Suchergebnisse

Diplomasi, müzakere sanatı ve ilişkilerin barışçıl ve anlaşmalı bir şekilde yürütülmesini sağlar. Kamu diplomasisi ise bir ülkenin başka bir ülkenin kamuoyuna kendi politikasını ve uygulamalarını kabul ettirme çalışması olarak tanımlanabilir. Kamu diplomasisi, aslında çok uzun zamandır var olan bir alandır. Fakat Soğuk Savaş sonrası sert güç, yerini yumuşak güce bırakmış ve kamu diplomasisi kavramı daha çok uygulanmaya başlanmıştır. Ülkelerin dış politikasını şekillendirmede etkili olmuştur. Orta Doğu kavramı ise ilk defa Amerikalı Amiral Alfred Thayer Mohan tarafından 1902'de The Persion Gulf And International Relations adlı çalışmada kullandığı bilinmektedir. Fakat dünyanın yuvarlak olduğu varsayımı ile coğrafi olarak orta diye bir yerin varlığından söz edilemez. Kavram coğrafi değil siyasi bir alanı ifade etmektedir. Orta Doğu bölgesi batıda Nil Vadisinden, doğuda Türkistan'ın Müslüman ülkelerine, kuzeyde Doğu Avrupa ve Kafkaslardan, güneyde Hint Okyanusu'na kadar uzanan bölge ele alınmaktadır. On altı ülkeyi kapsayan bu bölgede on üç Arap ülkesi bulunmaktadır. Dünya tarihîni bu bölgede başlamış olması, ticaret geçişleri bu bölgede yer alması, zengin yer altı kaynakları, dinlerin merkezî olması ve jeopolitik konumu bölgenin önemini ortaya koymaktadır. Bu çalışma Türkiye'nin kamu diplomasisini ve Orta Doğu Bölgesine yönelik kamu diplomasisi faaliyetleri ile sınırlandırılmıştır. Ülkemizde oldukça yeni olan bu alan da Türkiye'nin çalışmalarını yürüttüğü farklı kurum ve kuruluşlara yer verilmiştir. Kurum ve kuruluşların siyasi, kültürel, sosyal, ekonomik, askerî, insani yardım gibi faaliyetlerine değinilmiştir. Çalışmanın asıl amacı, tüm dünyada farklı kavramlara sahip olan kamu diplomasisine katkıda bulunmak ve Türkiye'de kamu diplomasisi faaliyetlerini incelemek ve değerlendirmektir. Literatür taraması yapılarak ortaya konan bu çalışma, Türkiye'nin Orta Doğu Bölgesinde ki kamu diplomasisi faaliyetlerini ele alarak sınırlı olan literatüre katkıda bulunmaktır. Anahtar Kelimler Türkiye, Kamu Diplomasisi, Orta Doğu, Dış Politika ; Diplomacy provides the art of negotiation and relations to be conducted in a peaceful and understandable manner. Public diplomacy, on the other hand, can be defined as all the efforts to affect and convince another country's public opinion to support or tolerate its own policies and practices. Public diplomacy is a field that has existed for a very long time. However, hard power was replaced by soft power after the Cold War and therefore, the notion of public diplomacy has started to be applied frequently. It was effective in shaping the foreign policies of the countries. It is known that American admiral Alfred Thayer Mohan used the notion of the Middle East for the first time in an article "The Persion Gulf And International Relations" in 1902. But, with the assumption that the world is round, there is no geographically central place. Middle East region covers lands which is from the Nile Valley in the west to the Muslim countries of Turkestan in the east, from Eastern Europe and the Caucasus in the North to the Indian Ocean in the south. There are thirteen Arab countries and the Middle East region includes sixteen countries. The fact that world history started in this region, trade transitions in this region, rich underground resources, being the center of religions and geopolitical location reveal the importance of the region. This study is limited to public diplomacy of Turkey and public diplomacy activities of Turkey in the Middle East Region. Public diplomacy is a new topic and this study addresses works conducted by different institutions and organizations in this field in Turkey. Political, cultural, social, economic, military, humanitarian and other activities of institutions and organizations are mentioned. The main object of the study is to contribute to public diplomacy, which is understood all over the world differently, and to examine and assess public diplomacy activities in Turkey. This study addressing public diplomacy activities of Turkey in the Middle East region contributes to limited literature. Key words Turkey, Public Diplomacy, Middle East, Foreign Policy

Batı ülkelerinin kamu yönetimlerinin, kent devletinden imparatorluğa, buradan krallığa ve nihayet (ulus-)devlete doğru bir evrim yaşannuşken; Avrupa Birliği yapılanması dikkate alındığında, gelişen sürecin tekrar "imparatorluk"a doğru olduğu söylenebilir. Evrimleşme bu şekilde gerçekleşirse, söz konusu yapıda, demokratik temsil, katılım ve siyasal bir denge güç olması açısından "bölge (yerel) yönetimleri" temel kamu yönetimi birimlerinden biri olacaktır. Bu makale, Avrupa Birliği'nde belirtilen mantık çerçevesinde gelişme gösteren "bölge" olgusunu ele almaktadır. ; The public administrations in the Western European countries have evolued from the city-state to the empire and from the empire to the nation-state. However, given the progress made towards the creation of the EU, the process seems to go again towards the empire. Once the creation of the EU is completed, within this political sturucture regional (local) administrations will be one of the main public administration units in terms of democratic participation and their being an equilibrium political power against the centre. As regional administrations (such as federal states and autonomous regions) in the EU come to the fore and play a primary role in shaping the political and andministrative stuructures of the Union, this stady explains the development of regionalism in theEU.

Batı ülkelerinin kamu yönetimlerinin, kent devletinden imparatorluğa, buradan krallığa ve nihayet (ulus-)devlete doğru bir evrim yaşanmışken; Avrupa Birliği yapılanması dikkate alındığında, gelişen sürecin tekrar "imparatorluk"a doğru olduğu söylenebilir. Evrimleşme bu şekilde gerçekleşirse, söz konusu yapıda, demokratik temsil, katılım ve siyasal bir denge güç olması açısından "bölge (yerel) yönetimleri" temel kamu yönetimi birimlerinden biri olacaktır. Bu makale, Avrupa Birliği'nde belirtilen mantık çerçevesinde gelişme gösteren "bölge" olgusunun ele almaktadır. ; The public administrations in the western european countries has evolued from the city-state to the empire and from the Empire to the (nation)-state. However, given the progress made towards creation of EU, the process seems to go egain towards the empire. Once creation of EU is completed,iwrhin this political sturucture regional (local) administrations" will be one of the main public administration units in terms of democratic participation and their being an equilibrium political power against the centre. As regional administrations (such as federal states and autonomous regions) in EU come to the fore and play a primary role in shaping the political and andministrative stuructures of the Union, this stady explains the development of regionalism in the EU.

Seçimler, siyasi partilerin ve toplumun geleceği üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Gerçekleşen seçimler sonucunda ülkenin ya da ilin idari yönetiminin elde edilmesi siyasi partiler için çok önemli olduğu için siyasi partiler seçmen etkilemek durumundadır. Bununla birlikte seçmenlerde kendilerine en çok fayda sağlayacağını düşündüğü adayları ve siyasi partilere eğilim göstereceklerdir. Demokrasinin varlığını sürdürdüğü gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde seçmen davranışları, siyasal iktidarı belirlemede en önemli unsurdur. Seçmen vatandaşların siyasal sisteme yönelik tutum ve davranışları, onları bir siyasal katılım biçimine yönlendirmektedir. Seçmenler oy verme tercihinde bulunurken ideolojik, aile ve çevre, ekonomik veya aday etkisi gibi birçok sebebi göz önünde bulundurarak tercih yapar. Cinsiyet, yaş, eğitim, etnisite, kitle iletişim araçları ve propaganda gibi değişkenlerin seçmen üzerindeki etkileri üzerinde çalışılacaktır. Araştırmanın teorik bölümünde seçmen davranışlarının temel dinamikleri ve kuramsal yaklaşımlar işlenmeye çalışılmış, bu yaklaşımların temel özellikleri detaylı şekilde incelenmiştir. Çalışmanın uygulama kısmında ise Güneydoğu Anadolu Bölgesinde seçmen davranışı üzerinde etkisi olan kültürel, sosyolojik ve psikolojik faktörler tespit edilmeye çalışılmıştır. ; Elections have a significant impact on the future of political parties and society. Political parties have to influence voters because it is very important for political parties to obtain the administrative administration of the country or province as a result of the elections that took place. However, they will tend to the candidates and political parties that they think will benefit the most in the electorate. In developed and developing countries, where democracy survive to exist, voter behavior is the most important element in determining political power. The attitudes and behaviors of the voters towards the political system directs them to a form of political participation. Voters prefer to vote while considering many reasons such as ideological, family and environment, economic or candidate influence. The effects of variables such as gender, age, education, ethnicity, mass media and propaganda on voters will be studied. In the theoretical part of the research, the basic dynamics of the voter behaviors and theoretical approaches are tried to be studied and the basic features of these approaches are examined in detail. In the application part of the study, cultural, sociological and psychological factors that have an impact on voter behavior in Southeast Anatolia Region were tried to be determined.

Aydınlanma Dönemi'nin özellikle de Rönesans ve Reform hareketlerinin bir ürünü olarak ortaya çıkan modern üniversiteler, Ortaçağ Dönemi eğitim kurumlarının hüküm sürdüğü ulus-devlet öncesi yapılanmayı büyük bir değişime uğratmıştır. Eğitimin yanında araştırma niteliği ile ön plana çıkan modern üniversiteler, "bilim için bilim" anlayışı üzerine temellerini atmıştır. Neo-liberal dönemin piyasa mantığı ile vücut bulan bu yapılar artık "girişimci üniversite", "şirket üniversiteleri" olarak adlandırılacaktır. Tam da bu noktada tüm Avrupa ve Avrupa dışından sürece dâhil olan kurumlar gibi Türkiye de Bologna Süreci'ne kendini adapte etmek zorunda kalmıştır. Zorunda kalmıştır, çünkü Bologna Süreci temelde "gönüllülük" esasına dayanmaktadır. Sürece dâhil olan ülkelerin bakanları 2010 yılına kadar bir araya geldikleri her toplantıda farklı bir eylem başlığı belirlemiş ve çeşitli kriterlerin sağlanması konusunda bir dizi maddeyi yükseköğretim kurumlarına sunmuştur. Bu bağlamda belirlenen başlıklardan biri ise, kalite güvencesi sistemidir. Sistemin düzenli ve eksiksiz ilerleyebilmesi adına kurumlar hem iç değerlendirme hem de dış değerlendirme süreci kapsamına alınmaktadır. Türkiye'de dış değerlendirme sürecini yöneten kurum olarak Yükseköğretim Kalite Kurulu, süreci tamamlayan kurumlara geri bildirimlerde bulunarak bir nevi yön göstermektedir. Trakya bölge üniversiteleri kapsamında Trakya Üniversitesi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi ve Kırklareli Üniversitesi verileri karşılaştırılmaktadır. Kurumların tüm hizmet alanları incelendiğinde ise, tanımlı süreçlerini oluşturdukları, fakat izleme ve iyileştirmeye ilişkin çabalarının yetersiz kaldığı tespit edilmiştir. ; Modern universities, which emerged as a product of the Enlightenment Period, especially of the Renaissance and Reform movements, caused a major change in the pre-nation-state structure dominated by medieval educational institutions. Coming to the fore as institutions not only of education but also of research, modern universities have been built on the idea of "science for science's sake". These structures, embodied by the market logic of the neo-liberal era, will now be called "entrepreneurial universities" and "corporate universities". At exactly this point, Turkey also had to adapt itself to the Bologna Process together with other institutions in and out of Europe, which were involved in this process. It has had to, because the Bologna Process is in principle based on "voluntariness". The ministers of the countries involved in the process identified a different title of action evey time they met until 2010 and presented a series of articles to the higher education institutions to meet various criteria. One of the topics identified in this context is the quality assurance system. In order for the system to proceed regularly and without interruption, institutions are included in both internal and external evaluation processes. The Higher Education Quality Board, the institution in charge of the external evaluation of the universities in Turkey, plays a guiding role by providing feedback to the institutions which have completed the process. In this study, the data concerning Trakya University, Çanakkale Onsekiz Mart University, Tekirdağ Namık Kemal University and Kırklareli University within the frame of Thrace Region Universities are compared. When all the service areas of the institutions were examined, it was found that they had defined the processes but their efforts for monitoring and improvement were inadequate.

Türkiye ve İran, aralarındaki ortak tarihi ilişkiler, yaşanmışlıklar ve deneyimler do-layısıyla Selçuklu ve Avrupa Birliği örneklerinde görüldüğü gibi, bölgede yeni bir işbirliği çabasına öncülük yapabilirler. Dünya ve bölge barışı ve istikrarına katkı sağlayacağı öne sürülen bir işbirliği fikrinin ve iki ülkenin Orta Doğu bölgesinde işbirliği imkânlarının, tarihsel, teorik ve pratik arka planlarıyla irdelendiği bu çalışma, Türkiye ve İran'ın işbirliğinde Orta Doğu'da yeni bir modelle uluslararası dengelerin kurulması ve bölge halklarının adalet içinde yaşa(tıl)ması idealini savunmaktadır. Bu çalışmanın temel savı, Türkiyesiz bir İran'ın ve İransız bir Türkiye'nin baki kalamayacağı; dünyanın merkezi olduğu düşünülen bu topraklarda iki ülkenin atacakları adımların, bölge barışına önemli katkılar sunabileceğidir. Bölgenin barışı ve istikrarı için işbirliği adımları atmış bir Türkiye ve İran, hem kendi halkları hem de bölge insanları için istikrar ve güven kaynağı olacaktır. ; Turkey and Iran, due to the common historical relations and experiences between them, can reach a new cooperation such models as the Seljuk Empire or European Union as they are in the examples of unity. This Study treats the necessity of keeping the people in the region alive in justice and in establishing international balance with a new model in the Middle East under the cooperation of Turkey and Iran which was originated from the Great Seljuks' experience historically. The basic proposition of this Study is that an Iran without Turkey and a Turkey without Iran will never exist and that the steps taken by the two countries in future in these land which is thought to be as the center of the world's greatest civilization. In addition, it can make important contributions in the peacekeeping in the region. If Turkey and Iran take necessary other diplomatic, political, cultural, and economic steps for unity and cooperation, it can be a source of stability and reliability for both their own communities and people in this region.

Soğuk Savaş Sonrası Dönem'den 11 Eylül Saldırıları'na kadar Amerika Birleşik Devletleri (ABD), Avrasya'da demokrasi ve liberalizmin gelişmesi için faaliyetler yürütmüştür. 11 Eylül Saldırıları'nın ardından ABD için en önemli mesele güvenlik meselesi olmuştur. Ancak Başkan Obama'ya kadar olan süreçte ortaya çıkan aksaklıklar, ABD'nin dış meselelerde daha toleranslı olması gerektiği sonucunu doğurmuştur. Böylece bölgenin güçlü devletlerinden olan Rusya Federasyonu (RF) ile ABD arasındaki ilişkileri de yeniden gözden geçirmek gerektiğine dair bir görüş oluşmuştur. Başkan Obama, Birinci Başkanlık Dönemi'nde Avrasya'ya yönelik yumuşak dış politika adımları atmaya çalışmıştır. Ancak ABD'nin yumuşak politikaları RF'nin daha da cesaretlenmesine yol açmış ve ABD-RF ilişkileri tekrar gerginleşmeye başlamıştır. Obama'nın İkinci Başkanlık Dönemi'nde ABD'ye karşı adımlar atmaya başlayan RF ve Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC), Avrasya'da bölgesel entegrasyon faaliyetlerinin hız kazanmasını sağlamışlardır. Bu bağlamda çalışmamızda Obama Dönemi'nde ABD'nin Avrasya Bölgesi'ne yönelik politikaları incelenerek, Avrasya Devletleri'nin gelişiminde Obama politikalarının etkileri analiz edilmiştir. Analizler yapılırken antlaşma metinleri, ABD Kongresi'ne ait resmi belgeler ve söylemler kullanılmış ve aynı zamanda konuyla ilgili eser ve görüşlere de yer verilmiştir. Hipotezimize göre ABD'nin Avrasya Bölgesi'ne yönelik politikaları, ÇHC ve RF'nin bölge devletleriyle ilişkilerinin gelişmesine yol açmıştır. Böylece hem ABD ile hem de RF ve ÇHC ile ikili ilişkiler kurabilen Avrasya Devletleri, denge politikası güderek Obama Dönemi'nde daha da güçlenmişlerdir. ; From the post-Cold War period to the September 11 attacks, the United States of America (USA) carried out activities for the development of democracy and liberalism in Eurasia. After the September 11 attacks, the most important issue for the US was the security issue. However, the disruptions in the process up to President Obama have led to the conclusion that the US should be more tolerant in foreign affairs. Thus, an opinion was formed that it is necessary to reconsider the relations between the Russian Federation (RF), which is one of the strongest states in the region, and the USA. President Obama tried to take soft foreign policy steps towards Eurasia during the First Presidency. However, US soft policies have encouraged the RF to become even more encouraging, and US-RF relations have started to tighten again. Obama and the People's Republic of China (PRC), which started to take steps against the US during the Second Presidential term, accelerated the regional integration activities in Eurasia. In this context, the policies of the US in the Eurasian Region during the Obama Period were analyzed and the effects of Obama policies on the development of Eurasian States were analyzed. During the analysis, treaty texts, official documents and discourses of the US Congress were used, and the works and opinions on the subject were also included. According to our hypothesis, US policies towards the Eurasian Region have led to the development of relations between PRC and RF with the states of the region. Thus, the Eurasian states, which were able to establish bilateral relations with both the US and the RF and PRC, became even stronger during the Obama Period by pursuing a balance policy.

YÖK Tez No: 576646 ; Örgütler; mal veya hizmet sunumunda insan kaynakları, fiziki kaynaklar, bilgi ve teknolojik kaynaklar, entelektüel sermaye, örgüt kültürü gibi pek çok kaynağı kullanmaktadır. Rekabetin yoğunlaştığı ve risklerin sürekli arttığı çağımızda bu kaynakların etkin kullanımı, örgütlerin sağlıklı işleyişi ve örgütsel hedeflere ulaşılması için zorunludur. İç denetim, örgüt yönetimini geliştirmek üzere tasarlanmıştır. İç denetimin örgüt kaynaklarının etkin kullanımı üzerindeki etkisinin belirlenmesi, iç denetçiler ve yöneticiler için dikkate değer bir husustur. Bu bağlamda iç denetim faaliyetleri örgütler açısından oldukça önemlidir. Araştırmanın amacı; iç denetimin örgütlerin insan kaynakları, fiziki kaynakları, bilgi ve teknolojik kaynakları gibi maddi ve maddi olmayan kaynakları üzerindeki etkisine ilişkin algıyı ortaya koymaktır. Bu amaçla 89 adet katılımcıya 36 ifadeden oluşan anket uygulanmış, elde edilen veriler analiz edilerek sonuçlar yorumlanmıştır. Araştırma sonucuna göre, iç denetim faaliyetlerinin örgüt kaynaklarının etkinliğinin artmasında olumlu katkısının olduğu görülmüştür. ; Organizations utilize human resources, physical resources, information and technological resources, intellectual capital, organizational culture etc. in delivering goods and services. In our age when the competition is intensified and risks are increased, the usage of these resources are obligatory for good functioning of organizations and for achieving organizational goals. Internal audit is designed for improving organizational management. Determining the effects of internal audit on effective usage of organizational resources is a significant matter. In this context, internal audit activities are considerable/important for organizations. The aim of this study is to reveal the perception regarding the effects of internal audit on physical and non-physical (intellectual capital) resources of organizations such as human resources, and information and technological resources. For this purpose, the questionnaire, consisting of 36 questions, are conducted to 89 participants. The data are analyzed and the results are interpreted. According to the result of the study, internal audit activities has positive contribution to the improvement of efficiency of organizational resources.

Örgütler; mal veya hizmet sunumunda insan kaynakları, fiziki kaynaklar, bilgi ve teknolojik kaynaklar, entelektüel sermaye, örgüt kültürü gibi pek çok kaynağı kullanmaktadır. Rekabetin yoğunlaştığı ve risklerin sürekli arttığı çağımızda bu kaynakların etkin kullanımı, örgütlerin sağlıklı işleyişi ve örgütsel hedeflere ulaşılması için zorunludur. İç denetim, örgüt yönetimini geliştirmek üzere tasarlanmıştır. İç denetimin örgüt kaynaklarının etkin kullanımı üzerindeki etkisinin belirlenmesi, iç denetçiler ve yöneticiler için dikkate değer bir husustur. Bu bağlamda iç denetim faaliyetleri örgütler açısından oldukça önemlidir. Araştırmanın amacı; iç denetimin örgütlerin insan kaynakları, fiziki kaynakları, bilgi ve teknolojik kaynakları gibi maddi ve maddi olmayan kaynakları üzerindeki etkisine ilişkin algıyı ortaya koymaktır. Bu amaçla 89 adet katılımcıya 36 ifadeden oluşan anket uygulanmış, elde edilen veriler analiz edilerek sonuçlar yorumlanmıştır. Araştırma sonucuna göre, iç denetim faaliyetlerinin örgüt kaynaklarının etkinliğinin artmasında olumlu katkısının olduğu görülmüştür. ; Organizations utilize human resources, physical resources, information and technological resources, intellectual capital, organizational culture etc. in delivering goods and services. In our age when the competition is intensified and risks are increased, the use of these resources are obligatory for the good functioning of organizations and for achieving organizational goals. Internal audit is designed for improving organizational management. Determining the effects of internal audit on the effective use of organizational resources is a significant matter. In this context, internal audit activities are considerable/important for organizations. This study aims to reveal the perception regarding the effects of internal audit on physical and non-physical (intellectual capital) resources of organizations such as human resources, and information and technological resources. For this purpose, the questionnaire, consisting of 36 questions, are conducted to 89 participants. The data are analyzed and the results are interpreted. According to the result of the study, internal audit activities has a positive contribution to the improvement of the efficiency of organizational resources.

Bu çalışmanın Arktika ile ilgili kısmı ''From Conflict to Cooperation: Analyzing the Arctic Council as an Institution Constructing Stability'' adlı yayımlanmamış doktora tezinden üretilmiştir. ; Soğuk Savaş yıllarında daha çok askeri araçlarla gündeme gelen devletlerarası güç ilişkileri söz konusu dönem sonrası ciddi bir dönüşüme uğramıştır. Özellikle enerji kaynaklarının keşfedilmesi ve bu kaynakların belirlenen rotalarla optimum düzeyde taşınması, günümüzde devletlerin etki kapasitesini belirleyen faktörlerin başında gelmektedir. Dolayısıyla devletler ile ilgili analizlerde klasik anlamda başvurulan jeopolitik yaklaşımların aksine son yıllarda ekonomik faktörlerin öncelikli olarak değerlendirildiği, bu bağlamda bir güç unsuru olarak ekonomik araçların kullanıldığı jeoekonominin hâkim olduğu bir dönemden bahsetmek mümkündür. Doküman analizi yönteminin kullanıldığı bu çalışmada, Arktik ve Doğu Akdeniz bölgelerinde enerji kaynaklarının keşfedilmesiyle birlikte jeopolitikten jeoekonomiye doğru bir dönüşümün yaşandığına değinilmektedir. Bu bağlamda söz konusu bölgeler ile ilgili klasik anlamda rekabet yüklü jeopolitik içerikli değerlendirmeler yerine, devletlerarası işbirliği olanağının yer aldığı jeoekonomik yaklaşımın etkili olduğu iddia edilmektedir. ; Inter-state power relations were shaped by different dynamics witnessed a considerable change after the Cold War process of which military instruments were on the agenda. Notably, exploration of energy resources and transportation of the resources in question via significant routes on optimum level has been one of the underlying factors determining the impulse capacity of states. Thus, besides making reference to geopolitics so as to analyze state behaviors, it probably could be referred to a prevailing geoeconomic process affecting international relations that prioritizes economic factors and utilize them as power instruments, recently. In this paper, it is indicated that just after the exploration of hydrocarbons, geoeconomic perspective has been efficient along with geopolitics in the Arctic and Eastern Mediterranean. Within the paper, document analysis as a method scrutinizing national strategy documents of the Arctic states and assessment on energy potential pertaining to the region besides documents on energy potential of the Eastern Mediterranean and bilateral agreements has been utilized. In the light of geoeconomic perspective it is asserted that owing to economic opportunities existing in both regions a cooperative process which mutual gains/interests are prioritized among actors could be referred besides hard competition caused by power politics. In this context, right along with confrontation and conflict among states, it is argued that there may be cooperation as well. Consequently, although the impact of geopolitical competition among the actors is undeniable, the geoeconomic approach which includes the possibility of interstate cooperation, is also claimed to be effective.

Although they are institutions affected by the rapid change and transformation process in the world, universities are among the sources that bring this change and transformation. Since the change and transformation process is continuous, universities should always aim novelties that creates institutional and social value –in other words, innovation-. The objectives and future foresights of institutions are announced through mission and vision statements. The mission and vision determined by the top management of the institution, fulfil the function of guiding the employees and adopting the institutional objectives. Therefore, effective mission and vision statements are necessary for institutions to use all their sources towards institutional objectives. Therefore, mission and vision statements of the universities should include terms about innovation. In respect to this, the aim of this study is to analyse the mission and vision statements of the faculties of economic & administrative sciences, political sciences, social sciences, administrative sciences, economics, business, business & management; business, administrative & social sciences of the state and foundation universities located in Marmara Region comparatively. ; Üniversiteler; dünyada yaşanan hızlı değişim ve dönüşüm sürecinden etkilenen kurumlar olmakla birlikte, bu değişim ve dönüşümü ortaya çıkaran kaynaklar arasında yer almaktadır. Ayrıca üniversiteler, bu değişimin sürekliliği gereği, daima kurumsal ve toplumsal değer yaratacak yenilikleri, bir başka ifadeyle inovasyonu hedeflemesi gereken kurumlardır. Örgütlerin hedefleri ile geleceğe yönelik öngörüleri ise, misyon ve vizyon bildirimleri aracılığıyla açıklanır. Örgütün tepe yönetimi tarafından belirlenen misyon ve vizyon, örgüt çalışanlarına yol gösterme ve örgütsel hedefleri benimsetme fonksiyonunu yerine getirir. Dolayısıyla örgütlerin tüm kaynaklarını örgütsel hedefler doğrultusunda kullanabilmesi için, etkili misyon ve vizyon bildirimleri bir gerekliliktir. Bu açıdan değerlendirildiğinde, üniversitelerin misyon ve vizyon bildirimlerinin, inovasyona ilişkin ifadeler içermesi beklenir. Bu noktadan hareketle çalışmanın amacı, Marmara Bölgesinde faaliyet gösteren devlet ve vakıf üniversitelerinin İktisadi ve İdari Bilimler, Siyasal Bilgiler, Sosyal Bilimler, Yönetim Bilimleri, İktisat, İşletme, İşletme ve Yönetim Bilimleri Fakülteleri ile İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültelerinin misyon ve vizyon bildirimlerinin inovasyon kavramı çerçevesinde karşılaştırmalı olarak analizidir.

This research conducted in order to determine the recognition of development agencies by the organizations in their activity areas and the contributions of development agencies to regional development, is limited to the organizations within the Organized Industrial Zone in TR42 and TR52 regions, and includes 2015 data. The data within the context of the study have been collected online with 29-question survey consisting of open-ended and closed-ended questions about demographic variables, organizations, and opinions and suggestions of the organizations about the development agencies. This study is a heuristic research and includes 215 participants, and the data collected has been analyzed by means of crosstabs in SPSS 18 software. The primary findings of the study reveal that the organizations consider development agencies significant for regional development, however they are concerned about the objectivity of development agencies, and the recognition of the agencies is not sufficient. ; Kalkınma ajanslarının, faaliyet yürüttükleri bölgelerdeki işletmeler tarafından bilinirliği ve bölge kalkınmasına katkılarını tespit edebilmek için yapılan bu araştırma, TR42 ve TR52 Bölgelerindeki Organize Sanayi Bölgesi işletmeleri ile sınırlandırılmış olup, 2015 yılı verilerini içermiştir. Araştırma kapsamındaki veriler, demografik değişkenler, işletmelere ilişkin bilgiler ve işletmelerin kalkınma ajanslarına yönelik bilgi, görüş ve önerilerinden oluşan, açık ve kapalı uçlu soruların yer aldığı 29 soruluk bir anket ile online olarak toplanmıştır. Keşifsel nitelikte gerçekleştirilen bu araştırmaya 215 katılımcı katkı sağlamış ve elde edilen veriler SPSS 18 programında, çapraz tablolar oluşturularak analiz edilmiştir. İşletmelerin, kalkınma ajanslarını bölge kalkınması için önemli bulmaları ancak bu kuruluşların tarafsızlıklarına ilişkin kaygı duymaları ve ajansların bilinirliğinin yeterli düzeyde olmaması araştırma sonucunda ortaya çıkan en önemli bulgulardan olmuştur.

Günümüzde çevre bilinci dünyada, Avrupa da ve Türkiye de hızla gelişmektedir. Bu bilinç artık Avrupa Birliğine üyelik yolunda Türkiye için bir gereklilik olduğu kadar, küreselleşen dünya piyasasında var olmanın bir standardı olma yolundadır. Bu çalışma ile İskenderun bölge sanayisisinin gelişen Türk ve Avrupa Birliği Çevre Mevzuatlarına uyumu araştırılmıştır. Yapılan çalışmanın teorik bölümünde; Avrupa ve Dünyada çevre bilincinin gelişimi ve bu paralellikle Türkiye'deki çevre bilincinin gelişimi özetlenmiş, Endüstriyel Çevre Konusundaki Avrupa Birliği ve Türk mevzuatı incelenmiştir. Pratik bölümde ise; teorik çalışma ile elde edilen temel bilgilerin, Yerel Yetkililer, Sivil Toplum Kuruluşları ve fabrikaların yetkililerine yapılan anket çalışması ile İskenderun Bölgesinde uygulama ve yaklaşımı araştırılmıştır. Anket çalışmalarının sonunda; Türk Kanunları ile yapılan düzenlemelerin uygulamada bir formalite gibi kağıt üzerinde olduğu, ancak gerçekte uygulanmadığı görülmüştür. Avrupa Birliği yönerge ve tüzüklerine ise herhangi bir uyum zorunluluğu olmadığından; bu konuda bir çalışma yapılmadığı gözlenmiştir. ; Nowadays, environmental consciousness is spreading out in the world, Europe as well as Turkey. This consciousness is not only one of the requirement for Turkey on the way of membership to European Union, and also being a standard to be a member of the Global Market. By this study, the adaptation of Iskenderun Industrial region to developing Turkish and European Union laws of environmental regulations are searched. In the theoretical part of the study; the development of environment consciousness in the World, Europe as well as Turkey is summarized. European and Turkish Industrial Pollution regulations are investigated In the practical part; the developing of the applications to the information at the theoretical part is searched at the Iskenderun Industrial region by applied questionnaires to the local authorities , to Non Government Organizations and also to environment responsibilities of the factories. From this survey results; The application of the Turkish regulations are considered as formalities on the papers, but has no real application. Since it is not obligatory to full fill and apply the Environmental European Union regulations and laws yet; no application on that field has been found.

Bu çalışmada son yıllara kadar uluslararası ilişkiler gündeminde marjinal konumda olan Arktik bölgesinin değişen jeopolitik konumu jeopolitik kayma çerçevesinde ele alındıktan sonra Amerika Birleşik Devletleri ve Rusya Federasyonu'nun bölgeye yönelik politikaları incelenmiştir. Jeopolitik kayma; coğrafi bölgelerin jeopolitik ve jeostratejik değişimler sonucunda uluslararası politikadaki konumunun değişmesi olarak edilmektedir. Arktik bölgesi; yer altı maden kaynakları, balıkçılık ve dünyada keşfedilmemiş hidrokarbon kaynakları bakımından oldukça zengindir. Arktik bölgesi küresel ısınmadan en fazla etkilenen bölgelerden biridir. Arktik bölgesindeki buzulların erimesi ile birlikte var olduğu tahmin edilen yüksek miktarlardaki hidrokarbon kaynaklara ulaşımın kolaylaşması, geleneksel deniz rotalarına kıyasla zaman ve ekonomik maliyet yönünden daha cazip yeni ulaşım yollarının ortaya çıkması gibi faktörler nedeniyle bölgenin yakın gelecekte jeopolitik önemi artacaktır. Arktik bölgesinin yaşadığı bu jeopolitik kayma sürecinde bölge içi ve dışından birçok uluslararası aktör bölgeye yönelik politikaları güncellemektedir. Çalışma, giriş bölümüyle beraber üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde teorik çerçeveyi, ikinci bölümde Arktik bölgesinin tarihi, coğrafi sınırları ve aktörlerini, üçüncü bölümde ise ABD ve Rusya'nın bölge politikaları incelenmiştir. Sonuç bölümünde de elde edilen veriler neticesinde genel değerlendirmeler yapılmıştır. ; In this study, after discussing the changing geopolitical position of the Arctic region which has been in a marginal position on the international relations agenda until recent years within the framework of the geopolitical shift, the policies of the United States of America and the Russian Federation towards the region are examined. Geopolitical shifts symbolize the changes in the position of geographical regions in international politics as a result of geopolitical and geostrategic changes. Arctic region is rich in terms of underground mineral resources, fisheries and unexplored hydrocarbon resources in the world. The Arctic is warming faster than any other region on Earth. The geopolitical importance of the region will increase in the near future due to factors such as estimated high amounts of hydrocarbon resources and the emergence of new transportation routes which are more beneficial in terms of time and economic cost compared to traditional sea routes. Many international actors from within and outside the region update their policies towards the region during the geopolitical shift in the Arctic region. The study consists of three parts including the introduction. In the first chapter, the theoretical framework, in the second chapter, the history, geographical borders and actors of the Arctic region, and in the third chapter, the regional policies of the USA and Russia are examined. In the conclusion part, general evaluations have been made based on the data obtained.

Türk dış politikası ekseninde kamu diplomasisi uygulamaları 11 Eylül 2001 terör saldırıları sonrası dönemde Türkiye ve Sahraaltı Afrika (SAA) ilişkileri örneğinde incelenmektedir. Sert ve yumuşak güç unsurlarının birlikte değerlendirildiği bütünleşik güç yaklaşımının kamu diplomasisine etkisi temel alınmaktadır. Bu doğrultuda, sosyal inşacı yaklaşım perspektifinde Türkiye ve SAA ilişkilerinde kamu diplomasisi sürecinin yorumlanması amaçlanmaktadır. Özellikle 11 Eylül sonrası uluslararası ilişkiler düzenindeki değişim, kamu diplomasisi sürecini ve uygulamalarını önemli hale getirmiştir. Kamu diplomasisi kavramı etrafında yapılan tartışmalar 11 Eylül sonrası Türk dış politikasını etkilemiştir. Tez çalışmasında nitel araştırma tekniklerinden belge incelemesi ve görüşmeler yoluyla araştırma verileri toplanmıştır. Ayrıca Kasım 2014-2019 yılları arasında Türkiye ve SAA ülkeleri arasında gerçekleştirilen üst düzey ziyaretlerde yapılan resmi açıklamalar kamu diplomasisinin temaları doğrultusunda söylem ve içerik analizine tabi tutulmuştur. Sonuç olarak Türkiye ve SAA ilişkilerinde kamu diplomasisi uygulamalarının bir dış politika stratejisi olarak kullanıldığını ileri sürmek mümkündür. Ülkeler arası iletişimi merkezine alan kamu diplomasisi sürecinde sosyal ve kültürel unsurlar esas iken resmi açıklamalarda ekonomik ilişki temasının ön planda olduğu sosyal ve kültürel ilişki ve siyasi ilişki temalarının daha sonra geldiği saptanmıştır. ; Public diplomacy practises in the axis of Turkish foreign policy is analyzed in the example of Turkey and Sub-Saharan Africa (SSA) relations after the 11 September 2001 terror attacks. The impact of integrated power approach, in which hard and soft power elements are evaluated together, on public diplomacy is based. Accordingly, commenting on public diplomacy process in the Turkey and SSA relations within the perspective of social constructivist approach is aimed. Especially, the change in international relations order after September 11 has rendered the public diplomacy process and practices important. Arguments around public diplomacy concept have affected Turkish foreign policy after September 11. In the thesis study, research datas are collected with qualitative technics which are document review and interview. Moreover, official statements, which are made during the high level visits between Turkey and SSA countries between November 2014-2019, is subjected to discourse and content analysis within the direction of public diplomacy themes. As a result, it is possible to argue that the public diplomacy practices in Turkey and SSA relations are used as a foreign policy strategy. While social and cultural factors are main in the public diplomacy process centered on international communication among the countries, it is detected that economic relation theme is at the forefront in the official statements, social and cultural relation and political relation themes come after.