Suchergebnisse

Bu araştırmanın amacı, gelişmekte olan bir ekonomi olarak Türkiye'ye yönelik ve gelişmiş bir ekonomi olarak Almanya'ya yönelik doğrudan yabancı yatırımlardaki yabancı sahiplik yoğunluğu, ev sahibi ülke ve kaynak ülkelerin ticaret hayatı ile ve yatırım çeken şirketler ile ilgili hangi faktörlerin etkisi altında değişmektedir? sorusuna cevap bulmaktır. Araştırmada çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmaktadır. Teorik alan yazında sahiplik stratejisinin oluşturulması ile ilgili on yaklaşım mevcuttur. Araştırma sonucunda her iki ülke için yabancı sahiplik yoğunluğunu açıklayan faktörlerin ortaya konulmasında "işlem maliyeti yaklaşımı"nın geçerli olduğu bulunmuştur. Bu yaklaşımdan başka Türkiye'ye yönelik yatırımlarda sahiplik yoğunluğunun açıklanmasında "pazarlık gücü yaklaşımı"nın, Almanya'ya yönelik yatırımlarda "örgütsel yeterlilikler" yaklaşımının geçerli olduğu bulunmuştur ; The aim of this study is to find answers to the following research questions: which business-life and firm-unique factors have influences over foreign ownership concentration of inward FDI's to Turkey as a developing country, and to Germany as a developed country? Multiple linear regression analysis method is used in this study. There are ten approaches about building ownership strategy in theoretical literature. Results of this research are as follows: "transaction cost approach" is valid for explaining foreign ownership concentration for both countries. Other than that, "bargaining power approach" is applicable to explain foreign ownership concentration of investments to Turkey, whereas "organizational competences approach" is applicable to explain foreign ownership concentration of investments to Germany

Yüksek Lisans Tezi ; Bu çalışmada, ulusal otomobil envanterimizin çevreye ve insana olan direkt ve endirekt zararları tanımlanmış ve envanter çeşitli niteliklerine göre kümelendirilmiş, daha sonra bu kümeler doğaya ve insana verdiği zararın seviyesine göre sınıflandırılmıştır. Sonraki aşamada, tüm ulusal otomobil envanterinin verdiği toplam zararın yaklaşık yarısını oluşturduğu tahmin edilen en tehlikeli küme tahmin edilmiştir. Bu bağlamda, kamusal politika enstrümanları incelenmiş, bu enstrümanlara bağlı senaryolar oluşturulmuştur. Senaryoların bu söz konusu tehlikeli kümeler üzerindeki karar verme ve politik etkileri, evrimsel oyun teorisi yaklaşımıyla analiz edilmiştir. ; In this study, direct and indirect damages of the national automobile inventory on the community and nature are defined and inventory is clustered according to various qualifications. Then in first stage, these clusters are classified based on the level of damage given to the community. In the second stage of the classification, the most dangerous cluster estimated to constitute about half of the total damage caused by the national automobile inventory was estimated. In this context, public policy instruments were examined and scenarios composed which are based on these instruments. The political effects of the scenarios on the dangerous cluster is analysed and estimated by using evolutionary game theory approach.

İslamcılık ve demokrasi arasındaki ilişki, İslamcılığın 150 yıllık tarihi boyunca çeşitli biçimlerde gelişmiştir. Aslında İslamcılık dendiğinde tekil bir hareket söz konusu değildir. Türkiye'de İslamcılığın genel olarak beş farklı döneminde söz edilebilir. Dönemlere göre farklı nitelikler arz eden İslamcılık, 1970 sonrasında önemli bir değişim geçirmiş ve önceki dönemlerden siyasallık vurgusu ile ayrışmıştır. Yaşanan bu değişim, İslamcılığın tarihsel sürecinde ele aldığı pek çok konuya da farklı bir bakış açısı getirmiştir. Devlet, toplum, ekonomi, siyaset vs. pek çok konu, 1970 sonrasında oldukça farklı bir çerçevede değerlendirilmiştir. Demokrasi konusu bu süreçte önceki İslamcılardan farklı bir çerçevede ele alınmış ve demokratik yönetimler, Allah'ın egemenliğini insana veren bir şirk rejimleri olarak tanımlamaya başlanmıştır. Ancak süreç içerisinde demokrasiye ilişkin bakış açısı değişmeye başlamıştır. Bugün İslamcıların demokrasiye bakışlarında önemli bir değişim söz konusudur. 1997 de gerçekleşen 28 Şubat darbesi ve akabinde Adalet ve Kalkınma Partisi'nin iktidara gelmesi, İslamcılar ile demokrasi arasında sıcak bir ilişkinin kurulmasına sebep olmuş ve bugün İslamcılar adeta demokrasiyi sahiplenmeye başlamışlardır. Bu noktada çalışma, yaşanan bu büyük değişimi anlamaya ve bu değişime neden olan faktörleri irdelemeyi hedeflemektedir. Görülen en büyük değişim ise demokrasiyi anlama biçiminde yatmaktadır. İslamcılar, demokrasi konusunu iki biçimde algılamıştır: Birincisi bir rejim olarak demokrasi, ikincisi ise bir yönetim mekanizması olarak demokrasi. Yaşanan bu algı değişimi, İslamcıların demokrasiyle kurduğu ilişkinin bugünkü noktaya gelmesini anlaşılabilir kılmaktadır ; The relation between Islamism and democracy has improved various forms since 150 years. Indeed, there is no unique Islamism or Islamist movement. Many different movements from each other define under the concept of Islamism. Islamism in Turkey can separate five periods in general. The first period is the late Ottoman era: between 1850 and 1924. This period also called Ottoman's Islamism. The second period starts with the foundation of Republic of Turkey and finishes in 1950. We can say for this period that interregnum of Islamism. The third period of Islamism in Turkey is the years between 1950 and 1970. In these years, Islamism had owned rightist, statist, and nationalist reflexes. The fourth period of Islamism is the years between 1970 and 1997. This period's Islamism can be named pure Islamism or political Islamism and thus it has a powerful political emphasis. The fifth and last period of Islamism has started with the February 28 coup in 1997 and it still goes on. Islamism, exhibiting different characteristics according to the period, has undergone significant changes after 1970. Different from its previous period, Islamism has turned into a movement highlighting tawhid and emphasizing political dimensions. This changing started along with translating some texts from Islamic movements' and their leaders in other countries like Egypt and Pakistan to Turkish in 1960s and 1970s. Islamists has brought different perspectives in a lot of topics such as state, society, economy, politics etc. These issues have been evaluated in a quite different context of post-1970. For instance, the perception of state has undergone a radically change during this period. Previous Islamists was owned the state. But for the latter Islamist, state is defined as a disbelievers (kafir) formation which should be islamization. An Islamic state definition is made and it was described in detail that how it should be. With state issues, democracy issues also were discussed in a different context from the previous Islamists in the process and democratic governments have begun to describe as a shirk regime (polytheism) that the sovereignty belongs to Allah gives people. But the outlook for democracy has started to change in the process. In fact, discussions about democracy between Islamists have shaped in two different definitions. The first group's definition of democracy is a way of life or an ideology or a philosophy of life. The Group who see democracy as incompatible with Islam prefers this definitions. The second definition is that democracy is a management mechanism independent from ideology. According to this approach, democracy is a tool that can be used as a means to an Islamic government. Especially after 1980s, this second definition related to democracy began to embrace in Islamists. In fact, democracy is quite a controversial issue in itself. There is no only one definition of democracy. If we seek the literature of democracy, we can see a lot of its definitions, models and applications. Moreover, current The relation between Islamism and democracy has improved various forms since 150 years. Indeed, there is no unique Islamism or Islamist movement. Many different movements from each other define under the concept of Islamism. Islamism in Turkey can separate five periods in general. The first period is the late Ottoman era: between 1850 and 1924. This period also called Ottoman's Islamism. The second period starts with the foundation of Republic of Turkey and finishes in 1950. We can say for this period that interregnum of Islamism. The third period of Islamism in Turkey is the years between 1950 and 1970. In these years, Islamism had owned rightist, statist, and nationalist reflexes. The fourth period of Islamism is the years between 1970 and 1997. This period's Islamism can be named pure Islamism or political Islamism and thus it has a powerful political emphasis. The fifth and last period of Islamism has started with the February 28 coup in 1997 and it still goes on. Islamism, exhibiting different characteristics according to the period, has undergone significant changes after 1970. Different from its previous period, Islamism has turned into a movement highlighting tawhid and emphasizing political dimensions. This changing started along with translating some texts from Islamic movements' and their leaders in other countries like Egypt and Pakistan to Turkish in 1960s and 1970s. Islamists has brought different perspectives in a lot of topics such as state, society, economy, politics etc. These issues have been evaluated in a quite different context of post-1970. For instance, the perception of state has undergone a radically change during this period. Previous Islamists was owned the state. But for the latter Islamist, state is defined as a disbelievers (kafir) formation which should be islamization. An Islamic state definition is made and it was described in detail that how it should be. With state issues, democracy issues also were discussed in a different context from the previous Islamists in the process and democratic governments have begun to describe as a shirk regime (polytheism) that the sovereignty belongs to Allah gives people. But the outlook for democracy has started to change in the process. In fact, discussions about democracy between Islamists have shaped in two different definitions. The first group's definition of democracy is a way of life or an ideology or a philosophy of life. The Group who see democracy as incompatible with Islam prefers this definitions. The second definition is that democracy is a management mechanism independent from ideology. According to this approach, democracy is a tool that can be used as a means to an Islamic government. Especially after 1980s, this second definition related to democracy began to embrace in Islamists. In fact, democracy is quite a controversial issue in itself. There is no only one definition of democracy. If we seek the literature of democracy, we can see a lot of its definitions, models and applications. Moreover, current The relation between Islamism and democracy has improved various forms since 150 years. Indeed, there is no unique Islamism or Islamist movement. Many different movements from each other define under the concept of Islamism. Islamism in Turkey can separate five periods in general. The first period is the late Ottoman era: between 1850 and 1924. This period also called Ottoman's Islamism. The second period starts with the foundation of Republic of Turkey and finishes in 1950. We can say for this period that interregnum of Islamism. The third period of Islamism in Turkey is the years between 1950 and 1970. In these years, Islamism had owned rightist, statist, and nationalist reflexes. The fourth period of Islamism is the years between 1970 and 1997. This period's Islamism can be named pure Islamism or political Islamism and thus it has a powerful political emphasis. The fifth and last period of Islamism has started with the February 28 coup in 1997 and it still goes on. Islamism, exhibiting different characteristics according to the period, has undergone significant changes after 1970. Different from its previous period, Islamism has turned into a movement highlighting tawhid and emphasizing political dimensions. This changing started along with translating some texts from Islamic movements' and their leaders in other countries like Egypt and Pakistan to Turkish in 1960s and 1970s. Islamists has brought different perspectives in a lot of topics such as state, society, economy, politics etc. These issues have been evaluated in a quite different context of post-1970. For instance, the perception of state has undergone a radically change during this period. Previous Islamists was owned the state. But for the latter Islamist, state is defined as a disbelievers (kafir) formation which should be islamization. An Islamic state definition is made and it was described in detail that how it should be. With state issues, democracy issues also were discussed in a different context from the previous Islamists in the process and democratic governments have begun to describe as a shirk regime (polytheism) that the sovereignty belongs to Allah gives people. But the outlook for democracy has started to change in the process. In fact, discussions about democracy between Islamists have shaped in two different definitions. The first group's definition of democracy is a way of life or an ideology or a philosophy of life. The Group who see democracy as incompatible with Islam prefers this definitions. The second definition is that democracy is a management mechanism independent from ideology. According to this approach, democracy is a tool that can be used as a means to an Islamic government. Especially after 1980s, this second definition related to democracy began to embrace in Islamists. In fact, democracy is quite a controversial issue in itself. There is no only one definition of democracy. If we seek the literature of democracy, we can see a lot of its definitions, models and applications. Moreover, current The relation between Islamism and democracy has improved various forms since 150 years. Indeed, there is no unique Islamism or Islamist movement. Many different movements from each other define under the concept of Islamism. Islamism in Turkey can separate five periods in general. The first period is the late Ottoman era: between 1850 and 1924. This period also called Ottoman's Islamism. The second period starts with the foundation of Republic of Turkey and finishes in 1950. We can say for this period that interregnum of Islamism. The third period of Islamism in Turkey is the years between 1950 and 1970. In these years, Islamism had owned rightist, statist, and nationalist reflexes. The fourth period of Islamism is the years between 1970 and 1997. This period's Islamism can be named pure Islamism or political Islamism and thus it has a powerful political emphasis. The fifth and last period of Islamism has started with the February 28 coup in 1997 and it still goes on. Islamism, exhibiting different characteristics according to the period, has undergone significant changes after 1970. Different from its previous period, Islamism has turned into a movement highlighting tawhid and emphasizing political dimensions. This changing started along with translating some texts from Islamic movements' and their leaders in other countries like Egypt and Pakistan to Turkish in 1960s and 1970s. Islamists has brought different perspectives in a lot of topics such as state, society, economy, politics etc. These issues have been evaluated in a quite different context of post-1970. For instance, the perception of state has undergone a radically change during this period. Previous Islamists was owned the state. But for the latter Islamist, state is defined as a disbelievers (kafir) formation which should be islamization. An Islamic state definition is made and it was described in detail that how it should be. With state issues, democracy issues also were discussed in a different context from the previous Islamists in the process and democratic governments have begun to describe as a shirk regime (polytheism) that the sovereignty belongs to Allah gives people. But the outlook for democracy has started to change in the process. In fact, discussions about democracy between Islamists have shaped in two different definitions. The first group's definition of democracy is a way of life or an ideology or a philosophy of life. The Group who see democracy as incompatible with Islam prefers this definitions. The second definition is that democracy is a management mechanism independent from ideology. According to this approach, democracy is a tool that can be used as a means to an Islamic government. Especially after 1980s, this second definition related to democracy began to embrace in Islamists. In fact, democracy is quite a controversial issue in itself. There is no only one definition of democracy. If we seek the literature of democracy, we can see a lot of its definitions, models and applications. Moreover, current practices related to democracy have criticized and it has found a widespread debate in the search for new models recently. But for Islamists, these broad debates about democracy literature have taken into brackets and neglected. They have been moving out only these two definitions of democracy. The Islamists view for democracy can be summarized in three manners from the 1970s until today. On first manner, democracy takes away the sovereignty of God and gives to human. For Islam, this means polytheism that is, to ascribe partners to Allah. So, from this perspective, democracy is full of opposite of Islam and a Muslim cannot give confirmation to democracy. The Second manner refers to a point of view not as hard as the previous approach to democracy. They do not believe in democracy as a principle or as an ideal form of government. But they think that democracy is a tool for reaching the ideal form of Islamic rule. The third approach is ownership of democracy but this situation doesn't reflect to Islamist discourse clearly. This discourse of democracy has constituted after February 28 process to struggle for existence. Today, there is a significant change the perception of democracy in Islamists. February 28 coup and the subsequently coming to power of the Justice and Development Party led to the establishment of a warm relationship between democracy and Islamists. Islamists have begun to embrace nearly democracy today. After the coup of February 28, democracy has been an existential ground for Islamists. From this point, the coup did not reduce the belief in democracy for Islamist; on the contrary, it increased. However, this ownership to democracy begun to bring some important problems for Islamist. Islamists have begun to lose their very lively thought climate especially in 1990s and they have faced with the danger of losing their claims to offer an alternative from their original source. At this point, the article aims to understand chancing in Islamists in particular of democracy. it appears that the biggest change lies on to understand of democracy.

Mass media; ownership; Turkey; press; history; 20th century

Çalışma devletin rolüne ilişkin tutumlardaki farklılıkları ülkeler arasındakarşılaştırmayı ve bireysel düzeyde yeniden dağılım ve kamu mülkiyetinedair tercihlerin belirleyicilerini, WVS ve EVS verilerine dayanarak,Orta Asya Ülkeleri ve Türkiye için karşılaştırmalı olarak analiz etmeyiamaçlamıştır. Ülkeler arasında karşılaştırma zaman boyutunda devletinrolü lehine eğilimin birçok ülke grubunda arttığını göstermektedir. Birdiğer önemli olgu devlet-piyasa karşıtlığı çerçevesindeki tutumlarınülkelerin gelir seviyesi ile de ilişkili olduğudur. Yeniden dağılım yanlısıtutum kişibaşı gelirle pozitif, kamu mülkiyeti, devlet sorumluluğu yanlısıgörüşlerin negatif birlikteliğe sahip bulunmuştur. Ülke içinde tutumlardahomojenlik ülkede kişibaşı gelir yükselirken artmaktadır. Orta AsyaÜlkeleri ve Türkiye'de yeniden dağılım ve kamu mülkiyetine ilişkingörüşlerin bireysel düzeyde belirleyicileri, tüm örneklem için ve ayrı ayrıülke örneklemleri için regresyonlar aracılığıyla analiz edilmiştir. Sonuçlardemografik karakteristiklerin yanı sıra, gelirin, sübjektif refahın, güvenin,siyasal görüşlerin ve dindarlığın devletin rolüne ilişkin tercihlerin önemlibelirleyicileri olduğunu göstermiştir. Ancak bu değişkenlerin önemiülkeler arasında farklıdır. ; The paper studies the differences in attitudes toward the role of thestate among the countries and addresses empirically determinants ofpersonal preferences on redistribution and public ownership of firms inCentral Asia Countries and Turkey. In the study, we employed the databy World Value Survey (WVS) and European Value Survey (EVS). Thecomparison at country level indicates that pro-government preferencesincrease in the most of the countries by the time. Another fact is thatthe average of individualistic/collectivist attitudes is correlated with theper capita income level of countries. Attitudes favor of redistributionare positively correlated with per capita GDP, while attitudes favorpublic ownership and government responsibility are negativelycorrelated with it. Moreover, the homogeneity of citizens' views ina country is positively associated with the country's income level.We analyzed the individual-level determinants of the preferences onredistribution and ownership in Central Asian Countries and Turkey byboth the country-level samples and a combined sample of mentionedcountries. Results reveal the evidences on significance of income level,subjective wellbeing (happiness and life satisfaction), generalized trust,confidence on government and private sector firms, political views andreligiousness in order to determine the preferences on redistributionand ownership, along with demographic characteristics such as gender,age. However, the significance and magnitude of coefficients vary tocountry sample.orld Value Survey (WVS) ? European Value Survey (EVS).

WOS: 000492390900004 ; Çalışma devletin rolüne ilişkin tutumlardaki farklılıkları ülkeler arasında karşılaştırmayı ve bireysel düzeyde yeniden dağılım ve kamu mülkiyetine dair tercihlerin belirleyicilerini, WVS ve EVS verilerine dayanarak, Orta Asya Ülkeleri ve Türkiye için karşılaştırmalı olarak analiz etmeyi amaçlamıştır. Ülkeler arasında karşılaştırma zaman boyutunda devletin rolü lehine eğilimin birçok ülke grubunda arttığını göstermektedir. Bir diğer önemli olgu devlet-piyasa karşıtlığı çerçevesindeki tutumların ülkelerin gelir seviyesi ile de ilişkili olduğudur. Yeniden dağılım yanlısı tutum kişibaşı gelirle pozitif, kamu mülkiyeti, devlet sorumluluğu yanlısı görüşlerin negatif birlikteliğe sahip bulunmuştur. Ülke içinde tutumlarda homojenlik ülkede kişibaşı gelir yükselirken artmaktadır. Orta Asya Ülkeleri ve Türkiye'de yeniden dağılım ve kamu mülkiyetine ilişkin görüşlerin bireysel düzeyde belirleyicileri, tüm örneklem için ve ayrı ayrı ülke örneklemleri için regresyonlar aracılığıyla analiz edilmiştir. Sonuçlar demografik karakteristiklerin yanı sıra, gelirin, sübjektif refahın, güvenin, siyasal görüşlerin ve dindarlığın devletin rolüne ilişkin tercihlerin önemli belirleyicileri olduğunu göstermiştir. Ancak bu değişkenlerin önemi ülkeler arasında farklıdır. ; The paper studies the differences in attitudes toward the role of the state among the countries and addresses empirically determinants of personal preferences on redistribution and public ownership of firms in Central Asia Countries and Turkey. In the study, we employed the data by World Value Survey (WVS) and European Value Survey (EVS). The comparison at country level indicates that pro-government preferences increase in the most of the countries by the time. Another fact is that the average of individualistic/collectivist attitudes is correlated with the per capita income level of countries. Attitudes favor of redistribution are positively correlated with per capita GDP, while attitudes favor public ownership and government responsibility are negatively correlated with it. Moreover, the homogeneity of citizens' views in a country is positively associated with the country's income level. We analyzed the individual-level determinants of the preferences on redistribution and ownership in Central Asian Countries and Turkey by both the country-level samples and a combined sample of mentioned countries. Results reveal the evidences on significance of income level, subjective wellbeing (happiness and life satisfaction), generalized trust, confidence on government and private sector firms, political views and religiousness in order to determine the preferences on redistribution and ownership, along with demographic characteristics such as gender, age. However, the significance and magnitude of coefficients vary to country sample.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Nepotizm konusu günümüzün en önemli problemlerinden biri olmaya başlamıştır. Tüm örgütlerde görülebilen nepotizm algısı gündemdeki yerini korumakta ve örgütsel unsurları direkt olarak etkilemektedir. Nepotizm algısıyla beraber örgütlerde çalışanların psikolojik sahiplenme ve örgütsel güven seviyeleri ne ölçüde değişiyor ve nepotizm bu kavramları nasıl etkiliyor araştırılmaya çalışılmıştır. Konunun özgün değerine bakıldığında ise nepotizm son zamanlarda üzerinde çok çalışılan bir konu olmasına rağmen psikolojik sahiplenme ve örgütsel güven unsuru gibi konularla olan ilişkisi üzerinde pek durulmadığı yerli literatürde çalışmaların oldukça kısıtlı olduğu gözlenmiş o yüzden bu konunun literatürdeki eksikliği doldurması hedeflenmektedir. Araştırmada; nepotizmin örgütler üzerindeki etkisini ortaya koyma, bu etkileri ortaya koyarken örgütsel unsular ile nepotizm arasındaki ilişkiyi açıklamaya çalışılmıştır. İlişkiler açıklanırken psikolojik sahiplenme ve nepotizm arasındaki ilişki de örgütsel güvenin aracılık rolü üzerinde durulmuş. Bu kapsamda İstanbul da faaliyet gösteren banka çalışanlarından 428 kişiye anket çalışması uygulanmış elde edilen veriler istatiksel olarak analiz edilmiştir. Veriler betimleyici istatistikler "Korelasyon Testi", " Hayes Process Model ve Sobel Testi", "t- Testi" ve "One – Way ANOVA Testi" kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular, değişkenler arasında ilişki olduğunu göstermiştir. Bu ilişkide örgütsel nepotizme maruz kalan banka çalışanlarının örgütsel güven ve psikolojik sahiplenme düzeylerinde azalma meydana geldiği tespit edilmiştir. Örgütsel güvenin aracılık etkisine bakıldığında ise örgütsel nepotizm ve psikolojik sahiplenme ilişkisi içerisinde örgütsel güvenin kısmı aracı olduğu ortaya konmuştur. Ayrıca banka çalışanlarının örgütsel nepotizm ve örgütsel güven algılarının üst düzey yöneticilerden işe başlamadan önce tanışıklık\ arkadaşlık bağı olup olmamasına ilişkin anlamlı bir farklılık gösterdiği de tespit edilmiştir. ; Nepotism has become one of the most important problems of our time. The perception of nepotism, which can be seen in all organizations, maintains its place in the agenda and directly affects the organizational elements. To what extent psychological ownership and organizational trust of the employees in the organizations are changing and how nepotism affects these concepts are being studied.Although nepotism is a subject that has been studied a lot in recent times, it has been observed that the studies on the subject of psychological ownership and organizational trust are not taken into consideration. This constitutes the original value of our study. In this study the effects of nepotism on organizations have been studied. As we tried to show the effects of nepotism on organizations, the relationship between organizationl elements and nepotism has been tried to be explained. The mediation effect of organizationl trust has been brought to the forefront with regards to the relation between psychological ownership and nepotism. In this context, 428 employees from banks in Istanbul were surveyed and the data were analyzed statistically. The data were analyzed using descriptive statistics, Correlation Test Hayes Process Model and Sobel Test, t-Test "and" One-Way ANOVA Test. The results showed a correlation between the variables. In this relationship, it has been determined that the level of organizational trust and psychological ownership of bank employees exposed to organizational nepotism has decreased. When the mediation effect of organizational trust is examined, it is revealed that organizational trust is partial mediator in the relationship between organizational nepotism and psychological ownership. In addition, it was also determined that the organizational nepotism and organizational trust perceptions of the bank employees before starting to their jobs showed a significant difference in terms of having a friendship bond with the senior executives.

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Ana Bilim Dalı ; Türkiye'de orman işletmeciliği Tanzimat döneminden sonra başlamıştır. Bu tezin amacı orman işletmeciliğinin tarihsel gelişim sürecini, Devlet orman işletmelerinin kuruluşunu ve orman ürünleri ticaretini incelemektir. Orman işletmeciliğinin önemli tartışma konularından biri Devlet eliyle ormanların işletilmesidir. Bu çalışmada orman işletmeciliğinin ve Devlet orman işletmelerinin hukuksal altyapısı ve orman ürünleri ticareti incelenmiştir. Türkiye ormanları yaklaşık seksen yıllık bir dönemde özel kişi ve kuruluşlarca işletilmiştir. Ancak bu uygulama Türkiye ormanlarının tahribine, orman ekosisteminin bozulmasına neden olmuştur. Türkiye'de Devlet orman işletmeciliğine geçişin birçok nedeni mevcuttur. Bunlardan en önemlisi ormanlardan aşırı faydalanmadır. Diğer bir önemli neden ise ormanların mülkiyetinin Devlete ait olmasıdır. Osmanlı İmparatorluğu tarımsal ekonomiye dayalı bir Devlet olarak gelişti ve genişledi. Devletin ekonomik gücü elinde tutabilmesi için de tarımsal üretimi kontrol etmesi gerekiyordu. Osmanlı İmparatorluğu bu gücü, toprak mülkiyetine sahip olmakla elde ediyordu. Devlet orman işletmeciliğine geçişin diğer bir nedeni de özel kişi ve kuruluşlar aracılığıyla ormanlardan elde edilen gelirlerin yetersizliğidir. Tanzimat Fermanından 1937 yılına kadar olan orman işletmeciliği uygulamalarında temel amaç doğal bir servet olarak görülen ormanlardan en yüksek miktarda gelir elde etmekti. Seksen yıllık bir özel kişi ve kuruluşlar ile orman işletmeciliği uygulamaları ile yeterli gelir elde edilemediği gibi ormanlar da tahrip edilmiştir. Devlet orman işletmeciliğine geçişte 1929 Dünya ekonomik buhranından sonra yaşanan ekonomik gelişmelerin de etkisi olmuştur. Sonuç olarak mülkiyeti Devlete ait olan ormanları güvence altına almak ve işletmek amacıyla Devlet orman işletmeleri kurulmuştur. Seksen iki yıllık Devlet orman işletmeciliği deneyimi Türkiye ormanlarının artırılmasında ve işletilmesinde başarılı olduğunu göstermektedir. ; Forestry administration has started after the Tanzimat reform era in Turkey. The aim of this thesis is to examine the historical development process of forestry administration, the establishment of state forestry directorates and the trade of forestry products. One of the important topics of discussion regarding forestry administration is the management of forests by favour of the state. In this study, the legal infrastructure of forestry administration, state forestry managements and the trade of forestry products were examined. The forests of Turkey have been operated by natural persons and institutions for a period of almost eighty years. However, this implementation has caused the destruction of the forests in Turkey and the degradation of the ecosystem. There are many reasons of the transition to state forestry administration in Turkey. The most important among these is the exploitation of forests and another important reason is that the forests are owned by the state. The Ottoman Empire developed and expanded as a state based on agricultural economy. The state had to control agricultural production in order to be able to keep the economic power. The Ottoman Empire obtained this power through the ownership of land. Another reason of the transition to state forest administration is the insufficiency of the income earned from forests through natural persons and institutions. Throughout the period between the Imperial Edict of Reorganization and 1937, the main objective in forest management implementation was to obtain the highest amount of income possible from forests being regarded as natural resources. Within a period of eighty years led by natural persons and institutions, adequate income could not be obtained through forest administrations and forests were destroyed. The economic developments experienced after the 1929 World economic depression also affected the transition to state forest administration. Consequently, State forestry directorates were established in order to secure and operate the forests belonging to the state. Eighty-two years of experience in State forestry administration shows that it has been successful in increasing the number of and operating of forests in Turkey.

ÖZETAVRUPA BİRLİĞİ'NDE VE TÜRKİYE'DE MEDYA SAHİPLİĞİ, FİNANS İLİŞKİSİAvrupa Birliği ile Türkiye arasındaki ilişkiler Ankara Anlaşması'nın 1963 yılında imzalanmasıyla başlamıştır. Aralık 1999 Helsinki Zirvesi'nde ise Türkiye'nin adaylığının teyit edildiğini ve bu ülke için de bir katılım öncesi strateji ve katılım ortaklığı belgesi hazırlanacağını ifade eden AB Konseyi'nin yükümlülük ve beklentilerin ön plana çıktığı bir döneme girilmiştir. Türkiye Avrupa Birliği ilişkileri, 17 Aralık 2004'te alınan kararlar ile ilerleme kaydedilmiştir. Birliğe uyum süreci kapsamında, gerçekleştirilen müktesebatlarda, Türkiye'den; Tarım, Balıkçık, Görsel-işitsel politikalar. Vb. alanlara ilişkin eksikliklerini tamamlaması istenmiştir. Bu çalışma ile AB'ye uyum sürecinde; Türkiye'deki ve AB'deki basın işletmelerinin mülkiyet yapıları, rekabet politikaları, mali yapı analizleri hakkında bilgi verilmeye çalışılmıştır. 1980'lerde başlayan ticari yayıncılık ile, tamamen kontrölsüz sektörde, medyada varolan tablo ve reklam piyasası ve bununla birlikte politik çıkarlar değişiklik göstermiştir. Bundan dolayı, Medya alanında, çeşitli kural, düzenleme ve politikalar Avrupa Birliği Kriterlerinde yer almaktadır. İçerisinde Avrupa Parlemantosu, Avrupa Konseyi ve diğer uluslararası güçlü derneklerin bulunduğu, Uluslararası Kuruluşlar, medya sistemi için resmi uyarı ve tavsiyeler yoluyla sorumluluklara sahiptirler. Türkiye Basın Yasası, Avrupa Birliği Direktifleri ve Prensipleri içerisinde tam bir uyumluluğa sahip değildir. ABSTRACTThe relationship between Turkey and the European Union, since the Ankara European Council declared Turkey as a candidate state and asked the Commission to prepare a Pre-Accession Strategy and an Accession Partnership for Turkey. Turkey-EU Relations have been gone by the decisions dated 17 December 2004, hasted. In the processes of accession to Union, in the acquisitions, Turkey had been asked to fulfill the conditions about policies on Agriculture, Fishery, Audio-Visual etc. In this study, in the process of accession to Union, information has been tried to give about market conditions, competing policies and financial structure analyses of press businesses in Turkey and EU. When commercial press began in the 1970s, in a totally unregulated marketplace, it changed the media scene and the advertising market, as well as the political stakes. Therefore there are some European Union's role regulation and policy at EU level about media sector. The İnternational Communities – including the European Parliament, the Council of Europe and other influential international institutions– have responded by issuing formal warnings and recommendations to media system. The Turkish legislation to press does not fully comply with provisions included in the EU directives and the EU principles for the mass media sector.Key Words:The Media Ownership in European Union (EU) and in Turkey, Media Companies of Form of Ownership and Media Polics

ÖZET Siyasal iletişim aktörlerinden siyasi partilerin ve milletvekili adaylarının 2002 Genel Seçimlerinde Edirne'de yerel gazeteleri kullanırken izledikleri siyasal pazarlama yollarını araştıran, gazeteler ve siyasal iletişim sisteminin birbirleriyle olan ilintisini irdeleyen ve bu alanlardaki dönüşümleri gözler önüne seren bu tez çalışması gazetelerin de siyasal iletişim açısından tavırlarını belirler. Çalışmanın asıl konusu; bu alanlarda yaşanan dönüşümleri ve günümüzde gelinen noktaları belirledikten sonra siyasetin nasıl yapıldığı, siyasal pazarlamanın siyasi partilerde nasıl kullanıldığı ve Kasım 2002 seçimleri öncesinde Edirne merkezindeki, Hudut, Sonhaber, Edirne, Edirne Haber, Vatandaş Gazeteleri'nin haberlerinin siyasal pazarlama iletişimi açısından araştırılmasıdır.Araştırma sonuçları Edirne yerel gazetelerinin taraflı bir habercilik içinde olduğunu göstermektedir. Edirne'deki yerel gazeteler seçim döneminde siyasal aktörler ve seçmenler arasındaki iletişimi dengeli bir biçimde sağlayamamıştır. Sahiplik öğesi ve reklam gelirlerine bağlı lehte bir yayıncılık anlayışı benimsemiştir. Ancak, siyasal aktörler tarafından kullanılan yerel gazetelerin seçmen üzerinde herhangi bir etkisi de oluşmamıştır. ABSTRACT THE ROLE OF THE LOCAL PAPERS IN EDIRNE IN POLITICAL COMMUNICATION IN 2002 GENERAL ELECTIONThis thesis study, which searches the political marketing strategies followed by the political parties and candidates for Member of Parliament - the elements of political communication actors - when they used the local papers as a tool in 2002 General Election, considers the relationship with the local papers and political communication system between each other and shows the conversions in these fields, also determines the attitudes considering the political communication of the local papers. The main subjects of this study are how to make politics after determining the conversions of this field and how it came to the present day, how political marketing are used in the political parties and to search local papers located at the centre such as; Hudut, Sonhaber, Edirne, Edirne Haber, Vatandaş considering the political marketing communication before November 2002 General Election.The results of the research show that the local papers of Edirne are in the mood of unfair journalism. The local papers in Edirne could not provide the communication between the political actors and voters in harmony during campaign. They tended to embrace a concept, an understanding of beneficiary publishing (style) depending on advertisement incomes and having ownership in the local papers. On the other hand, any kind of impact of the local papers, which are used by the political actors, has not been formed on voters.

This study was carried out to examine the thoughts and perspectives of Kadirli Faculty of Applied Sciences students about distance education and to reveal the thoughts and suggestions of these students in this direction. For this purpose, a survey was conducted with a total of 153 students by communicating with the students in the faculty via the digital platform.
This study was approved by Osmaniye Korkut Ata University Science Scientific Research and Publication Ethics Committee (2021/2/3).
62.1% of the students participating in the study are female and 37.9% are male. In the age range evaluation, it was observed that 94.8% of them consisted of young students between the ages of 18-30. In the study, it is seen that 45.8% of the students who participated in the survey were in the 1st grade, 21.6% were in the 2nd grade, 19% were in the 4th grade and 11.1% were in the 3rd grade. The students were asked about the departments they studied, and 42.5% of them stated that they were in gastronomy and culinary arts, 24.2% of them were in food technology, 22.9% of them were in organic agriculture management, 10.5% of them were recreation management and 2% were postgraduate students. When students were asked about their technology ownership, it was seen that 56.2% of the participants had sufficient technological equipment to participate in online courses; To the question of what would be your education preference if the conditions were suitable for the students, 72.5% of the answers were formal education, 15.7% distance education, 11.8% coeducation.
It has been seen that the biggest reason for the preference of distance education is due to the necessity due to the pandemic; it has been concluded that the health factor is more important than the education factor. The rate of those who think this way is 69.9%. The students were asked whether the online processing of the courses was sufficient for learning, and 54.9% of them stated that it was partially sufficient; 35.3% of them gave a negative opinion saying that it is not enough. When asked how the duration of the lessons should be, 43.8% of the participants stated that it is more appropriate that the duration of the lecture should vary according to the subject of the lesson. When the students were asked what is the biggest problem they encounter in the online course, it was emphasized that the biggest problem with 48.4% was the inaccessibility of the course due to the disconnection of electricity or the internet.

Bu araştırmanın amacı; siyasi elitler ve iş elitleri arasındaki ilişkilerin Türk iş sistemi üzerindeki etkilerini tespit edebilmektir. Devlet ve işletme ilişkisi; devleti temsilen siyasi elitler ve işletmeleri temsilen pay sahipleri düzeyinde ele alınmıştır. Araştırmada öncelikle; kurumsal bağlamın örgüt formu üzerindeki etkilerini konu edinen kapitalizmin çeşitliliği ve ulusal iş sistemleri yaklaşımlarına yer verilmiştir. Yaklaşımlar doğrultusunda, devletin kurumsal bağlamdaki ve işletmeler üzerindeki etkileri devletin ihmal edilen siyasi rolü kapsamında incelenmiştir. Ardından ulusal iş sistemi yaklaşımı perspektifinden; Türk iş sistemi ve kurumsal bağlamının özellikleri aktarılmaya çalışılmıştır. Türkiye bağlamında siyasi elitler ve iş elitleri arasındaki ilişkilerin ulusal iş sistemine etkilerini ortaya koyabilmek amacıyla, Türkiye'de inşaat sektöründe faaliyet gösteren 17 holdingin pay sahiplerinin (iş elitlerinin) siyasi elitlerle oluşturduğu sosyal ağların nitelikleri ve holdinglerin iş sistemlerinin taşıdığı özellikler incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; Türkiye bağlamında siyasi elitlerle kurulan ilişkilerin niteliklerinin ulusal iş sistemi üzerinde etkili olduğu anlaşılmıştır. Siyasi elitlerle güçlü bağlar kuran holdinglerin; sahiplik bütünleşmelerinin kapsamı, işbirliği bütünleşmelerinin kapsamı ve işbirliği bütünleşmelerinin derecesi, zayıf bağlar kuran holdinglerinkinden farklılık göstermiştir. Türkiye bağlamındaki bu farklılıklar kurumsal tamamlayıcılıktaki yoksunluktan kaynaklanmaktadır. Kurumsal tamamlayıcılıktaki yoksunluk, tutarlı bir iş sisteminin oluşumunu engellemektedir. --- The purpose of this research; the relationship between political elites and business elites is to determine the effects on the Turkish business system. The state-business relationship is analysed on the level of political elites representing the state and shareholders representing the businesses elites. The priority is given to the varieties of capitalism and national business systems approaches, which are concerned with the effects of instutional context on organization forms. In line with these approaches, the effects of state on instutional context and businesses and frequently glossed over role of politics are examined. Next, from the National Business Systems perspective, Turkish business systems and instutional context are described. In order to understand the effect of political elites-business elites relations on the national business system in the Turkish context, properties of the social network of shareholders from 17 holdings (business elites) and political elites are studied. According to the results of the analysis, it is understood that the relationships that are formed with political elites influences national business system. The scope of the ownership integration, the degree of alliance integration, the scope of alliance integration of holdings with strong ties with political elites is different from those with weak ties. Also it is understood that it is not possible to talk about a consistent national business system in Turkey, due to the lack of instutional complementarity.

ÖZETBölgeler arası gelişmişlik farklarının son dönemlerde çok fazla göze batmasının sebebi bölgelerin içinde dahi farklı kentlerde hatta kentlerin çeşitli semtlerinde bile farklılaşmanın ciddi anlamda öne çıkmasıdır. Bu sorun Türkiye' de sanayi devrimine kadar dayanmaktadır, o dönemde ülkenin sadece İzmir, İstanbul gibi kentlerinin Avrupa ile bağlantı içinde olması bölgesel farklılaşmayı başlatmıştır. Bölgeler arasında bu farklılaşmanın ortaya çıkmasının sebeplerini; sanayiler arasında bağlantıların kurulamaması, sosyal, ekonomik ve politik nedenlere bağlayabiliriz.Ülke ekonomisinde ulaşılmak istenen hedefler göz önüne alındığında Türkiye gibi ülkelerde bölgeler arası gelişmişlik farklarını gidermede maliye politikası önlemlerine ihtiyaç olduğu açıkça görülmektedir. Maliye politikası önlemleri demokrasiyle yönetilen ülkelerde siyasi bir karar gerektirir, buna rağmen özendirme önlemleri ve teşvikler her zaman tam etkin olmayabilir. Yapısal ve işlevsel sorunlardan dolayı teoride etkin olan teşvik uygulamaya geçtiğinde hiçbir işe yaramayabilir.Bölgesel farkları ortadan kaldırmaya yönelik maliye politikası önlemleri ülkemizde beş yıllık kalkınma planlarıyla birlikte alınmaya başlandı. 1963' den 1980' e kadar olan periyotta yapılan planlar Doğu blok'u ülkelerinde görülen emredici planlardan ziyade Avrupa'da uygulanmaya konan yol gösterici planlar olarak hazırlanmıştır. 1980' den günümüze kadar ise neo liberal iktisat temel alınarak çeşitli politikalar uygulanmaktadır. Yıllar boyunca tüm bu kalkınma planları kapsamında GAP, DOKAP vs… çeşitli projelere imza atıldı, Kalkınma Öncelikli Yöreler belirlendi. Ortak özelliklere sahip geri kalmış bölgelerin sosyal ve ekonomik olarak kalkındırılmaları buralarda yaşayan insanların refah düzeylerinin yükseltilmesi amaçlandı.Son 50 yıllık deneyimlere bakıldığında farkları giderici politikaların uygulanması için devlet desteğinin gerekiyor olmakla birlikte, kamu mülkiyetinin arttırılmasının zorunlu olmadığı görülmüştür. Ancak ekonominin sağlıklı işleyişi için gerekli altyapı projeleri ile finansal gücün yetersiz olduğu projelerin devlet eliyle gerçekleştirilmesi bölgesel farkları giderici maliye politikası önlemlerinin etkinliğini arttırabilir. ABSTRACTRegional development differences have been standing out recently, well. Withdrawing too much attention to inter regional differences in recent years because even in the regions of differentation is that, even in different cities.This problem started while the industrial revolution was occuring. At that time only İstanbul, İzmir and this kind of cities were relating with europe. Regional differences was started by this stiotion. The reason fort his emergence of this differentation between regions can link social, economic and political reasons.It's easy to seewe need fiscal policy measures in order to clear away regional development differnces. Fiscal policy measures require politic decision in countries which is ruled by democracy but despite of this encouragament measures may not be effective in theory, may not be affective when it carry out due to structural and functional problems.Fiscal policy measures to eliminate regional differences was started by five-year developmant plans in our country. Plans which have made between 1963 – 1980 weren't mandatory plans of eastern bloc countiries, they were guiding plans implemented in Europe. From 1980 till today various policies have implemented on the basis of neo liberal economic. Different projects have been made and priority development have been determined as GAP, DOKAP over the years. It was aimed to improve under developt regions have common features and improve life condution of people who live around this regions. According to last fifty years experiance; it is necessary to public support in order to implement policies which remove differences but the increase of public ownership isn't necessarily. The essential infrastructure projects for economy in order to work well and the projects which having enough financial power that have been came to life by government could increase the effection of the precautions of economical strategy that prevents local differences.

ÖZETBasın özgürlüğü, toplumun doğru şekilde bilgilendirilmesi ile birlikte bilinçli bir kamuoyunun oluşmasında önemli bir rol üstlenir. Özellikle liberal demokrasilerin vazgeçilmez parçası olan bireylerin kendi kendisini idaresi ve fikirlerin farklılığına saygı çerçevesinde görevini yerine getirir. Bu yüzden basın özgürlüğü, demokratik bir toplumun en temel ve vazgeçilmez unsurudur.Basın özgürlüğü, ifade özgürlüğünün bir diğer şekli olarak karşımıza çıkar. İfade özgürlüğü bir insan hakkı olarak, BM İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi, BM Medeni ve Siyasi Haklar Sözleşmesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi gibi en temel insan hakları belgelerinde yer almıştır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi m. 10'da ifade özgürlüğü güvence altına alınmıştır. Anılan maddede ilk olarak ifade özgürlüğünün çerçevesi çizilmiş, bu özgürlüğün kanaat özgürlüğü ile kamu otoritelerinin müdahalesi ve ülke sınırları söz konusu olmaksızın haber veya fikir alma ve verme özgürlüğünü de içerdiği belirtilmiştir. 10. maddenin ikinci fıkrasında ifade özgürlüğünün kabul edilebilir sınırları belirlenmiştir. Buna göre, ifade özgürlüğü üzerine konan bir sınırlamanın kabul edilebilmesi için, sınırlama ilkin kanunen belirlenmiş olmalı, ikinci olarak bu sınırlama demokratik bir toplumda gerekli olmalıdır. üçüncü olarak ise bu sınırlama 10. maddenin ikinci fıkrasında sayılan meşru amaçlardan birini gerçekleştirmeye yönelik olmalıdır.Maalesef ülkemizde, AİHS m. 10 korumasına rağmen özellikle siyasi baskılardan ve medya sahiplik yapısından kaynaklanan nedenlerle basına müdahaleler olmakta ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi tarafından ihlal kararları verilmektedir. Çalışmamızda mahkeme kararları ışığında ihlal nedenleri incelenecek ve basın özgürlüğünün meşru sınırlandırılması halleri anlatılacaktır. Ayrıca mahkeme kararları, Avrupa Birliği İlerleme Raporları ve basın meslek kuruluşlarının bildirileri ışığında Türkiye'nin basın özgürlüğü konusundaki geçmişine, şu andaki durumuna ayrıntılı şekilde yer verilecektir. Anahtar kelimeler: Basın özgürlüğü, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, İfade Özgürlüğü, Medya.ABSTRACTFreedom of press assumes significant role in ensuring an informed public opinion thanks to properly clarified. This freedom fulfills mission in the context of an inherent part of liberal democraties, a form of government based on self governance, respect for a plurality of view. Freedom of expression is necessity and an essential liberty of democratic society. Freedom of press appears as a form of freedom of expression. The right to freedom of expression is protected by all major international human rights instruments such as the U.N. Universal Declaration of Human Rights, the International Covenant an Civil and Political Rights, and The European Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms. Article 10 of the European Convention on Human Rights protects freedom of expression. First it states the scope of the right. It entitles everyone to the freedom to hold opinions and to receive and impart information and ideas without interference by public authority and regardless of frontiers. Article 10 defines the circumstances in which limitations on free expression are permitted. Such limitations are permissible only if they satisfy three tests. Firstly, the restriction must be prescribed by law. Second, a restriction is permissible only if it is "necessary in a democratic society". And third, a restriction is valid only if it is designed to specified objectives in the article 10/2.Despite of the protection in Article 10 of European Convention of Human Rights, unfortunately in Turkey, there is illegal interference in freedom of press especially arising from political pressures and ownership structure of the media. So European Court of Human Rights finds violation of the right to freedom of press.In our thesis, causes of right violation will be analyzed in the light of the court decisions. At the same time the limitations of freedoom of press will be explained. Furthermore background, today and the plans about the freedoom of press in Turkey will be covered in detail in the light of court decisions, European Union Turkey Progress Reports and international press associations. Keywords: Freedoom of Press, European Convention of Human Rights, European Court of Human Rights, Freedoom of Express, Media.