Suchergebnisse

Avrupa Birliği'nde, 6 ayda bir değişen rotasyon sistemiyle gerçekleşen dönem başkanlığı, ülke devlet ve hükümet başkanlarının kendilerini uluslararası alanda gösterebilecekleri bir sistemdir. Dönem başkanlığını yürüten üye ülke, trio olarak adlandırılan üçlü gruplar halinde bir arada çalışmaktadırlar. Trio, uzun vadeli hedefler belirlemekte ve 18 aylık bir süre boyunca ön planda olacak önemli konuları belirleyen ortak bir gündem hazırlamaktadır. Avrupa Birliği'nin başından beri var olan bu sistem, genişleme ve derinleşme süreçleriyle yenilenmiş ve daha verimli hale getirilmeye çalışılmıştır. Bu çalışma kapsamında, özellikle Lizbon Antlaşması'nın yürürlüğe girmesinden sonra dönem başkanlığı yapan ülkelerin politikaları analiz edilecektir. Bu çerçevede trionun ortak bir politika mı yürüttüğü yoksa her dönem başkanı ülkenin kendi önceliklerini mi uygulamaya çalıştığı araştırılacaktır. Sonuç olarak, politik öneme sahip olan bu sistemin, Avrupa Birliği'nde politika yapımına ne derece katkı sağladığı anlaşılmaya çalışılacaktır. ; The rotating presidency, which takes place every 6 months in the European Union, is a system in which the heads of states and governments can show themselves in the international arena. Member states which are holding the presidency work together closely in groups of three, called trios. The trio sets long-term goals and prepares a common agenda determining the major issues over an 18 month period. This system, which has existed since the beginning of the European Union, has been renovated and developed by processes of enlargement and deepening. In this study, especially after the entry into force of the Treaty of Lisbon, the politics of the countries that preside over the term will be analyzed. In this framework, it will be analyzed that whether the trio has a common policy or each president country tries to apply the country's own priorities. As a result, it will be attempted to understand the extent to which this system, which has a political prescription, contributes to policy-making in the European Union.

Bu çalışma kapsamında, Türkiye' deki ve dünyadaki Çevresel Etki Değerlendirme (ÇED) uygulamaları incelenmiş ve ülkeler arası karşılaştırmalar yapılmıştır. Özellikle AB ÇED direktifi doğrultusunda ülkelerdeki uygulamalar ortaya konmuştur. Ayrıca Türkiye' deki ÇED' in mevcut durumu ve eksikleri ortaya konmaya çalışılmıştır. Çevresel etki değerlendirmesinin yeri ve önemi, o ülkede yerleşik olan çevre kavramlarının bir sonucu olarak ortaya çıkmakta ve çeşitli ülkelerde farklı şekillerde algılanabilmektedir. ÇED' in kapsamı ve raporu hazırlayan meslek gruplarının yanısıra raporda yer alan konuların önem derecesi ülkeden ülkeye farklılıklar gösterebilmektedir. Bazı ülkelerde ( Brezilya örneği ) çok iyi bir şekilde geliştirilmiş ÇED sistemlerinin olduğu, ancak uygulamanın iyi bir şekilde yürütülemediği görülmüştür. İncelemeler neticesinde Avrupa Birliği ÇED sistemi içerisinde de çok farklı uygulamaların olduğuna dikkat çekilmiş, farklı uygulamaları ile Fransa buna örnek olarak gösterilmiştir. Türkiye' de uygulanan ÇED Yönetmeliğinin AB direktifi ile uyumluluğu ortaya konmuştur. Her ne kadar yönetmelik müktesebat ile uyumlu olsa da halka ilan etme şekli ve halkın katılımı için ayrılan sürenin tekrar üzerinde durulması gerekmektedir. Uygulama örneklerine bakıldığında halkın görüşlerinin en çok alındığı ülkenin ABD olduğu sonucuna varılmıştır. ÇED' in temel aşamaları olan eleme, kapsamlaştırma, raporlama, inceleme, değerlendirme ve izleme üzerinde durulmuştur. AB ülkelerinde Natura 2000 alanları tanımlanmış olduğundan ÇED eleme aşamasında Natura 2000 alanları da göz önünde bulundurulmaktadır. Türkiye' de ise bu alanların tanımlanmasına son yıllarda başlandığı tespit edilmiştir. AB ÇED direktifinde kapsamlaştırma zorunlu olmasa da bazı üye ülkelerin resmi hükümleri vardır. Bu ülkeler; Avusturya, Belçika-Valonya, İspanya ve Hollanda' dır. Türkiye' de de kapsamlaştırma zorunludur. Türkiye' de son yıllarda uygulamaya geçilen ÇED izleme hususundaki gelişmelerin ümit verici olduğu düşünülmektedir. Türkiye' de çevre yönetimi ile fiziksel planlama arasında tam bir bağın kurulamaması ÇED uygulamalarını etkilediği sonucuna varılmıştır. Özellikle ABD ve Avrupa ülkelerinde çevre envanterlerinin ve fiziksel planlamanın olması ÇED uygulamalarında büyük kolaylıklar sağlamaktadır. Bölgesel çevre verileri ÇED raporlarının hazırlanmasında etkin kullanıldığından Türkiye' de bu konudaki eksikliği en kısa sürede giderilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Ülkelerdeki gelişim Türkiye gibi çok hareketli değildir, bunun en büyük nedeni ABD ve AB üye ülkelerinde 1970 ve 1980' li yıllarda ÇED çalışmalarına başlanmış olması ve bugüne kadar büyük ilerlemeler göstermiş olmalarıdır. Ülkemizdeki hareketliliğin en büyük sebebinin AB uyum projeleri olduğu sonucuna varılmıştır. ; In this study, Environmental Impact Assessment (EIA) implementations both in Turkey and in the world were studied and compared between countries. Specifically, implementations in different countries were emphasized based on the EU EIA directive. Furthermore, the current situation and drawbacks of the EIA implemented in Turkey were tried to be determined. The level and importance of the environmental impact assessment is a result of a country?s understanding of environment and it has been perceived differently by different countries. In addition to that, the scope of the EIA and the occupational groups involved in the preparation of reports as well as the priority degrees of the topics given in the reports change between countries. It has been revealed that some countries (i.e. Brasilia) have well-developed EIA systems, but cannot implement them properly. On the other hand, it has been found out that there are different implementations within the EIA system of the European Union and the system implemented in France was considered as an example. The conformity of the EIA Regulation in force in Turkey with the EU directive has been determined. In spite of the fact that the regulation is in conformity with the acquis, the announcement to the public and the period granted to the public participation should be reviewed. When the implementations in practice in different countries were taken into account, it has been decided that USA attaches more value to the opinion of the public. The main stages of the EIA, which are election, scoping, reporting, investigation, evaluation and monitoring, have been emphasized. Since Natura 2000 sites have been agreed upon between the member states and the EU, these sites have been also considered during the EIA election stage. It has been seen that the studies for the designation of such sites in Turkey have been initiated recently. Although the scoping is not compulsory within the scope of the EU directive, some member states have established official provisions in this respect. These countries are Austria, Belgium-Walloon Region, Spain, and Netherlands. In Turkey, scoping is a compulsory stage. It has been concluded that advances in the EIA monitoring activities that has been initiated recently in Turkey are promising. Furthermore, the lack of a sound cooperation between the environmental management and the physical planning in Turkey has been concluded to affect the EIA implementations. Especially in USA and the EU member states, the environmental inventory and the physical planning have made the EIA implementations easier. It has been concluded that since regional environmental data has been effectively utilized in the preparation of the EIA reports, the absence in Turkey in this respect should be eliminated as soon as possible. Advances achieved in other countries are not as rapid as in Turkey, especially due to the fact that the EIA activities were initiated in USA and the EU member states 1970's and 1980's and significant improvements have been achieved up to date. Finally, the EU harmonization efforts can be given as the most important reason for this rapid improvement in Turkey.

Bu Yüksek Lisans Tezi'nin amacı Türkiye'nin önemli bir sorunu olarak karşımızda duran PKK ve ona karşı yapılan mücadelenin Türk kamu yönetiminin işlevleri açısından bir süreç olarak incelenmesi ve terörle mücadele ile terörizme mücadele ekseninde Türk kamu yönetimindeki değişiminin araştırılmasıdır. Temel varsayım Türk kamu yönetiminin terör ve terörizmle mücadelede bir süreç olarak terörle mücadeleden terörizmle mücadele alanına kaydığı ve bunun nedeninin değişen konjonktür, değişen PKK ve kamuoyunun şiddete doygunluğu olduğudur. Üç bölümden oluşan bu tezin ilk bölümünde kavramsal çerçeve dâhilinde araştırmanın temeli olan terör ve terörizm kavramları ve bunların nedenleri, amaçları, unsurları, ayrımları zengin bir literatürle anlatılmıştır. Tezin ikinci bölümünde ise Türkiye'de PKK dışındaki terör örgütleri anlatılmıştır. Tezin son bölümünde ise PKK terör örgütü kökleri, örgüt yapısı ve finans kaynakları ile ayrıntılı bir şekilde anlatılmış ve Türkiye'nin terörle mücadelede kamu yönetiminin işlevleri yasama ve yürütme erklerinin faaliyet ve uygulamaları ile incelenmiş ayrıca Kürt Sorunu ve PKK terörünün bitirilmesi amacıyla ortaya konan belli başlı raporlar özetlenmiştir. Tezin katkısı ile PKK'daki ve Türkiye'nin terörle mücadelesindeki değişimler ve nedenleri ortaya konmuş ve konu bütüncül bir şekilde ele alınmıştır. Tezin bir başka katkısı ise PKK terör örgütünün ulaşılması yasal kendi yazılı kaynakları ile incelenmesi ve nesnel veriler ışığında doğru bir şekilde anlatılmasıdır. Sonuçta bu Yüksek Lisans Tezi ile PKK'daki değişimler bir süreç olarak irdelenmiş ve bunun Türk kamu yönetimindeki değişimler ile nedenselliği ortaya konmuştur. PKK'nın değişim süreci sonunda siyasallaşması ve terörizmi sadece alternatif bir güç haline getirmesi ile Türk kamu yönetiminin terörizmle mücadele ile artık mücadelenin siyasi, ekonomik ve toplumsal yanına ağırlık vermesi durumları arasında bağlar ortaya konarak temel varsayımımız doğrulanmıştır. The aim of this Master's Thesis is to study as a process the fight against the PKK and its terrorism that confronting us as a significant problem in Turkey, in terms of the functions of Turkish public administration and to quest the changes in Turkish public administration in the axis of the fight against the terror and the terrorism. Our basic assumption is that in its fight against the terror and the terrorism, Turkish public administration has shifted as a process from the fight against terror to the area of fight against terrorism and the reason for this is the changing environment, the changing PKK and the satiety of public to the violence. In the first section of this thesis consisting of three sections, we described in a rich literature the terror and the terrorism which is the basis of research within the conceptual framework as well as their definitions, causes, purposes, elements and differences. In the second section of the thesis, we explain in details the other terrorist organization in Turkey. In the last part of the thesis, we explain PKK terrorist organization with its roots, organizational structure and financial resources and we analyze the functions of public administration in the fight against terrorism in Turkey as well as the activities and practices of the legislative and executive powers and we also summarizes the major reports set forth in order to inactivate clear up the Kurdish problem and solve the PKK terror. Thanks to this thesis, we put forward the changes in the PKK and the fight against the terror in Turkey as well as their reasons and we deal with the subject in a holistic manner. Another contribution of this thesis is to study the PKK terrorist organization with its own legally accessible written sources and to illustrate it correctly in the light of objective data. As a result, this Master's Thesis researches as a process the changes in the PKK and sets forth the causality of this with the changes in the Turkish public administration. We have validated our basic assumption by putting forward the bonds between the fact that the PKK has become politicized as a result of the process of change and has changed its terrorism into an alternative power and the fact that Turkish public administration has started to give more weight to political, economic and social side of the fight in its fight against terrorism.

In this paper, the author analyzes the key stages in the development of the Republic of Srpska, since its formation in 9 January 1992. In this context, it elaborates the process of genesis of the Republic of Srpska, its international verification by the Dayton Peace Agreement, post-conflict consolidation as a process of trial of the constitutional reform in Bosnia and Herzegovina that would redistribute responsibilities between the entity and state authorities. However, the paper points out that the Republic of Serbian unquestionable categories and that the current attempt by the U.S. and the EU for the amendment of the Constitution of Bosnia and Herzegovina did not imply denial of two-entity structure of the state. In the future, how would you rate the author will attempt leading actors in world politics to redesign the institutional framework at the level of Bosnia and Herzegovina, as well as to strengthening its negotiating capacity to assume the obligations related to membership of the European Union and the North Atlantic Treaty Organization.

Dоktоrskа disеrtаciја prаti rаzvој kоncеpаtа pоlitičkе lеvicе, pоlitičkе dеsnicе i pоlitičkоg cеntrа, оd njihоvоg nаstаnkа svе dо dаnаšnjih dаnа. Krоz gеnеrаlnо rаzmаtrаnjе оvih kоncеpаtа dоktоrskа disеrtаciја nudi i niz mini-biоgrаfskih pоrtrеtа znаčајnih tеоrеtičаrа i držаvnikа, kојi su оbеlеžili pоmеnutе pојmоvе u еvrоpskој pоlitičkој i intеlеktuаlnој istоriјi. Аutоr disеrtаciје, pоrеd disciplinоvаnоg iznоšеnjа nаučnih činjеnicа, nа litеrаlаn nаčin prеzеntuје intеrеsаntnu gеnеrаlnu fаbulu u kојој sе kао glаvni аktеri pојаvlјuјu vоdеćе ličnоsti mоdеrnе еvrоpskе istоriје. Disеrtаciја prikаzuје kаkо ćе, nеkаdа јеdinstvеni pоlitički prоstоri lеvicе i dеsnicе, u pоstmоdеrnоm vrеmеnu biti pоdеlјеni grаđаnskim i аntigrаđаnskim shvаtаnjеm pоlitikе, dоk ćе pоdеlа nа lеvicu i dеsnicu u njihоvim klаsičnim оblicimа biti јоš sаmо sеkundаrnа. Dоktоrskа disеrtаciја pоkаzuје dа nаs tо dоvоdi u јеdnu nоvu tеоriјsku i prаktičnu situаciјu, tе аutоr disеrtаciје u zаklјučnim nаpоmеnаmа rаdа zаklјučuје dа ćе zа stаbilnоst, dеlоtvоrnоst i lеgitimnоst pоlitičkih instituciја nа pоčеtku 21. vеkа biti pоtrеbnа јеdnа nоvа pоstidеоlоškа pоlitikа i pоstidеоlоškа pоlitičkа sоciоlоgiја. ; Doctoral dissertation follows the development of the concepts of the Political Left, the Political Right and the Political Center from the time of their creation to the present day. Through a general discussion of these concepts dissertation offers a series of mini - biographical portraits of important scholars and statesmen, who epitomized these concepts in European political and intellectual history. Author of dissertation, together with disciplined presentation of scientific facts, offers the interesting general story in which as the main actors appear leading figures of modern European history. The dissertation shows how, in the past a unique political space of the Left and the Right, in the postmodern period will be divided by civil and anti-civic understanding of politics, while the division between the Left and the Right in their classical forms remains only secondary. Doctoral dissertation finally demonstrates that previous happenings brings us into a new theoretical and practical situation, and the author of the thesis in the concluding remarks of work concludes that for stability, effectiveness and legitimacy of political institutions at the beginning of the 21st century we need a new post-ideological politics and post-ideological political sociology.

The Cyprus Question is a problem of Turkey that continued for years. Cyprus was conquered in 1878 by England which continuing to obtain colonies all around the world in the 19th century. Cyprus is one of the dominions of the Great Britain after the Lozan Treaty of Peace. However, the Greek Cyprus began to struggle to gain independence from Britain since 1931. After this Turkey did not think to interfered to Cyprus. The Great Britain change her policy after the World War II. And she started to go out her dominion territories slowly. Therefore the influence war beginned on Cyprus between Turkey and Greece. As well Turkey has started to be included in the Cyprus problem since 1950. The period of the Democratic Party has been the Cyprus problem one of the most important foreign policy issues. Turkey does not go into struggle on Cyprus that the Great Britain remains her control. Turkey thinks that if England wants to go out from Cyprus then has a right to say on Cyprus. Because Cyprus is very close to Turkey for geographical and historical. At this moment there was a serious and heavy competition on Cyprus between Turkey and Greece. Turkey's aim was not to persecuting the Cyprus Turks' from other states. If England went out from Cyprus it was not thought a solution without Turkey. And so Turkey began to take a step on this policy. But Turkey never followed complicate comprehension. Şhe followed genial policy. Especially, after the London Conference, Turkey has become officially part of the subject. Turkey has primarily want to continue the status quo. If this is not, it has argued the entire island should be given its. The division thesis came to the fore after 1955. During this period, foreign states have evaluated Turkey's Cyprus policy in accordance with their policies. This assessment shows the influence of the Cold War.

Türkiye'de siyaset, geçmişten bugüne her daim bir "merkez" temelinde şekillendirilmiştir. Merkez, hem yönetim gücünün belirleyicisi hem de idarenin uygulayıcısı konumunda olmuştur. Buna karşılık taşraya; merkezin hükümlerinin uygulayıcılığını yapmak ve merkezin askeri, tarımsal, beşeri ve bunun gibi birçok alandaki sermayeye dayalı ihtiyaçlarını karşılamak şeklinde roller biçilmiştir. Dolayısıyla merkez açısından taşra, siyasal sermaye bağlamında düşünüldüğünde, siyasal idareye ortak olabilme rüştüne haiz görünmemiştir. Bundan dolayı taşranın merkeze yönelik çeşitli refleksleri de ya görmezden gelinmiş ya da bastırılmaya çalışılmıştır. Böylelikle taşra; hem siyasal yönetim hem de toplumsal bağlamda, ötekileştirilen, dışlanan ve küçümsenen bir politikaya maruz kalmıştır. Oysa taşra, sadece merkezin iaşesini ve insan sermayesini karşılamakla mükellef coğrafi bir alan olmanın ötesinde bir rezerve ve pratiğe sahiptir. Taşra, gündelik siyasal yaşam pratikleri ve merkezi yakından takip etmesiyle, siyasetin önemli bir aktörüdür. Kaldı ki taşra, pasif ve güçsüz bir yapıya sahip gibi görünse de, esasında merkezi çepeçevre kuşatan bir yetkinlikte ve dirayettedir. Bu çalışmada, öncelikle merkez-çevre teorisi bağlamında taşranın tarihsel ve siyasal gelenek bakımından ne tür rollere sahip olduğu üzerinde durulacaktır. Bununla birlikte bir çevre olarak taşranın siyasal kültürdeki konumu ele alınacaktır. Ayrıca taşranın geçmişten günümüze temsiliyetlerine ve siyasette ve idarede taşranın ötekileştirildiğine dikkat çekilecektir. Son olarak ise, günümüz taşrasından insan manzaralarına, toplumsal tiplere, siyasal aktörlere ve politik ilişkilere yer verilerek merkez-taşra diyalektiğinin görünümleri üzerinde durulacaktır. ; Politics in Turkey has been always shaped on the basis of a "center" from the past to present. Center has been in position both as the determinant of government forces and the practitioner of political administration. In contrast to this, the country is given the roles that is being a practitioner of the central provisions and to satisfy the center's need based on capital such as the military, agricultural, human and in many areas like this. Thus, in the face of center, the country has been recognized as being unable to be included in political governance when it is considered within the context of political capital. Therefore, the country's various reflexes to the centre either have been ignored or have been tried to be suppressed. Thus, country has been exposed to a policy that is marginalized, excluded and despised in both political management and social context. However, the country, beyond being a geographical area that only supplies center's needs and human capital, has a reserved and practical side. The country, with her daily practices in political life and her close pursuit of centre, is a significant player in politics. Besides, although the country seems to have passive and weak structure, actually it has an ability and power in surrounding center circumferentially. In this study, primarily in the context of center-periphery theory, the focus will be on what kinds of roles the country keeps in terms of historical and political traditions. In addition to this, the position of the country as a periphery at political culture will be discussed. It will also draw attention to the country's representation from the past to the present and the country that is marginalized in politics and in administration. Finally, the appearances of dialectical structures among center and the country will be focused on by illustrating people living in the country, the social types, the political actors and political relations observed in the country.

Türkiye'de siyaset, geçmişten bugüne her daim bir "merkez" temelinde şekillendirilmiştir. Merkez, hem yönetim gücünün belirleyicisi hem de idarenin uygulayıcısı konumunda olmuştur. Buna karşılık taşraya; merkezin hükümlerinin uygulayıcılığını yapmak ve merkezin askeri, tarımsal, beşeri ve bunun gibi birçok alandaki sermayeye dayalı ihtiyaçlarını karşılamak şeklinde roller biçilmiştir. Dolayısıyla merkez açısından taşra, siyasal sermaye bağlamında düşünüldüğünde, siyasal idareye ortak olabilme rüştüne haiz görünmemiştir. Bundan dolayı taşranın merkeze yönelik çeşitli refleksleri de ya görmezden gelinmiş ya da bastırılmaya çalışılmıştır. Böylelikle taşra; hem siyasal yönetim hem de toplumsal bağlamda, ötekileştirilen, dışlanan ve küçümsenen bir politikaya maruz kalmıştır. Oysa taşra, sadece merkezin iaşesini ve insan sermayesini karşılamakla mükellef coğrafi bir alan olmanın ötesinde bir rezerve ve pratiğe sahiptir. Taşra, gündelik siyasal yaşam pratikleri ve merkezi yakından takip etmesiyle, siyasetin önemli bir aktörüdür. Kaldı ki taşra, pasif ve güçsüz bir yapıya sahip gibi görünse de, esasında merkezi çepeçevre kuşatan bir yetkinlikte ve dirayettedir. Bu çalışmada, öncelikle merkez-çevre teorisi bağlamında taşranın tarihsel ve siyasal gelenek bakımından ne tür rollere sahip olduğu üzerinde durulacaktır. Bununla birlikte bir çevre olarak taşranın siyasal kültürdeki konumu ele alınacaktır. Ayrıca taşranın geçmişten günümüze temsiliyetlerine ve siyasette ve idarede taşranın ötekileştirildiğine dikkat çekilecektir. Son olarak ise, günümüz taşrasından insan manzaralarına, toplumsal tiplere, siyasal aktörlere ve politik ilişkilere yer verilerek merkez-taşra diyalektiğinin görünümleri üzerinde durulacaktır. ; Politics in Turkey has been always shaped on the basis of a "center" from the past to present. Center has been in position both as the determinant of government forces and the practitioner of political administration. In contrast to this, the country is given the roles that is being a practitioner of the central provisions and to satisfy the center's need based on capital such as the military, agricultural, human and in many areas like this. Thus, in the face of center, the country has been recognized as being unable to be included in political governance when it is considered within the context of political capital. Therefore, the country's various reflexes to the centre either have been ignored or have been tried to be suppressed. Thus, country has been exposed to a policy that is marginalized, excluded and despised in both political management and social context. However, the country, beyond being a geographical area that only supplies center's needs and human capital, has a reserved and practical side. The country, with her daily practices in political life and her close pursuit of centre, is a significant player in politics. Besides, although the country seems to have passive and weak structure, actually it has an ability and power in surrounding center circumferentially. In this study, primarily in the context of center-periphery theory, the focus will be on what kinds of roles the country keeps in terms of historical and political traditions. In addition to this, the position of the country as a periphery at political culture will be discussed. It will also draw attention to the country's representation from the past to the present and the country that is marginalized in politics and in administration. Finally, the appearances of dialectical structures among center and the country will be focused on by illustrating people living in the country, the social types, the political actors and political relations observed in the country.

anemon ; In this study, the legal and structural transformations on theaxis of thestate of law in Turkey after the Helsinki Summit on 10-11 December 1999 were intended to examine in the context of compliance to the European Union Acquis. For this purpose, the conceptual framework of the rule of law was primarily addressed. Subsequently, the process of unity of the European Union experiencing an axis shift from the economic base to the political ground was evaluated. Then the transformation after the Helsinki Summit, which is the problematic of the study, has been examined in terms of the conditions of the European Union by considering historical moments of the Turkey-European Union relations. After the period in whichTurkey had taken can didacy status, the country took important steps in terms of legal and structural sphere at the point of rule of law. However, the European Union has criticized Turkey for the irexperienced negative developments after 2014. Thus, the positive atmosphere in the first years of the progress reports has been replaced by intense criticism. ; Bu çalışmada, 10-11 Aralık 1999 Helsinki Zirvesi sonrasında Türkiye'de hukuk devleti ekseninde yapılan yasal ve yapısal dönüşümlerin, Avrupa Birliği Müktesebatına uyum bağlamında ele alınması amaçlanmıştır. Bu amaçla sürdürülen çalışmada, öncelikle hukuk devletinin kavramsal çerçevesi ele alınmıştır. Akabinde ekonomik temelden siyasal zemine eksen kayması yaşayan Avrupa Birliği'nin birlik oluşturma süreci değerlendirilmiştir. Daha sonra da Türkiye-Avrupa Birliği ilişkilerinin tarihsel uğrakları ele alınarak, çalışmanın sorunsalı olan Helsinki Zirvesi'nin ardından yaşanan dönüşüm, Avrupa Birliği üyelik koşulları açısından incelenmiştir. Türkiye adaylık statüsü elde ettiği dönemden sonra hukukun üstünlüğü noktasında yasal ve yapısal alana taalluk eden önemli adımlar atmıştır. Ancak 2014 yılından sonra yaşanan olumsuz gelişmeler nedeniyle Avrupa Birliği Türkiye'yi eleştirmeye başlamıştır. Böylece ilerleme raporlarının ilk yıllarındaki olumlu hava, yerini yoğun eleştirilere bırakmıştır. ; 761614