Search results

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Bu çalışmada örgütlerin var oldukları çevrede hayatta kalabilmek için ihtiyaç duydukları meşruiyet ile çevresiyle iletişim kurmak amacıyla oluşturdukları örgütsel dil arasındaki ilişki kurumsal kuram açısından incelenmiştir. Kurumsal kurama göre örgütler kurumsal çevrelerine uyum göstererek meşruiyet elde eder. Fakat kurumsal beklentilerle örgütsel çıkarlar çoğu zaman çelişir. Bu durumda örgüt uyum görüntüsü vererek meşruiyetini, gerçekte kurumsal çevrenin beklentilerini karşılamayarak çıkarlarını korumuş olur. Uyum görüntüsü çevreye gerçekliği farklılaştırarak ya da değiştirerek veya farklı bir gerçekliği yansıtarak oluşturulur. Bu yansıtma ya da sunum ise örgütün çevreyle kurduğu iletişimde kullandığı örgütsel dil ile gerçekleştirilir. Çalışmanın amacı örgütlerin kurumsal çevreye gerçekte uyum göstermediği durumlarda örgütsel dil aracılığı ile meşruiyetlerini nasıl kazandıklarını, bu örgütsel dilin inşasında kurumsal ve kültürel çevrenin etkisini ve örgütlerin kurumsal çevreye farklı bir gerçeklik sundukları iddiasını kurumsal kuram içerisinde açıklayabilmektir. Bunun için meşruiyet elde etmek isteyen örgütler, örgütü değerlendirerek hakkında hüküm veren sosyal çevre aktörleri ve bu ikisi arasındaki iletişimi ve etkileşimi sağlayan örgütsel dil üzerinden bir model kurulmuştur. Örgütün, sosyal çevre aktörlerinin ve örgütsel dilin etkilendiği ve biçimlendiği kurumsal ve kültürel bağlam çerçevesinde bu unsurların ilişkisi tartışılmış ve açıklanmıştır. Çalışmanın araştırma bölümünde Türkiye'den seçilen beş büyük holdingin belirli yıllar arasında yayınladıkları basın bültenleri, literatürdekilerin geliştirilmesi ve genişletilmesi suretiyle elde edilen meşruiyet kategorileri üzerinden nitel içerik yöntemiyle analiz edilmiştir. Holdinglerin söylemlerinin biçim, içerik ve vurguladıkları noktalar bakımından kurumsal ve kültürel çevreyle uyumlu olduğu, sosyal çevrede olumlu algı oluşturabilmek ve örgüte meşruiyet kazandırabilmek amacıyla inşa edildiği sonucuna varılmıştır. Söylemlerdeki kodlanma yoğunluğu dikkate alındığında daha çok normatif inançları yansıtan söylemlerin kullanıldığı ve bu nedenle Türk holdinglerinin bu söylemin meşruiyet eşleştirmelerinde karşılığı olan ahlaki (normatif) meşruiyeti amaçlandıkları değerlendirmesi yapılmıştır. ; This study deals with the relationship between 'legitimacy' that the organizations need to survive in the environment they exist and 'organizational language' which is created by the organizations in order to communicate with the environment, in the context of institutional theory. According to institutional theory the organizations gain legitimacy through adapting themselves to their institutional environment. However, there usually is a contradiction between institutional expectations and organizational benefits. In this case the organization protects both its legitimacy through pretending to be adapted and it's benefits by not satisfying the expectations of institutional environment. In this process the image of adaptation, which is created by falsifying the reality, is reflected to the environment, and this reflection is carried out by institutional language. So the aim of this study is to explain in the context of institutional theory how the organizations gain their legitimacy in cases where they are actually not adapted to institutional environment, the effects of institutional and cultural environment on creating this institutional language, and the claim that the organizations present a different reality to institutional environment. For this purpose, a model is established through the factors such as the organizations which desire to obtain legitimacy, the social environment actors who evaluate and adjudge about the organization, and the institutional language that provides communication and interaction between mentioned factors. So, the relations between these factors are discussed and explained within the framework of institutional and cultural context which the organizations, the social environment actors and the organizational language are effected and shaped in. In the research section of the study, the press releases of 5 selected holding companies from Turkey are analyzed by qualitative content analysis through the legitimacy categories which are obtained by developing and extending the available categories in literature. It is concluded that the discourses of the holding companies are in concordance with their institutional and cultural environments in terms of the forms, the contents and the emphasized points of the discourses which are created in order to generate a positive perception in the social environment and to gain legitimacy to the organization. When taking in to consideration the encoding concentration in discourses, it is evaluated that the Turkish holding companies prefer to use the discourses which reflect the normative beliefs and therefore they aim to gain moral (normative) legitimacy which corresponds to mentioned discourse in legitimacy matching.

Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla birlikte yıkılan iki kutuplu dünya sistemi ile dünyanın hemen hemen her coğrafyasındaki devletler için ulusal güvenlik kavramı önemli bir dönüşüm yaşamaya başlamıştır. Soğuk Savaş döneminin önemli bir parçası olan Türkiye de dünya genelinde yaşanmaya başlayan bu dönüşümden muaf olmamıştır. Türkiye gibi pek çok devlet için ulusal güvenlik - hem Soğuk Savaş sırası hem de öncesinde- genel olarak geleneksel bir anlayış çerçevesinde ve ulusal devlet düzeyinde askeri bir bakış açısıyla tanımlanmaktaydı. Soğuk Savaş'ın bitmesiyle güvenliğin sadece tanımı değil alanı da genişlemiş ve güvenlik çalışmaları gündemine göç, çevre, demokrasi, insan hakları ve ekonomi gibi farklı konuları da almaya başlamıştır. Diğer bir deyişle, güvenlik askeri boyutunun ötesinde, sosyal, siyasi, iktisadi ve çevresel boyutları da kapsayacak şekilde genişlemiştir. Soğuk Savaş'ın bitmesiyle Türkiye'nin ulusal güvenliğinde küçük çapta bir dönüşüm başlamıştı. Ancak gerçek manada bir dönüşüm, Türkiye'nin Kopenhag siyasi kritererleri çerçevesinde AB'ye aday ülkeymiş gibi 'ilerleme raporları' ile değerlendirilmeye başlandığı 1998 Cardiff Zirvesi ile başlamıştır. Bu makalenin amacı da AB'ye üyelik adına yerine getirilmesi gereken Kopenhag siyasi kriterlerinin Türkiye'nin ulusal güvenlikte yaşadığı bu kapsamlı dönüşümdeki rolünü ve etkisini inceleyip analiz etmektir. Yapılan analiz sonucunda AB üyelik sürecinde Kopenhag siyasi kriterlerini karşılama adına siyasi, hukuki, sosyal ve kültürel alanda yapılan yasal ve reformların Türkiye'nin ulusal güvenliğini dolaylı veya doğ- rudan etkilediği görülmüştür. Zira önceleri 'savunmacı reel politik' kapsamında bir güvenlik perspektifi benimseyen ve bu perspektif gereği her ulusal güvenlik 'sorununun' güvenlik konusu veya meselesi olarak görüp 'güvenlikleştiren' Türkiye, Kopenhag siyasi kriteleri kapsamında gerçekleştirilen yasal ve anayasal reformlar ile birlikte bu güvenlik perspektifini yavaş yavaş terketmeye başlamış yerine ise güvenliğin sadece askeri boyutunun olmadığı, siyasal, iktisadi, toplumsal ve kültürel boyutlarının da olduğu, ulusal güvenlik meselelerinde olağandışı yöntem ve araçlardan ziyade olağan yöntem ve araçların kullanıldığı bir güvenlik perspektifi - güvenlik dışı bırakma - benimseye başlamıştır. Bu yeni güvenlik perspektifin ne derece başarılı olup olmadığı konusunda bir sonuca varmanın şu an için erken olduğu düşünülmektedir. İleriki yıllarda yapılacak araştırmalar bu konuda daha somut bulgular ortaya koyacaktır. ; With the end of the bipolar system after the dissolution of the Soviet Union, the national security concept has undergone significant change in many countries across the world. As an important player of the Cold War, Turkey was also not immune from this change. For many states including Turkey - both before and during the Cold War - the national security was defined mostly within the framework of a traditional and military security perspective. With the end of the Cold War, not only the definition of but also the sphere of security has been extended. With the extension of the security sphere, new issues such as immigration, environment, democracy, human rights, and economy have become important parts of the security studies' agenda. In other words, security has become multi-dimensional encompassing not only military but also social, political, economic and environmental aspects. Turkey's national security has also started to undergo a transformation to some extent after the end of the Cold War. However, the genuine transformation of Turkey's national security began after the decision taken at the EU Cardiff Summit in 1998. The purpose of this article is to evaluate and analyze the role of the Copenhagen political criteria, which have to be fulfilled in order to be a member of the EU, in the transformation of Turkey's national security. At the end of the analysis it has been found that the large-scale legal and constitutional reforms realized in political, judicial, social and cultural spheres to fulfill the Copenhagen political criteria have a direct or indirect impact on the transformation of the Turkey's national security. Turkey which embraced a 'defensive real-politik' security perspective with a 'securitization' approach in the past has started to let off itself from this perspective and replace it with a multi-dimensional security perspective with a 'de-securitization' approach after the legal and constitutional reforms aimed at meeting Copenhagen political criteria. It is concluded that 'de-securitization' approach, which attaches great importance to using ordinary (normal) political means, methods and rules to deal with the security issues, has become the linchpin of Turkey's national security instead of 'securitization' approach, which emphasis on using extraordinary means and methods in dealing with security threats. It is also concluded that it is quite early to come to a conclusion whether this new security perspective is successful or not in solving the Turkey's national security matters. The researches that will be done on this question in the coming years will come up with betters answers and more tangible results.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Araştırmanın amacı dünya siyasi tarihinde önemli bir dönemin sonu olarak kabul edilen Soğuk savaş'ın bitiminden günümüze Ortadoğu alt sisteminde İran dış politikasını inceleyerek bölgesel ve küresel anlamda ortaya çıkardığı etkilerini incelemektir. Çalışmada; Ortadoğu'da siyasi toplumsal ve ekonomik anlamda güçlü bir devlet olan İran'nın Soğuk savaş sonrası Uluslararası sistemdeki bölgesel, küresel ve konjektürel değişimlere karşı dış politik yönelimleri incelenecektir.İslam dünyasında farklı bir yaklaşımla Sünni ülkelerden ayrılan ve Şiiliğin 1979 devrimi ile siyasi anlamda temsil edildiği tek ülke olarak diğer İslam ülkelerinden ayrılan İran, sahip olduğu önemli petrol ve doğalgaz zenginliğiyle bölgenin en önemli enerji kaynağı ülkelerinden biri konumundadır. Sahip olduğu jeostratejik konum itibariyle hem soğuk savaş döneminde hem de soğuk savaş sonrası dönemde küresel güçlerin etki altında tutmak istedikleri bir ülke olmuştur. İran, özellikle şu son dönemde Nükleer Silah edinme konusundaki çalışmaları nedeniyle dünyanın gündemindeki yerini tutmaya devam etmektedir.Bu bağlamda araştırmada; bugün bölgesel bir alt sistem olarak Ortadoğu alt sistemindeki yapı nedir? Bu yapı İran dış politikasını nasıl şekillendirmektedir? İran dış politikasının belirlenmesinde İran siyasi yapısı, jeopolitiği, ekonomik yapısı ne kadar etkilidir? İran'ın soğuk savaş sonrası küresel güçlerle ve bölge ülkeleri ile ilişkileri ne seviyededir? Sorularına cevap bulunmaya çalışılmıştır.Araştırmanın sonucunda İran, Ortadoğu'da özellikle İsrail, ABD ve Türkiye gibi ülkelere karşı bir güç dengesi politikası geliştirdiği, nükleer güç sahibi İsrail ve ABD'ye karşı nükleer güç elde ederek hem bölgede etkin bir aktör olmak hem de İsrail ve ABD'ye karşı caydırıcı bir güç olabilmeye çalıştığı söylenebilir. İran dış politikasının belirlenmesinde İran siyasi yapısı, İran jeopolitiği, ekonomik gücü son derece etkili olduğu ve İran halkının 30 yıldır devam eden ideolojik rejime karşı memnun olmadığı; fakat kendisini düşman olarak gören batılı ülkelere karşı rejimi temsil edenlere destek olmayı tercih ettikleri sonuçlarına ulaşılmıştır. ; The aim of the study is to examine Iran's foreign policy in the Middle East sub-system and its effects revealed in the regional and global scale starting from the end of the Cold War up to now as being accepted an important period in world political history .On this study; post- cold war Iran as a politically, socially, and economically powerful country in the middleast , Iran?s foreign political tendencies against regional, global, and conjunctural changes and trends will be examined.Iran ,as differentiated from the sunni countries with a different approach in İslamic world and differentiated from the other Islamic countries by means of the 1979 shia revolution as the only country represented that way in the political sense, is one of the most important energy resource providing countries in the region by having the richness of petroleum and natural gas .Because of its geo-strategic location during and after the period of the cold war and the post-cold war it has been a country that was desired to be kept under the influence of global forces. Iran especially nowadays, following its recent studies about how to obtain Nuclear Weapons world continues to keep its place on the agenda.To that extent in this research, today as a regional sub-system what is the structure of the Middle East sub-system? How does this structure shape Iran's foreign policy?Determining Iran's foreign policy how effective are the political structure of Iran, geopolitics, and the economic structure,?At what level Iran's post-cold war relations are with global powers and regional states? These questions above were tried to be answered?As a result of this study it can be said that, Iran in the middleast has been developing a balance of power policy particularly against Israil, USA and Turkey, and trying to be an effective power in the region by means of obtaining nuclear power at the same time trying to be a deterrent power against Israil and USA.Results that were reached ;In determining Iran's foreign policy, Iran?s political structure , geopolitics, economic power are highly effective and for 30 years the Iranian people are not satisfied with the ongoing ideological regime, but against the western countries who see them as their enemies Iranian people prefer to support those who represent the regime.

Kolon hastalıklarının tanı ve tedavisinde önemli yer tutan kolonoskopi işleminin başarısı için kolonoskopi öncesi barsak hazırlığının yeterli olması gereklidir. Yatan hastalarda barsak hazırlığı ayaktan hastalara göre daha yetersiz olup bunun nedenleri belirlenmiş değildir. Bu çalışma; kolonoskopi öncesi barsak hazırlığının yetersizliğine neden olan faktörlerden biri olan talimatlara uyum ve hazırlık ilaçlarını tolere edememenin rolünü yatan hasta grubunda araştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmamız Şubat 2007-Nisan 2007 tarihleri arasında Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi Ahmet Necdet Sezer Uygulama ve Araştırma Hastanesi Gastroenteroloji Endoskopi Ünitesine kolonoskopi olmak için başvuran hastalar üzerinde uygulandı. Araştırmada veri toplama aracı olarak üç bölümden oluşan anket formu kullanılmıştır. Birinci bölüm demografik bilgileri içermektedir. İ kinci bölüm hastaların ilacın kullanımı ve diyete uyumlarını, yan etkilerine karşı toleranslarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Üçüncü bölüm işlem sonrasında hastanın barsak hazırlığı yeterliliğini değerlendirmek amacıyla kolonoskopiyi yapan hekime yönelik sorulardan oluşmaktadır. Araştırmada anket sonuçlarına ilişkin veriler; Ki kare Testi, Fisher's exact test, Mann Whitney U Testi, Spearman korelasyon testi uygulanarak değerlendirilmiştir. Bulgularımızda; değerlendirmeye alınan hasta sayısı 23 yatan hasta, 43 ayaktan hasta idi. Hastaların yaş medyan değeri yatan hastalarda 70, ayaktan hastalarda 51 olarak saptanmıştır (p= 0,001). Yatan hastalarda yeterli barsak hazırlığı ayaktan hastalara göre daha düşüktü. İşlem başarısı ve yeterli barsak hazırlığı oranları yatan hastalarda ,9 ve ayaktan hastalarda 0 olarak bulundu. İki grup arasında fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0,01). Yatan ve ayaktan hastalarda hazırlık ilaçlarına uyum ve tolerans düzeyleri açısından fark yoktu. Her iki grup arasında hazırlık evresinde yalnızca berrak diyete uyum açısından anlamlı fark bulunmuştur (p<0,01).Sonuç olarak; yatan hastalarda ayaktan hastalara göre barsak hazırlığı yetersiz gözükmektedir. Yatan hastalarda yetersiz barsak hazırlığı nedeni olarak, berrak diyete uyumsuzluk saptanmıştır. Kolonoskopi öncesinde barsak hazırlığında hastaya berrak diyetin önemi anlatılmalı, hastalara sıvı diyet listesi düzenlenmeli, yatan hastalarda ağızdan alınan sıvıların takibi yapılmalı ve kontrolü sağlanmalıdır. ; Colonoscopy is an important part of the diagnosis and cure of colon diseases, and adequate preparation before a colonoscopy is required for the success of effective intervention. Bowel preparations of inpatients are less adequate than outpatients' bowel preparations. It is not known the reasons of poor colonic preparations. This study is done to investigate the tolerance level of inpatients to preparation regimens and the role of compliance to the procedures of inpatients which is one of the reasons that cause poor colonic preparation. The study was conducted the patients among referred to the gastroenterology and endoscopy unit of the Afyonkarahisar Kocatepe University Ahmet Necdet Sezer Research Hospital for colonoscopies between February-April 2007. A questionnaire has three parts which was used to gather data. The first part consists of demographic information. The second part is performed to investigate the compliance level of patients to their diet and their preparation regimens and also to find out the tolerance level of patients to the adverse effects of the regimens. The third part consists of questions to be asked to the doctor who perform the colonoscopy to evaluate the adequacy of the bowel preparation of patients. The gathered data form the questionnaires were evaluated with the applications of Chi Square test, Fisher's exact test, Mann Whitney U Test, and Spearman correlation test. The number of evaluated inpatients and outpatients are 23 and 43, respectively. The median values of the ages of evaluated inpatients and outpatients are 70 and 51, respectively (p=0.001). The bowel preparation of inpatients is less adequate than outpatients. The adequate bowel preparation ratios amongst the inpatients and outpatients are 73.9% and 100%, respectively. The difference between the two groups are statistically significant (p<0.01). There were no differences for the compliance level and tolerability of regimens between two groups. The only significant difference between two groups is the compliance of patient groups to a clear diet during the preparation (p<0.01).Finally, the bowel preparation of inpatients is less adequate than outpatients. The reason for poor colonic preparation of inpatients is their lack of compliance to a clear diet. Before the colonoscopy, the importance of a clear diet should be explained to inpatients to ensure their compliance to their application. Also, a liquid diet lists should be prepared for inpatients. Moreover, the intake of oral solutions by inpatients should be controlled and monitored by nurses.

Küreselleşme sürecinin, hemen her alanda yarattığı dönüşümler şüphesiz sivil toplumun ve sivil toplum kuruluşlarının da kapsamını değiştirmektedir. Sivil toplum kuruluşları, yönetişim modelinin ortaya atıldığı günden beri karar alma aşamalarında daha aktif rol oynayarak etkin çalışmalar hayata geçirebilmektedir. Uluslararası kuruluşlarca yönetişim modelinin önerilmesinin arka planında yatan başlıca sebeplerden birini, doğal dengenin bozulması ve etkilerini tüm dünyada hissettirmesi oluşturmaktadır. Bu noktada ise her bir aktörün çevresel sürdürülebilirliğe yapacağı katkı çok değerli olmaktadır. Günümüzde kurumlar çeşitli sorunların altından tek başına kalkmaya çalışmaktadır. Bu da çevre gibi çözümünde her geçen dakikanın önem arz ettiği sorunların, çok yönlü bakış açısıyla değerlendirilemediği, etkin olmayan ve gecikmiş çözümlerin hayata geçirilmesine neden olmaktadır.Türkiye'de doğanın korunması hususunda sivil toplum kuruluşları zamanla daha fazla çalışma yürütmeye başlamıştır. Sivil toplum kuruluşlarının yürüttüğü bu çalışmaların etki alanını arttırabilmesi, gerçek anlamıyla "sürdürülebilir" çevresel gelişmelerin ortaya koyulabilmesinde kamu kurumlarıyla iş birliği büyük bir önem taşımaktadır. Bu çalışmada yönetişim modelinin Türkiye'deki yansımaları, çevre alanında çalışan sivil toplum kuruluşları üzerinden ele alınmıştır. Bu çalışmada sivil toplum kuruluşlarının, çevresel sürdürülebilirlik için varlığının gerekliliği ve önemini ortaya koyabilmek amaçlanmıştır. Bu kapsamda Türkiye'de faaliyet gösteren çeşitli sivil toplum kuruluşları ile yarı yapılandırılmış mülakatlar gerçekleştirilerek bu sivil toplum kuruluşlarının çevresel sürdürülebilirlik adına üstlendikleri roller ele alınmıştır. Aynı zamanda sivil toplum kuruluşları ve belediye iş birliğinin, doğanın korunmasına ve sürdürülebilirliğe katkısı değerlendirilmiştir. Bu doğrultuda belediye ve sivil toplum kuruluşu ortaklığında yürütülmüş olan bir proje örneklendirerek ortaya atılan amaç pekiştirilmeye çalışılmıştır. Bu projeyle birlikte hem belediyenin hem de sivil toplum kuruluşunun bu iş birliğine neden ihtiyaç duyduğunu ve bu iş birliğiyle hangi iş kolunun ya da hangi durumların daha etkin hale geldiğini gösterebilmek amaçlanmıştır. Çalışmanın veri toplama yönetimini, literatür araştırması, görüşülen kurumların incelenen faaliyet raporları, web siteleri, bültenleri ve kuruluşlarla yapılan yarı yapılandırılmış mülakatlar oluşturmaktadır. Tez çalışmasında ulaşılan sonuçlar açısından Türkiye'de çevre sivil toplum kuruluşları, alanlarında önemli çalışmalar yürütmekte; yönetişim modelinin gelişmesiyle birlikte sivil toplum kuruluşları daha fazla söz sahibi olabilmektedir. Bu süreçte birçok belediyenin tutumu farklılılık gösterse de sivil toplum kuruluşlarıyla iş birliğine açıktırlar. Bu da doğrudan karar alıcı organların ve sivil toplum kuruluşlarının dahil olduğu etkin bir çevresel yönetişimi beraberinde getirmektedir. Çevrenin korunması hususunda etkili çözümler sunan belediye ve sivil toplum kuruluşları iş birliği, aynı zamanda her kuruma kendi kapasitesini geliştirebilme imkanı da sağlamaktadır. --- The transformations created by the globalization process in almost every field undoubtedly change the scope of civil society and non-governmental organizations. Since the day the governance model was introduced, non-governmental organizations have been able to play a more active role in the decision-making stages and implement effective activities. One of the main reasons underlying the proposal of the governance model by international organizations is the deterioration of the natural balance and its impact all over the world. At this point, the contribution of each actor to environmental sustainability is very valuable. Today, institutions are trying to deal with various problems alone. This leads to the implementation of ineffective and delayed solutions that cannot be evaluated from a multi-faceted perspective, such as the environment, where the problems of which every passing minute is important.Non-governmental organizations for the protection of nature in Turkey has started to work more execution time. Cooperation with public institutions is of great importance in order to increase the impact area of these activities carried out by non- governmental organizations and to reveal "sustainable" environmental developments in the real sense. Reflections in Turkey is handled through civil society organizations working in the environmental field. It was aimed to put forward the necessity and importance of the existence of non-governmental organizations for environmental sustainability. Semi-structured interviews with various non-governmental organizations operating in Turkey was carried out in this context. The roles of these non- governmental organizations in the name of environmental sustainability were examined. At the same time, the contribution of non-governmental organizations and municipal cooperation to the protection of nature and sustainability was evaluated. In this direction, the aim was tried to be reinforced by exemplifying a project carried out in partnership with the municipality and non-governmental organizations. With this project, it is aimed to show why both the municipality and the non-governmental organization need this cooperation and which business line or situations have become more effective with this cooperation. The data collection management of the study consists of the literature research, the analyzed activity reports of the interviewed institutions, websites, bulletins and semi-structured interviews with organizations. Non- governmental organizations is carrying out important work in the field of environmental in Turkey. With the development of the governance model, non- governmental organizations can have more say. Although the attitudes of many municipalities differ in this process, they are open to cooperation with non- governmental organizations. This brings about an effective environmental governance involving direct decision-making bodies and non-governmental organizations. The cooperation of municipalities and non-governmental organizations, which offer effective solutions in the protection of the environment, also enables each institution to develop their own capacities.

Dünya'nın çeşitli bölgelerinde yaşanan iç çatışmalarda tarafları harekete geçiren temel motivasyon unsurları arasında, kimliğe dayalı farklılıklardan doğan gerilimler önemli bir yer tutmaktadır. Bu doğrultuda; birbirinden farklı birçok etnik ve dini kimliği bünyesinde barındıran Suriye'de, bu çeşitliliğin ülkenin siyasi tarihine ve ülkedeki iç savaşa ne şekilde ve hangi ölçülerde etki ettiği bir tartışma konusudur. Her ne kadar iç savaşı bütünüyle bu dinamikler üzerinden açıklamak doğru değilse de ülkede etnik ve dini kimlikler arasında modern tarihi süreçte görülen kutuplaşmalar, Suriye'nin 20. Yüzyıl tarihini şekillendirdiği gibi, manda dönemindeki Fransız idarecilerin azınlıklar üzerinden güç devşirme politikası da uzun vadede ülkede bir azınlık iktidarının doğmasına yol açmıştır. Geniş bir toplumsal meşruiyetten yoksun olan Esad ailesinin Nusayri azınlık iktidarı, ülkeyi kırk yılı aşkın bir süre boyunca her türlü demokratik temelden yoksun ve oldukça otoriter bir şekilde yönetmiştir. Bu süre zarfında devletin bütün güç aygıtları kullanılarak ülkede çoğunluğu teşkil eden toplumsal bileşenlere yönelik her türlü baskı ve şiddet politikası uygulanmıştır. Bu sindirme politikası, ülkede etkin bir muhalefetin oluşmasını engelleyemediği gibi aksine toplumda içten içe büyüyen bir öfke birikmesine yol açmıştır. 2011'de patlak veren iç savaş bu öfke birikmesinin bir sonucudur. Bu çalışmada; Suriye'deki etnik ve dini farklılıklardan kaynaklanan çatışmaların, ülkenin siyasi tarihi üzerindeki şekillendirici etkisi ve iç savaşın başlamasındaki rolü araştırılmış ve bu farklılıkların iç savaş sürecinde de tarafları harekete geçiren temel saikler arasında olup olmadığı incelenmiştir. Araştırma bulgularına göre; ülkedeki etnik ve dini farklılıkların hem ülkenin modern siyasi tarihini şekillendirici temel ekenlerden biri olduğu hem de tarafların çatışma hatlarındaki konumlarına bakıldığında iç savaşın başlamasında belirleyici rol oynadığı görülmüştür. İç savaşın radikalleşen safhalarındaki söylemlere bakıldığında ise başlardaki demokratik dönüşüm beklentilerinin, mezhep savaşına dayalı bir propagandaya terk edildiği görülmüştür. Sonuç olarak yaygın kanaatin aksine, Arap Baharı ya da Suriye'deki rejimin salt otoriter doğası, ülkedeki savaşın ortaya çıkmasındaki yegâne etkenler değildir. Başlangıcı itibariyle Suriye İç Savaşı; ülkenin uzun yıllar içinde bulunduğu kimliğe dayalı kutuplaşmanın ve bir azınlık diktatörlüğü altında ezilen toplumun çoğunluğunun, kendileri açısından uygun konjonktür oluştuğunda taleplerini şiddete dayalı bir şekilde ifade etmesinin sonucudur. --- Tensions arising from differences based on identity have an important place among the basic motivation factors that mobilize the parties in the internal conflicts in various regions on the world. Accordingly, in Syria where many different ethnic and religious identities live, it is a matter of debate in what way and to what extent this diversity has affected the political history of the country and the civil war in the country. Although it is not true to explain the civil war entirely through these dynamics, the polarization between ethnic and religious identities in the country in the modern historical process shaped Syria's 20th century history, and the policy of French administrators in the mandate period to recruit power over minorities has also led to the emergence of a minority power in the country in the long term. Deprived of a wide range of social legitimacy, the Nusayri minority government of the Assad family has ruled the country in a rather authoritarian manner, devoid of any democratic basis for more than forty years. During this period, all kinds of pressure and violence policies have been applied against the social components that constitute the majority in the country by using all the power devices of the state. This intimidation policy has not prevented the formation of an effective opposition in the country, and on the contrary, it has caused an internally growing anger in the society. The civil war that broke out in 2011 is the result of this anger buildup. In this study, the shaping effect of the conflicts arising from ethnic and religious differences in Syria on the political history of the country and its role in the onset of the civil war has been investigated and whether or not these differences are among the basic motives that mobilize the parties during the civil war process have been examined. According to the research findings, it is seen that the ethnic and religious differences in the country are one of the fundamental factors that shape the modern political history of the country, and when the positions of the parties in the lines of conflict are examined, they play a determining role in the beginning of the civil war. Considering the statements in the radicalizing phases of the civil war, it has been seen that the initial expectations of democratic transformation were abandoned to propaganda based on sectarian warfare. In conclusion, contrary to popular belief, the Arab Spring or the purely authoritarian nature of the regime in Syria are not the only factors in the emergence of the war in the country. As of the beginning, the Syrian Civil War is the result of the polarization based on identity in the country for many years and the majority of the society oppressed under the dictatorship of a minority, expressing their demands based on violence when the appropriate conjuncture is formed for them.

Sivil toplum kavramı uzun yıllardır tartışılan bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Bakıldığında sivil toplum insanların kendi kendine bir araya gelerek toplumsal fayda üretebilmek adına yapılan çalışmaların bütünüdür. Söz konusu toplumsal fayda devletten bağımsız bir şekilde üretilir. Türkiye'deki sivil toplum tartışmaları her ne kadar çok partili dönem sonrasında başladıysa da sivil toplumun somut örgütlenme biçimlerinin son otuz yılda arttığını görmek mümkündür. Bu tez, sivil toplum kavramını, bu kavramın Batı'da ve Türkiye'deki tartışma biçimleri içerisinde ele almaktadır. Bu tarihsel kabın içerisinde Türkiye'nin tarihsel gelişimini "din" ve "inanç" yönünde toplumsal fayda üreten sivil toplum kuruluşlarının seyri, dönemlerin politik, siyasi, ekonomik ve toplumsal yönüyle tartışılmaya çalışılmıştır. Türk modernleşmesinde inanç tabanlı sivil toplum kuruluşlarının seyri ve hareket alanlarının sınırları, özellikle 1980 sonrasındaki Türkiye'deki hızlı değişim ve dönüşüm ile birlikte inanç tabanlı sivil toplum kuruluşlarının bu değişime nasıl entegre oldukları incelenmeye çalışılmıştır. Türkiye'de 1980 sonrası dönemde odaklanılan nokta ekonomik anlamda liberalleşme ile birlikte kamusal alandaki sivil toplum kuruluşlarının hareket alanlarının çoğalması dikkat çekicidir. Özellikle 2002 sonrası siyasi aktörlerinde sunmuş olduğu imkânlarla birlikte inanç tabanlı sivil toplum kuruluşlarının sayılarında ve faaliyet alanlarındaki artış kurumların faaliyet raporları üzerinden görülmektedir. Topluma dönük çalışmaların yoğunlaştığı bir dönem olan 1980 sonrası ve 2002 sonrası İslami kesimin her alanda oldukça etkili olduğu tartışılmaz bir gerçektir. Bu sebeple İslami ve dindar çevrenin sivil toplum kuruluşları bazında topluma yönelik yapmış oldukları çalışmaları incelemek bir zorunluluk halini almıştır. Fakat araştırmanın başında da görüldüğü üzere inanç tabanlı sivil toplum kuruluşları da kendi içerisinde belirli ayrımlara sahiptir. Dinî eğitim odaklı ilerleyen inanç tabanlı sivil toplum kuruluşları mevcut iken bundan farklı olarak cemaat eksenli ilerleyen inanç tabanlı sivil toplum kuruluşları da ülkemizde mevcuttur. Bu anlamda çalışmada, inanç tabanlı sivil toplum kuruluşları kapsamında cemaat ve cemiyet temelli iki ayrı sivil toplum kuruluşu İslam- sivil toplum ekseninde araştırılmaya çalışılmıştır. Bu kapsamda cemiyet temelli bir bakış açısına sahip olan İlim Yayma Cemiyeti ile cemaat temelli ve eksenli Hakyol Vakfı adlı iki sivil toplum kuruluşu incelenmiştir. Bu kuruluşların faaliyet alanları, topluma katkıları ve modern dönemdeki dinamizmlerinin analizi yapılmaya çalışılmıştır. Her iki kurumun çalışma ve projeleri incelendiğinde, ulusal ve uluslararası mercekte topluma fayda üretilmesi anlamında olumlu katkılarda bulundukları kanaatine varılmıştır. --- The civil society is a concept that has been discussed for many years. When examined, civil society is the whole of the work done for people to come together and produce social benefits. The social benefit here is produced independently of the state. It is possible to see that the concrete form of organization of civil society in Turkey has increased over the last thirty years although it began after the multiparty era. This thesis deals the concept of civil society as it is addressed in the discussion of this concept forms in the West and Turkey. The course of the non-governmental organizations that produce social benefits in the direction of "religion" and "faith", has been tried to be discussed with the political, economic and social aspects of the periods among the development of Turkey in this historical process. The progress and movement areas' limits of the faith-based NGOs in Turkish modernization; especially with therapid change after 1980 and the integration of faith-based NGOS to the transformation have been tried to analyzed. The focus point is the increase in the fields of action of NGOs among the public area with the economic libelarization after 1980 in Turkey. In particular, the increase in the number of non-governmental organizations based on beliefs and their fields of activity, together with the opportunities offered by political actors after 2002, can be seen in the annual reports of the institutions. It is an indisputable fact that Islamic groups, post-1980 and post-2002 when social studies were increased, were highly effective in every field.For this reason, it is a necessity to examine the activities of the Islamic and religious circles towards the society on the basis of non-governmental organizations. However, as can be seen at the beginning of the research, faith-based non-governmental organizations also have certain distinctions within themselves. While there are advancing faith-based non-governmental organizations focused on religious education, there are also community-based advancing faith-based non-governmental organizations in our country. In this sense, within the scope of faith-based non-governmental organizations, two separate non-governmental organizations based on the community and society were tried to be searched on the axis of Islam-civil society. In this context, two non-governmental organizations, İlim Yayma Society which has a society-based perspective and Hakyol Foundation which has a community-based perspective, have been examined.The activity fields of these organizations, their contributions to society and their dynamism in the modern period have been tried to be analyzed. When the studies and projects of both institutions were examined, it was concluded that they contributed positively in terms of producing benefit to society in national and international lenses.

Sivil toplum kavramı uzun yıllardır tartışılan bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Bakıldığında sivil toplum insanların kendi kendine bir araya gelerek toplumsal fayda üretebilmek adına yapılan çalışmaların bütünüdür. Söz konusu toplumsal fayda devletten bağımsız bir şekilde üretilir. Türkiye'deki sivil toplum tartışmaları her ne kadar çok partili dönem sonrasında başladıysa da sivil toplumun somut örgütlenme biçimlerinin son otuz yılda arttığını görmek mümkündür.Bu tez, sivil toplum kavramını, bu kavramın Batı'da ve Türkiye'deki tartışma biçimleri içerisinde ele almaktadır. Bu tarihsel kabın içerisinde Türkiye'nin tarihsel gelişimini "din" ve "inanç" yönünde toplumsal fayda üreten sivil toplum kuruluşlarının seyri, dönemlerin politik, siyasi, ekonomik ve toplumsal yönüyle tartışılmaya çalışılmıştır. Türk modernleşmesinde inanç tabanlı sivil toplum kuruluşlarının seyri ve hareket alanlarının sınırları, özellikle 1980 sonrasındaki Türkiye'deki hızlı değişim ve dönüşüm ile birlikte inanç tabanlı sivil toplum kuruluşlarının bu değişime nasıl entegre oldukları incelenmeye çalışılmıştır. Türkiye'de 1980 sonrası dönemde odaklanılan nokta ekonomik anlamda liberalleşme ile birlikte kamusal alandaki sivil toplum kuruluşlarının hareket alanlarının çoğalması dikkat çekicidir. Özellikle 2002 sonrası siyasi aktörlerinde sunmuş olduğu imkânlarla birlikte inanç tabanlı sivil toplum kuruluşlarının sayılarında ve faaliyet alanlarındaki artış kurumların faaliyet raporları üzerinden görülmektedir. Topluma dönük çalışmaların yoğunlaştığı bir dönem olan 1980 sonrası ve 2002 sonrası İslami kesimin her alanda oldukça etkili olduğu tartışılmaz bir gerçektir. Bu sebeple İslami ve dindar çevrenin sivil toplum kuruluşları bazında topluma yönelik yapmış oldukları çalışmaları incelemek bir zorunluluk halini almıştır. Fakat araştırmanın başında da görüldüğü üzere inanç tabanlı sivil toplum kuruluşları da kendi içerisinde belirli ayrımlara sahiptir. Dinî eğitim odaklı ilerleyen inanç tabanlı sivil toplum kuruluşları mevcut iken bundan farklı olarak cemaat eksenli ilerleyen inanç tabanlı sivil toplum kuruluşları da ülkemizde mevcuttur. Bu anlamda çalışmada, inanç tabanlı sivil toplum kuruluşları kapsamında cemaat ve cemiyet temelli iki ayrı sivil toplum kuruluşu İslam- sivil toplum ekseninde araştırılmaya çalışılmıştır. Bu kapsamda cemiyet temelli bir bakış açısına sahip olan İlim Yayma Cemiyeti ile cemaat temelli ve eksenli Hakyol Vakfı adlı iki sivil toplum kuruluşu incelenmiştir. Bu kuruluşların faaliyet alanları, topluma katkıları ve modern dönemdeki dinamizmlerinin analizi yapılmaya çalışılmıştır. Her iki kurumun çalışma ve projeleri incelendiğinde, ulusal ve uluslararası mercekte topluma fayda üretilmesi anlamında olumlu katkılarda bulundukları kanaatine varılmıştır. --- The civil society is a concept that has been discussed for many years. When examined, civil society is the whole of the work done for people to come together and produce social benefits. The social benefit here is produced independently of the state. It is possible to see that the concrete form of organization of civil society in Turkey has increased over the last thirty years although it began after the multiparty era. This thesis deals the concept of civil society as it is addressed in the discussion of this concept forms in the West and Turkey. The course of the non-governmental organizations that produce social benefits in the direction of "religion" and "faith", has been tried to be discussed with the political, economic and social aspects of the periods among the development of Turkey in this historical process. The progress and movement areas' limits of the faith-based NGOs in Turkish modernization; especially with therapid change after 1980 and the integration of faith-based NGOS to the transformation have been tried to analyzed. The focus point is the increase in the fields of action of NGOs among the public area with the economic libelarization after 1980 in Turkey. In particular, the increase in the number of non-governmental organizations based on beliefs and their fields of activity, together with the opportunities offered by political actors after 2002, can be seen in the annual reports of the institutions. It is an indisputable fact that Islamic groups, post-1980 and post-2002 when social studies were increased, were highly effective in every field.For this reason, it is a necessity to examine the activities of the Islamic and religious circles towards the society on the basis of non-governmental organizations. However, as can be seen at the beginning of the research, faith-based non-governmental organizations also have certain distinctions within themselves. While there are advancing faith-based non-governmental organizations focused on religious education, there are also community-based advancing faith-based non-governmental organizations in our country. In this sense, within the scope of faith-based non-governmental organizations, two separate non-governmental organizations based on the community and society were tried to be searched on the axis of Islam-civil society. In this context, two non-governmental organizations, İlim Yayma Society which has a society-based perspective and Hakyol Foundation which has a community-based perspective, have been examined.The activity fields of these organizations, their contributions to society and their dynamism in the modern period have been tried to be analyzed. When the studies and projects of both institutions were examined, it was concluded that they contributed positively in terms of producing benefit to society in national and international lenses.

Hazar Denizi Avrasya'nın tam kalbindedir. Jeopolitik açıdan son derece önemli bir konumdadır. Sahip olduğu hidrokarbon kaynaklarının yanı sıra, bu kaynakların ulaşılabilir olması ve mevcut arz piyasalarına alternatif olması nedeniyle de bölge dışı aktörlerin ilgi alanındadır. 1729'dan 1991'e kadar geçen süreçte Hazar'ı Sovyetler Birliği ve İran olmak üzere iki aktör paylaşmaktaydı. Ancak SSCB'nin dağılması ve üç yeni Cumhuriyetin kurulmasıyla birlikte kıyıdaş sayısı beşe yükselmiştir. Bu da Hazar hidrokarbon kaynakları üzerinde hâkimiyet ve paylaşım mücadelesinin başlamasına neden olmuştur. Başta ABD, kimi Avrupa devletleri ve daha sonra ÇHC olmak üzere pek çok bölge dışı aktörün de çeşitli düzeylerde katıldığı bu mücadeleler Hazar'ın jeopolitik önemini daha da artırmıştır. Hazar'ın hidrokarbon kaynaklarını paylaşma ve uluslararası piyasalara açma mücadelesi beraberinde 1990'ların ilk yarısından itibaren hukuki statü sorununu da ortaya çıkarmıştır. 51 çalışma grubu toplantısı, onlarca teknik toplantı ve beş devlet başkanları toplantısının ardından 12 Ağustos 2018 tarihinde Hazar Denizi'nin Hukuki Statüsüne İlişkin Konvansiyon (kısaca Hazar Konvansiyonu) imzalanmıştır. Hukuki statü sorununa kısmen çözüm getiren bu anlaşma kıyıdaşların pek çok endişesini de gidermiştir. Rusya ve İran güvenlik endişelerinden kurtulurken genç Cumhuriyetler; Kazakistan, Türkmenistan ve Azerbaycan ekonomik refah, istikrar ve SSCB'den kalma sınır problemlerinin çözümü yolunda umuda sahip olmuşlardır. Bununla birlikte hidrokarbon kaynaklarının paylaşımı, tartışmalı yataklar sorunu, Kazakistan'daki NATO üssü ve bölgedeki 93 uluslararası firmanın geleceği gibi hayati konular Hazar Konvansiyonu ile de çözülememiştir. Hazar jeopolitiğinin geçmişinden günümüze irdelenmesi ve nihayetinde Hazar Konvansiyonu'nun somut ve olası etkilerinin incelenmesinin amaçlandığı bu tez çalışması, nitel bir araştırma olarak tasarlanmış, döküman analizi yöntemi kullanılarak hazırlanmıştır. Dört bölüm halinde sunulan çalışmanın birinci bölümünde, çalışmanın kavramsal ve kuramsal temelini oluşturan jeopolitik ve ilgili kuram-yaklaşımlar ortaya konmuş, Hazar bölgesi açısından önemli bazı kuramlar ele alınmıştır. İkinci bölümde Hazar jeopolitiği detaylı şekilde incelenmiştir. Bölgesel ve bölge dışı aktörlerin Hazar jeopolitğine etkileri, boru hatlarının, Hazar hidrokarbon kaynaklarının bölge jeopolitiğini nasıl değiştirdiği ve bölgedeki jeopolitik mücadelenin sonucunda ortaya çıkan çatışma noktaları irdelenmiştir. Üçüncü bölümde Hazar'ın hukuki statüsü sorunu geçmişten günümüze gelişimi incelenmiş, soruna neden olan konular detaylı bir şekilde irdelenmiştir. Kıyıdaşların ve bölge dışı aktörlerin hukuki statü sorunu ile alakalı görüşleri ve önerileri ele alınmıştır. Çalışmanın dördüncü bölümünde Hazar Konvansiyonu'na giden süreç ve anlaşmanın analizi yapılmıştır. Kıyıdaşların savundukları tezlerden neden taviz verdikleri sorusuna cevap aranmış, konvansiyonun özelde kıyıdaşlara ve bölge dışı aktörlere, genelde ise Hazar jeopolitiğine etkileri sorgulanmıştır. ; The Caspian Sea is at the heart of Eurasia. It is in an extremely important position from a geopolitical point of view. In addition to its hydrocarbon resources, it is in the area of interest of non-regional actors because these resources are accessible and alternative to existing supply markets. In the period from 1729 to 1991, two actors, the Soviet Union and Iran, shared the Caspian. However, with the disintegration of the USSR and the establishment of three new Republics, the number of riparians increased to five. This led to the start of the conflict for dominance and sharing over the Caspian hydrocarbon resources. These conflicts, in which many non-regional actors, especially the USA, some European states and later the PRC, participated at various levels, further increased the geopolitical importance of the Caspian. The struggle to share the Caspian's hydrocarbon resources and open it to international markets has also brought up the legal status problem since the first half of the 1990s. After 51 working group meetings, dozens of technical meetings and five heads of state meetings, the Convention on the Legal Status of the Caspian Sea (shortly Caspian Convention) was signed on 12 August 2018. This agreement, which partially solved the legal status problem, also relieved many concerns of the riparians. While Russia and Iran are getting rid of security concerns, young republics; Kazakhstan, Turkmenistan and Azerbaijan had hopes for economic prosperity, stability and the solution of the border problems inherited from the USSR. However, vital issues such as the sharing of hydrocarbon resources, the disputed deposits issue, the NATO base in Kazakhstan and the future of 93 international companies in the region could not be resolved with the Caspian Convention. This thesis study, which aims to examine the Caspian geopolitics from its past to the present and finally to examine the concrete and possible effects of the Caspian Convention, was designed as a qualitative research and prepared by using the document analysis method. In the first part of the study, which is presented in four parts, geopolitics and related theory-approaches, which form the conceptual and theoretical basis of the study, are revealed, and some important theories for the Caspian region are discussed. In the second part, the geopolitics of the Caspian Sea is examined in detail. The effects of regional and non-regional actors on Caspian geopolitics, how pipelines, Caspian hydrocarbon resources change the geopolitics of the region, and the conflict points that emerged as a result of the geopolitical struggle in the region were examined. In the third chapter, the legal status of the Caspian and its development from past to present are examined and the issues that cause the problem are examined in detail. Opinions and suggestions of riparians and non-regional actors regarding the legal status issue were discussed. In the fourth part of the study, the process leading to the Caspian Convention and the agreement were analyzed. An answer was sought to the question of why the riparians made concessions from the theses they defended, and the effects of the convention on the riparians and non-regional actors in particular, and on the Caspian geopolitics in general were questioned.

ÖZETTürkiye-Yunanistan ilişkileri tarihi süreçte güvensizlik temeline dayandırılmıştır. Bu güvensizlik 1950 yılında ortaya çıkan Kıbrıs sorunuyla pekişerek büyümüş, bu dönemde iki ülke arasındaki anlaşmazlıklar realist bakış açısıyla çözüme ulaştırılmaya çalışılmıştır. 1999 yılında düzenlenen Helsinki Zirvesi'nde Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne aday gösterilmesi ilişkileri farklı bir boyuta taşımıştır. Geçmişe bakıldığında tarihleri boyunca hem Türkiye hem de Yunanistan birçok ekonomik krizle mücadele etmek zorunda kalmıştır. Bu krizlerden en önemlisi; 21. yüzyıl itibariyle kendini hissettirmeye başlayarak 2008 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkan ve 2009'un son çeyreği ile Avrupa Borç Krizi'ne dönüşen küresel ekonomik krizdir. Çok sayıda ülke bu krizden olumsuz etkilenirken özellikle Yunanistan AB bünyesinde en çok zarar gören ülke olmuştur. Kısa bir süre sonra ise Avrupa Borç Krizi Yunanistan borç krizine dönüşmüştür. Bu netice doğrultusunda, başta AB ülkeleri olmak üzere çok sayıda dünya ülkesini etkisi altına alan Avrupa Borç Krizi'nin Türkiye-Yunanistan ilişkilerine olası etkilerinden yola çıkılarak bu çalışma hazırlanmıştır. Bu bağlamda Avrupa Borç Krizi sonrası süreçte Türkiye-Yunanistan ilişkileri, AB-Yunanistan ilişkisini ortaya koyan bağımsız değişken ve yaşanan ekonomik krizin Türkiye-Yunanistan ilişkilerine etkisini gösteren bağımlı değişken ile birlikte neo-realist kuram çerçevesinde değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme sonucunda iki ülke arasında yaşanan Ege ve Kıbrıs gibi siyasi anlaşmazlıkların çözüme ulaştırılıp ulaştırılamayacağı noktasında bir analiz yapılması amaçlanmıştır. Bu gaye uyarınca çalışma üç ana bölümden oluşturulmuştur. İlk bölümünde realizm, neo-realizm ve çalışmanın alt problemlerinden ilkini oluşturan Türkiye-Yunanistan ilişkilerinin genel çerçevesi neo-realizm bakış açısıyla çizilmiştir. İkinci bölümde, çalışmanın ikinci alt problemini oluşturan Avrupa Borç Krizi'nin ortaya çıkış nedenleri ile Yunanistan ve Türkiye'ye etkilerine değinilmiştir. Çalışmanın ana araştırma sorusunu oluşturan Avrupa Borç Krizi sonrası Türkiye-Yunanistan ilişkileri ise üçüncü bölümde değerlendirilmiştir.Çalışmanın sonucunda uluslararası sistemin günümüzde "Çok Kutupluluğa" doğru dönüştüğü belirlenmiştir. Avrupa'da tecrübe edilen borç krizinin Avrupa Birliği'nin kendini sorgulamasına neden olduğu, Almanya'nın süreç ve kriz yönetiminde ön plana çıktığı, Yunanistan'ın ise ulusal çıkarları doğrultusunda yaşanan borç krizini fırsata çevirerek içinde bulunduğu durumu Türkiye ile olan siyasi sorunlarında bir taviz aracı olarak kullandığı sonucuna varılmıştır. Her ne kadar 1999 Helsinki Zirvesi'nin ardından Türkiye ile Yunanistan arasında ekonomik ve sosyal yönden çok sayıda işbirliği yolu açılmış olsa da, Avrupa Borç Krizi sonrasında AB-Yunanistan ilişkisinin sıkılaşarak devam ediyor olması da açık bir gerçektir. Bu durum, Türkiye-Yunanistan ilişkilerinde Ege ve Kıbrıs gibi geçmişten günümüze taşınan siyasi anlaşmazlıkların uzun bir süre daha Avrupa Birliği nezdinde çözüme kavuşturulamayacağını ortaya koymaktadır. ABSTRACTTurkey-Greece relations are based on the fundamental insecurity in the historical process. This insecurity grew by consolidating with the Cyprus problem that emerged in 1950, and the problems between the two countries were tried to be resolved by realist point of view. At the Helsinki Summit in 1999. Turkey's relations with the European Union, the nomination was moved to a different dimension. In retrospect, dates throughout Turkey and many have been forced to fight the economic crisis as well as Greece. The most important of these crises; It is the global economic crisis that began in the United States in 2008, beginning with self-empowerment in the 21st century and turning into the European Debt Crisis with the last quarter of 2009. While many countries are negatively affected by this crisis, Greece has been the most damaged country in the EU. Soon after, the European Debt Crisis became Greece's debt crisis. In line with this conclusion, especially European Union countries, including many countries of the world under the impact of the possible effects of the European debt crisis based on this study has been prepared on the Turkey-Greece relations. In this context, analyzed within the framework of neo-realist theory of the Turkey-Greece relations in the aftermath of the European debt crisis with the independent variable that reveals the EU-Greece relationship and the dependent variable that shows the impact of economic crisis in Turkey-Greece relations. As a result of this evaluation, it was aimed to make an analysis at the point where the experienced political disagreements between the two countries, Cyprus and Aegean, could not be delivered. In accordance with this objective, the study is composed of three main sections. The first section of realism, neo-realism, and forming the framework of the first Turkey-Greece relations problems of the sub-study were drawn from the point of view of neo-realism. In the second part, forming the second sub-study problems with the reasons for the emergence of the European debt crisis and it is addressed to the effects of Greece and Turkey. The study constitutes the main research question after the European Debt Crisis Turkey-Greece relations have been evaluated in the third section.At the end of the study, it was determined that the international system is now turning towards "Polarity". Europe's experience as the debt crisis in the European Union caused the self-questioning, Germany's process and that came to the fore in crisis management, while Greece national interests in accordance experienced were in turning the opportunities of the debt crisis compromise the vehicle's political problems with Turkey as the result that we use as. Although the 1999 Helsinki Summit the following economic and social aspects of many ways of cooperation from between Turkey and Greece opened, though, it is an obvious fact that EU and Greece relationships continues to tighten after the debt crisis. This case shows that the political disagreements moved from the past to the present in Turkey-Greece relations such as Aegean and Cyprus cannot be resolved for a long time within the European Union.

FACTORS THAT AFFECT THE INTEREST RATE IN TURKEY AND MEASURES THAT ARE TO BE MET IN ORDER TO DECREASE THE INTEREST RATESNotwithstanding the fact that the Turkish economy has realized certain steps, it can be told that it has not yet gained a sound and healthy structure and that it will be highly dependent on the outer world in the 21st century. Foreign capital is of great importance in terms of the added value it creates, especially for countries making efforts to develop economically. As stated above, due to the high acceleration of data flow speed, the whole world can always obtain the same information at the same time, thus the rational investors can monitor the investment possibilities in all economies. At this point, the interest rates are determinant for investment decisions. Therefore, estimation of changes in interest rates in the most appropriate manner in the future has become one of main targets of economic researches. After presentation of Turkey's economic overview in the introductory section, we can discuss the working method of our thesis. In Part One of our study, after definition of the interest concept and the brief history of its development, relevant theoretical approaches, the principal economic theories, namely the Classical, Neo-Classical, Keynesian Portfolio, and the monetarist economic theories have been dealt with in the subsections in chronological order, and the determination of interest has been discussed under light of such theories. After relevant theoretical approach in Section Two, factors determining the structure of interest rates have been considered in detail.Principally, we have tried to reveal in our thesis, to what extend the freed and raised interest rates as an instrument of an anti-inflationary policy prevent inflation; further, to what extend the credit and stability policies are secured. In doing so, the issue has been dealt with by a theoretical approach and in Section Three of our thesis, we have dealt with The Factors Determining Interest Rates, The Monetary Transfer Mechanisms Required by Monetary Policy Transfer Process with Different Approaches, and the Turkish Practice.After the general assessment of the Interest Policy in developing countries and Turkey in the Turkish Practice relating to our thesis, we have reviewed the development of interest policies implemented since 1980 and 1989 up to today.In Section Five, the interest rate concept is explained in detail and the development of the regulatory and institutional structure for interest rates in Turkey are considered and changes in interest rates in Turkey are revealed. After review of our interest regime, as guided and free interest regime in Section Six, we have tried to analyze the Domestic Savings Rate and Interest Rate, Nominal and Real Interest Rates and the relations between Inflation and Treasury Interest Rates.In Section Eight, the structure, development and determinants of deposits and credits in interest regime periods distinguished as the guided and free interest regimes have been considered. Data for the period discussed in this section relates to the years after 1980 as much as possible. However, data relating to distribution of bank credits by economic sectors, which has been discussed in connection with credits in our thesis, begins from 1870.In the Section of Conclusions, under the light of all theoretical and empirical knowledge, we have tried also to present various proposals after a general arrangement of the Turkish Practice, we have stated our thoughts and prospects, the reason of this is our wish that Turkey has its position in the global world fully, appears as a country that has solved its economic issued in the eve of the European Union and as a universal country holding the capacity of a producing country, not a consumer one. In a globalizing world, as a person passionately fond of Great Turkey, I am in favour of development of strategic policies, not policies despite everything. Because certain processes have been wrongly interpreted by practitioners in Turkey, concession in nature of capitulations have been granted continuously and the present change process has been reached. I would like to quote a sentence of Machiavelli: "Don't think that the light at the end of the tunnel is brightness, it might be the headlamp of the train coming onto you." Up to date, we have followed this logic, like firefly flying to light, we have gone to artificial model lights that have almost prepared our fate and lost time continuously. In spite of everything, we are powerful, dynamic, because we are too young so that we can overcome the difficulties. Now it is the right time to change, for a sparkling Turkey in the new millennium: quality in every respect, justice and honesty in every matter, to bring practitioners on power who monitor the technology, treat in justice, develop policies making all individuals constructive and productive, catch with the information era, specialize and work in departments, target to position Turkey at the top of a new world order, and do not target only to save the day.Change is necessary to bring all such positive sentiments into practice. In depends on total democracy, change of major part of political parties code and constitution, realization of economic and social reforms, challenge to bring our education to the level of really developed countries. The noble blood flowing in our vessels will absolutely bring us to our target.In fact, this introductory part was to be included in the section of Conclusions; however, I wanted to point in advance at the economical difficulties in Turkish economy, so that sound evaluations can be made until reaching the Section of Conclusions. I believe you better understand the concept that, the person who has not thought of the fate in advance, returns to the beginning, at the end of the thesis. I think that we do not have time to return to the starting point.

Yazar:NURHAN NAZ Danışman: DR. ÖĞR. ÜYESİ YASEMİN YULAF Yer Bilgisi: İstanbul Gelişim Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Psikoloji Anabilim Dalı / Klinik Psikoloji Bilim Dalı Konu: Psikoloji = Psychology ; Günümüz dünyasında otizm kavramı hala tam anlamıyla açıklanamamaktadır fakat her otizm tanılı bireyin diğerinden değişik olan bir niteliği barındırdığı söylenmektedir. Otizm kavramı incelendiğinde idrak ve algı bozukluğuna yol açan organik bir bozukluktur. Otizm tanılı çocuğa sahip ebeveynlerin karşılaştıkları problemlerden biriside evlilik uyumudur. İnsanın dünyada var olması kadar uzun ve köklü bir geçmişe sahip olan evlilik kurumu, kişilerin hayatlarına yön veren bir süreci temsil etmektedir. Evlilikle birlikte kişilerin kazandıkları toplumsal ve duygusal güçler partnerlerin, bedensel, psikolojik ve toplumsal iyiliklerini de olumlu bir şekilde etkilemektedir. Bununla birlikte, partnerlerin evliliklerindeki neşe ve uyum sayesinde birbirlerinden farklı iki insan bir bütün haline gelecektir. Duygu düzenleme, bireyin maksadı yönünde duygularını kontrol altına alabilmesi ve yönetebilmesini ve denetim kurabilmeyi açıklamaktadır. İçsel ve dışsal süreçler sonucunda form değiştirebilen bilinçli veya bilinçsiz şekilde meydana gelen bir beceri şeklidir. Amaç: Yaptığımız araştırmanın amacı otizm tanılı çocuğu olan anne-babaların evlilik uyumu ve duygu düzenleme güçlükleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Metod: Çalışmada basit-rastgele örneklemler seçilmiş olup, çalışma evreni İstanbul'da ikamet eden ebeveynlerden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise 40 otizm tanısı almış çocuğu olan anne-babalar ile 40 otizm tanısı almamış anne-babalardan meydana gelmektedir. Bulgular: Otizm tanılı çocuğa sahip olan bireylerin duyguları düzenleme güçlüklerinin daha yüksek olduğu görülmektedir. Duygu düzenleme güçlüğü alt boyutu olan farkındalığın otizm tanılı çocuğa sahip olmayan bireylerde daha yüksek olduğu görülmektedir. Duygu düzenleme güçlüğü alt boyutu olan açıklığın otizm tanılı çocuğa sahip olmayanlarda daha yüksek olduğu görülmektedir. Duygu düzenleme güçlüğü olan kabul etmemenin otizm tanılı çocuğa sahip olan bireylerde daha yüksek olduğu görülmektedir. Duygu düzenleme güçlüğünün alt boyutu olan dürtünün otizm tanılı çocuğa sahip olan katılımcılarda daha yüksek olduğu görülmektedir. Duygu düzenleme güçlüğünün alt boyutu olan amaçların otizm tanılı çocuğa sahip olan katılımcılarda daha yüksek olduğu görülmektedir. Otizm tanılı çocuğa sahip olmayan bireylerin evlilik uyumunun daha yüksek olduğu görülmektedir. Evlilik uyumu alt boyutu olan genel uyumun otizm tanılı çocuğa sahip olmayan bireylerde daha yüksek olduğu görülmektedir. Evlilik uyumu alt boyutu olan ilişki tarzının otizm tanılı çocuğa sahip olmayan bireylerde daha yüksek olduğu görülmektedir. Duyguları düzenleme güçlüğü ile ilişki tarzı alt boyutu arasında olumsuz bir anlamlı ilişki olduğu görülmüştür. Duyguları düzenleme güçlüğü puanları yükseldikçe, ilişki tarzı alt boyutu puanları düşmektedir. Farkındalık alt boyutu ile evlilik uyumu arasında olumlu bir anlamlı ilişki olduğu görülmüştür. Farkındalık puanları yükseldikçe, evlilik uyumu puanları yükselmektedir. Farkındalık alt boyutu ile genel uyum alt boyutu arasında olumlu bir anlamlı ilişki olduğu görülmüştür. Farkındalık alt boyutunun puanları arttıkça, genel uyum puanları da yükselmektedir. Amaçlar alt boyutu ile evlilik uyumu arasında olumsuz bir anlamlı ilişki olduğu görülmüştür. Amaçlar alt boyutu puanları yükseldikçe, evlilik uyumu puanları düşmektedir. ; In today's world, the concept of autism is still not fully explained, but it is said that each individual with autism disorder has a different quality from the other. When the concept of autism is examined, it is an organic disorder that causes perception and perception disorder. One of the problems faced by parents who have children with autism is marital adjustment. The marriage institution, which has a long and long-established history as long as human beings exist in the world, represents a process that guides the lives of individuals. Together with the marriage, the social and emotional powers that people gain have a positive impact on the physical, psychological and social well-being of the partners. Thanks to the joy and harmony of partners' marriages, two different people will become a whole. Emotion regulation describes the ability of an individual to control and manage his emotions in the direction of his or her purpose and to establish control. It is a form of skill that can be changed consciously or unconsciously as a result of internal and external processes. Aim: The aim of this study is to investigate the relationship between the marital adjustment and emotion regulation difficulties of parents who have children with autism. Method: Sample selection was made by simple - random sample selection. The universe of the research consists of parents living in Istanbul. The sample of the study consisted of 40 parenst whose children autism-diagnosed and 40 parenst whose children non-autism-diagnosed parents. Results: Individuals with autism were found to have higher difficulty in regulating emotions. It is seen that the awareness with difficulty in emotion regulation is higher in individuals who do not have autism. It is seen that the aperture, which is the sub-dimension of difficulty in regulating emotion, is higher in those who do not have autism. It is observed that the inability to accept emotion regulation is higher in individuals with autism. It is seen that the impulse, which is the sub-dimension of the difficulty in regulating emotion, is higher in the participants with autism. It is seen that the goals which are the sub-dimension of the difficulty in regulating emotion are higher in the participants with autism. It is seen that the marital adjustment of individuals who do not have a child with autism is higher. It is observed that the general harmony which is the sub-dimension of marital adjustment is higher in individuals without autism. It is observed that the relationship style, which is the sub-dimension of marital adjustment, is higher in individuals without autism. A negative correlation was found between the difficulty of regulating emotions and relationship style sub-dimension. As the difficulty of regulating emotions increases, the relationship style decreases. A positive correlation was found between the awareness subscale and marital adjustment. As awareness scores increase, marital adjustment scores increase. A significant positive correlation was found between the awareness sub-dimension and the general fit subscale. As awareness increases, overall compliance is increasing. A significant negative correlation was found between marital adjustment and goals sub-dimension. As the goals increased, marital adjustment was reduced.

ÖZETOsmanlı İmparatorluğunun son yüzyılları Çarlık Rusya'sıyla yaptığı mücadeleler ile geçmişti. Karadeniz üzerinden yapılan iktisadî savaş, ilerleyen zamanlarda sıcak denizlerdeki ve Balkanlardaki siyasî hesaplaşmaya dönüşmüştü. XX. yüzyıla gelindiğinde Batı'nın etkisiyle bloklaşmanın yaşandığı bir sürece tanık olundu. Rusya genel harpte yer alarak, uzun yıllardır peşinde olduğu hedeflerine odaklandı. Ancak genel harp esnasında Rusya'da patlak veren ayaklanmalar, hem siyasî otoritenin gücünü kırmıştı hem de yeni bir rejimin gelişini simgelemişti. Böylece Çarlık Rusya'sı tarihteki yerini alırken, Türkiye'nin kuzeyinde Bolşevizm adı altında yeni bir politik anlayış ortaya çıkmıştı.Osmanlı'nın savaştan mağlubiyetle ayrılması, Anadolu'da milli bir hareketlenmeyi meydana getirmiştir. Yeni Rus rejimi, askerlerin liderliğinde İtilaf bloğuna karşı yapılan mücadelede TBMM'nin yanında yer almıştır. Değişen siyasi konjonktür, uzun yıllar düşman olan iki ülkeyi yan yana getirmiştir. İkili ülke çıkarlarının aynı doğrultuda olması, Bolşevik ve TBMM hükümetlerini birer müttefik haline gelmesinde etken olmuştur. Bu durumdan faydalanan Ankara, siyasi ve askerî desteğini Rusya'dan sağlamasını bilmiştir.Artık geçmişinde birçok anlaşamadığı siyasî ve ekonomi hususları olan, iki farklı rejime dayanan ülkelerin müttefikliği, gündemdeki yerini almaya başlamıştır. Bu müttefikliğin nasıl ve ne derece devam edeceği merak konusuydu. İlk aşamada, iki ülke yetkilileri de çoğunlukla sağladıkları siyasi konulardaki mutabakatı iktisadî alana da taşımayı planladılar. Bu nedenle birbirlerinin iktisadî anlayışlarını kavramaya çalıştılar. Ancak Türkiye'nin ve Sovyetlerin benimsedikleri anlayışlar, birbirlerine karşı zıt karakterlere sahipti. Bu durum ticaret müzakerelerinin uzamasına sebep oldu. Sorunların bir türlü aşılamaması sebebiyle ticaret antlaşması ancak 5 yıl süre sonra imzalanabilmiştir. İki ülkenin ekonomiye bakış açıları o kadar farklıydı ki, ihracat ve ithalat değerlerindeki artışa rağmen yeni antlaşma, iktisadî çevrelerin yaşadıkları problemleri yok edememiştir. 1929 Buhranı, dünya ekonomisinin büyük bir sarsıntı yaşanmasına sebebiyet verdi. Gelişmiş ve az gelişmişlik düzeyinde bulunan birçok ülke, bu krizden kendine düşen payını almıştır. Böyle bir süreçten geçilirken Türkiye de bunalımla birlikte yeni arayışlar içersine girmiştir. Türk ekonomisindeki devletçilik ilkesi, gündemdeki tartışmalar çerçevesinde yerini almaya başlamıştır. Yurt dışına yapılan geziler, Türkiye'ye yeni bir yol haritası çıkardı. Plan yoluyla sanayileşme sürecinin uygulanmasına geçildi. Sovyetler, Türkiye'de yaptıkları incelemeler ve araştırmalarla yeni süreçte etkin bir rol almaya çalıştı. Plan anlayışında ortak bir paydada birleşen hükümetler, endüstrileşme alanında birlikte hareket etmeye başladılar. Atatürk dönemi boyunca siyasi hususlarda Türk-Sovyet münasebetlerinde önemli bir sorun yaşanmadı. Fakat tarafların çabalarına rağmen ekonomik düzlemde tam anlamıyla beklenilen yükseliş meydana gelmedi. Uyguladıkları farklı siyasî anlayışlar, politik konularda bütünleşme hususunda sorun ortaya çıkarmasa da iktisadî aşamalarda sağlıklı bir uzlaşmanın yaşanmasında engel oldu. II. Dünya Savaşıyla birlikte, Türkiye-Sovyet Rusya ilişkileri farklı bir sürece girecekti. 1920'li yıllarında ortaya çıkan siyasi atmosfer değişerek farklı diplomatik kanalların belirdiği yeni bir dönem yaşanacaktı.ABSTRACTThe last centuries of the Ottoman Empire had passed through the struggles of Czarist Russia. The economic war over the Black Sea turned into a political confrontation in the warmer seas and the Balkans. By the twentieth century, he witnessed a process in which the experience of blocking the influence of the West. Russia has focused on its goals for many years, taking part in the general war. However, the riots that erupted in Russia during the general War have both broken the power of the political authority and symbolized the arrival of a new regime. Thus, while Tsarist Russia took its place in history, a new political understanding emerged under the name of Bolshevism in the north of Turkey.The separation of the Ottoman Empire from the war with defeat constituted a National Movement in Anatolia. The new Russian regime took the side of the Turkish Grand National Assembly in the struggle against the states of affairs under the leadership of the soldiers. The changing political conjuncture has brought together two countries that have been hostile for many years. Since the interests of the two countries are in the same direction, the Bolshevik and the Turkish Grand National Assembly have become allies. Taking advantage of this situation, Ankara has been able to provide its political and military support from Russia.Anymore the alliance of countries with many political and economic issues that have not been understood in the past and based on two different regimes has taken its place on the agenda. It was a matter of curiosity about how and to what extent this alliance will continue. In the first instance, the authorities of both countries have also planned to move their political consensus to the Economic Area. That's why they tried to understand each other's economic conceptions. However insights that adopted by Turkey and the Soviet Union, had the opposite characters against each other. This situation caused the prolongation of trade negotiations. The trade treaty could only be signed after a period of 5 years since the problems could not be overcome. The two countries views on the economy were so different that, despite the increase in export and import values, the new treaty could not eliminate the problems experienced by the economic circles.The 1929 depression caused a great shock to the world economy. Many developed and underdeveloped countries have taken their share of this crisis. From such a process is being passed the Turkey has also entered a new quest with the crisis. The principle of statism in the Turkish economy has begun to take its place in the context of the discussions on the agenda. Trips that made abroad has issued a new road map for Turkey. Through the plan, the industrialization process was implemented. The Soviets have tried to take an active role in the studies and research conducted in Turkey with new processes. Governments that have joined a common stake in the understanding of the plan have begun to act together in the field of industrialization.During the Ataturk period, there was no significant problem in the Turkish-Soviet relations on political issues. However, despite the efforts of the parties, there has not been a fully expected rise in the economic level. The different political concepts they applied prevented a healthy compromise at economic levels, although there was no problem with integration on political issues. With World War II. Turkey-Soviet Russia relations would enter into a different process. The political atmosphere that emerged in the 1920s had changed and there would be a new period in which different diplomatic channels appeared.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; SAÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tez ÖzetiTezin Başlığı: Amerika Birleşik Devletleri'nin Öldürücü Olmayan Silah/Silah SistemleriPolitikalarıAraştırılmasıTezin Yazarı: Uğur AKTÜRK Danışman: Yrd.Doç. Dr. brahim KAM LKabul Tarihi: 29 Mayıs 2006 Sayfa Sayısı: VIII (ön kısım) + 76 (tez)Anabilim Dalı: Uluslararası lişkiler Bilim Dalı:ÖOS'lar kavram olarak eski olmasına rağmen, Soğuk Savaş sonrası dönemde gündemde daha fazla yerbulmaktalar. Büyük ölçekli savaş ihtimalinin azalması, yerini, savaş dışı harekat/operasyontanımlamasına giren, barış-destek, barışın tesisi, barışın korunması ve insani yardım gibi sınırlı ölçekteicra edilen operasyonlara bırakmış gibi gözüküyor. Bu operasyonların merkezinde genellikle ?sivil?insanlar daha fazla ve bu da kullanılacak silah ve stratejilerin bir hayli farklı olmasını gerektiriyor.Bilgiye rahatlıkla ulaşım, artan medya ve kamuoyu baskısı, yönetimlerin, güvenliğin sağlanması içinyeni, az riskli ve insani yolları bulmalarını zorunlu kılıyor.Ülkeler, bu silahları; çatışmalarda, toplumsal gösterilerde, her türlü askeri ve insani yardım amaçlıoperasyonlarda ?ölüm, kalıcı yaralanma/sakatlanma riskini azatlıkları, teçhizat-malzeme ve altyapıyaasgari zarar verdikleri? için geliştirmek istiyorlar. Ucuz olmaları da bir başka avantajları. Gelecektegüvenlik ile ilgili konularda bu silahlarla sık sık karşılaşacağız. Şimdiden bazı savunma uzmanları busilahların ?kuvvet çarpanı? olduğunu ciddi bir biçimde iddia etmekte. Biyolojik, kimyasal,konvansiyonel, elektrik-elektromanyetik, radyo dalgaları, laser vb. tüm silah teknolojilerinde varolmaları, gerçekten ciddi bir potansiyele sahip olduklarının en büyük kanıtı.Çalışmanın kapsamı; ABD'nin ÖOS Politikalarını anlamak için, ÖOS'ları da bilmenin, tanımanıngerekli olduğu kanısıyla, geniş tutulmuştur.Bu araştırma; Öldürücü Olmayan Silahları tarihçesi ile birlikte incelemek, bu silahların gerçekte ?iyikalpli? olup, olmadıklarını araştırmak ve daha sonra ABD'nin 21 nci yüzyılın güvenlikortamında bu silahlar için ne düşündüğünü, bu silahlara yönelik taktik, operatif, stratejikhedeflerini sorgulamak maksadıyla yapılmıştır. Araştırmanın alt amaçlarını da şöyle sıralayabiliriz.a. Bu silahlar nasıl tanımlanmaktadır ve çeşitleri nelerdir?b. nsan-hayvan-bitki-teçizat/malzeme-altyapı üzerinde ne tür etkiler gösterirler?c. Kullanım maksatları ve kullanım alanları nelerdir?d. Bu silahların geliştirilmesine olanak sağlayan teknolojiler nelerdir?e. ÖOS'lara yönelik farklı düşünce, kaygı ve eleştiriler nelerdir?f. ABD'nin ulusal güvenlik politikalarında ve askeri yapılanmasında ağırlıkları ve öncelikleri nedir,gelecekte ne olacaktır?Tezin hazırlanmasında bu konuda mevcut olan literatür; kütüphane, devlet arşivleri, açık basın vepiyasada mevcut olan kitaplar araştırılarak toplanmış ve okunduktan sonra çözümlenerek,yorumlanmıştır. Literatür taramasına ek olarak NATO ve BM görevlerine katılmış askeripersonel ile görüşmeler yapılarak bu tür silahların kullanımına tanık olup olmadıkları sorulmuş,tanık olduklarını beyan edenlere ise ne tür etkiler gözlemledikleri tekrar sorulmuştur.Bulgularımızın neticesinde şunu söyleyebiliriz ki; bu silahlar sahip oldukları önemli avantajlarınyanında, en az onlar kadar güçlü dezavantajlara sahiptir. Bu silahlara yönelik eleştiriler ise; çok gizlişekilde araştırılmaları ve geliştirilmeleridir. Bir başka eleştiri ise etkilerini tam olarak belirlenmedenüretip kullanılmaları başlığında yoğunlaşmaktadır. Özellikle ABD 1940'lı yıllardan beri bu silahlarlailgili her çalışmayı gizliyor, gizliliği kanunlarla koruyarak erişimi engelliyor. Yine de bu silahlarsavaşın, çatışmanın, kargaşanın vahşi ve de acımasız yüzleri için bir umuttur. En kapsamlı kullanımları1995 yılında Somali'de gerçekleşti. Yakın bir gelecekte ÖOS'ların uluslararası silah kontrolantlaşmalarına dahil edilmesi mümkün gözükmüyor ama bir gün bu da gerçekleştirilecek ve insanlarşiddetin de kansız veya daha az kanla sonuçlanabileceğine tanıklık edecekler.Anahtar kelimeler: Asimetrik Savaş, Barışı Tesis Etme, /Barışı Koruma, Düşük Yoğunluklu Çatışma, ÖldürücüOlmayan Silah, Savaş Dışı Harekat/ Operasyon ; Sakarya University Institute Abstract ot Master?s ThesisTezin Başlığı: The United States Of America?s Policies on Non Lethal Weapons/ Weapon SystemsAuthor: Uğur AKTÜRK Supervisor: Assoc.Prof. Dr. brahim KAM LDate: 29 May 2006 Nu. Of pages: VIII (pre text) + 76 (main body)Department: International Affairs Subfield:Despite being old fashioned as forms of weapons, they are newly common technologies under the name of non-lethals.especially after the post cold-war era. They have gained popularity and have varied systematicaly after the large scale warsleft its place to the small scale operations such as peace-support, peace enforcement, peacekeeping and humane aid opreationswhich are executed for limited objectives and regions. Presence of relatively more civilian people in the center of theseoperations needs different weapons and strategies to use. Availibity of information in common use, increasing pressure ofmedia and public-interest force goverments search for new and more humani and less risky ways, tools to provide security.Countries, give much attetion to these new technologies because they reduce the risks of death, permanet injuries andhandicaps in military operations, humanitarian operations and riot control operations and they give less damage to thematerial and infrastructure. Their costs are another advantage too. It seems that we will confront with them more frequently inthe affairs of security in near future. Some defence expert claim that these weapons will be multiple-force in every securitysituations. Their presence in the forms of biological, chemical, conventional, electric-electromanyetic, radio waves laserweapons is the prof of their potential.The scope of study is widened to know more about the NLW?s and to understand USA politics as well. The first two sectionof the study will provide large scale knowledges on these weapons.This study is conducted to examine the NLWs with their history , to search waether these Technologies are really good-hearted, to understand what the USA thinks, aims, does for these weapons.We can define the subgoals of theseobjectives as follows;How are these weapons defined, their types classified?a.What are their impacts on human-animals-plants, material-equipment,and infrastructure?b.What are the purposes, areas of employment?c.What are the Technologies that provide these weapons?d.What are the controversies and anxiety for them?e.What are the aims and priorities of the USA for the security and military policy and what will it be in future?f.While searching answers to these questions, the literature (books ,reports, concepts, comments, articles, treaties andprotocols) on this subject have been scanned and interpreted. Besides , interviews have been conducted withMilitary personnel who have participated in BM and NATO misions especially to make use of theirexperience, if they have witnessed any such incidents.From what we have derived .so far, we can conclude that these weapons have critical distadventages too, besidesthe advantages they have.Since 40s USA has spesifically restricted accesion to the researches on this matter by lawkeeping them as secret which makes their objectives and policies uncertain to the rest of the world. However theyare hope for the wild, bloody conflicts and wars. They were widely used in Somalia in 1995. It seems impossible to addthem international treatys and conventions in this decades but it will be and people will see conflicts and wars can endwithLess damage and less blood.Key Words: Assymmetric Warfare, Peacekeeping Peace Enforcement, Low Intensity Conflict, NonlathelWeaponsandWeaponSystems, OperationsOtherThanWarviii

BRICS içerisinde yer alan (Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin ve Güney Afrika) yükselen güçlerinin 21. Yüzyıldan itibaren uluslararası siyasette öne çıkışı kalkınma için işbirliğinin teşvik edilmesi fikrine yeni bir ivme kazandırmıştır. Bu süreçte BRICS'in yapmış olduğu dış yardımlar artırmış ve özellikle Güney ülkeleriyle Güney-Güney işbirliği yoluyla farklı ekonomik işbirliği yolları ve alanları ortaya çıkmıştır. Bu tez, genel olarak bu beş ülke ve özel olarak Çin tarafından Sahra Altı Afrika'da yürütülen ikili dış yardım faaliyetlerine ilişkin hali hazırda var olan ama oldukça kısıtlı olan mevcut literatüre katkı sağlamayı hedeflemektedir. Yükselen donörler olarak nitelendirilen bu devletler, son yıllarda uluslararası kalkınmada istikrarlı bir şekilde öne çıkarken esasen 1950'li yıllara kadar uzanan dış yardım programları ile kesinlikle bu alanda yeni değiller. Böyle olmakla birlikte söz konusu devletlerin dünyanın dört bir yanındaki yardım faaliyetleri kimi zaman Amerika Birleşik Devletleri, Batı Avrupa ve Japonya'nın hakim olduğu uluslararası yardım mimarisine bir tehdit olarak algılanmaktadır. Kalkınma yardımının Güney-Güney işbirliği çerçevesinde önemli bir dış politika aracı olduğu varsayımından yola çıkarak, bu tez söz konusu yükselen güçleri bu alanda harekete geçiren motivasyonların neler olduğunu sorgulamaktadır. Dış yardımın araçsallaştırılmasının arkasındaki temel motivasyonlar nelerdir? Yükselen donörler uluslararası kalkınmada geleneksel bağışçılardan farklı mı? Sahra altı Afrika'nın dış yardımın ana alıcısı olduğu ve doğal kaynaklar açısından zengin olduğu düşünüldüğünde, Çin dış politika araçlarını Sahra altı Afrika ile olan işbirliğinde nasıl ve ne amaçla kullanıyor? Son olarak, uluslararası politikada kalkınma yardımı farklı bağışçılar arasında bir rekabet unsuru olmakla birlikte, aynı zamanda farklı yönelim, teknik ve politik özelliklerine sahip olan bağışçıların her birinin kendi aralarında işi paylaştıkları ileri sürülebilir. Bütün bunlar bize kalkınma yardımı ortamının büyük oranda değiştiğini göstermektedir.İÇİNDEKİLER . . . benTEŞEKKÜRLER . . . ivÖZ . . . vÖZET . . . viKISALTMALAR, KISALTMALAR VE KISALTMALAR LİSTESİ . viiBÖLÜM 1GENEL TANITIM1.1 Sorunun bağlamı veya ifadesi . . 11.2 Araştırma hedefleri ve soruları. . . 71.3 Çalışmanın önemi. . . 81.4 Konunun kapsamı, sınırlaması ve metodolojisi. . . 91.5 Tezin yapısı. . . 10BÖLÜM 2KALKINMA YARDIMI: KAVRAMSAL VE TEORİK ÇERÇEVE2.1 KAVRAMSAL ÇERÇEVE . . 112.1.1 Dış yardım . . . 112.1.1.1 Tanım . . 112.1.2 Yabancı yardım türleri . . 162.1.2.1 Resmi kalkınma yardımı . . 172.1.2.2 Diğer hükümetler arası yardım . . 182.1.2.3 Hükümet dışı yardım . . 192.1.3 Dış yardım için farklı motivasyonlar . . 202.1.3.1 Siyasi-diplomatik . . 21ii2.1.3.2 Askeri güvenlik . . 222.1.3.3 İnsani Yardım . . 232.1.3.4 Özgecil veya gelişimsel . . 232.1.3.5 Ticari . . 242.1.3.6 Prestij . . . 252.1.4 Dış yardım kanalları . . 262.2 KURAMSAL ÇERÇEVE . . 302.2.1 Gerçekçi teoriler . . 322.2.1.1 Klasik gerçekçilik . . 332.2.1.2 Neo-gerçekçilik . . 342.2.1.3 Neoklasik gerçekçilik . . 362.2.2 Liberal teoriler . . 382.2.3 Yapılandırmacı teoriler . . 412.2.4 Global Sistem Teorisi (TSM) . . 43BÖLÜM 3KALKINMA YARDIM MİMARİSİ: KALKINMA YARDIMI BAĞIŞÇILARI OLARAK GELİŞMEKTE OLAN GÜÇLERİN BİR PROFİLİ3.1 Geleneksel yardımdan Güney-Güney işbirliğine: literatürün gözden geçirilmesi . 453.2 Yükselen güçlerin Güney-Güney işbirliğine katkısı . 533.3 Kalkınma yardımında ortaklar olarak yükselen güçler . 563.4 BRICS geliştirme yardımının farkı nedir? . 624. BÖLÜMULUSLARARASI KALKINMADA GELİŞMEKTE OLAN GÜÇLERİN KONUMU: SAHARAN ALTINDA AFRİKA'DA ÇİN ÖRNEĞİ4.1 Afrika'ya Çin yardımına tarihsel bir bakış . . 67iii4.2 Yükselen bir donör olarak Çin . . 714.3 Çin'in dış yardımına yönelik motivasyonlar . . 754.3.1 Siyasi nedenler . . 754.3.1.1 Tek Çin politikası: uluslararası tanınma arayışı . . . 764.3.1.2 Uluslararası kuruluşlarda destek alma . 784.3.1.3 İyi bir uluslararası imaj yansıtma . . 794.3.2 Ticari çıkarlar . . 804.3.2.1 Çin şirketlerine uluslararası pazarların açılması . 814.3.2.2 Doğal kaynaklara güvenli erişim . . 824.3.3 Gelişimsel ve insani endişeler . 844.4 Güney-Güney işbirliği örneği olarak Çin-Afrika ilişkileri . 854.5 Afrika'da Çin yardımı . . 884.5.1 Rol ve etki . . . 884.5.2 Zorluklar ve değişen eğilimler . . 90SONUÇ . . . 95KAYNAKÇA . . . 98EKLER . . . 122 --- Since the beginning of the 21st century, the rise of the emerging powers of the BRICS (Brazil, Russia, India, China and South Africa) has given new impetus to the promotion of development cooperation. the BRICS have increased their foreign assistance and established distinct avenues and means of economic cooperation, in particular through South-South cooperation with countries of the South. This dissertation provides an overview of the small but growing literature on bilateral foreign aid activities carried out in Sub-Saharan Africa by these five countries in general and China in particular. While these so-called emerging donors are steadily growing in importance in international development, they are certainly not new to the field, with foreign aid programs dating back to the 1950s. The recent increase in the size and scope of their aid activities around the world is seen by some as a threat to the international aid architecture dominated by the United States and its allies in Western Europe and Japan. Starting from the assumption that development aid represents an instrument of foreign policy within the framework of South-South cooperation, our objective is to ask ourselves what are the motivations that drive these emerging countries? What are the main motivations behind the instrumentalization of foreign aid? Are they different from traditional donors in providing aid? Given that sub-Saharan Africa is the main recipient of foreign aid and rich in natural resources, how and for what purposes is China using its foreign policy tools in its collaboration with the latter? On the international scene, development aid can indeed be an element of competition between different donors; on the other hand, we sometimes have the impression that the donors share the work, each with its own tropisms and technical and political characteristics. However, it is clear that the development aid landscape is changing dramatically.TABLE OF CONTENTS . . . iTHANKS . . . ivABSTRACT . . . vÖZET . . . viLIST OF ABBREVIATIONS, ABBREVIATIONS AND ACRONYMS . viiCHAPTER 1GENERAL INTRODUCTION1.1 Context or statement of the problem . . 11.2 Research objectives and questions. . . 71.3 Importance of the study. . . 81.4 Scope, limitation and methodology of the subject. . . 91.5 Structure of the dissertation. . . 10CHAPTER 2DEVELOPMENT AID: CONCEPTUAL AND THEORETICAL FRAMEWORK2.1 CONCEPTUAL FRAMEWORK . . 112.1.1 Foreign aid . . . 112.1.1.1 Definition . . . 112.1.2 Types of foreign aid . . 162.1.2.1 Official development assistance . . 172.1.2.2 Other intergovernmental assistance . . 182.1.2.3 Non-government assistance . . 192.1.3 The different motivations for foreign aid . . 202.1.3.1 Political-diplomatic . . 21ii2.1.3.2 Military-security . . 222.1.3.3 Humanitarian . . . 232.1.3.4 Altruistic or developmental . . 232.1.3.5 Commercial . . . 242.1.3.6 Prestige . . . 252.1.4 Channels of foreign aid . . 262.2 THEORETICAL FRAMEWORK . . 302.2.1 Realistic theories . . 322.2.1.1 Classical realism . . 332.2.1.2 Neo-realism . . . 342.2.1.3 Neoclassical realism . . 362.2.2 Liberal theories . . 382.2.3 Constructivist theories . . 412.2.4 Global Systems Theory (TSM) . . 43CHAPTER 3DEVELOPMENT AID ARCHITECTURE: A PROFILE OF EMERGING POWERS AS DEVELOPMENT AID DONORS3.1 From traditional aid to South-South cooperation: a review of the literature . 453.2 Contribution of emerging powers to South-South cooperation . 533.3 Emerging powers as partners in development aid . 563.4 How is BRICS development assistance different? . 62CHAPTER 4POSITION OF EMERGING POWERS IN INTERNATIONAL DEVELOPMENT: THE CASE OF CHINA IN SUB-SAHARAN AFRICA4.1 A historical perspective of Chinese aid to Africa . . 67iii4.2 China as an emerging donor . . 714.3 Motivations for China's foreign aid . . 754.3.1 Political reasons . . 754.3.1.1 One-China policy: the search for international recognition . . . 764.3.1.2 Obtaining support in international organizations . 784.3.1.3 Projecting a good international image . . 794.3.2 Commercial interests . . 804.3.2.1 Opening international markets to Chinese companies . 814.3.2.2 Secure access to natural resources . . 824.3.3 Developmental and humanitarian concerns . 844.4 Sino-African relations as a case of South-South cooperation . 854.5 Chinese aid in Africa . . 884.5.1 Role and impact . . . 884.5.2 Challenges and changing trends . . 90CONCLUSION . . . 95BIBLIOGRAPHY . . . 98APPENDICES . . . 122