Search results

Jakie współcześnie znaczenie ma rewolucja francuska? Uwagi na temat kantowskiej interpretacji signum rememorativum . Artykuł jest próbą eksplikacji pojęcia politycznego entuzjazmu, za pomocą którego Immanuel Kant wyraził swój stosunek do rewolucji francuskiej, a także ukazania konsekwencji przedstawionej przezeń interpretacji dla współczesnych dyskusji nad dziedzictwem owego przełomowego wydarzenia. Część pierwsza zawiera krótką rekonstrukcję głównych linii interpretacyjnych opisujących znaczenie rewolucji francuskiej dla współczesnej demokracji. Kolejne części tekstu (2, 3, 4, 5, 6) rozjaśniają dwuznaczny stosunek Kanta do rewolucji francuskiej. Z perspektywy moralności zostaje ona przezeń jednoznaczne potępiona, natomiast z perspektywy estetycznej i politycznej – oceniana jest bardzo wysoko. Zasadniczym pojęciem okazuje się tutaj kategoria entuzjazmu. Jako czysto racjonalny afekt, jako doświadczane wspólnotowo irracjonalne uniesienie, pełni on w rozważaniach Kanta istotną funkcję heurystyczną, pozwalając mu uzasadnić pozytywne znaczenie rewolucji, która gdy chodzi o empiryczne fakty prowadziła do eskalacji przemocy. Kluczem do zrozumienia owej ambiwalencji jest kategoria publiczności ( Publizität ) oraz specyficzne rozumienie pojęcia polityki. Końcowa część artykułu ukazuje konsekwencje jego stanowiska dla współczesnych sporów na temat kryzysu legitymizacji liberalnej demokracji. ; This article is an attempt to explicate the notion of political enthusiasm through which Immanuel Kant expressed his attitude to the French Revolution and to show the consequences of his interpretation for contemporary debates on the heritage of this founding event. The first section contains a brief reconstruction of major interpretative lines, which describe today the importance of the French Revolution for contemporary democracy. The next sections (2, 3, 4, 5, 6) clarify the ambiguous attitude of Kant to the French Revolution, which from the moral perspective was unequivocally condemned by him, and from the aesthetic and political perspective – evaluated very favorably. The main concept is here a category of enthusiasm. Enthusiasm as a purely rational affect, as a collectively experienced, irrational euphoria, functions in the Kant's deliberations an important heuristic function, because it allows him to justify the positive meaning of the revolution, which at the level of empirical facts turned out to be an escalation of violence. The key to understanding this ambivalence is the category of publicity ( Publizität ) and the specific understanding of the concept of politics. The last section will show the consequences that stem from his position for contemporary debates on the legitimation crisis of liberal democracy.

This article is an attempt to explicate the notion of political enthusiasm through which Immanuel Kant expressed his attitude to the French Revolution and to show the consequences of his interpretation for contemporary debates on the heritage of this founding event. The first section contains a brief reconstruction of major interpretative lines, which describe today the importance of the French Revolution for contemporary democracy. The next sections (2, 3, 4, 5, 6) clarify the ambiguous attitude of Kant to the French Revolution, which from the moral perspective was unequivocally condemned by him, and from the aesthetic and political perspective – evaluated very favorably. The main concept is here a category of enthusiasm. Enthusiasm as a purely rational affect, as a collectively experienced, irrational euphoria, functions in the Kant's deliberations an important heuristic function, because it allows him to justify the positive meaning of the revolution, which at the level of empirical facts turned out to be an escalation of violence. The key to understanding this ambivalence is the category of publicity (Publizität) and the specific understanding of the concept of politics. The last section will show the consequences that stem from his position for contemporary debates on the legitimation crisis of liberal democracy. ; Jakie współcześnie znaczenie ma rewolucja francuska? Uwagi na temat kantowskiej interpretacji signum rememorativum.Artykuł jest próbą eksplikacji pojęcia politycznego entuzjazmu, za pomocą którego Immanuel Kant wyraził swój stosunek do rewolucji francuskiej, a także ukazania konsekwencji przedstawionej przezeń interpretacji dla współczesnych dyskusji nad dziedzictwem owego przełomowego wydarzenia. Część pierwsza zawiera krótką rekonstrukcję głównych linii interpretacyjnych opisujących znaczenie rewolucji francuskiej dla współczesnej demokracji. Kolejne części tekstu (2, 3, 4, 5, 6) rozjaśniają dwuznaczny stosunek Kanta do rewolucji francuskiej. Z perspektywy moralności zostaje ona przezeń jednoznaczne potępiona, natomiast z perspektywy estetycznej i politycznej – oceniana jest bardzo wysoko. Zasadniczym pojęciem okazuje się tutaj kategoria entuzjazmu. Jako czysto racjonalny afekt, jako doświadczane wspólnotowo irracjonalne uniesienie, pełni on w rozważaniach Kanta istotną funkcję heurystyczną, pozwalając mu uzasadnić pozytywne znaczenie rewolucji, która gdy chodzi o empiryczne fakty prowadziła do eskalacji przemocy. Kluczem do zrozumienia owej ambiwalencji jest kategoria publiczności (Publizität) oraz specyficzne rozumienie pojęcia polityki. Końcowa część artykułu ukazuje konsekwencje jego stanowiska dla współczesnych sporów na temat kryzysu legitymizacji liberalnej demokracji.

Jakie współcześnie znaczenie ma rewolucja francuska? Uwagi na temat kantowskiej interpretacji signum rememorativum.Artykuł jest próbą eksplikacji pojęcia politycznego entuzjazmu, za pomocą którego Immanuel Kant wyraził swój stosunek do rewolucji francuskiej, a także ukazania konsekwencji przedstawionej przezeń interpretacji dla współczesnych dyskusji nad dziedzictwem owego przełomowego wydarzenia. Część pierwsza zawiera krótką rekonstrukcję głównych linii interpretacyjnych opisujących znaczenie rewolucji francuskiej dla współczesnej demokracji. Kolejne części tekstu (2, 3, 4, 5, 6) rozjaśniają dwuznaczny stosunek Kanta do rewolucji francuskiej. Z perspektywy moralności zostaje ona przezeń jednoznaczne potępiona, natomiast z perspektywy estetycznej i politycznej – oceniana jest bardzo wysoko. Zasadniczym pojęciem okazuje się tutaj kategoria entuzjazmu. Jako czysto racjonalny afekt, jako doświadczane wspólnotowo irracjonalne uniesienie, pełni on w rozważaniach Kanta istotną funkcję heurystyczną, pozwalając mu uzasadnić pozytywne znaczenie rewolucji, która gdy chodzi o empiryczne fakty prowadziła do eskalacji przemocy. Kluczem do zrozumienia owej ambiwalencji jest kategoria publiczności (Publizität) oraz specyficzne rozumienie pojęcia polityki. Końcowa część artykułu ukazuje konsekwencje jego stanowiska dla współczesnych sporów na temat kryzysu legitymizacji liberalnej demokracji. ; This article is an attempt to explicate the notion of political enthusiasm through which Immanuel Kant expressed his attitude to the French Revolution and to show the consequences of his interpretation for contemporary debates on the heritage of this founding event. The first section contains a brief reconstruction of major interpretative lines, which describe today the importance of the French Revolution for contemporary democracy. The next sections (2, 3, 4, 5, 6) clarify the ambiguous attitude of Kant to the French Revolution, which from the moral perspective was unequivocally condemned by him, and from the aesthetic and political perspective – evaluated very favorably. The main concept is here a category of enthusiasm. Enthusiasm as a purely rational affect, as a collectively experienced, irrational euphoria, functions in the Kant's deliberations an important heuristic function, because it allows him to justify the positive meaning of the revolution, which at the level of empirical facts turned out to be an escalation of violence. The key to understanding this ambivalence is the category of publicity (Publizität) and the specific understanding of the concept of politics. The last section will show the consequences that stem from his position for contemporary debates on the legitimation crisis of liberal democracy.

.Uwagi na temat teorii rewolucji Hanny Arendt Niniejszy artykuł zawiera krytyczny komentarz do teorii rewolucji Hannah Arendt. W pierwszej części artykułu (pierwszy i drugi paragraf) zostaną omówione główne kategorie, za pomocą których filozofka definiuje istotę każdej rewolucji: polityka, wolność publiczna, demokracja bezpośrednia, działanie jako praxis, system rad, nowość, pluralizm. W drugiej części wskazane zostaną deficyty argumentacyjne, które można sprowadzić do dwóch punktów: ukrytej irracjonalności pojęcia tego, co polityczne oraz zbyt ostrego przeciwstawienia demokracji bezpośredniej i parlamentarnej. ; This article contains a critical commentary on Hannah Arendt's theory of revolution. The first part (the first two paragraphs) discusses the main categories by which the philosopher defines the essence of every revolution, namely politics, public freedom, direct democracy, action as a "praxis", council system, "novum", and pluralism. In the second part of the article argumentative deficiencies are indicated, which come down to two points: a hidden irrationality of the notion of "the political" and the excessive sharpness of the opposition between direct and parliamentary democracy.

This article contains a critical commentary on Hannah Arendt's theory of revolution. The first part (the first two paragraphs) discusses the main categories by which the philosopher defines the essence of every revolution, namely politics, public freedom, direct democracy, action as a "praxis", council system, "novum", and pluralism. In the second part of the article argumentative deficiencies are indicated, which come down to two points: a hidden irrationality of the notion of "the political" and the excessive sharpness of the opposition between direct and parliamentary democracy. ; .Uwagi na temat teorii rewolucji Hanny Arendt Niniejszy artykuł zawiera krytyczny komentarz do teorii rewolucji Hannah Arendt. W pierwszej części artykułu (pierwszy i drugi paragraf) zostaną omówione główne kategorie, za pomocą których filozofka definiuje istotę każdej rewolucji: polityka, wolność publiczna, demokracja bezpośrednia, działanie jako praxis, system rad, nowość, pluralizm. W drugiej części wskazane zostaną deficyty argumentacyjne, które można sprowadzić do dwóch punktów: ukrytej irracjonalności pojęcia tego, co polityczne oraz zbyt ostrego przeciwstawienia demokracji bezpośredniej i parlamentarnej.

This article contains a critical commentary on Hannah Arendt's theory of revolution. The first part (the first two paragraphs) discusses the main categories by which the philosopher defines the essence of every revolution, namely politics, public freedom, direct democracy, action as a "praxis" , council system, "novum" , and pluralism. In the second part of the article argumentative deficiencies are indicated, which come down to two points: a hidden irrationality of the notion of "the political" and the excessive sharpness of the opposition between direct and parliamentary democracy. ; . Uwagi na temat teorii rewolucji Hanny Arendt Niniejszy artykuł zawiera krytyczny komentarz do teorii rewolucji Hannah Arendt. W pierwszej części artykułu (pierwszy i drugi paragraf) zostaną omówione główne kategorie, za pomocą których filozofka definiuje istotę każdej rewolucji: polityka, wolność publiczna, demokracja bezpośrednia, działanie jako praxis, system rad, nowość, pluralizm. W drugiej części wskazane zostaną deficyty argumentacyjne, które można sprowadzić do dwóch punktów: ukrytej irracjonalności pojęcia tego, co polityczne oraz zbyt ostrego przeciwstawienia demokracji bezpośredniej i parlamentarnej.

<p>Artykuł poświęcony jest omówieniu koncepcji niewerbalnej mowy "wewnętrznych słów", która stanowi istotny element Herderowskiej teorii genezy języka, pomijany zazwyczaj przez badaczy tematu. Najważniejszym elementem zaprezentowanej interpretacji będzie rozróżnienie dwóch aspektów poznawczej funkcji umysłu ucieleśnionego w zmysłowości, którą Herder wprowadza w miejsce klasycznego pojęcia intelektu: <em>Besonnenheit</em> (identyfikującą uwagę), która koduje znaki ikoniczne w podstawie duszy (<em>fundus animae</em>) oraz <em>Besinnung </em>(refleksyjną uwagę), która przekształca znaki utrwalone przez <em>Besonnenheit</em> w wewnętrzne słowa. Identyfikująca uwaga kompensuje wrodzony człowiekowi deficyt instynktów, natomiast refleksyjna uwaga wprowadza do zmysłowości element autorefleksji i tworzy wewnętrzny dialog duszy samej z sobą, na podłożu którego powstają pierwsze procesy myślowe i język fonetyczny.</p>