünün davranış üzerindeki etkisi İran-Irak Savaşı üzerinde test edilmektedir. ; Several theories have been developed to explain the behavior of key actors in international relations. Especially in the post-Cold War period, cultural elements are given more importance in explaining the behaviors of these actors. In this direction, the strategic culture, which has an important place in security studies, aims to reveal the cultural elements, identity, formation and effects of the norms and myths that shape the foreign policy preferences and decision-making processes of the states. This study examines Iran's security and foreign policy approach in the post-revolutionary era in the context of strategic culture and investigates the reflection of Iran's strategic culture on foreign policy. The behavior of Iran, which is a subject of frequent debates in world politics with its rhetoric and actions, is analyzed within the framework of strategic culture that Alastair I. Johnston conceptualizes. Accordingly, the main research questions in the study are: a) Does the Islamic Republic of Iran have a consistent strategic culture since its inception? If yes, what are the main characteristics of this strategic culture? b) Does Iran's strategic culture influence foreign policy decisions and behaviors of Iran? c) If yes, In which case events or actions does Iran's strategic culture influence its foreign policy behavior? In the conceptualization of Alaistair Johnston, strategic culture evaluates states in three main categories; accommodationist, defensive and offensive. In the light of the above questions and findings, this study suggests that Iran is essentially a defensive state. On the basis of Iran adopting a defensive understanding, there is a perception that its environment is constantly surrounded by enemies. This idea, which lies in the mental background of Iranian decision makers, narrowed its foreign policy options and the result of a security-oriented attitude has brought along. As a natural consequence of this strategic thinking, Iran's foreign policy has narrowed and a deterrence strategy has been the most prominent tool in this field. In the section that constitutes the operational part of the strategic culture, the influence of Iran's strategic culture on behavior is tested on the Iran-Iraq War.
Osmanlı Dönemi'ne kadar dayanan sivilleşme süreci Türkiye Cumhuriyeti döneminde ve günümüzde de halen devam etmektedir. Sivilleşmeyi bir süreç olarak değerlendirdiğimizde, Türkiye Cumhuriyeti döneminde darbelerden kaynaklanan dönemsel kesintilerin olduğunu gözlemlemek mümkündür. Sivil toplumun yapı taşı niteliğinde olan sivil toplum kuruluşlarının gelişmişliği sivil toplumun da gelişmesine katkı sağlayarak sivilleşme sürecinin hızlanmasına sebep olmaktadır. Batı'da doğru şekilde uygulanarak nitelikli sosyal politikaların oluşmasını sağlayan sivil toplum, günümüzde Türkiye'de nitelikli gelişmişlik seviyesinde değildir. Sivil toplum kuruluşlarından biri olan sendikaların sivilleşme sürecine katkı sağlama noktasında önemli etkileri olmaktadır. Bir ülkede nitelikli işgücünü oluşturan ve çalışmakta olan kesimin korunması gereken sosyal, ekonomik, toplumsal ve hukuki haklarını temsilen bir tüzel tüzel kişilik olarak kurulan sendikaların, çalışanların hak ve menfaatlerine hizmet etme noktasında önemli işlevleri mevcuttur. Sendikaların Türkiye'de sivilleşme üzerinde etkilerinin incelendiği çalışmada işçi sendikacılığı ile kamu görevlileri sendikacılığı arasında hukuki zeminde başlayan bir farklılık olduğu gözlemlenmiştir. Bu gözlem üzerine üç farklı sendika konfederasyonu genel başkanları ile yapılan mülakatlar analiz edilerek sivilleşme nasıl katkı sağlanabileceği noktasında çıkarımlar yapılmaya çalışılmıştır. Sivil toplum bilincinin toplumun tabanının tamamına yayılması ile gerçekleşecek olan sivilleşmenin; sosyal, ekonomik, kültürel, hukuki ve siyasi kalkınmayı da beraberinde getireceği öngörülerek, sivil toplum bilincinin oluşarak tüm topluma yayılmasının gerekliliği ortaya koyulmaktadır. --- The civilianization process that dates back to the Ottoman period continued in the first period of theRepublic of Turkey and is also still continuing today. When the civilianization process of evaluation,stemming from the coup is possible to observe that there are periodic interruptions in the period of theRepublic of Turkey. The development of non-governmental organizations, which are the buildingblocks of civil society, contributes to the development of civil society and accelerates the civilizationprocess. Civil society, which ensure that quality social policies applied correctly in the West, is not thelevel of quality development in today in Turkey. Unions, which are one of the non-governmentalorganizations, have an important effect in contributing to the civilization process. Unions, which areestablished as a legal entity representing the social, economic, social and legal rights of the workingsegment, which constitute the qualified workforce in a country and need to be protected, haveimportant functions in serving the rights and interests of the employees. In studies where the effects ofunions in Turkey on demilitarization, it was observed that the legal basis for starting a differencebetween public officials and the labor unionism. Upon this observation, interviews with three differentunion confederations were analyzed and inferences were made on how to contribute todemilitarization. It reveals the necessity of the civil society to be realized with the dissemination of thecivil society consciousness to the whole base of the society, which will bring social, economic,cultural, legal and political development with it, creating the awareness of civil society and spreadingit to the whole society.
